Tarix vaqti – bu inson vaqti
, yani ijtimoiy vaqtning eng oliy darajasidir,
chunki tarix o„z-o„zini yaratuvchi, o„z-o„zidan rivojlanuvchi jarayondir. Individ
o„limga mahkum, avlodlar keladi va ketadi, lekin birorta ham hayot izsiz yo„q
bo„lib ketmaydi, yani tarixdan chetda qolmaydi. Tarixiy vaqt o„limga mahkum
bo„lgan odamlarning real hayot faoliyati bilan uzviydir. Ayni paytda u har bir
individga nisbatan uning substansiyasi sifatida amal qiladi. Bu individ va avlod o„z
asri bilan uzviy ekanligini, insonning mohiyati ijtimoiy munosabatlar majmui bilan
belgilanishini anglatadi.
«Tarixni odamlar yaratadi» degan tezis va «tarix odamlarni yaratadi» degan
antitezis sintez yo„li bilan echiladi: odamlar o„z tarixi vositasida o„zlarini o„zlari
yaratadilar. Barcha odamlar, barcha avlodlar faoliyatining umumiy mahsuli
bo„lgan «tarix daryosi» o„ziga olg„a yo„l ochish bilangina kifoyalanmaydi. O„z
yo„lida u kengayib, suvga to„lib boradi. Uning oqimi ham jadallashadi, qirg„oqlari
kengayadi, tubi yanada chuqurlashadi. Tarixni vaqt nuqtai nazaridan o„rganish
uning «uzunlik», «kenglik» va «chuqurlik» mezonlariga muvofiq o„rganish
demakdir. Tarixiy vaqtning «uzunligi» deganda asosan uning topologik xossalari:
o„lchamlari, asosiy bosqichlarining ketma-ketligi, bu ketma-ketlikning
muqarrarligi tushuniladi.
Tarixning «kengligi» - bu tarix chegarasining kengayishi demakdir. Bunda
kengayish tushunchasini ikki xil manoda: tarixiy jarayon yangi va yangi
hududlarni qamrab olishi sifatida (kengayishning yuzaki, ekologo-geografik jihati)
va «tarix doirasi»ning, yani kishilar umumiy tarixiy faoliyati maydonining
kengayishi sifatida tushunish o„rinli bo„ladi (kishilar umumiy tarixiy faoliyati faol
tarix ijodkorligiga uning yangi va yangi ishtirokchilarini keng jalb qilishni ham
nazarda tutadi).
Insoniyat tarixi vaqti – bu uning obektiv vaqtigina emas. U ong fenomeni
hamdir. Jamiyat, tarix nafaqat obekt, balki subekt sifatida ham maydonga chiqadi.
Bunda u gnoseologik subektning eng oliy tipi va darajasi hisoblanadi. Ijtimoiy
ongning yaxlit strukturasida vaqtni anglab etish o„zini uning alohida, ichki darajasi
sifatida, jamiyatni tarixiy anglash sifatida namoyon etadi.
Darhaqiqat, tarixiy jarayon insoniyat vaqtda boshdan kechiruvchi
o„zgarishlarning umumiy xususiyati va manosi demakdir. Ushbu o„zgarishlarning
mazmuni tarixiy vaqtning ichki ziddiyatlari va jumboqlarini belgilaydi. Bu erda
shunday jumboqlardan ikkitasini ko„rsatib o„tamiz.
1. Insoniyat yildan-yilga ulg„ayib va ayni paytda yosharib boradi. Uning
ulg„ayishi yoshiga yosh qo„shilishi bilan, yosharishi esa – ijtimoiy hayot uzluksiz
yangilanishi bilan izohlanadi. Insoniyat bolaligi – biz uchun qadim zamon, yangi
davr esa, aksincha, o„zimiz yashayotgan zamondir. Ko„rib turganimizdek, bu
jumboq tarixiy davrlar tasnifida o„z ifodasini topadi.
2. O„tmishni o„zgartirish mumkin emas, deb hisoblanadi. Bu fikr tabiat
uchun mutlaqo o„rinlidir. Ammo jamiyatda, tarixda o„tmish o„zgarishi mumkin.
Har bir yirik tarixiy voqea nafaqat istiqbolli kuchga, balki retrospektiv kuchga ham
ega bo„ladi. Hozirda yashayotgan avlod o„z izdoshlarini tayyorlash, ularga talim va
tarbiya berish bilan bir vaqtda o„z ishlari, g„oyalarining salafchilarini ham tanlaydi.
Lo„nda qilib aytganda, u o„tmish ummonidan bugungi maqsad, bugungi
manfaatlarga muvofiq o„ziga zarur va qadrli bo„lgan mo„ljallarni tanlab oladi.
Masalan, O„zbekiston mustaqilligining o„tmishi – bu Muqanna qo„zg„oloni,
Jaloliddin Manguberdi kurashi, Parij Kommunasining o„tmishi – bu Spartak
qo„zg„oloni va Buyuk fransuz inqilobi, gitlerchilar natsizmining o„tmishi esa – bu
«ko„ppak-ritsarlar» va Barbarossa. Shunday qilib, o„tmishning mazmuni o„zgaradi,
yani u xotirada, kelajak avlodlar munosabatida o„zgaradi.
Tarix haqida biz uning oqibatlari, yani hozirgi zamonga qarab hukm
chiqaramiz. Tarixning intihosi insoniyat halokati bilan barobardir. Ammo tarixning
mazmuni uning obektiv qonuniyati tan olinishi bilangina belgilanmaydi. Amalda
jamiyatgina emas, balki tabiat ham muayyan qonunlarga muvofiq rivojlanadi.
Ammo o„simliklar dunyosining rivojlanish jarayoni ham, hayvonot dunyosining
rivojlanish jarayoni ham «mazmun»ga ega emas, u faqat insoniyatning rivojlanish
jarayonida, yani kishilik tarixidagina mavjud.
Inson hayoti mazmunga ega bo„lgani, yani qadriyat hisoblangani tufayli ham
insoniyat tarixi mazmunga egadir. Shu manoda insoniyat tarixi mazmunining
mezoni va ayni paytda uning taraqqiyotini belgilovchi mezon sifatida
insonparvarlik maydonga chiqadi
22
. Tarixiy jarayon yo„li, uning yo„nalishi sirtdan
belgilanmagan, lekin u insoniyat tomonidan ham maqsad sifatida qo„yilmagan va
anglab etilmagan. Tarixning mazmuni individlarning muayyan maqsadga
erishishga qaratilgan faoliyatidan kelib chiqadi, lekin uning o„zigagina bog„liq
bo„lmaydi va u bilan to„la muvofiq kelmaydi. Tarixning mazmuni deganda inson
avlodlarining hayoti va almashuvi jarayonlarining obektiv mazmuni tushuniladi.
Unda inson borlig„ining murakkabligi, ziddiyatlarga to„laligi va o„ziga xosligi
bo„rtib namoyon bo„ladi. Har kim va hammaning erkin rivojlanishini qaror
toptirish uchun kurash bilan bog„liq bo„lgan har qanday jarayon teran tarixiy
mazmun kasb etadi. O„z shaxsiyatini namoyon etish uchun kurashni inson ham
tabiiy, ham o„z faoliyati natijasida vujudga kelgan stixiyali kuchlarga qarshi olib
boradi.
Insoniyatning ijtimoiy-tarixiy rivojlanishi zamirida orqaga qaytarib
bo„lmaydigan jarayon – ijtimoiy ishlab chiqarish yotadi. Bu mexanizmning ishi
tarix motorigina emas, balki uning soati hamdir. Tarixiy va astronomik soatlar ayni
bir vaqtni ko„rsatmaydi. Tarixiy vaqtga nisbatan xronologik shkala tashqi chegara
hisoblanadi. U voqealarning davomliligi va ketma-ketligini yagona obektiv
miqyosda ifodalash imkoniyatini beradi. Tarixiy jarayon suratining o„sishi yoki
pasayishini faqat shu asosda aniqlash va kuzatish mumkin. Ammo xronologiya
ijtimoiy rivojlanish yo„lining mazmuni va xususiyatiga tegishli emas. O„tmish
voqealari, hodisalari va obidalarining eng aniq sanasi ham ularning umumiy tarixiy
jarayondagi sabablari, asoslari va mazmuni haqidagi savollarga javob bermaydi,
chunki buning uchun jarayon chegarasinigina emas, balki uning manzarasini, yani
harakatning o„ziga mos mantiqini ham bilish talab etiladi.
Tarixiy jarayon va uning mazmuni tabiat va tabiiy vaqtga nisbatan malum
darajada mustaqildir. Bu mustaqillik nisbiydir, chunki jamiyatning o„zini ham bir
paytlar tabiat yaratgan. Ammo ijtimoiy hayot rivojlanishi va murakkablashib
borishi bilan ijtimoiy ishlab chiqarish qonunlari biologik tanlanish qonunlariga
nisbatan ustunlik qila boshlagan. Ijtimoiy sikllar, yani ijtimoiy hayotning moddiy
va manaviy ishlab chiqarish qonunlarini ifodalovchi ijtimoiy vaqt sikllari
kunlarning birida harakatga keltirilgach, keyinchalik bu harakatni immanent
22
Жўраев Н. Тарих фалсафасининг назарий асослари.-Т.: Маънавият, 2006. –Б 67.
sabablar tasirida, o„z zaminida amalga oshiradi. Bu jamiyat tabiatdan xalos
bo„lishini anglatmaydi, aksincha, insonning muhim kuchlari rivojlanishi bilan
odamlar tabiatni o„zlariga bo„ysundirib, shu tariqa u bilan yanada chuqurroq
aloqaga kirishadilar, ammo bu aloqa biologik organizm va muhit o„rtasida mavjud
bo„lgan birlamchi, tabiiy rishtalardan butunlay farq qiladi, zero bu erda gap
ijtimoiy organizmning o„zini qurshagan tabiiy muhitga moslashuvi haqida emas,
balki uning yanada kengroq va teranroq strukturalarini o„zgartirishi haqida boradi.
Tabiat inson ishlariga befarq. Tarixiy xronologiya astronomik vaqt
maromidan o„z mezoni sifatidagina foydalanadi. Ammo tarixda vaqtni
xronologiyaning o„zigagina bog„lash o„rinli bo„lmaydi. Ijtimoiy jarayonlarning
rivojlanishida yuz bergan sifat o„zgarishlarini ifodalash ham uning muhim
tomonlaridan biri hisoblanadi. Ijtimoiy munosabatlarning yangi tipi, yangi ijtimoiy
strukturalarning vujudga kelishi, ularning shakllanishi kabi hodisalar asta-sekin
yuz berishi va asrlarni (qadimgi jamiyatda esa – ming yilliklarni) qamrab olishi
tufayli, ularning sanasini aniq belgilash mumkin emas va biron-bir tarixchi o„z
oldiga bunday vazifani qo„ymaydi
23
. Insoniyat tarixi boshlangan vaqtni
aniqlashning o„zi fan uchun uning imkoniyatlari doirasidan tashqaridagi vazifa
hisoblanadi.
Tarixning boshlanishi bir lahzali voqea emas, balki o„ta murakkab,
ziddiyatlarga to„la va ancha davomli jarayondir. Ibtidoiy odamlar o„rtasidagi
biologik aloqalar o„rnini ijtimoiy aloqalar darhol va o„z-o„zidan egallagani yo„q,
balki ular bilan uzoq vaqt mobaynida yonma-yon mavjud bo„lib, asta-sekin,
bosqichma-bosqich ulardan ustunroq mavqeni egallagan va ularni siqib chiqarib,
dastlabki tobe va tasodifiy munosabatlardan hukmron va zaruriy munosabatlarga
aylangan. Insoniyat hayotini avlodlar bilan o„lchash tarixiy vaqtni oldinma-ketin
keluvchi avlodlar zanjiri sifatida tasavvur qilish imkoniyatini beradi. Bunda har bir
avlod mazkur zanjirning bir bo„g„ini hisoblanadi.
Insoniyat yoshi boshqacha mezonlarga ega. Bosib o„tilgan yo„lni odamlar
o„z ishlari, yutuqlari va mag„lubiyatlari bilan o„lchaydilar. Hayvonlar va
o„simliklardan farqli o„laroq, inson o„z hayot yo„lini, o„tmishdan kelajakka
eltuvchi yo„lni o„zi tanlaydi, o„z tarixini, yani o„z vaqtini o„z qo„li bilan yaratadi.
O„tmishda qolgan avlodlar – bugungi kunga olib kelgan yo„ldagi bosqichlargina
emas, balki uning hammualliflari hamdir. Homo sapiens inson filogenezi tarixida
oxirgi va yakuniy tur hisoblanadi, shu tufayli ham ijtimoiy tarix tabiiy intihoga ega
bo„lmaydi, u hamisha kelajak sari ochiqdir. Insoniyat vaqtda yangi tur sari emas,
balki o„zining yangi yutuqlari sari harakatlanadi. Bu yutuqlar qancha ulkan bo„lsa,
tarix shuncha yangi, tarixiy vaqt shuncha yosh bo„ladi. Ayrim mamlakatga
nisbatan ham, ayrim xalqqa nisbatan ham u o„zining har bir tub burilishi, o„z
yo„lining har bir yangi bosqichi bilan birga go„yoki yosharib boradi: tarixiy
23
Абдуллажонова Д. Тарихий хотиранинг моҳияти ва унинг намоѐн бўлиш хусусиятлари..
Фалс.фанлари
номз диссер Автореф
.. –Т.: ЎзМУ
, 2006 – Б. 23.
rivojlanish jarayonining butunlay o„zgacha imkoniyatlar va istiqbollar ochuvchi
yangi bosqichi boshlanadi.
Biologik turdan farqli o„laroq, odamzot, yani insoniyat tarixi vaqt o„tishi
bilan o„zining har tomonlama, keng rivojlanish qobiliyatini yo„qotmaydi, balki uni
kasb etadi va ko„p karra kuchaytiradi. Tarixiy rivojlanish jarayonida jamiyatning
imkoniyatlari doirasi qisqarmaydi, balki kengayib boradi. Bu insoniyat ulg„aygani
sari qarimasligini yana bir karra tasdiqlaydi. Ijtimoiy munosabatlar rivojlangani
sari yanada etukroq, mukammalroq tus oladi, chunki tarixiy jarayonga yangi va
yangi omillar qo„shiladi, tabiatning ko„r-ko„rona determinizmiga nisbatan
insonning mustaqilligi oshadi.
Dostları ilə paylaş: |