Turuz söZLÜGÜ 15-01-2017 1395- III 18 400 Başlıq Bey Hadi

qalınlıqına -sırınan nərsənin incə qalınlığına görə tikişləri işgə, iri olur: sırımaq. hər nəyi yorqan döşək kimi, içi yünlü, parça qatlı olan qalın nərsələri, sırım sırım, rədif rədif hər yanın iğnəsaplamaq, tikmək.

qalıntı - arda qalan azacıq qalıntı: quzu payı.

qalır -artıq məndə dözüm yox, uzun yaşa gözüm yox, gedir gedsin, qalır qalsın sözüm yox.

qalısan -dəğişə bilməyirəm mən səni bil heç nəyilə, gedisən ged qalısan qal bu açıq yol sən üçün.

qalıta -hovlu, qalıda olan incə tüklər: saçaq.

qalqamaq saldamaq. salqamaq. yalqamaq. nərsəni qoğzayıb titrətmək. - əlivi salqa.

qalqan - kəndinə qalxan edmək: sipər edmək
-havayla qalxan uca uclara, düşəndə düşər dərin quyuya. (uclara: zirvələrə)
-suya girən bata bilər, dağa qalxan düşə bilər.

qalqanar - gecə qalqanar, günüz salqanar. ( salxmaq: salxanmaq. salqmaq. salqanmaq. salqınmaq. sallanmaq. salığmaq. salnığmaq). (tapmaca). (gül çeşiti).

qalqanlamaq qalxanlamaq. savqurmaq. savqurlamaq. sarpqırlamaq. sarpqırmaq. sipərləmək. sapıllamaq. (bəkləmək) qorumaq. hörütmək. örütmək. qaplamaq. sığındırmaq. saxındırmaq. bağındırmaq. hifz edmək. səngər, barikad qurmaq.

qalqanlanmaq qalxanlanmaq. sipər almaq. gizlənmək.

qalqar - gecə qalxar, günüz salxar. ( salxmaq: salxanmaq. salqmaq. salqanmaq. salqınmaq. sallanmaq. salığmaq. salnığmaq). (tapmaca). (gül çeşiti).

qalqıb -qolayca əğilib, yasılıb, qalxıb davrana bilən qılığ, arxa, yarqa, xəsiyət, keyfiyyət: sar. sər. yumşaq. yamşaq. yamışaq. initaf pəzir.

qalqıq qalxıq. savığ. sivik. iti. - savıq qulağ: dik qulağ.

qalqışmaq -bir iş, nərsə yapmağa qalxışmaq: sınanışmaq. sınanışıqmaq. samaq. səmək. sımaq. (< sınmaq. sınanmaq). istəmək, çalışmaq, çabalamaq, qoşumaq, can atmaq, qeyrət, cəhd, sə'y edmək - qaçacağ olub sınandı. - salıq bilgisin gizləməyə sınandı. - yaşamında sınıb sınanmış bir iyid. - çox sınanışıqdıq bir sonuc olmadı.

qalqmaq qalxmaq. 1. küsnəmək. köznəmək. qızmaq. atılmaq. 1. minmək. mingimək. coşmaq. - bir gün minən, bir gün sinər. - yağış sinmək bilmir. (# sinmək. dinmək. yinmək. yenmək. dingimək. yingimək. yengimək. singimək. səngimək. sınğımaq. səknimək. səynimək. seyğəşmək. seyrəşmək. yavaşımaq. sakinmək. sakitləşmək. sovlaşmaq. solvaşmaq. salvaşmaq. savlaşmaq. səlvişmək. sərvişmək).
-şaha qalxmaq: şeşə durmaq. saça durmaq. şeşlənmək.

qalqması -atın şaha qalxması, iki dal ayağ üsdə durması: sırıtmaq. şahlanmaq.

qalqtı -yuxuya batan qalxdı, ona dalsınan batdı! (yuxuya dalsınmaq: özün yuxuya vurmaq).

qallı xallı. -xallı, bənəkli nərsə: səkül. səgül. səpgül.

qalma -hər nə oldu keçəcək, qalma geri gündə könül, ki açan gün baxacaqdur açılan göylərizə.
-köprü güdüb dosdundan, köpü güdüb azından, dadlı güdüb qalma paya düşən duzundan.
-seçimlərdə gec qalma, karvan sürər dayanmaz, uzun arzu qıt ömür, barğacına çatanmaz. (barğacına : mənzilinə).

qalmaq - gecə qalmaq: sava gəlmək. (sava: gec. sova. yubat).
-gec qalmaq: gec olmaq. gecikmək. savalanmaq. sovalanmaq. sava olmaq. - bu il əkinimiz savalandı.
- inəyimizin doğmağı savıya qaldı.
- salsum qadınla qalmağ olar, dosla yox. (salsum:samsum. səlsüm. qaradinməz. lal kar. səssiz küysüz)
- sözü ağzına qalmaq: sözun bitirəməmək.
- sözü ağzında qalmaq: deyəcək ara, yer bulmamaq.
- quyruğu qapı arasında qalmaq: quyruğu qapana qısılmaq, sıxışmaq. gərgin, dar düğünə düşmək.
-sözü ağzında qalmaq: saçımaq. qaçımaq. qaçışmaq. sapışmaq. keçəmək. çeçəmək.
-sallanıb qalmaq: saxıdamaq. saxıdmaq. səkidmək. səkidəmək. salıdamaq. duraqsamaq. - səkimədən keç sözə. - istəyib istəməyib, saxıdıb səğidib olan qalan yarıları, tutu, larıda əldən verdi.

qalmamaq - silləsi qalmamaq: gücü, taqəti qalmamaq. yorulmaq. sillədən düşmək: - çox yeridim sillədən düşdüm.

qalmasan -yaşam dedin iki dodaq arası, iyi olmaz dost dilinin yarası, yol dedigin uzaq değil şurası, gec qalmasan indi dursan yoluva, amac yolun başa yürüb yetərsən.

qalmasın -xala xatırın qalmasın, qazan dibin yanmasın.

qalmayacaqtur -çox yemə qəmdə könül ötüb küçüb keçənlərin, ki sənə qalmayacaqdur nəyisə çox yediyin qəmdən ötür.

qalmayan - sözdə, dildə qalmayan: söz körüyü. - sözlə gəmi yeriməz.

qalmayıb - işsiz qalmayıb, gərəksiz qonuşmaq: söz olsun, torba dolsun.

qalmaz -düşünmədən - vaz keçsən, qalmaz yaşamda qayğın, özgələri saymasan, qalmaz elində sayğın
-düşünmədən - vaz keçsən, qalmaz yaşamda qayğın, özgələri saymasan, qalmaz elində sayğın
-güman qalmaz umuda, oda bir gün unuda, çaba əlindəkin qıla ver. (çaba: çalış) (əlindəkin: bacardığın)
-gül solar yapraq tökər qalmaz yaşıllıqdan bir iz, ayrı ölkə başqa topraq türklüğüzdə dil biriz.
-ötənləri daşısan ayağında güc qalmaz, ötənlərə qayıtsan, yarınlara yol qalmaz.
- (əkəndə gəngəş olsa, dartış biçinə qalmaz). (gəngəş: danışıq. açıqlayış) (səpəndə dartış, biçində yartış). (yartış: iməcilik. əməkdaşlıq. barış)
- ocaq başı boş qalmaz, boş ocaqda kəs durmaz. (ocaq başı :ocaq yansa)
-köçər oba keçər kərvan, atlu olda azu yayvan, mal davardan nə vardan, sözdən başqa heç bir neden iz qalmaz. (azu : yaxud). (yayvan: yaya. piyada)
-ötənləri daşısan ayağında güc qalmaz, ötənlərə qayıtsan, yarınlara yol qalmaz.
-utanmazdan ıraq dur, yoxunlaşsan ut qalmaz. (ut: həya)
-qonaq köçər durmaz, yaxcı (yaman) keçər qalmaz.

qalmazsan durmazsan. fanisən . -yada salma keçəni keçdi ömür durmazsan, gələcək gözləyəyiri olki gülər üzləri var. (durmazsan: qalmazsan. fanisən).

qalmış -almış yolun yürüyən, qalmış yolda yürüməz.
- silə qalmış: az qalmış.
-qurtarıcı bəkləyən, gözlər qalmış bitinmiş, özün yapan qurtaran, bəkləmədən qutunmuş.
-gecə keçmiş yarıya, çapıl (əcəl) gəlmiş qapıya, güman qalmış qaçıya, indi ev davarın saçqılan. (saçmaq: atmaq. əl çəkmək. əldən qoymaq. tərk edmək. bıraxmaq).
-ötmüş, ötə çağdan, qalmış: savın. savıq. savuq. bayat. ötüş. əsgi. qədim.

qalmıştıqi - silik qalmışdıki düşsün. (silik. bir cıbbış. lap endək. lap az, çox az).

qalsa -acı qalsa içində, paylaşmasan kimsələ, dadlı qaçar yadından, yaşın sönər tez çağın.

qalsın -eykülük yap eykülük yap eykülük , at geri qalsın uzaq tam yadquluq. (yadquluq: düşmanlıq. biqanəlik)
-unutma sən kölgəvi, sən ölsəndə o qalsın
-artıq məndə dözüm yox, uzun yaşa gözüm yox, gedir gedsin, qalır qalsın sözüm yox.

qalsınlar -xoş qalsınlar: eyqalalar{ey (eyi. iyi. yaxcı+ qalalar)}.

qaltaban qaldaban. qurumsaq. çaldaban.

qaltı -dönəmiz döndü dönükdən dönüyə, iyilər qaldı geri pis kötülər öndə gedir. (dönəmiz : öğnümüz. zamanamız)
-qanmamazlıq qaldı bir ‘çıxmaz quyu’ hər çağ ıraq, qanmamazlardan uzaq dur çaşmasın durmuş yolun
-öğrənən aldı, öğrədən qaldı.

qaltıq -qaldıq yaman günə biz, bilməm nədən qınamız. -qanmır deyir qanıram, kordur deyir görürəm, laldır deyir ötürəm, kardır deyir duyuram, bilməm nədən qınamız. (qınamız: 1. əzabımız. 1. günahımız).

qaltımal saltımal. nərsəni olduğ yerdə, bir az qoğzamaq, yuxarı saxlamaq üçün, altına tikə.

qaltırac qaldırac. sapan. məncənağ.

qaltıran -hər çeşit kiri, ləkəni, nərsəni qaldıran arıtlayan, təmizləyən öznə, maddə: sacığ. savız.

qaltırar -adam vardı adamlığın örnəyi, adamda var geymiş adam köynəyi, adam vardı adamlığı qaldırar , adamda var adamlığı batırar.

qaltırılmış -ortadan savılmış, qaldırılmış: savıt. (saqit. səqt olmuş, olunmuş) .

qaltırırsan - him basılmış gəlmiş üstündən yapı, qaldırırsan bir duvar, üsdən qapı. (üsdən: sondan).

qaltırmaq qaldırmaq. 1. silgəmək. silgələmək. silgətmək. siləmək. silmək. yoxaltmaq. - elə silmışki izi tozuda qalmamış. 1. sıpatlamaq. çıpatlamaq. sıvamaq. sıvırmaq. sırıtlamaq. çırmamaq. çırmalamaq. qətləyib yana çəkmək. 1. sıypıtmaq. siyirtmək. yox edmək. 1. devşirmək. toplamaq. yığmaq. dərmək. dərləmək. - kitab, xərmən, tarla qaldırmaq. 1. qıldıqmaq. qılmaq. sanmaq. ağırlamaq. anlamaq. arıtmaq. bağışmaq. bağşamaq. bəkləmək. dözmək. duruzmaq. düşünmək. gərəkləmək. götürmək. gözləmək. sarqırmaq. onarmaq. önləmək. saltamaq. sayğımaq. saymaq. sıylamaq. yoğlamaq. yoğurlamaq. ummaq. güvənmək. güdmək. inanmaq. - qabağdan onanmış ölüm güc gəlir. - eşitmək, onamaq deyil. - sorunu eşitmək, o demək deyir ki onadın.
-birbiri üsdə qoyub tikmək, qaldırmaq: sırıtmaq.

qaltırtmaq -önəmli atılımlar, iqdamlar qaldırtmaq, qıldırtmaq: səksətmək. səksəndirtmək. sallatmaq. sallandırtmaq.

qaman 1. kaman. -yay, kaman qabı: qurumsaq. 1. şaman. çaman. laman. çalman. talman. büyücü.

qamçı sarqac. neçə teldən tovlanıb yasalan nərsə. şallaq.

qamış 1. saz. şeş. (< saç. sanç). 1. sırğın. ney. sıbızğa. sıbızğu. sıbıza. sıbız. sıbzığ. sıbzı.
-qamış, quş tükünün zuğu, bitgi səğəsi kimi içi boş nərsə: sarqac.

qamışlartan -incə qamışlardan toxunmuş tutu, pərdə: saratuq. alaçığ. alaçiğ. sərapərdə.

qamıştan -qamışdan yapılmış: sazı.
-qamışdan yapılmış: sazıq.

qamuşluq xamuşluq. quma sınan suya tay (su kimi). səssiz səmirsiz. qıpışlıq. - quma sınan su kimi dinməz söləməz qaldı.

qan 1. ək. - kimi. bu ''ək, səs dəğişmələri, səslərin yer dəğişməsi dolayı bu biçimləri alır. {san. şan. can. çan. zan. yan. tan. dan. ğan. man. naç. nas. naş. naz. nağ. nak. naq. nal. nab. nav}. - bağnaz: bağnağ: tıxnağ: mütəəssib. 1. kan. sanğ. sərvət.
-xan quşlarının baxıcısı, bəkçisi: quşbəyi.
-qantökən: salqar. sallağ. sallax. salqac. ölütçü. qıydağ. qıyac. qırğınçı. qırqıran. qəssab. cani. cinayətçi. qatil.
-qan tökmə: qandırış. - girişdə sandırış olsa, çıxışda qandırış olmaz. (sandırış: hesab kitab).
-başxan. : böyük başçı. salğar. salvar > salar.
-böyük xan: salxan. xaqan.

qana -qana bilməz: qanımaz. qanmaz. -sevgi yoxdu tanımaz, iyi kötü qanımaz. (qanımaz: qanmaz. qana bilməz)
-qana qana: yana yana. sıysıy. sevə sevə. sağnışla. sağışla. sağıcla. səğişlə. sərişlə. yenğişik. qanğışıq. yanğışıq. iştiyaqla. əlaqə ilə.

qanacaqlı qanacağlı. seçgin. seçin. tanğın. tanığın. anlağlı. huşlu.

qanal kanal. 1. savacağ. savac. savağ. 1. salma. çəkilən arx. 1. sokak. soxaq. sovaq. savağ. (1. < soxmaq. suxmaq. 1. < sökmək. 1. < sovmaq. savmaq). lülə.

qanalqa -böyük qanalqa: salğon. salon. sal. hal. hol.

qanamayan -kölə olduğun qanamayan, ərklik nədir qanmaz.

qanantan - tüstü çıkar yanandan, iş bəklənər qanandan.

qanaşmaq sanaşmaq.

qanat -bura dustaq içi bir quş qalıb bağlı qanat bağırır, bilməzləri harayına çağırır.

qanatın -qol qanadın sındırıb qırıb, əzərək, zəcr verərək öldürmək:sıncıratmaq.

qanatlı - quş qanatlı: çox iti varan.
-quş qanatlı ulaşmaq: çapıcaq varmaq, gedmək.
-üç qanatlı yoncagillərdən, yeməyi yapılan bir göy: quşəkməyi.

qanca - qanca oldu: qançalıq oldu. neçə oldu. - qança istir: nəqədər istir.

qancaq qancağ. sancağ.

qancalıq - qançalıq oldu: qanca oldu: neçə oldu. - qança istir: nəqədər istir. - qoğdu, şuncalıq sırtıldı. - odu qançalıq pülədi, şuncalıq itildi: odu nə qədir pülədi, oncada itildi.

qanı tanı. savır. savrı. çavır. çavrı. çağır. çağrı. (sorağ. sorğa. xəbər). bilgi. düşüncə. sağınca. sağanca. görüş.
-bilki yollar bitəcək arzu kanı bitməyəcək.
-dincik kanı, pozuqlardan ıraqlıq, düzüklərə yaxınlıq. (dincik: huzur). (düzüklərə : təmizlərə)
-qanı isti: sınışlı. sınğışlı. sınğışımlı. sınşımlı. sinişli. sinşimli. cana yatan. isti qanlı. söy söhbətli, otur durumlu kişi. elsevər. yovşan. xoşagəlim. sığışlı. sıyışlı. çəkici. duyarlı. sıyaz. siyəz. sıysağ. siysək. əris. sosyal. ictimai. maaşirətli. ünsiyyətli. simpatik. cəzzab. atifəli. rəhim. şəfiq. həssas. ləziz. mulayimül məzac. dilsuz. qəmxar
-qanı istinmək: sınışmaq. sinişmək. sınğışmaq. sınşınmaq. sinişmək. sinşinmək. canına yatmaq. isti qanlılaşmaq. söyləşmək. söy söhbətləşmək.

qanığma qanığma. qanığınma. doyuğunma. doluğunma. tıxnığma. sıyğınma. sıyrınma. (> sir olma) dartqalanma. qatqalanma. çatqalanma. satqalanma. saturasion. işba' olma. (ərəbcədə istar. sətərə: örtmə. qapatma. istitar edmək. nərsəni görünməzin edmək) .

qanıq qanmış. suğuq. suvuq. suya doyqun. sirab.

qanıqınma qanığınma. qanığma. doyuğunma. doluğunma. tıxnığma. sıyğınma. sıyrınma. (> sir olma) dartqalanma. qatqalanma. çatqalanma. satqalanma. saturasion. işba' olma. (ərəbcədə istar. sətərə: örtmə. qapatma. istitar edmək. nərsəni görünməzin edmək) .

qanıqlı sınlı. sınığ. sinik. sinli. gözü tox. salığ. salğın. salğun. qane'. - zənginlərə görə yoxsullar sınığlı olur.

qanıqmayıb -olduğu, tapdığı ilə qanıqmayıb, artığın istəmək: qurumsuramaq. qurumsıramaq. qurumsürəmək.

qanılır anlanılır. sezilərli. sezilir. sezgilir. sızılır. sızqılır. sıpqılır. (qabili e'tina).
- qanılır qanılmaz: anlanır anlanmaz. duyular duyulmaz. sezilər sezilməz. dərk olunur olunmaz.

qanılırlıq anlanılırlıq. sezilərlik. sezilirlik. sezgilirlik. sızılırlıq. sızqılırlıq. sıpqılırlıq. (qabili e'tinalıq).

qanılmaz anlanılmaz. sıpqılmaz. sezilməz. sezgilməz. sızılmaz. sızqılmaz.
-süzülməzdən, arınmazdan qanılmaz: sızılmazdan sezilməz.
- qanılır qanılmaz: anlanır anlanmaz. duyular duyulmaz. sezilər sezilməz. dərk olunur olunmaz.

qanıram -qaldıq yaman günə biz, bilməm nədən qınamız. -qanmır deyir qanıram, kordur deyir görürəm, laldır deyir ötürəm, kardır deyir duyuram, bilməm nədən qınamız. (qınamız: 1. əzabımız. 1. günahımız).

qanıtılır -sevgi qanıtılır. (qanıtlamaq: saltatmaq. salıtmaq. saldıtmaq. sabitləmək) .

qanıtlamaq saltatmaq. salıtmaq. saldıtmaq. sabitləmək -sevgi qanıtılır.

qanıtlar dəlillər. - onun suçluluğun anıqlatıcı qanıtlar (dəlillər).

qanıtsız öğsüz. kötəlsiz. tanıtsız. yararsız. yaraşsız. salıqsız. saqıtsız. dəlilsiz. ötrüsüz. ötürsüz. cəhətsiz. qoşdurum.

qanıvı qurur. qurudur. -bağır çağır gələn olmaz dadıva, ölüm gəlsə tutub alar canıvı, keçirməsən boş boşuna yaşamı, günlər keçər sorur qurur qanıvı. (ölüm: əcəl).

qanq kanğ. tanq. tank. çanğ. banğ. vanğ. sarınc. sarğov. sarov. (< sarmaq) depo. qozan. qozğan. məxzən. sillul. dusdağ. həpisxana.

qanqal dəvə tikəni. -ayağ yalın, qanqal qalın.

qanqıramaq qanğıramaq. yanğıramaq. sindirmək. istəmək. yenğimək. yenimək. yenismək. yensimək. sağınmaq. rəğbət edmək. iştiyaq, meyl edmək.

qanqışıq qanğışıq. yanğışıq. sıysıy. sevə sevə. sağnışla. sağışla. sağıcla. səğişlə. sərişlə. yenğişik. qana qana. yana yana. iştiyaqla. əlaqə ilə.

qanların xanların. -vəkillər, kəşişlər, xanların geydikləri gənə bol üslük geyimləri: gürdə. kürdə.

qanlı - qanlı qanlı içində görünür. (iş işi görünür)
-isti qanlı: isrik. səlim. tutşı. tutşu. tuştu. gəlişgin. yoğursaq. yoğsaq. yaxın. (xungərm) yarsıy. yastağ. (qavışsın. yumuşaq. yola verən) ilisin. insinik. inənc. çin sıtqılıy, çıtqılıy. sındıq. sinsir. sinbat. içdən. candan. canciyər. doğus dürüst. doğru dürüst. içli dışlı. muxlis. sadiq. səmimi.
-isti qanlı: qanı isti. sınışlı. sınğışlı. sınğışımlı. sınşımlı. sinişli. sinşimli. cana yatan. söy söhbətli, otur durumlu kişi. elsevər. yovşan. xoşagəlim. sığışlı. sıyışlı. çəkici. duyarlı. sıyaz. siyəz. sıysağ. siysək. əris. sosyal. ictimai. maaşirətli. ünsiyyətli. simpatik. cəzzab. atifəli. rəhim. şəfiq. həssas. ləziz. mulayimül məzac. dilsuz. qəmxar
-soyuğqanlı: silik.

qanlılaşmaq -isti qanlılaşmaq: sınışmaq. sinişmək. sınğışmaq. sınşınmaq. sinişmək. sinşinmək. canına yatmaq. qanı istinmək. söyləşmək. söy söhbətləşmək.

qanmaq 1. anlamaq. sezmək. sezikmək. sızıqmaq. sıpıqmaq. hiss, ehsas edmək. 1. sanmaq. 1. sezmək < sinzmək. anlamaq. - belə sinziməzin birinə raslamamaşdım hələ.
-qanmaq işi iş istir, qanmamağa navarki. (iş : zor. çalışma).

qanmaqa -altdan altdan, düşünərək, tanımağa, qanmağa çalışaraq baxmaq: sezmək. süzmək. gözdən keçirmək.

qanmamaqa -qanmaq işi iş istir, qanmamağa navarki. (iş : zor. çalışma).

qanmamazlartan -qanmamazlıq qaldı bir ‘çıxmaz quyu’ hər çağ ıraq, qanmamazlardan uzaq dur çaşmasın durmuş yolun.

qanmamazlıq -qanmamazlıq qaldı bir ‘çıxmaz quyu’ hər çağ ıraq, qanmamazlardan uzaq dur çaşmasın durmuş yolun .

qanmayız -sürülər gibi gediyoruz, hər nə dediz yapiyoruz, düşünməyiz, soramayız, qanmayız, bu yol sonun tamu içrə görüyoruz. (tamu: cəhənnəm).

qanmaz 1. qanımaz. qanmaz. qana bilməz . -sevgi yoxdu tanımaz, iyi kötü qanımaz. (qanımaz: qanmaz. qana bilməz) 1. sığır. mal. öküz. bön. abdal. 1. saya. düzlük. düzəngə. axmaq. 1. sayanı. 1. kor. -köyə gedmə kim, köy əri kor edər. (köyə: bala yer). 1. qanımaz. qana bilməz . -sevgi yoxdu tanımaz, iyi kötü qanımaz. (qanımaz: qanmaz. qana bilməz).
-kölə olduğun qanamayan, ərklik nədir qanmaz.
-çirkin kotan, qanmaz kişi olmasa, çirkin yaşam bulunmaz.

qanmaza -qanmaza ver çörəyi, başında yığ kürəyi.

qanmazlıq sığırlıq. mallıq. öküzlük. bönlük. abdallıq.

qanmır -qaldıq yaman günə biz, bilməm nədən qınamız. -qanmır deyir qanıram, kordur deyir görürəm, laldır deyir ötürəm, kardır deyir duyuram, bilməm nədən qınamız. (qınamız: 1. əzabımız. 1. günahımız).

qanmısan -qanmısan, bacarmısan, qayğılısan oyanmısan?.

qanmış qanıq. suğuq. suvuq. suya doyqun. sirab.

