Microsoft Word durratun nosihiyn ziyouz com doc

Qirq beshinchi majlis ZIKRNING FAZILATI

Alloh taolo aytadi: «Albatta, Alloh ham, Uning farishtalari ham payg‘ambarga duo-salovot ayturlar. Ey mo‘minlar! Sizlar ham u zotga salovot va salom aytinglar» (Ahzob surasi, 56-oyat).

Rasululloh sollallohu alayhi va sallam dedilar: «Kimning oldida zikr qilinsamu, u menga salovot aytmasa, burni yerga ishqalsin».

Abu Hurayradan rivoyat qilinishicha, Rasululloh sollallohu alayhi va sallam marhamat qiladilar:

«Alloh bir farishtani yaratib, unga butun xaloyiqning ovozini eshitish imkonini bergan. U qiyomat kunigacha mening qabrim tepasida qoyim turadi. Ummatimdan kim menga salovot aytsa, bu farishta menga «Ey Muhammad! Falonchi o‘g‘li falonchi sizga salovot aytdi», deb xabar beradi». Sahobalar:

«O’ Rasululloh! «Albatta, Alloh ham, uning farishtalari ham payg‘ambarga duo-salovot ayturlar», degan oyat haqida bizga habar bering», deyishdi. Shunda u zot: «Bu berkitilgan ilmdandir. Agar sizlar so‘ramaganingizda edi, u haqda xabar bermasdim. Alloh menga ikkita farishtani vakil qilgan. Biror bir musulmon kishi huzurida zikr qilinsam-u, u menga salovot aytsa, u ikki farishta unga: «Seni Alloh mag‘firat qilsin», deydi va boshqa farishtalar: «Omin», deyishadi. Bir musulmonning oldida zikr qilinsam-u, u menga salovot aytmasa, u ikki farishta: «Seni Alloh mag‘firat qilmasin» deydi, qolgan farishtalar ham: «Omin», deydi», dedilar.

Anasdan raziyallohu anhu rivoyat qilingan hadisda Rasululloh sollallohu alayhi va sallam aytadilar:

«Biror bir duo yo‘qki, u duo bilan osmon o‘rtasida parda bo‘lib, to‘xtab turadi, hattoki payg‘ambarga salovot aytilmaganicha, agar salovot aytilsa, u parda yirtiladi», dedilar.

Hikoya qilinishicha, solihlardan biri tashahhudda o‘tirib, Rasululloh sollallohu alayhi va sallamga salovot aytishni esdan chiqardi. So‘ngra Rasululloh sollallohu alayhi va sallamni tushida ko‘rdi. Payg‘ambar alayhissalom undan: «Nima uchun menga salovot aytishni unutding?» deb so‘radilar. U esa: «Allohga hamdu sano aytish va Unga ibodat qilish bilan mashg‘ul bo‘lib, salovot aytishni unutibman», dedi. Rasululloh sollallohu alayhi va sallam: «Albatta, amallar va duolar toki menga salovot aytilmagungacha ushlanib qoladi. Agar banda qiyomat kuni butun dunyo ahlining amali bilan kelsa-yu, menga salovot aytmagan bo‘lsa, uning amallari rad qilinadi», dedilar.

Boshqa bir hadisda: «Qiyomat kuni menga nisbatan insonlarning eng haqlirog‘i menga ko‘p salovot aytganidir», deyilgan.

Zohidlardan biri tushida Rasululloh sollallohu alayhi va sallamni ko‘ribdi. Zohid Payg‘ambar sollallohu alayhi va sallamga yuzlansa, u kishi unga qaramabdilar. «O’ Rasululloh! Siz mendan g‘azablanganmisiz?» deb so‘rabdi. Rasululloh sollallohu alayhi va sallam: «Yo‘q», debdilar. Zohid:

«Meni tanimayapsizmi? Men falonchi zohid bo‘laman», deganida, «Seni tanimadim», debdilar. U: «O’ Rasululloh! Men ulamolarning: «Payg‘ambarimiz ummatlarini xuddi ota-ona bolasini tanigandek taniydi», deganlarini eshitganman», deganida, u zoti bobarokat: «Ulamolar to‘g‘ri aytibdi, payg‘ambar ummatini ota-ona bolasini tanigandan ham yaxshiroq taniydi. Ya’ni, payg‘ambariga ko‘p salovot aytgan ummatini», deb javob beribdilar.

Abdurahmon ibn Avfdan rivoyat qilindi: «Rasululloh sollallohu alayhi va sallam aytadilar:

«Mening oldimga Jabroil keldi va aytdiki: «Ey Muhammad! Sizga kim salovot aytsa, unga yetmish ming farishta salovot aytadi. Kimga farishtalar salovot aytsa, u jannati bo‘ladi».

Hasan Basriydan rivoyat qilinadi: U kishi tushlarida Abu Asmoni ko‘ribdi. So‘rabdiki: «Ey Abu Asmo, Alloh senga qanday muomalada bo‘ldi?» «Meni mag‘firat qildi», debdi. «Nima sababli?» deb so‘rabdi. U: «Har qachon hadis aytsam, Rasululloh sollallohu alayhi va sallamga salovot aytardim», deb javob beribdi.

Rasululloh sollallohu alayhi va sallam dedilar: «Mening oldimga Jabroil, Mikoil, Isrofil va O’lim farishtasi keldi. Jabroil alayhissalom: «O’ Rasululloh! Kim sizga bir kunda o‘n marta salovot aytsa, qiyomat kuni men uning qo‘lidan ushlab, sirot ko‘prigidan yashin tezligida o‘tkazib qo‘yaman», dedi.

Mikoil alayhissalom: «Men uni sizning Havzi Kavsaringizdan sug‘oraman», Isrofil alayhissalom:

«Men esa boshimni sajdaga qo‘yaman, toki Alloh uni mag‘firat qilmaguncha ko‘tarmayman», dedi. O’lim farishtasi: «Men uning jonini payg‘ambarning jonini olgandek yengillik bilan olaman», dedi». Nabiy alayhissalom: «Alloh bir toifa farishtalarni yaratganki, ularning qo‘llarida oltindan qalam, kumushdan daftarlari bordir. Ular faqatgina menga va ahli baytimga aytilgan salovotlarnigina yozadilar», dedilar.

Hikoya qilinadiki, bir yahudiy musulmon kishi uning tuyasini o‘g‘irlaganini da’vo qildi. Bunga munofiqlardan to‘rttasi yolg‘on guvohlik berdi. Rasululloh sollallohu alayhi va sallam tuyani yahudiyga qaytarishga va muslimning qo‘lini kesishga buyurdilar. Musulmon kishi hayratda qoldi va boshini osmonga ko‘tarib: «Ey Rabbim! Ey Mavlom! Albatta, men bu tuyani o‘g‘irlamaganimni bilasan!» dedi va aytdiki: «O’ Rasululloh! Albatta, sizning hukmingiz haqdir. Lekin bu tuyadan men haqimda so‘rang». Rasululloh sollallohu alayhi va sallam: «Ey tuya! Sen kimnikisan?» dedilar. Tuya fasohatli til bilan: «O’ Rasululloh! Albatta, men bu muslimnikiman. Bu guvohlar yolg‘onchidirlar», dedi. Shunda Nabiy alayhissalom: «Ey muslim! Sen nima amal qilgan edingki, Alloh sening haqligingni isbotlash uchun tuyani gapirtirdi?» deb so‘radilar. U: «O’ Rasululloh sollallohu alayhi va sallam! Men har kecha uxlashdan avval sizga o‘n marta salovot aytaman», deb javob berdi. «Menga aytgan salovoting tufayli bu dunyoda qo‘ling kesilishidan najot topding, oxiratda esa azobdan najot topasan», deya marhamat qildilar Nabiy sollallohu alayhi va sallam.

Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi va sallam dedilar: «Kim ertalab o‘n marta va kech kirgach o‘n marta menga salovot aytsa, qiyomat kuni Alloh uni o‘lkan dahshatdan omonda saqlaydi va payg‘ambarlar, siddiqlar bilan birga bo‘ladi», dedilar.

Sufyon Savriy aytadilar: «Hajga borgan vaqtimda haramda bir kimsani ko‘rdim, haram Makkaning qaysi tarafida bo‘lmasin, tavofdami, Arofotdami, Minodami faqat Rasululloh sollallohu alayhi va sallamga salovot aytardi. Men unga: «Ey kimsa, har bir maqomning zikr va duosi bor. Senga nima bo‘ldiki, duo ham, zikr ham qilmasdan, faqat salovot aytyapsan?» dedim. U: «Buning qissasi bor», dedi. «Menga uning xabarini ber», dedim. U: «Xurosondan Makkaga haj uchun chiqdim. Men bilan birga otam ham bor edi. Kufaga kelganimizda otam kasal bo‘lib, vafot etdi. Men otamning kiyimi bilan yuzini yopdim. So‘ng yuzini ochsam eshakning suratiga o‘xshab qolganini ko‘rdim. Bundan qattiq qayg‘urdim. Bir payt uxlab qolibman. Tushimda bir kishi bizlarning oldimizga keldi, uning yuzida niqob bor edi. U kishi niqobini yuzidan oldi va menga: «Nega bunchalik g‘amginsan?» dedi. «Bu balo sababli nega g‘amgin bo‘lmayin», dedim. U otamning oldiga bordi va yuzini siladi, natijada otam balolangan narsasidan qutildi. Borib yuziga qarasam, yuzi to‘lin oydek porlab turibdi. Shunda men u kimsaga: «Kimsiz?» dedim. U kishi: «Mustafoman», dedi. Shunda men u kishining ridolaridan ushlab, Xudo haqqi, menga bu qissani xabarini bering deb, so‘raganimda aytdilarki: «Sening otang hayotlik vaqtida har kecha uxlashdan avval menga yuzta marta salovot aytardi. Lekin otang sudxo‘r bo‘lib, Allohning hukmida sudxo‘rni bu dunyoda yoki oxiratda eshak suratida qilish bordir. U menga salovot aytgani sababli, ummatimning amallarini arz qiladigan farishta kelib, otangning holatini bildirdi». Shundan keyin men Alloh otamni shafoat qilmog‘ini so‘rab, har kecha Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi va sallam yuz marta salovot aytishni odat qildim».

Rasululloh sollallohu alayhi va sallam: «Haqiqiy baxil uning oldida zikr qilinsamu, menga salovot aytmagan kimsadir», dedilar.

Rasululloh sollallohu alayhi va sallam marhamat qiladilar: «Kim menga bir marta salovot aytsa, gunohi qolmaydi».

Anasdan raziyallohu anhu rivoyat qilinishicha, Rasululloh sollallohu alayhi va sallam: «Kim menga bitta salovot aytsa, Alloh unga o‘nta salovot aytadi. Uning o‘nta gunohini o‘chirib, martabasini o‘n daraja ko‘taradi», dedilar.

Podshohlar ularni yaxshi ko‘rgan va hurmatlagan kimsani yaxshi ko‘radi. Alloh esa Malikul mulk (ya’ni, podshohlarning podshohi) va U bu karamga loyiqdir. Bas, shunday ekan, kim Uning habibi
Nabiyiga salovot aytib, sharaflasa, Alloh tarafidan izzat-ikromga, rahmatga, gunohlarining kechirishiga va darajasining ko‘tarilishiga haqli bo‘ladi.

«Sollallohu ala Muhammad» degan so‘zning ma’nosi – Alloh u kishining shariatini g‘olib etish va zikrini oliy qilish bilan bu dunyoda ulug‘lasin va oxiratda ummatini shafoat qilishlariga izn bersin, deganidir. Salovot aytishdan maqsad Allohga qurbat hosil qilish, amriga taslim bo‘lish va payg‘ambarimizning haqlarini o‘tashdir. Salovotning eng ehtiyotlisi har safar Rasulullohning nomlarini eshitganda aytishdir. Har doim, erta-yu kech ayniqsa, juma kunlari salovotni ko‘paytirish oqil kimsaga vojibdir.