Darabe meselen : örnek verdi, isnad etti

kâlehbitâ (kale ihbitâ)

: "ikiniz inin" dedi
kâlellezîne (kâle ellezîne)	: dediler o kimseler
kâlet	: dedi (kadın)
kâlet huve	: o ... dedi
kâlet imre'etu el azîzi	: azîzin hanımı dedi
kâlet rabbi	: Rabbim dedi
kâletâ	: ikisi söyledi, dedi
kâle'tûnî	: bana getirin dedi
kâlezheb (kâle izheb)	: "git" dedi
kâlihûne	: (ızdıraptan) yüzleri ekşimiş asık olanlardır
kalîlen	: az, biraz: azıcık, pek az
kalîlen mâ	: ne kadar az, pek az
kalîletin	: az, pek az
kalîlin	: az
kalîlun	: pek az: biraz, pek
kalîlûne	: az (sayıları az)
kalle	: az
kâlû	: dediler: dediler ki
kâlu ittehaze	: "edindi" dediler
kâlû ûd'u	: dua et dediler
kâmileten	: tam, tamamı
kâmiletun	: tamamı
kâmileyni	: tamamen, tam olarak iki
kamîsa-hu	: onun gömleği
kâmû	: ayakta kaldılar oldu, idi
kâne	: oldu, idi, dır, dır
kâne allâhu	: Allah oldu
kâne el bahru	: deniz(ler) oldu
kâne hillen	: helâl idi
kânet	: oldu: idi, , ...dır
kânet mirsâden	: mirsad oldu, görünür oldu, rasad edilen yer, gözleme yeri oldu
kânet ta'melu	: yapıyorlardı
kânetâ	: idi, olmuştu
kânitâtun	: kanitindir, saygılı ve itaatkârdır
kâniten	: kanitin olan, yönelen
kânitîne	: Allah'ın huzurunda huşû içinde ve
kânû	: onlar oldular
kânû ya'melûne	: yapmış oldukları
kânû-hum	: onlar idiler
kanûtun	: ümitsiz olur
karae-hu	: onu okudu
karâren	: karar yeri, yerleşmeye uygun mekân
karârin	: karargâh, yerleşme mekânı
kardan	: kredi, borç
karhun	: kerih bir şey, sıkıntı, bozgun, yara
kâriatun	: büyük bir musîbet (ceza), felâket
karîben	: yakın, yakın olan
karîbun	: en yakın olandır
kârihûne	: kerih görenler, hoşlanmayanlar
karînen	: yakın arkadaş, arkadaşlık
karînu-hu	: onun yakını, yakınında olan
karînun	: yakınlık (dostluk, arkadaşlık, arkadaş )
karnen	: bir nesil
karrebe-hû	: onu yaklaştırdı
kârûnu	: Karun
karyeten	: bir ülke, bir karye, bir kasaba
karyetin	: bir karye, bir kasaba, bir ülke
kasam-nâ	: biz kırdık döktük, yok ettik
kasasan	: takip ederek
kasasnâ	: (kıssa ettik) anlattık
kasasnâ-hum	: onları kıssa ettik, anlattık
kasdu es sebîli	: sebîlin (yolun) tayini
kasemnâ	: kısımlara ayırdık, paylaştırdık
kasemun	: yemin
kaset	: katılaştı
kaset	: kasiyet bağladı, katılaştı
kâşifâtu	: gideren
kâsıfen	: kasıp kavuran, şiddetle deviren (kasırga)
kâşifetun	: kâşif, keşfeden, açan, açacak olan
kâşifû	: giderenler, kaldıranlar
kâsirâtu	: bakışlarını yalnız eşlerine hasreten
kasıyyen	: uzak
kasveten	: kasvetli, katılaşmış
kata'tum	: siz kestiniz
katele	: öldürdü
kâtele	: savaştı
katele-hu	: onu öldürdü
kâtele-hum allâhu	: onu görüyoruz
kâtele-hum(u)	: onları öldürsün, helâk etsin, kahretsin
katelnâ	: biz öldürdük
katelte	: sen öldürdün
kateltu	: öldürdüm
kateltumû-hum	: onları öldürdünüz
kâtelû-kum	: sizinle savaşan
kateratun	: kara, karanlık
kâtıaten	: kat'i olarak, kesinlikle
kâtiben	: bir kâtip, bir yazıcı
kâtibîne	: kâtipler, kaydediciler, yazıcılar
kâtibû-hum	: onlarla mukatebe yapın
kâtibun	: kâtip, yazıcı
kâtilû	: savaşın
katle-hum	: onların öldürülmesi
kattaa	: parçalandı
katûren (katere)	: çok cimri (fazla sıktı, daralttı)
kaû	: (yere) kapanın
kaû	: yere kapanın (düşün)
kavâmen	: ikame eden
kavîyen	: kavî olan, güçlü olan
kaviyyun	: kuvvetli, güçlü
kavle	: söz (söylenen bir söz, bir şey söyleme, bir şey deme)
kavle	: söz
kavle el hakkı	: Hakk'ın
kavle ellezîne	: onların sözlerini
kavle-hum	: onların sözleri
kavlen	: söz, söz olarak
kavlî	: sözlerimi
kavli-him	: onların sözleri
kavlin	: söz
kavlu-hu	: onun sözü
kavlu-hum	: onların sözü, sözleri
kavlun	: söz
kavlu-nâ	: bizim sözümüz
kavme	: bir kavim
kavme hûdin	: Hud kavmi
kavme sâlihın	: Salih kavmi
kavme-hu	: onun kavmi, kendi kavmi
kavme-hum	: onların kavimleri, kendi kavimleri
kavme-hum	: kendi kavimlerinden
kavme-hum	: onların kavimleri
kavme-ke	: senin kavmin
kavmen	: kavim: bir kavim, topluluk
kavmi (kavmî)	: benim kavmim
kavmi nûhın	: Nuh'un kavmi
kavmi-hî	: onun kavmi, kendi kavmi
kavmi-him	: onların kavimleri
kavmi-him	: onların kavmi
kavmin	: kavim, toplum
kavmittebiûni	: (kavmi ittebiû-ni)
kavmu	: kavim
kavmu	: kavim
kavmu lûtin	: Lut kavmi
kavmu nûhın	: Nuh'un kavmi
kavmu tubbein	: Tubba kavmi (Yemen'de bir kavim)
kavmu-hu	: onun kavmi
kavmu-ke	: senin kavmin
kavmun	: kavim, topluluk, toplum
kavmu-nâ	: bizim kavmimiz
kavseyni	: iki yay (bir yaydaki kabza ile uç arası)
kayyimen	: kayyum olarak, kıyâmete kadar devam ederek
kayyimetun	: temel, değişmez hükümler yazılı
kazefnâ-hâ	: biz onu (onları) attık
kâziben	: yalancı
kâzibetin	: yalancı
kâzibûne	: tekzip edenler, yalanlayanlar
kâzımîne	: korkmuş olarak, korkuyla
ke	: gibi, aynı, bir, eşit
ke bâsitı	: açan gibidir
ke de'bi	: gibi, benzer, durumu gibi
ke ed dihâni	: erimiş yağ gibi
ke ehadin	: birisi gibi
ke el a'lâmi	: koca dağlar gibi
ke el a'mâ	: âmâ, kör olan kimse (göremeyen) gibi
ke el cibâli	: dağlar gibi
ke el ferâşi	: kelebekler, pervaneler gibi
ke el ıhni	: renkli yünler gibi
ke el unsâ	: kız gibi
ke ellezî	: o kimse gibi
ke ellezîne	: o kimseler gibi, onlar gibi
ke emsâli	: sanki gibi
ke enne	: sanki, gibi
ke ennehâ	: o gibidir
ke ennehu	: sanki o, onun gibi
ke enne-hu	: onun gibi
ke enne-hu	: o sanki, o gibi
ke enne-hum	: sanki onlar
ke ennemâ	: sanki, gibi
ke heşîmi	: kuru ot gibi
ke hey'eti	: heykeli gibi, taslağı, benzeri
ke lemhin	: bir anlık gibi
ke mâin	: su gibi
ke men	: kimse gibi
ke meseli	: gibi, misal, durum
ke misli-hi	: onun misli gibi, onun eşi gibi
ke remâdin	: kül gibi
ke sayyibin	: yağmur gibi
ke şeceretin	: bir ağaç gibi
ke serâbin	: serap gibidir
ke tayyi	: dürüldüğü gibi
ke zulumâtin	: karanlıklar gibidir
kebair	: büyük
kebâira	: büyükler
kebâire el ismi	: günahların büyükleri
kebîren	: büyük, yaşlı: büyük olan
kebîreten	: zor, güç
kebîretun	: büyük, zor, ağır
kebîru	: büyük olan
kebîru-hum	: onların büyüğü
kebîrun	: büyük
kebîrun	: onların altıncısı
kebîrun	: büyük (çok)
kebure	: büyük oldu, ağır geldi
keburet	: çok büyük, büyük oldu
kedhan	: cehd ile cihad ederek, gayret edip çabalayarak
keenne	: gibi
keenne-hâ	: gibi