Tofiq Köçərli - 76 -
Naxçıvan: uydurmalar və tarixi həqiqətlər Cavad xan Sisianovun iddiasını və tabe olmaq tələbini qətiyyətlə rədd etdi.
Sisianovun özünün etirafına görə, o, «Cavad xan Gəncəlinin eşidilməmiş
inadkarlığı ilə » qarşılaşdı.
71
Gəncəlilər Gəncənin müdafiəsinə qalxdılar.
Doğrudur, güclü rus ordusu bu savaşda qalib gəldi. Cavad xan və oğlu
qəhrəmancasına həlak oldular. Gəncə qana boyandı.
Buna baxmayaraq Cavad xanın, gəncəlilərin qəhrəmanlığı xalqımzın yadelli
qəsbkarlara qarşı mübarizə tarixinin şanlı səhifəsidir.
Şəhər tutulduqdan və artıq döyüş səngidikdən sonra düşmən qoşunu tarixdə
çox az-az rast gəlinən qanlı cinayət törətdi: məsciddə yığışmış 500 nəfəri qətlə
yetirdi. Đbadət evində törədilən bu dəhşətli cinayət haqqında akademik N.Dubrovin
(1837-1904) yazıb: «Bir erməni bizim əsgərlərə deyir ki, məscidə yığışanların
içərisində bir neçə dağıstanlı ləzgi var. Təkcə ləzgi adı məsciddə olanların
hamısının ölümünə səbəb oldu». Digər rus tarixçisi general V.Potto (1836-1911)
isə yazıb: «məscidə toplaşan beş yüz nəfər tatara təslim olmaq təklif edildi. Lakin
biləndə ki, müdafiəçilər içərisində ləzgilər də var, bu bütün müdafiəçilərin
ölümünə siqnal oldu».
72
Dubrovinlə Pottonin yazdıqlarından belə çıxır ki, məsciddə bir neçə ləzgi
olması barədə erməni danoşbazlığı olmasaydı, faciə baş verməzdi. Sisianov
«humanist » hərəkət edərdi. Mən inanmıram ki, Sisianov ləzgilər barədə erməni
donosuna və təkcə ləzgilərə nifrətə görə belə görünməmiş qəddarlığa əl atmışdır.
(ləzgilərin o zaman Gəncədə, o cümlədən məsciddə olub-olmamaları haqqında
Dubrovinlə Pottonin dediklərindən başqa heç bir digər məlumat yoxdur). Sisianov
Cavad xanın, gəncəlilərin qəhrəmanlığından daha çox yanıqlı idi.
Gəncə xanlığı Sisianovun son hədəfi deyildi. O, məsciddəki qırğınla həm də
ətraf xanlıqların əhalisində vahimə yaradırdı.
Potto yazıb: «Ruslar cəsur tatar xalqını (gəncəliləri – T.K.) fəth etmələri ilə
fəxr edirlər və Sisianovun özü bu fakta böyük əəhəmiyyət verirdi. Lakin Gəncə
çarlığının tatarları rusların əksinə olaraq öz xalqının tarixini, onun mübarizəsini və
basılmasını unutmurdular. Onlar Cavad xanın qəhrəmancasına müdafiəsini və