İdarəetmə mədəniyyəti
33
I HİSSƏ
Kulturologiya - XXI əsrin aparıcı elmi paradiqması
və idarəetmə mədəniyyətinin elmi əsası kimi
Ruhi mədəniyyətin dəyəri və intellektual mədəniyyətin xüsusi missi-
yası haqqında. Kulturologiyanın xüsusi strateji əhəmiyyəti haqqında.
Demokratik dövlətçilik mədəniyyəti haqqında. Milli və beynəlxalq idarə-
etmə mədəniyyəti haqqında. Qərb ölkələrində idarəetmə elmi haqqında.
Müəllifin kulturoloji idarəetmə modeli haqqında. Milli idarəetmə mədə-
niyyətinin təkmilləşdirilməsi üzrə müəllifin tövsiyələri.
Ruhi mədəniyyətin dəyəri və intellektual
mədəniyyətin xüsusi missiyası haqqında
İnkişafın mürəkkəb dinamikası ilə xarakterizə olunan müasir dünyada, ic-
timai-siyasi quruluş və idarəetmənin müxtəlif sistemləri, həyat fəaliyyəti tex-
nologiyaları, xalqların və fərdlərin mədəni dəyərlər sistemi ilə şərtlənən bir
çox dialektik ziddiyyətlər və çətinliklər aşkar edilir. İnsanın inkişafına xas
ümumi qanunauyğunluqlarla birləşən təkrarolunmaz tarixi, etnik və milli
özünəməxsusluq, mədəniyyətlərin və sivilizasiyaların xarakterik fərdiliyi ay-
rı-ayrı xalqların və ölkələrin idarəetmə mədəniyyətinin konkret formaları ilə
üzvi surətdə qarşılıqlı əlaqədardır. Bununla belə, maliyyə, sənaye və informa-
siya kapitalının monopolizasiya, inteqrasiya və beynəlmiləlçilik proseslərinin
xarakterik olduğu qloballaşma şəraitində dövlət idarəçiliyi siyasətində, for-
maları və texnologiyalarında dəyişikliklər baş verir. Dövlət və qlobal idarəçi-
liyin effektivliyinin yüksəldilməsi mühakimələrindən biri odur ki, texnogen
sivilizasiya təbiətdəki özünü tənzimləmənin baza mexanizmini dağıdaraq, in-
san həyatının keyfiyyətini aşağı salan ekoloji böhrana səbəb olur. Qlobal iqti-
sadi çağırışlar, maliyyə və ərzaq böhranı, qlobal istiləşmə, milli və beynəl-
xalq təhlükəsizlik məsələləri, tərəflərin maraqlarına hörmət, onların birliyinə
nail olmaq cəhdini nəzərdə tutan təhlükəsizlik problemlərinə yeni, elmi və
məntiqi əsaslandırılmış yanaşmaların hazırlanması və razılaşdırılmasını tələb
edir. Müasir sivilizasiyanın “təhlükəsiz inkişaf” paradiqması Qərbin və Şər-
qin həyat fəlsəfəsinin yaradıcı sintezini, insan ləyaqətinə inam, razılıq və hör-
mət olmadan mümkün olmayan davamlı inkişaf, qarşılıqlı anlaşma, əməkdaş-
lıq, qarşılıqlı yardım və bəşəriyyətin tərəqqisini təmin edən yeni kulturoloji
texnologiyaların işlənib hazırlanmasını nəzərdə tutur.
Fuad Məmmədov
34
Fəaliyyətin siyasi, iqtisadi, sosial və beynəlxalq sahələrinə toxunan dün-
ya mədəniyyəti və sivilizasiyasındakı daimi dəyişikliklər insanın, cəmiyyə-
tin, dövlətin və bütün bəşəriyyətin inkişafının idarə edilməsi proseslərinə
xüsusi diqqət tələb edir. Elmin, təhsilin və yüksək texnologiyaların tərəqqi-
sinin, hər bir ölkənin rifahı, həyat keyfiyyəti və təhlükəsizliyinin bir çox cə-
hətdən asılı olduğu idarəetmə mədəniyyətinin prioritet inkişafı haqqında
məsələ gündəlikdə kəskin şəkildə durur. Dünya maliyyə böhranı, qlobal
idarəetmə praktikasında nöqsanlar olduğunu aşkar etdi ki, onun nəticəsində
planetdəki milyonlarla insanların sosial ümidləri acı peşmançılıq və ciddi
maddi itkilərlə başa çatdı. Eyni zamanda o, bəşəriyyətin yaşaması və inki-
şafı üçün həm qlobal, həm də milli miqyasda idarəetmə mədəniyyətinin
təkmilləşdirilməsinin bizim ğünlərdə nə qədər aktual olduğunu göstərdi.
Məlumdur ki, mədəni inkişafın əsasını insanın öz həyatını qorumaq və
yaxşılaşdırmaq qayğısı təşkil edir. Qədim dövrlərdən indiyə qədər bəşəriy-
yətin çoxəsrlik inkişaf təcrübəsinin məntiqi-tarixi təhlili insanın həyat fəa-
liyyətinin universal qanunauyğunluqlarının xarakterinə malik bəzi kulturo-
loji kateqoriyaları aşkarlamağa imkan verir. Onlar zəruri inkişaf tempini və
keyfiyyətini təmin edən üç əsas anlayışa: həyat məqsədinə; inkişaf vasitələ-
ri və enerji mənbəyinə; müvəffəqiyyət şərtlərinə gətirib çıxarır. Məqsəd - in-
san həyatının qorunması və yaxşılaşdırılmasıdır. İnkişaf vasitələri və enerji
mənbələri – təbiət və mədəniyyətdir. Müvəffəqiyyət şərtləri- effektiv idarə-
etmədir. İdarəetmədə səhvlərlə şərtlənən rifahın aşağı düşməsi, iqtisadi
böhranlar, həyat səviyyəsinin enməsi - sosial sabitsizliyə, insanların təca-
vüzkarlığının artmasına, nizam-intizamın pozulmasına, sosial etikanın zəif-
ləməsinə səbəb olur. Əgər bəşəriyyət mütləq prioritet kimi, siyasi maraqları
da bu prioritetə tabe edərək dünyada yüksək mədəniyyətin real üstünlüyünə
nail olsa idi, ehtimal ki, bu yalnız həyat keyfiyyətinin yüksəldilməsi imkan-
larının deyil, dünya sivilizasiyasının bir çox ağrılı milli, regional və qlobal
problemlərinin həlli imkanlarını genişləndirərdi. Həyat - mədəniyyətin in-
san həyatının qorunması və yaxşılaşdırılmasının permanent prosesi kimi
dərk edilməsi ilə əlaqələndirilən yüksək insan mədəniyyətinin universal
meritokratik prinsiplərinə bağlılıqla şərtlənən, qlobal etik cəmiyyətin həm-
rəyliyi kimi, müxtəlif xalqların mədəniyyətlərinin harmonizasiyasına və
maraqlarının razılaşdırılmasına əsaslanan sosial tam kimi - dünya mədəniy-
yəti və sivilizasiyasının təkmilləşdirilməsini tələb edir. İnsan beyninin gör-
mə imkanları və deməli, düzgün anlama, bizi əhatə edən obyektiv aləm
haqqında biliklərimizin səviyyəsi ilə bağlıdır. Bilməmək baha başa gəlir!
Siyasətçilər və məmurlar, təşkilat və idarə rəhbərləri, ayrı-ayrı fərdlər idarə-
etmənin elmi əsasları və müasir texnologiyalarını nəinki bilməli, həm də ta-
rixi təfəkkürə malik olmalı, onların fəaliyyəti ilə bu və ya digər dərəcədə
İdarəetmə mədəniyyəti
35
bağlı olan hadisələr, faktlar və insanlar haqqında informasiyaya yiyələnmə-
lidirlər. Мilli və dünya mədəniyyətinin mahiyyətini, xüsusiyyətlərini, tarixi-
ni və nailiyyətlərini bilmək, ictimai inkişafın qanunlarını və texnologiyala-
rını düzgün başa düşmək, faktları, hadisələri və insanları düzgün qiymət-
ləndirmək qabiliyyəti hər bir mədəni insan, hər bir siyasətçi və idarəçi üçün
norma оlmalıdır.
Hazırkı əsər idarəetmə sahəsində - şəxsiyyət, ailə, kollektiv, dövlət, dün-
ya birliyi kimi bütün səviyyələrdə biliklərin və bacarıqların, yaradıcı fəaliy-
yətdəki, həyat rifahı və keyfiyyətinin yüksəldilməsindəki uğurların müəy-
yən edildiyi biliklərin təkmilləşdirilməsinə elmi rəhbər kimi nəzərdə tutul-
muşdur. Təcrübə göstərir ki, effektiv idarəetməyə və həyat keyfiyyətinin
yüksəldilməsində müvəffəqiyyətə nail olma üçün yalnız biliklər, bacarıqlar,
mütəşəkkillik və yaradıcı fəaliyyət kifayət deyil. Motivasiya (istək) və im-
kanlar (hakimiyyət səlahiyyətləri və maddi resurslar) da lazımdır. Böhranlı
situasiyalardan çıxışın axtarıldığı şəraitdə, hər bir lider öz gücünə inam və
idarəetmə müvəffəqiyyəti əldə etmək üçün psixoloji qeyri-müəyyənlik və
daxili ziddiyyətlər vəziyyətini aradan qaldırmaq qabiliyyətinə malik olmalı-
dır. Bu qayda, özünüidarənin - qoyulmuş məqsədlərə çatmanı, şəxsiyyətlər-
arası və ailə münasibətlərini tənzimləməyin labüd şərti olan şəxsi və ailə
həyatında da ədalətlidir.
İnsanın azadlığına və xoşbəxtliyinə, “xilasa”, milli həmrəyliyə, tərəqqi-
yə, kаmilliyə, sülhə, rifaha yol açan effektiv idarəetmə - yüksək ruhi mədə-
niyyət olmadan mümkün deyil.
3
Cahillik – şər və miskinlik, mədəniyyət isə -
bilik, inkişaf və rifahdır. İlk növbədə, sosial təzahür olan, insanların cahilli-
yi ilə şərtlənən şəri azaltmaq və dəf etmək - yüksək ruhi mədəniyyətin inki-
şaf etdirilməsi və yayılması yolu ilə mümkündür. Burada çox şey uşaq və
gənclərin düzgün tərbiyə edilməsindən, elmi nailiyyətlərə əsaslanan, elmin
və təhsilin insana verdiyi yüksək mədəni dəyərlər imkanı üzərində qurulan
məntiqi dəlillər əsasında yaşlı insanları inandırmaq bacarığından asılıdır.
Yüksək ruhi mədəniyyət - praqmatik dəyərlərə əsaslanan, təfəkkür stereo-
tipləri ilə şərtlənən, müasir dünya sivilizasiyasının iqtisadi, sosial-siyasi və
ekoloji qeyri-sabitliyi ilə bağlı böhranların aradan qaldırılması üçün geniş
imkanlar açan mənbədir. Böhran şəraitində yaşamaq və həyat şəraitini per-
3
“Mədəniyyət” anlayışının yaranması və onun haqqında dəyişdirici fəaliyyət, əqli, etik və
estetik inkişaf kimi təsəvvürlərin genişlənməsi - Böyük Porsiya Katon ( b.e.ə.234-149-cu
illər), Mark Tuli Siseron (b.e.ə. 106-43-cü illər), Samuel Pufendorf (1632-1694), Avropanın
maarif xadimləri İ.K.Adelunq (1732-1806), İ.Q.Herder (1744-1803), D.M.Vellanski (1774-
1847), N.A.Berdyayev (1874-1948), P.A.Florenski (1882-1943), N.K.Rerix (1847-1947),
O.Şpenqler (1880-1936), A.Belıy (1880-1934) və başqalarının adları ilə bağlıdır.
Fuad Məmmədov
36
manent olaraq yaxşılaşdırmaq, sülh və həyat qabiliyyətli sivilizasiya forma-
laşdırmaq üçün insana – özünün, dövlətin, cəmiyyətin, bəşəriyyətin, indiki
və gələcəк zamanın qarşısında yüksək məsuliyyət mədəniyyəti gərəkdir.
Kitabın məqsədlərindən biri mədəniyyət haqqında “iqtisadiyyat üzərində
üstqurum” olması kimi köhnəlmiş ictimai təsəvvür stereotiplərinin aradan
qaldırılmasına və onun yaradıcı proses və bütöv sosial sistem kimi düzgün
başa düşülməsinə kömək etməkdir. Bütün cəmiyyət tərəfindən yaradıcı pro-
ses olan mədəniyyətin mahiyyətinin, onun əsas vəzifələrinin, universal
funksiyaları və dəyişdirici imkanlarının, ideoloji və koordinasiya rolunun
dərk edilməsi, dövlət quruluculuğu və idarəçiliyi üçün kulturologiyanın
strateji əhəmiyyətinin qiymətləndirilməsi bir çox siyasi və sosial problem-
lərin həllini asanlaşdırır, ziddiyyətlərin aradan qaldırılmasına və destruktiv
proseslərin qarşısının alınmasına imkan verir.
Ruhi mədəniyyətin strukturu, prioritetləri və hərəkətverici qüvvələri icti-
mai tərəqqi üçün həlledici əhəmiyyətə malikdir. Hər bir milli mədəniyyətin
effektivliyi onun strukturundan asılıdır. Dünya mədəniyyəti və sivilizasiya-
sının inkişaf təcrübəsi göstərdi ki, yüksək rifah halı və həyat keyfiyyəti yal-
nız, mədəniyyətin bütöv sisteminin başlıca hərəkətverici qüvvəsi intellektu-
al mədəniyyət: elm, təhsil, maarif və elmtutumlu informasiya olan ölkələrdə
təmin olunur. Real müstəqilliyə gedən yol yüksək mədəniyyətdən, vətən-
daşların ümumi maraqlarına əsaslanan mədəni inkişafdan, ilk növbədə, in-
tellektual inkişafdan keçir. İnсanın dəyəri onun milli mənşəyi, silki mənsu-
biyyəti, maddi vəziyyəti və ya dini məzhəbi ilə deyil, şəxsi ruhi mədəniyyə-
ti – humanizmi və insanların rifahı naminə yaradıcı fəaliyyəti ilə müəyyən
edilir. Başqa sözlə, insanın həqiqi dəyər meyarı şəxsiyyət mədəniyyətidir. O
isə müəyyən hədlərdə, onun inkişaf və nailiyyətlərini müəyyənləşdirir. Bu-
na görə də öz ölkəsinin və bütün bəşəriyyətin həyatına biganə olmayan hər
bir mədəni insan ruhi mədəniyyətin yüksəldilməsinə, biliklərin və insan ali-
cənablığının inkişafına yardım etməli, gənc nəslə dünya sivilizasiyasının
pozitiv təcrübəsini ötürməlidir. Ruhi mədəniyyətin inkişafı – eyni zamanda
insanın şəxsi ad-sana nail olması yoludur. Şəxsi ad-san irsidən həmişə üs-
tündür, çünki irsən qazanılmış ad-sanı insan hələ qorumağı və özünün həyat
şəraitdən asılı olmayaraq, şəxsi ləyaqəti və alicənab xarakteri ilə təsdiq et-
məyi bacarmalıdır. Qazanılmış ad-san isə onun şəxsi keyfiyyətlərinin, ruhu-
nun aristokratlığı, qabiliyyətlərinin və yaradıcı fəaliyyətinin nəticələri, onun
insanlar, Vətən və Bəşəriyyət qarşısında şəxsi xidmətlərinin ifadəsidir.
Dünyanı qatı eqoizmdən və ksenofobiyadan, iztirablardan və daim böhran-
lara məruz qalan texnogen sivilizasiyanın dağıdıcı proseslərindən yalnız
yüksək ruhi mədəniyyət xilas edə bilər.
Ömür qısadır və insanlar bu reallığı müxtəlif cür başa düşürlər. Bəziləri
İdarəetmə mədəniyyəti
37
öz əməyi və xeyirxahlığı ilə adını gələcək nəsillərin yaddaşına yazmağa və
əbədi şöhrət qazanmağa tələsir, digərləri isə həyatdan öz xeyirlərinə istifadə
etmək üçün yaşayırlar. Bu məsələdə hər bir insanın mövqeyini onun ruhi
mədəniyyəti, tərbiyəsi, dünyagörüşü, həmçinin cəmiyyətdə üstün olan də-
yərlər sistemi müəyyən edir. Bununla belə, hamımız yadda saxlamalıyıq ki,
böyük məqsədlərsiz, böyük işlər yoxdur. Fridrix Şiller demişdir ki, insan,
onun məqsədləri böyüdükcə, böyüyür. Şübhəsiz ki, burada söhbət yüksək
mədəniyyətli insandan gedir, çünki şəxsiyyətin, onun ruhi mədəniyyətinin,
intellektual və mənəvi səviyyəsinin inkişafı olmasa, məqsədlərin inkişafı
mümkündürmü? Özünün мədəni inkişafa ehtiyacı olan kəs başqalarının mə-
dəni səviyyəsini qiymətləndirə və yüksək məqsədlər qoya bilərmi? Hər bir
xalqda, bu və ya digər dərəcədə, əqlin və qəlbin mədəniyyətinin harmonik
vəhdət təşkil etdiyi yüksək mədəniyyətli insanlar və yalniz anladıqlarını
eşidən kəmsavad, cahil, asanlıqla idarə oluna bilən insanlar vardır. Dövlət
və sosial idarəçiliyin ən mühüm vəzifələrindən biri kulturoloji təhsil və ma-
arif vasitəsi ilə nəinki birinci kateqoriyalı insanların biliyini, qabiliyyətini
və imkanlarını artırmaq, həmçinin bəlkə də daha artıq dərəcədə, etnik mən-
şəyindən, dinindən, yerləşdikləri təbii-coğrafi şəraitdən və mühitdən asılı
olmayaraq, ikinci kateqoriyalı insanların mənəvi mədəniyyət səviyyəsini
permanent olaraq yüksəltməkdir. Düzgün sosial-mədəni siyasətin köməyi
ilə bütün dünyada pozitiv insan keyfiyyətlərinin stimullaşdırılması və inki-
şafı üçün şəraitin yaradılması zəruridir. Bu hər bir dövlət üçün üç mühüm
idarəetmə məsələsinin: insan kapitalı mədəniyyətinin inkişafının, cəmiyyə-
tin davamlı, harmonik sosial tərəqqisinə (cəmiyyət mədəniyyətinə) nail olma
və cahillyin, ksenofobiya və fanatizmin aradan qaldırılması, xalqların mə-
dəni eyniliyi və qarşılıqlı anlaşması hesabına beynəlxalq münasibətlər mə-
dəniyyəti inkişafının eyni vaxtda həllinə imkan verər.
Cəmiyyət mədəniyyəti nədir? Bu - intellektual mədəniyyət və humanist
etika, inam və xeyirxahlıq, yüksək incəsənət, rəqabət qabiliyyətli iqtisadiy-
yat, insanın təbii hüquq və azadlıqları, şüurlu qanunlar, düşünülmüş siyasət
və ədalətli idarəetmədir. Bu - təfəkkür mədəniyyəti və zamanı idarəetmə mədə-
niyyəti, əmək, qidalanma və tibb mədəniyyətidir, bu - şəhərsalma mədəniyyəti,
yaxşı yollar, abad evlər və parklardır, bu - insan həyatının sağlamlığının və
ömür uzunluğunun asılı olduğu ekoloji mədəniyyət, fərdi və beynəlxalq
münasibətlər mədəniyyəti, ailə və insan xoşbəxtliyi mədəniyyətidir. Cəmiy-
yətin sabit inkişafı daha çox qanunların, qaydaların və intizamın icra mədə-
niyyətindən, rifaha, davamlı inkişafa və tərəqqiyə yol açan fəaliyyətin elm
tutumlu texnologiyalarının istifadəsini nəzərdə tutan yüksək əmək mədə-
niyyətindən asılıdır. Cəmiyyətdə nizam və intizam ədalətlə saxlanılır, əda-
lət isə insanların qabiliyyətləri, imkanları və xidmətlərinin haqlı qiymətlən-
Fuad Məmmədov
38
dirilməsi və qəbul edilməsinə, vəzifələrin düzgün bölünməsinə, statusun və
sosial imtiyazların doğru təyin edilməsinə istinad edir.
Tarixən cəmiyyətin ruhi mədəniyyətinin formalaşmasında din böyük rol
oynayıb və oynayır. Ruhi mədəniyyət fenomeni olan hər bir dində üç kom-
ponent iştirak edir: inam, ibadət, mənəviyyat. Bütün dinlərin əsasını inam
təşkil edir. İnam – insanın, yüksək aprior mənəvi prinsiplərdə və ali şüura
istinadla bağlı olan psixoloji təhlükəsizlikdə qəlbin tələbatı ilə şərtlənən
vicdanıdır. O, xalqların etnik-tarixi ənənələrindən asılı olan sərhədlərə ma-
lik deyil. İbadət – müxtəlif dinlərdə öz xüsusiyyətlərinə malik olan ayindir.
Mənəviyyat - insanların əxlaqi tərbiyəsinin və cəmiyyətin adətlərinin yaxşı-
laşdırılması, yoxsulluqla yanaşı, cinayətlərin əsas səbəbi olan tamahkarlıq
və paxıllığın aradan qaldırılması zərurəti ilə bağlı bütün dinlərin əsas vəzi-
fəsidir. İnsan mədəniyyətinin qədim sosial institutu olan dinin başlıca məq-
sədi - mənəvi mədəniyyətin formalaşdırılması və qorunmasıdır.
Xeyirxah vərdişlərin tərbiyə edilməsində dinlə bərabər, aksioloji baxım-
dan neytral olan, təbiətin və insanın həyat fəaliyyəti qanunauyğunluqlarını
aşkar edən və sübuta yetirən, insanların neqativ кeyfiyyətlərini və onların
dağıdıcı nəticələrini, onların düzgün həyat fəaliyyətinə, insan münasibətləri
mədəniyyətinə vurduğu ziyanı izah edən elm yardım edir. Həyat göstərdi
ki, yalnız öyüd və nəsihətlər insan şüurunun dəyişdirilməsinə hər zaman
yardım etmir. İnsanların şüurunu dəyişməyə və sosial-mədəni həyatda onla-
rın, cəmiyyətin və dövlətin mənafeyinə cavab verən proqressiv islahatların
işlənib hazırlanması və həyata keçirilməsinə yönəldilmiş aktiv fəaliyyətini
motivasiya etməyə kömək edən həqiqi elmi biliklər, inandırıcı dəlillər və
əsaslar lazımdır. Sosial şərin azaldılması, insan təbiətinin yaxşılaşdırılması,
neqativ qaydalar və vərdişlərin aradan qaldırılması, insanların tərbiyələndi-
rilməsi və nəcibləşdirilməsinin effektiv vasitələrindən biri də sosial reallı-
ğın, ağıla və məntiqə zidd və həyatın dəyişən tələblərinə cavab verməyən
tarixi rəvayətlərin və keçmişin qanunlarının tənqidi təhlilidir.
Vətənə məhəbbət, vətənpərvərlik hər bir ölkənin ziyalılarından aktual
sosial-mədəni problemlərin obyektiv tənqidi, elmi əsaslandırılmış təhlilini
tələb edir, çünki onlar olmadan milli inkişaf proseslərinin düzgün tərəqqi və
təkmilləşdirilməsi yollarının axtarışı mümkün deyil. Millətçilikdən azad və-
tənpərvərlik və mədəniyyətdən məhrum yaradıcı fəaliyyət mümkündürmü?
Yüksək mədəniyyət olmadan mənəvi dəyərlərin və maraqların harmonizasi-
yası, insan ləyaqətinə hörmət və qarşılıqlı anlaşma mümkündürmü? Vətənə
inam və milli mədəniyyətə bağlılıq bütün xalqın vicdanlı və fasiləsiz əməyi,
ədalətli siyasət, yüksək dövlət idarəçiliyi mədəniyyəti olmadan mümkün de-
yil. Bu əxlaqi stimulların həyat qabiliyyətinin qorunması intellektual, etik,
hüquqi və idarəetmə mədəniyyətinin qabaqlayıcı inkişafını tələb edir. Bu-
İdarəetmə mədəniyyəti
39
nunla belə, o, milli iqtisadiyyatın rəqabət qabiliyyətli olmasını, resurslardan
düzgün istifadə edilməsini, yoxsulluq və korrupsiyanın aradan qaldırılması-
nı, cəmiyyətin rifahının və onun təhlükəsizliyinin durmadan artırılmasını
təmin edən ədalətli bölgü münasibətlərini nəzərdə tutur.
Xalqın mədəniyyətinin inkişafı üçün bu gün ən mühüm olan nədir? Biz
bu gün dünya mədəniyyəti və sivilizasiyası tarixindən hansı dəyərləri və
nailiyyətləri mənimsəməliyik? İmmanuil Kantın tənqidi təhlilini və Albert
Eynşteynin nonkonformizmini. Bu, xalqın, cəmiyyətin və dövlətin həyat fə-
aliyyətində durğunluq və böhranlardan tərəqqipərvər dəyişikliklərə aparan,
ölkənin dövlət siyasətində intellektual mədəniyyətin mütləq əhəmiyyətli
prioritetinin ən yaxşı sübutudur. Belə dövlət prioritetinin yüksək etik mədə-
niyyət və sosial ədalət prinsipləri ilə vəhdəti sülhə, rifaha, demokratiyaya
və milli tərəqqiyə yol açır. Qədim rəvayətlərin tənqidi təhlili haqqında daha
danışmayaraq, innovativ yanaşma və “məlum həqiqətlərin” yeni interpreta-
siyası mənimsəmə stereotiplərini, müxtəlif hadisələr, faktlar və təzahürlər
haqqında formalaşan təsəvvürləri dəf edərək, çox zaman elmdə keyfiyyətcə
yeni həyat imkanlarını aşkar edən inqilablara gətirib çıxarır. Məgər Koper-
nik, Bruno, Qaliley, Nyuton bəşəriyyətə, təbiət qanunlarına və dünyaya ye-
ni nəzərlə baxmağın yollarını göstərmədilərmi? Məgər Albert Eynşteyn və
Lütfi Zadə zaman və məkanın yeni interpretasiyasının, qeyri-səlis məntiq
imkanlarının kəşfi sayəsində elm dünyasını inqilаbiləşdirmədilərmi? Bu və
bir çox başqa görkəmli alimlərin dünyaya xüsusi, keyfiyyətcə yeni məntiqi
baxışа əsaslanan inqilabi işləri bizim məkan və zaman, materiya və enerji
haqqında təsəvvürlərimizi köklü surətdə dəyişdi, reallığın yeni anlayışına,
yüksək texnologiyaların yaradılmasına açar oldu.
Dünya mədəniyyəti və sivilizasiyasının inkişaf təcrübəsi göstərdi ki, sosial-
mədəni tərəqqi intellektual mədəniyyət səviyyəsi ilə düz mütənasib və cəmiyyə-
tin cahillik səviyyəsi ilə tərs mütənasibdir. Dahi Azərbaycan mütəfəkkiri Niza-
mi Gəncəvi hələ XII əsrdə qeyd edirdi ki, “qüvvət elmdədir, başqa cür heç kəs
heç kəsə üstünlük eyləyə bilməz”. Bəşəriyyətin yaddaşında fövqəladə ağıl və
intuisiya, misilsiz iradə və cəsarət rəmzi kimi qalan Cordano Bruno hələ XVI
əsrdə deyirdi ki, elmin zirvəsini fəth etmək mütləq deyil, hamının dərk etməyə
can atması kifayətdir. Bu həqiqət bu gün də öz əhəmiyyətini itirməmişdir. Ha-
mının alim olması vacib deyil, lakin şəxsiyyətin intellektual inkişaf prosesinin
özü, xüsusən, dünya inkişafının müasir mərhələsində, cəmiyyət üçün praktik
əhəmiyyətə malikdir. İntellektual mədəniyyətin qabaqlayıcı inkişafının əhəmiy-
yəti ondadır ki, intellekt - insanın, cəmiyyətin və dövlətin yeniləşən, tükənməz
strateji resursudur, onun əsasında duran elm isə, təhlükəsiz və rahat həyat üçün
zəruri olan müdrikliyə doğru aparır. Yüksək intellekt dünyanın tarixi inkişafının
hərəkətverici qüvvəsidir. Kəşflər və ixtiralar düzgün başa düşüldükdə və istifa-
Fuad Məmmədov
40
də edildikdə, onun nailiyyətləri planetin milyonlarla insanının həyatı üçün əlve-
rişli imkanları təmin edir. Yüksək intellekt yalnız elmi-texniki və sosial tərəq-
qinin əsası yox, həm də insanların rifahını və təhlükəsizliyini təmin edən haki-
miyyətə, cəmiyyətin, müxtəlif həyat fəaliyyəti sahələrinin ağılla idarə edilməsi-
nə vəsiqədir.
Humanist mənəviyyatla şərtlənən intellekt, insan inkişafının tükənməz
mənbəyidir. Yüksək intellektə əsaslanan elm və təhsil uğurları - ölkənin rə-
qabət qabiliyyəti məsələsidir. Əmək məhsuldarlığı elmi və texniki nailiy-
yətlərdən, təhsilin səviyyəsindən asılıdır, deməli, dövlətin beynəlxalq rey-
tinqinin göstəricisi olan cəmiyyətin maddi rifahı və həyat keyfiyyəti də on-
dan asılıdır. Əgər istehsalın effektivliyinə intellektual mədəniyyət imkanları
prizmasından baxsaq, görərik ki, elmsiz yeni, rəqabət qabiliyyətli, yüksək key-
fiyyətə və aşağı maya dəyərinə malik texnologiyaların yaradılması mümkün
deyil. İnsanların rifahı və həyat keyfiyyətinin intellektual mədəniyyətdən
asılılıq dərəcəsini, həmçinin idarəetmə mədəniyyətinin milli inkişaf üçün
strateji əhəmiyyətini anlamaq üçün Dünya Bankının tədqiqatlarına müraciət
etmək kifayətdir. Bu tədqiqatlarda müəyyən edilmişdir ki, ölkənin iqtisadi
inkişafının 76%-i fundamental elmin nailiyyətləri və texologiyalarına əsas-
lanan inkişaf səviyyəsi ilə, 19%-i idarəetmə mədəniyyətinin səviyyəsi ilə,
yalnız 5%-i ölkənin xammal bazası ilə təmin olunur.
Dünyanın aparıcı ölkələri – elm, yüksək texnologiyalar və təhsilin qa-
baqlayıcı inkişafını təmin edən intellektual mədəniyyətin prioritet inkişafı
əsasında tərəqqi edən ölkələrdir. Qeyd etmək kifayətdir ki, üçüncü minilli-
yin əvvəli üçün ABŞ-ın ümumdaxili məhsulunun əsas hissəsini intellektual
məhsulun istehsalı və reallaşdırılmasından alınan gəlir təşkil edirdi. İntel-
lektual inkişafın qabaqlayıcı inkişafı nəticəsində 2003-cü ildə Almaniya
ÜDM-un (ümumdaxili məhsulun) göstəricilərinə görə ABŞ və Yaponiya-
dan sonra 3-cü yeri tutmuşdur. Onun mədəniyyətinin həyati fəaliyyətini
qiymətləndirmək üçün qeyd edək ki, 2008-ci ildə Almaniya kimi eyni ener-
ji miqdarı sərf edən Ukrayna, Almaniya ÜDM-nun yalnız 10%-ni istehsal
etmişdir
4
. Bununla belə, Almaniyada iqtisadi inkişafdan gələn gəlirin bö-
lüşdürülməsi mədəniyyətində yüksək göstəricilər əldə edilmişdir ki, bu da,
yüksək həyat standartlarına malik orta sinfin sabitliyini təmin edir. İdarəet-
mə effektivliyi ilə də iş analoji qaydadadır, belə ki, о, - bilik və texnologi-
yalarla, mütəxəssislərin mütəşəkkilliyi, təcrübəsi, etikası və innovativ fəa-
liyyəti ilə şərtlənən keyfiyyəti ilə düz, idarəetmə prosesindəki məsrəflərlə
tərs mütənasibdir. Bu qanunauyğunluqların dərk edilməsi bizə aşağıdakıları
təsdiq etməyə imkan verir: xalqın intellektual potensialı dövlətin mədəni
4
Əlbəttə, bu rəqəmlər daim dəyişir.
İdarəetmə mədəniyyəti
41
strateji varıdır, onu adekvat qiymətləndirmək, hər vasitə ilə qorumaq, sə-
mərəli istifadə etmək, fasiləsiz inkişaf etdirmək zəruridir.
Müasir dünya sivilizasiyasının inkişaf vektoru - yüksək bilik və peşəkar
fəaliyyət mədəniyyyətini, beynəlxalq idarəçiliyin nəticələrinə görə bəşəriy-
yət qarşısında daşıdığı məsuliyyət mədəniyyətini, etik və dini dəyərlərin
harmoniyası və dünya xalqları maraqlarının uyğunlaşdırılmasına əsaslanan
yüksək əxlaqi prinsipləri özündə birləşdirən ruhi mədəniyyətlə müəyyən
olunmalıdır. Bunun üçün dünya mədəniyyəti və sivilizasiyasının həyat fəa-
liyyətini təmin edən elmi biliklərə, humanist etika və yaradıcılığa, qarşılıqlı
anlaşmaya, mədəniyyətlərin və maraqların harmoniyasına, davamlı inkişaf
məqsədilə həmrəyliyə və qarşılıqlı əməkdaşlığa əsaslanan dünya birliyinin
sosial- mədəni mühitini müntəzəm olaraq təkmilləşdirmək lazımdır. Dünya
mədəniyyəti tarixçisi N.İ. Konrad ümumi inkişaf qanunlarının хаs olduğu
ümumdünya tarixi prosesin vəhdətini qeyd edirdi. Humanizmi - intellektual
və etik mədəniyyətin vəhdəti və bəşəriyyətin inkişaf meyarı kimi, insanın
ruhi azadlığı və inkişaf təzaharü kimi yüksək qiymətləndirərək, alim şərə
qarşı mübarizə üsulunu humanizmin bütün dünyada yayılmasında görürdü
ki, onun da ayrılmaz hissəsi kimi intellektual fəaliyyət çıxış edirdi.
Məlum olduğu kimi, xaos nəzəriyyəsinə uyğun olaraq, kompleks sistem-
lərin təkamülü nizam və ya xaosla xarakterizə edilən sabit və qeyri-sabit
dövrlərin təbii növbələşməsini nəzərdə tutur. Bununla bərabər, tendensiya-
lar (arxasınca xaos nöqtəsi gələn) “inkişaf həddinə” malikdir və bir çox
amillərin – fərdi və sosial münasibətlərin, siyasətin, təbii resurslarla təmi-
nat, elmi kəşflər, ziddiyyətlər, müharibələrin və s. dəyişməsindən asılı ola-
raq, öz vektorunu dəyişə bilərlər. Sinergetikası insanın şüurundan, yeni tə-
şəbbüslər və fəaliyyətlərdən asılı olan, bir çox cəhətdən xaotik “cəlb edən”
adlandırılan amillərlə təyin olunan təkamül sistemləri dinamikası sosial-
mədəni sistemlərin nisbətində çətin təyin olunandır. Dünya sivilizasiyasına
müvafiq olaraq bu proseslərin sinergetikası - insanın ağlı və iradəsinə əsas-
lanan təbii, texniki və sosial elmlərin ən yeni nailiyyətlərinə, xüsusən, müa-
sir kulturologiyanın innovasiyaları hesabına, düzgün idarəetmə qərarları va-
sitəsilə məqsədyönlü şəkildə tənzimlənməli və yönəldilməlidir.
Professorlar Ervin Laslo və Mixael Laytman bəşəriyyətin mənəvi mədə-
niyyətinin inkişafı, insan şüurunun pozitiv dəyişdirilməsi, bütün dünyada
eqoizmin azaldılması və altruizmin möhkəmləndirilməsi vasitəsilə müasir
sivilizasiyanın dəyişdirilməsi zəruriliyi haqqında danışırlar. Professor Mi-
xael Laytman bioloji həyatın və insan orqanizminin müqayisəli təhlilini
apararaq qeyd edir ki, eqoizm bəşəriyyət üçün məhvedicidir, altruizm isə
təbii ehtiyatlardan düzgün istifadənin, sivilizasiyanın ümumi harmoniyasınа
nail olmanın, yaşamanın şərtidir. Bu fikri, hər bir təkamül prosesinə fərdiləşmə,
Fuad Məmmədov
42
münaqişələr və rəqabət mərhələlərinin daxil olduğunu, nəticədə fərdlərin ümu-
mi harmonik sistemdə birləşdiyini hesab edən Еlizabet Satorisin nöqteyi-
nəzəri də təsdiq edir.
Budapeşt klubunun banisi və prezidenti, tanınmış alim E. Laslo, daha
harmonik və təhlükəsiz gələcək maraqlarında, bizim təfəkkür və davranışı-
mızın dəyişdirilməsi, dünya birliyinin inkişafı ilə idarəetmə proseslərinin
nəzarəti və təkmilləşdirilməsi yolu ilə texnogen sivilizasiyanın dəyişdiril-
məsi vacibliyinə diqqət yetirir. Söhbət, məlum olmayanın məharətlə idarə
edilməsi, şəxsiyyətin yeni, eqoizm rasionalizmi stereotiplərindən azad, yük-
sək intellektual mədəniyyətə, kulturoloji təfəkkürə və problemlərin həllinə
yanaşmaya əsaslanan dərrakəli şüurlu seçmə yolu ilə arzu olunanı həqiqətə
çevirmə bacarığından gedir.
Beləliklə, aydın olur ki, insanın xilası, onun yaradıcı həyat fəaliyyətinin
bütün qarşılıqlı əlaqəli sahələrini əhatə edən yüksək ruhi mədəniyyətdədir.
İnsan dəyərinin əsil meyarı milli və dini mənsubiyyəti deyil, şəxsiyyətin ru-
hi mədəniyyəti – bilikləri, bacarıqları, mütəşəkkilliyi, xeyirxahlığı, məsu-
liyyəti, möhkəm iradəsi, yaradıcı fəaliyyəti, insanlara xidmətidir. Şəxsiyyə-
tin mədəni potensialını reallaşdırmaq üçün bilik və bacarıqlar kifayət deyil,
bunun üçün siyasi və maliyyə dəstəyi, yaradıcı nəticələrin və mütəxəssislə-
rin özlərinin milli və beynəlxalq maraqlarını nəzərə alaraq, düzgün istifadə
edilməsi də zəruridir. Bu isə artıq idarəetmə mədəniyyəti problemidir. Döv-
lət idarəçilik orqanları yaradıcı şəxsiyyətin potensialını düzgün qiymətlən-
dirməyə qabil olmalı, ondan insanın, cəmiyyətin və dövlətin maraqlarında
istifadə etmək üçün əlverişli şərait yaratmalıdır. Hər bir ölkə siyasətinin so-
sial-mədəni məqsədi insanların cahilliyi, bacarıqsızlığı və qeyri-mütəşəkkil-
liyinin aradan qaldırılması, cəmiyyətin fəaliyyətinin müxtəlif sahələri üçün
mütəxəssislərin hazırlanması, vətəndaşların pozitiv tərbiyəsi, onların bilik
və bacarıqlarının inkişaf etdirilməsi, onların ictimai maraqlara cavab verən
fəal yaradıcı fəaliyyətə cəlb edilməsidir. Həmçinin, xeyirxah istək və insan
dəyərlərinin prioriteti, sülh mədəniyyəti və müxtəlif xalqların və dinlərin
nümayəndələrinin sağlam düşüncəyə əsaslanan əməkdaşlığını, qarşılıqlı an-
laşma və mədəniyyətlərin harmonizasiyasını təmin edən beynəlxalq mədəni
siyasətin işlənməsi və həyata keçirilməsi vacibdir.
Еlm və təhsilin inkişaf prioritetlərinə, informasiya texnologiyalarının
geniş istifadəsinə əsaslanan “Biliklər cəmiyyəti”, müasir dünyada mədəni
mübadilə, qarşılıqlı anlaşma və əməkdaşlıq üçün Qərb və Şərq sivilizasiya-
ları arasında geniş imkanlar açır. O, C. Bernalın təsvir etdiyi gələcəyin iki
variantı olan “Arzu” və “Tale” arasında düzgün seçim etməyə imkan verir,
şüuru arzunun seçilməsinə və bu arzunun həyata keçirilməsinə istiqamət-
lənmiş kreativ fəaliyyətə yönəldir.
İdarəetmə mədəniyyəti
43
Dostları ilə paylaş: |