aralanıb mədənlər arasından uzanan asfalt yola çıxmış Cəmil iso, birdən yuxudan oyanan kimi olub sağına-soluna boylananda, Tahiri yanında görmodiyindon, genyo dönüb onu səslədi: - Bəri gəl, Tahir, buralara nabələdsən, birdən azıb-elərsən! Cəmildən iki-üç addım irəlidə gedən usta Ramazan da bu sözləri eşidirdi. Uç günlük ağır və fasiləsiz işdən sonra bərk yorulduğu üçün, ayaqlarını sürüyə-sürüyə gedirdi. O da dönüb geriyə boylandı və tahiri gözlədi. Tahir özünü onlara yetirəndə, usta Ramazan bığaltı qımışdı: — Hə, buruq xoşuna gəlim ıi? — deyə ondan soruşdu. Dünəndən bəri qaşqabağı bir dəfə də açılmamış ustanın bu təbəs sümündən Tahir ürəkləndi: — Maraqlı işdir, usta... — dedi, — mən elə bilirdim ki, buruqdan çı xanda üst-başım qapqara mazut olacaq. Axı kinolarda fəhlələri həm i şə mazutlu gösterirlər. Usta Ramazan asfalt yolun üst yanındakı köhnə buruqda yeraltı təmirlə məşğul olan fəhlələri göstərib, təsdiqləyici bir tövrlə başım tərpətdi: - Elələri də var, oğlum... - dedi, - bax, onlar homişə elədir. Hə, yaxşı oldu, gəldin, bala. Sənətimiz çətin sənətdir. Ancaq çox vacib sə nətdir. Hər burağu qazıb qurtaranda, illah da quyu bol nöyüt verəndə, bilirsən ki, böyük-böyük işlərə köməyin dəyir. Bala nöyüt fəhləsinin üst-başı qaradır, ancaq ürəyi brilyant kımı parıldayır. — Kirovu gördüyümə inanmırsan bala? Tahirin yanaqlarında qızartı əm ələ gəldi. A z qala qocanın sözünü yarımçıq kəsib cavab verdi: - Yox, niyə inanmıram? Deyirəm, yəni lap dostsunuz? 65 < 2 Y
- Rəhmətlik çox mehriban adamdı, oğlum... Ele, tanış olduğumuz gün mənimlə dostlaşdı, - Qoca dərin bir ah çəkdi. - Eh, namordlor onu
