jazolanishga loyiq kimsaga kechirim lilik orqali insonparvarlik
ko‘rsatishdir.
Shafqat hissi shafqatga muhtoj kishi o‘rniga xayolan o‘zini
qo‘yib fikr yuritish orqali vujudga keladigan, o‘zga bir inson iz-
tiroblarini yengillatishga qaratilgan axloqiy hodisadir. G ‘azab
insondagi hayvoniy xislat bolsa, shafqat insoniylik belgilaridan
biridir.
Ideal.
Inson ideal sari intiladi, o‘z hayotini unga qiyoslaydi,
unga taqlid qiladi. U inson hayotidagi eng oliy axloqiy talabki,
uning bajarilishi shaxsni komillikka yetkazadi. Albatta, hayotda
bunga to la erishib bolmaydi, lekin inson ana shu komillikni
o‘ziga namuna bilib, idealga intilib yashashi jarayonida nisbiy-
hayotiy komillikni qolga kiritadi.
Dunyoviy ideal bilan, to‘g‘rirog‘i, ijtimoiy-axloqiy ideal bi
lan diniy ideal, bir qaraganda, o‘xshashdek ko‘rinsa-da, aslida
keskin farq qiladi. Chunonchi, musulmonlar uchun — M uham
mad (s.a.v.), nasroniylar uchun — Hazrati Iso, yahudo dinidagi-
lar uchun — Hazrati Muso ideal hisoblanadi. U lar ideal sifatida
hech qachon o‘zgarmaydi, boqiy. Ijtimoiy-axloqiy ideallar esa
o‘zgarishi m um kin va ko‘p hollarda o‘zgarib turadi. Masalan,
sho'rolar davrida o‘sha tuzum asoschisi Lenin — eng yuksak ax
loqiy ideal sifatida talqin etilardi va ko‘pchilik tom onidan shun
day qabul qilinardi. Hozir esa «Kuch — adolatda!» degan shiorni
hayotining m a’nosi deb bilgan buyuk ajdodimiz A m ir Temur
ko‘pchilik tom onidan ijtimoiy-axloqiy ideal, adolatli davlat
rahbarining namunaviy timsoli tarzida qabul qilinadi. Demak,
muayyan tuzum talablaridan kelib chiqqan holda, ijtimoiy-axlo
qiy ideallar o‘zgarishi mumkin.
Dostları ilə paylaş: