Adrenoleykodistrofiya Şahin Böyükağa oğlu Əlibəyli Adrenoleukodystrophy



Yüklə 1,8 Mb.
Pdf görüntüsü
səhifə9/10
tarix02.01.2022
ölçüsü1,8 Mb.
#2181
1   2   3   4   5   6   7   8   9   10
Müalicəsi, profilaktikası və proqnozu 

 

X-ilişikli adrenoleykodistrofiyanın preventiv terapiyası məsələsi xüsusən kəskin 



şəkildə qoyulur. Çünki xəstəlik özünün müvafiq klinik simptomları ilə başlayandan hələ 

bir neçə il qabaq xəstələrin çoxuna belə bir dəhşətli diaqnoz qoyula bilər [357; 381]. 

Müalicə  xəstəliyin  yalnız  presimptomatik  mərhələsində  təyin  edildiyi  təqdirdə 

daha effektiv olur [61; 173].  

Təəssüf  ki,  adrenoleykodistrofiyanın  klinik  təzahür  mərhələsində  onun 

müalicəsinin faydası, müsbət nəticəsi olmur və xəstələr 1–5 il ərzində ölürlər. 

Sinir  sistemi  patoloji  prosesə  cəlb  olunmadan  X-ilişikli  adrenoleykodistrofiya 

diaqnozu  təsdiqlənmiş  3  yaşdan  12  yaşa  qədər  kişi  cinsli  şəxslər  (oğlanlar)  dispanser 

müşahidə altında saxlanmalıdırlar [360; 389]. 

Adrenoleykodistrofiyanın  spesifik  müalicəsi  hələlik  işlənib  hazırlanmamışdır. 

Buna görə adrenoleykodistrofiya zamanı ənənəvi müalicə metodlarından istifadə olunur: 1) 

qlükokortikoidoterapiya; 2) dietoterapiya. 




34 

 

Adrenoleykodistrofiya kimi ağır gedişli xəstəliyin müalicəsində C



22

-doymamış 

yağ turşuları ilə zənginləşdirilən xüsusi dieta tətbiq edilir. Dəri fibroblastları kulturasında 

olein  turşusu  əlavə  edilməklə  deksadekan  turşusunun  sintezini  zəiflətməyə  nail 

olunmuşdur. Məhz bunun əsasında X-ilişikli adrenoleykodistrofiya olan xəstələri müalicə 

etmək  üçün  qliserotrioleat  yağından  istifadə  edilmişdir.  Qliserotrioleat  yağının  istifadəsi 

zamanı  qanda  çox  uzun  zəncirli  yağ  turşularının  səviyyəsinin  30–40  %  azaldığı  qeydə 

alınmışdır [357; 381]. 

X-ilişikli  adrenoleykodistrofiyanın  hələ  dərindən  tədqiq  edilmədiyi  vaxtlarda 

xəstələri  müalicə  etmək  üçün  arsenalda  yalnız  qliserotrioleat  yağı  olmuşdur.  Eruk 

turşusunun  olein  turşusu  ilə  1  :  4  nisbətində  qarışığının  hazırlanması  və  xəstələrə  təyin 

edilməsi  X-ilişikli  adrenoleykodistrofiyanın  konservativ  müalicəsi  sahəsində  növbəti 

addım  kimi  dəyərləndirilir.  Həmin  qarışıq  «Lorenso  yağı»  adı  altında  məşhurluq 

qazanmışdır. İngilis dilində olan ədəbiyyatlarda «Lorenzo’s oil» adı kifayət qədər tez-tez 

işlənir. 

 

 



 

Şəkil 9. Lorenso Odone (1978–2008) 

 

Lorenso  yağının  yaradılma  və  adlandırılmasının  kifayət  qədər  maraqlı  və 



olduqca  ibrətamiz  bir  tarixçəsi  vardır.  Hadisə  Amerika  Birləşmiş  Ştatlarında  Odone 

ailəsində  baş  vermişdir.  Uşaq  serebral  adrenoleykodistrofiyası  kimi  ağır  bir  xəstəlikdən 

əziyyət çəkən Lorenso adlı uşağın valideynləri tərəfindən bir qarışıq işlənib hazırlanmışdır. 

Bu barədə faciə janrında Hollivudda bir bədii film də çəkilmişdir (şəkil 10).  




35 

 

 



 

Şəkil 10. «Lorenso yağı» filminin posteri 

 

Avstraliyadan  olan  diplomlu  həkim  və  rejissor,  «Ağılsız  Maks»,  «Beyb»  və 



«İstvik əcinnələri» filmlərinə görə artıq məşhurluq qazanmış Corc Miller (George Miller) 

bu  dəfə  «Lorenso  yağı»  filmini  tamaşaçıların  ixtiyarına  verdi.  Filmin  süjet  xətti  XX 

yüzilliyin  80-ci  illərinin  axırlarında  ABŞ-da  baş  vermiş  real  hadisəyə  əsaslanırdı.  129 

dəqiqə  çəkən  film  dünya  kinematoqrafiyası  tarixində  ən  optimist  ruhlu,  həyata  nikbin 

münasibət bəsləməyin fayda gətirməsini təsdiqləmək baxımından çox uğurlu bir əsər kimi 

qarşılanmış  və  tanınan,  sözü  keçən  mütəxəssislər  tərəfindən  təsdiqlənmişdir.  Hətta  iki 

nominasiyada  Amerika  Kino  Akademiyasının  «Oskar»  mükafatını  almağa  iddialı 

olmuşdur.  

Məşhur  amerikan  kinotənqidçisi  Ceyms  Berardinelli  (James  Berardinelli) 

«Lorenso yağı» filminə yazdığı resenziyada belə bir möhtəşəm fikir səsləndirmişdir: «Bu 

film  bilik  uğrunda  mübarizə  və  israrlılıq  hesabına  ümidin  qələbə  çalması  haqqında  bir 

tarixdir». 

Ukrayna  Hərbi-Tibb  Akademiyasının  hərbi  ümumi  praktika  –  ailə  təbabəti 

kafedrasının dosenti, tibb elmləri namizədi, fəlsəfə doktoru Nataliya Nikolayevna Sidorova 

2006-cı ildə Kiyevdə çıxan «Terapiya» («Therapia») adlı tibb jurnalında «Lorenso üçün 

dərman»  başlığı  altında  maraqlı  bir  məqalə  dərc  etdirmişdir.  Gəlin,  həmin  məqalənin 

başlanğıc hissəsinə bir yerdə nəzər yetirək:  

«Dünyada  valideynlərin  öz  uşaqlarına  fədakarcasına,  canlarından  keçərək 

məhəbbət  göstərmələrinə  dair  xeyli  nümunə  vardır.  Təbabətdə  tez-tez  belə  nümunələrlə 

rastlaşırıq  ki,  valideynlər  köçürülmə  üçün  orqanlarını  qurban  verir,  sağalacağına  ümid 

hissini öz xəstə uşağına hədiyyə etməkdən ötrü ev və mənzillərini satırlar. Avropada və elə 

dünyada  tez-tez  çox  imkanlı  adamlar  həddən  ziyadə  ağır  gedişli  xəstəliyi  olan  və  hətta 

sağalmaz  sayılan xəstə  uşaqları övladlığa götürür, bir çox hallarda müalicə üçün nəinki 

hədsiz böyük xərcləri ödəməkdən çəkinmir, üstəlik bütün cavabdehliyi qəbul edirlər. Belə 

tarixlərdən biri günlərin birində Amerika Birləşmiş Ştatlarında baş verdi. 



36 

 

1992-ci ildə bir kinematoqraf nadir xəstəlikləri olan uşaqların problemlərinə ola 



bilsin ki, ilk dəfə təkcə tibb sahəsinin deyil, eyni zamanda dünya ictimaiyyətinin diqqətini 

cəlb etməyi bacarmışdır».  

Filmin  canlandırdığı  mənzərə  bizim  hər  birimizin  həyatı  üçün  yaxınlarımızın 

məhəbbətinin əhəmiyyətini açıqlayan danılmaz bir tarixdən sözün həqiqi mənasında təsirli 

bir nağıla çevrilmişdir. Lakin reallıq çox vaxt ekranda əks etdirildiyinə nisbətən dəfələrlə 

artıq dərəcədə maraqlı olur.  

1994–1995-ci  illərdə  Amerika  Birləşmiş  Ştatlarında  çəkilən  ikiseriyalı 

«Kinotənqidçi»  («The  critic»)  filminin  süjet  xəttinin  mərkəzində  kinotənqidçi,  kabelli 

televiziya kanallarından birində reytinqli proqramın aparıcısı Cey Şermanın (Jay Sherman) 

başına gələn müsibətlər, onun üzləşdiyi bədbəxt hadisələr dayanır. «Doktor Cey» («Doctor 

Jay») adı verilən epizodda baş qəhrəman Cey Şerman öz müdirinin terminal həddə çatan 

öldürücü xəstəliyinə dərman tapmaq üçün gərgin işləyir. Həqiqətən öldürücü gücdə olan 

xəstəliyə çarə tapmaq üçün bəşəriyyət daim yollar axtarmışdır. 

Əvvəlcə xəstə uşağın valideynləri haqqında qısa məlumat verək. Uşağın atası 

Auqusto  Odone  (Augusto  Odone)  1933-cü  ilin  martın  6-da  Romada  anadan  olmuşdur. 

Bəzi mənbələrdə onun doğum günü səhvən mayın 4-ü göstərilir. Auqusto Odone iqtisadçı 

diplomunu almış, barəsində məlumat verilməyən bir qadınla ailə qurmuş, həmin nikahdan 

bir  oğlu  və  bir  qızı  dünyaya  gəlmişdir.  Auqusto  Odone  1969-cu  ildən  Vaşinqtonda 

Ümumdünya bankında işləməyə başlamış, Mixaela Tereza Merfi Odone (Michaela Teresa 

Murphy  Odone)  adlı  bir  qadınla  nikah  bağlamışdır.  Mixaela  Odone  1939-cu  ilin  10 

yanvarında anadan olmuşdur. Auqusto və Mixaelanın nikahından 1978-ci ilin 29 mayında 

bir oğlan doğulmuşdur. Uşağa Lorenso (Lorenzo) adı qoyulmuşdur. 

 

 

 



Şəkil 11. Odone ailəsinin xoşbəxt günləri 

 

Müəyyən  bir  zamana  qədər  Odone  ailəsi  ABŞ-da  digər  ailələrdən  heç  nəyilə 



fərqlənməmişdir.  Yaxşı  ev-eşik,  çalışqan  oğul,  evdar  ana,  uğur  qazanmış  biznesmen  ata 

həmin ailənin xoşbəxt həyat sürməsindən xəbər verirdi. Ailə bir neçə il Komor adalarında 

yaşamış, orada oğul ingilis dili ilə bərabər həm də fransız dilində sərbəst ünsiyyət qurmağa 

başlamışdır.  




37 

 

 



 

 

Şəkil 12. Balaca Lorenso 



 

Lorensonun  beş  yaşı  olanda  ailə  Vaşinqtona  qayıdır.  Məhz  həmin  vaxtlarda 

uşağın  psixikasında  problemlər  meydana  çıxmağa  başlayır.  Əvvəlcə  valideynlər  bunu 

köçmə nəticəsində yerini dəyişməklə əlaqədar olan uşaq əsəbiliyi və şıltaqlığı kimi qəbul 

etmişdilər. Lakin getdikcə hirsllilik və tərslik ölçüsünü artırır, dözülməz həddə yaxınlaşırdı. 

İndi  oğlanın  xəstəliyi  haqqında  məlumat  çoxaldıqca  ailə  həyatındakı  xoşbəxtlik  davam 

gətirə bilməyərək alt-üst olurdu. Əgər ilk vaxtlar özünü aparmanın qeyri-adi, kifayət qədər 

qəribə xarakter aldığı dövrlər adaptasiyanın ayağına yazılır və şıltaq uşağın nümayişkaranə 

istəklərinin  nişanələri  kimi  qəbul  edilirdisə,  ancaq  çox  keçmədən  davranışın  qeyri-

adekvatlığına,  aqressiya  partlayışlarına,  epileptiform  cəngolmalara,  hərəkətlərin 

koordinasiyasının  pozğunluqlarına  diqqət  yetirməmək  sadəcə  mümkün  deyildi.  Sonra 

zavallı  oğlan  eşitmə  qabiliyyətini  itirdi.  Lorenso  tam  iflic  oldu,  nəinki  müstəqil  surətdə 

hərəkət etməyi bacarmadı, hətta ağız suyunu uda və danışa bilmədi. 

 

 



 

Şəkil 13. Mixaela Tereza Merfi Odone və Lorenso Odone 

 

Nevroloq uşağı Baltimoredə Kennedi Kriger İnstitutundan olan Hüqo Volfqanq 



Mozer (Hugo Wolfgang Moser) adlı bir nüfuzlu həkim tərəfindən müayinə olunmaq üçün 

onun yanına yollayır. Lap yaxın vaxtlarda işlənib hazırlanmış bir yeni metodla Lorensonun 

qanından  analiz  götürülməklə  1984-cü  ildə  qorxulu,  dəhşətli  diaqnoz  qoyulur.  Onda 



38 

 

Lorenso yeddi yaşına təzə keçmişdi. Müayinələr nəticəsində uşağın anası Mixaelanın və 



bacısının  bu  müdhiş  xəstəliyin  daşıyıcısı  olduğu  aşkara  çıxır.  Təcrübəli  həkim  Morezo 

müayinə  nəticələrinə  əsasən  Lorenso  Odonedə  aşkar  olunan  adrenoleykodistrofiya 

xəstəliyinin nadir bir naxoşluq olduğunu, ağır keçdiyini izah edir və təəssüflənərək oğlanın 

uzağı iki il ərzində öləcəyini onun valideynlərinə qabaqcadan xəbər verir. 

 

 

 



 

Şəkil 14. Hüqo Volfqanq Mozer (Hugo Wolfgang Moser; 1924–2007) 

 

Uşağın  müalicə  olunmayan  xəstəliyi  haqqında  həkimin  məlumat  açıqlamasi 



valideynləri çox sarsıdır, onların bütün arzularını bir anın içində darmadağın edir. Əlbəttə, 

belə bir faciəni keçirmək, göz görə-görə övladın ölüm gününü gözləmək çox dəhşətlidir. 

Xoşbəxtlikdən  belə  amansız  xəstəliyin  müşahidə  edildiyi  ailələrin  sayı  çox  deyildir. 

Valideynlər dünən tamamilə sağlam olmuş bir uşağın indi xəstəlikdən qurtulacağına heç 

bir ümidin qalmadığını, onu yavaş-yavaş gələn və əzab verən bir ölüm gözlədiyini, tezliklə 

sönüb məhv olacağını fikirləşdikcə kədərdən boğulur, bütün mümkün variantları bir daha 

nəzərdən keçirirdilər. 

Xəstə  uşaqların valideynləri bir  dəstək qrupu  yaratmışdılar.  Yalnız baş vermiş 

bədbəxtliyin,  vahid  kədərin,  ümumi  dərdin  sayəsində  insanların  qrup  halında  möhkəm 

birləşmələri,  bir-birilə  sıx  əlaqə  yaratmaları,  həmrəy,  yekdil,  bütöv  olmaları  fəlakətin 

doğurduğu  acı  hissləri  yüngülləşdirməyə,  bəla  qarşısında  möhkəm  dayanmağa  xidmət 

edirdi. Bir-birinin qeydinə qalan, dərdinə şərik olan, biri digərinin halına acıyan insanların 

birləşdikləri dəstək qrupunun möhkəm bir kollektivə çevrilməsi çox təsirli və ibrətamizdir.  

Odonenin 

valideynləri 

də 


başqaları 

kimi 


həkimlərə 

inanır, 


adrenoleykodistrofiyalı uşaqların valideynlərilə bir dəstək qrupuna girir, simptomatikanın 

yüngülləşdirilməsinə  yönələn  dərman  vasitələrinin  verilməsindən  əlavə  xəstənin  düzgün 

qidalanmasının təşkilinin hələlik yeganə vacib tədbir olduğunu eşitdikdən sonra çox uzun 

zəncirə malik doymuş yağ turşularının orqanizmə daxil olmasını məhdudlaşdıran dietanın 

ciddi  şəkildə  gözlənilməsindən  ibarət  məsləhətlərə  olduqca  böyük  dəqiqliklə,  hətta 



39 

 

xırdalıqlarına varmaqla əməl edirdilər. Belə bir yanaşmanın nəzəri olaraq əsaslandırılması 



müəyyən  qədər  qüsursuz  görünür  və  haqlı  hesab  edilir,  çünki  arzu  edilməyən  və  əzab 

gətirən bütün effektlər orqanizmdə utilizasiya olunmamış və üstəlik yeməklə bir yerdə ona 

daxil olan maddələrin artıq miqdarda toplanması prosesilə assosiasiya olunur. Yenə təkrar 

edirik ki, nəzəri mülahizələrə görə, dieta hesabına belə maddələrin orqanizmə keçməsinin 

məhdudlaşdırılması  kifayət  etməliydi.  Alimlər  göstərişlərinin  dəqiq  yerinə  yetirilməsini 

təkidlə  məsləhət  görürdülər.  Ancaq  görülən  tədbirlər  lazımi  nəticəni  vermirdi.  Bunun 

səbəbi  belə  izah  oluna  bilərdi  ki,  çox  uzun  karbon  zənciri  olan  doymuş  yağ  turşuları 

orqanizmdə gedən biosintez hesabına əmələ gəlməkdə davam edirdi. Odonenin ailəsi həm 

oğulun  xəstəliyinin  proqressivləşdiyini  ümidsizliklə  müşahidə  edir,  həm  də  dəstək 

qrupunda xəstə uşaqların ölüm xəbərini eşitdikcə sarsılırdı. Həqiqətən bir qədər keçdikdən 

sonra  həkimin qabaqcadan söylədiyi  dəyişikliklər baş verir.  Lorenso  danışa bilmir, onda 

karlıq  yaranır,  sonra  uşağın  çox  tez  bir  vaxtda  görməsi  həddən  ziyadə  zəifləyir,  iflic 

vəziyyətinə düşən zavallı xəstə yeriməkdən qalır, adi hərəkətləri belə yerinə yetirə bilmir, 

hətta udqunmağı bacarmır.  

Patologiyanın  müalicəolunmaz  xarakterinə  təssüflənən  həkimlər  yeni  faciələri 

öz hesabatlarında əsaslı şəkildə, incədən-incəyə əks etdirirdilər. Belə hesabatlar artıq ABŞ 

tibb  statistikası  miqyasında  tamamilə  yeni  təhlillər  aparılmasını  labüd  edirdi,  çünki 

məlumatların  sayca  çoxalması  ciddi  narahatlıqdan  xəbər  verir  və  az  məna  daşımırdı. 

Kədəri şiddətləndirən daha bir məlumat bəzi ailələrdə eyni vaxtda bir neçə oğlan uşağında 

xəstəliyin qeydə alınması idi. Yatan prinsessa (şahzadə xanım) haqqında nağılda acınacaqlı 

və  fəlakətli şeylərin qabaqcadan xəbər verilməsindən bərk təlaşa salınmış padşah  on  altı 

yaşlı  qızından  qorxduğu  kimi,  xəstə  uşaqların  valideynləri  də  səksəkə  içərisində 

qalmışdılar.  

Əlbəttə,  adrenoleykodistrofiyalı  uşaqların  həyat  dövranının  çox  qısa  olması 

valideynlərin hamısını qorxudurdu. Bəzən bu dövran ağrısız olur, cəmi yarım il, uzağı bir il 

çəkirdi,  başqa hallarda  zamanın  bir qədər uzandığını görən valideyndə tavanasını itirmiş 

ümid  sanki  möhkəmlənmək  istəyəndə  birdən  xəstəlik  bütün  gücü  ilə  manifestasiya  edir, 

onları növbəti faciə burulğanına sürükləyir, dərd-ələm girdabına salırdı. Hətta bəzi ailələrdə 

xəstəliyin şiddətlənməsi və bir qədər yüngülləşməsi halları bir neçə dəfə təkrarlanırdı ki, 

həmin dəhşətli anların yaşanması xəstənin özündən çox onun yaxınlarının həyatını zəhərə 

çevirirdi.  

Tibb  mütəxəssislərinin  daşürəklilikdən,  rəhmsizlikdən,  amansızlıqdan  deyil, 

adrenoleykodistrofiya  xəstəliyinin  dinamikasını  hərtərəfli  və  dərindən  təhlil  etmələri 

əsasında söylədikləri zamanın yaxınlaşması valideynlərin bütün ümidlərinin üstündən xətt 

çəkirdi.  Həkimlərin  kağız  üstündə  cızdıqları  dəyişməz  statistik  tarix  yaxınlaşdıqca 

xəstəliyin mümkün təzahürlərinin faciəli sonluq anından xəbər verdiyini görən və bundan 

dəhşətə gələn valideynlər uşağın davranışını hər gün lap diqqətlə izləyirdilər.  

Uşağının  xəstəliyinin  tezliklə  ağırlaşacağı  və  ölümlə  nəticələnəcəyi  barəsində 

fikirlə  barışan  valideynlər  artıq  onun  xilas  olacağını  deyil,  heç  olmasa  ağrısız-əzabsız 

yaşamalarını arzulayır, ömrünün lap erkən çağlarından həyatın amansız hökmü qarşısında 

aciz qalan zavallının əlamətlərinin yüngülləşməsini istəyirdilər.  



40 

 

Aydındır  ki,  naümidlik  ayrı-ayrı  ailələrdə  bir-birindən  fərqli  şəkildə  özünü 



göstərirdi. Kimisi sadəcə təslim olur, taleyin hökmü ilə barışır, necə deyərlər, acı günləri 

sayır,  başqası  dərdini  unutmaq,  ətrafında  baş  verənləri  yaddan  çıxarmaq  üçün  içkiyə 

qurşanır. Ancaq Odone ailəsi belələrindən deyildi. Xəstəlik qarşısındakı ümidsiz vəziyyət 

bədbəxtliyin üz verdiyi ailənin başçılarını sözün bütün mənalarında fəaliyyətə sürükləmiş, 

onları  hərəkətə  keçməyə  bir  təkan  vermişdi.  Təbabətin  gücsüz  olduğunu  bilən,  əlləri 

üstündə  ölməkdə  olan  uşağını  gəzdirən  valideynlərin  artıq  itirəcəkləri  bir  şey  də 

qalmamışdı.  Təslim  olmaq  istəməyən  Auqusto  Odone  kitabxanaya  yollanır, tibbi təhsili 

olmasa  belə  öz  oğlunun  xəstəliyi  haqqında  müxtəlif  ədəbiyyatları  qaldırır,  kartotekada 

müraciət  etmədiyi,  baş  vurmadığı  ədəbiyyat  qalmır,  patologiyanı  dərindən  öyrənməyə 

başlayır,  simptomların  yaranma  mexanizmlərini  bircə-bircə  təhlil  edir,  orqanizmdə  baş 

verən proseslərin biokimyəvi xüsusiyyətlərini araşdırır. Övladının tezliklə öləcəyilə barışa 

bilməyən ata gecə-gündüz çalışır, daim yeni məlumatlar axtarır. 

Axtarış  və  araşdırmaları  gedişində  Auqusto  belə  qənaətə  gəlir  ki,  çox  uzun 

karbon zənciri olan doymuş yağ turşularının yeməklə daxil olmasını məhdudlaşdırmaqdan 

başqa  onların  orqanizmdəki  biosintezinə  təsir  etmək  lazım  gəlir.  Yalnız  belə  olduqda 

adrenoleykodistrofiyalı  xəstə  üçün  təhlükəli  kimyəvi  birləşmələrin  konsentrasiyasını 

azaltmağa nail olmaq mümkündür. Beləcə onda olein və eruk turşularını bir yerdə istifadə 

etmək ideyası yarandı. Auqustonun fərziyyəsi buna əsaslanırdı ki, adrenoleykodistrofiyalı 

pasiyentlərdə  çox uzun  karbon  zənciri  olan doymuş  və  monodoymamış  yağ  turşularının 

biosintezi vahid ferment kompleksi hesabına həyata keçdiyindən çox uzun zəncirə malik 

yeni  yağ  turşularının  əmələ  gəlməsini  rəqabətli  şəkildə  süstləşdirmək,  onu  sıxışdırmaq, 

necə  deyərlər,  təzyiq  altında  saxlamaq  və  tədricən  söndürmək  məqsədilə  olein  və  eruk 

turşuları kimi monodoymamış yağ turşularından istifadə edilməsi məntiqi cəhətdən özünü 

doğrulda bilən və indiki situasiyada hələlik yeganə olan bir yoldur. Yalnız bunun hesabına 

olein  və  eruk  turşuları  kimi  monodoymamış  yağ  turşuları  çox  uzun  karbon  zənciri  olan 

doymuş yağ turşuları ilə rəqabət apara bilər. Auqusto Odonenin fikrincə, xəstə uşaqların 

qidalanmasında monodoymamış yağ turşularının böyük miqdarda istifadə olunması çox 

uzun  zənciri  olan  doymuş  yağ  turşularının  biosintezinin  blokadaya  alınmasına, 

sonuncuların fasiləsiz yaranması prosesinin mühasirəyə salınmasına, bununla belə amansız 

xəstəliyin  proqressivləşməsinin  yavaşıyacağına  və  xəstənin  yavaş-yavaş,  pillə-pillə 

sağalacağına gətirib çıxaracaqdır. Lakin bu ideyaya tənqidi yanaşanlar da vardı. İnsanlar 

ixtisasca  həkim  olmayan  iki  sadə  vətəndaşın  ağır  xəstəliyə  dərman  tapa  biləcəyinə 

skeptisizmlə  yanaşır,  şübhə  ilə  baxır,  buna  sadəcə  inanmaq  istəmirdilər.  Həkim  H.  V. 

Mozer  eruk  turşusundan  istifadə  olunmasına  pis  baxmış,  ona  mənfi  xarakteristika 

vermişdir.  Əlbəttə,  savadlı  həkim  bunu  özündən  demir,  yaxud  gözügötürməzlik  kimi 

bəyan  etmir,  siçan  və  siçovullar  üzərində  qoyulan  eksperimentlərdə  eruk  turşusunun 

təhlükəsiz  olmamasına  şəhadət  verən  təcrübi  tədqiqatların  nəticələrinə  istinad  etməklə 

fikrini çatdırmışdı.  

Siçovullar  üzərində  aparılan  eksperimentlər  həmin  heyvanların  orqanizmində 

eruk turşusunun müxtəlif toxumalarda toplanma tendensiyasını aşkara çıxarmışdır. Eruk 

turşusunun  toxumalarda  artıq  miqdarda  toplanması  orqanizmin  böyüməsini  və  onda 

reproduktiv  yetkinliyin  başlanmasını  ləngidir.  1970-ci  illərdə  siçovullar  üzərində 




41 

 

təcrübələrdən alınan məlumatlara görə, eruk turşusu ürək-damar sistemində pozğunluqlar, 



miokardda və skelet əzələlərində infiltrasiya törədir, qaraciyər sirrozunun əmələ gəlməsinə 

səbəb olur. 

Filmdə  həkim  H.  V.  Mozer  personajı  heç  də  yaxşı  obraz  kimi  təqdim 

edilməmişdi.  Çünki  klassik  kinoda  həmişə  «yaxşı»  və  «pis»  personajlar  olmalı,  belə  bir 

fərqlilik  konkret  olaraq  nümayiş  etdirilməlidir.  Xəstənin  sağalacağına  hesablanmış  bir 

ideyanın əleyhinə çıxan, bunun üçün eksperimental məlumatlara söykənən həkimin kinoda 

mənfi obraz kimi verilməsi gözlənilən və başa düşüləndir. Ancaq real həyatda Odone ailəsi 

bu həkimlə sıx əlaqə saxlamış, onun məsləhət və göstərişlərinə hörmətlə yanamışdır. Bütün 

bunlara  rəğmən  Auqusto  alim  və  həkimlərin  bütövlükdə  həddən  ziyadə  konservativ 

olduqlarını  qeyd  etmişdir.  Auqusto  hesab  etmişdir  ki,  mühafizəkar  mövqe  tutmaqla, 

yeniliyə  zidd  olmaqla  əllərini  yanına  salıb  xəstənin  ölüm  gününü  gözləmək  olmaz. 

Görünür,  xəstənin  müalicəsilə  məşğul  olan  həkimlər  tibb  ixtisası  olmayan  bir  atanın 

inadkarlıq  və  tərsliyindən  artıq  qıcıqlanmağa  başlamış,  onun  nüfuzlu  mütəxəssislərə 

məsləhət verməsini həzm edə bilməmişdilər. Övladının həyatı uğrunda mətanət göstərən 

ata  indi  qınaq  obyektinə  çevrilmişdi.  Həkimlər  sanki  onun  başına  ağıl  qoymağa  çalışır, 

sözün  həqiqi  mənasında  pis  fikirlərdən  uzaqlaşmasını,  özünə  gəlməsini,  reallıqla 

barışmasını istəyir, ciyərparasına şəfa verməyi öz öhdəsinə götürən, onu müalicə edib tam 

sağaltmasa da, heç olmasa xəstəliyin inkişafını dayandırmağı vəd edən istənilən bir insana 

inanmağa  hazır  vəziyyətdə  olan  başqa  valideynlərə  demorallaşdırıcı  effekt  bağışlaya 

biləcəyini,  mənəvi  pozğunluq,  düşkünlük  yarada  biləcəyini  nəzərə  almağı  dönə-dönə 

yadına  salırdılar.  Auqusto  yenidən  kitabxanaya  yollanır,  eruk  turşusu  haqqında  bütün 

məlumatları  saf-çürük  edir,  xüsusən  həmin  birləşmənin  xassələrini  öyrənməklə  məşğul 

olmuş üç ekspertin əsərlərini aşkara çıxarır. Ekspertlərdən biri, Kanada biokimyaçısı, kənd 

təsərrüfatı və aqrosənaye kompleksi tədqiqatçısı Con Kramer (John K. G. Kramer) raps və 

yaxud kanol yağından alınan eruk turşusu haqqında danışanda məlumatların çatışmayan 

səviyyədə olduğunu qeyd etmişdir. Buradan eruk turşusu haqqında verilən məlumatların 

yetərincə olmadığını düşünən və dəqiqləşdirilməyə möhtacı olması qənaətinə gələn həssas 

ata bir daha ideyasına qayıdır, sanki ondan daha möhkəm  yapışmağa cürətlənir. Beləcə 

xəstə uşağın həkim olmayan atası dietik qida əlavəsinin tərkibini işləyir.  

Lakin  Auqusto  Odone  onun  novator  ideyalarını  dəstəkləməyə  tələsməyən 

müalicə həkimlərinin aşkar narazılığı və yenidən skeptisizm ortaya qoymaları ilə üzbəüz 

qalır.  Bundan  başqa,  Auqusto  təklif  etdiyi  preparatın  istehsalına  başlamaq,  bunu  vaxt 

itirmədən  həyata  keçirmək  üçün  yüzdən  artıq  farmasevtik  kompaniyaya  müraciət  etmiş, 

lakin  onlardan  heç  biri  buna  razılıq  verməmişdir.  İstehsalçı  şirkətlərin  təklifi  qəbul 

etməmələrini bir neçə səbəblə izah etmək olardı. Birincisi, adrenoleykodistrofiya çox nadir 

hallarda rast gəlinən bir xəstəlikdir. Gec-gec müşahidə olunan bir xəstəliyə qarşı preparatın 

hazırlanması  kommersiya  maraqlarına  uyğun  gəlmir.  İkincisi,  təklifin  özünün 

mütəxəssislər tərəfindən dəqiqləşdirilməsinə ehtiyacı olduğu söylənilirdi. Üçüncüsü, eruk 

turşusunun bitki yağlarından ayrılması prosesi çətin başa gələn və xeyli vaxt tələb edən bir 

prosedur  sayılırdı.  Ancaq  ata  təklif  etdiyi  dietik  qarışığın  kommersiya  məqsədilə  deyil, 

ölməkdə olan övladını həyata qaytrarmaq və belə bir acı taleyin nəsib olduğu neçə-neçə 

uşağa  şəfa  vermək  məqsədi  güddüyünü  emosional  şəkildə  bəyan  edir,  bütün  xərcləri 




42 

 

çəkəcəyini  və  üstəlik  güdüləcək  kommersiya  maraqlarını  təmin  edəcəyini  boynuna 



götürür, yalnız vaxt itirməməyi xahiş edirdi.  

Nəhayət,  bir  nəfər  təklifi  qəbul  etməyə  hazır  olduğunu  bildirir.  «Croda 

International»  kompaniyasında  işləyən  britaniyalı  yaşlı  bir  kimyaçı-kosmetoloq  Don 

Saddebi (Don Suddaby) narahat valideynin təklifini qarşılayır. Çox maraqlı və diqqətəlayiq 

hal  odur  ki,  «Lorenso  yağı»  filmində  həmin  alimə  öz  rolunu  oynamaq  imkanı 

yaradılmışdır.  Don  Saddebinin  qarşısında  raps  yağından  əhəmiyyətli  miqdarda  eruk 

turşusu çıxarmaq kimi çətin bir vəzifə dayanırdı. Bunun üçün zəhmətkeş kimyaçıya bir 

neçə  ay  dayanmadan  çalışmaq  lazım  gəlmişdi.  Qarışığı  öz  oğlunun  şərəfinə  olaraq 

«Lorenso yağı» adlandıran Auqusto Odone preparatın effekt verəcəyinə hədsiz inanırdı. 

Nəhayət,  məhsul  hazır  oldu  və  Lorensoya  verildi.  Həqiqətən  Lorenso  yağı  ilə  aparılan 

müalicə artıq özünün ilk bəhrələrini verməyə başladı. Oğul artıq kirpik çalmaqla və yaxud 

barmaqlarını tərpətməklə ona verilən sualları cavablandıra bilirdi. Ətraf aləmdən büsbütün 

təcrid  olunmuş  xəstə  uşağın  indi  sualı  başa  düşməsi  və  onu  müvafiq  hərəkətlərlə 

cavablandırması  sözün  həqiqi  mənasında  bir  dönüş  kimi  qiymətləndirilə  bilərdi. 

Valideynlər  uşağın  vəziyyətinin  stabilləşməyə  başladığını,  hətta  xeyli  yaxşılaşdığını 

görürdülər.  

Özündə  iki  monodoymamış  yağ  turşusunu  birləşdirən  dietik  əlavə 

adrenoleykodistrofiyanın müalicəsində ilk preparat kimi tibb tarixinə yazılır. Lorenso yağı 

kütləvi  informasiya  vasitələrində  çox  böyük  rezonans  doğurur.  Yeni  məhsul  bəzi 

mənbələrdə  hətta  «Lorenso  nefti»  adlandırılır.  Tərkibində  eruk  turşusu  çoxlu  miqdarda 

olan bitkilərdən alınan yağlar, xüsusən raps yağı yanacağın setan ədədini azaltdığından son 

illərdə ondan biodizel istehsalında geniş istifadə edilməsinə başlanılmışdır. Tərkibində eruk 

turşusu olan məhsulların çox vaxt «neft» adlandırılması məhz buradan qaynaqlanır. 

Lorenso yağı müəyyən nisbətdə olein (C

18

 : 1) və eruk turşularının (C



22

 : 1), daha 

doğrusu trioleat qliserini və trierukat qliserinin 4 : 1 nisbətində qarışığından ibarət olmuş bir 

qida əlavəsidir. Qısaca desək, Lorenso yağı qliseroltrioleat və qliseroltrierukat qarışığı olan 

bir məhsuldur. Həmin komponentlər müvafiq olaraq olein və eruk turşularının triqliserid 

formalarıdır.  Olein turşusu  zeytun, eruk turşusu isə raps  yağının distillasiyası prosesinin 

məhsuludur.  Həmin  birləşmələr  yağ  turşularının  alifatik  zəncirinin  uzadılmasının  baş 

verdiyi  mikrosomal  sistemdə  çox  uzun  karbon  zənciri  olan  doymuş  yağ  turşuları  ilə 

rəqabətə girir, elonqaza fermentlərilə qarşılıqlı təsirdə olmaqla həddən ziyadə uzun karbon 

zəncirinə  malik  doymuş  yağ  turşularının  biosintezinin  rəqabətli  süstləşməsinə  gətirib 

çıxarır.  Bir  sözlə  desək,  olein  və  eruk  turşuları  doymamış  yağ  turşuları  olduğundan  öz 

kimyəvi xüsusiyyətləri hesabına çox uzun zəncirli yağ turşularını «sıxışdırıb çıxarır». 

Lorenso yağı adətən rasiondan heksakozan turşusu tam çıxarılmaqla (C

26

  :  0) 



aşağıyağlı  dieta  ilə  bir  yerdə  tətbiq  edilir.  Dietanın  defisitarlığı  nəticəsində  xoşagəlməz 

dəyişiklikləri  qabaqlamaq  üçün  əvəzedilməz  yağ  turşuları  mənbəyinin,  məsələn,  yunan 

qozunun yağı kimi məhsulların yeridilməsi zəruridir. 

Lorenso  yağının  başlıca  müsbət  xüsusiyyətlərindən  biri  mielinin  dağılmasını 

dayandıran bir vasitə olmasıdır. Preparatın 100 millilitrinin qida dəyərinə gəldikdə zülal və 

karbohidratların olmaması, yağların isə 89,7 qram olduğu qeyd edilməlidir. Bunlardan 83,5 




43 

 

qramı monodoymamış, 3,2 qramı  doymuş və 3,1 qramı polidoymamış yağ turşularıdır. 



100 millitr yağın enerji dəyəri 807 kalori (3319 kilocoul) təşkil edir. 

 

 



Şəkil 15. Lorenso yağı 

 

Lorenso  yağının  miqdarı  və  onun  duruluşadırılma  qaydası  xəstənin  yaşından, 



bədən çəkisindən və sağlamlıq halından asılı olaraq müalicə həkimi tərəfindən dietoloqla 

məsləhətləşməklə  təyin  edilir.  Əsas  müalicə  protokolları  enerjiyə  olan  sutkalıq  tələbatın 

təxminən  beşdə  birinin  (20  %-nin)  Lorenso  yağının  köməyilə  əvəz  edilməsini  məsləhət 

görürlər. 

Lorenso yağı yalnız həkimin müşahidəsi altında qəbul edilə bilər. Ondan yeganə 

qida  mənbəyi  kimi  istifadə  etmək  olmaz.  Bundan  başqa,  bir  yaşa  qədər  uşaqlara  verilə 

bilməz. Həmçinin parenteral istifadə üçün nəzərdə tutulmamışdır. 

Auqusto Odone adrenoleykodistrofiya problemi üzrə ilk beynəlxalq simpozium 

çağırılmasının  təşəbbüskarı  olmuş,  dünyanın  müxtəlif  ölkələrində  bu  sahədə  çalışan 

mütəxəssisləri  dəvət  etmişdir.  Odone  ailəsinin  ixtirası  və  preparatın  Lorenso  tərəfindən 

qəbulunun onda müsbət effekt verməsi haqqında məlumatların ildırım sürətilə yayılması 

uşaqları  belə  naxoşluqdan  əziyyət  çəkən  valideynlər  arasında  bir  emosiya  qasırğası 

törətmişdi.  Onlar  amansız  xəstəlik  üzərində  qələbə  çalınacaq  günün  yetişməsindən 

ürəklənmiş və uşaqlarının müalicə olunmasından ötrü preparatın tətbiqinə təkid etmişdilər. 

Artıq alim və həkimlər adrenoleykodistrofiya xəstəliyinə münasibətdə yüksək risk qrupu 

olan oğlan uşaqlarında «Lorenso yağı» preparatını test etməyə, onu sınaqdan çıxarmağa 

sadəcə  məcbur  olmuşdular.  Xeyli  sayda  yaxşılaşma  xəbərinin  yayılması  ilə  yanaşı, 

bədbinliyə  qapılma  məlumatları  da  çoxalmışdı.  Artıq  xəstələnmiş  uşaqların  Auqusto 

qarışığı  ilə  müalicəsindən  sonra  gözlədikləri  effekti  ala  bilməyən  valideynlər  qollarını 

yanlarına salaraq lap pis, dözülməz vəziyyətə düşmüşdülər.  

Durmadan davam etdirilən elmi tədqiqatlar narahat valideynlərin diqqətindən bir 

an  belə  kənarda  qalmırdı.  Dərc  edilən  məlumatlara  görə,  aparılan  elmi  tədqiqatlarda 




44 

 

«Lorenso  yağı»  adlı  preparatın  xəstəliyin  inkişafını  yalnız  dayandırdığı,  həmçinin 



profilaktik təsir göstərdiyi müəyyən edilmişdir.  

Maddələr  mübadiləsi  pozğunluqlarının  bütün  dünyada  tanınan  aparıcı 

tədqiqatçılarından  biri,  məşhur  amerikan  həkimi  Hüqo  Voilfqanq  Mozer  həmin  yağın 

yaradıldığı  ilk  günlərdən  onun  effektiv  olacağına  inanmamışdır.  Görkəmli  tədqiqatçının 

fikrincə, nevroloji pozğunluqları aydın ifadə olunan pasiyentlərdə belə bir dieta tamamilə 

qeyri-effektiv olur [381]. 

Bununla  belə  həkim  H.  V.  Mozerin  komandasında  Lorenso  yağının  tətbiqi 

həyata  keçirilirdi.  Risk  qrupuna  məxsus  olan,  lakin  hələ  simptomları  görünməyən  120 

oğlana Lorenso yağı verilmişdir. On il ərzində aparılan müşahidədən sonra onların 69 %-

də (83 nəfərində) xəstəlikdən qaçmağa, ondan gen durmağa müvəffəq olunmuşdur. Cari 

anda  Lorenso  yağının  kifayət  qədər  effekt  verməməsini  onunla  əlaqələndirirdilər  ki, 

preparat  çox  uzun  zəncirə  malik  doymamış  yağ  turşularının  sintezinə  mühüm  dərəcədə 

təsir  göstərmir.  Bundan  başqa,  H.  V.  Mozerin  uşaqlardan  bəzisində  preparatın 

trombositopeniya  törətməsi  haqqında  xəbərdarlığından  sonra  valideynlər  ondan  qismən 

ehtiyatlanmağa başlamışdılar. 

Odone  ailəsi  məhsulun  gec  başa  gəlməsinə  təəssüflənirdi.  Amma  buna 

baxmayaraq ağır vəziyyətdə olan Lorenso atasının ixtira etdiyi yağı qəbul edərək yaşayırdı. 

1992-ci ildə artıq onun 14 yaşı tamam oldu.   

Auqusto Odone Şotlandiyanın Sterlinq Universitetindən (University of Stirling) 

tibb doktoru fəxri dərəcəsini almışdır. Auqusto Odone tədqiqatlarına vəsait cəlb etməkdə 

dayanmamış və «Mielin proyekti» («The myelin project») adlı bir tədbirin reallaşmasında 

aktiv iştirak etmiş, elmi məqsədli həmin qrupa ölənə qədər rəhbərlik etmişdir.  

 

 

 



Şəkil 16. Mixaela Odone (solda) və Süzan Sarandon (sağda)  

 

Filmdə ananın rolunu oynamış Süzan Sarandon (Susan Sarandon) 1992-ci ildə 



«Mielin proyekti»ndə iştirak edir. Bu rola görə Amerika Kino Akademiyasının «Oskar» 

mükafatına  nominasiya  edilərkən  aktrisa  təntənəli  mərasimdə  Lorensonun  anasının  onu 

müşayiət etməsini təkidlə istəyir. Ancaq Süzan Sarandon həmin film əsasında deyil, «Ölü 

gəlir»  («Dead  Man  Walking»)  filmindən  sonra  qadın  rolunu  ən  yaxşı  ifa  etdiyinə  görə 

1996-cı ildə «Oskar» mükafatını alır. S. Sarandon həmçinin ətraf mühitin mühafizəsi və 

seksual azlıqların hüquqlarının qorunması uğrunda aktiv çıxış edir. 

Müəyyən  müddət  ağciyər  xərçəngi  ilə  mübarizə  aparan  bədbəxt  ana  Mixaela 

Tereza Merfi Odone 2000-ci ilin 10 iyununda 61 yaşında ikən vəfat etdi. Oğlu haqqında 

onun  yazdığı  poema  əfsanəvi  ingilis  musiqiçisi,  müğənni,  bəstəkar,  prodüser  və  aktyor 

Filip  Devid  Çarlz  Kollinz  (Philip  David  Charles  Collins)  tərəfindən  «Lorenso» 




45 

 

(«Lorenzo») adlı əsərin yaradılmasının əsasını qoydu. Poemanın təsiri altında bəstələnən 



həmin möhtəşəm əsəri musiqiçinin 1996-cı ildə buraxdırdığı «İşıqda rəqs» («Dance into 

the light») albomunda dinləmək olar. 

 

 

 



 

 

Şəkil 17. Ailənin sevimli dostu Umuri Hassana xəstə Lorensoya kömək edir 



 


46 

 

Anası öldükdən sonra Lorenso atası ilə Virciniyada yaşamışdır. Ataya bu ağır 



işdə  tibb  bacıları  və  ailənin  sevimli  dostu  Umuri  Hassana  (Oumouri  Hassane)  kömək 

etmişlər. 

 

 

Şəkil 18. Artıq böyümüş Lorenso 



 

2007-ci ilin 20 yanvarında Merilend ştatının Baltimore şəhərində 82 yaşlı Hüqo 

Volfqanq Mozer (Hugo Wolfgang Moser) vəfat etdi. H. V. Mozerin arvadı və kollegası, 

Kennedi Kreger İnstitutunun peroksisom xəstəlikləri laboratoriyasının həmdirektoru Enn 

Mozer (Ann B. Moser) hələ geriyədönməz dəyişikliklər baş verməzdən qabaq azyaşlının 

«Lorenso yağı» qəbul etməyə başlaması və rahatlıqla digər müalicə metodlarını almaları 

naminə  yeni doğulan uşaqlarda xəstəliyin  erkən aşkara  çıxarılması üçün sadə və effektli 

test yaradılması sahəsində ərinin işini davam etdirmişdir.  

 



47 

 

 



 

 

 



Şəkil 19. Auqusto Odonenin xəstə oğluna bəslədiyi münasibət ata məhəbbətinin 

ən parlaq nümunəsi kimi 

 

Atasının fədakarlığı hesabına Lorenso müalicə həkiminin vəfatından bir il sonra 



özünün 30 yaşını qeyd etdi.  

Lorenso yalnız gözlərini yumub-açmaqla və barmaqlarını tərpətməklə «xəbərini 

çatdırmışdır».  Ancaq  Lorenso  ağlını  itirməmiş,  onun  üçün  bir  şeyi  oxuduqda,  yanında 

musiqi  səsləndirdikdə  buna  razılıq  qismində  reaksiyasını  bildirmişdir.  Valideynlərinin 

böyük zəhmət hesabına saxladıqları xəstə uşaq barəsində atanın söylədiklərini həyəcansız 

oxumaq  mümkün deyildir:  «Onun  yaxşı və pis  günlərinin olduğunu  başa  düşmək  çətin 

deyildi,  yatağa  məhkum  edilmiş,  zondun  imkan  verdiyi  qədər  qidalanmış,  bundan  artıq 

yeyə  bilməmiş,  ...  amma  onun  şüuru  hələ  yerində  olmuşdur.  Bizlərin  onun  üçün 

oxuduğunu, musiqinin onun üçün çalındığını, yanında kimlərin olduğunu yaxşı bilirdi... » 



48 

 

 



 

Şəkil 20. Adrenoleykodistrofiyalı xəstə Lorenso və onun qayğıkeş atası Auqusto 

 

Özünün  30  illik  yubileyindən  cəmi  bir  gün  sonra  2008-ci  ilin  30  mayında 



Lorenso aspirasion pnevmoniyadan sonrakı ağırlaşmadan vəfat etdi. 

 

 



 

Şəkil 21. Lorensonun 30 yaşının qeyd ediləcəyindən bir gün qabaq atası 

Auqusto onun hərarətinin yüksəlməsindən narahatlıq keçirir. Bundan cəmi iki gün sonra 

Lorenso ölür 

 

Amerikanın  nüfuzlu  nəşrlərindən  olan  «Vaşinqton  Post»  («Еру  Washington 



Post») qəzetinə verdiyi müsahibədə Auqusto Odone müasir həkimləri məzəmmət edərək 

onlara  belə  bir  müraciət  etmişdir:  «Tibb  elminin  problemi  ondadır  ki,  həkimlər  hər  şeyi 

bildiklərini fikirləşirlər. Ancaq həqiqətdə onlar çox az, ola bilsin ki, yalnız 5 % bilirlər...»  

Lorenso  öldükdən  iki  il  sonra  Auqusto  Odone  2010-cu  ilin  ortalarında 

Virciniyadakı öz evini satmış, doğma ölkəsi İtaliyada atasının kəndinin yaxınlığında Akvi 

Terme  (Acqui  Terme)  deyilən  bir  yerə  köçmüşdür.  Atası  vaxtilə  Qamalero  (Gamalero) 

kəndində ömür sürmüş, Auqustonun özü gənclik illərinə qədər orada yaşamışdır. İtaliyaya 

qayıtdıqdan  sonra  ata  mərhum  oğlunun  əziz  xatirəsinə  ithaf  etdiyi  bir  kitab  yazmışdır. 

Qəhrəman  ata  Auqusto  Odone  2013-cü  ilin  24  oktyabrında  80  yaşında  ikən  kənddə 

dünyasını dəyişmişdir. Əvvəlki nikahdan olan bir oğlu və bir qızı, həmçinin 1960-cı ilin 11 

noyabrında dünyaya göz açan qız nəvəsi britaniyalı jurnalist, redaktor və yazıçı Kristina 



49 

 

Patrisiya  Odone  (Christina  Patricia  Odone)  məşhur  nəsli  ölməyə  qoymamış,  onu 



yaşatmışlar. 

Qan plazmasında çox uzun zəncirli yağ turşularının miqdarını normaya salmaq 

məqsədilə xəstəyə aşağıyağlı dieta və Lorenso yağı təyin olunur. Söz yox ki, müalicənin 

effektivliyi üçün dieta ilə kombinasiya halında xəstəyə Lorenso yağı verilməsi zəruridir. X-

ilişikli adrenoleykodistrofiyalı xəstələrin müalicəsində həmin yağdan çox istifadə olunur. 

Lorenso  yağı  dünyanın  xeyli  sayda  ölkəsində  müxtəlif  tibb  mərkəzlərində  aprobasiya 

olunmuşdur. Lakin onun effektivliyinin qiymətləndirilməsi olduqca çətin başa gəlmişdir. 

Məsələ bundadır ki, Lorenso yağı qəbul edən xəstələrin bir qismində təəccüb doğuracaq 

qədər yaxşılaşma qeydə alınmış, başqa bir qismində yalnız təəssüf hissilə qarşılana bilən 

effektivsizlik müşahidə edilmişdir.  

Aparılan  müşahidə  və  tədqiqatlar  nəticəsində  məlum  olmuşdur  ki, 

adrenoleykodistrofiya  xəstəliyinin  klinik  əlamətləri  təzahür  edənə  qədərki  mərhələsində 

Lorenso yağının peroral qəbulu və müvafiq dietanın təyini hesabına müsbət effekt alınır. 

Həqiqətən  xəstəliyin  erkən,  yəni  klinik  əlamətlərinin  təzahür  etməsinə  qədər  olan 

mərhələsində onun istifadəsindən müsbət nəticə alına bilir. Lorenso yağı təzə-təzə istifadə 

edilməyə  başlayan  vaxtlarda  onun  qəbulundan  çox  gözəl  effekt  alınması  haqqında 

məlumatlar  elmi  tədqiqatlarla  məşğul  olan  bütün  həkimlərdə  olmazın  dərəcədə  böyük 

təəccüb  doğurmuşdu.  Lorenso  yağı  hesabına  təkcə  Amerika  Birləşmiş  Ştatlarında  deyil, 

eyni  zamanda  İngiltərə,  Fransa,  Hollandiya,  İtaliya  və  Yaponiyada  neçə-neçə  ailədə 

xəstəliyin  vaxtında  qarşısının  alınmasının  mümkün  olmasına  dair  getdikcə  məlumatlar 

çoxalırdı. 

Artıq  hər  kəsə  aydın  olmuşdur  ki,  adrenoleykodistrofiyanın  gedişində  klinik 

yaxşılaşma  baş  verməsi  üçün  Lorenso  yağı  hələ  simptomlar  təzahür  etməzdən  qabaq 

verilməlidir. 

 

 

 



 

Şəkil  22.  Lorenso  və  Auqusto  Odone.  «BBC»  telekanalının  2013-cü  il  28 

oktyabrında saat 12 : 59-da yayımladığı kadr 

 



50 

 

Bədbəxtlik  və  xilasın  bir  vaxtda  olmasının  qeydə  alındığı  məşhur  tarixi 



hadisələrdən biri kimi Stafford ailəsi göstərilə bilər. «BBC News» jurnalistləri tərəfindən 

bütün  dünyaya  xəbər  verilən  ailə  adrenoleykodistrofiyaya  çarə  axtarmış,  Lorenso  yağı 

barəsində  məlumat  əldə  edən  kimi  ondan  istifadəyə  başlamışdır.  Ancaq  yağın 

verilməsindən  qabaq  ailənin  böyük  oğlu  Barri  (Barry)  artıq  adrenoleykodistrofiya  ilə 

xəstələnmişdi. Barri Birləşmiş Krallıqda məşhur preparatı qəbul edən ilk uşaq kimi tarixə 

düşmüşdür.  Lorenso  qarışığının  ilk  dozaları  Barrinin  bədəninə  daxil  olanda  onun 

vəziyyətinin  heç  də  yaxşı  olmadığını  hamı  bilirdi.  Artıq  gec  olduğundan  yağla  müalicə 

oğlana kömək etmədi, ailə tezliklə onu itirdi. Böyük uşağın ölməsindən sonra ailənin bütün 

ümidi Qlenn (Glenn) adlı kiçik oğulun sağ qalmasına köklənmişdi. Hələ iki yaşı təzə olan 

oğlanın müayinələrinin nəticələri valideynləri növbəti əzab dalğasına saldı. Çünki uşaqda 

ABCD1  patoloji  genotipi  aşkar  olunmuş  və  faciənin  təkrarlanacağını  vəd  edən  bir 

xəbərdarlıqdan  sonra  valideynlərin  bütün  rahatlığı  əllərindən  alınmışdı.  Ancaq  ortada 

Qlennin  xeyrinə  işləyən  bir  amil  (Lorenso  yağı)  vardı.  Auqusto  Odone  tərəfindən 

işlənilmiş  və  dərindən  tədqiq  edilmiş  preparatı  alan,  ancaq  xəstəliyin  simptomları 

görünməyən ilk uşaq sayılan Qlenn bundan olmazın fayda götürdü. Həqiqətən yağ özünün 

möcüzəli  təsirini  göstərdi.  Klinik  cəhətdən  tamamilə  sağlam  olan  oğlan  artıq  21  yaşına 

çatanda  ona  və  ailəsinə  ümid  qığılcımlarının  hədiyyə  edilməsinə  görə  təşəkkürünü  belə 

bildirmişdi: «Məhz bu yağın hesabına mən indi sizlərlə bir yerdəyəm».  

Əlbəttə,  xəstəliyin  lap  erkən  çağlarında  Lorenso  yağı  qəbul  edildiyi  təqdirdə 

onun gedişini tormozlamağa, inkişafını dayandırmağa qabil olması balaca uğur deyildir. 

Bu yağın ixtirası elə bir ilk cəhd idi ki, özündən sonra onun yerini tutmağa hazırlaşan yeni 

strategiyalar doğurmuşdu. Söz yox ki, Lorenso yağını əvəz edən yeni metodların arasında 

da  alimlərin  gözləntilərini  doğrultmayanlar  oldu,  amma  tədqiqat  sahəsinin 

genişləndirilməsinə möhkəm təkan vermələri baxımından belə addımların atılması yalnız 

alqışlana bilərdi. 

İstənilən  halda  böyük  çətinliklər  hesabına  yaradılan  Lorenso  yağı  ümidsiz 

vəziyyətə düşmüş neçə-neçə valideynə ən çətin məqamda yol göstərən bir ulduza, onlara 

düzgün  istiqamət  verə  bilən  çırağa  çevrilmiş,  məntiqi  mülahizəyə  söykənən  hər  hansı 

sağlam ideyanın inkişaf etdirilməsi üçün məsləkdaşların bir nöqtəyə vurmaqla yorulmadan 

çalışmaları üçün bir örnək kimi təbliğ edilmişdir. Lorenso yağının ixtirası bir fədakarlıq 

salnaməsi,  övladın  sağ  qalması  yolunda  dayanmadan  və  inadla  mübarizə  aparmağın, 

cəmiyyətin  müəyyən  üzvlərinin  ciddi  təzyiq  göstərdiyi  zamanda  onlarla  kor-koranə 

hesablaşmadan deyil, elmi biliklərini artırmaqla qətiyyətli addım atmağın parlaq nümunəsi 

kimi hələ uzun müddət xatirələrdən silinməyəcəkdir. 

 Ancaq xəstəliyin simptomları tam ölçüdə özünü büruzə verən hallarda Lorenso 

yağından  nəsə  gözləmək  əbəsdir,  belə  hallarda  onun  effektivliyinə  bel  bağlamaq,  ümid 

etmək  olmaz.  Çünki  psixonevroloji  pozğunluqları  aydın  ifadə  olunan  xəstələrin  belə  bir 

dietik məhsulu qəbul etmələri lazımi nəticə verə bilməz [381]. 

Lorenso  yağının  tətbiq  edilməsinin  sözün  tam  mənasında  müalicə  hesab 

edilməməsi,  Auqusto  Odonenin  təklif  etdiyi  preparatın  son  hesabda  gözlənilən  bütün 

ümidləri doğrultmaması məhz bununla izah oluna bilərdi ki, xəstəlik klinik simptomlarının 

təzahür etdiyi mərhələyə keçdikdə onun qəbulu lazımi effekti vermir. Həqiqətən ağırlaşmış 




51 

 

xəstələr  Lorenso  yağı  qəbul  etmələrinə  baxmayaraq  çox  aşağı  bir  effektivlik  hasil  olur 



[222; 357; 378; 381]. 

Adrenoleykodistrofiyanın  serebral  forması  olan  uşaqlara  Lorenso  yağı  kömək 

edə bilmir, yaxud cüzi dərəcədə kömək edir. 

Müasir  təsəvvürlərə  görə,  Lorenso  yağı  ilə  aparılan  müalicəyə  tam  arxa 

çevirmək olmaz. Maksim Qorki adına Donetsk Milli Tibb Universitetinin əməkdaşları S. 

K. Yevtuşenko və İ. S. Yevtuşenko, Ukrayna Milli Tibb Elmləri Akademiyası Vladimir 

Korneyeviç Qusak adına Təxirəsalınmaz və Bərpaedici Cərrahlıq İnstitutunun əməkdaşları 

V. A. Simonyan, S. Q. Blindaruk, O. N. Vinokurova və M. F. İvanov, Donetsk şəhərindəki 

vilayət şəhər elmi-praktik neyroreabilitasiya mərkəzinin əməkdaşı M. R. Şaymurzin 2012-

ci 


ildə 

Ukraynanın  «Beynəlxalq  nevroloji  jurnalı»nda  dərc  etdirdikləri 

«adrenomielonevropatiya  ilə  birləşən  adrenoleykodistrofiya  və  Lorenso  yağının  peroral 

qəbul  edilməsilə xəstənin  müalicəsi»  adlı  məqalədə  nadir hallarda  rast gəlinən bir klinik 

hadisəni  təsvir  etmiş,  pasiyentin  instrumental  və  laborator  müayinəsinin  nəticələrini, 

Lorenso  yağının  peroral  qəbul  edilməsilə  xəstənin  patogenetik  müalicəsinin  aparılması 

fonunda katamnestik müşahidədə aşkar olunan əlamətləri göstərmişlər [357]. Müəlliflərin 

adrenoleykodistrofiya  və  adrenomieloneyropatiyanın  qovuşduğu  diaqnostikaya  nümunə 

kimi  gətirdikləri  klinik  hadisəni  aşağıda  təsvir  edəcək  və  həmin  formanın  Lorenso  yağı 

vasitəsilə müalicəsinin mümkünlüyü haqqında məlumatı çatdıracağıq.  

Ukraynanın Çerkas vilayətində yaşayan 20 yaşlı pasiyent yaddaşın zəifləməsi, 

nitqin  dəyişməsi,  ətraflarda  zəiflik  olması,  yeriyərkən  səndələməyin  meydana  çıxması 

şikayətləri ilə 2011-ci ilin iyununda «Ukrayna Milli Tibb Elmləri Akademiyası Vladimir 

Korneyeviç  Qusak  adına  Təxirəsalınmaz  və  Bərpaedici  Cərrahlıq  İnstitutu»  dövlət 

müəssisəsinin nevrologiya klinikasına daxil olmuşdur. 

Erkən  yaşlarından  diffuz  hiperpiqmentasiya  qeydə  alınmışdır.  Fiziki  və  psixi 

inkişafı  yaşına  uyğun  gəlmişdir.  14  yaşından  böyrəküstü  vəzinin  xronik  çatışmazlığı 

səbəbindən endokrinoloqun müşahidəsi altında olmuş, 15 yaşından etibarən fludrokortizon 

(kortinef) və prednizolon qəbul  etməyə  başlamışdır.  Yuxarıda  təsvir  edilən  şikayətlər 16 

yaşından etibarən tədricən artmış və şiddətlənmişdir. 

Müayinə zamanı daxili orqanlar tərəfdən patoloji dəyişiklik aşkar olunmamışdır. 

İntensiv qaralma (gündə yanma) tipi üzrə dərinin diffuz piqmentasiyası diqqəti özünə cəlb 

etmişdir (şəkil 23). Piqmentasiya dirsək, diz və sağrı nahiyələrində xüsusən aydın ifadə 

olunmuşdur.  Əlin  içinin  (ovucun)  şəkli  güclənmiş,  qanadabənzər  kürək  sümükləri 

müşahidə olunmuşdur (şəkil 24). 

 



52 

 

 



 

 

 



 

Şəkil 23. Xəstədə dərinin diffuz piqmentasiyası [357] 

 

 



53 

 

 



 

 

 



Şəkil 24. Xəstədə əlin içinin (ovucun) şəklinin güclənməsi, kürək sümüklərinin 

qanadabənzər forma alması [357] 

 

Qanın  və  sidiyin  ümumi  analizi,  qan  zərdabının  biokimyəvi  göstəriciləri 



normada olmuşdur. Qan zərdabı kortizolu dinamikada 20,6–160–195 nmol/l (norma 190–

750  nmol/l),  sutkalıq  sidiyin  17-oksikokortikosteroidləri  5,8  nmol/l  (norma  3,6–20,7 

nmol/l) müəyyənləşdirilmişdir. Böyrəküstü vəzilərin ultrasəs müayinəsi zamanı onlarda elə 



54 

 

bir dəyişiklik aşkar edilməmişdir. Sağ gözün görmə itiliyi (visus oculus dextra) – 0,5, sol 



gözün  görmə  itiliyi  (visus  oculus  sinistra)  –  0,5  olmuş,  göz  dibində  görünə  biləcək  bir 

patologiya aşkara çıxarılmamışdır. 

Xəstə  klinikaya  daxil  olarkən  elektroneyromioqrafiya  nəticələri:  sağ  dirsək 

sinirinin  hərəki  lifləri  boyunca  oyanmanın  ötürülməsi  sürəti  45  m/san,  sol  orta  sinirin 

hərəki  lifləri  boyunca  oyanmanın  ötürülməsi  sürəti  37  m/san,  sağ  böyük  tibial  (böyük 

baldır) sinirinin hərəki lifləri boyunca oyanmanın ötürülməsi sürəti 12 m/san, sol böyük 

tibial (böyük baldır) sinirinin hərəki ifləri boyunca oyanmanın ötürülməsi sürəti 16 m/san, 

sağ kiçik tibial (böyük baldır) sinirinin hərəki ifləri boyunca oyanmanın ötürülməsi sürəti 

24  m/san,  sol  kiçik  tibial  (böyük  baldır)  sinirinin  hərəki  ifləri  boyunca  oyanmanın 

ötürülməsi  sürəti  16  m/san,  sol  orta  sinirin  hissi  lifləri  boyunca  oyanmanın  ötürülməsi 

sürəti  48  m/san,  sol  kiçik  tibial  (böyük  baldır)  sinirinin  hissi  ifləri  boyunca  oyanmanın 

ötürülməsi sürəti 6 m/san olmuşdur (şəkil 25). 

 

 

 



Şəkil  25.  Xəstə  klinikaya  daxil  olarkən  elektroneyromioqrafiya  nəticələrinin 

qrafik təsviri [357]. 

 

Altı aydan sonra aparılan elektroneyromioqrafiya nəticələri mənfi dinamikasız 



olmuşdur. 

Elektroensefaloqrammada  əsasən  sol  təpə-gicgah  ayırmalarında  delta 

diapazonunun  dominantlıq  edən  patoloji  yüksək  amplitudlu  ritmi  qeydə  alınmış, 

fotostimulyasiya  və  hiperventilyasiya  beyinin  epileptiform  aktivliyinə  şəhadət  verən 

«şiddətli  dalğa  –  yavaş  dalğa»  kompleks  və  birləşmələrinin  miqdarının  artdığını  aşağa 

çıxarmışdır. 




55 

 

Qısamüddətli yaddaşın (short-term memory) müayinəsinin nəticələri:  



P200–N200*  –  məkani  və  riyazi  patternin  müayinəsi  zamanı  məlum 

nümunələrlə  tutuşdurulma  (müqayisə  edilmə)  prosesinin,  oriyentasiya  (səmtləşmə  – 

durduğu  yerin  cəhətini  müəyyənləşdirə  bilmə)  və  diqqət  yetirmə  mexanizmlərinin, 

qısamüddətli yaddaşın pozulması.  

P300**  göstəricisinin  uzanması  –  bütün  patternlərin  və  yaddaş  sisteminin 

müayinəsi  zamanı  qərar  qəbulu  proseslərində  modalospesifik  işçi  yaddaşının  və 

informasiyaların yenidən emalının pozulması. 

P600  göstəricisinin  olmaması  –  qanqlilərin  qabıqaltı  strukturlarının 

zədələnməsinə şəhadət verən bir əlamət. 

N400 göstəricisinin uzanması – semantik və assosiativ (epizodik) anlamanın və 

yaddaşın pozulması. 

*P200–N200*  –  stimulun  nümunə  ilə  komparasiyası  və  məzmunun  yaddaşda 

yenilənməsi. ( 

P300  –  qərar  qəbulu,  fəaliyyətin  seçilməsi  və  yatırılması,  nəticələrə  nəzarət 

olunması, emosiya və duyğuların kodlaşdırılması, məkani analiz.  

Sensomotor reaksiya müddətinin uzanması. 

Emosional-obrazlı  patternin  və  epizodik  yaddaşın  qiymətli  və  qiymətsiz 

stimulları arasında diferensiasiyanın olmaması. 

Qeyd  edilən  nəticələr  parietofrontohippokampal  (təpə  –  alın  –  hippokamp) 

koqnitiv disfunksiyasının aydın ifadə olunmasına şəhadət vermişdir. 

Baş beyinin maqnit-rezonans tomoqrafiyasının nəticələri: hər iki tərəfdən təpə-

ənsə  nahiyəsinin  ağ  maddəsində,  döyənəkli  cisimdə,  həmçinin  gicgah  paylarının  ağ 

maddəsinin  dərin  şöbələrində  yüksəlmiş  maqnit  rezonansı  siqnalının  aydın  olmayan 

(anlaşılmaz,  qarışıq),  qeyri-düz  (hamar  olmayan)  konturları  ilə  səciyyələnən  zonalar 

vizuallaşır,  analoji  maqnit  rezonansı  siqnalı  sahəsinin  döyənəkli  cisim  dizində,  beyin 

ayaqcıqlarında və Varoli körpüsünün əsasında vizuallaşdığı qeyd edilmişdir. 

Altı aydan sonra baş beyinin maqnit-rezonans tomoqrafiyasının nəticələri mənfi 

dinamikasız olmuşdur. 

Xəstənin  şikayətləri,  uzunmüddətli  müşahidələrin,  klinik  monitorinqin,  okulist 

və  hepatoloqla  məsləhətləşmələrin  nəticələri  əsasında  belə  bir  diaqnoz  qoyulmuşdur: 

polinevropatiyalı,  mülayim  tetraparezli,  ataksiya,  disleksiya  və  koqnitiv  pozğunluqlu 

adrenoleykomielodistrofiya. 

Dezintoksikasion (reosorbilakt) və metabolik terapiya (neyrotropin, tiotriazolin, 

heptral) aparılmışdır. Növbəti altı ay ərzində pasiyent aşağıyağlı dieta gözləməklə bir yerdə 

Lorenso  yağını  qəbul etmişdir  (şəkil 26).  Aparılan  müalicə  fonunda  yaddaş və diqqətin 

yaxşılaşması,  ataktik  sindromun  ifadəliliyinin  azalması  şəklində  xəstənin  vəziyyətinin 

yaxşılaşdığı və prosesin stabilizasiyası qeydə alınmışdır. Pasiyent Lorenso yağı, kortinef, 

həmçinin  kortikotrop  (beyin  qabığına  təsir)  və  suprarenal  (böyrəküstü  vəzilərə  təsir) 

aktivliyə  malik  olan  qliserin  tabletlərinin  qəbulunu  davam  etdirmişdir.  Bir  ildən  sonrakı 

katamnez:  koqnitiv  funksiyalar  və  yeriş  müəyyən  qədər  yaxşılaşmış,  ataksiya  praktik 

olaraq aradan getmişdir. Xəstəyə terapiyanı davam etdirməsi tövsiyə olunmuşdur. 



56 

 

 



 

 

Şəkil 26. Xəstənin müalicə sisteminə Lorenso yağının peroral qəbulu əlavə edilir 



[357]. 

 

Beləliklə,  təqdim  edilən  klinik  nümunədə  mütəxəssislərin  xəstə  üzərindəki 



müşahidələri bir daha göstərmişdir ki, diaqnozun erkən qoyulması və patogenetik terapiya 

aparılması  (Lorenso  yağ  və  kortikotrop  terapiya)  invalidləşdirici  simptomların  inkişafını 

mühüm dərəcədə yavaşıdır, onların təzahürünü əhəmiyyətli ölçüdə yubadır. 

Hal-hazırda  adrenoleykodistrofiyanın  müalicəsi  sahəsində  transplantologiya 

elminin dönüş yaradacağına böyük ümidlər bəslənilir. Transplantoloji araşdırmalar əsasən 

iki  istiqamətdə  aparılır.  Bunlardan  birincisi  ondan  ibarətdir  ki,  sümük  iliyinin 

transplantasiyasının  effektivliyi  ətraflı  öyrənilir.  Ikinci  istiqamət  xəstənin  özünə  məxsus 

olan  qanyaradıcı  gövdə  hüceyrələrinin  genetik  korreksiyasından  sonra  onların 

transplantasiyası metodunun işlənib hazırlanmasından ibarətdir. 

Adrenoleykodistrofiyalı  uşaqlara  yalnız  sümük  iliyinin  transplantasiyası  kimi 

əməliyyat  edirlər.  Ancaq  əməliyyatdan  sonra  uşağın  sağ  qala  bilməsi  və  sağlamlığına 

qovuşması barəsində fikir söyləmək hələ çox tezdir. Erkən posttransplantasion dövrdə pis 

gedişə malik infeksion ağırlaşmaların yaranması riskinin həddən ziyadə yüksək olması bu 

metodun geniş miqyasda yeridilməsini əngəlləyir. Axır vaxtlar dünyada səhiyyəsi güclü 

inkişaf etmiş ölkələrdə oxşar əməliyyatlar edilir, lakin neçə-neçə imkanlı şəxsin külli vəsait 

xərcləmələrinə baxmayaraq ondan gözlənilən nəticə hasil olmur. 

Təəssüf  ki,  adrenoleykodistrofiya,  xüsusən  onun  uşaq  serebral  forması 

qarşısında müasir təbabət hələlik acizdir. 

Hazırda  adrenoleykodistrofiyanın  müalicəsinin  daha  effektiv  metodu 

hemopoetik hüceyrələrin transplantasiyası hesab olunur (şəkil 27).  




57 

 

 



 

 

Şəkil 27. Hemopoetik gövdə hüceyrələrinın köçürülməsi vasitəsilə lipid 



metabolizminin bərpası sxemi 

 

 



Mərkəzi  sinir  sisteminin  cüzi  və  yaxud  mülayim  dərəcədə  ifadə  olunan 

zədələnməsinin  qeydə  alındığı  X-ilişikli  adrenoleykodistrofiyalı  xəstələrə  hemopoetik 

gövdə  hüceyrələrinin  transplantasiyası  göstərişdir.  Onun  həyata  keçirilməsi  nəticəsində 

psixi  funksiyaların  yaxşılaşması,  kompüter  tomoqrafiyası  və  maqnit-rezonans 

tomoqrafiyası  kimi  mükəmməl  neyroradioloji  müayinə  metodları  sayəsində  aşkara 

çıxarılmış anomaliyaların geriyə inkişafı olur [11; 173; 378]. 

Hal-hazırda  bir  neyrodegenerativ  xəstəlik  olaraq  adrenoleykodistrofiyanın 

genoterapiya  metodu  vasitəsilə  müalicəsi  işlənib  hazırlanır  və  onun  yaxın  gələcəkdə 

hemopoetik  gövdə  hüceyrələrinin  transplantasiyasına  alternativ  bir  çıxış  yolu  olacağı 

gözlənilir [360; 378; 389]. 

Son  zamanlar  gen  texnologiyalarının  istifadəsi  zamanı  ümidləndirici  nəticələr 

alınmışdır. Fransız alimləri belə tədqiqatlara start vermişlər. Onlar ayrılmış autoloji CD34

+

 

hüceyrələrinin  genetik  korreksiyası  üçün  özündə  ABCD1  geninin  surəti  olan  «insanın 



immun  çatışmazlığı  virusu  –  1»  əsasında  lentivirus  vektorundan  istifadə  etmişlər.  Bu 

metodikaya müvafiq olaraq tam mieloablyasiyaya nail olmaq məqsədilə siklofosfamid və 

bisulfanın  qəbulundan  sonra  xəstəyə  modifikasiya  olunmuş  CD34

+

  hüceyrələrinin 



infuziyasını  etmişlər.  Adrenoleykodistrofiyanın  terapiyasında  bu  yeni  yanaşmanın 

effektivliyi 

bütövlükdə 

götürüldükdə 

donor 

hemopoetik 



hüceyrələrinin 

transplantasiyasından  əldə  olunan  nəticələri  əhəmiyyətli  dərəcədə  arxada  qoymuşdur. 




58 

 

Ancaq  buna  baxmayaraq  yeni  metod  hələ  dərindən  öyrənilməsini  və  bir  çox 



xüsusiyyətlərinin dəqiqləşdirilməsini tələb edir. 

Adrenoleykodistrofiyanın proqnozu onun klinik formasından asılıdır. 

X-ilişikli  adrenoleykodistrofiyası  olan  pasiyentlərə  ambulator  nəzarəti  təsvir 

edən blok-sxem 28-ci şəkildə verilmişdir. 

 

 

 



Şəkil 28. X-ilişikli adrenoleykodistrofiyası olan pasiyentlərə ambulator nəzarəti 

təsvir edən blok-sxem [67].  

 

 

 




Yüklə 1,8 Mb.

Dostları ilə paylaş:
1   2   3   4   5   6   7   8   9   10




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©azkurs.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

gir | qeydiyyatdan keç
    Ana səhifə


yükləyin