Conference committees conference chairs c

IV INTERNATIONAL SCIENTIFIC CONFERENCE OF YOUNG RESEARCHERS 

 

1229

 

Qafqaz University                                                                                         29-30 April 2016, Baku, Azerbaijan 

attacks  and  tears  men  limb  from  limb.  Within  very  short  time  Grendel  becomes  the  nightmare  of 

Hrothgar’s people since they are not able to defeat him. The problem that makes situations challenging 

is that Grendel can not be wounded by the blade of any edged weapon. 

According to the legends, monsters are the descendants of the biblical Cain, the son of Adam and 

Eve. So that Grendel is also supposed to be the descendant of Cain, as well. 

 

Till the monster stirred, that demon, that fiend 

Grendel who haunted the moors, the wild 

Marshes, and made his home in a hell. 

Not hell but hell on earth. He was spawned in that slim 

Of Cain, murderous creatures banished 

By God, punished forever for the crime 

Of Abel's death. 

p. 26, lines 101-108 

Hence,  Grendel  is  the  offspring  of  Hrothgar  and  the  dragon,  He  looks  like  a  man  with  his  two 

legs, two arms, and one head, whilst he is more of a monster for being gargantuan, mighty,  ghastly, 

macabre in his physical appearance. 

It  is  clearly  described  in  the  epic  that  Grendel  is  so  jealous,  resentful,  and  angry  toward 

mankind.The reason of his hatred is that he thinks God blessed humans, but he himself never can  be 

blessed. For this very thoughts he resents joy, beauty, light, music, and entertainment in the mead-hall 

of Hrothgar. 

The  most  interesting  part  of  the  epic  is  that  despite  of  his  wrath  toward  the  people,  Grendel 

avoids to harm his own father, Hrothgar who is also is conscious of his son’s deeds.  

Although Grendel has the strength of killing lots of men in one attack, he is wounded mortally by 

the brave hero Beowulf and dies on the laps of his mother in their mysterious cave. 

The Danes started 

In new terror, cowering in their beds as the terrible 

Screams of the Almighty's enemy sang 

In the darkness, the horrible shrieks of pain 

And defeat, the tears torn out of Grendel's 

Taut throat, hell's captive caught in the arms 

Of him who of all the men on earth 

Was the strongest. 

p. 47-48, lines 783-790 

Hanging high 

From the rafters where Beowulf had hung it, was the monster's 

Arm, claw, and shoulder and all. 

p. 49, lines 833-836 

 

According to the above discussed issues it can be concluded that even though the Grendel might 

be judged, the great amount of his wrath can be clearly explained as the result of his enviness and the 

thought of being cursed by God. 

 

 

 

 

IV INTERNATIONAL SCIENTIFIC CONFERENCE OF YOUNG RESEARCHERS 

 

1230

 

Qafqaz University                                                                                         29-30 April 2016, Baku, Azerbaijan 

THE ENTERTAINER ADLI OYUNA                                                            

SOSYO-POLİTİK BİR YAKLAŞIM 

 

Günay ALLAHVERDIYEVA 

Qafqaz University 

[e-mail] 

AZƏRBAYCAN 

 

Sanat ve edebiyatta eserlerin çoğu kendi dönemlerinin etkisiyle ortaya çıkarlar. Yani, eserlerde 

yaşanılan dönemin sosyal ve siyasi etkileri yadsınamaz. Bu çalışmada, John Osborne’un üç perdelik 

oyunu  olan  The  Entertainer’ın,  dönem  İngiltere’sindeki  sosyal  ve  siyasal  hayatın,  karakterleri  ve 

kurgusu üzerindeki etkisini inceleyeceğiz. John Osborne’un yazdığı The Entertainer ilk kez 1957 yı-

lında Royal Court Tiyatrosu’nda sahnelenmiştir. Oyunun baş kahramanı Archie, üçüncü sınıf yaşlı bir 

müzikal oyuncusudur. Rice ailesinin diğer bireylerini ise müzikallerin gözde olduğu dönemlerden kal-

ma  babası  Billy,  alkolik  ve  ilgisiz  karısı  Phoebe,askerlik  görevini  reddettiği  için  hapishanede  üç  ay 

hizmet veren barış taraftarı oğlu Frank ve sol eğilimli bir işçi olan dalgın kızı Jean oluşturmaktadır. 

Ayrıyeten, oyunda ailenin Mick adlı bir oğlunun da Süveyş’te esir alındığını ve öldüğünü öğrenmekte-

yiz. Oyun, Rice’ların evleri ile Archie’nin tepkisiz seyircisine şarkılar söyleyerek sıkıcıev yaşamından 

kaçış sağlamaya çalıştığı sahne performansı arasında gidip gelen sahnelerden oluşmaktadır.  

John Osborne The Entertainer adlı oyununda İkinci Dünya Savaşı sonrası İngiltere’deki sosyal ve 

siyasal  olaylardan  etkilenerek  bir  kurgu  oluşturmuştur.  Oyunu  sosyo-politik  açıdan  inceleyecek 

olursak;  toplumsal  açıdan,  oyundaki  karakterler  materyalist  ve  tüketici  toplumda  kendi  aralarındaki 

iletişimsizlikten kaynaklanan soyutlanmayı yaşamaktadırlar. Aynı zamanda siyasal açıdan ise, İngiliz 

İmparatorluğu’nun  durumu  ile  Süveyş  krizi  döneminde  yaşayan  bir  ailenin  kaderi  arasındaki 

benzerliğe dikkat çekmektedir. Böylelikle, oyunun temel sembolizmi son günlerini yaşayan bir sanat 

dalının  ününü  kaybetmiş  ismi  Archie  Rice  ile  modern  İngiltere  arasındaki  kurduğu  paralelliktir. 

Osborne  oyunda  Epik  tiyatro  tarzı  bir  kurgu  oluşturmuş  ve  “yabancılaştırma”  tekniğinden 

faydalanmıştır. Bunu yapmaktaki amacı seyircinin bir tiyatro oyunu izlediğinin farkında olarak oyunu 

izlemesini  sağlamaktır.  Archie’nin  oyunda  başka  karakterle  birlikteyken  müzikal  sahnelerine  şarkı 

söyleyerek  geçmesi  yabancılaştırma  tekniğidir.  Oyunun  siyasi  temasına  katkıda  bulunan  bu  teknik 

Archie Rice’ın sıkıcı ve manasız seremonileri politik anlaşmazlıklar ve sosyal problemlerin yarattığı 

hayal  kırıklıklarıyla  parçalanmış  durumdaki  İngiltere’nin  Süveyş  isyanında  takındığı  eskimiş 

emperyalist rolünü hatırlatmaktadır. 

Yazıldığı  dönemde  The  Entertainer  birçok  eleştirmen  tarafından  İngiltere”nin  sosyal  ve  politik 

hicvi  olarak  tanımlanmıştır.  Rice  ailesinin  herbir  ferdi  çökmek  üzere  olan  İngiliz  imparatorluğunun 

geçmişini,  bugününü  ve  geleceğini  temsil  etmektedir.  Billy,  Edward  döneminin  solmuş  ihtişamını 

sembolize ederken,  Archie ve Phoebe yeni dünyanın umut vermekten uzak  yaşamını yansıtmaktadır. 

Genç  neslin  sembolü  olarak    Frank    ve  Jean  “hayır”  diyebilme  yeteneğine  sahip  olmaya 

çalışmaktadırlar.  Jean’den  beklenilen  saygın  Graham  Dodd  ile  evlenmesi,  Frank’ten  beklenen  ise 

askerlik görevini yerine getirmesidir. Hakkında dürüst olmasının, Archie ile geçinememesinin dışında 

başka bir şey bilmediğimiz Mick’in sahne dışı varlığı ise, hem kendisinden istenileni sorgulamaksızın 

yerine  getiren  gençliğe,  hem  de  İngiliz  Hükümeti’nin  emperyalist  bir  güç  olarak  anılmak  pahasına 

ödediği son bedele yöneltilen bir eleştiridir. Oyun boyunca aile fertleri arasında dikkat çeken iletişim 

eksikliği,  evrensel  bir  problemi  yansıtmaktadır.  Jean  insanların  birbirlerini  dinlemediğinden 

bahsederken,  her  karakterin  yalnızca  kendi  iç  dünyasının  sakini  olduğunu  kastetmektedir.  Nick  ve 

Billy’nin ölümü gibi aile bireylerini birbirlerine kenetlemesi gereken önemli olaylar dahi aile içinde 

geçici  birliktelikler  yaratmaktadır.  Bu  durum,  modern  toplumun  genel  bir  problemine  işaret 

etmektedir.  Oyunda  biz  seyircilere/okuyuculara  verilmek  istenen,  kopmaya  yüz  tutmuş  aile  bağları 

İngiliz  imparatorluğu’nun  tarihe  karışmak  üzere  olan  varlığını  sembolize  etmektedir.  Kuşaklar  arası 

iletişimin  imkânsızlığını  vurgulayan  sessizlikse,  modern  yaşamın  olumsuz  bir  getirisi  olarak 

sunulmaktadır.  

The Entertainer’da her bir karakter dönemin sosyal ve siyasal yaşamını yansıtan birçok özellikle 

betimlenmektedir.  Oyunda  görülen  üç  kuşak  da  ait  olduğu  dönemlere  özgü  farklı  farklı  yorumlar 

IV INTERNATIONAL SCIENTIFIC CONFERENCE OF YOUNG RESEARCHERS 

 

1231

 

Qafqaz University                                                                                         29-30 April 2016, Baku, Azerbaijan 

sunmaktadır.  Osborne,  karakterlerin  söz  ve  tavırlarında  keskin  eleştiriler  içeren  detaylar  gizlemiştir. 

Sevimli,  yaşlı  bir  karakter olarak  çizilen  Billy’nin  Albay  Redfern örneğinden  farklı  olarak  görkemli 

geçmişe yönelik kaba ve sıradan sözleri çelişki içermektedir. Geçmişe yönelik ifadeleri ise hislerinin 

karmaşıklığına  dikkat  çekmektedir.  Çünkü  yaşanan  tufanın  sorumlusunun  geçmişte  yapılan  hatalar 

olma ihtimali de vardır.  

Son  olarak  diyebiliriz  ki,  tiyatronun  amacı  insan  ve  toplum  yaşamanı  anlatmaktır.Tiyatro 

oyunları, ait oldukları zamana ve yaşam alanına yönelik birinci el kaynaklardır. Osborne’un “Öfkeli 

Genç  Kuşak”adı  altında  damgasını  vurduğu  İkinci  Dünya  Savaşı  İngiltere’si  Osborne’un  toplumsal 

içerikli oyunlarında tasvir edilmiştir. İlginçtir ki, Osborne ve oyunlarını değerli kılan tartıştığı konular 

değil, kahramanlarının yansıttığı duygusal derinlik ve kullandığı dildir. Oyunları etkileyici kılan, güçlü 

hislerin  dili  kullanma  yeteneğiyle  birleşince  yarattığı  tesirdir.  Yaşamın  ve  insan  ruhunun  en  kritik 

anlarını yakalanmış ve günlük dille bütünleştirilerek olağanüstü gerçekçi bir yaklaşımla aktarılmıştır. 

Bu bağlamda, çalışmanın amacı The Entertainer adlı oyunun İngiltere’ninİkinci Dünya Savaşı sonrası 

dönemde  toplumsal  ve  siyasi  durumundan  etkilenilerek  yazıldığını  göstermektir.  Oyun,  içinde 

bulunulan koşullara ayna tutan, toplumsal değerler üzerinde düşünmeye ve bu değerleri sorgulamaya 

teşvik  eden,  Archie’nin  şahit  olunan  dramıdır.  Ayrıca  oyun,  siyasal  ve  toplumsal  alanda  ihtiyaç 

duyulan  düzene  dikkat  çekmektedir.  John  Osborne  bu  oyunuyla  karakterlerinin  gerek  duyulan 

toplumsal  yaşamı  daha  verimli  kılacak  olan  standartlara  ulaşma  çabasını  biz  okurlarına  iletmeyi 

amaçlamaktadır. 

 

 

THE FOUNDATION AND EVOLUTION OF                                        

CHILDREN SCOTTISH LITERATURE 

 

Elnur HUSEYNOV 

Qafqaz University 

[e-mail] 

AZERBAIJAN 

 

British Children Literature has a distinguished and a long history.In the  late seventeenth and in 

the  eighteenth  century,  Britain  took  the  lead  in  developing  a  new  kind  of  literature  especially  for 

children. The Puritans were the first to recognise the potential for targeted at children. Included as part 

of  British  Children’s  Literature  was  the  work  of  Scottish  authors.  Indeed  writers  such  as  Sir  Walter 

Scott,  George  MacDonald  and  J.M  Barrie  produced  works  that  have  since  become  Children’s 

Literature  classics.  Scotland  had  been  a  separate  nation  until  the  Act  of  Union  in  1707.  After  this 

Scotland retained its own education system, its own national church. Scottish Literature continued to 

flourish  during  this  time  using  of  English  and  Scots  language.  Since  devolution  in  1997,  Scotland’s 

literature has undergone an unprecedented period of rapid of Scottish writters internationally. During 

the  same  period  Scottish  Children’s  Literature  and  Scottish children’s  writters  have  not  received  the 

same  attention  though  their  progress  has  been  as  significant.  In  2000  years  the  Modern  Language 

Association  of  America  recognise  that  Scottish  Literature  as  a  national  literature  and  Scottish 

children’s is included as part of that. 

The ‘Golden Age’ of Children’s Literature There have been, to date, two acknowledged ‘Golden 

Ages’ in Children’s Literature in the English-speaking world: the first from about 1860 till 1914 and 

the second from the mid- 1950s till the 1970s. Scots who were writing for children in the first ‘golden 

age’  include  R.L.Stevenson,  George  MacDonald,  Andrew  Lang,  J.M.  Barrie,  S.R  Crockett,  John 

Buchan,  Kenneth  Grahame,  R.M.  Ballantyne  and  Ian  MacLaren.  Naomi  Mitchison,  Eric  Linklater, 

Mollie Hunter and Joan Lingard are only a few of the Scots writing for children from the 1950s on. 

With the publication of Holiday House (1839) Edinburgh author Catherine Sinclair brought about the 

first of the major changes characteristic of Victorian Children’s Literature. The children in her book 

were naughty, noisy, disobedient and adventurous: and they played. They were indulged by adults in a 

way that had not previously been seen and were entertained by imaginative and original fairy tales told 

by 54 their uncle within the text, which helped to pave the way for the explosion in the fantasy genre 

IV INTERNATIONAL SCIENTIFIC CONFERENCE OF YOUNG RESEARCHERS 

 

1232

 

Qafqaz University                                                                                         29-30 April 2016, Baku, Azerbaijan 

for  children  that  was  to  come.  The  importance  of  this  book  in  the  history  of  Children’s  Literature 

cannot be underestimated. It was written with the intention of changing the quality and kind of reading 

supplied  for  young  people  and  presented  central  protagonists  who  displayed  distinctively  Scottish 

characteristics in a recognisably Scottish context. 

Interestingly,  despite  the  fact  that  landmark  fictions  by  Scottish  authors  are  key  to  many 

theoretical  discussions,  works  for  example  by  Scott,  Sinclair,  Ballantyne,  Macdonald,  Stevenson, 

Lang,  Grahame  and  Barrie,  there  seems  to  have  been  virtually  no  acknowledgement  in  standard 

reference  texts of  the  existence  of  a  tradition  of  Scottish  writing  for  young  people,  a  tradition  that 

stretches over some 180 years. Exceptions are Stuart Hannabuss's short survey in 1996 and two recent 

groundbreaking reviews of Scottish publishing policies for children's books and comics by Jane Potter 

and  Joseph  McAleer.  Seen  in  the  light  of  these  studies  it  has  to  be  acknowledged  that  the 

phrase Scottish children's literature appears to be highly problematical. 

In 1997 some teacher members of the Association for Scottish Literary Studies addressed these 

complex issues inTeaching Scottish Literature

9

 and subsequently in 2003 used the criteria which they 

had  developed  to  produceTreasure  Islands as  a  guide  to  fiction  for  young  readers  aged  10-14. This 

proposed a rationale for using and enjoying 'Scottish' works, and offered short critical accounts of 160 

texts,  later  supplemented  online  by  a  further  40  items  which  took  the  survey  up  to  2005.  One 

limitation of this selection was that it did not attempt to deal with writing for the very young, comic 

books  and  graphic  and  videogame  narratives.  It  was  not  moreover  a  direct  survey  of  readers'  own 

favourites. 

 

 

THE GENERAL INTERPRETATION OF MARY SHELLEY’S 

FRANKENSTEIN AND THE SCIENTIFIC REVOLUTION 

 

Səbinə SƏMƏDZADƏ 

Qafqaz University 

[e-mail] 

AZERBAIJAN 

 

Science has always played particularly influential role in every face of life. Literature is not an 

exception. This consistency particularly concerns the periods of “revolution” in the scientific world. 

This explosion had the strongest influence on literature. One of the brightest examples is the period of 

Enlightenment  or  the  Scientific  Revolution.  “Frankenstein”  by  Mary  Shelley  is  a  product  of  this 

revolution. In the result of the Revolution the standard understanding of the world and the possibilities 

of a mankind changed. There were a lot of changes in the “baggage of knowledge” of European people 

in the 17

th

 and 18

th

 centuries. It was the world’s starting to deal with function like machine and science 

finally  found  a  shape  in  different  individual  scientific  trends.  It  was  epistemic  transformation  that 

changed everything around people. These comprehensive changes influenced to the literature tradition 

greatly.  Worshiping  machines  destroyed  the  remainder  of  the  value  of  people  and  their  feelings  in 

literature. This process caused a lot of protests and rejection with the authors respecting humanism and 

each person as an individual. Mary Shelley is one of those authors and her work “Frankenstein” is a 

loud  scream  against  putting  science  on  top  of  the  human  values.  She  warns  people  of  becoming 

obsessed with science and of forgetting about the beauty, love and moral values, which were ignored 

back then. “Frankenstein” is a book not about a struggle against a creature but a tragedy of a scientist, 

personifying  science itself,  who  reached the  goal  of his  work  and life. Victor  Frankenstein  creates  a 

mankind and cannot take responsibility for what he has done. He was intelligent in science and he had 

ambitions.  That’s  why  he  forgets  about  responsibility  for  the  creature.  The  values  of  the 

Enlightenment receive the scientific experiments and their results, not caring if the “creation” will find 

a place in the world around it. The moral aspect of the creation of a mankind is forgotten. The novel 

criticizes  the  most  the  conflict  between  the  value  of  human  being  and  a  scientific  discovery.  The 

secrets of the human soul disappear behind the sounds of the machines and it becomes the time of the 

“kingdom of empirical investigation”. Shelley  criticizes thought of science making the God out of a 

IV INTERNATIONAL SCIENTIFIC CONFERENCE OF YOUNG RESEARCHERS 

 

1233

 

Qafqaz University                                                                                         29-30 April 2016, Baku, Azerbaijan 

man. Victor Frankenstein brings a life to the world in order to content his ambitions, just to confirm 

that he can do it. The question that Mary Shelley worries the most about is how far a scientist should 

follow his thirst for knowledge, how far should he lead his experiments and whether they are worth of 

the  possible  outcome  and  damage  they  can  bring.  The  scientific  Revolution  didn’t  care  about  these 

problems, it just went on and like snow slide that no one can stop it. The clash of science and human 

values in the book stressed the meaning of ethics and morality in the life of each scientist. The novel 

highly disapproved the possible consequences of the uncontrolled scientific progress. It is a “call of 

duty” of each scientist to think carefully before creating something and to analyze whether the world 

and he himself truly need this creation. “Frankenstein” is considered one of the best reflections of the 

world  perception  back  in  the  period  of  the  Scientific  Revolution.  Thought  the  novel  was  written  in 

1817 - its conflict is still essential in the modern world. Being careless for what one creates may cause 

a lot of sufferings and such criterions.  

Mary  Shelley’s  “Frankenstein”  is  more  just  an  ordinary  novel.  It  is  a  book  that  carries  a 

thoughtful philosophical message. It is not only a book about a struggle against a monster but also a 

tragedy of scientist, who reached the goal of his work and life. He realized that breathless horror and 

aversion  filled  his  heart  but  all  of  these  are  on  the  surface.  The  deepest  philosophical  thought  is 

covered  but  is  very  deep.  The  author  tries  to  say  that  the  life  is  a  gift  which  given  to  the  human. 

“Frankenstein” philosophy is a conflict between the value of human life and the value of a scientific 

discovery.  This  is  not  only  a  tragedy  of  Victor  Frankenstein  but  also  of  his  creation.  It  is  about  a 

tragedy of loneliness and fighting alone with the world. The tragedy of Frankenstein was a tragedy of 

him being a toy in the hand of his own parents. They believed that he “was in their hands to direct to 

happiness or misery”. Mary Shelley expressed her care about not bringing up children properly.  She 

shows  that  a  tragedy  may  begin  even  from  childhood  full  of  happiness.  One  of  the  events  that 

“predicted” the tragedy was when his mother brought Elizabeth for little Viktor, a “pretty present for 

my  Victor”  as  she  introduced  it.    The  novel  argues  that  no  one  in  the  world  should  ever  consider 

himself  to  be  “the creator”.  Each  living  being  has  the  right to  live  and  to  be  happy  in  this  world  – 

which is the simple philosophy of life.  

Life is a present – and it is the predominant philosophy of the novel. If you give life to somebody 

a sa parent or create a life like ViktorFrankenstein you must know that what to do with it and also you 

must take all responsibility for giving tohe best to your creation. The creature was Viktor’s toy and 

Viktor himself also was a toy of his parents.  

Mary Shelley share’s a philosophy that should be inside the heart of each reader: life - is not a toy 

to play with! There is only one source of life and there should be no others: “ Learn from me, if not by 

my precepts, at least by my example, how dangerous is the acquirement of knowledge, and how much 

happier  that  man  is  who  believes  his  native  town  to  be  the  world,  than  he  who  aspires  to  become 

greater than his nature will allow”. 

 

 

THE RENAISSANCE PERIOD AND ITS GOLDEN                                  

AGESIN ENGLISH LITERARURE 

 

Sevda HUSEYNOVA 

Qafqaz University

 

[e-mail] 

AZERBAIJAN 

 

Time  between  the  XVI  and  XVII  centuries  is  called  The  Renaissance  in  art  and  literature  in 

England.  In  this  period  the  writers  and  learned  men,  who  were  called  humanists,  turned        against 

feudalism  and  began  to  learn  more  about  true  nature  of  things  in  the  world.  These  new  ideas  first 

appeared in Italy. Italy was the first bourgeois country.  

First period of Renaissance began with the literary work of the greatest humanist Thomas More. 

He  is  regarded  the  first  English  humanist.  He is  famous  with  his  “Utopia”,  a  political essay  in  two 

parts, which was written in Latin. The book is the description of the author’s imaginary conversation