Poroşokların hazırlanması, ilk növbədə, maddələrin xırdalanmasından başlanır. Bu zaman bərk cisimlərin üst qatlarının kristallik quruluşları pozulur, hissəciklər üzərində olan dərman maddəsinin fiziki-kimyəvi xassələrini fəallaşdıran amorf təbəqələr əmələ gəlir, maddələrin dispersiyalılıq dərəcəsi yüksəlir ki, bu da dərman maddələrinin müalicəvi təsirini artırır.
1. Daxilə (Pulveres ad usum internum). Daxilə işlədilən poroşoklar uyğun həlledicidə həll olunduqdan sonra inyeksiya məqsədilə istifadə olunur. Daxilə işlədilən poroşoklar müxtəlif cür dozalanırlar (0,1 q-dan 1,0 q-a qədər).
2. Xaricə (Pulveres ad usum externum)
Poroşokların təsnifatı
Xaricə tətbiq edilən tozlara daxildir:
Səpki tozları (Pulveres adspersorium). Bunlar müxtəlif maddələr qarışığının narın toz halına salınmış şəkildə olub, dəri və ya selik pərdəsi üzərinə səpilmək üçün işlədilir.
Üfürülən tozlar (Pulveres insufflatorius). Narın toz qarışığı olub, orqanizmin müxtəlif boşluqlarına (buruna, qulağa, uşaqlıq yoluna və s.) xüsusi cihazlar vasitəsilə yeridilir.
Diş tozları (Pulveres dentifricus). Bunlar dişləri təmizləmək üçün işlədilir.
İnsektisid tozlar (Insectisida). Bunlar həşəratlarla mübarizə üçün işlədilir.
Stasionar və ev şəraitində məhlul hazırlamaq üçün (suda həll olan) tozlar. Bu qrup tozlar suda əridildikdən sonra (qarqara etmək, yumaq və s. üçün) işlədilir.
İyləmək üçün tozlar. Yuxarı tənəffüs yolları ilə yanaşı bronx və alveollarda istifadə olunur.
