www.ziyouz.com kutubxonasi
12
jimo’ qilinsa, o‘g‘il, beshinchi kundan o‘ninchi kungacha jimo’ qilinganda esa, qiz
tug‘iladi. Albatta, bu – bir sabab. Zotan, kimga qiz va kimga o‘g‘il ato etish Qur’on
oyatlariga muvofiq Allohning xohish-ixtiyoridadir.
Bilmoq lozimki, badan va nafs mo‘’tadil holda, pokiza va muattar joyda, shodmonlik va
xursandchilik holatida mujomaat qilmoqlik vojib amallardandir. G‘azablanganda, g‘am-
anduh chekkanda, shuningdek, mast holda (Alloh asrasin) jimo’ qilmasin.
Mujomaatdan avval o‘ynashib, hazillashib, o‘pishish hamda quchoqlashish sunnatdir.
Zavjasining ko‘zlarida shahvat zohir bo‘lguncha, erkak uning sochlarini silab, peshona-yu
ko‘zlaridan, chehra-yu lablaridan, dudog‘i-yu tomog‘idan o‘pmog‘i va yana ko‘kragini
ohista ushlab, badan, son va farjini muloyim siypalasin. Zero, bu harakatlarni jimo’dan
avval qilmoq badanga rohat keltirishi bilan birga, farzandning komil aql va to‘rt muchasi
butun tug‘ilishiga sabab bo‘ladi.
Erkak va ayol inzolda (nutfa to‘kish) bir-birlariga muvofaqat qilishi kerak. Zero, agar
erkak ayoldan oldin forig‘ bo‘lsa (nutfa to‘ksa), xotin kishi kunning qolgan qismini
sustbadan va parishonxotir o‘tkazadi.
Bayt: Zan k-az bari mard norizo barxezad, Pas fitna-yu jang daron saro barxezad. Ma’nosi: agar xotin erining yonidan norozi turib ketsa, bas, bu xonadonda fitna-yu janjal
boshlanadi.
Er inzol qilgandan so‘ng xotini lazzat olib, sonlarini bir-biriga jips qilmaguncha, uning
ustidan tushmasin. Hadisi sharifda ham kelibdiki: “Erkak o‘z ahli bilan mujomaat qilganda xo‘rozga o‘xshab sakramasin”. Bu kinoya jimo’ni tez boshlab, tez tugatmaslikka
dalolatdir.
Bir rivoyatda homilador bo‘lmaslik uchun inzol vaqtida xotin andomidan (farjidan)
zakarni chiqarib (nutfani chetga to‘kmog‘i) man’ qilingan. Ammo ba’zi olimlarning
qavllariga qaraganda, bu ishning durustligi xotinning roziligiga bog‘liq. Agar shu
so‘zlarga tayaniladigan bo‘lsa, ayrim ayollarning tabiblar tavsiyasi va tibbiy holatiga
ko‘ra, turli vositalar orqali homiladorlikdan saqlanishlari joiz bo‘ladi.
Erkak va ayol hamisha, ayniqsa, jimo’ vaqtida farj, badan, og‘iz, libos va joylarini ozoda
tutishlari kerak. Zero, badan yoki libosning nopokligi, nafasning badbo‘yligi erning ham,
xotinning ham bir-biriga bo‘lgan mehrini so‘ndiradi va jimo’ jarayonini sustlashtiradi.
Xususan, ayol yotish oldidan ozoda va xushbo‘y bo‘lishi, nafis va zebo kiyim kiyib,
sochlarini tarashi, latif va mavzun harakat qilib, sharmu hayo ila shirin tabassum etishi,
nozu istig‘no va mahramona so‘zlari bilan erining shahvoniy hissiyotini to‘la uyg‘otsin.
Oqila-yu zebo, g‘amxoru mehribon ayol shunday qilsa, er-xotin jimo’dan beqiyos lazzat
va halovat topib, bir-biridan behad bahramand bo‘ladi.
Erkak jimo’dan keyin ayoldan darrov burilib, undan avval beparvo holda uyquga
ketmasin. Zero, bunday harakat ayolning ko‘ngli qolishiga sabab bo‘ladi. Erkak kishi
doimo, ayniqsa, uyqu paytida ayolning posboni va himoyachisi hisoblanadi. Hayotning
go‘zalliklaridan bahramand qilgan xushbaxt va sohibjamol jufti haloliga osuda uyquga