Turuz söZLÜGÜ 15-01-2017 1395- III 18 400 Başlıq Bey Hadi

-başı boş ağzı dolu, qarnıda tox könlü pozuq, neylirəm paslı atılmış köşəyə bir yaşamı.
-hər gələn sevməz, hər gedən qırmaz, ölüm ayrılıq olmasaydı, dolu yazda çiçək vurmaz.
-susqunluq dolu söz, danışmağa dillə göz, qulaq gəlir köməyə, beyin varsa kəllədə.
-iri dolu dənəsi: gürküt. kütgür.
-kiçik dolu dənəsi: gügürcük.
- ağzına dək dolu: sap silmə. sap siləmə. sap silələmə. (sap: lap)
-dəli dolu:sapır bıcıq. çapır biçik.
-can dolu: canlı. yaşa dolu. sıvaq. zıvaq. zivək. zibək.
-sevgi dolu: silik. sevquş. sevuş. sövgüş. sövüş. müşfiq.
-yaşa dolu: canlı. can dolu. sıvaq. zıvaq. zivək. zibək.

toluq doluğ. nəfəs alma. nəfəs alıb saxlama. (#soluq: soluğ, nəfəs vermə. sürük. soluq, nəfəs vermə, boşaltma, sürmə. - doluğ soluq: al ver (soluq. nəfəs).

toluqunma doluğunma. doyuğunma. qanığma. qanığınma. tıxnığma. sıyğınma. sıyrınma. (> sir olma) dartqalanma. qatqalanma. çatqalanma. satqalanma. saturasion. işba' olma. (ərəbcədə istar. sətərə: örtmə. qapatma. istitar edmək. nərsəni görünməzin edmək) .

toluluq doluluq. şişmanlıq. şişginlik. qıcırlıq. tıqırlıq. tıxırlıq. qocurluq. kotulluq. köküllük. kötüllük. kirtillik. kitrillik. kopanlıq. qopanlıq. gursuqluq. gürüşlük. gürüşlülük. guruş. topluluq. topuçluq. gömbəlik.
-yanaşan sözün anlamına ''doluluğ, çoxluğ, tamlığ, teyxalığ'' anlamın artırır: sır. sir. - sır süt: sütdən dolu. - sır doğru: lap düz. - sır altın: tam qızıl. - sır yalan: dibdən yalan.

tolusu -dalın boşu yukarı baxar, dolusu aşağı.

tom som. sam. tam. bütün. - tamay: tomay: somay: bütün ay.
- tambalab (ləm bə ləb) dolu olan, dom dolu göl: çünğ dolu göl. {tınğ. dınğ. (çınğ. çinğ. çin. sınğ. sın. sinğ. sin. çıl. çil) başına artırıldığı sözə teyxalıq, doluluq anlamı artırır}.

tomalqa domalqa. tomlaq. salbiç. çalbiç. kakil. pərçəm.

tomlaq domalqa. salbiç. çalbiç. kakil. pərçəm.

tomratmaq topratmaq. sərmək. sərimək. sərələmək. imumiyyət vermək. - bu işi hammıya sərməyin.

tomurtuq dışa doğru çəkik, yığıq. (# somurtuq: içə doğru çıxıq, yığıq. ) .

tomutqan somutqan. sumutqan. büzütgən. küsəgən. üzgöz sallayan.

tomutmaq somutmaq. sumutmaq. büzütmək. küsgünmək. üzgöz sallamaq.

ton - üz, don dəğişir, iç yox: sıy atılır, sığ yox. (sıy: saya. sayağ. sıya. sıyağ. dur. duruğ. tür. türük. bur. buruğ. bür. bürük. sifət. üz).
-sır, boya, don dəğişmək: sırlanmaq
-don quşağı: buz bölgəsi. (quşaq: bölgə. məntəqə. zon).
-hind qadın geyimlənə tay, bir ucu belə sarıb, öbür ucu döş üzərindən keçib, çiğindən aşan don: sarı. (< sarmaq) .

