Turuz söZLÜGÜ 15-01-2017 1395- III 18 400 Başlıq Bey Hadi

çaqa çağa. çala. yoğurcın. yoğırcın. qoyas. acra. maya.

çaqac çağac. çağat. saat. sağac. sayac. sayat. çağ, zaman ölçəyi.

çaqal çağal. 1. çağqal. sağlı. sağal. sağqal. gürdürümlü. gurdurumlu. güclü. acar. quvvətli. 1. çağqal. sağlı. sağal. sağqal. sağ. sağlam. onğ. önğ. doğru. dorut. doruc. durut. duruc. onğat. oğat. onat. iyi. güclü. daynaq. dayqan. dadnaq. dadqan. acar. 1. çağqal. acar. sağlı. sağal. sağqal. sıxı. qızlac. qıslac. qıylac. qəvi. qızıl. kötəl. kötəlli. canlı. sağlam. oyuşlu. oyluşlu. oluşlu. qurt. gürt. qapla. qaplu. güclü. güctük. güjtük. güjlü. onatlı. kökcək. köksək. köksük. qopar. qopat. qubat. qopur. bərk. qusqa. qozqa. qoyac. qoytac. quyac. quytac. qızıq. qızqın. qızışıq. gürdürümlü. gurdurumlu. güpdürümlü. gupdurumlu. laçın. yalçın. sürən. sırın. soxun. şiddətli. sovlı. hovlı. tovalı. tovlı. döğlü. qovlı. qoğlı. qorlı. zorlu.

çaqan -çağan koru: sabah korunda. alatoranda. çox erkən.
-sağ çağan: sağ sağan. sağ sağat. sağ. (sağlam). sağlı. sağ salamat. sağaman. sağasan. sağ əsən. sağurun.
-çaxan, boş, yalan söyləyən, qılınan, yapan, işləyən: saxda < çaxat. çaxtan. soxda. -çaxda kişi, yaşdı işi.
-çaxmağ daşına çalınaraq, qığocılğım salan, çaxan, çəlik tikəsi: satıl. salıt. çatıl. çalıt. çəlit. sağut.

çaqar çağar. sayar. çalışqan. fə'al.

çaqartan -gözçaxardan: sıxqa. > sikkə. sikgə. səqqə. tərs. öcət. inad. - səqqəlik eləmə.

çaqat 1. çağat. çağac. saat. sağac. sayac. sayat. çağ, zaman ölçəyi. 1. çaxat> saxda . çaxtan. soxda. atılqan. hobban. şişirən.

çaqçaytmaq çaxçaytmaq. bərətmək. - gözlərini çaxçaytdı: bərətdi.

çaqçıllamaq çağçıllamaq. sağsıllamaq. salamanlamaq. sahmanlamaq. sağmanlamaq. sağmana salmaq. nərsəni yoluna qoymaq. hazırlamaq.

çaqı -aç gözünü kor olma, yoxsulluqdan xor olma, ölüm ovçu ov olma, çağı varan gedərmiş, başı varsa yaşarikən istəklərin edərmiş. (başı: ağlı)
-çatmamış çağı açmamış gülü
-can sıkılmasa, tən çabanmasa, nə yazı qızışar, nə çağı çatışar.
-hey döşən döyüb mən mənəm demə, ölüm çatsa qırqınından qurtulam demə, hər işin var qıl ayaqdasan, köç çağı qaçar gücün qılaram demə.
-çağı ötmüş, dadı çönmüş, qaçmış yemək, nərsə: savın. savıq. savuq. savğın. savnığ. bayat. geçgin. - savın yemək yməkdən bıqdıq.
- qonaq gəlsə qarşı qıl, qalar oldu sayqı qıl, gedən çağı ardı çıx, birdə dönsün arzı qıl.
- əkin çağı, vaxtı: soxa sürü. ( soxa: saban. qarasaban. xış).
-bir gün utan, günü gəlmiş utuzmuş, çox görübdə bilənlər, çağı varmış unutmuş.
-dan çağı quzeydən yavaş yavaş əsən külək: kürdək.
-yılxılarda (heyvanlarda) köznüşmə, qornuşma, qoşnaşma, qınnaşıq, qınlaşıq, cütləşmə istəyi, çağı: gürdük. gurduq. gürdükmüş. qordaq. kosdaq. cürdük. kösnük. kösmük. kösnək. kösmük. köznək. qoşnuq.
-sağma, sütlük çağı bitdi: sağlıq savaldı. süt çəkildi.
-günün sökən, çıxan çağı: sökəh. sökək. sübh. sabah.
-ağacların artığ, yeni çıxmış sürgün, dalların budama, qırma işi, çağı: sırat. sırıt.

çaqıçı çağıçı. çağırçı. çaxırçı. şakırçı. şağırçı. şağıçı. şarkıçı. ötücü. ötəçi. oxucu. əzgiçi. mahnıçı. türküçü. yırçı. nəğməçi. müğənni.

çaqıq çağıq. çavıq. savıq. açıq. vazeh.

çaqıl çağıl. çağlı. sallı. 1. çağır. (iri) yapılı. 1. çəkirli. çəkili. dartılı. ağramlı. ağır. 1. gərgin. 1. çallı. yelli.

çaqılan -yılığı (heyvanı), çadırı bağlamaq üçün yerə çaxılan qazığ, uzun, yoğun çivi: siy. siğ.

çaqıltaq çağıldaq. sınğaq. sındağ. singək. səngək. sininə, içinə dək pişib, xasa, quru, qızarmış (kəbabi, birişdə) çörək, yeralma. - səngək çörək.

çaqım çaxım. yaxım. sevik. sevi. atığ. atış. coşu. şovq. əğilim.
-artıq keçmir çağım, kəsib soluq boğuluram mən, nədən belə dönüb evrən, tüm tanışlara yadaldım mən.

çaqımaq çaxımaq. çağımaq. çağırmaq. şağmaq. şakımaq. şağımaq. şağırmaq. 1. yalabımaq. yalımaq. birdən yanmaq. parlamaq. - şimşək şağır, çaxır. 1. ötmək. təğənni, tərənnüm edmək.

çaqın -acı qalsa içində, paylaşmasan kimsələ, dadlı qaçar yadından, yaşın sönər tez çağın.

çaqına - çəkinə çəkinə, çağına yağına baxmadan: sırılı sırısız. sıralı sırasız. sırıqlı sırıqsız. yerli yersiz.
- çəkinə çəkinə, çağına yağına baxmadan:sıralı sırasız. sırılı sırısız. sırıqlı sırıqsız. yerli yersiz.

çaqınmaq -rasgələ saçınmaq, çaxınmaq: sərpələnmək. səpələnmək. saçalanmaq.

çaqınta çağında. sırısında. sırığında. (> sırasında). sürəsində. zamanında. yerində.
-uyqun çağında olmayan: sırısız. sırıqsız. sırasız. yolsuz. yersiz. munasibətsiz.
-çağında ödənməmə: salış. - kiranı, borcu salışla verməyin.

çaqıntan çağından. fəslindən. -çağından dış yetiştirilən yemiş: sava. sova. sezondışı. - sava armıd.
-çağından, başqalarından gec yetişən, pişən: sava. sova. - sava yemiş: gec yetişən yemiş. - sava əkin: gec əkilmiş olma. - yağış yağsa sava əkinlərdə yaxşı olur.

çaqır çağır. 1. çağlı. çağıl. sallı. (iri) yapılı. 1. çaxır. çaxur. sağur. 1. çağrı. çavır. çavrı. savır. savrı. (sorağ. sorğa. xəbər). səs. ötüş. sıylav. sılav. də'vət. 1. çağrı. çavır. çavrı. savır. savrı. (sorağ. sorğa. xəbər). söz. söy. kəlmə. 1. çağrı. çavır. çavrı. savır. savrı. (sorağ. sorğa. xəbər). bilgi. düşüncə. sağınca. sağanca. görüş. qanı. tanı. 1. çağrı. çavır. çavrı. savır. savrı. (sorağ. sorğa. xəbər). danışma. öğüt. salıt. tüşrüt. düşrüt. tovsiyə. nəsihət. 1. çağrı. çavır. çavrı. savır. savrı. (sorağ. sorğa. xəbər). san. şan. şöhrət. ün. səs səmir. 1. çağrı. çavır. çavrı. savır. savrı. (sorağ. sorğa. xəbər). nərsənin gurultulu, çığrıq, patlaq səsi. iblağ. ittila'. 1. çağrı. çavır. çavrı. savır. savrı. (sorağ. sorğa. xəbər). bildiri. tandırı. tanırı. oyqurluq. oyquru. huşdar. ixtar. təzəkkür. aqahlıq. {tanğalıq. tanığlıq. tanğallıq. tanallıq. tansalıq. tanşalıq > aşnalıq (> aşinayi (fars)}. sanğallıq. sanallıq. sınğallıq. sınallıq. sınaclıq. sınaşlıq. 1. çaxır. şərab. boza. -çaxır, boza, şərab verən: sağır. > sağər (< sağmaq) süci. süyçi. söyçi. (dadlı, şirin olan) 1. çaxır. şakır. şağır. şarkı. çaxış. yalabıq. yalabış. çalabıq. çalabış. birdən yanma, yanış. parlayış. - şimşək şağırı, çaxırı. 1. çaxır. şakır. şağır. şarkı. ötmə. ötüş. oxuma. təğənni. tərənnüm. (sarqa (sanskirit)) 1. çaxır. şakır. şağır. şarkı. oxuma. əzgi. türkü (xalq mahnısı) yır. nəğmə. 1. çaxır. şakır. şağır. şarkı. hava. melodi. 1. çaxır. şakır. şağır. şarkı. müzik.
-su, çaxır kimiləri sağınlara, bardaqlara sağmaq üçün, uzun lülüşlü, əmzikli tüng: sağraq. səğrəq. sağır. səğir. sürəgi. sürahi.
- çaxır, turşu salmaq. (salmaq: qoymaq. təyərləmək. təhiyyə, amadə edmək).
- sağır çağır: sürəkli, dəvamlı, yüksək səslə səslənmək.
-sərt, tün araq, çaxır, içgi: salqı. çözəlti.
-bağır çağır gələn olmaz dadıva, ölüm gəlsə tutub alar canıvı, keçirməsən boş boşuna yaşamı, günlər keçər sorur qurur qanıvı. (ölüm: əcəl). (qurur: qurudur)
-birbirinə çırparaq, vuraraq çaxır, qor törədən nərsə: sıpışqa. çıpışqa. çaxmaq. kibrit.

çaqırçı 1. çağırçı. çağıçı. çaxırçı. şakırçı. şağırçı. şağıçı. şarkıçı. ötücü. ötəçi. oxucu. əzgiçi. mahnıçı. türküçü. yırçı. nəğməçi. müğənni. 1. çaxırçı. çağırçı. çağıçı. şakırçı. şağırçı. şağıçı. şarkıçı. ötücü. ötəçi. oxucu. əzgiçi. mahnıçı. türküçü. yırçı. nəğməçi. müğənni.

çaqırır -bura dustaq içi bir quş qalıb bağlı qanat bağırır, bilməzləri harayına çağırır.

çaqırlanmaq çağırlanmaq. çağlanmaq. çağlınmaq. sallaşmaq. gövdələnmək. yapılanmaq.

çaqırmaq 1. şakımaq. şağımaq. şağırmaq. şağmaq. çağımaq. çağırmaq. çaxımaq. 1. yalabımaq. yalımaq. birdən yanmaq. parlamaq. - şimşək şağır, çaxır. 1. ötmək. təğənni, tərənnüm edmək. 1. çağırmaq. oxuymaq. savırmaq. xəbərləmək. sorağlatmaq. sorğalatmaq. anlatmaq. tanlatmaq. tanıtmaq. bildirmək. bilgitmək. söyləmək. demək. ixbar edmək. rapor vermək.

çaqış 1. çağış. çağız. savış. tavış. çavış. sez. sız. səs. - heç kimdən bir sez çıxmadı. 1. çağış. çaşıq. çaşıt. şaşıq. xəta. 1. çağış. şakır. şağır. şarkı. çağır. çaxır. yalabıq. yalabış. çalabıq. çalabış. birdən yanma, yanış. parlayış. - şimşək şağırı, çaxırı.

çaqıt 1. çağıt. çavıt. savıt. qovt. səs. 1. çaxıt. yaxıt. (# sığıt) çaxt. saxt. çıxda. çıxat. sırt (< yırt. qırt). nərsənin dış üzü. nəma. numa. duruğ. durğ. çehrə. zahir. - savıq salıt: soyuq üz. - yağışdan çaxtı pozqun ev, iç toxusu sağlam dururu.

çaqız çağız. çağış. savış. tavış. çavış. sez. sız. səs. - heç kimdən bir sez çıxmadı.

çaqq şəqq. seçənək. bölümlərdən, ehtimallardan, yörtələrdən, imkanlardan hər biri.

çaqqal çağqal. 1. çağal. sağlı. sağal. sağqal. gürdürümlü. gurdurumlu. güclü. acar. quvvətli. 1. çağal. sağlı. sağal. sağqal. sağ. sağlam. onğ. önğ. doğru. dorut. doruc. durut. duruc. onğat. oğat. onat. iyi. güclü. daynaq. dayqan. dadnaq. dadqan. acar.

çaqqal çağqal. çağal. acar. sağlı. sağal. sağqal. sıxı. qızlac. qıslac. qıylac. qəvi. qızıl. kötəl. kötəlli. canlı. sağlam. oyuşlu. oyluşlu. oluşlu. qurt. gürt. qapla. qaplu. güclü. güctük. güjtük. güjlü. onatlı. kökcək. köksək. köksük. qopar. qopat. qubat. qopur. bərk. qusqa. qozqa. qoyac. qoytac. quyac. quytac. qızıq. qızqın. qızışıq. gürdürümlü. gurdurumlu. güpdürümlü. gupdurumlu. laçın. yalçın. sürən. sırın. soxun. şiddətli. sovlı. hovlı. tovalı. tovlı. döğlü. qovlı. qoğlı. qorlı. zorlu.

çaqqamaq şaqqamaq. qaqqıldamaq.

çaqqayıb -su kimi nərsələr gurul gurul çağlayıb, çağqayıb axması: gürləmək. gürlətmək. gurlamaq. gurlatmaq.

çaqqul çalağ. çəkgül. qaqgül. kakil. qırxma. kəsmə. pərçəm. zülf.

çaqlaq çağlağ. sarsık. salsık. çalsıq. oynağ. mütəhərrik.

çaqlama çaxlama. çaxnama. şahnama. 1. lağ. alay. - çaxnama yapmaq: lağ edmək. 1. şuxluq. zarafat.

çaqlan çağlan. şad olan . -çağlan ürək, çox bir üzü güldürər, tutqun ürək, bənizləri söldürər.

çaqlanmaq çağlanmaq. çağlınmaq. sallaşmaq. 1. çağırlanmaq. gövdələnmək. yapılanmaq. 1. çəkirlənmək. dartınmaq. ağırlanmaq. 1. gərginləşmək. 1. çallanmaq. yellənmək.

çaqlaşar - dışar sezsə seyrəşər, içər sızsa çağlaşar. (sezsə: süzsə).

çaqlayan çağlayan. gürtürtü gölü.

çaqlayıb -su kimi nərsələr gurul gurul çağlayıb, çağqayıb axması: gürləmək. gürlətmək. gurlamaq. gurlatmaq.

çaqlı çağlı. çağıl. sallı. 1. çağır. (iri) yapılı. 1. çəkirli. çəkili. dartılı. ağramlı. ağır. 1. gərgin. 1. çallı. yelli.

çaqlınmaq çağlınmaq. çağlanmaq. sallaşmaq. 1. çağırlanmaq. gövdələnmək. yapılanmaq. 1. çəkirlənmək. dartınmaq. ağırlanmaq. 1. gərginləşmək. 1. çallanmaq. yellənmək.

çaqma çaxma. 1. odlu salac. salac. salağ. silah. savsat. sovcat. sovsavat. sürsat. sapçap. çapasap. savış (savaş) döğüş aracı. 1. sıxma. sıxma, tovlama, dartma, çəkməklə atılan ox, güllə. tirbaran.
-çaxma çatı: taxma çatı. qondarma, qoyma çatı, tavan. asma tavan. kazib səqf.

çaqmaq çaxmaq. 1. saçmaq açmaq. bölmək. 1. saplamaq. sapıtmaq. çaplamaq. çapıtmaq. sapdırtmaq. çapdırtmaq. sancmaq. saşmaq. taxmaq. tikmək. keçirmək. ilişdirmək. tutdurmaq. yerləşdirmək. salmaq. 1. sıpışqa. çıpışqa. kibrit. birbirinə çırparaq, vuraraq çaxır, qor törədən nərsə.
-çaxmağ daşına çalınaraq, qığocılğım salan, çaxan, çəlik tikəsi: satıl. salıt. çatıl. çalıt. çəlit. sağut.
- almaz daşı bir çobanın əlində, çaxmaq daşı sanlanıbən kullanar. (almaz: almas). (sanlanıbən: güman edilərək)
-çaxmağ daşından od almağ üçün çəlik tikəsi: savul.
-rasgələ saçmaq, çaxmaq: sərpələmək. səpələmək. saçalamaq.

çaqnama çaxnama. çaxlama. şahnama. 1. lağ. alay. - çaxnama yapmaq: lağ edmək. 1. şuxluq. zarafat.

çaqnaş çaxnaş. savsata. səfsətə. doğru nədənlərə toxunmadan sözü sözə satma, söz aldağac. sözü buruşdurub, dolaşdırıb, istədiyi sonucu çıxarma.

çaqnaşçılıq çaxnaşçılıq. savsataçılıq. səfsətəçilik.

çaqratmaq çaxratmaq > şikaftən (fars). çəklətmək. açmaq. yarmaq.

çaqrı çağrı. çağır. çavır. çavrı. savır. savrı. (sorağ. sorğa. xəbər) 1. səs. ötüş. sıylav. sılav. də'vət. 1. söz. söy. kəlmə. 1. bilgi. düşüncə. sağınca. sağanca. görüş. qanı. tanı. 1. danışma. öğüt. salıt. tüşrüt. düşrüt. tovsiyə. nəsihət. 1. san. şan. şöhrət. ün. səs səmir. 1. nərsənin gurultulu, çığrıq, patlaq səsi. iblağ. ittila'. 1. bildiri. tandırı. tanırı. oyqurluq. oyquru. huşdar. ixtar. təzəkkür. aqahlıq. {tanğalıq. tanığlıq. tanğallıq. tanallıq. tansalıq. tanşalıq > aşnalıq (> aşinayi (fars)}. sanğallıq. sanallıq. sınğallıq. sınallıq. sınaclıq. sınaşlıq.

çaqrıq çağrıq. çavrıq. savrıq. mənşur. manifest. qeyim (əsasi), açıq bəyaniyyə.

çaqrılmamış çağrılmamış. sığıntı. sığtı. sığıt. yük kimi alınan nərsə. istənməmiş. sorulmamış. təhmili. naxandə. tüfeyli. parazit. yanaşma. əkdi. asalaq.

çaqt çaxt. yaxıt. (# sığıt) çaxıt. saxt. çıxda. çıxat. sırt (< yırt. qırt). nərsənin dış üzü. nəma. numa. duruğ. durğ. çehrə. zahir. - savıq salıt: soyuq üz. - yağışdan çaxtı pozqun ev, iç toxusu sağlam dururu.

çaqta sava çağda: gec vaxda. - bu sava çağda hara gedirsin. (sava: gec. sova. yubat).

çaqtan çaxtan. saxda < çaxat. soxda. 1. çaxan, boş, yalan söyləyən, qılınan, yapan, işləyən. -çaxda kişi, yaşdı işi. 1. atılqan. hobban. şişirən.
-ağ günüdən yaman günə dos saxla, varlı çağdan , yoxsulluğa pay saxla.
-ötmüş, ötə çağdan, qalmış: savın. savıq. savuq. bayat. ötüş. əsgi. qədim.

çaqtırmaq çağdırmaq. çatdırmaq. sağdırmaq. savdarmaq. səvdirmək. sovq edmək. göndərmək. yetirmək. - səni tanrı mənə savratdı.

çaqu çağu. sağı. sağu. çəki. ölçü. dartı.
- çağu salma: uca səslə bağırmaq.

çaqulamaq çağulamaq. sağılamaq. sağulamaq. çəkiləmək. ölçmək. ölçəmək. dartmaq.

çaqun - heç bir çağun: sən sən ol. sən olsan (> sən öləsən) kəsinliklə. dibindən. heççağun. heçin.

çaqur çaxur. çaxır. sağur.

çaqurluq 1. çağurluq. çapurluğ. çaxurluq. sapurluq. səhərlik. obaşdanlıq. 1. çaxurluq. çapurluğ. çağurluq. sapurluq. səhərlik. obaşdanlıq.

çal 1. > sel. seyl. coşqun. su basqını. 1. sal. yel.

çala 1. çağa. yoğurcın. yoğırcın. qoyas. acra. maya. 1. sapam. savam. ayrım. ayırım. kəsəm. dalqıc. 1. sapam. savam. ayrım. ayırım. kəsəm. çiğ. fəsl. movsim. mövsim. 1. sapam. savam. ayrım. ayırım. kəsəm. dalqı. fərq. 1. sapam. savam. ayrım. ayırım. kəsəm. fəri. fəri'.
- çala çay: yala çay: dala çay: bayağı, sadə çay.

çalabıq çalabış. yalabıq. yalabış. şakır. şağır. şarkı. çağır. çaxır. çaxış. birdən yanma, yanış. parlayış. - şimşək şağırı, çaxırı.

çalabış çalabıq. yalabıq. yalabış. şakır. şağır. şarkı. çağır. çaxır. çaxış. birdən yanma, yanış. parlayış. - şimşək şağırı, çaxırı.

çalaq çalağ. 1. çaqqul. çəkgül. qaqgül. kakil. qırxma. kəsmə. pərçəm. zülf. 1. çolaq. çotur. küs. çüt. qıt. götürüm. saqat. nərsənin bir yeri, bir qolu işləməz, kəsik, naqis olmalıq. 1. salaq. az sürə. az zaman. - bir çalağ görüşdük.

çalaqaylıq yalaqaylıq. güdərsizlik. güdürsüzlük. güdüsüzlük. umursuzluq. umursamazlıq. səhlənkarlıq. diqqətsizlik.

çalaqın çalağın. küspə. köspə. çökbə. çöktüş. uçğuq. batqın.

çalaqor çalağur. çalığ. silvət. silət (xiyal) kölgə. uyuq. yanğ. yan. salığ. şəbəh.

çalaqur çalağur. çalaqor. çalığ. silvət. silət (xiyal) kölgə. uyuq. yanğ. yan. salığ. şəbəh.

çalama salama. quşaq. qolşaq. qolaş. üzgü. ötgü. asqı. asqır. asqur. - tüfəng asquru.

çalan -ney çalan: sırğınçı. sıbızğaçı. sıbızğuçu. sıbızçı. sıbzığçı.
-ustaca, iyi qılıc salan, çalan: salqar. sağlar. salur (> salar (fars)}.
-sarıya çalan: sarqılt.

çalanq çalanğ. 1. > çərənğ. salanğ. (qayanğ. cayanğ) çalınmış. çılqın. çırpıq. çırpınmış. vırqın. dəli. başsız. ağılsız. 1. satanğ. zirək. zəki. məkkar.

çalanqlıq çalanğlıq > çərənğlik. salanğlıq. (qayanğlıq. cayanğlıq) çalınmışlıq. çılqınlıq. çırpıqlıq. çırpınmışlıq. vırqınlıq. dəlilik. başsızlıq. ağılsızlıq.

çalasal > çalasər. çalavan. salavan. salıvan. 1. axıntı suyun axıtıldığı, salındığı, quyu ağzına yerləşən çanağ. 1. yolun, su yolunun, kanalın ayrılan yeri. 1. bir qolun (çayın. nərsənin) neçə qola ayrıldığı yerində, ayrılan qolların arasında qalan bölüm. delta.

çalasər {< çalasal. çalavan. salavan. salıvan. }. 1. axıntı suyun axıtıldığı, salındığı, quyu ağzına yerləşən çanağ. 1. yolun, su yolunun, kanalın ayrılan yeri. 1. bir qolun (çayın. nərsənin) neçə qola ayrıldığı yerində, ayrılan qolların arasında qalan bölüm. delta. 1. sini. kasa. lavabo. pislik çuxuru. bataq.

çalasunq çalasunğ. sarasunğ. salasunğ. sarsuq. salsuq. çalsuq. sarsık. salsık. çalsıq. (gic. məng) dağınıq. əl ayağın itirmiş. pərişan. aşüfdə. sərasimə.

çalat 1. çatat. çaşat. çapat. sapat. saxat. sap. dəsdə. bütət. bükət. bülət. (büktə > müştə). 1. savat. nəqşə. naxış.

çalatlamaq savatlamaq. nəqşə, naxış salmaq. naxışlamaq.

çalatlı salatlı. nəqşəli.

çalav çalva. salay. salav. salva. bir yer, yapıda, artığına tikilən dam, çatı. burada artığ olan nərsələr yerləşilir. (tövlə. pəyə. ambar. sandıxana. dalda) .

çalavan çalasal > çalasər. salavan. salıvan. 1. axıntı suyun axıtıldığı, salındığı, quyu ağzına yerləşən çanağ. 1. yolun, su yolunun, kanalın ayrılan yeri. 1. bir qolun (çayın. nərsənin) neçə qola ayrıldığı yerində, ayrılan qolların arasında qalan bölüm. delta.

çalaz sınğar. sinək. çanağ. batığ. lavabo. (dəsşuy. zərfşuy).

çalba sarsu. sürsu. yuğuntudan sürən, arda qalan kirli su. pəsab.

çalbaq çalbağ. şallaq.

çalbaqlamaq çalbağlamaq. şallağlamaq.

çalbalamaq -bir nərsəni tapmaq üçün çabalamaq, çalbalamaq, qaçıb durmaq: səlpələmək. çalbalamaq. - gün uzunu bu pitiyin ardınca səlpələdi.

çalbalamaq səlpələmək. bir nərsəni tapmaq üçün çabalamaq, çalbalamaq, qaçıb durmaq. - gün uzunu bu pitiyin ardınca səlpələdi.

çalbalanmaq çalxalanmaq. səkmək. hobbanıb düşmək.

çalbaş dalbaş. başaçıq. (# sarbaş: başı sarıqlı, əmmaməli, börklü, yəmşəkli) .

çalbiç salbiç. tomlaq. domalqa. kakil. pərçəm.

çalbış dınğ. tınc. (tıxıc) tikə. luqmə. - tıncıvı gəvə, sonası gəpə: tikəvi çeğnə, sonra danış. düşün danış.

çalboq çalboğ. çalbov. quyun. dərnə. girdab. girdbad.

çalbov çalboğ. quyun. dərnə. girdab. girdbad.

çalçamaq savçamaq. 1. çavçamaq. çalçığlamaq. saçma sapan qonuşmaq. saçmalamaq. - bitir çalçavı!. 1. sıvamaq. bulamaq. bələmək. 1. savramaq. savırmaq. saçırmaq. boşuna xərcləmək. israf, velxəşlik edmək. - paravı yoxuna (boşuna) savçama.

çalçanaq -çox hay küylü, çalçanağ, değingən olan: sığqarqaşa. sığarqaşa.

çalçənə çənəçi. çərənçi. sayrağ. sayrağı. sayruc. sağraş. sağrac. sağruc. dilli. sözlü. qonuşqan. gəvəzə. çənəsi düşük. söz düşüyü. ağzı boş. boşboğaz. çox danışan, söyləyən. çəkəyi (çənəsi) açıq. (vərrac).

çalçıqlamaq çalçığlamaq. savçamaq. çalçamaq. çavçamaq. saçma sapan qonuşmaq. saçmalamaq. - bitir çalçavı!.

çalı saçarqa.
-quşçalı: quşötü: quş ötüşü, oxuşu.

çalıb -kəsər aracların ağzından pürüzlərin, qılovun çalıb salaraq, alıb götürərək itildən çəlik tikəsi: satıl. salıt. çatıl. çalıt. çəlit. sağut. sav.

çalıçırpı söggə. sökə. sökütüm. salısırpı.

çalıq çalığ. 1. çalağur. çalaqor. silvət. silət (xiyal) kölgə. uyuq. yanğ. yan. salığ. şəbəh. 1. sağız > sayız > sayır > sayrı. sırkav. kəsəl. xəsdə. sağsız. naxoş. - sağız sapırdısı: kəsəlin sayıqlası. 1. saluq. saluğ. salığ. tuka. tuta. qalıb. 1. sökəllik. açıllıq. acılğaq. xəsdə. naxoş. 1. silik. alkolsuz içgi. qafasız. məngəfə.
-açıq saçıq, çalıq, pozaq, cılf, mübtəzəl geyinib dolanan: sərgiçi.
-sınıq ox, çalıq yay: xəli' silah olmuş.

çalılı -gur, sıxı çalılı, sulaq yer: gürləvi. gürləği. gurlavı. gurlağı.

çalılıq saçarqana.

çalım səlləm. çəlləm. çəlim. çox qısa. azacığ. - bir səlləm keçdi, sonra gəldi. - bir səlləmdə bizə düşdü.