imkoniyatini istisno etadi.
U xoh Xudo, xoh g„oya, o„zlik, ruh yoki ekzistensiya
bo„lsin – substansiya yagonadir! «Substansiya» tushunchasi ko„plikda qo„llanilishi
mumkin emas. Uning ko„pligi g„oyasi mazkur
tushunchaning tarifiga ziddir,
chunki mazkur maqomga davogar ikki yoki bir necha narsa mavjud bo„lgan
taqdirda, ularning birontasi ham substansiya hisoblanmaydi. Substansiyalilik
paradoksi ana shundan iborat.
Substansiyaning o„z-o„zidan amalga
oshishi hodisalarning umumiy, uzviy
xossalari – atributlarda
va narsalarning muayyan, alohida xossalari – moduslarda
sodir bo„ladi.
Substansiya g„oyasidan turli falsafiy talimotlar
dunyoning birligi va uning
kelib chiqishi haqidagi masalaga o„zlari qanday javob berishiga qarab har xil
foydalanadilar.
Substansiyaga oid turli yondashuvlar shakllangan.
Dunyodagi narsalar va
hodisalar rang-barangligi bir substansiyadan iborat degan talimot «monizm»
(yunon. monos – bitta, yagona) deb ataladi
. Substansiya
tabiatini tushunishga
nisbatan ancha keng tarqalgan ikki yondashuv – materialistik va idealistik
monizmni qayd etish lozim.
Dostları ilə paylaş: