Turuz söZLÜGÜ 15-01-2017 1395- III 18 400 Başlıq Bey Hadi

boytaş boydaş. sıyırqa. sırqav. sıdırqa. tək rəng. sadə. yazı oyasız. nəxşəsiz. - sırqa gəzləmə, parça.

boyu -(yaşam boyu biriylə daha üzləşmək çox olasıdı) . -yol uzunsa kəsişər. (kəsişər: üz üzə gələr).
-keçirdisən illər boyu öyrəşisən bir işi, unutmağa yoxdu gərək öyrəşəsən heç işi.

boyuqları -dinclik, sağlaqlıq, güvənlik, qorunma atağsızlıq quramları, aracları, boyuğları: əmniyyət, itminan, imənlik, yəminlik, tə'minat, təhlükəsizlik vəsayilləri. dingic. dingəc. sağlaqıc. saxlaqıc. sağlac. saxlac. tutluğ.

boyun sapaldağ. hər nəyin ən incə, əl tutan yeri. - yazığın sapaldağına birdənə endirdi.
-incə mıncıq kimilərdən sapa düzülüb, boyundan sallanan boyun bağ: sallama. sinəriz.
- boyun sınmaq: boyun əğmək. tabe' olmaq.
- boyun əğmək: boyun sınmaq. tabe' olmaq.
-qol boyun olmaq: sırışmaq. birbirinə suvaşmaq.

boyuna -çatıda boyuna atılan dirək: salındırma.

boyuntan -boyundan asılıb sinəyə düşən süs, bəzək, gözüklük (nəzərlik): silkinək. sinilək. sinəlik.
-incə mıncıq kimilərdən sapa düzülüb, boyundan sallanan boyun bağ: sallama. sinəriz.

boz -bozyel: iti, qara yel: sal. güney yeli.

boza şərab. çaxır. -çaxır, boza, şərab verən: sağır. > sağər (< sağmaq) süci. süyçi. söyçi. (dadlı, şirin olan) .

bozumtul savzavar. sovzavar.

bozyel iti, qara yel: sal. güney yeli.

böcəq -çayana (əğrəbə) oxşar böcək: quyruqoğlu.

böcəyi -hamam böcəyi: saçağçı. saçğayı. süsəri. susarı.

böl saçıt. yayıt. payla. baçla. balda. balqat. ülət. sər.
- bol bol. bolaq bolaq. güpül güpül. gürül gürül. gurul gurul. qolaç qolaç. kürək kürək. avuc avuc. ovuc ovuc.
-dağlıq yerlərdə otu çox, bol olan yer: quyaq. quysaq. quyey. quzey. quzay. kovzay. kovzey. kövrəz. kövərəz.
- bol bol axan su:gürdür gürdür.
-vəkillər, kəşişlər, xanların geydikləri gənə bol üslük geyimləri: gürdə. kürdə.

böləq bölək. belt. bilok. sektör (< sekarri (sək <> kəs) kəsmək) bölgə. bəxş. iqlim. yörə. məhəllə. ilçə. elçə. nahiyə. hovzə. dayirə. bağral. orçın toyran (toğran) özəl yer, durum. band. zon. rejyon.

bölən -bir ölçünü kiçik bölümlərə bölən cızığlar: santi. çənti. çəntə. kənti. cızığ.
-tərəkə, mirası bölən: savağan. savğan. sovğan.

bölqə bölgə. 1. sektör (< sekarri (sək <> kəs) kəsmək) bəxş. iqlim. yörə. məhəllə. ilçə. elçə. nahiyə. hovzə. dayirə. belt. bölək. bilok. bağral. orçın toyran (toğran) özəl yer, durum. band. zon. rejyon. 1. quşaq. məntəqə. zon. -sərbəs quşaq: yuçut, açıq, azad bölgə. -od quşağı: od bölgəsi. -iş quşağı: iş bölgəsi. -ılıman quşaq: ılıman, ılıq, dəngin, mö'tədil bölgə. -don quşağı: buz bölgəsi. - alışveriş quşağı: ticarət bölgəsi.

bölqələmə bölgələmə. bölgəti. quşatı. ayırma. zonlama.

bölqəti bölgəti. bölgələmə. quşatı. ayırma. zonlama.

bölmə -bölmə, dağıtma qabı, ölçüsü: sağu. sağuq. kil. peymanə. məşgəfə. - qırqılım sağı: (qırqılım: qıpqılım: başınacan) keçmişdə alım satımda, başınacan doldurulduqda bir dartı, ölçü qabı.
- sağuq dolu gözləyu: gilas kimi dolmuş gəzləri.
- sağulamaq: sağu, peymanə ilə ölçmək .

bölmək 1. çaqmaq. saçmaq açmaq. 1. sapramaq. saprataq. savramaq. savratmaq. savarmaq. savartmaq. (< savmaq: uzaqlatmaq) ayırmaq. tanqamaq. tanlamaq. tanılamaq. dağılmaq. parçalamaq. ayırd edmək. ayrıştırmaq. dalqıcıtmaq. qaymağını almaq. ayrılmaq. ayrı yaşamaq. ayrışmaq. qopmaq. çıxmaq. təkləmək. təcrid edmək. (mücəzza, cüda, təfkik, məfruz, münfək edmək)
-ikiyə bölmək: şəqqələmək. < satğalamaq_. çatğalamaq.
-birbirindən ayırmaq, bölmək:sındırmaq.
-neçə tikəyə, qısda bölmək: sındırmaq. qırmaq.

bölməqtə -kündə, daş, bərk nərsəni aralamaqda, bölməkdə işlənən dəmir tikə: küsgü. kösgü. çökgü. küsgüc. kösgüc. çökgüc. köşgüc. qəmə.

bölüq bölük. sıx. sığ. nahiyə. məhəllə.
-ağır olsa bir bölük, parçalasan sürərsən.
-dilənçilikdə alınan pul, bölük, yığılan gövət, ehsan, mə'rəkələrdə toplanan pul: parsa. - parsayı toplamq: dövrə vurub pul yığmaq.

bölüqlərə -bir topumu, yığımı bölüklərə ayırma: dəğirmə. dərimə. savağan. savğan. sovğan.
-bir topumu, yığımı bölüklərə ayırma: savağa. savğa. sovğa. dərimə. dəğirmə.

bölüm 1. sıxım. quruh. qısım. qism. - bir sıxım ellər, işlər. 1. salaq. çevrə.
-son bölüm: quyruq.

bölümlərə -bir ölçünü kiçik bölümlərə bölən cızığlar: santi. çənti. çəntə. kənti. cızığ.

bölümlərin -bir budağ, səğənin iki düğün arasında qalan bölümlərin hər biri: səksə. bənd.

bölümlərtən - bölümlərdən, ehtimallardan, yörtələrdən, imkanlardan hər biri: seçənək. şəqq. çaqq.

bölümütə -nərsənin eşik bölümüdə işlənən nərsə: sırtqı. (çırtqı). - sırtqı darı: gövdənin eşik bölümünə özəl dava.

bölünmüş -bölünmüş toprağın, nərsənin hər bir bölümü: salma.

bölünmüştür -haçar bulmaz qapıya, girə evrən içinə, bölünmüşdür ikiyə, iyilikdir kötüyə.

bölüyü - saç bölüyü: hörük.

bön sığır. mal. öküz. qanmaz. abdal.

bönlüq bönlük. sığırlıq. mallıq. öküzlük. qanmazlıq. abdallıq.

börq - savıt börk: savıt qalpaq: həsir börk.
-qorucu börk, kasqet: sarkıt. tarqıt.
-həsir börk: savıt börk. savıt qalpaq.

börqlü -başı sarıqlı, əmmaməli, börklü, yəmşəkli: sarbaş. (# çalbaş: dalbaş: başaçıq) .

böylə -ayrı düşmə karvandan, böylə demiş yaradan, yağu basar tez səni, tez gedərsən aradan.
-gah öylə gah böylə olmaq: səğmək. səğimək. səğdələmək. səndələmək. sıvsavlamaq. basqallamaq. dərdüşləmək.
-yaşam böylə, biri görməz tüstüsün, cana alar istisin.

böyləqi böyləki. salt. ancaq. bu dəğər ki. bu qədər ki.

böyüq böyük. 1. sayıl. səyil. gen. bol. - sayılsaray: yekə saray - sayılbağ: böyük bağ. 1. salvan. iri. yekə. 1. salğar. salvar. > salar. yekə. güclü. 1. salqın. yekə.
-böyük qanalqa: salğon. salon. sal. hal. hol.
-böyük qonağlıq: sərtə. sərdə. sərət. şölən. əğləncə.
-böyük, düz, qayaq qaya: sıyıldırım. sıyıldırım. sıldırım. kəsmən.

böyüqlənmə böyüklənmə. ulanma. güvəz. gövəz. gürəz. görəz. könəz. çönəz. bəğəniş. bəğənic.

böyüqlüqtə -orta böyüklükdə, sağlam olan: qut. qutca. olqamır. onqamır. - hər nəyin qutcası iyi olur.

böyümək saçarlanmaq. çiçəklənmək. açılmaq. gəlişmək. başarı qazanmaq.

böyürtən -yandan, böyürdən girmiş olan: sığındı.

böyütmək -güdüb böyütmək, yügürtmək, yetişdirmək: sırıtmaq.

braqılan -şuxumlayıb əkilməmiş braxılan topraq:ködü. güdü. (ayiş).

braqmamaq - quyruğun braxmamaq: dinc ötürməmək. götünə girmək.

bucaq 1. . burcaq. sındı. sınğı. açı. quşə. zaviyə. döngə. 1. . qurun. qopcaq. qapcaq. künci. qoncı. qoncıq. qoncuq. küncik. küncük. kovtan. quyaq. quysaq. quyey. quzey. quzay. kovzay. kovzey. kövrəz. kövərəz.

buqovlamaq buxovlamaq. quşaqlamaq. qurşaqlamaq. biləkləmək. dəs bətləmək.

buqta -arpa buğda yağ verməz, yaş ötürsə dad verməz.
-döğülmüş buğda, dənənin arda qalan çapığ, oğuntulu qabığı: səbus < çapus. kəpək (< çəpək).
-ösünmüş, cücərmiş buğda, arpadan yasanan yemək: səməni. sümələk. ösmələk.
-buğda çeşiti: gürgəni. gürgənə.

buqun -boy buxun: salqa. əndam. qamət.

buqunlu -boy buxunlu: sallı. sinli. sinğli. sillik_. silgik. silli. silik. xoş əndamlı.
-boy buxunlu: salqalı. xoş əndam. qamətli.

bul -yaşın keçər özlək ölər, özlək ilə yaşama, əldəkinin bul dəyərin, yarınlarda arama.
- saldınsa bul, qoydunsa götür, qaçırdınsa tut.

bulaq bulağ. sıznığ
-ay, örtüklə qapanmaz, qurçamasan bulaq suyu bulanmaz.

bulalı 1. bulanı. quşqul. quşqulu. quş kimi qorxaq, ürkək olan. birəli. işgik. işgilli. asılı. ovhamlı. vəhimli. 1. bulanı. quşqulu. quşqun. asılı. məşkuk. şübhəli. mütərəddid.

bulamaq 1. bələmək. savçamaq. çalçamaq. sıvamaq. 1. bələmək. sılağamaq. nərsəni bir sıvığa bulğamaq. 1. buramaq. burmaq. sapımaq. savımaq. savrımaq. sovımaq. sovrımaq. - it kimi quyruq sapıma. 1. sırımaq. sıvımaq. suvumaq. - it sırıdı: tıxladı, sıçdı. - keçə sırımaq. - yorqan sırımaq.
-sıvışıq, sızışıq nərsə ilə bulamaq, bələmək, pisətmək, batırmaq: sırımaq. - uşağ özün sırıyıb. - yağ əlimi sırıdı.

bulamazlar -sevməyənlərnə dusdaq, sevənlərin bulamazlar.

bulanı 1. bulalı. quşqul. quşqulu. quş kimi qorxaq, ürkək olan. birəli. işgik. işgilli. asılı. ovhamlı. vəhimli. 1. bulalı. quşqulu. quşqun. asılı. məşkuk. şübhəli. mütərəddid.

bulanıq -toprağlı, bulanıq daşqın su: sırnax. sıvax. sırvax. sel suyu.

bulanım bunalım. gürəlik. guralıq. daşqınlıq. tutnağ. böhran.

bulanmaz -ay, örtüklə qapanmaz, qurçamasan bulaq suyu bulanmaz.

bulantan -quşqulanıb yolun seç, bulandan son ondan keç.

bulaş bələş. saçıtıq. saçıtqı. saçratıq. saçratqı. sıçıtıq. sıçıtqı. sıçratıq. sıçratıq. batqa. kir. kəsafət.

bulaşıcı bələşici. sıvışıq. sırışıq. sarışıq. yapışqan.

bulaşıq 1. . bələşik. sıvsıt. kirli. şirə şırtıq. 1. silbiç. saçıq. çapıt. salcığ. silcik. silgi. silək. seşlik. saçlığ. (silcə: siləc. siləci (dəsmalı) silinti. qab dəsmalı. qırma. qırmac. qırpa. qolluq. əllik. qırım. qurutma. hovlu. biçətə. peçətə. qırpa. qırba. qırım. dəsmal. dəsmal. - qırmanı ver əllərimi quylayım. 1. bələşik. sarılı. sürülü. 1. sinğ. zərf şuyi. dəst şuyi.
-bulaşıq su: savıt su. pəs ab. pəsab.
-bulaşıq bezi: silic. kiric.

bulaşmaq sırılmaq. sıvılmaq. suvulmaq. - əlim yağ sırıldı.

bulaştırmaq bulaşdırmaq. yaymaq. sırvatmaq. sırıştırmaq. sızvatmaq. sızışdırmaq. sıvşıtmaq. sıvışdırmaq. sıvaşdırmaq. suvaşdırmaq. süvüşdürmək. süvşütmək. - ləkəni silərkən sırışdırdım.

bulqamaq -nərsəni bir sıvığa bulğamaq:sılağamaq. bulamaq. bələmək.

bulqatmaq bulğatmaq. burğatmaq. salmaq. (uzaqdan əl) eləmək. yeləmək. silkəmək. təprətmək. işarə edmək. - əl salmaq: əl sallamaq: əl eləmək.

bulqunu -su bulqunu:səmur. rasu.

bulmaqa -arayıb bulmağa çalışmaq:sarmaq. sarınmaq. sarılmaq. tapınmaq. bağalı, bağlı, sadiq qalmaq. yapışmaq. bağlanmaq. asılmaq. sallanmaq. taxınmaq. ümüdün itirməmək. sinicləşmək.

bulmamaq - deyəcək ara, yer bulmamaq: sözü ağzında qalmaq.

bulmaz -haçar bulmaz qapıya, girə evrən içinə, bölünmüşdür ikiyə, iyilikdir kötüyə.

bulnamaq əsir edmək.

bulnar bulnar. əsir edər . -bulnar məni solas göz, qara bəniz, qızıl üz. ( xumar gözlər əsir edər məni). (solas: (< solmaq: axmaq) məst. xumar. məxmur) .

bultuqun -bulduğun qoğma, bildiyin izlə.

bultura - buldurayıb buldura, kəssək düşsə quyuğa. (daş salsan quyuya, bulduraman (pılomb səsi kimi səs çıxarmq). (daş salısan quyuğa, gumbuldamaz iş olmaz).

bulturayıb - buldurayıb buldura, kəssək düşsə quyuğa. (daş salsan quyuya, bulduraman (pılomb səsi kimi səs çıxarmq). (daş salısan quyuğa, gumbuldamaz iş olmaz).

bulub -(özünü salmaq) bir işə, nərsiyə ürək bulub girişmək: saltanmaq. satlanmaq. cürət, cəsarət göstərmək. - bu işə necə satlandın.

bulunan -az tapılan, bulunan, görünən: seyrək. səğrək. səkrək. seydəm. saldan. sayğan. kəm kəm. aralıqlı. arada bir. endik. endər. nadir. azaraq. araraq. ayaraq. çox az. tənik. (# tünük) dar. qıt. qırtaq. nüdrətən. nadir halda. nadirən. ziyq. kovarğan (moğol) (# tovarğan: toğarğan: doğarğan: bolarğan. bol bol. sıx sıx. sulumlu. bərəkətli. saysız) (sınırlı. qısıtlı).

buluntuqu -ir əngələ ilişib bulunduğu durumdan, tutduğu yoldan yazmaq, sapmaq, burulmaq, yanğırmaq, münhərif olmaq: səkmək. səğmək. səğirmək. səğrimək. səpmək. çarpmaq. çalımaq. - ox səkdi. - ayağım daşa taxılıb səkdi.

buluş mulaqat.

bulut -sağı bulut: yağışlı, yağılı bulut.

bulutlar -günə baxan gül olsan, günün sənin bulutlar, könül düşsə ayrığa, dodaq deyər göz ağlar. (ayrığa: ayrılığa).

bulutlara - bulutlara səkrəyən: çox iti, yorqa, çapqın olan.

bulutsuz - bulutsuz göy: sav göy{sav: (çav) say. sap. saf. aya}.

buluttan - bulutdan sıyıq, arıq gün: sav gün. {sav: (çav) say. sap. saf. aya}.

bunaq sapqın. çapqın. çıpqın. sıpqın. dəlisi.

bunalım bulanım. gürəlik. guralıq. daşqınlıq. tutnağ. böhran.

bunaltmaq sıxmaq. sıxqamaq. acı vermək. çimrilik edmək. basqılamaq. əzmək. üzmək. qısmaq. qısıtmaq. qısqıtmaq. pısmıtmaq. darıtmaq. (əfsürdə, diltəng edmək) darıxdırmaq. basmaq. bezdirmək. gücləmək. dürtmək. dürtdəmək. zorlamaq. büzmək.

bur 1. . buruğ. bür. bürük. silət. yalıt. saya. sayağ. sıya. sıyağ. dur. duruğ. tür. türük. sifət. vəsf. 1. buruğ. bür. bürük. sıy. saya. sayağ. sıya. sıyağ. dur. duruğ. tür. türüksifət. üz. - sıy sığat: üz iç. - sıyın atmış, sığın yox: üzün, donun dəğişmiş, için yox. - sıy atılır, sığ yox: üz, don dəğişir, iç yox. - sıylı sıysız: durlu dursuz. türlü ttürsüz. burlubursuz. sifətli sifətsiz. - sıxıylı: qalın durlu, türlü, burlu, duruğlu. türüklü, buruğlu, bürlü, bürüklü, sifətli. - sıyı sıyrılmış: üzü tökülmüş. - sıyıva lə'nət: üzüvə tüpürüm.
- bur saçmaq: iy salmaq.

bura -bura bura buruşub gəlib burcağa (çəkirdəyə) çatdı:sara sara sarıb gəlib sarısına çıxdı. dolanıb dolanıb gəlib doğanağa çıxdı: dolayı dolayı gəlib mətləbə çatdı.
-bura dustaq içi bir quş qalıb bağlı qanat bağırır, bilməzləri harayına çağırır.

buraq burqat. məkruh. (# qorqat həram). - islamda nələr burqat, nələr qorqatdılar. - burqat yeməklər.

buraqmatan buraxmadan. bıraxmadan.

buraqmaz -kor tutduğun buraxmaz, kar duyduğun unutmaz.

buramaq burmaq. bulamaq. sapımaq. savımaq. savrımaq. sovımaq. sovrımaq. - it kimi quyruq sapıma.

buran 1. . boran. sırtın yeli. şeytan yeli. qara yel. (sırtın: sıtan. şeytan). 1. burkan. sarqıl. ruhani. malla. 1. bürügən. çatan. çatran. örtən. qapayan. gizlədən. sater. (# satan. açan. ifşa edən) . 1. boran. sırtın yeli. şeytan yeli. qara yel. (sırtın: sıtan. şeytan).

burat buraz. gürəlik. guralıq. aşırı istək, yeyiş, iştah, könül. gövül. göyül. ürək. qılınc. qıyım. qıyın. qıynış. qıynıc. uçuş. uçuç. közək. közənək. köznək. həvəs.

burata -burada artığ olan nərsələr yerləşilir: bir yer, yapıda, artığına tikilən dam, çatı. çalva. çalav. salay. salav. salva. (tövlə. pəyə. ambar. sandıxana. dalda) .

buraz burat. gürəlik. guralıq. aşırı istək, yeyiş, iştah, könül. gövül. göyül. ürək. qılınc. qıyım. qıyın. qıynış. qıynıc. uçuş. uçuç. közək. közənək. köznək. həvəs.

burcaq bucaq. sındı. sınğı. açı. quşə. zaviyə. döngə.

burcaqa çəkirdəyə. -bura bura buruşub gəlib burcağa (çəkirdəyə) çatdı:sara sara sarıb gəlib sarısına çıxdı. dolanıb dolanıb gəlib doğanağa çıxdı: dolayı dolayı gəlib mətləbə çatdı.

burcəqlər -düğü, ləpə kimi burcəklər: başağı > mağaşar.

burçan bürçən. qırxma. ucu kəsilib, alna bıraxılan saç. kəsmə. kakil. pərçəm.

burqac dürgəc. döngəc. sarqac.

burqan burğan. burquş. tufan. (''quc. qoc. qoş'': ək olaraq ''ma. mə'' anlamın verir).

burqanıyla - yol tamam buruq burğanıyla, eni toquyla yoxlanıldı:yol sızrıldı.

burqat buraq. məkruh. (# qorqat həram). - islamda nələr burqat, nələr qorqatdılar. - burqat yeməklər.

burqatmaq burğatmaq. bulğatmaq. salmaq. (uzaqdan əl) eləmək. yeləmək. silkəmək. təprətmək. işarə edmək. - əl salmaq: əl sallamaq: əl eləmək.

burqu burğu. mətə.

burquc burğuc. direl.

burqulamaq burğulamaq. mətələmək. dəlmək.

burqulu -burqulu çivilərin (piçlərin) bir başına keçirilən, içi burqulu uzunsov tikə: somun. ivərik. yivərik. yivəlik. çivəlik. uçquruq. möhrə.

burquş burğan. tufan. (''quc. qoc. qoş'': ək olaraq ''ma. mə'' anlamın verir).

burlaq sırasır. sırsıra. silsilə. salsala. sıra. seri. salqa. birlək. dizi. nərsədən bir dövrə. ( məcmuə'. rədə. rədif. səf) .

burlu -qalın durlu, türlü, burlu, duruğlu: sıxıylı. sıyıxlı. türüklü. buruğlu. bürlü. bürüklü. sifətli. (sıy: saya. sayağ. sıya. sıyağ. dur. duruğ. tür. türük. bur. buruğ. bür. bürük. sifət. üz).

burlubursuz - durlu dursuz. türlü türsüz. sifətli sifətsiz: sıylı sıysız. (sıy: saya. sayağ. sıya. sıyağ. dur. duruğ. tür. türük. bur. buruğ. bür. bürük. sifət. üz).

burmaq 1. çevirmək. sarmaq. sarpmaq. səyirmək. səğirmək. səkirmək. - bizə sarı saran yox artıq. 1. buramaq. bulamaq. sapımaq. savımaq. savrımaq. sovımaq. sovrımaq. - it kimi quyruq sapıma. 1. sarmaq. 1. sərimək. sarımaq. sırımaq. bükmək. toğlamaq. tovlamaq. dəngitmək (> tənidən (fars)}. {# səritmək: salmaq. açmaq).

burnu - hər işə burnu salma. (salmaq: soxmaq. dəxil edmək. dəxalət vermək).
- quşburnu: qaqa.
-danaburnu: sapağdələn (sapağ: kök) kökqıran.

burnun -ağlıya ağlıya burnun çəkmək: sıxmırmaq. sımxırmaq.
-burnun alna yapışan yeri: . sınğırığ. - sınğırığın yığadı: burunla alnın ortası qırışdırdı.

burnunta -dağ burnunda, qaşında olan uçurum: sınğır.

burşuq 1. (üz) yumuq. tutuq. sallaq. 1. sımırtığ. çımırtıq. çığmırıtq. (çığmırtıq < çığ. çiğ). qarışıq. pırtlaşıq. - bu sımırtığ işdən qurtul.

burta -burda orda sağumaq, böylə olmaz yaşamaq. (sağumaq: sağımaq. yaşamaq. durmaq. gün keçirmək).

buruq buruğ. 1. bur. bür. bürük. silət. yalıt. saya. sayağ. sıya. sıyağ. dur. duruğ. tür. türük. sifət. vəsf. 1. bur. bür. bürük. sıy. saya. sayağ. sıya. sıyağ. dur. duruğ. tür. türüksifət. üz. - sıy sığat: üz iç. - sıyın atmış, sığın yox: üzün, donun dəğişmiş, için yox. - sıy atılır, sığ yox: üz, don dəğişir, iç yox. - sıylı sıysız: durlu dursuz. türlü ttürsüz. burlubursuz. sifətli sifətsiz. - sıxıylı: qalın durlu, türlü, burlu, duruğlu. türüklü, buruğlu, bürlü, bürüklü, sifətli. - sıyı sıyrılmış: üzü tökülmüş. - sıyıva lə'nət: üzüvə tüpürüm. 1. (dad) gəs. kütöy. oyma. mor. - kütöy alma.
- yol tamam buruq burğanıyla, eni toquyla yoxlanıldı:yol sızrıldı.
-çulq buruq: şitil. çitil. kilkə. pırtlaş.
-buruq vermək:sapıtmaq.

buruqlu buruğlu. türüklü. bürlü. bürüklü. sifətli. sıxıylı. sıyıxlı. qalın durlu, türlü, burlu, duruğlu. (sıy: saya. sayağ. sıya. sıyağ. dur. duruğ. tür. türük. bur. buruğ. bür. bürük. sifət. üz).

burulmaq 1. hörəlmək. sarılmaq. (yüvgəlmək. devgəlmək. çevgəlmək) 1. savılmaq. səvilmək. sevilmək. axmaq. qoyşamaq. qayşamaq. meyillənmək. - iyi qaldı bir yana, ellər yavğa (kötüyə) savıldı. - nədən könlün ona savılar. - aydım ona savılma.
-ir əngələ ilişib bulunduğu durumdan, tutduğu yoldan yazmaq, sapmaq, burulmaq, yanğırmaq, münhərif olmaq: səkmək. səğmək. səğirmək. səğrimək. səpmək. çarpmaq. çalımaq. - ox səkdi. - ayağım daşa taxılıb səkdi.

burulmasıntan -damarların dartılıb, burulmasından doğan durumda olmaq: quyrulmaq. qurulmaq. çanqalmaq. çəngəlmək. çəng olmaq.

burun sökəcən. sukəsən. gəminin künclü olan uc bölümü.
- burun buruna: silə silə. üz üzə.
- soğuq burun: soğuq sıray: soğuq çıray: soğuq tumsuğ: açığ, xoş üzlü, səmimi olmayan.
- burun gəmiyi: sapan gəmiyi.

buruna - burun buruna: silə silə. üz üzə.

burunmaq sakınmaq. təfrə gedmək.

buruş -buruş barış sönməz döğüş içində.

buruşmuş sötül. soluq. pörsümüş.

buruşturub -sözü buruşdurub, dolaşdırıb, istədiyi sonucu çıxarma: savsata. səfsətə. çaxnaş. doğru nədənlərə toxunmadan sözü sözə satma, söz aldağac.

buruşub -bura bura buruşub gəlib burcağa (çəkirdəyə) çatdı:sara sara sarıb gəlib sarısına çıxdı. dolanıb dolanıb gəlib doğanağa çıxdı: dolayı dolayı gəlib mətləbə çatdı.

buruşuq 1. dolaşıq. sarmaşıq. sarışıq. (mübhəm. ibhamlı) sarqıq. - sarışıq söz: anlamağı güc söz. 1. sarma. dolaşıq. - sarma yol. dağ yolu.

buruşuq eşik. çətin . -eşik işə tapa bilən çözüşlük. (eşik: buruşuq. çətin). (çözüşlük: həll yolu).

burutmaq sakıtmaq. təfrə geditmək.
-bir əngələ ilişdirib bulunduğu durumdan, tutduğu yoldan azdırtmaq, sapdırtmaq, burutmaq, münhərif edmək: səktirmək. səğdirmək. səğirtmək. səğritmək. səpdirmək. çarpıtmaq. çarpdırmaq. - qabağdaki daş oxu səkdirdi. - bilməm nəyidi məni yolumdan səkdirdi.

but -götlə bud bölümün sağrıq, axışıq, yuvruq, qovsulu biçimi: sağra. sayra. səğrə. səyrə. sağır. (sağıq) belin aşağı doğru sarılan bölümü.
-sanbud:bir şəqqə. - bir heyvan şəqqələnsə iki sanbud olur.