Beirlgan funksiyani juft yoki toqlikka tekshiramiz.
> if y(-x)=y(x) then
print("Javob: berilgan y juft funksiya") elif y(x)=-y(-x) then
print("Javob: berilgan y toq funksiya") else
print("Javob: berilgan y na juft, na toq funksiya") fi;
"Javob: berilgan y na juft, na toq funksiya"
Endi funksiyaning ekstremumlarini topamiz. Buning uchun uning birinchi tartibli hosilasini hisolaymiz.
> p1:=diff(y(x),x);
2 x − 1 x2 − x + 1
p1 := x − 1 − (x − 1)2
> extrema(y(x),{},x,'s'); s;
{-1, 3} {{x = 0}, {x = 2}} Endi funksiya hosilasining nollarini topamiz:
> solve(p1,x);
0, 2
Qaralayotgan funksiyani monotonlikka tekshiramiz, ya'ni o'sish va kamayish oraliqlarini topamiz. Buning uchun (-infinity,0), (0,1), (1,2) va (2, infinity) oraliqlardan mos holda biror nuqta olamiz va bu nuqtalarda funksiyaning birinchi tartibli hosilasi qiymati ishorasini aniqlaymiz:
> x:=-10;
:= -10
> y(x):=p1;
-10( ) :=
> x:=1/2;
:=
> y(x):=p1;
> y(x):=p1;
:= -15
> x:=10;
:= 10
> y(x):=p1;
10( ) :=
Yuqoridagi hisoblashlardan argument x ning (-infinity,0) va (2,infinity) oraliqdan olingan qiymatlarida funksiya birinchi tartibli hosilasining qiymati musbat, demak funksiya bu oraliqda o'suvchi, argument x ning (0,1) va (1,2) oraliqdan olingan qiymatlarida esa funksiya birinchi tartibli hosilasining qiymati manfiy, demak funksiya bu oraliqda kamayuvchi.
Shunday qilib, х=0 nuqta orqali qaralayotgan funksiya birinchi tartibli hosilasining qiymati ishorasi musbatdan manfiyga almashayapti, u holda bundan qaralayotgan funksiya х=0 nuqtada eng katta qiymat (maksimum)ga va х=2 nuqta orqali qaralayotgan funksiya birinchi tartibli hosilasining qiymati ishorasi manfiydan musbatga almashayapti, u holda bundan qaralayotgan funksiya х=2 nuqtada eng kichik qiymat (minimum)ga erishadi.
Endi х=0 va х=2 nuqtalarda mos holda eng katta va eng kichik qiymatlarini topamiz.
> ymax:=y(0);
ymax := -1
> ymin:=y(2); ymin := 3
Qaralayotgan funksiyaning eng katta va eng kichik qiymatlarini topamiz. > maximize(y(x),x=-infinity..+infinity);
∞ >
Dostları ilə paylaş: |