Alisher Navoiy. Saddi Iskandariy
www.ziyouz.com
kutubxonasi
462
Ishingga qilib sa’y rag‘bat bila,
Madad qildilar borcha himmat bila.
Yana
ulki fazl ahli harne qilur,
Urar lofu ishni murabbiy qilur.
Erur gar murabbiy emas kordon,
Muattal xiradmandi bisyordon.
Hunarparvar – ishni buyurg‘uchidur.
Hunarvar vale lof urg‘uchidur.
Chu shohing sening erdi sohib kamol,
Yana ollida qadrsiz mulku mol.
Angakim bu iki ish o‘ldi nasib,
g‘arib ish zamonida ermas g‘arib.
Shahekim ulus chorasozidurur,
Ulus fozili Shohi g‘oziydurur
Ki, Tengri fuzun aylasun davlatin,
Yeti charxdin ham biyik rif’atin
Ki,
keldi zamonida sendek kishi
Ki, ermas ishing odamizod ishi».
Chu so‘z yetti bu yerga, men beharos,
Qo‘pub ayladim bir duo iltimos
Ki: «Chun dedingiz shahg‘a
hamdu sano,
Duoe qiling davlatig‘a yano».
Dedi Mir Xusravg‘a donoyi roz
Ki: «Sen Shohi g‘oziyg‘asen madhsoz.
So‘zungdin base bayt yodidadur,
Asarlar muborak nihodidadur.
So‘zungdin chu ko‘ngliga yetgay asar,
Damingdin duo dog‘i etgay asar.
Duo aylakim, fazlu
donish eli
Ham «omin» desun, biz ham «omin» deli».
Boqib dedi fazl ahlig‘a piri roh:
«Ki, siz shoir, ul dog‘i xush tab’ shoh.
Alisher Navoiy. Saddi Iskandariy
Dostları ilə paylaş: