Materialistik monizm
deb tavsiflanadigan birinchi yondashuv
dunyo
yagona va uzviy, u azaldan moddiy va dunyoning birligi zamirida ayni shu
moddiylik yotadi
, deb hisoblaydi. Bu konsepsiyalarda ruh, ong va ideallikdan
emas, balki moddiylikdan keltirib chiqariladi. Bunday yondashuvlarning o„ta
rivojlangan ko„rinishlariga biz Fales, Geraklit, Spinoza, va uning izdoshlari
asarlarida duch kelamiz. SHuningdek Zardo„shtiylik dinining muqaddas kitobi
bo„lmish “Avesto”ning “Yushtlar” qismidagi ko„pxudolik aqidalariga zid o„laroq
“Gohlar”qismida yakkaxudolik g„oyalari targ„ib qilingan.
Idealistik monizm
materiyani har qanday borliqning boqiy mavjudligi, yo„q
bo„lmasligi va birinchi asosiga ega bo„lgan qandaydir ideal narsaning mahsuli
deb hisoblaydi. Bunda obektiv-idealistik monizmni (masalan, Platonda – bu o„lmas
g„oyalar, zardo„shtiylikda olov, o„rta asr falsafasida – Xudo, Gegelda –
yaratilmaydigan va o„z-o„zidan rivojlanadigan «mutlaq g„oya») va subektiv-
idealistik monizmni (masalan, borliqning barcha jismoniy va ruhiy holatlarini
«neytral» asosdan – dunyoning qandaydir mavhum konstruksiyalari,
«elementlari»dan keltirib chiqargan Max) farqlash mumkin.
Dualizm
.
Birinchi asos sifatida ikkita substansiya olingan falsafiy
yondashuv dualizm
(lot. dualis – ikki yoqlama) deb ataladi. Nemis faylasufi X.Volf
XVIII asr boshida «dualizm» atamasini falsafiy muomalaga kiritgan. X.Volf
dunyoda barqaror tartibning shakllanishida tafakkur, g„oyalar va aql-idrokning
alohida o„rnini aniqlash hamda takidlashga harakat qilgan. Uning zamondoshlari –
marifatli absolyutizm g„oyalarining tarafdorlariga tasiri juda katta bo„lgan.
X.Volfning falsafaga oid qo„llanmalari barcha o„quv yurtlarida o„qitilgan va
eskirgan (sxolastik) jihatlarni siqib chiqargan. Ular universitet talimining asosiy
manbalari sifatida amal qila boshlagan. Rene Dekart falsafa tarixidan dualizmning
yorqin vakili sifatida o„rin oldi. R.Dekartning radikal mexanitsizmi uni
materiyaning butunlay ruhsizligi haqidagi yondashuvga olib keldi. R.Dekart
nazarida, moddiy jismoniy substansiya o„z atributi sifatida uzunlik, kenglik va
chuqurlik ko„lamigagina ega. U mutlaq bo„shliqni istisno etadi, harakatlanish, yani
jismoniy zarralarni bo„lish, joydan-joyga ko„chirish va o„zgartirish qobiliyatiga
ega.
Manaviy hayot faylasuf nazarida moddiy hayotdan alohida, o„zining bilish
va fikrlash faoliyati, intellektual intuitsiya va deduksiya kabi o„ziga xos
ko„rinishlarida namoyon bo„ladi. U ruhiy substansiyaning butunlay jismsizligini
etirof etdi. Garchi R.Dekart yangi falsafa va fan asoschilaridan biri bo„lsa-da,
uning g„oyalarida o„rta asr falsafasidan meros qolgan «substansiya» atamasining
alohida narsani tushunish uchun qo„llanilishiga, shuningdek, u ikki muhim -
universal va Cheksiz substansiya – fikrlash va ko„lamni alohida erkin maqomga
ega, deb elon qilganiga duch kelish mumkin. R.Dekartning «cogio ergo sum» –
«men fikrlayapman, demak, mavjudman», degan iborasi falsafiy tafakkurni barcha
narsalarning negizi sifatida tan olganligidan dalolat beradi. R.Dekart fikrlovchi
substansiyaning uzviyligini va har bir «Men», yani aqlli jonzotga bevosita,
ko„lamli substansiya esa – bilvosita ochiqligini isbotladi. Ajralmas substansiya
(aql) metafizikaning o„rganish predmetini, ajraluvchi substansiya (ko„lam) esa
fizika predmetini tashkil etadi.
Biroq, ikki substansiya – manaviy va moddiy substansiyalarni farqlash, bu
mantiqiy nuqtai nazardan noto„g„ri va ratsional manoda juda ko„p qiyinchiliklarga
sabab bo„lishi mumkin. Fikrlash va ko„lamga ikki substansiya tarzida, yani bir-
biriga bog„liq bo„lmagan mustaqil asoslar sifatida yondashilganida, «ruh» va
«tana» o„z harakatlarida qanday uyg„unlashishi, umuman, «tana» qanday qilib
fikrlash qobiliyatini kasb etishi mumkinligini tushunish qiyin. Mohiyat-etiboriga
ko„ra, substansiya butun mavjudot asosi, hamma narsani o„z ichiga oluvchi va
o„zini namoyon qilish uchun hech narsaga muhtoj bo„lmagan yagona birinchi asos
sifatida namoyon bo„lgan.
Fransuz faylasufi J.Lametri o„zining «Ruhning tabiiy tarixi» deb nomlangan
asarida dualizmni inkor qiladi. U o„zida tajriba o„tkazgan – bezgak kasalligiga
chalingach, uning kechishini kuzatgan, pirovardida, insonning ruhiy holati uning
jismoniy vujudiga bog„liq, degan xulosaga kelgan. J.Lametri monistik-
materializmni himoya qilib, Cheksiz takomillashuvchi yagona moddiy substansiya
mavjud, degan g„oyani ilgari surgan. Substansiyaga xos sezish va fikrlash
qobiliyati vujudli jismlarda mavjud bo„ladi. Sezish va fikrlash qobiliyatining o„zi
tashqi jismlarning miyaga tasiri bilan bog„liq. Shu sababli aynan tashqi dunyo
insonning «miya ekrani»da aks etadi, tana ehtiyojlari esa, J.Lametrining fikriga
ko„ra, «aql mezoni» sifatida amal qiladi.
Ikki asos, muhabbat va nafrat, yaxshilik va yomonlik, erkinlik va
zaruriyatning teng huquqliligi g„oyasi ilgari surilgan har qanday falsafiy nazariya
dualistik nazariya sifatida amal qilgan.
Dostları ilə paylaş: |