Turuz söZLÜGÜ 15-01-2017 1395- III 18 400 Başlıq Bey Hadi

qirmiş -yandan, böyürdən girmiş olan: sığındı.

qırmızı -sarımtıl qırmızı donlu at: sarmandoruğ. sarımandoruğ.
-sarımtıl qırmızı olan: sarmandoruğ. sarımandoruğ.

qırnac qırcanıq. qırnaşıq. sırnaşıq. sürnaşıq. çırnaşıq. qıynaşıq. sırtıq. cıvık. sıvıq. sürbet. sırbit. yılışıq. bayıq. qaşqa. güctax. güstax. qoçtax. qurtax. gürtax. üzə girən. dürtük. sulu, boş, yüngül şakalar yapan kimsə. qapıdan. üzü bərk. qıycıva. qıcıva. çındırqayış. sürtük. qoycan. quycan. tərs. qatuvaz. qatavuz. qatvaz. qısıq. qısıqçı. qısqaç. qısnaş. qıtnaş. girtiş. kitriş. inad. simic. < sinic. sinicən. sinitən. simitən. əl çəkməyən. əl üzməyən. - qırnacın biridir yenilməz, qarşındakın caydırır.

qırnaşıq qırnac. qırcanıq. sırnaşıq. sürnaşıq. çırnaşıq. qıynaşıq. sırtıq. cıvık. sıvıq. sürbet. sırbit. yılışıq. bayıq. qaşqa. güctax. güstax. qoçtax. qurtax. gürtax. üzə girən. dürtük. sulu, boş, yüngül şakalar yapan kimsə. qapıdan. üzü bərk. qıycıva. qıcıva. çındırqayış. sürtük. qoycan. quycan. tərs. qatuvaz. qatavuz. qatvaz. qısıq. qısıqçı. qısqaç. qısnaş. qıtnaş. girtiş. kitriş. inad. simic. < sinic. sinicən. sinitən. simitən. əl çəkməyən. əl üzməyən. - qırnacın biridir yenilməz, qarşındakın caydırır.

qirnəşmək girnəşmək. şirnəşmək. dadanmaq.

qırov sırğım qar. {sırğım. seyrək, incə, yumşaq yapılmış (səpilmiş, sərilmiş, tikinmiş, işlənmiş) nərsə}.

qirov girov. sağlaqıc. saxlaqıc. sağlac. saxlac. tutluğ.

qırp - xırp xırp. xırt xırt. xıt xıt. xıp xıp. kürt kürt. küt küt. qırç qırç. - küt küt yeyər yoncanı, yada salmaz daycanı.

qırpa qırba. qab dəsmalı. qırma. qırmac. qırpa. qolluq. əllik. qırım. qurutma. hovlu. biçətə. qırım. dəsmal. silbiç. saçıq. çapıt. bulaşıq. salcığ. silcik. silgi. silək. seşlik. saçlığ. (silcə: siləc. siləci (dəsmalı) silinti. dəsmal. - qırmanı ver əllərimi quylayım.

qırpıb -nərsəni iyilətməyə çalışaraq, artığına yonub, qırpıb, biçib kəsmib, qabaqkındanda kötüyə gətirmək: quşa bənzətmək. quşa döndərmək.

qirsə -cicik girsə qapıdan, sevgi uçar bacadan.
-qutsuz quyuya girsə qum yağar.
-qutsuz quyuya girsə sel basar.

qırsınmaq qısrınmaq. sərmək. sərimək. salına bıraxmaq. asmaq. oluruna, axışına vermək, ötürmək. saymamaq. boş vermək. boşlamaq. taxmamaq. önəmsəməmək. uğraşmamaq. ilgilənməmək. aldırmamaq. başısoyuğluq, qəflət edmək. boş tutmaq. ötürmək. ehmal edmək. - işin gücün sərib, gündən günə dalı düşdü. - ev eşiyin sərib, oynaş dalıca gəzir.

qırsıtmaq qısrıtmaq. sınğıtmaq.

qırşaq quşaq. qurşaq. qırıq qırıq daldala uzanan nərsə. nəsl.

qirşmək -tutuşlu düşünüklü, diləkli könüllü, iradəli, müsəmməm bir işə girşmək:salınmaq. - bir amacda doğru doğru salınmaq üçün, o işi iyi düşünüb qavranmaq gərəkir.

qırt - xırt xırt: xıt xıt. xırp xırp. xıp xıp. kürt kürt. küt küt. qırç qırç. - küt küt yeyər yoncanı, yada salmaz daycanı.

qırta xırda. 1. xırdağ. nərsənin oğuntusu, xırdası. rizə. sızağ. sızağ. sızı. sızığ. saça. saçağ. səpə. səpək. sivə. sivək (< sava. savağ). - çörək rizəsi. - dəmir rizəsi. - rizəyi uşaq. - rizəyi kişi: sısqan. sısyan. sıza, kiçik, cılız qalmış, cüssəsiz cocuq, adam. 1. quzu. kiçik. köçək. köçük. kövçək. kövçük.
- xırda şabalıt: quzu palıt
-xırda mırda: sında mında.
-xırım xırda: sap. çap. töküntü. arıtlanan nərsədən arda qalan çər çöp, çıpıq, qabığ. - qoz sapı. - pambıq sapı.
-xırım xırda:söküt.

qırtaq 1. xırdağ. xırda. nərsənin oğuntusu, xırdası. rizə. sızağ. sızağ. sızı. sızığ. saça. saçağ. səpə. səpək. sivə. sivək (< sava. savağ). - çörək rizəsi. - dəmir rizəsi. - rizəyi uşaq. - rizəyi kişi: sısqan. sısyan. sıza, kiçik, cılız qalmış, cüssəsiz cocuq, adam. 1. dar. qıt. seyrək. səğrək. səkrək. seydəm. saldan. sayğan. kəm kəm. aralıqlı. arada bir. endik. endər. az tapılan, bulunan, görünən. nadir. azaraq. araraq. ayaraq. çox az. tənik. (# tünük) nüdrətən. nadir halda. nadirən. ziyq. kovarğan (moğol) (# tovarğan: toğarğan: doğarğan: bolarğan. bol bol. sıx sıx. sulumlu. bərəkətli. saysız) (sınırlı. qısıtlı).

qırtaqözlü -xırdagözlü şətərə, çətərə: silgil. silgir.

qırtası -nərsənin oğuntusu, xırdası: xırda. xırdağ. rizə. sızağ. sızağ. sızı. sızığ. saça. saçağ. səpə. səpək. sivə. sivək (< sava. savağ). - çörək rizəsi. - dəmir rizəsi. - rizəyi uşaq. - rizəyi kişi: sısqan. sısyan. sıza, kiçik, cılız qalmış, cüssəsiz cocuq, adam.

qırtavat -yanacaq kimi işlənə bilən xırım xırdavat: saçma. səçmə. seçmə. seşmə. qırma.

qirtə -hər girdə nərsə: yoğrın. kasa. - yemək dadı duz olsada, yoğrun yeyilməz.

qirtəl girdəl. quşat. quşatı. həlqə. mahasirə.

qirtələmək girdələmək. quşatmaq. belləmək. çevrələmək.

qirti -açıldı qəfəs, girdi içəri, nisgilli biri sevəcən biri.

qirtiq kirtik. 1. gürtük. kürtük. kütlə. yığın. çoğa. - yaz gələndə dərə bucaqlarında yığılan qar gürtüklərinin altında su axar. 1. qırvıt. qırtıq. sıy. sığ. yalam. yalama. yeməcə. gəvik. gəvinc. gəvic. gəviş. rüşvə. rüşvət. kisə.

qırtıq qırvıt. kirtik. sıy. sığ. yalam. yalama. yeməcə. gəvik. gəvinc. gəvic. gəviş. rüşvə. rüşvət. kisə.

qırtıqçı gəvikçi. gəvinçi. gəvicçi. gəvişçi. qırvıtçı. kirtikçi. rüşvəçi. rüşvətçi. küfdəçi. küvdəçi. köfdəçi. rüşvəçi. rüşvətxor.

qirtiqçi kirtikçi. gəvikçi. gəvinçi. gəvicçi. gəvişçi. qırvıtçı. qırtıqçı. rüşvəçi. rüşvətçi. küfdəçi. küvdəçi. köfdəçi. rüşvəçi. rüşvətxor.

qirtil kirtil. kitril. salba. səlbə. səbət. sələ. sala. zənbil.

qirtilliq kirtillik. kitrillik. şişmanlıq. şişginlik. qıcırlıq. tıqırlıq. tıxırlıq. qocurluq. kotulluq. köküllük. kötüllük. doluluq. kopanlıq. qopanlıq. gursuqluq. gürüşlük. gürüşlülük. guruş. topluluq. topuçluq. gömbəlik.

qirtinqlə kirtinğlə. anıqlıqla. işəncliklə. bəlgələnmiş. gerçək. doğru. otantikman. həqiqi.

qirtirmək -kimsəni bir nərsiyə, işə yollamaq, qoymaq, girdirmək: sırvatmaq. sırıştırmaq. sızvatmaq. sızışdırmaq. sıvşıtmaq. sıvışdırmaq. sıvaşdırmaq. suvaşdırmaq. süvüşdürmək. süvşütmək.

qirtiş girtiş. kitriş. sırtıq. cıvık. sıvıq. sürbet. sırbit. qırnac. qırcanıq. qırnaşıq. sırnaşıq. sürnaşıq. çırnaşıq. qıynaşıq. yılışıq. bayıq. qaşqa. güctax. güstax. qoçtax. qurtax. gürtax. üzə girən. dürtük. sulu, boş, yüngül şakalar yapan kimsə. qapıdan. üzü bərk. qıycıva. qıcıva. çındırqayış. sürtük. qoycan. quycan. tərs. qatuvaz. qatavuz. qatvaz. qısıq. qısıqçı. qısqaç. qısnaş. qıtnaş. inad. simic. < sinic. sinicən. sinitən. simitən. əl çəkməyən. əl üzməyən. - qırnacın biridir yenilməz, qarşındakın caydırır.

qirtov girdov. sardığ. sürgəl.

qirvəc girvəc. girəvçi. sıraçı. nobətçi. novbətçi. - sıraçı qatılan: sıraçı ortaqçı. nobətçi iştiraqçı.

qırvıt qırtıq. kirtik. sıy. sığ. yalam. yalama. yeməcə. gəvik. gəvinc. gəvic. gəviş. rüşvə. rüşvət. kisə.

qırvıtçı gəvikçi. gəvinçi. gəvicçi. gəvişçi. qırtıqçı. kirtikçi. rüşvəçi. rüşvətçi. küfdəçi. küvdəçi. köfdəçi. rüşvəçi. rüşvətxor.

qıs -adı uluğ, səprəsi quruq. (səprəsi quruq: süfrəsi qıs, dar). ( adı hündür, əli qıs). (səprə:səpər. saçağ. süfrə).

qısa 1. qıssa. kütəc. küsəc. çütəc. qıtac. güdə. (> kutah (fars)}. 1. qıssa. güdə. (> kutah (fars)}. kütəc. küsəc. çütəc. qıtac. 1. səyil. səğil. səhil. az. bir az. - səyil olsada görər. - qoy səyil keçsin sonra ged. - səhəl öncə geddilər. - səyil sonra gəl. - səyil dinləndim. 1. sıv. sığ. - sığ görüşlü: qıssa görüşlü.
-qısa yazı: sırıc. not. oylaq. andağ. yaddaşd.
-çox qısa: səlləm. çəlləm çəlim. çalım. azacığ. - bir səlləm keçdi, sonra gəldi. - bir səlləmdə bizə düşdü.
-qısa üslük: kürtük. kürlük. kütcə. kərtik. yelək. çulqa. çuxa. çoxa. xırqa. xirqə.
-qısa boğazlı kiçik küp çeşiti: quşaqlı.
- qısa yol sapmaz, düz gəpən yormaz. (gəpən: qonuşan).

qısaca 1. qıssaca. güdəcə. kütcə. küscə. çütcə. qıtca. kütəc. küsəc. çütəc. qıtac. 1. səyilcə. səğilcə. azca. - səyilcə dözsən gəlib çıxar. - səyilcə keçməmişdi ki səsi çıxdı.

qısacı -kürə qısacı, qarsağı, maşası: böyük qısac, maşa.

qısanac sıxıc. qısıc. sıxınca. qısınca>şikəncə. sıxanac. sıxılcım. çılığım. çilə. sincir. əziyyət. əzab. -sıxılcım çəkdirmək.

qısatır -ha uzsada yaşam boydan qısadır, enin tutsan geninə, qıssanıda uzadır.
-yaşam boydan qısadır, uzun gələr ənin tutsan geninə.

qisə kisə. 1. qırvıt. qırtıq. kirtik. sıy. sığ. yalam. yalama. yeməcə. gəvik. gəvinc. gəvic. gəviş. rüşvə. rüşvət. 1. qırma. qırmac. qırmacıq. qutur. gövət. gövüt. göyüt. ehsan. parsa. pursa. bir yerdə (covqada batırlara, dərvişlərə, qutur, gövət, ehsan sədəqə kimi) verilən, yığılan para.
-can sürtən kisə: yunaq kisəsi. siyəcən. siğəcən. sütəcən. (1. < sığallamaq: oğmaq. 1. < savallamaq: qoğarıb götürmək. 1. < sürtmək) .

qisəçi kisəçi. sortuğ. əmic. rüşvətxor. rüşvətçi.

qisələmək kisələmək. 1. bir yerdə (covqada batırlara, dərvişlərə, qutur, gövət, ehsan, sədəqə kimi) verilən, yığılan paranı toplamaq. 1. kişləmək. quşlamaq. kimsəyi qoğmaq üçün '' əkil! çəkil! sikdir'' demək. 1. otarmaq. hörütləmək. hörələmək. sıylamaq. sığlamaq. saylamaq. yalatmaq. yalamatmaq. sortutmaq. əmitmək. rüşvət, para vermək, düşmək.

qisəsi -yunaq kisəsi: can sürtən kisə. siyəcən. siğəcən. sütəcən. (1. < sığallamaq: oğmaq. 1. < savallamaq: qoğarıb götürmək. 1. < sürtmək) .

qisib kisib. kizib. sarnıc. sarnaç. sarnaq. sarnıq. sarqaq. gənc. gömü. dəfinə. xəznə.

qısıc sıxıc. 1. sıxınca. qısınca. >şikəncə. sıxanac. sıxılcım. çılığım. qısanac. çilə. sincir. əziyyət. əzab. -sıxılcım çəkdirmək. 1. sıza. sızağ. tənbih. cəza. 1. çilə. çitə. dərd. qəm. 1. qəhr.

qısıq 1. qısıqçı. qısqaç. qısnaş. qıtnaş. sırtıq. cıvık. sıvıq. sürbet. sırbit. qırnac. qırcanıq. qırnaşıq. sırnaşıq. sürnaşıq. çırnaşıq. qıynaşıq. yılışıq. bayıq. qaşqa. güctax. güstax. qoçtax. qurtax. gürtax. üzə girən. dürtük. sulu, boş, yüngül şakalar yapan kimsə. qapıdan. üzü bərk. qıycıva. qıcıva. çındırqayış. sürtük. qoycan. quycan. tərs. qatuvaz. qatavuz. qatvaz. girtiş. kitriş. inad. simic. < sinic. sinicən. sinitən. simitən. əl çəkməyən. əl üzməyən. - qırnacın biridir yenilməz, qarşındakın caydırır. 1. sığ. sığız. sıxız. tığ. özsu. çiğ. cirg. usarə.
- süzük gözlü: qısıq gözlü: sıxıq gözlü. (sıxıq. süzük).
-yad varında gözün var, ürək qısıq, gözün qapıq, əlin dar. (əli dar: qıtmır).

qısıqçı qısıq. qısqaç. qısnaş. qıtnaş. sırtıq. cıvık. sıvıq. sürbet. sırbit. qırnac. qırcanıq. qırnaşıq. sırnaşıq. sürnaşıq. çırnaşıq. qıynaşıq. yılışıq. bayıq. qaşqa. güctax. güstax. qoçtax. qurtax. gürtax. üzə girən. dürtük. sulu, boş, yüngül şakalar yapan kimsə. qapıdan. üzü bərk. qıycıva. qıcıva. çındırqayış. sürtük. qoycan. quycan. tərs. qatuvaz. qatavuz. qatvaz. girtiş. kitriş. inad. simic. < sinic. sinicən. sinitən. simitən. əl çəkməyən. əl üzməyən. - qırnacın biridir yenilməz, qarşındakın caydırır.

qısılmaq 1. sinmək. - qurd kiriyib, sürünün içinə sinər. 1. üz çevirmək. nərsədən darılıb qayğınmaq. tutulmaq. olduğu durumu bəğənməmək, xoşlamamaq. qırılmaq. üzülmək. gücənmək. qırcıqmaq. sıxılmaq. kürmək. kürümək. kürünmək. küzmək. küsümək. küsünmək. çözünmək. çözgünmək. büzünmək. büzgünmək. üzünmək. üzgünmək. küsmək {(1. < qıs. kis. {1. < qız. köz. qoz. qos. qoş. 1. < qaz. qas)}.
- quyruğu qapana qısılmaq, sıxışmaq: quyruğu qapı arasında qalmaq. gərgin, dar düğünə düşmək.

qısım 1. sıx. sığ. hovzə. 1. qism. sıxım. bölüm. quruh. - bir sıxım ellər, işlər. 1. sıxım. parça.

qısınca >şikəncə. sıxıc. qısıc. sıxınca. sıxanac. sıxılcım. çılığım. qısanac. çilə. sincir. əziyyət. əzab. -sıxılcım çəkdirmək.

qısırlıq qısrıtlıq. qıtsırlıq. səvrəmişi. söhrəmişi. başısoyuqluq. səhlənkarlıq. təəllül.

qısış sıxış!. qınış. qımış. topuş.

qısıştırmaq -quyruğunu qısışdırmaq, sıxışdırmaq: sıxışdırıb tərəşməsin önləmək.

qısıt kəsit. kəsir. küsüt. küsür. (# qusut: artıq).

qısıtmaq qısmaq. qısqıtmaq. pısmıtmaq. sıxmaq. sıxqamaq. acı vermək. çimrilik edmək. basqılamaq. əzmək. bunaltmaq. üzmək. darıtmaq. (əfsürdə, diltəng edmək) darıxdırmaq. basmaq. bezdirmək. gücləmək. dürtmək. dürtdəmək. zorlamaq. büzmək.

qısqaç qısıq. qısıqçı. qısnaş. qıtnaş. sırtıq. cıvık. sıvıq. sürbet. sırbit. qırnac. qırcanıq. qırnaşıq. sırnaşıq. sürnaşıq. çırnaşıq. qıynaşıq. yılışıq. bayıq. qaşqa. güctax. güstax. qoçtax. qurtax. gürtax. üzə girən. dürtük. sulu, boş, yüngül şakalar yapan kimsə. qapıdan. üzü bərk. qıycıva. qıcıva. çındırqayış. sürtük. qoycan. quycan. tərs. qatuvaz. qatavuz. qatvaz. girtiş. kitriş. inad. simic. < sinic. sinicən. sinitən. simitən. əl çəkməyən. əl üzməyən. - qırnacın biridir yenilməz, qarşındakın caydırır.

qısqıf küsük. küsküf. kölgəlik. savran. sayvan. ışıq, lampa sayavanı, savranı, sipəri. abajur.

qısqıtmaq qısmaq. qısıtmaq. pısmıtmaq. sıxmaq. sıxqamaq. acı vermək. çimrilik edmək. basqılamaq. əzmək. bunaltmaq. üzmək. darıtmaq. (əfsürdə, diltəng edmək) darıxdırmaq. basmaq. bezdirmək. gücləmək. dürtmək. dürtdəmək. zorlamaq. büzmək.

qıslac qızlac. qıylac. sıxı. qəvi. 1. qızıl. kötəl. kötəlli. canlı. sağlam. oyuşlu. oyluşlu. oluşlu. qurt. gürt. qapla. qaplu. güclü. güctük. güjtük. güjlü. onatlı. kökcək. köksək. köksük. qopar. qopat. qubat. qopur. bərk. qusqa. qozqa. qoyac. qoytac. quyac. quytac. qızıq. qızqın. qızışıq. gürdürümlü. gurdurumlu. güpdürümlü. gupdurumlu. acar. çağal. çağqal. sağlı. sağal. sağqal. laçın. yalçın. sürən. sırın. soxun. şiddətli. sovlı. hovlı. tovalı. tovlı. döğlü. qovlı. qoğlı. qorlı. zorlu. 1. qıyınqır. qınqır. qıvraq. dayanıqlı. qurt. gürt. sağlam. möhkəm. qatı. ağır. qusqa. qozqa. qoyac. qoytac. quyac. quytac. salğar. mətin.

qıslama qıtlama. sınırlama. kəsləmə. sınırlama. azaltma.

qıslaş sıxlaş!. qınlaş. qımlaş. toplaş. ekonomikləş. iqtisadiləş.

qıslaşmaq sıxlışmaq. qızlaşmaq. qıylaşmaq. qızlacmaq. qıslacmaq. qıylacmaq. qəviləşmək. 1. güclənmək. bərkişmək. qızqınmaq. qızqanmaq. qızışınmaq. qızılmaq. qızışmaq. sovlanmaq. hovlanmaq. tovlanmaq. tovalanmaq. döğlənmək. qovlanmaq. qovulanmaq. qoğlanmaq. qoğulanmaq. qorlanmaq. şiddətlənmək. hiddətlənmək. qıstınmaq. gürəclənmək. qolaclanmaq. çapdanmaq. zorlanmaq. 1. dayanıqlanmaq. sağlamlaşmaq. qoratmaq. qoratdırmaq. gücləndirmək. quvvətləndirmək. sağdınlaşdırmaq. möhkəmləşmək. ağırlaşmaq. qoyacışmaq. qoytacışmaq. quyacışmaq. quytacışmaq. mətinləşmək.

qısmaq 1. dinmək. kürmək. kürümək. kürünmək. küzmək. küsümək. küsünmək. çözünmək. çözgünmək. büzünmək. büzgünmək. üzünmək. üzgünmək. küsmək {(1. < qıs. kis. {1. < qız. köz. qoz. qos. qoş. 1. < qaz. qas)}. çəkinmək. (# qusmaq: dışarı vermək. çıxartmaq). 1. quyruq qısmaq. küsmək. 1. qısıtmaq. qısqıtmaq. pısmıtmaq. sıxmaq. sıxqamaq. acı vermək. çimrilik edmək. basqılamaq. əzmək. bunaltmaq. üzmək. darıtmaq. (əfsürdə, diltəng edmək) darıxdırmaq. basmaq. bezdirmək. gücləmək. dürtmək. dürtdəmək. zorlamaq. büzmək.
- quyruğun qısmaq: quyruq çevirmək: quyruğu omuzlamaq: ürküb qaçmaq, çəkilmək.
-gözqısmaq. göz süzmək. göz sıxmaq. - gözsıxıb baxa qaldı.
-quyruq qısmaq: 1. quyruğun yığmaq. əl ayağın yığışdırmaq. öz yerinə çəkilmək. 1. küsmək. qısmaq.

qısnaş qısıq. qısıqçı. qısqaç. qıtnaş. sırtıq. cıvık. sıvıq. sürbet. sırbit. qırnac. qırcanıq. qırnaşıq. sırnaşıq. sürnaşıq. çırnaşıq. qıynaşıq. yılışıq. bayıq. qaşqa. güctax. güstax. qoçtax. qurtax. gürtax. üzə girən. dürtük. sulu, boş, yüngül şakalar yapan kimsə. qapıdan. üzü bərk. qıycıva. qıcıva. çındırqayış. sürtük. qoycan. quycan. tərs. qatuvaz. qatavuz. qatvaz. girtiş. kitriş. inad. simic. < sinic. sinicən. sinitən. simitən. əl çəkməyən. əl üzməyən. - qırnacın biridir yenilməz, qarşındakın caydırır.

