Turuz söZLÜGÜ 15-01-2017 1395- III 18 400 Başlıq Bey Hadi

çalımaq səkmək. səğmək. səğirmək. səğrimək. səpmək. çarpmaq. bir əngələ ilişib bulunduğu durumdan, tutduğu yoldan yazmaq, sapmaq, burulmaq, yanğırmaq, münhərif olmaq. - ox səkdi. - ayağım daşa taxılıb səkdi.

çalınan -ağızla çalınan ney: sırğın. sızğın.
-nərsə bağlamaq üçün bir yerə çalınan həlqə: salasun.

çalınaraq -çaxmağ daşına çalınaraq, qığocılğım salan, çaxan, çəlik tikəsi: satıl. salıt. çatıl. çalıt. çəlit. sağut.

çalınıb -göy gövərətinin sıxıb artığ suyun alıb, yumurta çalınıb, qızartılarağ düzəldilən yemək: sıxma. göy kükü.

çalınmaq 1. sıyıqlanmaq. soyunmaq. lütlənmək. 1. sıyıqlanmaq. oğurlanmaq. 1. açılmaq. sapbalmaq. çapbalmaq. salbağmaq. sapalmaq. aralanmaq.

çalınmış (qayanğ. cayanğ). çılqın. çırpıq. çırpınmış. vırqın. çalanğ > çərənğ. salanğ. dəli. başsız. ağılsız.

çalınmışlıq (qayanğlıq. cayanğlıq). salanğlıq. çalanğlıq > çərənğlik. çılqınlıq. çırpıqlıq. çırpınmışlıq. vırqınlıq. dəlilik. başsızlıq. ağılsızlıq.

çalıntı salıntı. sıyıntı. 1. hərrac. 1. çubuğla satma. muzayidə. 1. bitbazarı. 1. yağmalıq. qənimət.

çalır -çalma qapım, çalır qapın.
-çalış qayıd uşaqlığıva, son verməyə yaşlığıvın tutaqlığına. (yaşlandıqca yaşın itər daduda , uşaqlığun versə verib dadını). (tutaqlığına: acizliginə. əsirliginə).

çalış çaba. -güman qalmaz umuda, oda bir gün unuda, çaba əlindəkin qıla ver. (əlindəkin: bacardığın)
-boş, havayı atış, çalış: sapa. sopa. sava. sova. amaca dəğməyən, isabət edməyən atış. - sova düşmək: boşa gedma.
-qırıq könül yiyəsi, dərdi çoxdur deyəsi, çalış alıb yoğasan, iç keçmişin yuğasan. (yoğasan: toxdadasan. oxşayasan. dərman edəsən)
-bir yaxşını yoxlasan, min bir kötü qarşıdar, min kötüyə qarşınaq, çalış sürsün iyi yol. (yoxlasan: yaxınlaşsan). (qarşıdar: əngəllər. mane’ olar). (qarşınaq: tərsinə. muxalif)
-can tənində, huş başında, güc əlində varkən, çalış yapın diləgin, çağ ötürsə, son yetirsə, heç bir əldən iş gəlməz
-çalış yaşa bu yaşamı eninə, uzun gələr yaylnırsan geninə.
-dedi çalış duru saxla gönlüvü, keçən sönmüş, doğan günə güllü ol.
-dünya malı yoxunsa çalış əldə edəsən, pulsuz dilək boşuna, ağız yeməz qarın qalar boşuna, diləklərin gələr olsa düşünə, para yoxsa qoyulmamış yoluna.

çalışaraq -altdan altdan, düşünərək, tanımağa, qanmağa çalışaraq baxmaq: sezmək. süzmək. gözdən keçirmək.
-nərsəni iyilətməyə çalışaraq, artığına yonub, qırpıb, biçib kəsmib, qabaqkındanda kötüyə gətirmək: quşa bənzətmək. quşa döndərmək.

çalışqan sayar. çağar. fə'al.

çalışqanın -(çalışqanın yanılması man deyil) . -esgi küyzə, dövük qulpu man deyil.

çalışma iş. zor. -qanmaq işi iş istir, qanmamağa navarki.

çalışmaq -qoşulan işləmlərə '' istəmək, çalışmaq, çabalamaq, qoşumaq, can atmaq, qeyrət, cəhd, sə'y edmək'' anlamın artırır: samaq. səmək. sımaq. (< sınmaq. sınanmaq). sınanışmaq. sınanışıqmaq. - qaçısamaq: qaçmaq istəmək. qaçmağa çabamaq. - çalışsamaq: işiksəmək: çalışmağa, işləməyə can atmaq.
-durumu bəlləmək, anlamağa çalışmaq: . yoxlamaq. - nə olub olmadığın yoxlayın.
-arayıb bulmağa çalışmaq:sarmaq. sarınmaq. sarılmaq. tapınmaq. bağalı, bağlı, sadiq qalmaq. yapışmaq. bağlanmaq. asılmaq. sallanmaq. taxınmaq. ümüdün itirməmək. sinicləşmək.

çalışmatan -gücüksüz yaşam yox, çalışmadan aşam yox. (gücüksüzün : çətinliksizin. qınıqsızın). (aşam: müvəffəqiyyət).

çalışmayan -bir yanı işləməyən, çalışmayan kimsə, nərsə: səkit. (kəsit) > saqat. naqis. şil. çolağ. kərtü. kərüt.

çalıt { çatıl. çəlit. satıl. salıt. sağut. }1. sav. kəsər aracların ağzından pürüzlərin, qılovun çalıb salaraq, alıb götürərək itildən çəlik tikəsi. 1. çaxmağ daşına çalınaraq, qığocılğım salan, çaxan, çəlik tikəsi. 1. səkcət. səkib. səkəli. diksindirici. səkincək. səkinəli. səknəli. səkdirici. səkic. şeşic. sesici. şaşırtıcı. çalıdan. çaltıc. qəribə. təəccüblü. şaşıq. şaçıq. əcib. qeyri adi. - burda səkic nərsə yox. - çalıt çapıt: əcib qərib.

çalıtan çalıdan. çaltıc. səkcət. səkib. səkəli. diksindirici. səkincək. səkinəli. səknəli. səkdirici. səkic. şeşic. sesici. şaşırtıcı. qəribə. təəccüblü. çalıt. şaşıq. şaçıq. əcib. qeyri adi. - burda səkic nərsə yox. - çalıt çapıt: əcib qərib.

çalqa sirk.

çalqaçlıq çalqaşlıq. sakınc. irad. muxalifət. e'tiraz. muarizə.

çalqalanmaq çalxalanmaq. 1. çalbalanmaq. səkmək. hobbanıb düşmək. 1. dağalanmaq. dağqalanmaq. dalqalanmaq. səğirmək. səğrimək. bir sürü, kərvanın çevrəsində çapıb durmaq, qaçışmaq, qoşuşmaq. - göz qapağım səğirir. - yel əsib su örpəyin səğirir.

çalqamaq çalxamaq. qarışdırmaq. qarmaq. tədirginlətmək. gərginlətmək. dalqatmaq, dalqalandırmaq. müşəvvəş edmək . -qamuoyunu (imumi əfgarı) tədirginlətmək, gərginlətmək, müşəvvəş edmək.

çalqanan çalxanan. siləgən. silpən. sələgən. səlpən. salığan. salpan. sallanan. səkingən. səkgən. titirən. təprəşən. təpəgən. oynayan. (cünban). - siləgən çənə. - səkgən. saqqal. sələv. sələğ. salağ.

çalqanmaq çalxanmaq. 1. (sağa sola, alta üsdə) titrənmək. oynanmaq. təprənmək. silkənmək. silpənmək. səlpənmək. səlgənmək. salpınmaq. salqınmaq. 1. silkinişmək. ırqanmaq. yırqanmaq. sallanmaq. oynamaq.

çalqar çalğar. çalar. oğurlar. - acığan çalğar, quduran qalxar.

çalqaşıtmaq çablağıtmaq. (cəst o xiz) axdatıb ağdarıtmaq. altaşıtmaq. atlaşıtmaq. altağıtmaq. atlağutamaq. təkburatmaq. dikburatmaq. (> təkapu editmək (fars)}.

çalqaşlıq çalqaçlıq. sakınc. irad. muxalifət. e'tiraz. muarizə.

çalqaşmaq çalğaşmaq. salışmaq. sağa sola əsişmək, silkəşmək. tovlaşmaq. - qolların salışa salışa çıxıb geddi. - bükülüb, başıvı belə salışma, dünyanın sonu değil ki. - iki gürəşçi tutuşub salışdılar.

çalqın çılqın. alqın. sapal. düşgün. dəli. - kitab sapalı.

çalqınlıq çılqınlıq. alqınlıq. sapallıq. düşügünlük. dəlilik.

çalqısız saya. sayana. - gəlini sayana köçürdülər. - sayana toya gələn az olur.

çalqit çalgit. çəlgit. salqan. salkit. səlkit. baş düğün. çadırın tikələrin təpədə yığıb bağlayan düğün.

çalqunçu çalğunçu. salğınçı. oğru.

çalla çəlmə. çalma. səllə. səlmə. sərmə. salma. sarıq (əmmamə). - kəlləsinə səllə hörmüş.

çallac -sallac çallac: sallaş çallaş. çırıl çılpağ.

çallaq -çallaq, şıllaq atmaq: şıltaqlamaq. şıllaqlamaq. şaltaqlamaq. çaltaqlamaq. saltaqlamaq. daltaqlamaq.

çallamaq saralamaq. sağalamaq. savalamaq. soralamaq. soğalamaq. sovalamaq. arıtlamaq. seçib çəkitmək, çəkdələmək. ağartdamaq. arçamaq. arçılamaq. təmizləmək. pahlamaq. silikləmək. silgirləmək. silivləmək. (sığallamaq. cilalamaq) yaxcı pisi ayırmaq. - başağı (> mağaşar. düğü, ləpə kimi burcəklər) ağartdamaq. - çigit, xarman savalamaq.

çallanmaq çağlanmaq. çağlınmaq. sallaşmaq. yellənmək.

çallaş -sallaş çallaş: sallac çallac. çırıl çılpağ.

çallı yelli. çağlı. çağıl. sallı.

çalma çalla. çəlmə. səllə. səlmə. sərmə. salma. sarıq (əmmamə). - kəlləsinə səllə hörmüş.
-çalma qapım, çalır qapın.

çalmaq 1. oğurlamaq. qapqmaq. ribudən < urbamaq. vurmaq. 1. salmaq. çıpmaq. çırpmaq. çarpmaq. çapmaq. vurmaq. - ənsəsinə elə saldı ki iki qədd oldu. 1. salmaq. çıxartmaq. istixrac edmək. - altın salmaq. 1. sıyıqlamaq. soymaq. lütləmək. açmaq. 1. sıyıqlamaq. oğurlamaq.
-ıslığ çalmaq: sığırmaq. ısqırmaq. fışqalamaq.
-gürüdəyin, gürdəyin, gurdağın, gurlağın çalmaq: (birini) övmək. öğmək.
-çənə çalmaq: ağzına gələni söyləmək. sansıraşmaq. sanğıraşmaq. çançınaşmaq. çançanaşmaq. həvərələmək.

çalman talman. şaman. çaman. qaman. laman. büyücü.

çalpa salba. qutsaq. muqəddəs. təbərrük. mütəbərrik.

çalpaya -kiçik çalpaya, çarpaya: kürsü. kürsi. qursı.

çalpıq çarpıq. sapağ. savağ. çapaq. anormal. qeyri təbii.

çalsam salsam. saçın. saçğın. pərişan. şuridə.

çalsıq çalsıq. sarsık. salsık. 1. sarsımba. sarsın. silkiniş. silikiş. zəlzələ. təprəm. (lərzə. lərziş. təkan) 1. oynağ. çağlağ. mütəhərrik. 1. əl ayağı titrəyən kimsə. 1. sarsuq. salsuq. çalsuq. sarasunğ. salasunğ. çalasunğ. (gic. məng) dağınıq. əl ayağın itirmiş. pərişan. aşüfdə. sərasimə. 1. dövənmiş. döğənmiş. təhrik olunmuş.

çalsuq sarsuq. salsuq. sarasunğ. salasunğ. çalasunğ. sarsık. salsık. çalsıq. (gic. məng) dağınıq. əl ayağın itirmiş. pərişan. aşüfdə. sərasimə.

çalşıq alışıq. eşəyiş. yeriyiş. tutuş. gediş. rəfdar.

çalt səlt. salt. tamamiylə. tamamən. durşuna. tutşuna. - çalt daşlıq yer. - suya düşüb səlt su olduğ.

çaltaban çaldaban. qaltaban. qaldaban. qurumsaq.

çaltaq 1. çaltax. şoltax. saltax. şaltax. boltax. uzun, geniş geyim. 1. şıltaq. şıllaq. şaltaq. saltaq. daltaq. çaltaqlama, saltaqlama, şıllaqlama işi.

çaltaqlama -çaltaqlama, saltaqlama, şıllaqlama işi: şıltaq. şıllaq. şaltaq. çaltaq. saltaq. daltaq.

çaltaqlamaq şıltaqlamaq. şıllaqlamaq. şaltaqlamaq. saltaqlamaq. daltaqlamaq. çallaq, şıllaq atmaq.

çaltıc çalıdan. səkcət. səkib. səkəli. diksindirici. səkincək. səkinəli. səknəli. səkdirici. səkic. şeşic. sesici. şaşırtıcı. qəribə. təəccüblü. çalıt. şaşıq. şaçıq. əcib. qeyri adi. - burda səkic nərsə yox. - çalıt çapıt: əcib qərib.

çaltıq çaltuq. saltıq. saltuq. salınmış. atılmış. bıraxılmış. ötrülmüş. (tərk edilmiş) .

çaltırmaq çaldırmaq. saldırmaq. sapdırmaq. çapdırmaq. vurub öldürmək.

çaltırtmaq çaldırtmaq. satmaq. əldən vermək. itirmək. boşunmaq. - bu boşluğu boşuna satma. - alan qalanır, satan calanır.
-qara, iftira, töhmət çaldırtmaq: sapqatışdırtmaq.

çaltuq çaltıq. saltıq. saltuq. salınmış. atılmış. bıraxılmış. ötrülmüş. (tərk edilmiş) .

çalva çalav. salay. salav. salva. bir yer, yapıda, artığına tikilən dam, çatı. burada artığ olan nərsələr yerləşilir. (tövlə. pəyə. ambar. sandıxana. dalda) .

çaman şaman. qaman. laman. çalman. talman. büyücü.

çan ək. - kimi. bu ''ək, səs dəğişmələri, səslərin yer dəğişməsi dolayı bu biçimləri alır. {san. şan. can. çan. zan. yan. tan. dan. ğan. man. naç. nas. naş. naz. nağ. nak. naq. nal. nab. nav}. - bağnaz: bağnağ: tıxnağ: mütəəssib.

çanaq çanağ. 1. sınağ. sinək. sənək. səhəng. sehin. qab. 1. sınğar. sinək. çalaz. batığ. lavabo. (dəsşuy. zərfşuy).
-axıntı suyun axıtıldığı, salındığı, quyu ağzına yerləşən çanağ:salavan. salıvan. çalavan. çalasal > çalasər.

çanaqı -xoşluqları vurun başa, qəm çanağı dəysin daşa, ömür güdə arzu uzun , qıssa diləklə yaşa.

çançan ozan. ağzan. çox danışan kimsə. söz körüyü. (savt (sovt) (ərəb) : səs).

çançanaşmaq çançınaşmaq. sansıraşmaq. sanğıraşmaq. (çənə çalmaq) ağzına gələni söyləmək. həvərələmək.

çançınaşmaq çançanaşmaq. sansıraşmaq. sanğıraşmaq. (çənə çalmaq) ağzına gələni söyləmək. həvərələmək.

çanq çanğ. tanq. tank. kanğ. banğ. vanğ. sarınc. sarğov. sarov. (< sarmaq) depo. qozan. qozğan. məxzən. sillul. dusdağ. həpisxana.
-çanğ qatınmaq: sanğ qatınmaq: bərkimək. sərtinmək.

çanqalmaq çəngəlmək. çəng olmaq. quyrulmaq. qurulmaq. damarların dartılıb, burulmasından doğan durumda olmaq.

çanqıl 1. səkəl. səkil. daş parçası, qırıntısı. - səkil döşəmə. - daşların arasın səkillə doldur. 1. sınğac. (< sınmaq). kiçik, qırıq daş. kiçik alma çeşiti. 1. sap. çap. 1. sınğaq. sınaq. (> səngək (fars)}.

çanqıllı -daşlı çanqıllı: salğaq. dağlıq. əngəbəli. yoxuş yenişli.

çanlı şanlı. çandalı. saya. məşhur. mə'ruf.

çantalamaq çandalamaq. çəndələmək. dənələmək. saydalamaq. gilələmək. - üzüm saxımların saydala.

