IV INTERNATIONAL SCIENTIFIC CONFERENCE OF YOUNG RESEARCHERS
991
Qafqaz University 29-30 April 2016, Baku, Azerbaijan
ildə Bakıda “Elm” nəşriyyatında dərc olundu. Qəribə bir paradoksdur, Azərbaycan ədəbiyyat tarixində
ilk “Aydın”dan sonra son “Aydın”ın taleyi belə faciəli olması ədalətdirmi? Cəmiyyəti, xalqı aydınlığa
–parlaq gələcəyə aparmaq istəyən Aydınların qismətinə hələ də mi faciə düşür?!
Y.Qarayev yazırdı: “...əbədiyyətə qovuşan Aydına son anda ən böyük sədaqəti iki şəxs göstərdi:
müştərək ölümü onunla qoşa qarşılayan axirət bacısı –Dilarə xanım və bu poemanı ilk dəfə qəbrə,
məzara oxuyan, onu göz yaşı ilə baş daşına yazan axirət qardaşı- Vaqif Aslan!..”
Əsər A.Məmmədovun dəfnində onun həyat yolunun bir kino lenti kimi şairin göz önündən
keçməsi şəklində qələmə alınmışdır. Şairin xəyalı, ruhu poema boyunca haldan –hala düşür, gah
qəzəblənir, gah qürurlanır, gah kədərə qərq olur, gah da bütün məhrumiyyətə baxmayaraq, türk oğlunu
sabaha, mübarizəyə səsləyir:
Başın sağ olsun, Vətən! Sil gözünün yaşını.
Ulu türk, haydı atlan! Uca saxla başını.
Müəllif qəhrəmanının sağlığını xatırlayır, keçmişinə boylanır, Həştərxan məhbəsindən bəhs edib,
onun türk xalqlarını birləşdirmə mübarizəsini, düşüncəsini qələmə alır:
“Türklüyü boğazında kəndir olan türk –mənəm!
Dərdi yüz boy özündən hündür olan türk –mənəm!
Türk oğlu, nə qədər ki, birlik ruhu səndə yox,
Bəndə içində məndən aşağı bir bəndə yox,
Tatar dəstəmaz alır, qaqauz xaç gəzdirir.
Nə dəxli var? Qardaşıq...
Dilbir, din-ayrı qardaş.
A. Məmmədov türkoloq idi, bu barədə onun dəyərli tədqiqatları –məqalələri vardır. “Türk –
Şumer paralelləri” adlı məqaləsi türk –şumer mədəniyyətləri arasındakı əlaqənin dərin köklərini
araşdırmağa həsr olunmuşdur. Şair bu məsələdən bəhs edərkən O.Süleymenovun “Az i ya” adlı
əsərinə işarə edərək yazır:
Olas Süleymenov adlı bir qazax;
Şumer- türk sözüdür deyib durur, ax.
...Deyirlər: -Tumanyan “tuman” sözündən,
Buludyan, Dumanyan “duman” sözündən.
Zori Balayan da “zor”, “bala”dır, var,
Şahnazaryan isə “şah”dır, “nəzər”dir.
..yoxdur ermənidə milli şəxs adı,
Ağsaqqal sözünə baxan olmadı.
Ali Sovetin Milli məsələləri üzrə komissiya sədri A.Məmmədov idi. Odur ki, əhaliylə daima
görüşər, real vəziyyətdən agah edərdi. Qarabağ müharibəsinin qızğın çağlarında helikopterlə Xocalıya
uçan Məmmədov vəziyyətlə tanış olur, Qarabağ xüsusi komitəsinin başçısı Viktor Polyaniçko ilə
görüşüb vəziyyəti dəyərləndirir. Onların görüş səhnəsini qələmə alan şair, çox böyük qəzəblə qələmə
alır:
Billik, hansı şüşədə gizlənib divin canı,
“Dənizlərdən dənizə böyük Ermənistanı”
Yaratmaq həvəsiylə ağlı qaçıb hüt olub,
Amma unutmasınlar, bir vaxt Andronikin
Qulaqları cüt olub.
Məqalədə qəhrəman, onun dinamikası, obrazlar, poemanın dili və s. geniş tədqiq olunmuşdur.
IV INTERNATIONAL SCIENTIFIC CONFERENCE OF YOUNG RESEARCHERS
992
Qafqaz University 29-30 April 2016, Baku, Azerbaijan
MİRCƏLAL YARADICILIĞININSƏNƏTKARLIQ XÜSUSİYYƏTLƏRİ
RamizQASIMOV
AMEANaxçıvanBölməsi
ramizasef@yahoo.com.tr
AZƏRBAYCAN
Azərbaycanədəbiyyatınınideya-məzmun və bədii-estetik dəyərlərinə görə inkişaf edib zəngin
ləşməsindəMirCəlal(1908-1978) yaradıcılığının istisnasız və özünəməxsus yerivar. XXəsrin30-
cuillərindənsonraAzərbaycannəsrininbədiiistiqamətinitəyinetməkdəMirCəlalsənətkarlığıçoxmühümrol
oynamışdır. Onun “Bir gəncin manifesti”, “Dirilən adam”, “Yolumuz hayanadır”, “Açıq kitab” və s.
kimi irihəcmli , “Ədəb söhbəti”, “İnsanlıq fəlsəfəsi” , “İclas qurusu” və b. hekayələri həmişəyaşar
sənət nümunələridir.
Mir Cəlal sənətkarlığı problemləri ciddi təsvir etmək qədər də komik təsvir ustalığına, ciddi gülüş
yaratmaq qüdrətinə sahibdir. Mir Cəlalın özünəməxsus yaradıcılıq dili, bədii manevrası da vardır.
Azərbaycan dilini mükəmməl bilməsi və xalq dilinə arxalanması sənətkarın yaradıcılıq dilinin də
olduqca sadə, yığcam, dolğun və məzmunlu olmasına imkan vermişdir. Yaratdığı bədii ifadə vasitələri
və məcazlar təsvir etdiyi bədii varlığa daha da canlılıq və təsirlilik gətirmişdir. Mir Cəlal yaratdığı
obrazları mükəmməl, həm də tez və məzmunlu başa düşüləcək səviyyədə yaradıb. O, hər şeydən əvvəl
yaratdığı və başlıca tədqiqat obyekti olan insanın bütün varlığı, bitkin və dolğun xarakteri və malik
olduğu psixoloji-mənəvi aləmi ilə təqdim etməyə diqqət yetirib. Böyük yazıçı bütün yaradıcılığında
insan problemi üzərində dərin düşüncə və mülahizələrini ifadə etmiş, insan və onun fəaliyyəti ilə bağlı
vacib məsələlərə diqqət çəkərək həm də həmin dövrün ideologiyası altında əksini tapan insan
probleminə özünəməxsus tənqidi baxışla yanaşmışdır. Böyük Mirzə Cəlil məktəbinin uğurlu
davamçısı olan və insan psixologiyasını mükəmməl bilən nəhəng yazıçı Mir Cəlal ən tipik və
yaddaqalan insan xarakterləri yaratmışdır. Onun böyük sənətkarlıqla yaratdığı xarakterlər ictimai
mühitin bütün xüsusiyyətlərini əks etdirməyə müvəffəq olan sənət “rentgenoqramıdır”. Görkəmli
yazıçı bütün varlığı ilə millətinə bağlı olan və ideologiyanın tələb etdiyi insan surətlərini yaradarkən
milli keyfiyyətlərə həssas münasibət göstərmiş və dövrün çox dolğun xarakterlər panoramasını əks
etdirmişdir. Əgər diqqətlə fikir verilsə, ədibin konkret ictimai-tarixi şəraitdə psixoloji-mənəvi
eybəcərlik kimi təhlil və təqdim etdiyi bürokratçılıq, inzibatçılıq, hökmçülük və sair kimi xarakter
xüsusiyyətləri, hazıra nazir fəlsəfəsi ilə yaşayan “harınxorlar”ı (“Özündən naxoş”), o cümlədən bütün
həyati məsələləri, ailə-məişət işlərini inzibatçılıqla həll və idarə etməkdən ləzzət alan “iclas quruları”nı
(“İclas qurusu”), ideoloji robotluğu “sovetizmin” tipikliyi kimi nəzərə çarpdırmışdır. Yazıçının “Bir
gəncin manifesti”ndəki (1938) böyük ustalıqla yaradılmış Bahar surəti öz taleyi və faciəsi ilə nəinki
Azərbaycan ədəbiyyatı tarixində, həm də dünya ədəbiyyatında uşaq obrazları arasında öz estetik təsiri
ilə qəlbləri fəth edən əbədiyaşar bir surətdir. Beləliklə, böyük yazıçı Mir Cəlal kamil insan tipləri,
mükəmməl xarakterlər yaratmağa qadir bir sənətkarlıq nümayiş etdirir. Bu baxımdan “Mir Cəlal
həmin əsərində həyata və həqiqətə sadiq yazıçı, insan psixologiyasını dərindən bilən, onu təsvir və
təmkinlə əks etdirən, müasir varlığı dərin məhəbbətlə sevən sənətkar kimi çıxış etmişdir” (Q.Xəlilov).
Haqq ilə deyilmişdir ki, “Mir Cəlal milli ruhlu Azərbaycan yazıçısı idi. Ədibin əsərlərində xalq
həyatının və milli mənəviyyatın ən incə, ülvi məqamları, azərbaycanlı xarakteri özünün dolğun bədii
əksini tapmışdır” (akad. İ.Həbibbəyli). Mir Cəlalın böyük sənətkarlıqla yaratdığı Sona ana (“Bir
gəncin manifesti”), Qədir (“Dirilən adam”), Vahid (“Açıq kitab”), Qocaman müəllim (“Xoşbəxtlik
barəsində”) və xarakterləri yaddaqalan bədii nümunələrdir. Kərim Gəldiyev, Verdiyev və Qədir Qurd
oğlu kimi tənqidi nöqteyi-nəzərdən yaradılan obrazlar konkret dövrü və onun sosial-psixoloji
vəziyyətini qiymətləndirmək baxımından çox diqqətəlayiqdir. Fikrimizcə, böyük yazıçı əsərlərində
böyük ustalıqla yaratdığı bu kimi tipik sovet insanı tipləri ilə həm də “37-ci il patalogiyasını” təqdim
etməyə nail olmuşdur. Akad. İ.Həbibbəlinin də yazdığı kimi, bu da böyük sənətkarlıq və bədii ustalıq
idi ki: “Mir Cəlal… kimi yazıçılar sovet rejiminə dəyib toxunmadan təbii olaraq gerçək həyatı və sadə,
sıravi, adi insanların mənəvi aləminin incəliklərini ifadə etməyə üstünlük verirdilər. Bu isə onların
yaradıcılığında həyatın, millilik amilinin… qüvvətlənməsinə şərait yaradırdı”.
IV INTERNATIONAL SCIENTIFIC CONFERENCE OF YOUNG RESEARCHERS
993
Qafqaz University 29-30 April 2016, Baku, Azerbaijan
Onun özünəməxsus süjet qurma bacarığı və fikri ifadə və təsbit etmə üsulu var idi. “Maraqlı süjet
qurmaq, hadisələri və obrazları təbii məcrada qələmə almaq, mətləbi yığcam, konkret və lakonik
formada ifadə etmək bacarığı bu əsərlərin hər birində özünü göstərir. Müşahidə dəqiqliyi və dərinliyi,
həyat hadisələrinə yaxından bələdliyi, insan psixologiyasını yaxşı duyması və bilməsi ədibin sənətini
səciyyələndirən xüsusiyyətlərdəndir”. O, yaradıcılığı boyu müxtəlif mövzulara müraciət etmiş,
tarixiliklə müasirliyi birləşdirmiş və heç vaxt mövzu çatışmazlığı hiss etməmişdir. Bu da doğru
deyilmişdir ki, “Mir Cəlalda insan əxlaqının, davranışının müxtəlif aspektləri real həyat materialına
əsaslanır” (A.Eminov). Bir sözlə, hansı tərəfdən baxılsa, Mir Cəlal səmimi sevgi ilə sevilən, oxunan və
həmişə təsiri duyulan bir sənətkardır. Onun sənətkarlığı bədii təhlilə sığmayacaq dərəcədə zəngin və
peşəkar, inadla təsdiqini tapacaq qədər dəqiq və danılmazdır.
FOLKLOR QLOBALLAŞMA DÖVRÜNDƏ
Təranə HACIYEVA
Qafqaz Universiteti
AZƏRBAYCAN
Folklor elə bir milli-mənəvi sərtvətdir ki, tarixi proseslərin nəticəsi olan dəyişmələr burada
özünün sistemli, qanunauyğun əksini tapır. Beləözünəməxsusluq müasir elmi axtarışlar üçün
folkloru zəngin və etibarlı mənbə kimi aktual tədqiqat obyektinəçevirir. Müasir araşdırmalarda
folklorun xalqın özünü ifadəetmə arzusunun əks olunduğu potensiya kimi götürülməsi bu milli-
mənəvi irsin etibarlı, validliyiə malik istinad mənbəyi olmasından xəbər verir. Folklorda keçmiş,
bu gün və gələcək qovuşmuşşəkildə yaşayır. İnkar etmək olmaz ki, heç bir humanitar elm sahəsi
nəticəyönümlülük üçün folklor materialına istinad etmədən keçinə bilməz.
Müasir dövrdə folkloru tədqiqat obyekti kimi aktuallaşdıran, sosial funksiyalarını gündəmə
gətirən onun hansı xüsusiyyətləridir? Bu xüsusiyyətlərdən birincisi folklorun sosial elmlərin tərkib
hissəsi olmasıdırsa, ikincisi dünyada gedən içtimai-siyasi proseslər və elmi-texniki tərəqqidir. Folklor
sahəsinə aid elmi fikrimizdə dünya təçrübəsindən bəhrələnən yeni nəzəriyyələrin yaranması da bu
məsələdə az əhəmiyyət kəsb etmir. Yeni yaranan nəzəriyyələr folkloru yalnız bədii mətn nümunəsi
kimi tədqiq edilməkdən qurtarır, ona sosial elmlərin tərkib hissəsi kimi yeni status verir. Elmi-texniki
tərəqqi, bəşəri dəyərlərin, həyat və yaşayış standartlarının yenilənməsi xalq ədəbiyyatında da forma və
məzmun yeniliyinə rəvac verir. Dildə, yazılı ədəbiyyatda yeni funksional üslublar yarandığı kimi,
yaxud əksinə, zəiflədiyi, yox olduğu kimi folklorda da yeni xalq yaradıcılığı janr və nümunələrinin
yaranması istisna edilmir. Bazar, ticarət, peşə, məşğuliyyət, turist, ailə-məişət, internet və sairə ilə
bağlı xalq arasında yaranan ifadələr, deyimlər belə nümunələrdən sayıla bilər. Bəzən bizə elə gəlir ki,
müasir dünyada gedən proseslər, qloballaşma fonunda folklor yaranmır, ağız ədəbiyyatı nümunələrinə
ehtiyac duyulmur. Əslində isə müasir dünyanın folklor yaradıcılarının sosial, siyasi, etnik, poetik
təfəkkürü ortaya fərqli xalq yaradıcılığı nümunələri qoyur. Folklora belə etibarlı mənbə olmaq
imkanını qazandıran şifahi xalq ədəbiyyatı nümunələrinin özündə ictimai şüurun bir forması kimi
xalqın, millətin tarixini, milli dəyərlərini yaddaşlaşdırmasıdır. Belə ki, folklor ümumdüşüncənin
spesifik təfəkkür tipidir və təbii, eyni zamanda da sosial komponentlərdən yaranmış, insanın, daha
doğrusu, toplumın dünya, həyat, ətraf mühit, hadisələr haqqında təsəvvürlərini ehtiva edən düşüncə
tərzidir, mentaliteti ifadə edən tarixi mənbədir.
Dünya folklorşünaslığındakı tədqiqatlar göstərir ki, folklor yalnız bədii məhsul olmaqla
qalmır, xalqın ənənəvi yaşayışıöyrənən adət-ənənələr ensiklopediyası, ictimai-siyasi elmlərin
ibtidai və poetik kursu, antropologiyanın tərkib hissəsi funksiyaları da daşıyır.Bu baxımdan
folklorunmillətin genetik kod göstəricisi,tarixi mənbə,keçmişlə gələcək arasında vasitə, milli yaddaş,
milli kimlik, etnik psixologiya,kulturoloji ensklopediya, ümumilikdə milli – mənəvi dəyərlər toplusu
olmaq kimi sosial funksiyaları onu mənsub olduğu xalqın ictimai-siyasi, o cümlədən etnopsixoloji,
psixolinqvistik, kulturoloji , linqvopolitoloji dünyagörüşü barədə proqnoz və ehtimalların
müəyyənləşdirilməsi üşün də etibarlı mənbə edir.
IV INTERNATIONAL SCIENTIFIC CONFERENCE OF YOUNG RESEARCHERS
994
Qafqaz University 29-30 April 2016, Baku, Azerbaijan
Xalqın söz sənətinə, folklora marağı hər zaman güclü olub, son illərdə isə bu maraq daha da
artıb. Bu, dövrün spesifikliyindən irəli gələn, gözlənilən qanunauyğunluqdur. Belə ki, milli
mənəvi dəyərlərin son yüz ildə sürətlə dəyişdiyi, zənginləşdiyi bir vaxtda folklorun anlayış, milli
dəyər kimi yeni münasibətlər baxımından tədqiqi vacib məsələlərdəndir. Sürətlə qloballaşan müasir
dünyadakollektiv təfəkkürün məhsulu olan söz mədəniyyətinə dünya konteksti çərçivəsində milli
bucaq altında baxmaq müasir bədii ideologiyanın zəruri tələbinəçevrilir. Eyni zamanda, müasir
dünyada folklorun beynəlmiləlliyi, ümumbəşəri mahiyyət kəsb etməsi onun sosial funksiyalarına da
yeni düzəm verir. Müasiri olduğumuz dövrdə yaranan və yaranacaq milli dəyərlər, folklor gələcəkdə
XXI əsr milli dəyər daşıyıcılarının ictimai, bədii, müəəyyən qədər də siyasi təfəkkürünün inikası,
məhsulu kimi qiymətləndiriləcək, qəbul ediləcək. Bu baxımdan müasir folklorun məzmun və sosial
funksiyalarının əhəmiyyətinin böyüklüyünü inkar etmək olmaz.
Müasir dünyada folklorun millətin genetik kod göstəricisi, tarixi mənbə, keçmişlə gələcək
arasında vasitə, milli yaddaş, milli kimlik, etnik psixologiya, kulturoloji ensklopediya, ümumilikdə
milli – mənəvi dəyərlər toplusu olmaq kimi vacib sosial funksiyalarını yerinə yetirə bilməsi üçün
aşağıdakı vəzifələrin reallaşması istiqamətində zəruri işlərin görülməsi məqsədəuyğundur:
1. milli mənəvi sərvətlər ideoloji konsepsiyasının yaradılması;
2. dünyanın populyar dillərində Azərbaycan folkloru saytının yaradılması;
3.dünyanın populyar dillərində Azərbaycan folkloru antologiyasının yaradılması ;
4
. milli-mənəvi irsimizin areal çalarlar əhatə olunmaqla folklorun müxtəlif sahələr (söz, musiqi,
sənət, ritual və s.) üzrə növ və janrlarının bir araya gətirməsi və “Azərbaycan folklor atlası”nın ya-
radılması;
5. folklorun bütün janrlarıüzrə coğrafi göstəricilərin də daxil olduğu milli kataloqların
hazırlanması;
6. milli-mənəvi miraslar və resurslar muzeylərinin, mərkəzlərinin yaradılması;
7. milli mədəni, mənəvi dəyərlərin ümimdünya mədəniyyəti fonunda əriməməsi üçün dərindən və
məqsədyönlü təhlil edilməsi;
8. milli folklor nümunələrimizin Avropa qaynaqlarında öyrənilməsinin elmi-tədqiqat mövzusu
kimi aktuallaşdırılması;
9. folklorun sosial elmlər arasındakı funksiyalarını öyrənən tədqiqatların aktuallaşdırılması;
10. yeni yaranan ənənəvi folklor nümunələrinin toplanmasında inmensivliyin artırılması;
11. müasir xalq ədəbiyyatı nümunələrinin ( ticarət, peşə, internet, turist,ailə-məişət və sairə)
toplanması, təhlil edilməsi;
12. milli folklor nümunələrimizin dünya dillərinə tərcüməsində intensivliyə nail olunması;
13. müasir yazılı ədəbiyyatda ricət kimi milli folklor nümunələrindən geniş istifadə edilməsi;
14. hipermətn hədəfi kimi folklor nümunələrinə daha çox müraciət edilməsi;
15. dünyanın müxtəlifölkələrindəki mühacir tədqiqatçıların araşdırmalarının, topladığı
örnəklərin nəşr etdirilməsi.
Nəticə olaraq qeyd etmək lazımdır ki, folklor, o cümlədən onun bir sıra janrları bəşəri səciyyəli
olsa da, bunların hər biri bədii düşüncə ifadəçisi kimi ayrı-ayrılıqda həm də millidir və bu sahədə
görülən, görüləcək hər bir işin qayəsində milli dəyərləri qorumaq, gələcək nəsillərə ötürmək
dayanmalıdır.
ƏLİAĞA VAHİD VƏ TƏHSİL, MAARİF MƏSƏLƏLƏRİ
Mətanət MUSTAFAYEVA
ADPU-nun Şəki filialı
reshad_mustafa@mail.ru
AZƏRBAYCAN
Qəzəlxan, məhəbbət şairi, satirik söz ustadı, hazırcavab bir insan, baməzə üslubla, xalqın
içindən çıxıb onun özü kimi danışmağı bacaran, bəzən qəliz izafətlərlə dolu sevgi izhar edən bir şair,
xalqın həyatını xalqla yaşayan, sözünü aydın ifadə etməkdə cəsur bir vətəndaş, xatirələrdə sevimli
şəxs olaraq qalan -Əliağa Vahid.
IV INTERNATIONAL SCIENTIFIC CONFERENCE OF YOUNG RESEARCHERS
995
Qafqaz University 29-30 April 2016, Baku, Azerbaijan
Onun haqqında çox deyilib, çox yazılıb. Bəziləri müasiri kimi, bəziləri ustad kimi tərif edib
onu. Sadə bir vətəndaş, ancaq cəsarətli bir insan kimi tanımışıq onu. Əsərləri, şeirləri məst edib hər
birimizi. Onu oxuyanda hər bir sözün hətta misqalına qədər düşdüyü yerə uyğun olduğunu
düşünürsən, belə qərara gəlirsən ki, məhz bu fikir belə ifadə olunmalıdır, nə artıq, nə əskik.
Satirik dili də, məhəbbət dili də çox dərin mənalıdır. Vahidin yaradıcılıq mövzuları
rəngarəngdir, fərqlidir. Odur ki, Vahid yaradıcılığına başqa bir prizmadan da baxmaq lazımdır. O
yalnız cəmiyyətdəki eybəcərliyi sarkazmla tənqid etmir, həm də insanları cəhalətdən qurtulmağa
səsləyir.
Bugün Vahidin yalnız bir meyxanaçı kimi təqdim olunduğunu nəzərə alsaq, onun şeirlərinin
mövzularına daha dərindən varmaq, onları yenidən təhlilə cəlb etmək lazımdır. Düşünsək ki, hələ də
cəhalət, geri qalmış düşüncələr cəmiyyətimizdə mövcuddur, qızların bəzi bölgələrdə elm və təhsildən
uzaq tutulmaları, əvəzində vaxtından erkən nikaha daxil edilmə halları mövcuddur, deməli, Vahid
mövzuları bizim üçün aktualdır, çağdaşdır.
Bəzən satirik dillə, bəzən yumorla, bəzən ciddi həyati bir gerçək kimi Vahid öz şeirlərində
təhsil, elm məsələlərinə toxunur, öz mövqeyini əslində, bir ziyalı kimi ortaya qoyur.
“Məktəb nə deməkdir?” şeirində şair məktəbin insanlar üçün, xalqın gələcəyi üçün
əhəmiyyətindən danışır, yalnız onunla məqsədə nail olmağın mümkünlüyündən bəhs edir, bəşəriyyətin
xilası, cəhalətdən qurtulmağın çarəsi yalnız məktəbdir:
Cahilləri məktəbdir edən mərdi-xirədmənd,
Vəhşiləri məktəbdir edən vaqifi-hikmət.
Günümüzün problemli məsələlərindən olan dində ifratçılıq, baş yarmaq, qan çıxarmaq kimi
İslama yaraşmayan əməllərdən bəhs edərkən şair yazır:
Sənətlə, məktəblə dünya mədəniləşdi,
Amma ki, müsəlmanlar baş yarmağı öyrəşdi.
Sil gözlərini yaşdan, gör bir nə keşakeşdi,
Səhradə müsəlmanlar, dəryadə müsəlmanlar,
Cəhlə, yetər, aldanmaq iftadə, müsəlmanlar!
“Ana və oğul” deyişməsində ananın öz cahilliyindən, oğlunu qan aparmasından, gözü önündə
balasının həyatla vidalaşmasından doğan peşmançılıq, düşdüyü vəziyyətə üsyan təsvir olunur. Övladı
yetişdirən, həyatı, həqiqiətləri başa salmalı olan valideyn –anadır. Lakin paradoks bundadır ki, ana –
yəni ümumi olaraq öndəki öndər, müdrik olmalı böyük özü cəhalət pəncələrindən qurtula bilməyib. Bu
zülmət zəngirvari reaksiya kimi nəsildən –nəsilə ötürülərək çoxalır, dərinləşir:
Verirəm indi də nahaq yerə mən can, ay ana!
Barı qoyma məni gözdən, aparır qan, ay ana!
Vahid poeziyasında qadın prioritet mövzulardandır. Şair bu mövzuya ehmallıca yanaşır,
kimsələri rəncidə etmədən, fikirlərini bildirir. Qadının böyük qüvvə olduğunu düşünən Ə.Vahid ona
azadlığın verilməsinin, elm-təhsil görməsinin tərəfdarıdır, bundan sonra qadın gözəl gələcək yetişdirə
biləcəkdir:
Qadınla yüksələcək şəni Azəristanın,
Olursa tərbiyə uğurunda səyi insanın.
...Şərəflə ömrünü sərf et maarif uğurunda,
Gözətlə izzəti-nəfsin, unutma vicdanın.
Vahidin “Cahilə qız demişkən”, “Çadra” satiraları zavallı, elmdən, təhsildən, cəmiyyətdən
uzaq tutulan qızların adından qələmə alınmışdır. “Cahilə qız demişkən” şeirində bədbinlik, küskünlük,
məyusluqla yanaşı cahil bir qızın acizanə həqiqət axtarışları əksini tapmışdır. Qız düşdüyü
vəziyyətdən razı deyil, tay-tuşlarının məktəb oxumasının, özünün isə çadraya məhkum edilərək ömür
sürməsinin ədalətli olmadığının fərqindədir, ancaq etirazının daha böyük maneəyə rast gəldiyini görür,
ana–atasının “elm düşməni” olduğunu düşünür:
Elm aldı, atdı çadrasını yarü yoldaşım,
Mən çadra içrə qaldım, ağardı saçım-başım.
...Hər külfət içrə alimə qızlardı gül-çiçək,
Qız, oğlunu maarifə sövq eyləsin gərək.
“Çadra” satirasında isə şair çadralı bir qızın öz çadrasına “bağlılığından”, cahilliyini “üstün”
saymasından bəhs edir ki, bunun ifadə tərzini hətta sarkazm adlandırmaq olar. Çadralı qız cəmiyyətdə
|