qısoluq qıysoluq. gürsoluq. gursoluq. soluq soluğa. təngi nəfəslik. - gürsoluğa gəldim.

qısraqtan - kösnük qısraqdan qaçarmı?: qızmış ərkək qısraqdan qaçarmı ?.

qısraqtan - qızmış ərkək qısraqdan qaçarmı ?: kösnük qısraqdan qaçarmı?.

qısrınmaq qırsınmaq. sərmək. sərimək. salına bıraxmaq. asmaq. oluruna, axışına vermək, ötürmək. saymamaq. boş vermək. boşlamaq. taxmamaq. önəmsəməmək. uğraşmamaq. ilgilənməmək. aldırmamaq. başısoyuğluq, qəflət edmək. boş tutmaq. ötürmək. ehmal edmək. - işin gücün sərib, gündən günə dalı düşdü. - ev eşiyin sərib, oynaş dalıca gəzir.

qısrıt qıtsır. saçıtıq. saçıtqı. saçratıq. saçratqı. sıçıtıq. sıçıtqı. sıçratıq. sıçratıq. təqsir. xəta. qusur.

qısrıtıntan təqsirindən. -qısrıtından, qıtsırından, təqsirindən keçmək: . silgəmək. silgələmək. silgətmək. siləmək. silmək. oğuclamaq. bağışlamaq. ötünmək. ötüşmək. əff edmək. - siz silsəz, o böyük tanrı silər. - siliniz: bağışlayın.

qısrıtlıq qıtsırlıq. səvrəmişi. söhrəmişi. başısoyuqluq. səhlənkarlıq. qısırlıq. təəllül.

qısrıtmaq qırsıtmaq. sınğıtmaq.

qısrıtsız qıtsırsız. salım. salim. sağ. salğım > sağlam. sağlım. sağdım. ayıbsız. qusursuz. nüqsansız.

qıssa 1. qısa. güdə. (> kutah (fars)}. kütəc. küsəc. çütəc. qıtac. 1. sıv. sığ. - sığ görüşlü: qıssa görüşlü.
- sınanmış kiminə edmə yoldaş özüvə, qıssa uzun yolunsa, oxu batar gözüvə.
-ölüm yaxın görən yox, umut qıssa bilən yok, yollar uzun gedən yok, gedənlərdən dönən yok.
-yollar uzsa ayrılar, yalnız könül yarılar, qıssa götür yoluvi, canın təndən ayrılar. (uzsa : uzansa)
-qıssa qəmə: sancar. səncər > xəncər.
-xoşluqları vurun başa, qəm çanağı dəysin daşa, ömür güdə arzu uzun , qıssa diləklə yaşa
-(darax dibində qalan) incə, qıssa qıllar: toxuma araclarından tökülən qırıntılar. kürküt. körküt. çürçüt. çörçüt. tiftih.
-qıssa kürk: kürcə. kürtək. kürdə. kürdü. kürdən. köpdən. çəkət. kot.

qıssaca qısaca. güdəcə. kütcə. küscə. çütcə. qıtca. kütəc. küsəc. çütəc. qıtac.

qıssaltmaq sirmək. - bunun ucun bir barmaq sir.

qıssanıta -ha uzsada yaşam boydan qısadır, enin tutsan geninə, qıssanıda uzadır.

qısta -neçə tikəyə, qısda bölmək: sındırmaq. qırmaq.

qıstınmaq sıxlışmaq. qızlaşmaq. qıslaşmaq. qıylaşmaq. qızlacmaq. qıslacmaq. qıylacmaq. qəviləşmək. güclənmək. bərkişmək. qızqınmaq. qızqanmaq. qızışınmaq. qızılmaq. qızışmaq. sovlanmaq. hovlanmaq. tovlanmaq. tovalanmaq. döğlənmək. qovlanmaq. qovulanmaq. qoğlanmaq. qoğulanmaq. qorlanmaq. şiddətlənmək. hiddətlənmək. gürəclənmək. qolaclanmaq. çapdanmaq. zorlanmaq.

qıstırı qısdırma. sortutma. əmitmə. rüşvət. rüşvət vermə.

qıstırma qısdırma. qıstırı. sortutma. əmitmə. rüşvət. rüşvət vermə.

qış 1. xış. . soxa. saban. qarasaban. - iki dişli soxa. - soxa sürü: əkin çağı, vaxtı. 1. xış. salba. salda. saban. sapan. pulluq.
-qalın qış geyimi: sıxma.
-dəli könlüm talvasma, dincək yerim yurdumda, oxu öğrən çin içdən, adım sanım yurdumda, qış qutarıb gögərbən, coşub yazın, yazlanıban yurdumda.
-sənin təkcə gülün yaz gətirir ömrümə, səndən gələn bir gülüm qış günümü yaz edər.

qişi - çürük ağac özündən, çürük kişi sözündən (bəlqürür)
-çirkin kotan, qanmaz kişi olmasa, çirkin yaşam bulunmaz
-başlı kişi öğrənməyə əğimli, başqaları öğrətməyə eyimli. (başlı: ağıllı). (eyimli: əğimli: meyilli. tərcih edir)
-təkin kişi: təkcə kişiki. -təkin kişi sözün tutdu, döğüş keçdi savaş utdu. (təkin : seçgin. quzidə).
-kölgəsin tanımaz kişi, özün tanımaz.
-geyimlə kişi ölçülməz. (yapınc atda ər yatar). (yapınc: örtük)
-kişi başın pozanda ''söz'' düzəndə söz.
-kişi dediyin tuluğdur, ağzın açsan dağılır (yıxılır). (kişi gücü dilində). (dilində: sözündə)
-kişi gücü dilində. (dilində: sözündə). {kişi dediyin tuluğdur, ağzın açsan dağılır (yıxılır)}
-yaş keçər sevgi ötər durca qalanmaz kimsə, kişi oldur o günə qılsın özüçün yarağın. (durca : dəğişməz. sabit)
- dögül kişi bu: sözünü yel kimi tutan, özünü çox ucuz satan
- salqın kişi: aram adam. (salqın: geniş. enli. engin. açıq).
- arxasız, dossuz kişi: sök ər. sökə yalnız. sökə yal. ( sök: sökük. yoxsul. kasıb. yalnağ. fəqir).
- çin dolu kişi: çox bilgili adam. {tınğ. dınğ. (çınğ. çinğ. çin. sınğ. sın. sinğ. sin. çıl. çil) başına artırıldığı sözə teyxalıq, doluluq anlamı artırır}.
- kişi sapın: hər kişi. tamam kişilər. - ay sapın: hər ay. (sapın: sayın. hər. tamam. həpsi).
-kişi görkü söz, ocaq görkü köz. (görkü: yaraşığı. gözəlliyi)
-silgik kişi: pul saxlamaz.
- kişi sağrısı üz. (sağur: qabıq. üz. gön. dəri).
-doğru kişi versə sözü ötürməz, heç bir kölgə artıq boya götürməz.
- rizəyi kişi: {(rizə: sızağ. sızağ. sızı. sızığ. saça. saçağ. səpə. səpək. sivə. sivək (< sava. savağ)}. sısqan. sısyan. sıza, kiçik, cılız qalmış, cüssəsiz cocuq, adam.
- sağ kişi. ( sağ: teyxa. qatqısız. saf).
-tək, yalnız, bir kişi, nəfər, şəxs olaraq: salına. - salına çıxdı yola.
-el içində seçgin, güclü, bilgin kişi: saltan. başdağ. padşah. sultan.
-daşlar ağır çəkiylə, kişi ağır söziylə, min duymaqdan yeğ basar, kişi görsə göziylə
-soylu kişi: sayım. sayıt. qayıt. ağa. bəy. əfəndi.

qişiqi -təkcə kişiki: təkin kişi . -təkin kişi sözün tutdu, döğüş keçdi savaş utdu. (təkin : seçgin. quzidə). (təkin kişi: təkcə kişiki).