lərdən və kimyəvi vasitələrdən istifadə etmədən torpağa və bitkiyə ağılla
201
yanaşmadır. Onun mahiyyəti təbii ekosistemlərə oxşar təsərrüfatların təşkil
olunmasıdır. Milyon illərdir ki, Bizim yer kürəsi nəhəng meşələri, çəmən-
ləri, gölləri qidalandırır. Heç kim torpağa məxsusi olaraq şumlanmayıb və
gübrələnməyib və onun münbitliyi azalmırdı. 6000 ildən çox mədəni əkin-
çilikdə torpağın münbitliyi saxlanmırdı. XX- əsrdə aktiv qeyri- düzgün be-
cərmədən torpaqlar kasıblamağa başladılar. Son onillərdə də alimlər çoxlu
sahələrini etiraf etdilər. Nəticədə üzvi əkinçilik inkişaf etməyə başladı.
Onun mahiyyəti torpaq, bitki, heyvan – təbiətin gücünün qarşılıqlı təsirini
başa düşmək idi. Yaxşı əkinçi öz təsərrüfatında harmoniya yaratmaqla yal-
nız bütün prosesləri istiqamətləndirir təbiətlə mübarizəyə güc sərf etmir.
Nahaq yerə qədim zamanlarda əkinçilik sənəti hörmətli və yüksək səviyyəli
peşə deyildi.
Üzvi əkinçiliyin - əsas prinsipləri çox sadədir:
1.
Dostları ilə paylaş: