anlaşıqlı qurmağa çalışır. Bunun üçün nitqin bu növündə daha münasib və yararlı
dil vasitələrindən istifadə olunması lazım gəlir.
3. Şifahi ədəbi dilin leksikasında hamıya aydın, ümumişlək sözlərə geniş yer
verilir, yazılı
ədəbi dildə isə elmi, texniki, siyasi və digər terminlər daha çox
işlədilir.
4. Ədəbi dilin şifahi formasında cümlələr, əsasən, qısa və quruluşca sadə olur,
yazılı dildə isə əksinə, uzun və mürəkkəb cümlələrdən daha çox istifadə edilir.
5. Şifahi ədəbi dildə yarımçıq cümlələrə, qısa replikalara, yazılı
ədəbi dildə isə
bütöv, mürəkkəb cümlələrə daha geniş yer verilir. Buna görə də yazılı dilin
sintaksisi daha mürəkkəb olar.
6. Şifahi ədəbi dil fikrin əsas incəliklərini, müxtəlif intonasiya çalarlarını özündə
əks etdirən canlı dildirsə, yazılı nitq bir növ sünidir.“Söz özünün ən güclü təsirini,
öz əlvan qiyafəsini yalnız şifahi nitqdə tapmağa qadirdir. Əgər o yazılı
nitqdə
açılmamış
bir
qönçədirsə,
şifahi
nitqdə
ətirli
bir
çiçəyə
çevrilir”
7. Ədəbi dilin şifahi formasında fikrin ifadəsi üçün yardımçı vasitələrdən –
mimika, jest və bədən hərəkətlərindən istifadə olunur. Yazılı ədəbi dildə isə həmin
vasitələrin ifadə etdiyi məna çaları müəyyən təsvir yolu ilə oxucuya çatdırılır.
8. Şifahi ədəbi dil müəyyən vasitə olmadan bu və ya digər fikri gələcək nəslə
çatdıra bilmir. Lakin yazılı nitq bu funksiyanı yerinə yetirə bilir.
9. Şifahi ədəbi dilin tempi sürətli, yazılı ədəbi dilin tempi isə aşağıdır, zəifdir.
Deyilənlərdən aydın olur ki, yazılı nitq tam, dəqiq, subyekt və predikatı olan
nitqdir, müfəssəl və böyük quruluş mürəkkəbliyinə malikdir. Yazıdan
istifadənin
çətinlikləri də bununla bağlıdır. Nitqdənkənar vasitələrlə zənginləşdirilən şifahi
nitq isə daha müxtəsər, şəraitlə şərtlənən ünsiyyət formasıdır. Hazırda işlətdiyimiz
yazılı nitq dövlət tərəfindən təsdiq olunmuş, rəsmiləşdirilmiş, müəyyən qaydalara
– orfoqrafiya qaydalarına əsaslanır ki, onları gözləmək bu dilin daşıyıcıları, həm də
onu öyrənmək istəyənlər üçün vacib sayılır.
Nitq danışanın fikrinə uyğun olmalıdır. Danışan söyləyəcəyini fikrində götür-qoy
etməli, özünə aydınlıq gətirdikdən sonra ifadə etməlidir. Şifahi monoloji nitq bu
baxımdan iki formada olur. Birincisi, təşkil olunmuş nitq, ikincisi isə spontan, yəni
təşkil olunmamış nitq.