Seyid Həsən Tağızadə Bənzər halla Pişəvəri hərəkatı dövründə də üzləşirik. Tarixçi alim Dilavər əzimli haqlı olaraq qeyd edir ki, "21 Azər "ə və ondan əvvəlki olaylara SSRİ tərəfindən göstərilən köməklikdə əsas vasitəçi Quzey Azərbaycan, onun sovet ordusu sırasında İrana gəlmiş ziyalıları (Əziz Əliyev, Mirzə İbrahimov, Əvəz Sadıq, Cəfər Xəndan, Süleyman Rüstəm, Qulam Məmmədli, Qılman İlkin (Musayev) və s.) və sıravi vətəndaşları olmuşlar. Bu insanlar vətənimizin o biri böyük parçasının azadlığını güneylilərdən az istəmirdilər. Onlar Azərbaycanın bütövləşəcəyinə səmimi qəlbdən inanırdılar. Belə bir şəraitdə qardaş-qardaşın yanında olmalı və birgə mübarizə aparmalıydı. Qardaşın doğma qardaşına inanmamağa mənəvi haqqı yox idi. Əlimizdə olan fakt və sənədlər sübut edir ki, 1946-cı ilin aprelinədək Quzey Azərbaycan rəhbərliyi və Güneydəki hərəkatı istiqamətləndirilməsində iştirak edən azərbaycanlıların özləri belə, Stalin-Mikoyan qrupunun gizli hazırladıqları xəyanət və dönüklükdən demək olar ki, xəbərsiz idilər. Moskvanın açıq xəyanətindən və riyakarlığından sonra ona qarşı çıxmaq, müqavimət göstərmək və ya hadisələrin sonrakı istiqamətini dəyişmək o zamankı tarixi şəraitdə mümkün deyildi. Bu o dövrün reallığıdır, onu nəzərə almadan "21 Azər" lə bağlı hadisələri obyektiv qiymətləndirmək mümkün deyil" (1).
