Kitab Azərbaycanın kənd təsərrüfatının inkişafında və təşəkkül tapmasında misilsiz
Yüklə 7,66 Mb. Pdf görüntüsü
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- Noxudun becərilmə aqrotexnikası
- Aran iqtisadi bölg əsi.
- Qarabağ bölgəsi
- Arpa bitkisinin gübr ələnməsi
- 2.4. Taxılçılıqda fərdi sahibkarlıq təsərrüfatlarının fəaliyyəti
|
9
Ərzaq paxlalı bitkiləri və onların becərilməsi
Respublikamızın torpaq-iqlim şəraiti paxlalı bitkiləri becərmək üçün əlverişlidir və noxud, lobya, mərcimək və s. bizdə qədimdən becərilir. Yeni iqtisadi münasibətlər dövründə əkin sahələri sxemlərinin dəyişməsi və təlabatla əlaqədar olaraq p axlalı bitkilərin səpin arealının genişlənməsini tələb edir. Bu bitkilərdən yüksək məhsul almaq üçün bölgələr üzrə ən yaxşı sortunu seçmək, onun səpini üçün torpağın, toxumun səpinə hazırlanmasını, səpin müddətini, üsulunu, norm asını, əkinə edilən qulluq işlərini və s. qaydalarını bilmək lazımdır. Azərbaycanda ən geniş yayılmış və əhali tərəfindən istifadə edilən ərzaq paxlalarından noxud, adi lobya, mərci və lobyadır, inəlc noxudu).
Noxudun səpini üçün ən yaxşı sələf payızlıq taxıllar və cərgə arası becərilən bitkilərdir. Taxıl məhsulu toplandıqdan sonar kövşən üzlənir. Səpinə 30-35 gün qalmış 25-30 sm dərinlikdə əsas şum aparılır. Şum altına hektara 200-250 kq superfosfat gübrəsi verilir. Səpin qabağı 75-100 kq gübrə kultivasiya zamanı vermək lazımdır. Sonra sahə malalanır və səthi hamarlanır. Toxum materi alı kimi təmizlənmiş və çeşidlənmiş toxumdan istifadə olunur. Toxum standarta cavab verməlidir. Səpin dağətəyi bölgələrdə noyabr ayınm 1-2 dekadasında, aran bölgələrdə isə dekabr ayının 1-2 dekadasında və ya erkən yaz qabağı fevral ayının 2-3 dekadasında, və ya mart ayının 1 dekadasında aparılmalıdır. Noxudun ən yaxşı səpin üsulu iki cərgəli lent-zolaq üsuludur. Bu zaman zolaqlar arasında 45-60 sm, zolaqda cərgələr arasında 15-20 sm ara qoyulur. Dəmyə şəraitində cərgə arası 30- 45 sm olmaqla bir başa səpin üsulu da yaxşı nəticə verir. Səpin normasına gəldikdə hektara
səpilən cücərən toxumların sayına görə müəyyən edilir. Lentvari səpin üsulunda payız səpini üçün 400 min, yaz səpini üçün isə 300-350 min cücərən toxum effektiv nəticə verir. Başdan-başa səpində isə hektara 0.3-0.4 milyon cücərən toxum səpilir. Noxud toxumları orta hesabla 5-6 sm dərinliyə bastırılır. Ağır toıpaqlarda dayaz, yüngül torpaqlarda dərin bastırılır. Səpinə qulluq işlərinə gəldikdə isə sahəyə cücərtilər alındıqdan sonra erkən yazda 75-100 kq (f.ç) ammo nium şorası verilir. Alaq otlarına qarşı (2-4 yarpaq fazasında) əsas bitkinin inkişaf fazasından asılı olmayaraq Fyuzilad Forte 0-75-1.0 1/hek. və ya Fyuzilad Super 1-2 1 hek. Çilənir. Cərgə araları vaxtaşırı kultivasiya edilir. Məhsulun toplanmasına gəldikdə paxlalar tam yetişdikdən sonra bir başa kombaynla həyata keçirilir. Bunun üçün kombaynın iş rejimi dəyişdirilir və müvafıq olaraq paxlalı bitkilərin yığımı üçün nizamlanır. Toplanmış məhsul təmizləyici və çeşidləyici maşınlardan keçirilir. Azərbaycanda noxudun yerli Ağdənli, Astarxanbazar yerli, AzNİİZ 303, Nərmin və s. sortları rayonlaşmışdır. 10
fuzarioz xəstəliklərinə davamlıdır. Quraq şəraitlərə qarşı da davamlı sayılır. Səpin müddəti: respublikanın Aran bölgələrində (Cənubi Muğan) I-II dek. dekabr, dağətəyi və dağlıq bölgələrində (Dağlıq Şirvan) II-III dek. martadək səpini aparılmalıdır.