çantalı çandalı. şanlı. çanlı. saya. məşhur. mə'ruf.

çap sap. xırım xırda. töküntü. arıtlanan nərsədən arda qalan çər çöp, çıpıq, qabığ. - qoz sapı. - pambıq sapı.
-çap edmək: salmaq. damqalamaq. zərb edmək. soxmaq. - pul salmaq.

çapa sıxqa. > sikkə. sikgə. sindəm. sındam. sımbat. sın. bitim. əndam. - sikkəsiz: çapası, əndamı uyğun, yaraşığlı olmayan. - sikkəli: çapalı. sınlı. sallı. silli_. bitimli. əndamlı. - sikkəli toprağ.
-. qapa çapa: yapa çapa. açıb qapama. açıb bağlama. rətq o fətq.

çapaq çapağ. 1. çapqı. saltur. çapqır. dikdator. zorba. müstəbidd. zalim. 1. sapağ. savağ. yolun, qolun ayrıldığı yer. ayrım. ayırım. dalqıc. 1. sapağ. savağ. bir ana yoldan ayrılan qolun başlanqıc çapası, nuxdəsi. 1. sapağ. savağ. > səfeh. 1. sapağ. savağ. avara. 1. sapağ. savağ. bəlli bir ölçüyə, ülgüyə, qurama uymayan. 1. sapağ. savağ. çarpıq. çalpıq. anormal. qeyri təbii. 1. sapağ. savağ. düzən, törənə, yasıya aykırı. 1. sabağ. savağ. dərs. ibrət.

çapaqanlamaq çapağanlamaq. çapalamaq. yağmalamaq. alt üst edmək. sabanlamaq. sapanlamaq. sabalamaq. sapalamaq. çapağlamaq.

çapaqlamaq 1. çapağlamaq. çapalamaq. sabanlamaq. sapanlamaq. sabalamaq. sapalamaq. çapağanlamaq. yağmalamaq. alt üst edmək. 1. çapağanlamaq. yağmalamaq. alt üst edmək. sabanlamaq. sapanlamaq. sabalamaq. sapalamaq. çapağlamaq. 1. çapağlamaq. sabanlamaq. sapanlamaq. sabalamaq. sapalamaq. çapağanlamaq. yağmalamaq. alt üst edmək.

çapalı sikkəli. sınlı. sallı. silli_. bitimli. əndamlı. - sikkəli toprağ.

çapalmaq sabalmaq. sapalmaq. dövülmək. devilmək. təpəlmək.

çapamaq çapmaq. sabamaq. sabmaq. 1. dövmək. vurmaq. 1. yünü, nərsəni çırparaq şişirtmək.

çapan > saban. daşqa. (saba (rus) _.

çapanın -belin, çapanın, kotanın ucu: saç. - belin saçı əğilib.

çapar -ölüm çapar kölgəlik qoymaz, ayrılıq düşsə kölgəsiz qoymaz.

çapasap sapçap. salac. salağ. silah. çaxma. (əsləhə) savsat. sovcat. sovsavat. sürsat. savış (savaş) döğüş aracı.

çapası nuxdəsi. -bir ana yoldan ayrılan qolun başlanqıc çapası, nuxdəsi: sapağ. savağ. çapaq.
- çapası, əndamı uyğun, yaraşığlı olmayan: sikkəsiz.

çapaş çapış. savaş. savış. 1. nərsə savma, sovma. 1. döğüş.

çapaştırmaq çapaşdırmaq. sabaşdırmaq. sapaşdırmaq. dövüb əzmək. əzişdirmək.

çapat çatat. çaşat. çalat. sapat. saxat. sap. dəsdə. bütət. bükət. bülət. (büktə > müştə) .

çapba > sapba. sinin (qəbrin) içi. ölük (ölgən. meyt) qoyulan çuxur.

çapbal sapbal. 1. dallı budaqlı. 1. qıllı. saçlı. tüklü.

çapbalmaq sapbalmaq. 1. dallı budaqlanmaq. 1. qıllanmaq. saçlanmaq. tüklənmək. 1. salbağmaq. sapalmaq. çalınmaq. açılmaq. aralanmaq.

çapca sapca. sıpça. qırça. qıraraq sapı üstündə qalan kal qohun. kalah. - başını sapçayın üzmək: kəlləsin qırça kimi vurmaq, qırmaq.

çapcamaq çıpdamaq. sapcamaq. sıpcamaq. 1. çox iti davranmaq, qılınmaq, işləmək. 1. birdənbirə sıçramaq, atılmaq. - yerindən sapcayıb, üzərinə daşlandı: cumdu.

çapcıtmaq çıpdatmaq. sapcatmaq. sıpcıtmaq. 1. çox iti davrandırmaq, qıldırmaq, işlətmək. - arabasın sapcatıb getdi. 1. birdənbirə sıçratmaq, atlatmaq. - onun səsi uşağı yuxudan sapcatdı.

çapçaq çapçağ. sakınqan. sak. ayğaq. huşyar. aqil. həkim. saxlaşlı. sağlaşlı. yetili. tapdağlı. tədbirli. ehtiyatlı. həzərli. mütəbəssir.

çapı sabu. sapu. (<> çapmaq. çıpmaq) 1. yün, pambığ dövmə dəğnəyi. 1. soba. dəğənək. 1. sapı. ölçü qabı, me'yarı.

çapıb -bir sürü, kərvanın çevrəsində çapıb durmaq, qaçışmaq, qoşuşmaq: səğirmək. səğrimək. dağalanmaq. dağqalanmaq. dalqalanmaq. çalxalanmaq. - göz qapağım səğirir. - yel əsib su örpəyin səğirir.

çapıc çapınc. çapış. çarpınc. çarpıc. çarpış. quruş. toxanc. toxac. toxaş. toxuş. toxuc. toxunc. toxnuş. toxnuc. saxtar.

çapıcaq - çapıcaq varmaq, gedmək: quş qanatlı ulaşmaq.

çapıq 1. çapığ. sazğan. tazğan. sezğan. sızğan. süzğan. yügrük. ütük. iti. 1. kəsgin. atıq. sıvaq. zıvaq. zivək. zibək.
-döğülmüş buğda, dənənin arda qalan çapığ, oğuntulu qabığı: səbus < çapus. kəpək (< çəpək).

çapıl əcəl. -gecə keçmiş yarıya, çapıl (əcəl) gəlmiş qapıya, güman qalmış qaçıya, indi ev davarın saçqılan. (saçmaq: atmaq. əl çəkmək. əldən qoymaq. tərk edmək. bıraxmaq).

çapınc çapıc. çapış. çarpınc. çarpıc. çarpış. quruş. toxanc. toxac. toxaş. toxuş. toxuc. toxunc. toxnuş. toxnuc. saxtar.

çapır çapur. sapur. sapır. (sap <> qab. qap) sümm. som.
- (saapa (saafa) (sanskirit) sabo (fırans). hafer (ərəb) hoof (ingilis)
-çapır biçik: sapır bıcıq. dəli dolu.

çapış 1. çapaş. savaş. savış. nərsə savma, sovma. 1. çapaş. savaş. savış. döğüş. 1. çapınc. çapıc. çarpınc. çarpıc. çarpış. quruş. toxanc. toxac. toxaş. toxuş. toxuc. toxunc. toxnuş. toxnuc. saxtar.

çapışmaq çarpışmaq. güpüşmək. toxuşmaq. toxnuşmaq.

çapıt 1. (çappaç) paçavra. əprik. qırcıq. hağız. kavız. kağız. havız. kəkiz. kəviz. 1. saçıq. silbiç. bulaşıq. salcığ. silcik. silgi. silək. seşlik. saçlığ. (silcə: siləc. siləci (dəsmalı) silinti. qab dəsmalı. qırma. qırmac. qırpa. qolluq. əllik. qırım. qurutma. hovlu. biçətə. peçətə. qırpa. qırba. qırım. dəsmal. dəsmal. - qırmanı ver əllərimi quylayım.

çapıtan saltaq. > şıltaq. saldıran. mütəcaviz.

çapqa sapqa. çıpqa. sıpqa. dağlıq yer. qayalığ, sarp, çarp yerlər.

çapqal sapqal. 1. suyuq nərsəni bir sürüb yaxma ayqıtı. kəsgit. kartək. 1. quruyub yapışmış nərsəni qaşıma üçün ənli, güdə arac. kəsgit. kartək. 1. təkərli aracları arxasına vurulub, su, palçıq sıçramağı önləyən enli tikə. gilgir.

çapqı çapaq. saltur. çapqır. dikdator. zorba. müstəbidd. zalim.

çapqın sapqın. 1. çıpqın. sıpqın. dəlisi. bunaq. 1. bilgili. hər nədən sapı, qılpı, tanışlığı olan. 1. uçqun. sapsaq > sampaq. pozuq. çözük. əyyaş. hərzə. fasiq.
- çox iti, yorqa, çapqın olan: bulutlara səkrəyən.

çapqır saltur. 1. dikdator. zorba. müstəbidd. çapaq. çapqı. zalim. 1. satur. enli iti piçaq çeşiti.

çaplamaq saplamaq. sapıtmaq. çapıtmaq. sapdırtmaq. çapdırtmaq. 1. sancmaq. saşmaq. taxmaq. çaqmaq. tikmək. keçirmək. ilişdirmək. tutdurmaq. yerləşdirmək. salmaq. 1. yamamaq. qoşub bütünləmək. əksikliyin gidərmək, götürmək, aparmaq. 1. oxlamaq (ox, yay gərmək, çəkmək) 1. batırmaq. sıxmaq.

çapma sapma. saçma. gözlənənlə, gərəkənlə oluşanın arasında düşən uzaqlıq, aralıq, ayrılıq, dalqıc, fərq, təfavüt. bir tutşdurma, düzləmə biriminə, ölçüsünə görə oluşan azlıq, çoxluq. ox qabı. - sizin ölçüzə görə burda heç bir sapma görünmədi. - iki nümrə sapma ilə sınavdan düşdü. - qurşun iki metr sapma ilə imə (amaca) çatmayıb yerə düşdü. - iki dosd ara sapma düşməsin. - keçən dəprəmdə bu evin eşik duvarına yekə sapma (çat) düşdü.

çapmaq 1. çapamaq. sabamaq. sabmaq. dövmək. vurmaq. 1. çapamaq. sabamaq. sabmaq. yünü, nərsəni çırparaq şişirtmək. 1. çıpmaq. çırpmaq. çarpmaq. salmaq. çalmaq. vurmaq. - ənsəsinə.

çapmaq sapmaq. kəsmək.

çapmasıntan -iki nərsənin birbirinə çapmasından oluşan açı: sapma. saçma. > çəpmə.

çapraz şaşı. çaşı. çeri. alaqaraq. alqaraq. kəsişin.

çapşıt çapşıtış. sinsiti. sinsic. sansor. sansur.

çapşıtış çapşıt. sinsiti. sinsic. sansor. sansur.

çapşıtmaq sinsitmək. sansor, sansur edmək.

çapt səbt. salıt.

çaptanmaq çapdanmaq. sıxlışmaq. qızlaşmaq. qıslaşmaq. qıylaşmaq. qızlacmaq. qıslacmaq. qıylacmaq. qəviləşmək. güclənmək. bərkişmək. qızqınmaq. qızqanmaq. qızışınmaq. qızılmaq. qızışmaq. sovlanmaq. hovlanmaq. tovlanmaq. tovalanmaq. döğlənmək. qovlanmaq. qovulanmaq. qoğlanmaq. qoğulanmaq. qorlanmaq. şiddətlənmək. hiddətlənmək. qıstınmaq. gürəclənmək. qolaclanmaq. zorlanmaq.

çaptıqlamaq çapdığlamaq. yapdığlamaq. səprəmək. səprətmək. səpmək. sarmaq. təchiz edmək. sırlamaq. hazırlamaq.

çaptırmaq çapdırmaq. sapdırmaq. saldırmaq. çaldırmaq. vurub öldürmək.

çaptırtmaq çapdırtmaq. sapdırtmaq. saplamaq. sapıtmaq. çaplamaq. çapıtmaq. 1. sancmaq. saşmaq. taxmaq. çaqmaq. tikmək. keçirmək. ilişdirmək. tutdurmaq. yerləşdirmək. salmaq. 1. yamamaq. qoşub bütünləmək. əksikliyin gidərmək, götürmək, aparmaq. 1. oxlamaq (ox, yay gərmək, çəkmək) 1. batırmaq. sıxmaq.

çapur 1. çapır. sapur. sapır. (sap <> qab. qap) sümm. som. 1. satur. enli, güclü, iti, dayaqlı piçaq çeşiti.
(saapa (saafa) (sanskirit) sabo (fırans). hafer (ərəb) hoof (ingilis).