M ü n d ə r I c a t

 

2.7.   Alternativ əkinçilik sistemləri və onların  

ekoloji əhəmiyyəti 

 

2.7.1.  Alternativ  əkinçilik  sistemləri. Əsas  prinsipləri, tarixi fakt-

lar və sübutlar. 

Üzvi  əkinçilik  -  sayəsində  sabit  məhsuldarlığa  çatan,  mineral  gübrə-

lərdən  və  kimyəvi  vasitələrdən  istifadə  etmədən  torpağa  və  bitkiyə  ağılla 

---

201 

 

yanaşmadır. Onun mahiyyəti təbii ekosistemlərə oxşar təsərrüfatların təşkil 

olunmasıdır.  Milyon  illərdir  ki,  Bizim  yer  kürəsi  nəhəng  meşələri,  çəmən-

ləri, gölləri qidalandırır. Heç kim torpağa məxsusi olaraq  şumlanmayıb və 

gübrələnməyib və onun münbitliyi azalmırdı. 6000 ildən çox mədəni əkin-

çilikdə torpağın münbitliyi saxlanmırdı. XX- əsrdə aktiv qeyri- düzgün be-

cərmədən  torpaqlar kasıblamağa başladılar. Son onillərdə də alimlər çoxlu 

sahələrini  etiraf  etdilər.  Nəticədə  üzvi  əkinçilik  inkişaf  etməyə  başladı. 

Onun  mahiyyəti  torpaq,  bitki,  heyvan  –  təbiətin  gücünün  qarşılıqlı  təsirini 

başa düşmək idi. Yaxşı əkinçi öz təsərrüfatında harmoniya yaratmaqla yal-

nız  bütün  prosesləri  istiqamətləndirir  təbiətlə  mübarizəyə  güc  sərf  etmir. 

Nahaq yerə qədim zamanlarda əkinçilik sənəti hörmətli və yüksək səviyyəli 

peşə deyildi. 

 Üzvi əkinçiliyin -  əsas prinsipləri çox sadədir: 

1.