350 min, suvarma şəraitində isə 400-450 min cücərən toxum səpilməlidir. Gübrə norması: yüksək məhsul almaq üçün N 30 P 45-50 K 45-50 (təsir edici maddə), fıziki çəkidə N 90-100
(ammonium şorası-selitra), P 200-250
100-115 kq (kalium sulfat) və ya K 80-90
kq (kalium xlorid) tətbiq edilməlidir. Mərcimək
Ərzaq üçün istifadə edilən ən qiymətli paxlalı bitkilərdən biridir. Onun dəni qidalılıq keyfıyyətinə görə çox yüksək qiymətləndirilir. Mərciməyin dəni nitrat, toksiki maddələr, radionuklidləri toplanır və ekoloji cəhətcə təmiz məhsul hesab edilir. Əlcin
dövriyyələrində və
heyvandarlığın yem
bazasının möhkəmləndirilməsində də mühüm rol oynayır. Respublikamızda iri dənli "Arzu" və xırda dənli "Azər" mərci sortları rayonlaşmışdır. Arzu m ərci sortu
Bitkiləri 35-40 sm olub, vegetasiya dövrü qış qabağı əkinlərdə (I-II dek. Dekabr) 170- 175 gün, erkən yaz əkinlərində (I-II dek. Fevral) isə 120 günə kimi davam edir. Qış qabağı əkinləri yaz əkinlərinə nisbətən yüksək məhsul verir.
kq/hek) mln/hek əkilməlidir. 1000 dənin kütləsi 60-65 qr-dır. Gübrə norması: torpaqda qida maddələri P 120
N 60 K 90
olmalıdır. Məhsuldarlıgı: potensial məhsuldarlığı 17-18 sent/hek təşkil edir. Dənin qabığı yaşımtıl ləpə yarpaqları açıq sarıdır. Becərmə texnologiyası əsas şum altına qeyd edilən miqdarda fosfor və kalium gübrələri verilir. Azot gübrəsi isə cücərtilər tam alındıqdan sonar verilir. Səpin cərgə arası 30-35 sm olmaqla aparılır. Adi taxıl səpən (SZU-3.6) qurğu ilə hektara 120- 150 kq toxum səpilir. Alaqlara qarşı (birləpəli və ot alaqları) Fyuzilad forte herbisidi (11/hek-250- 300 L.su) bitkilər 7-10 sm olduqda çilənir. Toxum böcəklərinə qarşı çiçəkləmədən qabaq və 10 gün ara vaxtı olmaqla (yəni iki dəfə) dentis 25 Ec 40 ml/dekar, Sumusudin 20 EC 20 ml/dekar, Koru Alpha 5 Ec 20 ml/dekar kimi insektosidlər çilənir. Məhsulun toplanması: mərcinin aşağı paxlaları 75% yetişdikdə başlamaq lazımdır. Yığım səhər saat 11 00 -
iş rejimi paxlalı bitkilərin yığım rejiminə (ropox) keçirilməlidir. 11
D ənli bitkilərin gübrələmə sistemi D ənli bitkilərdən yüksək məhsul alınması, əsasən sortun potensial m əhsuldarlığından qida maddələri ilə təmin olunmasından, həmçinin vegetasiya müdd ətində (mum yetişmənin sonuna kimi) qida maddələrindən normal istifadə etm ələri üçün torpaqda normal nəmliyin olmasmdan asılıdır. D əmyə bölgələrində torpaq becərmələrinin vaxtında və düzgün aparılması n əticəsində torpaqda nəmliyin qorunub saxlanması mümkün olur. Xüsusən c ərgəarası becərilən bitkilərdə vegetasiya müddətində cərgəaralarının düzgün bec ərilməsi ilə mümkündür. Suvarılan sahələrdə isə torpaq-iqlim şəraitindən, torpağın mexaniki tərkibindən, torpaqda üzvi maddənin (humusun) miqdarından və yayılma qalınlığından asılı olaraq vegetasiya suvarmalarının sayı mü əyyənləşdirilir. Respublikada hal- hazırda payızlıq buğdanın dən məhsulu rayonlaşmış pay ızlıq buğda sortlarının potensial məhsuldarlığının 40-50%-dən yüksək olmur. Payızlıq buğdadan təmin olunmamış dəmyə bölgələrdə onun potensial m əhsuldarlığının 45-50%, suvarılan bölgələrdə isə 60-60%-i qədər dən məhsulu almaq üçün dig ər aqrotexniki tədbirlərlə yanaşı düzgün gübrələmə sisteminin t ətbiqi də çox vacibdir. Aran iqtisadi bölg əsi. Respublikada istehsal olunan buğdanın 39%-ə qədəri aran iqtisadi bölg əsinin payına düşür. İqtisadi bölgəsinə daxil olan rayonların torpaq-
iqlim şəraitində, torpaqların keyfıyyətinə, mexaniki tərkibinə, humusun miqdarına və qida maddələri ilə təmin olunmalarına görə əsasən iki qrupa bölmək olar v ə ona müvafıq gübrə normaları müəyyənləşdirilməlidir. 1. Qarabağ bölgəsi 2. Mil, Muğan və düzən Şirvan, aran Şirvan. Qarabağ bölgəsi: Bu bölgə torpaqlarının keyfıyyətinə, məhsuldarlığına iqlim şəraitinə görə payızlıq buğdanın inkişafı üçün çox səmərəlidir. Bu sahədə yayılan torpaqların əksəriyyəti zəif qələvi xassəyə malikdir ki, bu da yüksək məhsul alınması üçün səmərəlidir (Qarabağ kanalının Bərdə və Yevlaxdan keçən hiss əsinin bir hissəsi istisna olmaqla, burada sodalı şoranlar yayılıb). Burada payızlıq buğda və qarğıdalı sələflərindən sonra payızlıq buğda bitkisin
ə 120 kq azot, 60 kq fosfor, 60 kq (təsiredici maddə) verilməsi məsləhətdir. Fiziki ç
əkidə 350 kq ammonium şorası (selitra) 300 kq sadə dənəvər superfosfat və 130 kq kalium sulfat yaxud 100 kq kalium xlorid verilm əlidir. Pambıq, qarğıdalı, bostan tərəvəz bitkilərindən sonra payızlıq buğda bec ərilərsə 90 kq azot, 45 kq fosfor və 45 kq kalium (təsiredici maddə) gübrələri, yaxud fıziki çəlddə 265 kq ammonium şorası, 225 kq sadə dənəvər superfosfat və 100 kq kalium sulfat verilm əsi məsləhətdir. Fosfor v
ə kalium gübrələrinin illik norması, azot gübrəsinin isə 25-30%-i s əpinqabağı becərmədə, azot gübrəsinin qalan hissəsi isə erkən yazda, yəni kənd t əsərrüfatı maşınlarının (gübrəsəpənin) sahəyə çıxması mümkün olan kimi verilm əlidir.
12
Aran iqtisadi bölg əsinin Mil, Muğan və düzən Şirvan bölgələrində isə sələf bitkisind ən asılı olaraq hər hektara 90-100 lcq azot, 45-50 kq fosfor və 45-60 kq lcalium gübr ələri (təsiredici maddə hesabı ilə) verilməsi məsləhətdir. Qazax-G
əncə iqtisadi bölgəsinin suvarılan sahələridə həmçinin Quba- Xaçmaz bölg əsinin suvarılan sahələrində sələf bitkisindən asılı olaraq hər hektara t əsiredici maddə hesabı ilə 60-90 kq azot, 45-50 kq fosfor və 45-50 kq kalium gübr ələrinin verilməsi məsləhətdir. Şəki-Zaqatala, Dağlıq-Şirvan, Quba-Xaçmaz ümumiyyətlə dəmyə sahələrdə (d əmyə bölgələrdə) payızlıq buğda sahələrinə sələf bitkisindən asılı olaraq hər hektara t əsiredici maddə hesabı ilə 60-90 kq azot, 40-45 kq fosfor və 40-45 kq (t əsiredici maddə) kalium gübrələri verilməlidir. Gübr ə normaları hesablanarkən yuxarıda qeyd etdiyimiz bölgələrdə uzun müdd ət aparılan tədqiqat işlərində tövsiyyə olunmuş gübrə normaları, payızlıq buğdanın hər sentner dən məhsulunun əmələ gəlməsinə qida sərfı, bitkinin gübr
ədən və torpaqdan qida maddələrinin mənimsəmə əmsalı nəzərə alınmışdır. Bütün bölg ələrdə fosfor və kalium gübrələrinin illik norması, azotun isə illik normasının 25-30% səpinqabağı becərmədə, azotun illik normasının qalan hissəsi erk ən yazda verilməlidir. S ələf bitkilərinin çoxundan sonra torpaqda asan mənimsənilən qida madd ələrinin miqdarı çox az olur, payızlıq buğdanı qida maddələri ilə təmin edə bilmir. Ona gör ədə sələf bitkisindən asılı olaraq səpinlə birlikdə hektara 100-150 kq "Nitrofoska" v ə ya "Ammofoska" verilməsi çox yaxşı səmərə verir. Səpinlə birlikd ə "Nitrofoska" və ya "Ammofoska" verdikdə səpinqabağı azot verməyə ehtiyac qalmır, həmçinin səpinqabağı veriləcək fosfor və kalium normaları azaldılır. Arpa bitkisinin gübr ələnməsi Respublikada payızlıq buğdadan sonra ən çox becərilən dənli bitkidir, Arpa payızlıq buğdaya nisbətən asan mənimsənilən əsas qida maddələrinə (NPK) nisb
ətən az tələbkardır, çünki buğda bitkisindən fərqli olaraq arpa həm də nisbətən ç ətin həll olan, yəni limon turşusunda həll olan fosfor birləşmələrini də yaxşı m ənimsəyir, hansı ki, bu birləşmələrdən payızlıq buğda istifadə edə bilmir. Arpa bitkisin ə nisbətən az mineral gübrə verilir. Suvarma v ə dəmyə bölgələrdə arpa bitkisindən normal məhsul götürmək üçün hektara t əsiredici maddə hesabı ilə 40-50 kq azot, 35-40 kq fosfor və 35-40 kq kalium gübr əsi verilməsi iqtisadi cəhətdən səmərəli məhsul alınmasına imkan yaradır.
2.4. Taxılçılıqda fərdi sahibkarlıq təsərrüfatlarının fəaliyyəti
Aqrar islahatların həyata keçirilməsi nəticəsində Respublikamızda müxtəlif növ t əsərrüfat formaları yaradılmışdır. Bu təsərrüfatlarda daha çox üstünlük təşkil ed ən fərdi sahibkar, ailə kəndli və ev təsərrüfatlarıdır. Fərdi sahibkar təsərrüfatları Respublikamızda 2000-ci ildə 3248 ədəd, 2005-ci ildə 2681 ədəd, 2008-ci ildə 2613
ədəd, 2009-cu ildə 2571 ədəd, 2010-cu ildə 2618 ədəd və 2011-ci ildə 2593 ədəd olmuşdur. Təsərrüfatların sayı 2011-ci ildə 2000-ci ilə nisbətən 3,3% və 2010-cu il ə nisbətən isə 1% azalmışdır. Fərdi sahibkar təsərrüfatlarının sayının d əyişməsi iqtisadi rayonlar üzrə də baş vermişdir. Respublikamızda mövcud olan f ərdi sahibkar təsərrüfatlarının 2011-ci ildə 1267 ədədi (48,9%) Aran iqtisadi rayonunda, 252 ədədi (9,7%) Abşeron iqtisadi rayonunda,151 ədədi (5,8%) Naxçıvan MR-da yerləşir. F ərdi sahibkar təsərrüfatlarının ümumi torpaq sahəsi 2000-ci ildə 62216 ha, 2005-i ild ə 23493 ha, 2008-ci ildə 25150 ha, 2009-cu ildə 27137 ha, 2010-cu ildə 47314 ha, 2011-ci ild ə 43691 ha olmuşdur. Ümumi torpaq sahəsi 2011-ci ildə 2000-ci il ə nisbətən 29,8% azalmış, 2005-ci ilə nisbətən 85,9% artsada, 2010-cu ilə nisb ətən 7,7% yenidən azalmışdır. 2011-ci ildə kənd təsərrüfatına yararlı torpaq sah əsi ümumi torpaq sahəsinin 95,2%, əkinə yararlı torpaq sahəsi isə kənd t əsərrüfatına yararlı torpaq sahəsinin 69,6%-ni təşkil etməklə 28919 hektar olmuşdur. F ərdi sahibkar təsərrüfatlarının kənd təsərrüfatına yararlı torpaq sahəsi Respublika üzr ə kənd təsərrüfatına yararlı torpaq sahəsinin 0,9%-ni təşkil edir. Bir f ərdi sahibkar təsərrüfatına düşən kənd təsərrüfatına yararlı torpaq sahəsi 2011-ci ild ə 16,0 ha, əkin sahəsi 11,2 hektar təşkil etmişdir. Hesablamalar göstərir ki, 2000-ci il ə nisbətən 2011-ci ildə təsərrüfatlara düşən ümumi torpaq sahəsi 22% azalsada lc ənd təsərrüfatına yararlı torpaq sahəsi 70,2%, əkin yeri 41,8% artmışdır. Bu göst əricilər 2005-ci ilə nisbətən 2011-ci ildə müvafiq olaraq 91,0%; 90,4% və 86,7%) artmışdır. Lakin, 2010-ci ilə nisbətən fərdi sahibkar təsərrüfatına düşən ümumi torpaq sah əsi 7,2%; kənd təsərrüfatına yararlı torpaq sahəsi 8,6% və əkin yeri 13,2% azalmışdır. Qeyd ed ək ki, təsərrüfatlarda baş verən dəyişikliklər onların fəaliyyətlərinin maliyy ə nəticələri ilə birbaşa bağlıdır. Əldə edilən gəlirlər təsərrüfatlarda geniş t əkrar istehsalı həyata keçirməyə və ailənin ehtiyaclarını tam ödəməyə kifayyət etm ədiyindən kənd təsərrüfatına olan maraqlar və baxışlar da dəyişir. 2011-ci ildə mövcud olan f ərdi sahibkar təsərrüfatlarından əldə edilən gəlir 2005-ci ildə 2854 min manat, 2008-ci ild ə 5538 min manat, 2009-cu ildə 4924 min manat, 2010-cu ild ə 8111 min manat və 2011-ci ildə 9814 min manat olmuşdur. F ərdi sahibkar təsərrüfatlarında satışdan əldə edilən gəlirin 2005-ci ildə 61,7%-i (2893 min manat) bitkiçilikd ə, 34,9%-i (1632 min manat) heyvandarlıqda, 2009-cu ild ə müvafiq olaraq 58,3% (2216 min manat) bitkiçilikdə, 41,5% (1578 min manat) heyvandarlıqda, 2010-cu ildə 60%-i (3051 min manat) bitkiçilikdə, 39,8% (2021 min manat) h eyvandarlıqda, 2011-ci ildə 70,7% (5180 min manat) bitkiçilikd ə 29% (2125 min manat) heyvandarlıqda əldə edilmişdir. Bir təsərrüfata düşən mənfəət 2005-ci 1064,5 manat, 2008-ci ildə 2119,3 manat, 2009-cu ildə 2 1915,2 manat, 2010-cu ild ə 3092,2 manat və 2011-ci ildə 3785 manat olmuşdur. 2011-ci ild ə bir təsərrüfata düşən mənfəət 2005-ci ilə nisbətən 3,5 dəfə, 2009-cu ilə nisb
ətən 91,6%, 2010-cu ilə nisbətən 22,2% çox olmuşdur. Eyni zamanda bir ailə üzvün
ə düşən mənfəət 2005-ci ildə 248,7 manat, 2008-ci ildə 498,8 manat, 2009- cu ild
ə 434,3 manat, 2010-cu ildə 770 manat, 2011-ci ildə 918 manat olmuşdur. 2011-ci ild ə bir ailə üzvünə düşən mənfəət 2005-ci illə müqayisədə 3,7 dəfə, 2009- cu ill
ə müqayisədə 2,1 dəfə və 2010-cu illə müqayisədə 19,2% artmışdır. Lakin, əldə edilən gəlirlər təsərrüfatların inkişafı üçün yetərli deyildir. Respublikamızda dənli bitkilərin əkin sahəsi 2000-ci ildə 648,2 min hektar, 2005-ci ild ə 802,3 min hektar, 2008-ci ildə 897,0 min hektar, 2009-cu ildə 1125.5 min hektar, 2010-cu ild ə 968.0 min hektar və 2011-ci ildə 967,3 min hektar olmuşdur. Dənli bitkilərin əkin sahəsinin 2000-ci ildə 92,4%-i (538,9 min hektar), 2005-ci ild ə 96,2% (772,1 min hektar); 2008-ci ildə 96,1%-i (862,0 min hektar); 2009-cu ild ə 92,0% (1125,5 min hektar); 2010-cu ildə 92,6%-i (896,9 min hektar), 2011-ci ild ə 93,4% (903,8 min hektar) fərdi sahibkar, ailə-kəndli və ev t əsərrüfatlarında olmuşdur. Qeyd ed ək ki, aparılan müşahidə və tədqiqatlar göstərir ki, dənli bitkilərin əkin sahələrinin 3-5%-i fərdi sahibkar təsərrüfatlarının, 85-90% ailə-kəndli və ev t əsərrüfatlarının payına düşür. F ərdi sahibkar təsərrüfatlarında 1 sentner dənli bitkinin maya dəyəri 2008-ci ild ə 11,19 manat, 2009-cu ildə 10,31 manat, 2010-cu ildə 17,46 manat, 2011-ci ild ə 17,37 manat olmuşdur 2011-ci ildə bir sentnerin maya dəyəri 2008-ci ilə nisb ətən 55,2% artsada, 2010-cu ilə nisbətən 0,5% azaltmışdır. Bir sentnerin satış qiym əti 2008-ci ildə 24,13 manat, 2009-cu ildə 23,8 manat, 2010-cu ildə 17,37 manat, 2011-ci ild ə 23,8 manat olmuşdur, 2011-ci ildə bir sentnerin satış qiyməti 2008-ci il ə nisbətən 1,4% azalmış 2010-ci illə müqayisədə isə 4,4% artmışdır. Bu göst əricilər iqtisadi rayonlar üzrə də müxtəlif olmuşdur. Aran iqtisadi rayonunda 2011-ci ild ə 1 sentnerin maya dəyəri 2008-ci ilə nisbətən 32,6%, 2010-cu ilə nisb ətən 16,7% artmışdır. Bir sentnerin satış qiyməti isə müvafiq olaraq 3,6% və 9,4% artmışdır. Qeyd edək ki istehsal olunan məhsulun maya dəyəri və satış qiym əti arasındakı fərqin uyğunsuzluğu, və məhsuldarlığın aşağı olması onların g əlirlərinə mənfi təsir edir. Respublikada istehsal olunan d ənli paxlaların 2000-ci ildə 94,9% ( 1462,0 min ton), 2005-ci ild ə 97,2% (2068,1 min ton), 2008-ci ildə 26,5% (2411,8 min ton), 2009-cu ild ə 93,2% (2786,0 min ton), 2010-cu ildə 93,6% (2000,5 min ton) 2011-ci ild ə 94,0%-i (2310,7 min ton) fərdi sahibkar, ailə-kəndli və ev t əsərrüfatlarında istehsal olunmuşdur. F ərdi sahibkar, ailə kəndli və ev təsərrüfatlarında istehsal olunan dənli və d ənli paxlalıların məhsuldarlığı Respublika üzrə məhsuldarlıqdan 2000-ci ildə 2,5%, 2005-ci ild ə 1,1%, 2008-ci ildə 0,4%, 2009-cu ildə 1,1%, 2010-cu ildə 1,4% v ə 2011-ci ildə 0,8%) çox olmuşdur.
c ədvəl 1
F ərdi sahibkar təsərrüfatlarının inkişaf dinamikası
göst əricilər 2000
2005 2008
2009 2010
2011 2000- cil il ə nisb
ətən 2011- ci ild ə %
ə nisb
ətən 2011- ci ild ə %
ə nisb
ətən 2011-ci ild ə, %
əsərrüfatların sayı, Respublika üzrə 3248
2681 2613
2571 2618
2593 79.8
96.7 99.0
Bakı - 3 4 3 3 4 - 133.3 133.3 Abşeron iqtisadi rayonu 189 210
221 220
234 252
133.3 120
107.7 G əncə-Qazax iqtisadi rayonu 298 110
143 144
121 115
38.6 104.5
95.0 Şəki- Zaqatala iqtisadi rayonu 160 451
205 221
195 199
124.4 44.1
102.1 L ənkəran iqtisadi rayonu 65 160
170 188
182 181
2.8 d əfə
113.1 99.5
Quba- Xaçmaz iqtisadi rayonu 823
194 245
197 194
155 19.0
79.9 79.9
Aran iqtisadi rayonu 1289
1110 1191
1178 1265
1267 98.3
114.1 100.2
Yuxarı Aran iqtisadi rayonu 79
125 120
111 122
122 154.4
97.6 100
Dağhq Şirvan iqtisadi rayonu 181
154 137
135 136
133 73.5
86.4 97.8
Naxç ıvan iqtisadi rayonu 164 149
157 156
151 151
92.1 101.3
100
ədvəl DSK-nın 2012 - cil il Azərbaycanın kənd təsərrüfatı statistik məlumatları əsasında tərtib edilmişdir. K ənd təsərrüfatı müəssisələrinin və fərdi sahibkarlıq təsərrüfatlarının əsas iqtisadi göstəriciləri.
|