partiyasi”), 1917-yil sentyabrda “Ittifoqi muslimin” kabi siyosiy
partiyalar tuzildi.
1917-yil 7-aprelda Petrograddagi Muvaqqat hukumat qarori bilan
N.N. Shchepkin raisligida Muvaqqat hukumatning Turkiston komiteti
tuzildi. Ammo 1917-yilning aprel va sentyabr oylarida bo‘lib o‘tgan
Butunturkiston musulmonlarining I va II qurultoylari Turkiston
Muxtoriyati tashkil etish g‘oyasini ilgari surib, hokimiyatni ishchi,
soldat va dehqon deputatlari Sovetlariga berishga qarshi chiqdi. 1917-yil
20-sentyabrida Toshkentda bo‘lib o‘tgan Turkiston va Qozog‘iston
musulmonlarining qurultoyidagi asosiy masala Turkiston o‘lkasining
siyosiy tuzumini belgilash edi. O‘sha davrdagi manba tili bilan aytganda
“Qurultoy. Turkiston Muxtoriyatini tayin etishga jazm qildi”. Qurultoy
muxtoriyatga “Turkiston Federativ Respublikasi” degan nomni qo‘yib,
parlament respublikasi asosida tuzilajak bo‘lg‘usi davlat tuzumining
bosh tamoyil va me’yorlarini belgilab berdi. Afsuski, bu rejalar amalga
oshmadi.
97
1917-yil 25-oktyabrda (yangi sana bilan 7-noyabrda) V.I.Lenin
boshchiligidagi bolsheviklar (kommunistlar) Petrogradda Muvaqqat
hukumatni ag‘darib tashlab, hokimiyatni zo‘ravonlik bilan egalladilar.
Toshkent shahrida 28-oktyabrda boshlangan qurolli to‘qnashuvlar 1-
noyabrda Muvaqqat hukumatning Turkiston qo‘mitasini qamoqqa olish
bilan yakunlandi. Turkiston bolsheviklari o‘lkadagi butun hokimiyatni
qo‘lga olish uchun shafqatsiz kurashga kirishdilar. Demokratik kuchlar
esa bu holga qat’iy norozilik bildirdilar.
1917-yil 13-17-noyabr kunlari Toshkentda bo‘lib o‘tgan shahar
o‘z-o‘zini boshqarish tashkilotlarining Turkiston o‘lka syezdi
qatnashchilari hokimiyatni to‘laligicha bolsheviklar qo‘liga o‘tishiga
keskin qarshilik ko‘rsatishdi. Syezd hokimiyat masalasiga oid quyidagi
rezolyutsiyani qabul qildi: “Turkistonda hokimiyatni ishchi, dehqon va
soldat deputatlari qo‘liga o‘tishi bilan hokimiyat masalasidagi munozara
shunday xulosaga keldi: 1. Rossiya inqilobi ko‘targan xalqning ozodligi,
tengligi, do‘stligi shiorlari ostida Turkiston aholisining 98 foizini tashkil
etuvchi 10 mln. sonli musulmon aholisi milliy-madaniy o‘z-o‘zini
boshqarishning barcha huquqlariga ega;
2. Musulmonlarining o‘z taqdirini o‘zi belgilash va umuminsoniy
taraqqiyotiga bo‘lgan qiziqishi Qur’on va Shariat qonunlaridan o‘zgacha
bo‘lishi mumkin emas. Musulmonlar inqilob natijasida qo‘lga kiritgan
huquqlarni amalga oshirar ekan Rossiyadagi siyosiy partiyalarning
birontasi tarkibida faoliyat ko‘rsatishi va ularning partiyaviy
kurashlarida qatnashishi mumkin emas. Lekin, Rossiya fuqarolari bilan
umumiy jamiyat manfaatlarini hisobga olib mamalakatni Ta’sis
majlisiga olib boruvchi hokimiyatni qo‘llab-quvvatlashi maqsadga
muvofiqdir;
3. Butun Rossiya doirasida hokimiyat qanday tuzilishidan qat’iy
nazar musulmonlar o‘z taqdirini o‘zi belgilash huquqlarini mahalliy
sharoitni yaxshi bilgan, musulmonlarning urf-odatlari va yashash
sharoitlari bilan yaxshi tanish bo‘lgan, xalqning xohish irodasiga ko‘ra
yangicha hayot tartiblarini joriy qila oladigan kishilardan iborat mahalliy
hokimiyat orqali amalga oshirishlari mumkin. Shuning uchun mahalliy
hokimiyat birinchi navbatda musulmon vakillaridan, ma’lum miqdorda
boshqa siyosiy tashkilotlarda faoliyat ko‘rsatuvchi, lekin musulmonlarga
xayrixoh bo‘lgan vakillardan tashkil topishi kerak;
4.Hokimiyatni mahalliy aholi manfaatlari uchun tasodifiy va
begona bo‘lgan harbiylar, ishchilar va dehqon(krestyan)larning mayda
guruhlari qo‘lidagina to‘planib qolishi demokratik prinsiplarga mos
98
emas va mahalliy aholini o‘z taqdirini o‘zi belgilash yo‘lidagi erkin
harakatlariga kafolat bera olmaydi. 1917-yil 15-22-oktyabr kunlari
Toshkent shahrida bo‘lib o‘tgan o‘lka ishchi, soldat va dehqon
deputatlari Sovetlarining III syezdida 15 kishidan iborat hukumat
Turkiston o‘lkasi Xalq Komissarlari Soveti tuzildi. Unda 8 ta o‘rin so‘l
esyerlarga, 7 ta o‘rin bolsheviklar bilan maksimalistlarga berilib,
hukumat tarkibiga tub aholi vakillaridan bitta ham vakil kiritilmadi.
XKS raisi lavozimini F.Kolesov egalladi. Turkistonda hokimiyat
bolsheviklar qo‘liga o‘tishi bilan o‘lkada Muvaqqat hukumatning barcha
bo‘g‘inlari tugatilib, o‘rniga avvalo jazo organlari va sovet boshqaruv
tizimi o‘rnatildi.
Turkiston XKS 1917-yil 28-noyabrda o‘lkada qizil gvardiya
bo‘linmalarini tuzish haqida qaror qabul qiladi. Bu bo‘linmalar Sovet
tuzumi va bolsheviklarga qarshi ko‘tarilgan dastlabki ongli chiqishlarni
bostirishda faol ishtirok etdi.Turkiston XKS 1917-yil oxirlarida o‘z
qarori bilan “Sho‘roi Islomiya” va boshqa mahalliy demokratik
tashkilotlarni tarqatib yubordi. Bu tashkilotlarning rahbarlari keyinchalik
Turkiston Muxtoriyati hukumatiga qo‘shildilar, ayrimlari istiqlolchilik
harakatiga g‘oyaviy rahnamolik qildilar. “Sho‘roi Ulamo” tashkilotining
Toshkent sho‘basi faqat 1918-yil 13-mayda yopib qo‘yildi.Turkiston
o‘lkasi XKS o‘zining tuzilishi va boshqaruv apparatlari jihatidan tubdan
farqlanuvchi hukumat edi. Turkiston XKS tarkibiga kirgan 15 ta
komissarlik o‘lkadagi boshqaruv ishlarini butunlay qamrab olgan bo‘lib,
boshqaruv tizimining farqli tomoni shunda ediki, Turkiston XKS tashkil
topgan paytdayoq Rossiyadagi Markaziy hukumatni tan oldi.
Chunonchi, Turkiston XKS raisi F.Kolesov Petrograddagi XKS nomiga
yuborgan telegrammada quyidagicha ta’kidlagan edi: “Komissarlar
Soveti o‘z oldiga sizning hamma dekretlaringizni amalga oshirish
vazifasini qo‘ydi... Bizning to‘la-to‘kis qo‘llab quvvatlashimizni hisobga
olishingizni so‘raymiz”.
Tadqiqotchilarning (Q. Rajabov, M. Haydarov) fikricha, Turkiston
o‘lkasi yangi hukumati o‘sha kunning o‘zida (1917-y. 23-noyabr.
Sh.G‘.) aholiga qilgan murojaatida ham o‘zining asl maqsadlarini
yashirib o‘tirmadi. Murojaatda ham telegrammada bo‘lgani kabi
quyidagilarga alohida urg‘u berilgan edi: “Xalq Komissarlari Soveti
markaziy hokimiyatning barcha dekretlarini og‘ishmay amalga oshiradi
va o‘z faoliyatida syezdning ...qarorlariga amal qiladi. Bu topshiriqlarni
bajarish yo‘lidagi har qanday qarshilik sovetlar tomonidan keskin
choralar ko‘rish bilan kutib olinadi”. Tadqiqotchilar to‘g‘ri
99
ta’kidlaganlaridek, Turkiston XKS o‘z faoliyatining birinchi kunlaridan
boshlab sovet siyosatini amalga oshirishga, Turkiston o‘lkasida sovet
hokimiyatini mustahkamlashga qattiq va astoydil kirishdi. Barcha
mahalliy sovetlarga zudlik bilan qizil gvardiya tuzishga kirishish taklif
qilindi. O‘lka komissarligi tarkibida bo‘lgan va boshqaruvda asosiy rol
o‘ynaydigan harbiy, tashqi savdo, shuningdek, pochta, telegraf va temir
yo‘llar boshqaruvi masalalari butunlay Rossiyadagi tegishli idoralarga
berib qo‘yilishi oqibatida Turkiston XKS ijrochi organga aylanib qoldi.
Markazdan yuborilgan barcha mas’ul xodimlar, turli komissiya va
tashkilotlar o‘z siyosatlarini qo‘g‘irchoq organga aylangan o‘lka XKS
orqali yuritdilar.
1917-yil oktyabr-noyabr oylarida Toshkent va Qo‘qonda yuz
bergan
voqealar
Turkistonda
ijtimoiy-siyosiy
harakatlarning
kuchayishiga sabab bo‘ldi. Qo‘qon shahrida 1917-yil 26-28-noyabr
kunlari Turkiston o‘lka musulmonlarining favqulodda IV qurultoyi
bo‘lib o‘tdi. Demokratik musulmon ziyolilar talabi bilan Turkiston
aholisining yevropalik qismi vakillari ham qurultoyda teng huquqli
bo‘lib ishtirok etdilar. Qurultoyning 27-noyabr kuni qabul qilingan
qarorida shunday deyiladi: “Turkistonda yashab turgan turli millatga
mansub aholi Rossiya inqilobi da’vat etgan xalqlarning o‘z huquqlarini
o‘zlari belgilash xususidagi irodasini namoyon etib, Turkistonni
Federativ Rossiya Respublikasi tarkibida hududiy jihatdan muxtor deb
e’lon qiladi”. 28-noyabrda tashkil topayotgan davlatning nomi aniqlanib
“Turkiston Muxtoriyati” deb ataladigan bo‘ldi. Butunrossiya Ta’sis
syezdi chaqirilgunga qadar hokimiyat to‘la ravishda Turkiston
Muvaqqat Kengashi va Turkiston Xalq (Milliy) Majlisi qo‘lida bo‘lishi
haqida qaror qabul qilindi. Muvaqqat kengash a’zolaridan 12 kishilik
hukumat tuziladigan bo‘ldi. Qurultoy jarayonida Turkiston Milliy
Majlisi 32 kishidan iborat qilib saylandi. Turkiston Muxtoriyatining
Muvaqqat hukumati tarkibiga muxtoriyatchilik harakatining faol
ishtirokchilari, jumladan, quyidagilar hukumat a’zolari bo‘ldilar:
1. Muhammadjon Tinishboyev – Bosh vazir, ichki ishlar vaziri, 2-
chaqiriq Davlat Dumasining a’zosi, Muvaqqat hukumat Turkiston
komitetining a’zosi, temir yo‘l muhandisi.
2. Islom Sulton Shoahmedov (Shagiaxmedov) –Bosh vazir
o‘rinbosari,
Butunrossiya
Musulmonlari
Kengashi
Markaziy
qo‘mitasining a’zosi, huquqshunos.
3. Mustafo Cho‘qay tashqi ishlar vaziri, Muvaqqat hukumat
Turkiston
komitetining
a’zosi, Turkiston o‘lka Musulmonlar
100
Sho‘rosining raisi, huquqshunos.
4. Ubaydulla Xo‘jayev (Ubaydullaxo‘ja Asadullaxo‘jayev) –harbiy
vazir, Butunrossiya Musulmonlar kengashi Markaziy qo‘mitasining
a’zosi, huquqshunos.
5. Hidoyatbek Yurg‘uli (Yurali) Agayev –yer va suv boyliklari
vaziri, agronom.
6. Obidjon Mahmudov –oziq-ovqat vaziri, Qo‘qon shahri
dumasining rais o‘rinbosari, jamoat arbobi
7. Abdurahmon O‘rozayev –ichki ishlar vazirining o‘rinbosari,
huquqshunos.
8. Solomon Abramovich Gersfeld –moliya vaziri, huquqshunos.
Muvaqqat hukumat tarkibiga kirishi lozim bo‘lgan qolgan 4 o‘rin
yevropalik aholi vakillari orasidan nomzodlar ko‘rsatilishi uchun ularga
ajratildi. Qurultoy tugagach, 1 dekabrda Turkiston Muxtoriyatining
Muvaqqat hukumati a’zolari (barcha 8 kishi) imzolagan maxsus
Murojaatnoma e’lon qilindi. Ushbu Murojaatnomada Turkistondagi
barcha aholi: irqi, millati, dini, jinsi, yoshi va siyosiy qarashlaridan
qat’iy nazar, ular yakdillik va hamjihatlikka da’vat etilgan edi.
Shuningdek,
Turkiston
Muxtoriyati
hukumatining
Milliy
davlatchilikning qaror topishini jo‘shqin muborakbod etib, matbuotda
taniqli ma’rifatparvarlar, diniy, jamoat va siyosat arboblari birin-ketin
chiqishlar qilib, Muxtoriyatni tabrikladilar. O‘sha paytda chop etiladigan
“Ulug‘ Turkiston” gazetasi sahifalari Qo‘qon, Samarqand, Toshkent,
Kaspiyorti viloyatidan Turkiston Muxtoriyatini qo‘llab-quvvatlovchi
xabarlar bilan to‘lib toshgan edi.
Yangi hukumat faoliyati faqat Qo‘qonda yoki Farg‘ona vodiysida
emas, balki butun Turkiston mintaqasida yashayotgan tub yer aholisi
tomonidan qizg‘in qo‘llab-quvvatlanganligi bois, Turkiston Muxtoriyati
hukumati qisqa muddat ichida xalq orasida katta e’tibor qozondi.
Shuning uchun ham ma’rifatparvar Fitrat Muxtoriyat e’lon qilingan
tunni “Milliy laylatulqadrimiz” deb atadi. Xalq ommasining qizg‘in
qo‘llab-quvvatlashidan ilhomlangan Muxtor hukumat vakillari jadal
faoliyat boshladilar. Dastlabki kunlardan boshlab Millat majlisi
tomonidan tasdiqlangan qonunlar e’lon qilinib, yangi hukumat davlat
Konstitutsiyasini tayyorlash uchun taniqli huquqshunoslarni jalb etdi.
Bir nechta hukumat gazetalari o‘zbek, qozoq va rus tillarida nashr etila
boshlandi.
Shuningdek, hukumat milliy qo‘shinni tashkil qilishga alohida
e’tibor qaratdi. Harbiy vazir Ubaydulla Xo‘jayev ishtirokida o‘tkazilgan
101
ko‘rik-parad vaqtida askarlar soni 2000 nafarga etgan. Bundan tashqari
Qo‘qonda Ergash qo‘rboshi rahbarlik qilgan ikki mingga yaqin
mirshablar ham bor edi. Yangi hukumat iqtisodiy sohada 30 million
so‘m miqdorida ichki zayom chiqarishni yo‘lga qo‘ydi. Chunki
gazetalarni nashr qilish, muxtoriyat qo‘shinlarining ta’minoti hamda
hukumatning ichki harajatlari uchun mablag‘ zarur edi. Shuningdek,
yangi hukumat a’zolari ochlik girdobida qolgan Turkiston aholisiga
Orenburg orqali g‘alla keltirish muammosini hal qilish uchun ham
amaliy qadamlar tashladi. Ammo umumxalq tomonidan qo‘llab-
quvvatlangan
Turkiston
Muxtoriyati
bolsheviklar
tomonidan
ma’qullanmadi. 1917-yil 13-dekabrda Toshkentning eski shahar aholisi
“ Muxtor Turkiston uchun” shiori ostida tinch namoyish o‘tkazdilar.
Toshkent shahar sovetidagi bolsheviklar esa, shaharda qurolli kuch bilan
tartib o‘rnatishga buyruq berdilar. Natijada tinch namoyish
qatnashchilari o‘qqa tutilib, 16 kishi halok bo‘ldi.
Shunga qaramasdan, Muxtoriyat hukumatini qo‘llab-quvvatlash
davom etaverdi. Xususan, 1917-yil 26-30-dekabr kunlari Qo‘qon
shahrida bo‘lib o‘tgan musulmon ishchi, askar va dehqon deputatlari I
favqulodda qurultoyining ham asosiy masalasi Turkiston muxtoriyatiga
munosabat masalasi edi. Butun Turkiston o‘lkasidan 200 yaqin vakillar
qatnashgan ushbu qurultoy 30-dekabrda Turkiston muxtoriyati
hukumatini qo‘llab-quvvatlash, shuningdek, Turkiston o‘lkasi Xalq
komissarlari Sovetiga ishonchsizlik bildirish haqida qabul qilgan
deklaratsiyasida quyidagi fikrlar bor edi:
“Turkiston o‘lkasi Xalq Komissarlari Soveti barcha aholi, ayniqsa,
musulmonlar xohish-istaklarining ifodachisi emasligi;
Turkiston o‘lkasi xalqlari irodasi ikki qurultoyda muxtoriyat e’lon
qilinganida ifodalanganligi;
Turkistonda yagona hukumat organi butun musulmonlarning
qurultoyida tashkil topgan va musulmon ishchi, askar va dehqonlarning
qurultoyida to‘ldirilgan Turkiston Muxtoriyati hukumati ekanligini
e’tiborga olib, Musulmon ishchi, dehqon va askarlar qurultoyi Turkiston
Xalq Komissarlari Sovetiga hokimiyatni darhol Turkiston Muxtoriyati
hukumati va Millat Majlisiga topshirilsin deb istak bildiradi”.
Ta’kidlash lozimki, yangi davlatchilik barcha milliy guruhlarning
mutanosibligi prinsiplari, umumdemokratik va milliy qadriyatlarning
o‘zaro uyg‘unligi asosida barpo etilgan edi. Yuqorida qayd etilganidek,
Turkiston Muxtoriyatining Muvaqqat hukumati aholini oziq-ovqat va
kundalik ehtiyoj mahsulotlari bilan ta’minlash, o‘z moliyaviy
102
jamg‘armasini yaratish, turli-tuman siyosiy partiyalar va harakatlar bilan
o‘zaro hamkorlikni yo‘lga qo‘yish vazifalarini hal qilish yuzasidan
qizg‘in harakatlarni amalga oshira boshlagan edi. Sovet hokimiyatidan
farqli o‘laroq, Turkiston Muxtoriyati hukumati qonuniy asosda tashkil
etilgan edi. Turkiston Muxtoriyati hukumati keng musulmonlar ommasi
va demokratik kayfiyatdagi evropalik aholining vakolatini olgan edi.
Shuning uchun ham aytish mumkinki, Turkiston Muxtoriyati o‘z
taqdirini o‘zi belgilagan xalq respublikasi edi.
Ammo o‘lka bolsheviklari Turkiston Muxtoriyati hukumatiga katta
xavf deb qaradilar. 1918-yil 19-26-yanvar kunlari Toshkentda bo‘lib
o‘tgan Turkiston o‘lkasi ishchi, soldat va dehqon deputatlarining
favqulodda IV syezdida Muxtoriyatga butunlay salbiy munosabat
bildirildi. Ushbu syezd Turkiston Muxtoriyati hukumati va uning
a’zolarini qamoqqa olish haqida qaror chiqardi. Syezd bolsheviklar
fraksiyasining Turkiston Muxtoriyati to‘g‘risidagi rezolyusiyasini qabul
qildi. Ushbu rezolyusiyada Turkiston qonuniy hukumati munofiqlarcha
“qoraguruhchilar to‘dasi” deb ataldi. Bu ham etmagandek, bu syezd
bolsheviklarning tazyiqi ostida qonuniy kuchga ega bo‘lgan, tub erli
aholi manfaatlarining himoyachisi bo‘lib maydonga chiqqan o‘lkadagi
ilk demokratik va xalqchil hukumat Turkiston Muxtoriyati ustidan
shafqatsiz hukm chiqardi. 1918-yil 30-yanvarda Turkiston XKS
Muxtoriyat hukumatini tugatish uchun harbiy harakatlar boshladi.
Turkiston bolsheviklari buning uchun qizil askarlardan tashqari
armanlarning “Dashnoqsutyun” partiyasi a’zolaridan tuzilgan beshafqat
qurolli drujinalaridan ham keng foydalandilar. 31-yanvar kunning
ikkinchi yarmida boshlangan janglar bir necha kun davom etdi. Qon
to‘qilishini oldini olish maqsadida muzokaralar olib borish harakatlari
natija bermadi. 1918-yil 19-fevralda Qo‘qon shahrida faoliyat
ko‘rsatayotgan Turkiston Muxtoriyati hukumati bolsheviklaring qonli
hujumlari natijasida ag‘darib tashlandi. Hukumat boshlig‘i Mustafo
Cho‘qay shaharni tark etib, yashirinishga majbur bo‘ldi. Vazirlarning
ayrimlari halok bo‘ldi, ayrimlari qo‘lga olindi. Dahshatli janglar va
talon-tarojlar
natijasida
10000
qo‘qonlik o‘ldirildi. Turkiston
Muxtoriyati hukumatining ag‘darilishi turkistonliklar tomonidan
Rossiyaning Turkistonga nisbatan tajovuzkorona rejalari mavjudligining
yangi dalili sifatida qabul qilindi va ular qo‘llariga qurol olib o‘z
Vatanlarini bosqinchilardan himoya qilishga otlandilar. Bu bilan
Turkistonda sovetlarga qarshi istiqlolchilik harakatiga asos solindi.
Dostları ilə paylaş: |