tona -dona yox, işə bax
- qara pulu, gizli qazanılan paranı yasalı dona soxmalıq: pul savınçılıq.

tonaqlıq donaqlıq. donluq. donqalıq. sərtlik.

tonqalıq donqalıq. donluq. donaqlıq. sərtlik.

tonlu -sarımtıl qırmızı donlu at: sarmandoruğ. sarımandoruğ.
-sarı donlu at: saman. sarman. sarıman.

tonluq donluq. donqalıq. donaqlıq. sərtlik.

tonmaq -olduğu yerdə cummaq, qurumaq, donmaq: sırqaymaq. sınqaymaq. sıntaymaq. səs səmiri kəsilmək.

tonoq (tünük. tonok (fars) < tənik rəqiq. seyrək. mütəxəlxəl.

tonu -hər yuxunun bir sonu , min ağrının bir donu.

tonuq -donuğ qandan ayrılmış sarı su: sarsu (sarı su) sirom.

tonumuz -nə it hürür, karavan yürür, gələn yoxdu hər nə çürür, yoxluq olur sonumuz, ağ çuxadur donumuz.

tonun - üzün, donun dəğişmiş, için yox: sıyın atmış, sığın yox. (sıy: saya. sayağ. sıya. sıyağ. dur. duruğ. tür. türük. bur. buruğ. bür. bürük. sifət. üz).

tonunu -üzündən qaçan özünə çatar, içinə çatan, donunu atar.

top - dop doğrusu: çinğ çini. çin çini. lap həqiqəti.
-tuğ, top biçimli olduğan bu adı almış: soğan. toğan. tuğan. (< tuğ: düğmə. girdə)
-yekə törənlərin girişində yaylım (dalbadal. gənəbol) atılan, salınan top, patlaq, gurulutu: sağut. sağıt. salıt. salğıt. salğut. salut. qoşun səlamı. hərbi, nizami səlam.

topalamaq toplamaq. kütdəmək. kütləmək. küpdəmək. küpləmək. yığmaq. dərləmək. qalaqlamaq.

topalntaqı -nərsənin topalndağı yer: salasğal. yığnac. ambar.

topar qurum. koma. yığıq, toplanmış hər nə. - bu mal davar qurumu nəyivə gərək. - bir qurum mal yığdı.

topara 1. sarqac. tuğqac. fırqac. qərqərə. mağara. bobin. məkik. 1. sarman (> sərmən). qərqərə. bobin.
-topara, qərqərə sapı, teli: sapqıl. tək qat sap.

toparları -un umacında, əzilməmiş un, nişasta toparları: gürküt. kütgür.

topcuq -iğnə sancaq sancmaq üçün topcuq: saput. sapıt. saçut. saçıt.

toplam saltav. salçav. toxçal. qapçal. çitçal. qatar biçimində, toplum durumda birbirinə bağlanmış, bir yerə yığılmış nərsələr. məcmuə. müctəme'. totalitə.

toplamaq 1. salğancamaq. düzənləmək. bitirmək. sərəncamlamaq . 1. qaldırmaq. devşirmək. yığmaq. dərmək. dərləmək. - kitab, xərmən, tarla qaldırmaq. 1. topalamaq. kütdəmək. kütləmək. küpdəmək. küpləmək. yığmaq. dərləmək. qalaqlamaq.
-bir yerdə (covqada batırlara, dərvişlərə, qutur, gövət, ehsan, sədəqə kimi) verilən, yığılan paranı toplamaq: kisələmək.
-çox para, var dövlət toplamaq, yığmaq: kürüşləmək. zənginləşmək.
- parsayı toplamq: dövrə vurub pul yığmaq.
-su toplamaq: şişmək.

toplamaqa -qar, saman, ot alağ kimi nərsələri yığmaq, toplamaqa işlənən, kürək, şənə, bel biçimli arac: sıyırqa.

toplanan toplanan yer: dərgi. (# sərgi: sərilən yer).
-dilənçilikdə alınan pul, bölük, yığılan gövət, ehsan, mə'rəkələrdə toplanan pul: parsa. - parsayı toplamq: dövrə vurub pul yığmaq.
-ovruqlara, ovurlara, çuxurlara quynıqlara, toplanan qar: . güvtük. gürdüc. - güvtüklər daha əriməmiş.

toplanmış -toplanmış ea'nə, ianə: saltav. salçav. toxçal. qapçal. çitçal.
-yığıq, toplanmış hər nə: qurum. topar. koma. - bu mal davar qurumu nəyivə gərək. - bir qurum mal yığdı.

toplantıları -yeməkli böyük toplantıları yönədən kimsə: sırbaş. sırıbaş. sırabaş.

toplaş sıxlaş!. qıslaş. qınlaş. qımlaş. ekonomikləş. iqtisadiləş.

toplaşmaq -birbiri üzərinə toplaşmaq, sıxışmaq: gürnəşmək. gürnəşdəmək. gurnaşmaq. gurnaşdamaq. qurnaşmaq. qurnaşdamaq. - qoyunlar istidə gürnəşdənər.

toplayan -bir yerə toplayan: sərmən
-el içində gəzib bir törk, hünər göstərərək para toplayan: salman. sağman. səpmən.

topluqta -bir topluğda adı yayılmış, saysanlı olan: sayılı. yayılı. - sizin oğluz yayılı yalançıdır. - sayılı qaramat: sayılı fırtına: adlım, məşhur qıyıq, bəla. - bu ölkənin sayılı yayılı kişilərindən.

topluluq 1. . kütləlik. cütləlik. kitləlik. çitləlik. yığşılıq. küməlik. komalıq. kütləvi. kütlə, toplumla bağlı olan nərsə. 1. . topuçluq. şişmanlıq. şişginlik. qıcırlıq. tıqırlıq. tıxırlıq. qocurluq. kotulluq. köküllük. kötüllük. doluluq. kirtillik. kitrillik. kopanlıq. qopanlıq. gursuqluq. gürüşlük. gürüşlülük. guruş. gömbəlik.

topluluqta - topluluqda uzaq ölkələrə gedən quşlar: quşköçü.

toplum -qatar biçimində, toplum durumda birbirinə bağlanmış, bir yerə yığılmış nərsələr: saltav. salçav. toxçal. qapçal. çitçal. məcmuə. müctəme'. totalitə. toplam.

toplumla -kütlə, toplumla bağlı olan nərsə: kütləvi. kütləlik. cütləlik. kitləlik. çitləlik. yığşılıq. küməlik. komalıq. topluluq.

topluşuq kütləşik. cütləşik. kitləşik. çitləşik. yığışıq. küməşik. komaşıq.

toppuz -güpünün toppuz başı: küpü. güpü. baltanın kut, düz, yuvarlaq yanı.

topraq - yıxılırsa biri əldən tutasan sən kişisən, düşənə vurmuyasan taqqa təkə sən kişisən, varasan malla davara yoluvu azmıyasan sən kişisən, əzilib ya əzələr olsana topraq təki bərk sən kişisən, istəyin salmaya əldən ələ, ovsarlıyasan sən kişisən, kar koru kəl keçəli manlamasan sən kişisən (istəyin: həvəsin. nəfsin). (manlamasan: ayıblamayasan)
- düz cızqı doğrultusuna, gözün alabiləcəyi sınır içindəki sərik, mənzərə, yer, toprağ: göz önündə, düz cızqıda bulunan, gözün alabiləcəyi. sıyrım. sıyırım. sıyırdım. (nərsənin uzunlaması).
-böyük toprağ ələyi: silgin. şingir. (< silkəmək) gəm. kəm.
- silgik topraq: su saxlamaz toprağ. silgik kişi: pul saxlamaz.
-bir avuc topraq, birazda suyum ben, nəyimlə övünəyim, işdə buyum ben. (mevlana)
-gül solar yapraq tökər qalmaz yaşıllıqdan bir iz, ayrı ölkə başqa topraq türklüğüzdə dil biriz.
-tülküsüz topraq, öz tazısız yurd olmaz.
-üstü daş, altı topraq, sel basırsa uçar ev
-boş, yumşaq topraq: guvac. güvəc. güvəş. guvaş.
-şuxumlayıb əkilməmiş braxılan topraq:ködü. güdü. (ayiş).
-odlu, ot püsgürən, volkanik topraq: küyrəz. küyvəz. küysəv.
-qar, topraq kimiləri sıyırayaq atmaq: kürüşmək. kütümək. kürüləmək. kürələmək. kürümək. kürəmək.
- sağız topraq: ət palçığı. (sağız: sağızan. axız. axızan. şirə kimi yapışqan, suvaşıb asılan hər nə).
-su saxlamaz toprağ: silgik topraq.
-özlü, yapışqan, yağlı topraq: sırnax. sıvax. sırvax. ət toprağı.

topraqı -ət toprağı: sırnax. sıvax. sırvax. özlü, yapışqan, yağlı topraq.
-gor toprağı yaşam üçün bağırmaz.

topraqın -bir yerin, toprağın bir ucundan ötə ucuna dək uzanan bölümü: sıyrım. sıyırım. sıyırdım. (nərsənin uzunlaması).
-toprağın əkiləcək duruma, nərsənin qıvama gəlməsi:gürə, gura, güclü olmaq. gürələnmək. guralanmaq.
-bölünmüş toprağın, nərsənin hər bir bölümü: salma.
-gördügün işlər verər öz pöhrəsin, gül əkirsin gül bitimiş, arpa əksən arpa vermiş toprağın.

topraqlı -toprağlı, bulanıq daşqın su: sırnax. sıvax. sırvax. sel suyu.

topratmaq tomratmaq. sərmək. sərimək. sərələmək. imumiyyət vermək. - bu işi hammıya sərməyin.

toptan topdan. kürəni. kürəmi. bütünü. hammısı. ocağlama. tümü. tamamı. - onlar ocağlama belədirlər. - dünya işləri ocağlama quruluşdan tərsdir. - ocaxlama alışveriş: ümdə ticarət. - tarlanın ortası ocağlama daşlıqdır, kotan batmır.

toptolu dopdolu. siləmə. - siləmə sandığ.

topu - topu sındırmaq: topun yelin açmaq, əzmək.

topuçluq topluluq. şişmanlıq. şişginlik. qıcırlıq. tıqırlıq. tıxırlıq. qocurluq. kotulluq. köküllük. kötüllük. doluluq. kirtillik. kitrillik. kopanlıq. qopanlıq. gursuqluq. gürüşlük. gürüşlülük. guruş. gömbəlik.

topumu -bir topumu, yığımı bölüklərə ayırma: dəğirmə. dərimə. savağan. savğan. sovğan.
-bir topumu, yığımı bölüklərə ayırma: savağa. savğa. sovğa. dərimə. dəğirmə.

topuş sıxış!. qısış. qınış. qımış.

tor saçma. saçağ. - saçma salağ: tor pərdə.
-sərilən, sərpmə ağ, duzağ, tor: saçma.
- düşman çoxdan başlayıbdı tor qura, türkü qoymur öz dilində oxuya.
-bəzək, qoruq üçün olaraq geyimə, salıya (pərdəyə) artırılan ikinci qat, tor, qıymalıq:sayvan. qayvan. saçvan. (bir yerdən, bir yerə aşırmaqla, artırmaqa, qayırmaqla əklənən tikə, parça). sarıç. saraç. saçağ.
-tor, qarmaq (qullab), kəmənd kimi nərsə ilə tutmaq: qapdırmaq.

toratan sart. hörümcək.

torba -iri ilməkli, baca baca toxunmuş qab, torba: ağac səğələrindən, dallarından hörülmüş qab. savat. savıt. səbət. savdıc. səğdic. səğədic.
-söz olsun, torba dolsun: işsiz qalmayıb, gərəksiz qonuşmaq.

tormuz - arabanın arxasında olan tormuz ışığı: quyruq ışığı.

torpaqın -nərsənin toz torpağın, kirin silmə üçün ayrılan parça: salcığ. silcik. silgi. silək.

toru -balığ toru: saçma. saçağ.

toruc doruc. doğru. dorut. durut. duruc. sağ. sağlam. onğ. önğ. onğat. oğat. onat. iyi. güclü. daynaq. dayqan. dadnaq. dadqan. acar. çağal. çağqal. sağlı. sağal. sağqal.

toruqu - dağ doruğu, sivrəsi, zirvəsi. dağ darağı.
-sevmək, bacarığın doruğu.

torunu -çoxdan durub düşman toxur torunu, bağlı qoyur türkcə açan okulu.

torut dorut. doğru. doruc. durut. duruc. sağ. sağlam. onğ. önğ. onğat. oğat. onat. iyi. güclü. daynaq. dayqan. dadnaq. dadqan. acar. çağal. çağqal. sağlı. sağal. sağqal.

tos -alver ilə çöllüklə, dos kimliyin sınarlar.
-dosduva dos, düşmanıva yaman ol
-dos dosda baxıb yolun aşar, uzaq gedər yolun çaşar. (dossuz yol sürümü güc olur, bırak (ama. vəliki) dosda qapılırsansa istəyindən uzaqlaşırsın). (yola yoldaş iyidir, bu koşullaki ona uyuğub, qapılmıyasan).
-tos vurmaq: toslaşmaq. güpüşmək. güpmək. kəllələşmək. süsləşmək.
-dosdoğru: sağqoy. sağsov. sağday. sayaq. sıyaq. dimdik.
-ağ günüdən yaman günə dos saxla, varlı çağdan , yoxsulluğa pay saxla.

tosca dosca. sınğıl. sınıl. səmimi. sincir. sinsir. tutşı. tutşu. tuştu. tuşca. yardağ. yartay. sıcağ. isti. ılığ. ısnığ. (lətif) mehriban. sevrək. söyrək. sövrək. söyəl. sövəl. süyəl. süvəl. (xudumani. mə'luf. utufətli) .

tosqurumsanmaq buynzlamağa, yügürməyə enimli, əğimli, meyilli olmaq. { -sınmaq. sıyınmaq. sıyanmaq. sınınmaq. sıyınmaq. sıyanmaq. oxşanmaq. nərsənin sayağın, sıyağın tutunan kimi görünmək, meyillənmək}.

tosla - salsum qadınla qalmağ olar, dosla yox. (salsum:samsum. səlsüm. qaradinməz. lal kar. səssiz küysüz) .

toslarun -yüksələndə çevrə bilər sən kimsin, düşən anda sən doslarun tanırsan.

toslaşmaq tos vurmaq. güpüşmək. güpmək. kəllələşmək. süsləşmək.

tosluq dosluğ. sıyım. əlaqəmətlik. pərəstiş.
-dosluq bilən, ara güdəndə gördüm, dosda qurban ara pozandan oldum. (ara: fürsət). (ara güdəndə fürsəttələb)
-doğru dosluq oxşarı var sağlığa, gözə gəlməz biri əldə, biri təndə varikən.

tosluqa -alın dartıb yağıya, düzlük yalnız dosluğa. (alın dartıb: qızqın olub) .

tosluqların -kəndivi artıq tanı, dosluqların bollansın.

tosluqu -unutqanlıq tapanmadı əl dosluğu poza, atdı tulladı yad olanları qoymadı yoza. (tapanmadı əl : bacaranmadı). (yoza: sapıta. münhərif edə). (kişi dünyasında qutsal qalan, ölünməz dönülməz olan nəsnə dosluq olub).

tossuz - arxasız, dossuz kişi: sök ər. sökə yalnız. sökə yal. ( sök: sökük. yoxsul. kasıb. yalnağ. fəqir).

tost dosd. 1. sağdıc. arxadaş. yoldaş. 1. sevgili. sövgülü. söygülü. süygülü. yar.
-yaşam dedin iki dodaq arası, iyi olmaz dost dilinin yarası, yol dedigin uzaq değil şurası, gec qalmasan indi dursan yoluva, amac yolun başa yürüb yetərsən.
-könüldəkin gözləmə sən ağızdan, bəsib toxla dosd olamaz yavuzdan. (yavuzdan: əğri. yağu).

tosta -dosluq bilən, ara güdəndə gördüm, dosda qurban ara pozandan oldum. (ara: fürsət). (ara güdəndə fürsəttələb)
-dos dosda baxıb yolun aşar, uzaq gedər yolun çaşar. (dossuz yol sürümü güc olur, bırak (ama. vəliki) dosda qapılırsansa istəyindən uzaqlaşırsın). (yola yoldaş iyidir, bu koşullaki ona uyuğub, qapılmıyasan).

tostallı dosdallı. sevimli. sevgilik. sıyqılıq. sığılıq.

tostoqru dosdoğru. 1. sağqoy. sağsov. sağday. sayaq. sıyaq. dimdik. 1. sallısoplu. sallı sartlı. gərəyi kimi.

tostuma -yad yaddi mənə yoxdu belə ilgisi mənlə, hər nə gələ başım əzilə dosduma bağlı.

tostuntan -kişini tanı dosdundan, kişini sına varından.
-köprü güdüb dosdundan, köpü güdüb azından, dadlı güdüb qalma paya düşən duzundan.

tostuva -dosduva dos, düşmanıva yaman ol.

toşab doşab. sıncıq. üzüm cirgəsi, şirəsi.

totaq dodaq. sınar. ləbə. - sınarı sınıq qabqaşıq. - sınarlı boşqab.
-yaşam dedin iki dodaq arası, iyi olmaz dost dilinin yarası, yol dedigin uzaq değil şurası, gec qalmasan indi dursan yoluva, amac yolun başa yürüb yetərsən.
-oturumlarda birbirinin sağlığına dodağ ucu camdan içilən içgi: tapusqırağı.
- salpı dodağ. (salpı: aslaq. sarxıq).
-günə baxan gül olsan, günün sənin bulutlar, könül düşsə ayrığa, dodaq deyər göz ağlar. (ayrığa: ayrılığa).

totuzuv -sayılar { birləv. ikiləv. üçtay. dörtav. beşləy. altav. yediv. səkiziv. dokuzuv}.

tov 1. . tovuş. tav. tavış. sezi. sezu. sezgi. seziş. sızı. sızu. sızqı. sızış. sıpqı. sıpqu. sıpqış. duyuş. hiss. ehsas. 1. > dağ . -danışanlar tov aşmış, danışmayan yol çaşmış. (danışmaq: tanışlıq, bilgi almaq). 1. tab. dil. sil. güc. alğı (sığar. sığım. təvanayi) təvan. niru. - alğınınca, qıl yaxşılıq: qıla alğınınca, yaxşılıq: başadığın qədər iyilik ed. 1. tov. güc. -sən kim olsan ol açar tov iç üzün .
- silləsi qurumaq
-sat tov: sat tav: satığ. maamilə. alver. (satıb dəğişmə)
-ilk öncə saçda (tavada) tovlatılmış (tov verilmiş, biraz pişirilmiş), sonra təndirdə (ferdə) pişirilən əkmək: saçaltı.
-saçda (tavada) tov verilmiş, öldürülmüş ət, soğan, nərsə: saçaltı.

tova sovu. hovu. . atığ. atış. coşu. şovq. sürür. surur. xoşluq. xoşlanma. döğü. qovu. qoğu. qor. qoğ. sulum. kef. sevinc. seviş. sevit. sevik. sevgi. sövünc. sövüş. sövüt. sövgü. söyünc. söyüş. söygü. söyüt. səfa. inbisat. həyəcan. həzz. ləzzət. fərəh. nişat .

tovalanmaq 1. tovlanmaq. sovlanmaq. hovlanmaq. qızışmaq. qızqınmaq. odaluqmaq. odalucmaq. odalıcmaq. odalışmaq. döğlənmək. qovlanmaq. qovulanmaq. qoğlanmaq. qoğulanmaq. qorlanmaq. gürdükmək. gürcükmək. gürdümək. gürcümək. gürdəğə, gurtuğa gəlmək. gurcuqmaq. gurcuqmaq. gurcumaq. 1. tovlanmaq. sovlanmaq. hovlanmaq. sıxlışmaq. qızlaşmaq. qıslaşmaq. qıylaşmaq. qızlacmaq. qıslacmaq. qıylacmaq. qəviləşmək. güclənmək. bərkişmək. qızqınmaq. qızqanmaq. qızışınmaq. qızılmaq. qızışmaq. döğlənmək. qovlanmaq. qovulanmaq. qoğlanmaq. qoğulanmaq. qorlanmaq. şiddətlənmək. hiddətlənmək. qıstınmaq. gürəclənmək. qolaclanmaq. çapdanmaq. zorlanmaq.

tovalantırmaq tovalandırmaq. tovlandırmaq. sovlandırmaq. hovlandırmaq. sarsdırmaq. salsdırtmaq. sarsıtmaq. salsıtmaq. qayqıtmaq. döğləndirmək. qovlandırmaq. qoğlandırmaq. qorlandırmaq. həyəcandırmaq. coşdurtmaq. alqıtmaq. mütəhəyyir, heyran bıraxmaq.

tovalı 1. . tovlı. sovlı. hovlı. sarsaq. salsaq. titrek. qayqın. döğlü. qovlı. qoğlı. qorlı. həyəcanlı. coşqun. alqın. mütəhəyyir. heyran. 1. tovlı. sovlı. hovlı. sıxı. qızlac. qıslac. qıylac. qəvi. qızıl. kötəl. kötəlli. canlı. sağlam. oyuşlu. oyluşlu. oluşlu. qurt. gürt. qapla. qaplu. güclü. güctük. güjtük. güjlü. onatlı. kökcək. köksək. köksük. qopar. qopat. qubat. qopur. bərk. qusqa. qozqa. qoyac. qoytac. quyac. quytac. qızıq. qızqın. qızışıq. gürdürümlü. gurdurumlu. güpdürümlü. gupdurumlu. acar. çağal. çağqal. sağlı. sağal. sağqal. laçın. yalçın. sürən. sırın. soxun. şiddətli. döğlü. qovlı. qoğlı. qorlı. zorlu.

tovarqan tovarğan. toğarğan. doğarğan. bolarğan. bol bol. sıx sıx. sulumlu. bərəkətli. saysız (sınırlı. qısıtlı). {# kovarğan (moğol) seyrək. səğrək. səkrək. seydəm. saldan. sayğan. kəm kəm. aralıqlı. arada bir. endik. endər. az tapılan, bulunan, görünən. azaraq. araraq. ayaraq. çox az. tənik. (# tünük) dar. qıt. qırtaq. nüdrətən. nadir. nadir halda. nadirən. ziyq}.

tovlama -sıxma, tovlama, dartma, çəkməklə atılan ox, güllə: sıxma. çaxma. tirbaran.

tovlamaq tovlamaq. toğlamaq. sərimək. sarımaq. sırımaq. burmaq. bükmək. dəngitmək (> tənidən (fars)}. {# səritmək: salmaq. açmaq).

tovlanıb -neçə teldən tovlanıb yasalan nərsə: sarqac. qamçı. şallaq.

tovlanmaq 1. . tovalanmaq. sovlanmaq. hovlanmaq. qızışmaq. qızqınmaq. odaluqmaq. odalucmaq. odalıcmaq. odalışmaq. döğlənmək. qovlanmaq. qovulanmaq. qoğlanmaq. qoğulanmaq. qorlanmaq. gürdükmək. gürcükmək. gürdümək. gürcümək. gürdəğə, gurtuğa gəlmək. gurcuqmaq. gurcuqmaq. gurcumaq. 1. tovalanmaq. sovlanmaq. hovlanmaq. sıxlışmaq. qızlaşmaq. qıslaşmaq. qıylaşmaq. qızlacmaq. qıslacmaq. qıylacmaq. qəviləşmək. güclənmək. bərkişmək. qızqınmaq. qızqanmaq. qızışınmaq. qızılmaq. qızışmaq. döğlənmək. qovlanmaq. qovulanmaq. qoğlanmaq. qoğulanmaq. qorlanmaq. şiddətlənmək. hiddətlənmək. qıstınmaq. gürəclənmək. qolaclanmaq. çapdanmaq. zorlanmaq.

tovlantırmaq tovlandırmaq. tovalandırmaq. sovlandırmaq. hovlandırmaq. sarsdırmaq. salsdırtmaq. sarsıtmaq. salsıtmaq. qayqıtmaq. döğləndirmək. qovlandırmaq. qoğlandırmaq. qorlandırmaq. həyəcandırmaq. coşdurtmaq. alqıtmaq. mütəhəyyir, heyran bıraxmaq.

tovlaşmaq salışmaq. çalğaşmaq. sağa sola əsişmək, silkəşmək. - qolların salışa salışa çıxıb geddi. - bükülüb, başıvı belə salışma, dünyanın sonu değil ki. - iki gürəşçi tutuşub salışdılar.

tovlatılmış tov verilmiş, biraz pişirilmiş. -ilk öncə saçda (tavada) tovlatılmış , sonra təndirdə (ferdə) pişirilən əkmək: saçaltı.

tovlı 1. tovalı. sovlı. hovlı. sarsaq. salsaq. titrek. qayqın. döğlü. qovlı. qoğlı. qorlı. həyəcanlı. coşqun. alqın. mütəhəyyir. heyran. 1. tovalı. sovlı. hovlı. sıxı. qızlac. qıslac. qıylac. qəvi. qızıl. kötəl. kötəlli. canlı. sağlam. oyuşlu. oyluşlu. oluşlu. qurt. gürt. qapla. qaplu. güclü. güctük. güjtük. güjlü. onatlı. kökcək. köksək. köksük. qopar. qopat. qubat. qopur. bərk. qusqa. qozqa. qoyac. qoytac. quyac. quytac. qızıq. qızqın. qızışıq. gürdürümlü. gurdurumlu. güpdürümlü. gupdurumlu. acar. çağal. çağqal. sağlı. sağal. sağqal. laçın. yalçın. sürən. sırın. soxun. şiddətli. döğlü. qovlı. qoğlı. qorlı. zorlu.

tovlu tovuşlu. tavlı. tavışlı. sıpıvğan. sıpqır. sezigir. sezüvğan. sezivgən. sızığır. sızğır. sızıvğan. duyuşlu. hissili. ehsaslı.

tovsaq tavsaq. tovsiyə. düşrüt. tüşrüt. savır. savrı. çavır. çavrı. çağır. çağrı. (sorağ. sorğa. xəbər). danışma. öğüt. salıt. nəsihət.