4-mavzu. Borliq – falsafa kategoriyasi Borliq tushunchasining tahlili



Yüklə 0,72 Mb.
Pdf görüntüsü
səhifə17/49
tarix07.01.2024
ölçüsü0,72 Mb.
#204009
1   ...   13   14   15   16   17   18   19   20   ...   49
1) маъруза матни 3-мавзу

Materialistik monizm
deb tavsiflanadigan birinchi yondashuv 
dunyo 
yagona va uzviy, u azaldan moddiy va dunyoning birligi zamirida ayni shu 
moddiylik yotadi
, deb hisoblaydi. Bu konsepsiyalarda ruh, ong va ideallikdan 
emas, balki moddiylikdan keltirib chiqariladi. Bunday yondashuvlarning o„ta 
rivojlangan ko„rinishlariga biz Fales, Geraklit, Spinoza, va uning izdoshlari 
asarlarida duch kelamiz. SHuningdek Zardo„shtiylik dinining muqaddas kitobi 
bo„lmish “Avesto”ning “Yushtlar” qismidagi ko„pxudolik aqidalariga zid o„laroq 
“Gohlar”qismida yakkaxudolik g„oyalari targ„ib qilingan.
Idealistik monizm 
materiyani har qanday borliqning boqiy mavjudligi, yo„q 
bo„lmasligi va birinchi asosiga ega bo„lgan qandaydir ideal narsaning mahsuli
deb hisoblaydi. Bunda obektiv-idealistik monizmni (masalan, Platonda – bu o„lmas 
g„oyalar, zardo„shtiylikda olov, o„rta asr falsafasida – Xudo, Gegelda – 
yaratilmaydigan va o„z-o„zidan rivojlanadigan «mutlaq g„oya») va subektiv-
idealistik monizmni (masalan, borliqning barcha jismoniy va ruhiy holatlarini 
«neytral» asosdan – dunyoning qandaydir mavhum konstruksiyalari, 
«elementlari»dan keltirib chiqargan Max) farqlash mumkin.
Dualizm

Birinchi asos sifatida ikkita substansiya olingan falsafiy 
yondashuv dualizm
(lot. dualis – ikki yoqlama) deb ataladi. Nemis faylasufi X.Volf 
XVIII asr boshida «dualizm» atamasini falsafiy muomalaga kiritgan. X.Volf 
dunyoda barqaror tartibning shakllanishida tafakkur, g„oyalar va aql-idrokning 
alohida o„rnini aniqlash hamda takidlashga harakat qilgan. Uning zamondoshlari – 
marifatli absolyutizm g„oyalarining tarafdorlariga tasiri juda katta bo„lgan. 
X.Volfning falsafaga oid qo„llanmalari barcha o„quv yurtlarida o„qitilgan va 
eskirgan (sxolastik) jihatlarni siqib chiqargan. Ular universitet talimining asosiy 


manbalari sifatida amal qila boshlagan. Rene Dekart falsafa tarixidan dualizmning 
yorqin vakili sifatida o„rin oldi. R.Dekartning radikal mexanitsizmi uni 
materiyaning butunlay ruhsizligi haqidagi yondashuvga olib keldi. R.Dekart 
nazarida, moddiy jismoniy substansiya o„z atributi sifatida uzunlik, kenglik va 
chuqurlik ko„lamigagina ega. U mutlaq bo„shliqni istisno etadi, harakatlanish, yani 
jismoniy zarralarni bo„lish, joydan-joyga ko„chirish va o„zgartirish qobiliyatiga 
ega.
Manaviy hayot faylasuf nazarida moddiy hayotdan alohida, o„zining bilish 
va fikrlash faoliyati, intellektual intuitsiya va deduksiya kabi o„ziga xos 
ko„rinishlarida namoyon bo„ladi. U ruhiy substansiyaning butunlay jismsizligini 
etirof etdi. Garchi R.Dekart yangi falsafa va fan asoschilaridan biri bo„lsa-da, 
uning g„oyalarida o„rta asr falsafasidan meros qolgan «substansiya» atamasining 
alohida narsani tushunish uchun qo„llanilishiga, shuningdek, u ikki muhim - 
universal va Cheksiz substansiya – fikrlash va ko„lamni alohida erkin maqomga 
ega, deb elon qilganiga duch kelish mumkin. R.Dekartning «cogio ergo sum» – 
«men fikrlayapman, demak, mavjudman», degan iborasi falsafiy tafakkurni barcha 
narsalarning negizi sifatida tan olganligidan dalolat beradi. R.Dekart fikrlovchi 
substansiyaning uzviyligini va har bir «Men», yani aqlli jonzotga bevosita, 
ko„lamli substansiya esa – bilvosita ochiqligini isbotladi. Ajralmas substansiya 
(aql) metafizikaning o„rganish predmetini, ajraluvchi substansiya (ko„lam) esa 
fizika predmetini tashkil etadi. 
Biroq, ikki substansiya – manaviy va moddiy substansiyalarni farqlash, bu 
mantiqiy nuqtai nazardan noto„g„ri va ratsional manoda juda ko„p qiyinchiliklarga 
sabab bo„lishi mumkin. Fikrlash va ko„lamga ikki substansiya tarzida, yani bir-
biriga bog„liq bo„lmagan mustaqil asoslar sifatida yondashilganida, «ruh» va 
«tana» o„z harakatlarida qanday uyg„unlashishi, umuman, «tana» qanday qilib 
fikrlash qobiliyatini kasb etishi mumkinligini tushunish qiyin. Mohiyat-etiboriga 
ko„ra, substansiya butun mavjudot asosi, hamma narsani o„z ichiga oluvchi va 
o„zini namoyon qilish uchun hech narsaga muhtoj bo„lmagan yagona birinchi asos 
sifatida namoyon bo„lgan. 
Fransuz faylasufi J.Lametri o„zining «Ruhning tabiiy tarixi» deb nomlangan 
asarida dualizmni inkor qiladi. U o„zida tajriba o„tkazgan – bezgak kasalligiga 
chalingach, uning kechishini kuzatgan, pirovardida, insonning ruhiy holati uning 
jismoniy vujudiga bog„liq, degan xulosaga kelgan. J.Lametri monistik-
materializmni himoya qilib, Cheksiz takomillashuvchi yagona moddiy substansiya 
mavjud, degan g„oyani ilgari surgan. Substansiyaga xos sezish va fikrlash 
qobiliyati vujudli jismlarda mavjud bo„ladi. Sezish va fikrlash qobiliyatining o„zi 
tashqi jismlarning miyaga tasiri bilan bog„liq. Shu sababli aynan tashqi dunyo 
insonning «miya ekrani»da aks etadi, tana ehtiyojlari esa, J.Lametrining fikriga 
ko„ra, «aql mezoni» sifatida amal qiladi.


Ikki asos, muhabbat va nafrat, yaxshilik va yomonlik, erkinlik va 
zaruriyatning teng huquqliligi g„oyasi ilgari surilgan har qanday falsafiy nazariya 
dualistik nazariya sifatida amal qilgan.

Yüklə 0,72 Mb.

Dostları ilə paylaş:
1   ...   13   14   15   16   17   18   19   20   ...   49




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©azkurs.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

gir | qeydiyyatdan keç
    Ana səhifə


yükləyin