qansıq qansuq. qontuq. qoncuq. qors. qorus. qorsuc. qorsan. ölçüsüzcə, aşırı dərəcədə əşsi, cinsi istəkli. qızaqçı. qızaqul. oğurqul. oğurçul. oğraçıl. oxqul. oxçul. yanaçuq. şəhvətqulu. şəhvətran. şəhvətpərəst.

qansıqmaq qansuqmaq. qontuqmaq. qoncuqmaq. qorsunmaq. qorusınmaq. qorsanmaq. qızaqsınmaq. qızaqulsamaq. yancasınmaq. aşırı dərəcədə əşsi, cinsi istəkli olmaq. oğurqulluq. oğurçulluq. oğraçıllıq. oxqulluq. oxçulluq. şəhvətqulluq. şəhvətranlıq, şəhvətpərəstlik edmə.

qansız - kəsgin qılıc dil durur, qansız izsiz öldürür.

qansoran sağırqa. sağırtqa. kənə. qan sorucu əngəl.

qansuq qansıq. qontuq. qoncuq. qors. qorus. qorsuc. qorsan. ölçüsüzcə, aşırı dərəcədə əşsi, cinsi istəkli. qızaqçı. qızaqul. oğurqul. oğurçul. oğraçıl. oxqul. oxçul. yanaçuq. şəhvətqulu. şəhvətran. şəhvətpərəst.

qansuqmaq qansıqmaq. qontuqmaq. qoncuqmaq. qorsunmaq. qorusınmaq. qorsanmaq. qızaqsınmaq. qızaqulsamaq. yancasınmaq. aşırı dərəcədə əşsi, cinsi istəkli olmaq. oğurqulluq. oğurçulluq. oğraçıllıq. oxqulluq. oxçulluq. şəhvətqulluq. şəhvətranlıq, şəhvətpərəstlik edmə.

qantan -donuğ qandan ayrılmış sarı su: sarsu (sarı su) sirom.

qantırılmaq qandırılmaq. anlatınmaq. sızınmaq. sızqınmaq. sezinmək. sezginmək. sıpqınmaq. hiss etdirinmək.

qantırış qandırış. qan tökmə. - girişdə sandırış olsa, çıxışda qandırış olmaz. (sandırış: hesab kitab).

qantırmaq -. qandırmaq üçün, özünü uysal, baş aşağı göstərmək: quzu dərisinə bürünmək.

qantırmaq qandırmaq. 1. andırmaq. anlatmaq. seçitmək. gözünü açdırmaq. aydınlatmaq. 1. anlatmaq. bir sezini, ehsası oyatmaq. sızıtmaq. sızqıtmək. sezdirmək. sezitmək. sezgitmək. sıpqıtmaq. hiss etdirmək.

qantöqən qantökən. salqar. sallağ. sallax. salqac. ölütçü. qıydağ. qıyac. qırğınçı. qırqıran. qəssab. cani. cinayətçi. qatil.

qanuna -qurula, qanuna, düzənə, quruluşa, ocağa, təşgilata istəkli, çəkili, əğimli: qurumsaq.

qapa -. qapa çapa: yapa çapa. açıb qapama. açıb bağlama. rətq o fətq .

qapaq qapağ. 1. qaplağ. sıva. sarığ. sarqı. üslük. üzlük. nərsənin dış qaplaması, örtüyü. yayıq. yayqı. duvağ (> doğab (fars)}. sürək. sürük. yalca. yalcı. yaxı. boya. üz (üs) qat, təbəqə. geyim. geyiz. taxım. paltar. kisvət. libas. bürgək. duruğ. durğ. üzüş. üsbaş. üzgöz. qiyafə. rukeş. puşeş. sətr. 1. sarquc. sərpuş.
- savıt : savıt börk: həsir börk.
-quyu, qazan ağzına qoyulan sərik, düz qapağ: sardığ. sarduvağ.
-özəlliklə yemək boşqabının, sinisinin üstünə çevrilən govuq qapağ:sarğuc. > sərpuş. hər örtük.

qapaqı -qapağı üstündə qətlənərək qapanıb açılan qutu çeşiti: sındığ. sandığ.
- gözün qapağı atmaq: göz vurmaq. səyirmək. sayımaq. sayırmaq.
-təxdədən yasanmış qapaqlı qutu: sarnıc. sandıq.