25
rivojlanishi, yirik kapitalning paydo bo’lishi va aktsionerlik jamiyatlarining yuzaga
kelishi bilan bog’liq. Aynan shu davrda korxonalarni boshqaruvchilari va egalarining
manfaatlarini ajralishi ro’y berdi. Shuning bilan hisob yuritilishining to’g’riligini
tekshiruvchi va bu xaqida kompaniya egalariga hisobot beruvchi mustaqil hakamga
bo’lgan zarurat tug’ildi. Shu tarzda auditorlarning
asosiy vazifasi korxonadagi
moliyaviy hisob yuritilishining to’g’riligini tasdiqlash orqali mulkdor manfaatlarini
himoya qilish bo’lib qoldi. Ammo auditorlar hisobning to’g’ri yuritilishini tekshirish
to’g’risidagi bevosita hisobotdan tashqari ushbu hisobotga muayyan nomoddiy
aktivni, aniqroq qilib aytganda, o’z mavqeini qo’shadi.
Hozirgi kunda yuzlab
auditorlik kompaniyalari auditorlik tekshiruvini o’tkazish metodikasiga ega, lekin
umum tan olingan etakchilar bor-yo’g’i to’rtta. Ushbu kompaniyalar «Katta to’rtlik»
nomi bilan tanilgan bo’lib, ular tarkibiga Pricewaterhouse Coopers, Deloitte, KPMG
va Ernst & Young kompaniyalari kiradi. Xo’sh, nima sababli ushbu to’rt kompaniya
boshqa auditorlik kompaniyalaridan keskin farq qiladi? Bizningcha,
buning ikki
sababi bor: birinchidan, bu ko’p yillik tajriba va orttirilgan mavqei; ikkinchidan, bu
kompaniyalarning xodimlari soni.
«Katta to’rtlik» kompaniyalarining biznes mavqei o’n yillar davomida
shakllangan bo’lib, ba’zilarining tarixi bir yarim asrga borib taqaladi.
Pricewaterhouse Coopers kompaniyasi o’zining asosiy mahsulotlaridan biri obro’-
e’tibori ekanligini
chuqur anglagan holda, «Oskar» mukofotiga nomzodlar hisobini
yuritish bo’yicha buyurtmani qo’lga kiritdi va bu bilan audit metodikalarining yangi
bozorini ochib berdi. Dunyodagi yuzlab auditorlik kompaniyalari ham «Katta
to’rtlik» kompaniyalaridan yomonroq xulosa berishadi deb bo’lmaydi, lekin
ko’pchilik mijozlar ularning mavqei uchun ko’proq haq to’lashga rozi bo’lishadi.
Shunday to’xtamga kelish mumkinki, «Katta to’rtlik»
kompaniyalarining har
biri bo’yicha hisoblangan gudvil summasi bir necha milliard dollarni tashkil etishi
muqarrar.
Odatda, uchinchi tomonlar oldida o’z imidjini yaxshilashga uringan korxonalar
quyidagi hollarda bunday kompaniyalarga auditni buyurtma qilishadi:
1. Xalqaro fond bozorlariga chiqish;
26
2. To’g’ri investitsiyalarni jalb qilish;
3. Yangi hamkorlar bilan yaqin aloqalar o’rnatish;
4. Davlat tenderlarida ishtirok etish;
5. Yangi bozorlarga chiqish va h.k.
«Katta to’rtlik» kompaniyalarining mavqei bunday buyurtmalarni olishga
imkon beradi. Bunda kompaniya mavqeining o’ziga xos doiraviy aylanishi to’g’risida
fikr
yuritish
mumkin.
Yirik
transmilliy
kompaniyalar
«Katta to’rtlik»
kompaniyalarining mijozlari ro’yxatidan joy olishi bilan ularning mavqeini oshiradi,
bu esa yanada ko’proq mijoz orttirish imkonini beradi. Auditorlik kompaniyalari o’z
mavqeini
o’zining «kichik» byudjetli mijozlariga o’tkazadi. Auditorlik
kompaniyasining xodimlari ishdan bo’shaganda kompaniya
mavqeining bir qismini
o’zlari bilan olib ketishadi. Ushbu doiraviy aylanishda, albatta sifatli tekshiruv sharti
bilan, kompaniya mavqei «eskirmaydi» va «amortizatsiyalanmaydi».
Ammo, uchinchi tomonlar kutadigan mustaqillik va ob’ektivlik printsiplaridan
har qanday og’ishishlar oqibatida auditorlik kompaniyalari mavqeiga katta putur
etishi ham hech gap emas. Buni tasdiqlash uchun «Katta to’rtlik» kompaniyalariga
qarshi butun dunyo bo’yicha berilayotgan sud da’volarini keltirib o’tish kifoya.
Bundan tashqari, «Katta to’rtlik» kompaniyalari o’rtasida farqlanishning tobora
kamayib borishi sezilmoqda. Bunda har bir mijoz uchun keskin kurash ketishini
kuzatish mumkin. Masalan, yirik transmilliy kompaniyalar
tender asosida auditorlik
kompaniyasini tanlashi mumkin. Chunki, ko’pchilik kompaniyalar uchun aynan
PricewaterhouseCoopers yoki Deloitte ning emas, balki «Katta to’rtlik»
kompaniyalaridan birining xulosasi kerak.
Dostları ilə paylaş: