partiyaların, xüsusilə kommunistlərin nüfuzu sürətlə düşməyə
başladı. Bunda sovet siyasi sisteminin totalitar xarakteri də öz
rolunu oynadı.
Müasir Qərb cəmiyyətinin sosial quruluşu. ETİ-nin və
iqtisadi inkişafın təsiri altında Qərb cəmiyyətinin sosial
strukturunda da dərin dəyişikliklər baş verdi. İstehsalatda insan
amilinin rolu artdı. İşçi qüvvəsinin təhsil və ixtisas
səviyyəsinin yüksəldilməsi zəruri tələbata çevrildi. İşçilər
içərisində zehni əməklə məşğul olanların sayı artdı. Texnikanın
inkişafı ilə bir sıra yeni ixtisaslar (məsələn, kompüterçi,
proqramist, biotexnoloq və s.) yarandı. Zehni əməklə məşğul
olanlar inzibati-xidmət aparatında da mühüm yer tutmağa
başladılar. «Yeni orta sinfin» iqtisadi və sosial dəyəri sənaye
cəmiyyətinin sosial strukturunda da dəyişikliklərə gətirib
çıxartdı. Jəmiyyətin əvvəlki bölgüsündən fərqli olaraq indi
onun xeyli hissəsini «orta sinfin» nümayəndələri tutmağa
başladı. Bu sinfin öz təşkilində dərin dəyişikliklər başlandı.
403
«Ağ qalstukluların» müxtəlif qrupları içərisində fermerlər,
xırda sahibkarlar və səhm sahilləri daha mühüm yer tuturdular.
Beləliklə keçmiş piramidaya oxşar sosial strukturun
yerində indi görünüşlü model yarandı ki, bu modeldə orta
təbəqələr əhalinin yuxarı və aşağı təbəqələri ilə müqayisədə
çoxluq təşkil edirdilər.
Müasir Qərb sosioloqları Qərb ölkələrində yaşayan
əhalini bir neçə kateqoriyalara bölürlər. Ən yüksək təbəqəyə
menecerlər, iri korporasiyaların sahibləri, yüksək inzibati və
hərbi rütbə sahibləri, mədəniyyət, səhiyyə və elmin görkəmli
nümayəndələri daxil edilir. İkinci təbəqə yüksək təbəqə adlanır
ki, buraya firma menecerləri, yüksək mühəndis-texnik kadrları,
hüquqşünaslar, universitet müəllimləri, yüksək əmək haqqı
alan həkimlər, birja brokerləri aid edilir. Üçüncü təbəqə ali orta
təbəqə adlanır ki, buraya orta müəssisəni idarə edənlər,
müəllimlər və həkimlər aiddir. Dördüncü təbəqə ortadan orta
təbəqə hesab edilir ki, buraya sığorta kompaniyasının
qulluqçuları, bank işçiləri, fəhlələrin yüksək təbəqəsi, ibtidai
sinif müəllimləri, huveynerlər daxildir. Beşinci təbəqəyə orta
aşağı təbəqə hesab edilir ki, buraya taksi sürücüləri, ofisiantlar,
şveysarlar, orta ixtisas təhsilli işçilər daxildir. Ən aşağı
təbəqəyə isə ixtisassız işçi qüvvəsi, xadimələr, zibil daşıyanlar,
bağbanlar, xidmətçilər daxildir. Ən son təbəqə isə dilənçi
vəziyyətində olan işsizlər və avaralar hesab olunur.
Ümumdünya iqtisadi sistemi. Sosial-iqtisadi
münasibətlərdə keyfiyyət dəyişikliyi beynəlxalq iqtisadiyyatda
da yeniliklərə səbəb oldu. Köklü qlobal ticarət axını yaranmış
oldu. Beynəlxalq ticarət dünya ticarətinin artımının vacib
amilinə çevrildi. Son 25 ildə beynəlxalq ticarət hər il 5,5 %
artmışdı. Dünya iqtisadiyyatında inteqrasiya prosesləri
gücləndi. Hazırda dünyada 15 inteqrasiya birlikləri mövcuddur.
Onlardan bir çoxu həm də müəyyən siyasi qüvvəyə malikdir.
Bunların içərisində Avropa İttifaqı, Şimali Amerika azad
ticarət assosiasiyası mühüm yer tutur. Dünya bankı,
404
Beynəlxalq Valyuta (BVF) fondu və digər maliyyə qurumları
da mühüm əhəmiyyət kəsb edirlər. BVF 35 ölkənin maliyyə
qurumlarını birləşdirir. Bu ölkələrin birinin iqtisadiyyatında
baş verən dəyişiklik dərhal digərlərinə də öz təsirini göstərir.
Məsələn, deyirlər ki, ABŞ iqtisadiyyatına azacıq soyuq
dəynədə Avropa ölkələri dərhal öskürməyə başlayır, üçüncü
dünya ölkələri ilə sətəlcəm olurlar. Dünya bazarında neftin
qiymətinin artması dərhal bütün ölkələrdə qiymətlərin
bahalaşmasına səbəb olur.
Tədricən dünya iqtisadiyyatına üçüncü dünya ölkələrinin
iqtisadiyyatı da daxil olur. Dünya ticarətində onların payı artır.
Miqrasiya prosesi. Hazırda Yer kürəsində hər 4-5 gündə
1 milyon insan doğulur, 200-250 min insan isə ölür. Avropa
ölkələrində, təkcə İrlandiyadan başqa, son dövrdə doğum son
dərəcə azalmışdır. Ona görə də bir çox müəlliflər bildirirlər ki,
bu «Qərbin dağılması» əlamətidir.
Yer kürəsinin digər tərəfində (Afrika, Asiya, Latın
Amerikasında) isə əhali sürətlə artır. Bu da dünyada miqrasiya
prosesinin artmasına səbəb olur. Əvvəllər miqrasiya inkişaf
etmiş, ölkələrdən Yer kürəsinin «boş», istifadə olunmayan, az
istifadə olunan, zəif inkişaf etmiş, yerlərinə olurdu. İndi isə
əksinə, az inkişaf etmiş bölgələrdən inkişaf etmiş ölkələrə əhali
axını baş verir: Asiya və Afrika ölkələrindən Avropaya və
Şimali Amerikaya, Latın Amerikası ölkələrindən ABŞ-a, MDB
ölkələrindən Rusiyaya, Çindən inkişaf etmiş ölkələrə, Rusiyaya
və Jənub-Şərqi Asiya ölkələrinə və s. Hazırda ancaq Qərbi
Avropada, digər ölkələrdən, əsasən, inkişaf etməkdə olan
ölkələrdən 20 milyondan çox adam yaşayır. Bu da onların
yaşayışının çətin olması ilə əlaqədardır.
405
3. XXI əsrin astanasında bəşəriyyətin inkişafının əsas
yekunları
Dünyanın sıxlığının səmərəliliyi və həyatın vahid şəklə
salınması. XX əsrin sonunda artıq bəşəriyyətin bir tarixi dövrü
başa çatdı, müasir dünya yeni bir yüzilliyə qədəm basdı. Elmi-
texniki tərəqqinin yeni mərhələsi imkan verdi ki, dünya
tədricən informasiya cəmiyyətinə keçsin. Mərkəzləşmiş
Avropa dünyasının yaranması və yeni dünya birliyinin
formalaşması bütün planet miqyasında onların genişlənməsinə
imkan verdi. SSRİ-nin dağılması və ikiqütblü dünya sisteminin
iflası geosiyasi qüvvələrin mərkəzəqaçma meylinin
güclənməsinə səbəb oldu.
Görünür əvvəlki svilizasiyalardan heç biri müasir dünya
kimi, həyatın müxtəlif sahələrinin təşkilinin belə vahid
quruluşunun əsas formasını bilmirdi.
Burada söhbət ilk növbədə iqtisadiyyat və siyasətdən
gedir. Quruluşu təşkil edən qüvvələrin əksəriyyəti bazar
iqtisadiyyatına üstünlük verirlər ki, bu da siyasi
demokratiyanın da inkişafına şərait yaradır. Artıq 80-90-cı
illərdə ölkələrin əhalisinin əksəriyyəti, təxminən 3,5 mlrd insan
köklü dəyişikliklər yolunu tutdular. Mərkəzləşmiş Avropa
svilizasiyasının xarici atributları-avtomobil markaları, geyim
formaları, kinematoqrafiya, musiqi, vahid elmi və kompüter
dilində özünü göstərir.
Dəniz, avtomobil yolları, su və hava yolu da sərhəd
bilmədən bütün ölkə və xalqları birləşdirir. Bu prosesin baş
verməsinin bir səbəbi də zamanın sürətləndirilməsidir. Kütləvi
informasiyanın elektron vasitələri, peyk vasitəsi ilə əlaqə,
qabaqcıl texnika, informasiyanın ani vaxt ərzində verilməsi
buna misal ola bilər. Məsələn, əgər 70-ci illərdə elmi
informasiyanın həcmi 5-7 il ərzində iki dəfə artırdısa, 80-ci
illərdə 20 ay ərzində, 90-cı illərdə isə hər il iki dəfə artmışdır.
406
İki başlanğıcın sintezi yollarında
«Dünyanın qapalılığı» probleminin təhlili belə bir məsələ
doğurur ki, tədricən bütün Yer kürəsinin sivilizasiyası
formalaşmaq üzrədir. Şərqlə Qərbin sintezi gedir. Bu günkü
Avropa svilizasiyasından danışarkən unutmaq olmaz ki, bu
mədəniyyət özü qədim Roma, Yunanıstan, Qədim İran, orta
əsrlər Ərəb Şərqi mədəniyyətinin təməli üzərində bərqərar
olmuşdur. Qərb və Şərq başlanğıclarının üzvü sintezi
bəşəriyyətin inkişafının magistral yoludur. Hazırda dünyada
unifikasiya, vahid şəklə salınma prosesi gedir. Dünya birliyinin
yaranması ilə bərabər həm də hər bir xalq öz milli dəyərlərini,
adət və ənənələrini də yüksək qiymətləndirir. Qloballaşma
prosesi XX əsrin 80-ci illərindən dünyanı sürətlə əhatə
etməsinə baxmayaraq milli özünəxaslığa hörmət meyli nəinki
aradan qalxır, əksinə, hər bir xalqın mədəniyyətində, dilində,
psixologiyasında özünü daha çox büruzə verir.
407
XIV. BEYNƏLXALQ MÜNASİBƏTLƏR
İkinci Dünya müharibəsindən sonrakı dövrü iki mühüm
mərhələyə bölmək olar. Bunlardan biri, iki dünya sisteminin
«soyuq müharibə» şəraitində mövcud olduğu dövr (40-cı illərin
II yarısı -80-ci illərin I yarısı), digəri isə dünya sosializm
sisteminin SSRİ başda olmaqla dağılması və «soyuq
müharibə»nin qurtarmasından sonra yeni çoxqütblü vahid
dünya birliyinin təsdiqlənməsi mərhələsidir.
1. Məğlub dövlətlərlə sülh müqavilələrinin
bağlanması
İkinci dünya müharibəsi qurtardıqdan sonra ən mühüm
məsələlərdən biri Almaniyanın müttəfiqləri olant İtaliya,
Finlandiya, Bolqarıstan, Macarıstan, Rumıniya ilə sülh
müqavilələrinin bağlanması idi. Bu məqsədlə 1946-cı ilin
iyulun 29-dan oktyabrın 15-dək Parisdə SSRİ, Çin, ABŞ,
İngiltərə, Fransa, Avstraliya, Belorusiya, Belçika, Braziliya,
Hollandiya, Yunanıstan, Hindistan, Kanada, Norveç, Yeni
Zelandiya, Polşa, Ukrayna, Çexoslovakiya, Efiopiya,
Yuqoslaviya, CAR nümayəndələrinin iştirak etdiyi sülh
konfransı oldu. Bir sıra məsələlərə SSRİ etiraz etdiyinə görə
sülh konfransı öz işində fasilə elan etdi. 1946-cı ilin noyabrın
4-dən dekabrın 11-nə qədər Nyü-Yorkda Xarici işlər
nazirlərinin sessiyasında müttəfiqlər arasında müəyyən razılıq
alındı. 1947-ci ilin fevralın 10-da Almaniya və Yaponiyadan
başqa bütün məğlub dövlətlərlə sülh müqaviləsi bağlandı və
onların hamısı BMT-yə qəbul olunmaq hüququ aldılar.
İtaliya 1938-ci ilin yanvarın 1-nə qədər olan sərhədlərini
saxladı. Onun ərazisinin az bir hissəsi Fransaya verilmiş oldu.
Yuliyek Kraynının şərq hissəsi və digər xırda ərazilər
Yuqoslaviyaya verildi. Yunanıstan Dodekanez adalarını aldı.
408
Yuliyek Kraynının qərb hissəsi Triyest ilə birlikdə Triyest
sərbəst ərazisi adlandı. Ancaq 1954-cü ildə BMT-nin razılığı
ilə bu ərazi Yuqoslaviya və İtaliya arasında bölündü. İtaliya
bütün müstəmləkələrini itirdi.
Sovet-Fin sərhədi 1941-ci ilin yanvarın 1-nədək olduğu
kimi müəyyən edildi. Bununla belə, Peçenqa vilayəti yenə
SSRİ-yə keçdi. Finlandiya Xanko yarımadası ilə birlikdə
Porkkala-Uddu da SSRİ-yə icarəyə verdi. 1955-ci ildə SSRİ
onu yenidən Finlandiyaya qaytardı.
Bolqarıstanın da 1940-cı il sərhədi bərpa edildi və Cənubi
Dobruçi onun tərkibində saxlanıldı. Şimali Transilvaniya
Macarıstandan alınaraq Rumıniyaya verildi. Çexslovakiya-
Macarıstan sərhədi 1938-ci ilin yanvarın 1-nə qədər olduğu
kimi müəyyən edildi. Zakarpat Ukraynası SSRİ-yə verildi.
SSRİ ilə Rumıniya arasında sərhəd 1940-cı ilin iyunun 28-dək
olduğu kimi müəyyən edildi.
Yaponiya ilə sülh müqaviləsi bağlamaq üçün 51 dövlətin
iştirakı ilə 1951-ci ilin sentyabrın 4-8-də San-Fransiskoda
konfrans çağırıldı. Çin, KXDR, Vyetnam konfransa dəvət
edilməmişdi. Sülh layihəsində ciddi nöqsanlar oldluğuna görə
Birma və Hindistan konfransda iştirak etməkdən imtina
etmişdi. 1951-ci ilin sentyabrın 8-də 48 dövlət Yaponiya ilə
San-Fransisko müqaviləsini bağladı. SSRİ, Polşa, Çexoslovaki-
ya sülh müqavildəsini imzalamadı. Yaponiya Koreyada ABŞ-
ın himayəsini qəbul edir, Kuril həmçinin Cənubi Saxalin,
Tayvan və Peckador adalarından imtina edirdi. Yaponiya
ərazisində ABŞ öz qoşunlarını saxlayırdı.
1955-ci ildə Avstriya ilə sülh müqaviləsi məsələsi qəti
olaraq həll edildi. 1955-ci ilin mayın 15-də Vyanada SSRİ,
ABŞ, İngiltərə, Fransa nümayəndələri demokratik, suveren
Avstriyanın bərpası haqqında müqavilə bağladılar.
409
2. «SOYUQ MÜHARİBƏNİN» BAŞLANMASI VƏ
İKİQÜTBLÜ DÜNYA SİSTEMİNİN TƏKAMÜLÜ
(50-Cİ İLLƏR - 70-Cİ İLLƏRİN BİRİNCİ YARISI)
«Soyuq müharibə»nin başlanması. «Soyuq müharibə»
XX əsrin II yarısının ən kədərli hadisələrindən biri hesab edilir.
Onun başlanması səbəblərindən danışarkən Xerosima və
Naqasaki faciəsini, 1946-cı ilin martında Fultonda İ.Çörçillin
məşhur çıxışını, sovet stalinçi toltalitar rejimin dünyanı
bürümək təhlükəsindən qorxunu, Trumen doktrinasını,
dünyanın müharibədən sonrakı quruluşuna dair hələ
müharibənin gedişində ortaya çıxan fikir ayrılıqlarını xüsusilə
qeyd etmək vacibdir. «Soyuq müharibə» dedikdə müxtəlif
ictimai quruluşlu dövlətlər və sistemlər arasında siyasi, iqtisadi,
ideoloji və yarımhərbi qarşıdurma vəziyyəti nəzərdə tutulur.
Əgər Birinci Dünya müharibəsindən sonra böyük
dövlətlər müharibədən sonrakı quruculuğun iqtisadi
problemlərinə laqeydlik göstərmişdilərsə. İkinci Dünya
müharibəsindən sonra bu problemlərə xüsusi fikir verildi.
Almaniyadan təzminat alınması təcrübəsi nəzərə alınmaqla,
daha az ağrısız formalar seçildi. Müharibədən sonrakı dünyada
maliyyə sabitliyinə nail olmaq və valyuta müharibələrinin
qarşısını kəsmək üçün BMT-nin rəhbərliyi altında Beynəlxalq
Valyuta Fondu (BVF) və Beynəlxalq Bərpa və İnkişaf Bankı
(BBİB) yaradıldı.
Beləliklə, antihitler koaliyası ölkələrinin müharibədən
sonra əməkdaşlığı uğurla davam etdirmələri üçün böyük özül
yaradıldı. Yeni dünya quruluşunun əsasında köhnə kollektiv
təhlükəsizlik sistemi yaratmaq ideyası dururdu. Lakin sonrakı
hadisələr göstərdi ki, sovet rəhbərliyi 30-cu illərin uğursuz
təcrübəsindən sonra kollektiv təhlükəsizlik imkanına inanmır.
Stalin 1939-cu ildən qəti surətdə təhlükəsizliyi təmin etməyin
ənənəvi yolundan zor siyasəti, ərazi ekspansiyası, nüfuz
dairələri yaratmaq yoluna keçmiş və dönmədən bu yolla
410
irəliləməkdə davam edirdi. Bütün bunlar diqqətdən yayına
bilməzdi. SSRİ kollektiv təhlükəsizlik sistemindən açıqca
yalnız öz qüdrətini artırmaq üçün istifadə etməyə çalışırdı.
Qərbdə o zaman mövcud olan vəziyyət nəzərə alınsa, bu, təşviş
doğurmaya bilməzdi. Fransa və İtaliyada kommunist partiyaları
öz ölkələrində ən böyük partiyalara çevrilmişdilər. Bu
ölkələrdə və Qərbi Avropanın daha bir sıra ölkələrində
kommunistlər öz ölkələrinin hökumətlərinin tərkibinə daxil
idilər. Bundan əlavə, Avropadan amerikan qoşunlarının əsas
hissəsi çıxarıldıqdan sonra SSRİ kontinental Avropada hakim
hərbi qüvvəyə çevrilmişdi. Hər şey sovet rəhbərliyinin
planlarına uyğun gəlirdi.
Qərb ölkələrində SSRİ-nin hərəkətlərinə münasibət iki
cür idi. Siyasi xadimlərin bir hissəsi SSRİ-ni sakitləşdirməyi
təklif edirdilər. ABŞ-ın ticarət naziri Henri Uelles bu baxışı
daha dəqiq ifadə etdi. O, SSRİ-nin iddialarını əsaslandırılmış
sayır, SSRİ-nin Avropa və Asiyanın bir sıra rayonlarında
hakim mövqe tutmasını qəbul etməklə dünyanın özünəməxsus
bölüşdürülməsinə getməyi təklif edirdi.
Çörçill digər baxışa malik idi. Onun fikrincə, Qərb
demokratiyasını müdafiə etmək üçün «anqlosaks dünyasının
bütün gücü» ilə hərəkət edərək, yəni ABŞ ilə Böyük
Britaniyanın səylərini birləşdirərək SSRİ-ni dəf etmək lazım
idi. ABŞ dövlət departamentində də SSRİ-nin meydan
oxumasına cavab vermək yolları axtarılırdı. Rusiya üzrə
mütəxəssis, amerikan diplomatı Corc Kennan bu işdə mühüm
rol oynadı. 1946-cı ilin fevralında ABŞ-ın Moskva–dakı
səfirliyində işləyərkən o, Vaşinqtona göndərdiyi teleqramda
«qarşısı alınma» siyasətinin əsas prinsiplərini ifadə etdi.
C.Kennan «qarşısı alınma» siyasətinə müharibənin qarşısını
almaq vasitəsi kimi baxırdı və bu siyasət SSRİ-nin hərbi
cəhətdən zəifləməyə yönəlmişdi.
Trumen, Çörçill və Kennan SSRİ-nin qarşısının
alınmasında əsas rolu ABŞ-ın üzərinə götürməsi fikrində
411
yekdil idilər. Aydın idi ki, «qarşısı alınma» siyasətinə
keçilməsi ABŞ-ın siyasətini kökündən dəyişdirməli idi;
Avropada Amerikanın daimi iştirakı lazım gəlirdi. Trumenin
fikrincə, siyasətdə bu cür dönüş etmək üçün onun kifayət qədər
təsiri və nüfuzu yoxdur. Trumen əvvəlki siyasəti davam
etdirmək, yaxud yeni siyasətə keçmək barədə tərəddüd edirdi.
Lakin hadisələr Trumenə çox düşünməyə imkan vermədi.
1947-ci ildə ingilislər ABŞ hökumətinə bildirdilər ki, onlar
daha Türkiyə və Yunanıstana hərbi və iqtisadi yardım
göstərmək iqtidarında deyillər. Bu yardımın dayandırılması və
Yunanıstandan ingilis qoşunlarının çıxarılması həmin ölkələr
üzərində sovet nəzarəti qoyulmasını zamanın məsələsi edirdi
ki, bu da Aralıq dənizində strateji situasiyanı köklü şəkildə
dəyişirdi. İtaliyada kommunistlərin hakimiyyət başına gəlməsi
və Süveyş kanalı üzərində sovet nəzarəti təhlükəsi yaranırdı.
Bu, Trumeni qəti qərar qəbul etməyə vadar etdi. Martın 12-də
o, ABŞ-ın Yunanıstan və Türkiyəyə 400 mln. dollar
məbləğində hərbi və iqtisadi yardım göstərmək niyyətində
olduğunu bildirdi. Bununla Trumen ABŞ və SSRİ arasında
başlayan rəqabətin məzmununu demokratiya və totalitarizmin
münaqişəsi kimi müəyyən etdi. Sonrakı hadisələr qeyri-adi
tezliklə inkişaf etdilər. 1947-ci il iyunun 5-də ABŞ-ın dövlət
katibi Corc Marşall bəyan etdi ki, Avropada demokratiyanı
möhkəmləndirmək üçün onlara təcili yardım lazımdır.
SSRİ «Marsall planı»nı Avropanın Amerika tərəfindən
iqtisadi cəhətdən əsarətə alınmasına yönəlmiş plan kimi
qiymətləndirdi və Şərqi Avropa ölkələrini Marşall planının
gerçəkləşməsində iştirak etməməyə məcbur etdi. Eyni zamanda
bu ölkələrdə hakimiyyətin kommunistlərin əlinə keçməsi
prosesi sürətləndirildi; 1948-ci ildə bu proses əsasən başa çatdı.
Avropanın parçalanması dərhal Almaniyanın
müqəddəratına təsir göstərdi. Qərb ölkələri üçün onların işğal
zonaları «qarşısını alma» siyasətinin ön xətti oldu. Aydın oldu
ki, bu siyasətin müvəffəqiyyəti xeyli dərəcədə almanlardan
412
asılıdır. Buna görə də ABŞ Qərbi Almaniyanı Marşall planının
fəaliyyət dairəsinə daxil etməkdə israr edirdi. Təzminatın
alınması və təzminat ödənişləri hesabına SSRİ-yə avadanlıq
göndərilməsi dayandırıldı. ABŞ Qərb zonasında güclü dövlət
yaratmağa çalışırdı. 1948-ci ildə ABŞ, İngiltərpə və Fransa
Almaniyada iqtisadiyyatı sabitləşdirməyi və üç işğal zonası
əsasında güclü dövlət yaratmağı qarşılarına məqsəd qoydular.
Bu alman problemlərini birgə həll etmək barədə razılaşmaların
açıqca pozulması demək idi. Berlinin statusunda qərb işğal
zonaları ilə nəqliyyat əlaqələrini təmin etmək üzrə SSRİ-nin
konkret təəhhüdlərinin nəzərdə tutulmamasından istifadə edən
SSRİ Berlindən qərbə gedən yolları kəsdi. Berlinin blokadası
SSRİ-nin öz keçmiş müttəfiqləri ilə ilk açıq qarşıdurmasına
səbəb oldu. Berlinin blokadası öz növbəsində siyasi meydanda
yeni dəyişikliklərə səbəb oldu. Bu blokadanın fonunda Trumen
1948-ci ilin prezident seçkilərində qələbə çaldı. Demokratlar
eyni zamanda konqresin hər iki palatası üzərində nəzarəti
özlərinə qaytardılar. Seçkilər amerikanların ovqatında baş
vermiş dönüşü göstərirdi: Onlar Trumenin başladığı SSRİ ilə
qüvvə qaşıdurmasına üstünlük verdilər. Özünütəcridetmə
siyasətinə son qoyuldu.
Berlinin blokadası həm də Qərb ölkələrinin hərbi gücünü
artırmaq zərurətini açıq göstərdi.
Şərqi Avropa ölkələri də öz növbəsində öz birliklərini
möhkəmləndirdilər. 1949-cu il yanvarın 25-də Bolqarıstan,
Macarıstan, Polşa, Rumıniya, SSRİ və Çexoslovakiya
Avropanın parçalanması ilə əlaqədar iqtisadi problemlərin
birgə həlli üçün Qarşılıqlı İqtisadi Yardım Şurası (QİYŞ)
yaratdıqlarını elan etdilər. Fevral ayında Albaniya da QİYŞ-ə
qoşuldu.
1949-cu il Almaniyanın parçalanması ili oldu. ADR-nin
yaranması ilə, demək olar, eyni vaxtda 1949-cu il oktyabrın 25-
də Çin Xalq Respublikasının yaranması elan edildi. Dünyanın
ən çoxsaylı əhaliyə malik ölkəsinin kommunistlərin
413
hakimiyyəti altına keçməsi ABŞ-da ciddi narahatlığa səbəb
oldu. Bu ərəfədə amerikanlar SSRİ-də atom bombasının uğurla
sınaqdan keçirildiyindən xəbər tutdular. SSRİ-də atom silahı
ordunun cəbhəxanasına yalnız 1954-cü ildə daxil olsa da, artıq
1949-cu ildə hərbi -siyasi rəqabətin yeni xarakter aldığı aydın
oldu. ABŞ-ın atom inhisarı ləğv edildi. Bununla əlaqədar ABŞ-
da nüvə silahının və onu çatdırma vasitələrinin
təkmilləşdirilməsi haqqında qərar qəbul olundu. 1952-ci ildə
ABŞ ilk hidrogen bombasını sınaqdan keçirdi. 50-ci illərdə hər
iki ölkədə sürətlə nüvə silahının yeni daşıyıcıları yaradılırdı.
Müharibə dövrünün sovet raket quruculuğunun nailiyyətləri
əsasında güclü kontinental ballistik raketləri yaradıldı. İlk atom
sualtı qayıqları – raketdaşıyıcıları meydana çıxdı. SSRİ və
ABŞ-ın rəqabəti raket-nüvə sürətlə silahlanması formasını aldı.
1950-ci ildə ABŞ Koreya yarmadasındakı münaqişəyə
müdaxilə edərək ilk dəfə öz silahlı qüvvələrindən istifadə
etməli oldu. Müharibədən sonra Koreyanın şimalı SSRİ,
cənubu isə ABŞ tərəfindən işğal olunmuşdu. Almaniyada
olduğu kimi burada da iki dövlət yarandı. Bu iki dövlət
arasında rəqabət sovet-amerikan münasibətlərində gərginlik
çoxaldıqca artırdı. 1949-cu ilə kimi ABŞ və SSRİ qoşunları
Koreyadan çıxarıldı, ölkənin hər iki hissəsində seçkilər
keçirildi. 1950-ci il iyunun 25-də Şimali Koreya qoşunları 38-
ci paralel boyunca demarkasiya (ayırma) xəttini keçdilər və
sürətlə cənuba doğru irəliləməyə başladılar. Bu ABŞ-ın Şimali
Koreyanın hərəkətlərini təcavüz kimi qiymətləndirməsinə və
BMT-nin Cənubi Koreyaya yardım göstərmək haqqında qərar
qəbul etməsinə nail olması üçün şərait yaratdı. BMT bayrağı
altında bir neçə dövlətin qoşunları (çoxluğu amerikanlar təşkil
edirdi) Kore–yaya çıxarıldı. 1953-cü ilə kimi gah bu tərəfin,
gah da digər tərəfin üstünlüyü ilə davam edən Koreya
müharibəsi başlandı. SSRİ ilə ABŞ-ın qlobal rəqabəti belə
başladı. Bu qlobal rəqabət 1991-ci il dekabrın 27-də SSRİ-nin
dağılması ilə qurtardı. Bu rəqabət, demək olar ki, 45 il davam
414
etdi. Bütün bu müddət ərzində SSRİ və ABŞ arasında rəqabət
müharibəyə keçmədi. Məhz bu, həmin dövrü «soyuq
müharibə» dövrü adlandırmağa əsas verdi.
İlk əvvəllər nə bu, nə də digər tərəf bu cür müharibəni
heç arzu da etmirdi. Qarşıdurma fakta çevrildiyi zaman isə heç
bir tərəfin yeni müharibəni udmaq şansına inamı yox idi.
Bütün planet «soyuq müharibə»yə cəlb olundu. Dünya iki
hissəyə, iki hərbi-siyasi və iqtisadi qruplaşmaya, iki ictimai
sistemə parçalandı. Dünya iki qütblü, bipolyar oldu. Zor
işlətmək hədəsi, «nüvə vahiməsi» BMT Nizam–naməsinin
ziddinə olaraq siyasətin başlıca alətinə çevrildi. Sürətlə
silahlanma SSRİ və ABŞ-da dinc dövr üçün görünməmiş
şəkildə hərbi-sənaye kompleksinin formalaşmasına səbəb oldu.
«Soyuq müharibə» başlıca olaraq dünya siyasətinin bir
təzahürü olsa da, ölkələrin daxili həyatına da təsir göstərirdi.
«Soyuq müharibə» Qərb ölkələrində «firavanlıq dövləti»
yaradılması üçün sosial islahatların keçiril–məsinin
tamamlanmasına stimul verdi. «Firavanlıq dövləti» nə
kommunizm ideyalarının yayılmasına qarşı sədd kimi baxılırdı.
«Soyuq müharibə» silahlanmaya külli miqdarda xərclər
yönəltməyə vadar etdi, ən yaxşı mühəndislər və fəhlələr yeni
silah sistemlərinin yaradılması üzə–rində çalışırdılar. Ancaq
sürətlə silahlanma görünməmiş elmi kəşflərə də səbəb oldu.
Sürətlə silahlanma son nəticədə sovet iqtisadiyyatını gücdən
saldı və amerikan iqtisadiyyatının rəqabət qabiliyyətini azaltdı.
Bununla yanaşı, sovet -amerikan rəqabəti ABŞ üçün
kommunizmə qarşı mübarizənin ön cəbhəsinə çevrilmiş olan
Qərbi Almaniya və Yaponiyanın iqtisadi və siyasi
mövqelərinin dirçəlməsinə əlverişli təsir göstərdi. ABŞ və
SSRİ arasında rəqabət müstəmləkə və asılı ölkələrin xalqlarının
istiqlaliyyət uğrunda mübarizəsini yüngülləşdirdi, lakin həm də
yaranmaqda olan bu «üçüncü dünya»nı təsir dairələri uğrunda
fasiləsiz regional və lokal münaqişələr meydanına çevirdi.
415
«Soyuq müharibə» illərində beynəlxalq münasibətlərin
inkişafı başlıca olaraq fövqəldövlətlər arasında münasibətlərlə
müəyyən olunurdu. Onların rəqabəti hərbi-siyasi xarakter
daşıyırdı, lakin bununla yanaşı həm bu, həm də digər tərəf
nəticəsinə inamı olmadığından açıq hərbi münaqişədən
qaçmağa çalışırdı. Bu da müharibədən sonrakı dünya
siyasətinin silsiləvi xarakterini müəyyən etdi. «Soyuq
müharibə» beynəlxalq münasibətlərin kəskinləşməsi və
yumşalmasının bir-birini əvəz etməsi idi. Fövqəldövlətlərin
münasibətləri ara–larındakı rəqabət üzündən kəskinləşir, lakin
müəyyən həddə çatdıqda hər iki tərəf qlobal müharibəyə cəlb
olunmaq qorxusu duymağa başlayırdı. Bu zaman onlar, bir
qayda olaraq, gərginliyi azaltmaq yolları arayır, güzəştlərə
gedirdilər. Ancaq təhlükəsizlik hissi qayıdan kimi rəqabət
əvvəlki qüvvə ilə bərpa olunur və hadisələrin gedişi
təkrarlanırdı.
«Soyuq müharibə»ni ilk dəfə açışq şəkildə Böyük
Britaniyanın keçmiş baş naziri U.Çörçill 1946-cı ilin martın 5-
də ABŞ-ın Fulton şəhərindəki çıxışında elan etdi. O göstərdi ki,
komunizmin kapitalist ölkələrinə ixracının qarşısını almaq
üçün ingilis -amerikan hərbi ittifaqını təşkil etmək lazımdır.
SSRİ də öz növbəsində faşizm üzərində qələbəsi ilə beynəlxalq
aləmdə öz nüfuzunun möhkəmlənməsindən dünya sosializm
sistemini formalaşdırmaq üçün istifadə etdi. SSRİ ilə digər
qalib dövlətlər arasında ən dərin ziddiyyət özünü Almaniyanın
iki dövlətə -AFR və ADR-ə parçalanması zamanı göstərdi.
«Soyuq müharibə» termini isə ilk dəfə siyasi
ədəbiyyatda məşhur ABŞ diplomatı C.F.Dalles tərəfindən
işlədilmişdir. Müharibədən sonrakı illərdə SSRİ-yə qarşı ilk
növbədə ABŞ «zor işlətmək» mövqeyindən çıxış edirdi. Bu
özünü Trumen doktrinasında və Marşall planının (1948-1952-
ci illər) reallaşmasında göstərdi. Marşall planından əsas
məqsəd müharibə nəticəsində dağılmış Avropa iqtisadiyyatının
bərpasına ABŞ-ın kömək göstərməsi bəhanəsi ilə bu ölkələri
416
iqtisadi cəhətdən ABŞ-dan asılı vəziyyətə salmaq idi. Marşall
planı 16 kapitalist ölkəsinə - Böyük Britaniya, Fransa, Belçika,
Hollandiya, Lüksemburq, İsveç, Norveç, Avstriya, Portuqaliya,
İsveçrə, Türkiyə, Eyre, Danimarka, İslandiya, Yunanıstana
şamil edildi. Bu plana əsasən dörd il ərzində bu ölkələrə 17
mlrd dollar yardım edilməli idi. ABŞ şərt qoyurdu ki, bu planı
qəbul etmiş ölkələrdə kommunistlər hökumətin tərkibindən
çıxarılmalıdırlar.
ABŞ Milli Təhlükəsizlik şurası və Qərargah rəislərinin
birləşmiş komitəsi 1948-1955-ci illərdə «SSRİ-nin
kommunistləşdirilməsi» adlı bir təlimat işləyib hazırlamışdı.
Həmin təlimatda kommunist partiyalarının iqtisadiyyatda və
cəmiyyətdə sosial strukturlarının ləğvi, Sovet dövlətinin
dağıdılması və onun çoxlu kiçik dövlətlərə parçalanması, bütün
digər sosialist dövlətlərində yeni ictimai qaydalar yaradılması,
beynəlxalq kommunist hərəkatının tarmar edil–məsi qarşıya bir
məqsəd kimi qoyulmuşdu. ABŞ Qərargah rəislərinin birləşmiş
Komitəsi SSRİ-yə qarşı bir sıra planlar da tərtib etmişdi.
Məsələn, «Pinçer»(1946), «Broyber» (1947), «Qravbler»,
«Frolik» (1948), «Dropşit» (1949) planı belələrindən idi. 1954-
cü ilin martında 750 atom bombası atmaqla SSRİ-ni 2 saata
«tüstülənən reaktiv xarabalığa» çevirmək planlaşdırılmışdı.
Atom silahında 10:1 üstünlüyə malik olan ABŞ «D» günü –
1957-ci il yanvarın 1-də endirəcəyi nüvə zərbələri ilə ilk yarım
saatda 65 milyon nəfər adamı məhv etməyi planlaşdırmışdı.
SSRİ xarici işlər naziri A Vışinskinin «Prokuror diplomatiyası»
da soyuq müharibənin başlanmasında və kəskinləşməsində
xüsusi rol oynadı.
1949-cu ilin aprelində ABŞ-ın rəhbərliyi ilə Vaşinqtonda
12 dövləti iştirakı il ilk hərbi blok – Şimali Atlantika hərbi-
siyasi bloku (NATO) yaradıldı. Onun üzvləri ABŞ, Kanada,
İngiltərə, Fransa, İtaliya, Norveç, İslandiya, Danimarka,
Belçika, Lüksemburq, Hollandliya, Portuqaliya idi (1952-ci
ildə bu blokun tərkibinə Yunanıstan və Türkiyə, 1955-ci ildə
417
AFR, 1982-ci ildə İspaniya, 1999-cu ildə Çexiya, Macarıstan,
Polşa, 2004-cü ildə Rumıniya, Bolqarıstan, Slovakiya,
Sloveniya, Litva, Latviya, Estoniya, 2009-cu ildə Albaniya,
Xorvatiya daxil oldular. Onun üzvlərinin sayı 28-ə çatdı.
Həmçinin Asiya qitəsində də NATO-nun analoqu olan
hərbi bloklar təşkil edildi. 1951-ci ildə ABŞ, Avstraliya və
Yeni Zellandiyadan ibarət ANZ YUS hərbi bloku təşkil edildi.
1954-cü ildə Cənub-Şərqi Asiya müqavilə təşkilatı hərbi bloku
(SEATO) təşkil edildi ki, onun da üzvləri ABŞ, İngiltərə,
Fransa, Pakistan, Tailand, Filippin, Yeni Zelandiya, Avstraliya
oldu. 1956-cı ildə isə Bağdad hərbi bloku təşkil edildi ki, onun
da üzvləri Böyük Britaniya, Türkiyə, İraq, İran, Pakistan idi.
Bu hərbi blokdan 1959-cu ildə İraq çıxdıqdan sonra o, SENTO
(Mərkəzi müqavilə təşkilatı) adlandı.
ABŞ bir sıra beynəlxalq təşkilatlarda da ağalıq mövqeyi
tutdu. Belə ki, 1947-ci ildə ABŞ-ın rəhbərliyi altında Qərb
yarımkürəsinin müdafiəsi haq–qında Rio-de Janeyro paktı
bağlandı. 1948-ci ildə Boqotada ABŞ-ın başçılığı ilə Amerika
dövlətləri təşkilatı (ADT) təşkil edildi ki, onu bəzən istehza ilə
«Vaşinqton müstəmləkələri nazirliyi» də adlandırırdılar.
Bundan başqa ABŞ-ın rəhbərliyi altında Ümumdünya bankı və
Beynəlxalq valyuta fondu, Tariflər və ticarət üzrə rəhbər
razılıq, İqtisadi əməkdaşlıq və inkişaf təşkilatı yarandı. XX
əsrin 40-cı illərinin sonu 50-ci illərin əvvəllərində Koreya
yarım–adasında. Yaxın Şərq, Konqo, Kiprdə münaqişələr
zamanı ABŞ öz məqsədlərini yerinə yetirmək üçün BMT-nin
Baş məclisindən məharətlə istifadə edirdi.
ABŞ özünün bütün hərbi, iqtisadi və siyasi qüdrətinə
baxmayaraq müharibədən sonrakı dünyanın yeganə lideri ola
bilmədi. Beynəlxalq miqyasda ABŞ SSRİ kimi daha bir
fövqəldövlətin varlığı ilə hesablamaq məcburiyyətində idi.
SSRİ və dünya sosializm sisteminə daxil olan ölkələr
müstəmləkə və asılı ölkələrin xalqlarının milli-azadlıq
418
hərəkatlarını qətiyyətlə müdafiə edirdi. Ona görə də üçüncü
dünya ölkələrində SSRİ-nin rol və nüfuzu artdı.
«Soyuq müharibə» şəraitində Avropada da hərbi və
siyasi ittifaqlar yaradıldı. Onlardan birincisi 1948-ci ilin
martında Haaqada yaradılmış Qərb İttifaqı oldu. Bura Böyük
Britaniya, Fransa, Belçika, Niderland, Lüksemburq daxil idi.
1954-cü ildə o, Qərbi Avropa Müdafiə İttifaqına çevrildi. Ona
AFR, İtaliya, İspaniya, Portuqaliya da daxil oldu. O, Avropada
NATO-nun dayagı oldu. Tezliklə Qərbi Avropa Müdafiə
İttifaqı 9 dövləti birləşdirdi. 1949-cu ildə isə Avropa Şurası
yaradıldı.
Müharibədə dağılmış iqtisadiyyatını bərpa etdikdən sonra
SSRİ başlıca diqqətini hərbi qüdrətini gücləndirməyə verdi.
NATO-nun hərbi hədələrinə cavab olaraq SSRİ 1955-ci ilin
mayında Avropanın digər sosialist ölkələri-Polşa, ADR
Çexoslovakiya, Rumıniya, Bolqarıstan, Macarıstan, (Albaniya
1968-ci ildə birtərəfli qaydada müqaviləni pozaraq ondan
çıxdı) ilə birlikdə Varşava Müqaviləsi Təşkilatını yaratdı.
«SOYUQ MÜHARİBƏ» DÖVRÜNDƏ
BEYNƏLXALQ
MÜNASİBƏTLƏRİN XARAKTERİ
50-ci illərin əvvəllərində artıq ideya-siyasi və hərbi-siyasi
münasibətlərdə dünya iki bir-birinə zidd olan düşərgəyə
bölündü. Bu sistemlərdən hər biri özünü dünya xalqlarının
müdafiəçisi hesab edirdi.
Hər iki böyük dövlətin diqqət mərkəzində hərbi qüdrətini
artırmaq istəyi dayanırdı. Bununla bərabər müharibədən
sonrakı dövr, xüsusilə XX əsrin 60-cı illəri həm də müstəmləkə
sisteminin iflası, bir sıra yeni dövlətlərin yaranması ilə
səciyyələnirdi. Faktiki olaraq müharibədən sonra dünya üç
müxtəlif hissəyə ayrılmış oldu ki, bunlardan biri inkişaf etmiş
kapitalist ölkələri, ikincisi sosialist ölkələri, üçüncüsü isə
419
inkişaf etməkdə olan ölkələr idi. Bunların hər üçü bir-birindən
iqtisadi inkişaf, həyat tərzi, dünyagörüşü dərəcələrinə görə
fərqlənirdi.
ÜÇÜNCÜ DÜNYA ÖLKƏLƏRİ «SOYUQ
MÜHARİBƏ» DÖVRÜNDƏ BEYNƏLXALQ
MÜNASİBƏTLƏR SİSTEMİNDƏ
İkinci dünya müharibəsi Asiya və Afrika ölkələrinin
daxili inkişafında müxtəlif və dərin dəyişikliklər yaratdı.
Müharibə dövründə müstəmləkə və asılı ölkələr ağır itkiyə
məruz qaldılar. Məsələn Yaponiya ilə 8 il müharibə aparan
Çində 18 milyon nəfər ölən və yaralanan oldu. Yaponların
işğalı dövründə yorğunluq və əzablı əməkdən 4 milyona yaxın
indoneziyalı vəfat etdi.
Bununla bərabər İkinci Dünya müharibəsi bu ölkələrdə
milli kapitalizmin, milli şüurun inkişafı üçün şərait yaratdı. O,
birinci dünya müharibəsi ilə müqayisədə daha geniş miqyasda
müstəmləkələrlə metropoliyalar arasında ziddiyyətləri
kəskinləşdirdi, milli-azadlıq hərəkatlarının yüksəlişinə səbəb
oldu. Müharibənin ağırlığı geniş kütlələrdə radikallaşmanı
gücləndirdi. Müharibə dövründə hərbi əməliyyatlarda iştirak
edən bu xalqların hərbi, texniki və təşqkilatçılıq təcrübəsi artdı.
1945-1955-ci illərdə 1,2 milyard əhalisi olan 25 ölkə
müstəqillik qazandı.
Müharibə nəticəsində Yaponiya böyük dövlət statusunu
itirdi, bütün müstəmləkələrindən məhrum oldu. Koreya yapon
zülmündən xilas olsa, da 1950-1953-cü illərin müharibəsi,
hansı ki, bu müharibə böyük dövlətlərinin dolayı yolla iştirak
etdiyi müharibə idi, onun iki dövlətə parçalanmasına -şimalda
Koreya Xalq Demokratik respublikası, cənubda isə Koreya
respublikasının yaranmasına gətirib çıxartdı. Fransa və
Hollandiya müstəmləkəçilərinə qarşı mübarizədə Hind-Çin və
İndoneziya xalqı müstəqillik qazandılar. Çin 1945-ci ildə
420
böyük dövlət statusunu qazandı və BMT-nin Təhlükəsizlik
Şurasının üzvü oldu. Lakin bu ölkədə XX əsrin 40-cı illərinin
II yarısında başlanan vətəndaş müharibəsi 1949-cu ildə Çin
Xalq Respublikasının yaranması ilə nəticələndi. Hind xalqının
mübarizəsi nəticəsində Böyük Britaniya məcbur oldu ki, 1947-
ci ildə Hindistanı dini əlamətlərə görə Hindistan və Pakistana
ayırsın və hər ikisinə dominion hüququ versin. 1950-ci ildə
Hindistan tam müstəqillik qazandı.
XX əsrin 50-ci illirinin sonlarında Çinlə SSRİ arasındakı
münasibətlərdə bir gərginlik, pisləşmə müşahidə olunmağa
başladı. Bu beynəlxalq münasibətlərə yeni iqlim gətirdi. Çin
Moskvadan asılı olmayan tam müstəqnil xətt götürdü. 1946-
1954-cü illərdəVyetnam xalqının Fransaya qarşı azadlıq
müharibəsi qələbə ilə nəticələndi. Lakin ölkə iki hissəyə
parçalandı. Şimalda Vyetnam Demokratik respublikası,
Cənubda isə ABŞ-ın köməyi ilə Cənubi Vyetnam respublikası
təşkil edildi. Lakin tezliklə Sayqon rejiminin zəifliyi özünü
biruzə verdi. Vətənpərvər qüvvələr Vyetnamın birləşdirilməsi
uğrunda mübarizəyə başladılar. XX əsrin 60-cı illərinin
ortalarında ABŞ Hind-Çini özünün strateji və eyni zamanda
iqtisadi ekspansiya obyektinə çevirmək məqsədi ilə Vyetnamda
müharibəyə başladı. ABŞ-ın öz müttəfiqlərini müharibəyə cəlb
etmək və ona beynəlxalq antikommunist müdaxiləsi xarakteri
vermək cəhdi puça çıxdı.ABŞ-ın təzyiqi altında Vyetnam
xalqına qarşı müharibədə yalnız Avstraliya, Yeni Zellandiya,
Cənubi Koreya respublikası, Tailand və Filippin iştirak etdi.
Sayqon rejimini xilas etmək üçün aparılan və 1964-1973-ci
illəri əhatə edən bu müharibə ABŞ-a baha başa gəldi. ABŞ bu
dövrdə Vyetnamdakı müharibəyə 141 milyard dollar pul
xərclədi, 56,5 min əsgər və zabiti həlak oldu, 303,6 min
yaralandı. Özü isə biabırçı məğlubiyyətə düçar oldu. Vyetnam
xalqının ədalətli mübarizəsi, SSRİ və digər sosialist ölkələrinin
köməyi və dünya ictimaiyyətinin təzyiqi altında ABŞ 1973-cü
ildə Vyetnamda müharibəni dayandırdı. Sülhün bərpası
421
haqqında bağlanan saziş ölkənin birləşməsinə yol açmış oldu.
1975-ci ilin aprelində Vyetnam silahlı qüvvələri və Cənubi
Vyetnam vətənpərvərləri birləşib Cənubi Vyetnamın paytaxtı
Sayqonu tutdular. Bununla Vyetnamın birləşməsi prosesi başa
çatmış oldu. 1975-ci ildə Cənubi və Şimali Vyetnam vahid
dövlətdə birlğəşdi. «Vyetnam sindromu» isə uzun illər ABŞ
ictimaiyyətinin şüurunda ağrılı nöqtə olaraq qaldı.
Müharibədən sonrakı dövrdə beynəlxalq sistemdə ən
mühüm əhəmiyyət kəsb edən məsələlərdən biri Yaxın Şərq
məsələsinin nizama salınması idi. 1947-ci il noyabrın 29-da
BMT-nin qətnaməsinə əsasən Fələstində iki dövlət Fələstin
Yəhudi və Fələstin Ərəb dövləti yaradılmalı, Yerusəlim (Qüds)
isə vahid inzibati ərazi elan edilməli idi. 1948-ci ilin mayın 14-
də həmin ərazidə İsrail yəhudi dövləti təşkil edilsə də, Fələstin
ərəblərinin öz dövlətlərini yaratmalarına imkan verilmədi. Bu
isə həmin hadisənin səhərisi günü Ərəb liqasına (Ərəb ölkələri
liqası 1945-ci ildə təşkil edilmişdir) daxil olan dövlətlərin
İsrailə qarşı müharibəyə başlamasına səbəb oldu. ABŞ İsraili,
SSRİ isə Ərəb dövlətlərini müdafiə edirdi. Beləliklə birinci
İsrail-Ərəb müharibəsi başlanmış oldu. Fələstin xalqı azadlıq
müharibəsinə qalxdı. Lakin ərəb ölkələri məğlubiyyətə
uğradılar. İsrail Fələstin Ərəb dövləti üçün ayrılmış ərazinin bir
hissəsini zəbt etdi. 900 minə yaxın fələstinli ərəb öz doğma
yurdlarını tərk etməyə, qonşu ölkələrə qaçmağa məcbur
oldular. Beləliklə, həmin vaxtdan hələ indiyədək həll
olunmamış Ərəb-İsrail münaqişəsinin əsası qoyuldu.
1956-cı ildə Süveys kanalının milliləşdirilməsi ilə
əlaqədar İngiltərə və Fransa Misirə qarşı müharibəyə girdikdə
İsrail də onların tərəfində hərbi əməliyyatlarda iştirak etdi.
İqtisadi yardım yolu ilə Yaxın və Orta Şərq ölkələrini ABŞ-ın
nüfuz dairəsinə cəlb etmək məqsədi güdən, 1957-ci ildə elan
edilmiş Eyzenhauer doktrinası da (Bu doktrinanın ilk növbədə
İsrailə və Bağdad paktının üzvləri olan ölkələrə şamil edilməsi
422
nəzərdə tutulurdu) bu münaqişənin həll olunmasına kömək
etmədi.
Yasir Ərafatın rəhbərliyi altında 1964-cü ildə Fələstin
Azadlıq Təşkilatı (FAT) yarandı. 1967-ci ilin iyununda İsrailin
başladığı altı günlük müharibə nəticəsində İsrail Fələstin
ərazisinə aid olan İordan çayının qərb sahilini və Qəzzə
bölməsini tutdu. Bundan başqa, o, Fələstin ərəblərini müdafiə
edən Misirdən Sinay yarımadasını, Suriyadan Çolan təpələrini
götürdü. Ərəb ölkələri itirilmiş torpaqları 1973-cü ildə geri
almağa cəhd göstərdilər. Bu müharibədə İsrail ilk dəfə məğlub
oldu.
Ərəb-İsrail münasibətlərini nizama salmaq üçün 1973-cü
ilin dekabrında ABŞ və SSRİ-nin sədrliyi ilə Yaxın Şərq üzvə
Cenevrə sülh konfransı adlandırılan xüsusi beynəlxalq qurum
yaradıldı.
Lakin ABŞ və İsrail konfransın işini pozdular. Onlar
Ərəb dövlətlərinrin vahid cəbhəsini parçalamaq, onları İsrail
təcavüzünün bütün nəticələrinin aradan qalxmasına əngəl
törədən natamam separat sazişlər bağlamağa məcbur etmək
yolunu tutdular. 1975-ci ilin sentyabrında ABŞ-ın köməyi ilə
Şinayda qoşunları aralamaq haqqında seperat Misir-İsrail sazişi
imzalandı. Bununla da ərəb ölkələrinin birliyi sarsıldı.
1978-ci ilin sentyabrında Kemp-Deviddə (ABŞ) ABŞ
prezidenti C.Karterin vasitəçiliyi ilə Misirlə İsrail arasında
əvvəl separat saziş, 1979-cu ilin martında isə sülh müqaviləsi
imzalandı. Misir İsraili müstəqil dövlət kimi tanıdı. İsrail isə öz
növbəsində Sinay yarımadasını Misirə qaytardı. İordan çayının
qərb sahilindəki və Qəzzə bölgəsindəki Fələstin əhalisinə
məhdud muxtariyyət verməyi öhdəsinə götürdü, lakin əməl
etmədi. Bu hərəkətinə görə Misir Ərəb ölkələri Liqasından
çıxarıldı.
1980-ci ildə İsrail Qüds şəhərini «İsrailin vahid və
bölünməz» paytaxtı elan etdi. Həmin ilin sonunda ABŞ və
İsrail «Strateji əməkdaşlıq haqqında» saziş bağladılar. 1982-ci
423
ilin iyun ayında İsrail öz Şimal ərazilərinin təhlükəsizliyini
qorumaq bəhanəsi ilə Livana hücum etdi. İsrail qoşunları
Beyruta çatacaq Livanın paytaxtının FAT hərəkatı
rəhbərliyinin və hərbi dəstələrinin yerləşdiyi qərb hissəsini
blakadaya aldı. Lakin İsrail məqsədinə çatmadı. FAT və Livan
vətənpərvərlərinin təzyiqi ilə İsrail qoşunları Livanın cənubuna
çəkildi. 1980-cı ilin əvvəllərində İsrail 1947-ci ildə yəhudi
dövləti üçün ayrılmış ərazidən 7,5 dəfə çox əraziyə nəzarət
edirdi.
1987-ci ildə Fələstin ərəblərinin üsyanı – «İntifad»
başlandı. 1988-ci ilin noyabrında Fələstin Milli Şurasının
Əlcəzairdə toplanmış yığıncağı Fələstin ərəb dövlətinin
yarandığını elan etdi.
90-cı illərin əvvəllərində Fələstin-İsrail münasibətlərinin
qaydaya salmaq üçün əlverişli şərait yaranmış oldu. 1993-cü il
sentyabrın 13-də Vaşinqtonda İsraillə FAT arasında beş il
müddətinə « Prinsiplər bəyanatı» adlanan sənəd imzalandı
1994-cü il mayın 4-də Misirin paytaxtı Qahirədə ABŞ, Rusiya
və Misir xarici siyasət idarələri başçılarının iştirakı ilə İsrailin
baş naziri İ.Rabinlə FAT sədri Y.Ərəfat arasında şərti olaraq
«Qəzzə-Ərihə» adlanan saziş bağlandı. Həmin sazişə görə işğal
edilmiş Qəzzə və Ərihə vilayətlərində Fələstin muxtariyyəti
yaradılırdı. 1994-cü il iyulun 25-də İsrailin baş naziri İ.Rabinlə
İordaniya kralı Hüseyn arasında Vaşinqton deklarasiyası
imzalandı. 1994-cü ilin oktyabrın 25-də isə hər iki dövlət
arasında bağlanmış sülh müqaviləsi ilə 46 ildən bəri davam
edən İsrail-İordaniya müharibə vəziyyətinə son qoyuldu. 1996-
cı ildə ABŞ-ın vasitəçiliyi ilə İsraillə FAT arasında bağlanan
Oslo sülhünə görə İsrail işğal etdiyi ərazilərin 30%-ni
boşaltmağı öhdəsinə götürdü. Keçid dövrü adlanan mərhələdə
İordan çayının bütün qərb sahilinin və Qəzzə bölgəsinin idarə
olunması Fələstin muxtariyyətinə verildi. Lakin İsrail 1997-ci
ildə Qüdsün ərəblər yaşayan hissəsində yəhudi məskənləri
424
salmağa başlamaqla, bütövlükdə Yaxın Şərqdə sülh prosesini
təhlükə altında qoydu.
2004-cü ilin may ayının 2-də İsraildə baş nazir Oriol
Şaronun planına əsasən İordan çayının Qərb sahilindən və
Qəzzə bölgəsindən İsrail qoşunlarının çıxarılsına dair
referendium keçirildi. Lakin yenə də bu məsələ tam həll
edilmədi, qanlı qarşıdurma davam edir.
BİPOLYAR (İKİ QÜTBLÜ) DÜNYA SİSTEMİNİN
ZƏİFLƏMƏSİ
Bloklara qoşulmamaq hərəkatı
Müstəmləkələrə sahib olan dövlətlər müstəmləkə
sisteminin dağılmasına, Asiya və Afrikada müstəqil Milli
dövlətlərin meydana gəlməsinə mane ola bilmədilər.
1955-ci ilin aprelində Bandunqda (İndoneziya) Asiya və
Afrikanın 29 ölkəsinin konfransı çağırıldı. O, ictimai quruluşu
müxtəlif olan dövlətlərin dinc yanaşı yaşaması və əməkdaşlıq
etməsi prinsiplərini bəyəndi. Konfrans Asiya və Afrika
xalqlarının müstəmləkəçiliyə həmişəlik son qoymaq qətiyyətini
ifadə etdi, təcavüzkar blokları pislədi, nüvə silahının qadağan
edilməsi tələbini irəli sürdü. Sonralar digər azad olmuş ölkələr
də bu prinsiplərə tərəfdar çıxdığını bildirdi. Beləliklə də,
bloklara qoşulmamaq hərəkatının əsası qoyuldu. Bu hadisə
1961-ci ilin aprelində Qahirə konfransında rəsmi-ləşdirildi.
Həmin ilin sentyabrında Belqrad (Yuqoslaviya) konfransında
qəbul olunmuş Bəyənatda onun 10 maddədən ibarət prinsipləri
müəyyən edilmişdi.
Bitərəf və bloklara qoşulmayan ölkələrin 1964-cü ildə
Qahirədə, 1970-ci ildə Lusakada, 1973-cü ildə Əlcəzairdə,
1976-cı ildə Kolomboda, 1979-cu ildə Havanada konfransları
keçirildi.
425
İki qütblü dünyada edilən dəyişikliklərdən biri də
tədricən Yaponiyanın güclü iqtisadi dövlətə, Çinin isə nüvə
dövlətinə çevrilməsi idi.
1960-cı ildə inkişaf etmiş sənaye dövlətlərinin diktəsin-
dən azad olmaq məqsədi ilə neft çıxaran ölkələrin təşkilatının
(OREK) yaranması da mühüm hadisə idi.
60-CI İLLƏRDƏ BEYNƏLXALQ GƏRGİNLİYİN
YENİDƏN ARTMASI
SSRİ-də N.S.Xruşşovun hakimiyyətə gəlməsi ilə (1953-
cü il, sentyabr) beynəlxalq münasibətlərdə yaranan
mülayimləşmə uzun çəkmədi. Berlin (1961) və Karib hövzəsi
(1962) böhranları beynəlxalq münasibətlərdə yenidən
gərginliyi artırdı. 1961-ci ilin avqustunda Berlin şəhərinin qərbi
ilə şərqi arasında 165,7 kilometrlik hasar çəkildi ki, Xruşşov
bunu «qorxulu iş» Qərb isə «II Çin səddi» adlandırdı.
1962-ci ilin oktyabrında SSRİ ABŞ-ın Kubaya müdaxilə
təhlükəsinin qarşısını almaq üçün Karib dənizində sualtı
raketlər yerləşdirdi. Bu gərginliyin artmasına səbəb oldu. Bu
üçüncü dünya müharibəsi (həm də nüvə müharibəsi) təhlükəsi
yaratdı. Tarixə «Karib böhranı» adı ilə daxil olmuş və «soyuq
müharibənin zirvə nöqtəsi hesab edilən bu münaqişə hər iki
tərəfin, ilk növbədə isə SSRİ-nin güzəştə getməsi nəticəsində
nizama salındı.
60-cı illərdə beynəlxalq gərginliyin ən qızğın
nöqtələrindən biri də 1968-ci ildə tarixə «Praqa baharı» kimi
daxil olmuş Çexoslovakiya hadisələri oldu Çexoslovakiyada
mövcud quruluşa qarşı baş verən çıxışlar SSRİ başda olmaqla
Varşava müqaviləsinin iştirakçısı olan dövlətlərinin
(Rumıniyadan başqa) qoşunlarının 1968-ci ilin avqustunda
oraya yeridilməsi nəticəsində yatırıldı.
426
SSRİ ilə Çin arasındakı soyuq münasibətlər 1969-cu ildə
Amurdakı Damansk adası rayonunda insan tələfatına səbəb
olan silahlı toqquşmaya gətirib çıxarmışdı.
60-cı illərdə beynəlxalq münasibətlərin gərginləşməsinə
səbəb olan amillərdən biri də Kipr böhranı idi. 1960-cı ildə
İngiltərə Kiprə müstəqillik versə də, burada İngiltərə, Türkiyə
və Yunanıstan problemli məsələlərin həllinə münasibətdə eynqi
hüquqa malik oldular. Kiprin əhalisinin 80% -ni yunanlar,
20%-ni isə türklər təşkil edirdi. Adada türk icmasının
sıxışdırılması 1963-cü ilin dekabrında yunan-türk silahlı
toqquşmasına gətirib çıxardı. Türklərə qarşı vəhşiliklər törədən
yunanlar, onları əsrlərlə yaşadıqları torpaqlardan qovmağa
çalışırdılar. 1964-cü ilin martında BMT TŞ-nın qərarı ilə adaya
BMT qoşunları gətirildi. Lakin bu adada sakitlik yaratmadı.
1974-cü ilin iyulunda Kipri Yunanıstana birləşdirməyə (enozis)
çalışan hərbçilər qanuni hökuməti devirdilər. Buna cavab
olaraq Türkiyə adaya qoşun çıxararaq Kipr türklərini təqib və
enozisdən, yəni Kiprin türk əhalisinin rəyi olmadan bu ərazinin
zorla Yunanıstana birləşdirilməsindən xilas etdi. Adanın şimal
ərazəsində Şimali Kiprıs Türk cumhuriyyəti yaradıldı. 2004-cü
ilin aprelin 24-də Kiprdə BMT-nqin baş katibi Kofe Annanın
planına əsasən Federativ Kipr respublikasının yaradılması ilə
əlaqədar referendum keçirildi. Ancaq adanın yunan əhaləsi
buna rəy vermədi.
BEYNƏLXALQ MÜNASİBƏTLƏRDƏ XX ƏSRİN
60-CI İLLƏRİNİN SONUNDA VƏ 70-Cİ İLLƏRDƏ
YENİDƏN İSTİLƏŞMƏ
60-cı illərin sonundan, beynəlxalq münasibələrdə yenidən
mülayimləşmə başlandı. Qarşıdurma erasını danışıqlar erası
əvəz etməyə başladı və bu era 70-ci illərin sonuna qədər, yəni
SSRİ-nin Əfqanıstana müdaxiləsinə qədər davam etdi.
427
Hələ 1963-cü ildə ABŞ, Böyük Britaniya və SSRİ nüvə
silahı sınaqlarının atmosfer, kosmik fəza və su altında sınaqdan
keçirilməsinin qadağan olunması barədə müqavilə imzaladılar.
Bunu «soyuq müharibə»nin həmişə don olan buzladığında «ilk
çat» adlandırırdılar. Sonradan bu müqaviləyə 100-dən artıq
dövlət qoşuldu. 1968-ci ilin yazında nüvə silahını yaymamaq
barədə müqavilə imzalandlı. 1970-ci ildə bu müqavilə qüvvəyə
mindi. 90-cı illərin əvvəli üçün müqaviləni 35-dən çox ölkə
imzalamışdı. 1971-ci ilin fevralında dənizin dibində, okeanda
və okean altında nüvə və digər silahların toplanmasını,
atılmasını və s. qadağan edən saziş imzalandı. 1972-ci ilin
aprelində bakteroloji və toksiki silahların qadağan olunması
haqqında müqavilə bağlandı.
1972-1974-cü illərdə Sovet-ABŞ danışıqları nəticəsində
«SSRİ ilə ABŞ arasında qarşılıqlı münasibətlərin əsasları və
«raketdən müdafiə sisteminin məhdudlaşdırılması haqqında»
ikitərəfli müqavilə və «Strateji silahların məhdudlaşdırılması
(SSM-1) sahəsində bəzi tədbirlər barədə» müvəqqəti saziş
imzalandı və hər iki dövlətin qanunverici orqanı tərəfindən
ratifikasiya edildi, yəni təsdiqləndi. Uzun danışıqlardan sonra,
1979-cu ildə SSM-2 müqaviləsi imzalandı. Lakin o, ABŞ
konqresi tərəfindən təsdiq edilmədi.
70-ci illərin birinci yarısında gedən yumşalma prosesi
1975-ci ilin iyulun 30-dan avqustun 1-dək Helsinkidə
(Finlandiya) 33 Avropa (təkcə Albaniya iştirak etmirdi) dövlə-
ti, ABŞ və Kanadanın iştirakı ilə keçirilmiş Avropada Təh-
lükəsizlik və əməkdaşlıq üzrə müşavirə ilə möhkəmləndirildi.
Müşavirə İkinci Dünya müharibəsinə siyasi yekun vurdu və
bildirdi ki, İkinci Dünya müharibəsindən sonra əmələ gəlmiş
sərhəd dəyişiklikləri dəyişilməzdir. Avropanın 33 dövlətinin,
habelə ABŞ və Kanadanın rəhbərləri Yekun aktını imzaladılar.
Aktda Müşavirənin iştirakçısı olan dövlətlərin razılaşdırılmış
qarşılıqlı münasibət prinsirləri qeyd olundu, onlar arasında
əməkdaşlığın məzmun və formaları, habelə silahlı münaqişə-
428
lərin meydana gəlməsi təhlükəsinin azaldılması üzrə tədbirlər
müəyyənləşdirildi. ATƏM-in (Avropada Təhlükəsizlik və
Əməkdaşlıq Müşavirəsi) iştirakçısı olan dövlətlər aşağıdakı
prinsipləri rəhbər tutacaqlarını öhdələrinə götürdülər. 1. Suve-
ren bərabərlik, suverenliyə aid hüquqlara hörmət edilməsi; 2.
Zor işlətməmək, yaxud zor gücü ilə təhlükə yaratmamaq; 3)
sərhədlərin toxunulmazlığı; 4) dövlətlərin ərazi bütövlüyü; 5)
mübahisəli məsələlərin dinc yolla nizama salınması 6) daxili
işlərə qarışmamaq; 7) insan hüquqlarına və azadlıqlarına, o
cümlədən fikir, vicdan, din və məsləkə hörmət edilməsi; 8)
hüquq bərabərliyi və xalqların öz taleyini həll etmək hüququ.
9) dövlətlər arasında əməkdaşlıq; 10) beynəlxalq hüquq üzrə
öhdəliklərin vicdanla yerinə yetirilməsi. Müşavirənin yekunları
xalqların sülhə, tərksilaha, əməkdaşlığın inkişafına artan mara-
ğını əks etdirirdi. Helsinkidə başlanmış proses bütün Avropa
xalqlarının xeyrinə olan qarşılıqlı razılaşmaların əldə edilə
bilməsinin real nümunələrini göstərdi. Bunu ATƏM –in
iştirakçısı olan dövlətlərin sonrakı Belqrad (1977-1978-ci illər)
Madrid (1980-1983-cü illər), Stokholm (1984-1987-ci il illər)
Vyana (1986-1989-cu illər), Paris (1990-cü il), Helsinki (1992-
ci il) , Budapest (1994-cü il) Lissabon (1996-cı il), İstanbul
(1999-cı il) görüşləri də təsdiq etdi.
70-ci illərdə Asiyada da əhəmiyyətli dəyişikliklər baş
verdi . Özünün Milli istiqlaliyyəti uğrunda mübarizədə Şərqi
Benqaliya (Şərqi Pakistan) xalqı qələbə qazandı. 1971-ci ildə
Banqladeş Xalq Respublikası yarandı. Pakistan hökuməti
ölkənin SEATO-dan çıxdığını bildirdi. 1977-ci ildə bu blok öz
mövcudluğuna son qoydu. 70-ci illərin isonunda SENTO-da
faktiki olaraq dağıldı.
429
2. DÜNYA SİYASƏTİNDƏ MƏRKƏZƏQAÇMA
MEYLLƏRİ
İnteqrasiya prosesi. XX əsrin ikinci yarısı üçün iqtisadi
və siyasi əməkdaşlığın artması meyli səciyyəvi cəhətlərdən idi.
O, hər şeydən əvvəl beynəlxalq dövlətlərarası və qeyri
hökumət təşkilatlarının yaranmasında özünü göstərdi.
Müharibədən sonrakı dövrdə onların sayı 2,5 minə yaxın idi.
İkinci dünya müharibəsindən sonra BMT, NATO, BVF təşkil
edildi. AİB, QİYŞ, Varşava müqaviləsi təşkilatı və s yaradıldı.
Müasir dünyada Avropa İttifaqı (Aİ, 1957) Müstəqil Dövlətlər
Birliyi (MDB,1991), İqtisadi Əməkdaşlıq və İqtisadi İnkişaf
Təşkilatı (İƏİİT, 1967) Avropa Təhlükəsizlik və Əməkdaşlıq
Təşkilatı (ATƏT, 1975), Amerika Dövlətləri Təşkilatı (ADT,
1948), Neft İxrac edən ölkələr Təşkilatı (NİÖT, 1960), Afrika
birliyi Təşkilatı (ABT), İslam Konfransı Təşkilatı (İKT, 1969)
Asiya – Sakit okean İqtisadi Şurası (APEK, 1989), Cənub-
Şərqi Asiya dövlətləri Assosiasiyası (ASEAN, 1967) Asiya
İnkişaf Bankı və s. dövlətlər qrupu, ümumdünya və yerli
təşkilatlar beynəlxalq münasibətlərdə çox mühüm rol
oynayırlar.
Bunlarla yanaşı müxtəlif ölkələrin siyasi partiyalarının da
transmilli əməkdaşlığı geniş miqyas almaqdadır. 1961-cı ildə
tərkibinə müxtəlif mərkəzçi partiyaların daxil olduğu
Ümumdünya Xristian-Demokratik İttifaqının əsasının
qoyulması buna misal ola bilər.
1983-cü ildə Qərbi Avropanın mühafizəkar partiyalarını,
ABŞ-ın respublikaçılar, Yaponiyanın liberal-demokratik,
habelə Avstriyanın Mühafizəkarlar partiyasını birləşdirən
Beynəlxalq Demokratik İttifaq yaradılmışdır.
Müasir dünya siyasətində 1975-ci ildən başlayaraq hər il
keçirilən «Böyük yeddilərin» müşavirəsi mühüm amilə
çevrilmişdir. Onun tərkibinə sənayecə inkişaf etmiş yeddi ölkə
430
– ABŞ, AFR, Fransa, Böyük Britaniya, Yaponiya, İtaliya və
Kanada daxildir.
«Yeddiləri» bəzən «Rambuye klubu» (İlk iclası Parisin
yaxınlığındakı Rambuye qəsrində keçirildiyinə görə) da
adlandırırlar. «Yeddilərin müşavirəsində ona daxil olan
ölkələrin siyasətinin razılaşdırılması, onların maliyyə-iqtisadi,
hərbi, strateji və xarici siyasət və b. məsələlər müzakirə edilir.
1997-ci ilin iyununda «Böyük yeddilər»in Denver sammitində
Rusiya da bu birliyə qəbul olunmuşdur. Qurumun adı bütün
rəsmi sənədlərdə «Böyük səkkizlər» adlanır.
QƏRBİ AVROPA İNTEQRASİYASININ İNKİŞAFI
Avropa dövlətlərinin birləşdirilməsi ideyası hələ XIX
əsrin ortalarında yayılmışdı. Onun fəal tərəfdarlarından biri
olan Viktor Hüqo isə 1872-ci ildə yazırdı: «Biz böyük Avropa
Birləşmiş Ştatlarının yaradılmasına nail olacağıq. Biz sərhədsiz
vətənə, gömrüksüz ticarətə, maneəsiz hərəkətə, tıxacsız sözə,
azad vicdana, ehkamsız həqiqətə nail olacağıq».
İnteqrasiyanın yaranmasının başlanğıcı Fransanın baş
naziri Robert Şumanın təşəbbüsü ilə 1951-ci ildə yaradılan
Avropa kömür və polad birliyi (AKPB) ilə qoyuldu. O, altı
ölkənin (Fransa,AFR, İtaliya, Belçika, Lüksemburq,
Hollandiya) daş kömür, dəmir filizi və metallurgiya sənayesini
birləşdirirdi. Hazırda o, Qərbi Avropada bütün daş kömür
istehsalına, polad əridilməsinin və çuqun istehsalının 90%-dən
çoxuna, dəmir filizi istehsalının 40 %-nə nəzarət edir.
1957-ci ildə həmin ölkələrin oxşar atom sənayesinin
yaradılması – atom enerjisi üzrə Avropa birliyi (Avratom)
haqqında saziş imzalandı. Qərbi Avropada atom
energetikasının koordinasiyası birliyin başlıca vəzifəsi oldu.
Avropa İqtisadi Birliyi (AİB) inteqrasiya prosesini
müvəffəqiyyətlə başa çatdırdı. Onun yaradılması haqqında
müqavilə 1957-ci ildə, AFR, Fransa, İtaliya, Belçika, Niderland
431
və Lüksenburqun nümayəndələri tərəfindən Romada imzalandı.
Məqsəd birliyin iştirakçısı olan ölkələr arasında ticarətdə olan
məhdudiyyətləri tədricən aradan qaldırmaq və adamların,
kapitalın, malların, xidmətin sərbəst hərəkətini təmin edən
vahid daxili bazar yaratmaq idi. Həmçinin nəqliyyat, kənd
təsərrüfatı sahəsində ümumi siyasətin işlənib hazırlanması,
valyuta ittifaqının yaradılması, vergi sisteminin unifikasiya
edilməsi və s. nəzərdə tutulurdu. Mahiyyət etibarı ilə söhbət,
birliyin iştirakçısı olan dövlətlərin bütün iqtisadi siyasətini
qeyri-milli, ümumi birliyin nəzarətinə verməkdən gedirdi.
Avropa İqtisadi Birliyinə daxil olmayan Böyük Britaniya 1960-
cı ildə Avropa Azad Ticarət Assosi–yasiyasını yaratdı ki, onun
üzvləri Avstriya, Böyük Britaniya, Danimarka, Norveç,
Portuqaliya, İsveç və İsveçrə idi. Lakin bu iqtisadi qurum AİB-
lə rəqabətə davam gətirə bilmədi və tezliklə öz fəaliyyətini
dayandırdı.
AİB-in (bəzən onu «Müştərək bazar», «Ümumi bazar» da
adlandırırlar) sürətli iqtisadi inkişafı başqa dövlətlərin də ona
birləşmək arzusuna səbəb oldu. 1973-cü ildə onun tərkibinə
Böyük Britaniya, Danimarka və İrlandiya, 1981-ci ildə
Yunanıstan, 1986-cı ildə İspaniya və Portuqaliya , 1995-ci ildə
isə Finlandiya, İsveç, Avstriya daxil oldu.
AKPB, Avratom və AİB ümumi şəkildə Avropa Birliyi
(AB) adlanır. Onların əsasən Brüsseldə, həmçinin Lüksenburq
və Strasburqda yerləşmiş ümumi büdcə və rəhbər orqanları var.
İcraedici orqan qanunvericilik təşəbbüsü hüququna malik olan
Avropa Birliyi Komissiyasıdır (ABK). O, 4 ilə seçilir və hər
həftə iclas çağırır. Onun vəzifəsi AİB-in fəaliyyətini gündəlik
müşahidə etməkdən, ona nəzarət etməkdən və zəruri qanun
layihələri irəli sürməkdən ibarətdir. Adı çəkilən orqanlardan
başqa Strasburqda işləyən və vəzifəsi daim genişlənən
Avroparlament mövcuddur. 1978-ci ildə Avropa parlamentinə
birbaşa seçkilər keçirildi. Onun deputatları hər bir ölkə
əhalisinin sayına münasib surətdə seçilir, AİB-in özünün
432
bayrağı, himni var, «Avropa pasportu» yaradılıb. Qəbul edilən
«Əsas sosial hüquqlar xartiyası»nda vətəndaşların AİB-in bir
ölkəsindən digərinə gedərkən hüquqlarının pozulmamasına
təminat verən minimum şərtlərin siyahısı verilmişdir. 70-ci
illərdə AİB-in kənd təsərrüfatı siyasətinin əsaslarının
möhkəmləndirilməsinə xidmət edən «Yaşıl Avropa»
proqramının qəbul olunmasına nail olundu. Vahid Avropa
hesablama vasitəsi olan ekuyə və milli valyutaların
dəyişməsinin tənzim edilməsi praktikasına keçildi. 70-80-ci
illərdə AİB ölkələrinin texnoloji əməkdaşlığı genişləndi. FAST
(Texniki inkişafı proqramlaşdırmaq), «Evrika» (Texnoloji
inkişafın kompleks inteqrasiyası) proqramlarının həyata
keçirilməsi Qərbi Avropanın dünyanın qabaqcıl iqtisadi inkişaf
mərkəzlərindən birinə çevrilməsinə və Avropa İttifaqının
yaradılmasına keçilməsinə imkan verdi.
1991-ci ilin dekabrında imzalanmış Maastrix
(Hollandiya) müqaviləsinə müvafiq olaraq Avropa İttifaqı (Aİ)
gerçəkliyə çevrildi. Bu sazişin əsas məqsədi Avropada vahid
iqtisadi, sosial, hüquqi, informasiya və mədəni məkan
yaratmaqdır. Artıq 1993-cü ildən Aİ ölkələrində yaşayan əhali
azad hərəkət etmək hüququ qazanmışdır. Vahid kapital, əmtəə
və xidmət bazarı formalaşmışdır. Gələcəkdə valyuta sistemini
birləşdirmək, vahid vətəndaşlığa keçmək, təhlükəsizlik
sistemini möhkəmləndirmək və Avropa ölkələrinin hərbi-siyasi
cəhətdən daha da yaxınlaşmasını təmin etmək
planlaşdırılmışdı. 1999-cu ilin yanvarında yeni Avropa
valyutası-yevro tətbiq olunmağa başlanmışdır. O, artıq Avropa
İttifaqının sabit valyutasına çevrilmişdir. AİB-də əgər
«Vətənlərimizin Avropası» prinsipi əsas götürülürdüsə, Aİ-də
«Avropa vətənimizdir» prinsipi rəhbər tutulur.
Vaxtilə sosializm birliyi daxilində də QİYS -in vasitəsi
ilə inteqrasiya prosesi gedirdi. Lakin 1991-ci ildə QİYS-in
fəaliyyətinin dayandırılması bu prosesə son qoydu SSRİ-nin
varisi olan Rusiya Federasiyası indi MDB (Müstəqil Dövlətlər
433
Birliyi) vasitəsilə keçmiş SSRİ məkanında inteqrasiya
prosesinin aparılmasına səy göstərir.
2004-cü ilin aprelin 30-da Avropa İttifaqına bir neçə
dövlət yeni üzv (Polşa, Kipr, Çexiya, Macarıstan, Slovakiya,
Latviya, Litva, Estoniya, Malta və s.) daxil oldu və onun
üzvlərinin sayı 25-ə çatdı. Makedoniya, Xorvatiya Bolqarıstan
və Rumıniya da 2007-ci ildə bu quruma daxil oldular. Hazırda
Avropa İttifaqı 450 milyon adamın yerləşdiyi ərazini əhatə
edir. 2004-cü ildə Avropa İttifaqı Avropada «yeni qonşuluq»
siyasəti irəli sürdü ki, bu qitədə yerləşən dövlətlər onu
dəstəklədilər. Hazırda Avropa İttifaqının qarşısında duran ən
mühüm problemlərindən biri enerji ehtiyatlarının təhlükəsizliyi
problemidir. Məhz bu baxımdan Qərb ölkələri Xəzərdə zəngin
neft ehtiyatlarına malik olan Azərbaycan respublikası ilə
iqtisadi əməkdaşlığa xüsusi əhəmiyyət verirlər. Hazırda
Avropa İttifaqının 27 üzvü var.
90-cı illərdə Azərbaycan Beynəlxalq Valyuta Fondu,
Dünya Bankı, Beynəlxalq İnkişaf Assosiasiyası, Avropa
Yenidənqurma və İnkişaf Bankı ilə əlaqələr yaratmışdı. Təkcə
Dünya Bankı və Beynəlxalq Valyuta Fondu tərəfindən
Azərbaycana 1 mlrd 300 milyon dollardan çox kredit
verilmişdi. Xarici ölkələrlə imzalanmış 90-a yaxın mühüm
sənəd Azərbaycanın Avropa iqtisadi münasibətləri sisteminə
inteqrasiyası prosesini sürətləndirmişdir.
1994-cü il sentyabrın 20-də Azrəbaycan Dövlət Neft
Şirkəti ilə ABŞ, Böyük Britaniya, Norveç, Rusiya, Türkiyə,
Səudiyyə Ərəbistanı, Yunanıstanın neft şirkətləri daxil olan
konsorsium arasında Xəzər dənizinin Azərbaycan neft
sektorunda «Azəri», «Çıraq» və «Günəşli» yataqlarının birgə
işlənməsi haqqında 30 illik saziş imzalandı. Bu sənəd «Əsrin
müqaviləsi» adını aldı. Əsrin sonunadək 14 ölkənin 30 neft
şirkəti ilə 57 mlrd sərmayə qoyuluşu nəzərdə tutulan 20 neft
müqaviləsi imzalandı. Müqavilələrin reallaşmağa başlaması
434
əsrin sonuna kimi Azərbaycan Neft Fonduna 230 milyon ABŞ
dolları həcmində vəsait gətirdi.
1998-ci il sentyabrın 8-də Bakıda İpək Yolunun bərpası
üzrə beynəlxalq konfrans keçirilmiş, «Avropa-Qafqaz-Asiya»
dəhlizinin inkişafı üzrə beynəlxalq nəqliyyat haqqında əsas
çoxtərəfli saziş və Bakı bəyannaməsi imzalanmışdır.
Azərbaycanın TASİS və TRASEKA proqramları çərçivəsində
Avropa İqtisadi Komissiyası ilə əməkdaşlığı nəticəsində
respublikamızın nəqliyyat kommunikasiyalarından istifadə
edilməklə Avropa-Asiya istiqamətində tranzit yüklərinin
daşınmasının həcmini on dəfələrlə artırmışdır.
2005-ci ilin mayında Bakı-Tbilisi-Ceyhan neft-ixrac boru
kəmərinin açılması ilə Azərbaycan neftinin dünyaya nəqli
başladı.
ASİYADA İNTEQRASİYA
Asiya-Sakit okean regionu (ASOR) da müasir dünyanın
taleyinə böyük təsir göstərir. Hələ XIX əsrin sonunda ABŞ-ın
dövlət katibi olmuş Hey demişdi: Aralıq dənizi keçmişin,
Atlantik okeanı indinin, Sakit okean gələcəyin okeanıdır.
Asiya (başlıca olaraq Şərqi Asiya) Rusiyanın Uzaq
Şərqindən şimal-şərqdə Koreyaya, cənubda Avstraliyaya və
qərbdə Pakistana qədər uzanan olduqca böyük üçbucağı əhatə
edir. Bu üçbucağın ərazisində planetin əhalisinin təqribən yarışı
yaşayır. 2000-ci ildə bu ölkələr, ABŞ istisna olmaqla, dünya
ümummilli məhsulunun 20%-ni vermişlər və region dünyanın
başlıca güc mərkəzlərindən birinə çevrilməkdədir.
İnkişaf etməkdə olan ölkələrin sənaye ixracının 40% -ni
verən Honqkonq (Syunqun) Tayvan, Cənubi Koreya və
Sinqapur Şərqi Asiyanın dörd «əjdahası» və ya «pələng»
adlanır. 1967-ci ildə təşkil edilmiş, Cənub-Şərqi Asiya ölkələri
Assosiasiyasına-ASEAN-a daxil olmuş beş inkişaf etməkdə
olan dövlət (Bruney, İndoneziya, Malayziya, Tailand, Filippin
435
və b.) Cənub Şərqi Asiyanın və dünyanın iqtisadi inkişafında
özünə məxsus rol oynayırlar. Dünya kapitalizminin bu güc
mərkəzinin aparıcı qüvvəsi Yaponiyadır. Çin də Şərqdə belə
mərkəzə çevrilmək niyyətindədir.
Son illərdə Şanxay qrupunun fəaliyyəti sürətlə nəzərə
çarpmaqdadır. Bu qrup 1996-cı ilin aprelində Çinin Şanxay
şəhərində beş dövlət (Rusiya Federasiyası, Çin, Qazaxıstan,
Qırğızıstan və Tacikistan) başçısının regional siyasi-iqtisadi-
hərbi məsələlərlə bağlı toplantısında yarandı və “Şanxay
beşliyi” adı ilə formalaşdı. Bu qrupun üzvləri 1996-cı ilin
aprelində Şanxayda “Sərhəd bölgəsində hərbi sahədə etimadın
möhkəmləndirilməsi haqqında” , 1997-ci ilin aprelində isə
Moskvada “sərhəd bölgələrində qarşılıqlı olaraq hərbi
qüvvələrin azaldılması haqqında” müqavilələr imzaladılar.
“Şanxay beşliyi” 2001-ci il iyunun 15-də Özbəkistanın da
iştirakı ilə imzalanmış müqavilədən sonra Şanxay əməkdaşlıq
Təşkilatı (ŞƏT) adlandı və onun strukturu dövlət başçıları
şurası, hökumət başçıları şurası, xarici işlər nazirləri şurası,
Nazirliklərin rəhbərələrinin müşavirəsi, milli koordinatorlar
şurası, Katiblik, regional antiterror strukturu (RATS) şurası
kimi müəyyənləşdirildi. ŞƏT-nin işində 2004-cü ildən
Monqolustan, 2005-ci ildən isə İran, Pakistan və Hindistan
müşahidəçi dövlət kimi iştirak edir. 2004-cü ilin dekabrında
BMT-nin Baş Assembleyasında ŞƏT-ə müşahidəçi statusu
verilmişdir. ŞƏT-də iş Çin və Rus dillərində aparılır.
AMERİKA QİTƏSİNDƏ İNTEQRASİYA
İnteqrasiya prosesi Amerika qitəsində də gedir. Qitədə
ən böyük siyasi və iqtisadi təşkilat Panamerika İttifaqı (1890)
əsasında 1948-ci ildə yaradılmış Amerika Dövlətləri
Təşkilatıdır. 1975-ci ildə 25 dövlətin iştirakı ilə Latın
Amerikası İqtisadi sisteminin əsası qoyulmuşdu. Qitədə
inteqrasiyanın inkişa–fında Mərkəzi Amerika Müştərək Bazarı
436
(MAMB) və 1981-ci ildə fəaliyyətə başlamış Latın
Amerikasının Azad Ticarət Assosiyasiyası (LAATA) birlikləri
mühüm rol oynamışdılar. Assosiasiyaya Argentina, Boliviya,
Venesuela, Kolumbiya, Meksika, Paraqvay, Peru, Uruqvay,
Çili, Ekvador daxil idi.
1989-cu ildə ABŞ-ın təşəbbüsü ilə bölgədə azad ticarət
zonası yaradılmışdı. Buraya Kanada, Meksika, Çili,Qvatemala,
Honduras, Salvador, Nikaraqua, Kosta-Rika daxildir.
BMT VƏ ONUN FƏALİYYƏTİ
1945-ci ilin oktyabrın 24-də təsis edilmiş BMT
beynəlxalq münasibətlər sistemində yeri olan bir təşkilatdır.
Əgər yaranarkən BMT-nin 50 üzvü vardırsa, indi onların
sayı 192-yə çatmışdır.BMT-nin başlıca məqsədi Yer kürəsində
sülhün qorunması, millətlər arasında dostluq və qardaşlıq
əlaqələrinin yaradılması və möhkəmləndirilməsi, insanların
həyat səviyyəsinin və rifahının yaxşılaşdırılması, hüquq və
vəzifələrinin qorunub təmin edilməsidir.
Təşkilatın fəaliyyəti altı əsas orqan – Baş Məclis,
Təhlükəsizlik Şurası, İqtisadi və Sosial Şura, Hamilik Şurası,
Beynəlxalq ədalət məhkəməsi və katiblik tərəfindən həyata
keçirilir.
BMT-nin mərkəzi orqanı Baş Məclisdir. Burada bütün
dövrlər qeyd-şərtsiz olaraq eyni səsvermə hüququna malikdir.
O, ildə bir dəfə toplanır. Onun sədri hər il yenidən seçilir.
Təhlükəsizlik şurası yalnız sülh və təhlükəsizlik
məsələləri ilə məşğul olur. Onun beş daimi üzvü (ABŞ Böyük
Britaniya, Rusiya, Fransa, Çin) və Baş Məclis tərəfindən iki il
müddətinə seçilən on üzvü (3-ü Afrikadan, 2-ci Asiyadan, 2-ci
Latın Amerikasından, 2-ci Qərbi Avropa, Kanada, Avstraliya
və Yeni Zellandiya, 1-i Şərqi Avropadan) vardır. TŞ-da
mühüm qərarın qəbul edilməsi üçün doqquz üzv onun lehinə
437
səs verməlidir. Lakin beş daimi üzvdən biri qətnamənin
əleyhinə çıxış edərsə (veto hüququ) qətnamə qəbul edilmir.
BMT-nin gündəlik fəaliyyətini Baş katibin rəhbərlik
etdiyi katiblik həyata keçirir. BMT-də rəsmi olaraq ingilis,
ərəb, çin, fransız, rus və ispan dilləri işlənir. BMT-nin Baş
Qərargahı Nyu-York şəhərində yerləşir.
BMT-nin ali orqanları ilə yanaşı, sonradan beynəlxalq
həyatın müxtəlif sahələrində fəaliyyət göstərən xüsusi
bölmələri yaradılmışdır. 1948-ci ildə yaradılmış mədəniyyət və
elmin inkişafı ilə məşğul olan YUNESKO belə–lərindəndir.
Nüvə silahının qarşısına almaq və atom enerjisini qoruyub
saxlamaq məqsədini güdən BMT-nin 1957-ci ildə atom enerjisi
üzrə Beynəlxalq nümayəndəliyinin (NAQATE) yaradılması da
mühüm əhəmiyyətə malikdir
BMT insan hüquqlarının qorumaq işini özünün əsas
vəzifəsi hesab etmiş və edir. Bu BMT-nin Baş Məclisinin
1948-ci ildə qəbul etdiyi “İnsan haqlarının Ümumi
Bəyannaməsi”ndə öz məntiqi təcəssümünü tapmışdır.
BMT tərəfindən 1948-ci ildən 1991-ci ilə qədər olan
dövrdə sülhü qorumaq məqsədilə 23 əməliyyat keçirilmişdir.
BMT həmişə dövlətlərarası münaqişələrin həll edilməsi və
qaydaya salınmasına çalışır.
70-ci illərin sonu 80-cı illərin əvvəllərində beynəlxalq
münasibətlərin yenidən gərginləşməsi. 70-ci illərin II
yarısında gərginliyin zəifləməsi prosesi ləngidi. Bu dövrdə istər
ABŞ-da, istərsə də SSRİ-də xarici siyasətin mühüm məsələləri
ali rəhbərlərin dar dairəsi tərəfindən həll edilir, qəbul edilmiş
qərarların hansı nəticələr verəcəyi dərindən
qiymətləndirilmirdi.
SSRİ-nin köhnə orta mənzilli nüvə silahlarını yeniləri ilə
əvəz etməsi ABŞ-a və NATO-ya əsas verdi ki, bir sıra Qərbi
Avropa ölkələri ərazisində SSRİ-yə və onun müttəfiqlərinə
qarşı toplanmış Amerika nüvə raketlərini yerləşdirmək
haqqında qərar qəbul etsin və NATO-nun hərbi xərclərinin 3%
438
artırsın. XX əsrin 70-ci illərində Aralıq dənizi rayonunda
NATO hərbi qüvvələri 1,2 milyon əsgər və zabitə, 600 min
silah daşıyıcılarına, 600 mindən çox tanka, 1200 təyyarəyə
malik idi. ABŞ ordusunun 43% -i onun sərhədlərindən kənarda
yerləşirdi ABŞ-ın özünün Aralıq dənizi rayonunda 30-dan çox
hərbi gəmisi, 200-dən çox döyüş təyyarəsi, 25 min hərbi
qulluqçusu var idi. Bir sıra Aralıq dənizi rayonlarında İspaniya,
Yunanıstan, İtaliya və Türkiyədə 170 ABŞ bazası və hərbi
obyekti var idi ki, onların da 71-ində nüvə silahı saxlanılırdı.
70-ci illərin II yarısı-80-ci illərin əvvəllərində Qərb
dünyası ilə qarşıdurma dövründə SSRİ-nin hərbi xərcləri 700
milyard rubl olmuşdu.
Alimlər hesablamışdılar ki, bəşər tarixinin 5 min ili
ərzində Yer üzündə cəmi 292 il dinclik olmuşdur. 15513 böyük
və ya kiçik müharibələr olmuşdur ki, onlarda 3 milyard 640
min adam qırılmışdı. 70-ci illərdə bəşəriyyət elə bil silah anbarı
üstündə əyləşmişdi. Belə ki, Yer kürəsini 16 dəfə öz
məhvərindən çıxara biləcək silahlar hazırlanmışdı. Bir adamı
öldürmək üçün 15 qram partlayıcı maddə kifayət olduğu halda,
hər adama 15 ton partlayıcı maddə düşürdü. Bəşəriyyət hər
dəqiqə silahlanmaya 2 milyon dollar xərcləyirdi.
1979-cu ilin dekabrında öz cənub sərhədlərinin
təhlükəsizliyini təmin etmək amilini irəli sürərək SSRİ-nin
Əfqanıstana qoşun yeritməsi beynəlxalq münasibətlərdə «son
tutaşma» adlanan mərhələnin başlanması demək oldu. ABŞ
Konqresi SSM-2 müqaviləsini ratifikasiya etmədi. O, 1980-ci
ildə SSRİ-də keçiriləcək olimpiadanı baykot etmək taktikasını
irəli sürdü və SSRİ-yə qarşı xaç yürüşünə başlamaq» ideyasını
təbliğ etdi. Bir çox kapitalist ölkələri də ona qoşuldular.
ABŞ-ın SSRİ-yə münasibətdə yetirdiyi xətt 1981-ci ilin
yanvarında Reyqan hökumətinin hakimiyyətə gəlməsi ilə daha
da pisləşdi. Ağ ev tərəfindən elan olunmuş strateji silahların
artırılması proqramının maliyyələşdirilməsinə nail olmaq üçün
«sovet hərbi təhlükəsi», ABŞ və NATO -nun hərbi sahədə
439
«geri qalması kimi» köhnə tezislərdən geniş istifadə olunurdu.
1983-cü ilin martında Reyqan «Strateji müdafiə təşəbbüsü»
(SMT) proqramı – müəyyən elementləri kosmosda yerləşdiri-
lən raket əleyhinə uzun müddətli müdafiə proqramı yara-
dılmasını təklif etdi.
Reallaşdırma imkanları geniş izah olunmayan SMT
proqramı «kosmik bəla» qarşısında qorxu hissinin yaranmasına
səbəb oldu. Gərginlik 1983-cü ilin payızında kulminasiya
nöqtəsinə çatdı. Belə ki, həmin vaxt Uzaq Şərqdə SSRİ-nin
hava sərhədinə soxulmuş Cənubi Koreya sərnişin təyyarəsi
sovet hərbi təyyarəsi tərəfindən vuruldu.
Mütəxəssislər bu toqquşmaya nüvə müharibəsinin
başlanmasının güman edilən nümunələrindən biri kimi
baxırdlılar.
Beynəlxalq gərginliyin artması, həmçinin ABŞ-ın başqa
dövlətlərin daxili işlərinə qarışması, onların milli müstəqilliyini
və suverenliyini məhdudlaşdırılması ilə əlaqədar idi. Yaxın
Şərq, Afrika, Hind okeanı ABŞ-ın «həyati mənafe» dairəsi elan
olunmuşdu. Pentaqon ABŞ-ın bu regionlarda iştirakını
genişləndirmişdi. 70-ci illərin sonu 80-ci illərin əvvəllərində
İran, Livan, Liviya, Nikaraqua, Salvador, Qrenada və digər
dövlətlər Amerikanın açıq müdaxilə obyktləri oldular. 1983-cü
ildə ABŞ cəmisi 100 min əhalisi olan Qrenadaya təcavüz etdi.
Dünya meydanında qarşıdurma bəşəriyyətin nüvə uçurumuna
sürüklənməsi üçün təhlükə yaratdı.
80-ci illərin ortalarına doğru beynəlxalq münasibətlərdə
qəti dönüşə çox mühüm ehtiyac yarandı.
1980-ci ilin sentyabrında İraqla İran arasında başlanan
sərhəd münaqişəsi az sonra uzun sürən müharibəyə çevrildi və
1988-ci ilin avqustuna qədər davam etdi. 1990-cı ildə İraqla
İran arasında sülh bağlandı. İraq öz qoşunlarını İran
ərazisindən çıxartdı. İki dövlət arasında diplomatik münasi–
bətlər bərpa olundu.
440
«SOYUQ MÜHARİBƏ»YƏ SON QOYULMASI
80-cı illərin II yarısında M.S.Qorbaçovun SSRİ-də
hakimiyyəti gəlməsi ilə SSRİ, dünya sosializm sistemi, eləcə
də bütün dünyada sosial-siyasi proseslərdə dərin dəyişikliklər
başlandı. Bu isə SSRİ-nin və dünya sosializm sisteminin
dağılmasına, «soyuq müharibə»nin qurtarmasına, dünyanın iki
qütbə parçalanmasına son qoyulmasına səbəb oldu.
SSRİ və dünya sosializm sisteminin dağılmasına səbəb
olan amillər içərisində ən mühümləri, onların iki sistemin
mübarizəsi şəraitinə uyğunlaş–mağı bacarmaması,
mülkiyyətçilik hissi qanına hopmuş insan psixologiyasına
uyğun gəlməməsi, burjua təbliğat maşınının daha güclü, daha
təcrübəli və daha yaşlı olması, ETİ-nin verdiyi nəticələr, nüvə
fəlakəti və insan nəslinin qırılmasından dünya birliyini xilas
etmək zərurəti daha mühüm yer tutur. «Güclülər həmişə
qalibdirlər» və «Qaliblər heç vaxt mühakimə olunmurlar»
tezislərinin rəhbər tutulduğu bir dünyada yaşadığını dərk edən
SSRİ hərbi -iqtisadi istehsal və silahlanma sahəsində daha
ABŞ-a tab gətirə bilmədiyindən Qərblə Şərq arasında
ziddiyyətləri yumşaltmaq xəttini götürdü. Bu məqsədlə SSRİ
və ABŞ arasında bir sıra görüşlər (1985-ci ilin noyabrında
Cenevrədə, 1986-cı ilin oktyabrında Reykyavikdə, 1987-ci ilin
dekabrında Vaşinqtonda) keçirildi. 1987-ci ilin dekabrın 8-də
orta və yaxın mənzilli raketlərin ləğv olunması barədə saziş
imzalandı. İki il sonra sovet qoşunları Əfqanıstandan çıxarıldı.
Bu elan edilməmiş müharibədə 15 mindən çox sovet əsgəri
həlak oldu, 35 mini yaralandı, 300 nəfərdən çox itkin düşdü.
Əfqan xalqının ümumi itgisi 2 milyona yaxın idi.
SSRİ və ABŞ dövlət başçılarının (M.Qorbaçov və C.Buş)
1989-cu il dekabrın 2-3-də Malta görüşlərindən sonra
beynəlxalq münasibətlərdəki gərginlik tamamilə zəiflədi.
1989-cu ilin noyabrında « Berlin hasarı» söküldü. 1990-
cı il (31 may -3 iyun) Vaşinqton zirvə görüşündə Almaniyanın
441
birləşməsi məsələsi müzakirə olundu. Görüşdən sonra ABŞ
SSRİ-nin təhlükəsizliyinə müdaxilə etməyəcəyi barədə bəyanat
verdi. Sovet rəhbərliyi isə öz növbəsində Cənubi və Mərkəzi
Afrikada, habelə İran körfəzində, Cənub-Şərqi Asiyadakı
regional münaqişələrə yumşaq münasibət bəsləyəcəyi
öhdəliyini götürdü. 1989-1990-cı illərdə Mərkəzi və Cənubi-
Şərqi Avropa ölkələrində böyük dəyişikliklər nəticəsində
kommunist rejimindən liberal-demokratizm idarəçiliyi yoluna
keçildi.
Öz müqəddəratını təyin etmək hüququnu azad surətdə
həyata keçirən alman xalqı Almaniyanın birləşdirilməsinə cəhd
göstərirdi. Sovet rəhbərliyinin tutduğu yol bunun üçün əlverişli
şərait yaratdı.
1990-cı ilin fevralında İkinci Dünya müharibəsindəki
qalib dövlətlər – Böyük Britaniya, SSRİ, ABŞ və Fransa ilə iki
alman dövləti arasında «2 üstəgəl 4» danışıq mexanizminin
yaradılması haqqında razılıq əldə edildi. 1990-cı ilin sentyabrın
12-də Moskvada altı ölkənin xarici işlər naziri «Almaniya ilə
münasibətlərin qəti nizama salınması haqqında» müqavilə
imzaladı. Müqavilədə qeyd edildi ki, birləşdirilmiş
Almaniyanın xariclə sərhədi ADR və AFR sərhədləridir və
onların qəti xarakterini təsdiq edir. Tərəflər etiraf etdilər ki,
birləşmiş Almaniyanın başqa dövlətlərə heç bir ərazi iddiası
yoxdur və gələcəkdə də belə iddialar irəli sürülməyəcək. Hər
iki dövlət öz bəyanatlarında sülhü qoruyacaqlarını, həmçinin
nüvə, bioloji və kimyəvi silahlar istehsalından və onlara sahib
olmaq və sərəncam verməkdən imtina etdiklərini bildirdilər.
Birləşmiş Almaniyanın silahlı qüvvələri 3-4 il ərzində 370 min
nəfərə qədər ixtisar edilməli idi. 1994-cü ilin sonuna qədər
Sovet qoşunları ADR və Berlin ərazisindən çıxarılmalı, orada
yalnız məhəlli alman hərbi hissələri yerləşdirilməli idi. Alman
torpağında olduqları müddətdə Böyük Britaniya, ABŞ və
Fransanın qoşunları Berlində yerləşməli idi. SSRİ NATO-nun
442
öz fəaliyyətində dəyişikliklər edəcəyini nəzərə alaraq birləşmiş
Almaniyanın NATO-ya daxil olmasına razılıq verdi.
Almaniyanın birləşdirilməsi ilə əlaqədar dörd dövlətin
Berlin və bütövlükdə Almaniya haqqında hüquq və
məsuliyyətləri bitmiş oldu. Böyük Britaniya, SSRİ, ABŞ və
Fransa hökumətləri Almaniya haqqında müharibə vaxtı və
müharibədən sonrakı dövrün dördtərəfli saziş və qərarlarının
icrasının dayandırıldığını bildirdi. Birləşmiş Almaniya özünün
daxili və xarici siyasət məsələlərində tamamilə dövlət
müstəqilliyinə nail oldu. Müqavilə İkinci Dünya müharibəsinin
və müharibədən sonrakı dövrün nəticələrini qəti olaraq
yekunlaşdırdı. Almaniya birləşəndən sonra 1990-cı ilin
noyabrın 9-da SSRİ və AFR «Mehriban qonşuluq, partnyorluq
və əməkdaşlıq haqqında» Müqavilə bağladılar. Bu müqavilə
təhlükəsizlik sistemində yeni münasibətləri müəyyənləşdirdi.
O, bir-birinə, yaxud üçüncü dövlətə qarşı birinci olaraq hərbi
qüvvələrdən istifadə etməyi istisna etdi, həmçinin onlardan biri
təcavüzün obyekti olsa, ona hərbi kömək göstərməyi vəd etdi.
Bu sənəd etibarlı və məsuliyyətli partnyorluq istiqamətində
ikitərəfli münasibətlərdə ciddi dönüş demək idi. Sovet
qoşunlarının keçmiş ADR ərazisindən çıxarılmasının
təxsisatlar yolu ilə təmin edilməsi haqqında SSRİ və AFR
arasında saziş əldə edildi. Bununla əlaqədar AFR Sovet İttifaqı
qarşısında öz üzərinə böyük maliyyə öhdəliyi görürdü.
SSRİ və ABŞ dövlət başçılarının Vaşinqton (1990) və
Moskva (1991) görüşləri «Soyuq müharibə»yə son qoyulma-
sında çox mühüm addımlar oldu. 1990-cı ilin noyabrında
ATƏM-in iştirakçısı olan ölkələrin nümayəndələrinin Parisdə
zirvə görüşündə Yeni Avropa üçün xartiya qəbul olundu. O,
tarixdə “Paris xartiyası” adlandırılır. Xartiyada Avropa ölkələ-
rinin çoxtərəfli əməkdaşlığını genişləndirmək proqramı müəy-
yən edilmişdi. Paris forumu Avropada da qarşıdurmanın bitdi-
yini və dövlətlərarası münasibətlərdə yeni dövrün bağlandığını
443
bəyan etdi. O, «Ümumavropa evi» yaratmaq ideyası irəli
sürürdü.
90-cı illərin əvvəli üçün Avropada qalan iki sosialist döv-
ləti – Yuqoslaviya və Çexoslovakiya da dağıldı. Onların yerin-
də yeni müstəqil dövlətlər meydana gəldi.
Beləliklə, 1946-cı ildən etibarən davam edən «soyuq
müharibə»yə son qoyuldu.
3. DÜNYA MÜASİR MƏRHƏLƏDƏ
SSRİ-nin dağılmasının beynəlxalq
münasibətlərə təsiri
SSRİ və dünya sosializm sisteminin dağılması ilə vahid
dünya birliyi bərpa olunmuş oldu. Dünya dövlətləri arasında
əməkdaşlıq təcrübəsi də geniş tətbiq edilməyə başladı.
Beynəlxalq səhnəyə yeni müstəqil demokratik dövlətlər
çıxdılar. Bu öz əksini 1992-ci il iyulun 10-da qəbul edilmiş
«Dəyişikliklər dövrünün ümidləri və problemləri» adlı Helsinki
Bəyannaməsində də tapdı. SSRİ-nin dağılması ABŞ-ın
nüfuzunu artırdı, NATO-nun Şərqə doğru istiqamətlənməsinə
imkan yaratdı. Təhlükəsizlik və əməkdaşlıq mühiti yaratmağı
qarşısına qoyan təşkilat kimi ATƏT-in də rolu artmışdır. O,
dünyada baş verən regional münqaqişələri yoluna qoymağa
çalışır. ATƏM-in hələ 1992-ci ilin mart ayından fəaliyyətə
başlayan Minsk qrupuna (onun üzvləri 11 dövlətdən – ABŞ,
Almaniya, Fransa, İtaliya, İsveç, Çexiya, Türkiyə, Belorus,
Rusiya, Azərbaycan və Ermənistan dövlətlərindən ibarətdir)
Ermənistan – Azərbaycan münaqişəsini nizama salmaq vəzifəsi
həvalə edilmişdi. Hazırda Dağlıq Qarabağ problemi ilə ABŞ,
Fransa və Rusiya nümayəndələrindən ibarət həmsədrlər məşğul
olurlar. 1994-cü il dekabrın 5-6-da Budapeştdə keçirilmiş zirvə
toplanışında bu təşkilat sülhü, demokratiyanı və insan
hüquqlarının qorunmasını təmin edən Ümumavropa təşkilatı
kimi çıxış etmişdi. Bu sammitdə ilk dəfə olaraq ATƏM-in
444
Avropanın ümumtəhlükəsizlik tədbirlərində iştirak edə biləcək
sülh məramlı qüvvələrinin yaradılması və münaqişə ərazilərinə
göndərilməsi qərara alınmışdı. Bu toplanışda ATƏT-ə məxsus
çoxmillətli qüvvələrin proposional əsasda yaradılması
haqqında qərar qəbul edildi.Bundan sonra ATƏM ümumavropa
təşkilatına –ATƏT-ə çevrildi.
ATƏT-in 1996-cı ilin dekabr ayının 2-3-də Lissabonda
keçirilən Zirvə toplanışında da Avropada təhlükəsizliyi və
əməkdaşlığı təmin etməyə xidmət edən sənədlər qəbul edildi.
Bu sənədlərə XXI əsr Avropa evi üçün ümumi və hərtərəfli
təhlükəsizlik modeli haqqında Bəyannamə də daxil idi.
Lissabon sammitində ATƏT sədri 53 dövlət adından
Ermənistan-Azərbaycan münaqişəsinin həlli prinsipləri barədə
bəyanat verdi və ATƏT in üzvü olan 54 dövlətdən
Ermənistandan başqa 53-ü Dağlıq Qarabağın Azərbaycanın
tərtkib hissəsi olduğunu qəbul etdilər .
ATƏT-in növbəti zirvə toplantısı 1999-cu ilin noyabrında
İstanbulda olmuşdu. Burada Avropa Təhlükəsizliyi Xartiyası
qəbul edilmişdi. Noyabrın 18-də sammitin iştirakçıları olan
Azərbaycan, Gürcüstan və Türkiyənin dövlət başçıları
Azərbaycan neftinin Bakı-Tbilisi-Ceyhan əsas ixrac boru
kəməri vasitəsi ilə nəql edilməsinə dair saziş imzaladılar.
SSRİ-nin dağılması türk dünyasının, xüsusilə sovet
məkanında yaşayan türk xalqlarının ictimai-siyasi həyatında da
kəskin dönüş yaratmasına, onların müstəqil dövlət kimi inkişaf
etməsinə, dünyanın bərabər hüquqlu subyektlərinə
çevrilmələrinə şərait yaratmışdır.
Yeni tarixi şəraitdən istğifadə edən türk dövlətləri siyasi,
iqtisadi və mədəni əlaqələri genişləndirməyə başladılar.
Onların dövlət başçılarının 1992-ci ilin oktyabrın 30-31-də
Ankarada, 1994-cü ilin oktyabrında İstanbulda (türk
dövlətlərinin iqtisadi və siyasi vəziyyəti müzakirə olunaraq
İstanbul Bəyan–naməsi qəbul edildi), 1995-ci ilin avqustunda
445
Bişkekdə, 1998-ci ilin iyunun 9-da Astanada, 2000-ci ilin
aprelində Bakıda zirvə toplanışları keçirilmişdi.
QLOBAL PROBLEMLƏR
XX əsr yeni yüzillik üçün bir sıra qlobal problemlər də
miras qoymuşdur. Onlardan biri bir sıra ölkələrdə nüvə
silahlarının toplanması üzündən istilik-nüvə müharibəsi
təhlükəsinin hələ də qalmasıdır. XX əsrdə təhlükəli qlobal
problemlərdən biri də təbii ehtiyatların tükənməsi və ekologiya
problemdir. Hesablamalara görə, bəşəriyyəti yaşadan
məhsuldar toraqların sahəsi hər il 6-7 min hektara qədər itirilir.
Səmərəli istismar olunmaması üzündən yeraltı ehtiyatlar da
getdikcə tükənir.
XX əsrdə özünü göstərən qlobal problemlərdən biri də
demoqrafiya və ərzaq məsələsidir. Əgər XX əsrin əvvəllərində
Yer kürəsində bir milyard əhali var idisə, əsrin sonunda onun
sayı 6 milyarda çatmışdır. Əhalinin artımı öz növbəsində ərzaq
təminatını çətinləşdirir, ərzaq problemi yaradır. Dünyada hər il
13 milyon adam acından ölür. Son məlumatlara görə isə
sutkada 18 min adam acından ölür.
XX əsrdə beynəlxalq səciyyə almış terrorizm də
dövrümüzün qlobal problemlərindən biri olmuşdur. Qlobal
problemlərdən biri də, qorxulu xəstəliklərə qarşı mübarizə
problemidir. Həmçinin üçüncü dünya ölkələrinin borc problemi
də bəşəriyyəti düşündürən mühüm məsələlərdəndir.
90-cı illərdə beynəlxalq münasibətlər
90-cı illərin əvvəllərində Yaxın və Orta Şərqdə yenə də
vəziyyət gərginləşdi. 1990-cı il avqustun 2-də İraq Küveytə
təcavüz edərək onun ərazisini işğal etdi və Küveytin həmişəlik
olaraq İraq dövlətinin tərkibinə qatıldığını elan etdi. BMT-nin
Təhlükəsizlik Şurası 1990-cı il avqustun 15-nə kimi Küveyt
ərazisini azad etməyi İraqdan tələb etdi. İraq bu tələbi rədd etdi
446
ABŞ və İngiltərə daxil olmaqla bir sıra dövlətlər 1991-ci ilin
yanvarın 17-də İraqa qarşı «Səhrada tufan» şərti adı ilə hərbi
əməliyyata başladılar. İraq müharibəni uduzdu. 1991-ci ilin
fevral ayının 28-də BMT Təhlükəsizlik Şurasının tələbi ilə o,
Küveyti tərk edərək təslim oldu. Bu müharibə tarixə «Körfəz
müharibəsi» kimi daxil oldu.
ABŞ-ın təhriki ilə BMT Təhlükəsizlik Şurası İraqa qarşı
daha sərt tədbirlərə əl atmağa və müxtəlif sanksiyalar tətbiq
etməyə başladı. İraqdan hər cür xammal və hazır məhsul
çıxarılmasına, ilk növbədə neftin və təbii qazın ixracına, eləcə
də ərzaq və dərman məmulatları istisna olmaqla, İraqa
xammalın, hazır məhsulların, xüsusilə hərb sənayesinə kömək
edəcək məhsulların idxalına qadağa qoyuldu. 1998-ci ildə
etibarən ABŞ və İngiltərənin hərbi hava və hərbi dəniz
qüvvələri İraqı müntəzəm bombardman etməyə başladı.
90-cı illərdə Yuqoslaviyada da münaqişə oldu. Belə ki,
1992-ci ilin martın 4-də Serb millətçiləri yeni yaradılmış
Bosniya-Hersoqovina Respublikasına təcavüz etdilər. Müsəl-
manlarla xorvatlar birlikdə çıxış etdilər. Misilsiz müsəlman
soyqırımı beynəlxalq aləmdə çox böyük əks – səda doğurdu.
ABŞ-ın fəal müdaxiləsi ilə bu bölgədə sülhün və sabitliyin
bərqərar olması üçün 1995-ci ilin dekabrın 17-də Deyton sülh
müqaviləsi bağlandı.
1998-ci ildə Yuqoslaviya prezidenti S.Miloşeviçin
birbaşa göstərişi və rəhbərliyi ilə serblər muxtariyyət tələb edən
Kosovo albanlarına qarşı növbəti cinayət törətdilər. Yüz
minlərlə alban soyqırıma məruz qaldı. BMT Yuqolslayviya bir
sıra sanksiyalar tətbiq etdi. 1999-cı ildə NATO Yuqoslaviyaya
qarşı silah işlətdi və Kosovada öz qoşunlarını yerləşdirdi. ABŞ-
ın tələbi ilə Kosovo albanlarının soyqırımının əsas təşkilatçısı
kimi Miloşeviç Beynəlxalq Haaqa məhkəməsinə verildi. 2008-
ci ilin fevralında Kosovanın müstəqilliyi elan edildi.
90-cı illərin ən mühüm məhəlli problemlərindən biri də
Çeçenistan-Rusiya problemi idi. 1991-ci ilin may-iyununda
447
Çeçen və İnquş respublikaları ayrıldı. C.Dudayev Çeçenistan
respublikasının prezidenti oldu. Çeçenistanda 1992-ci il martın
31-də imzalanan Federasiya müqaviləsinə qoşulmaqdan imtina
etmək, Federasiyadan çıxmaq və hərbi vəziyyət elan etmək
hüququ, respublika konstitusiyasının Federasiyanın əsas
qanunundan aliliyi haqqında qərarlar qəbul edildi. Respublika-
da 15 minlik ordu yaradıldı. Dağlarda partizan dəstələri üçün
bazalar təşkil edildi. Çeçenistanın separatizm kimi
qiymətləndirilən müstəqillik addımlarının qarşısını almaq üçün
1994-cü il noyabrın 30-da prezident Yeltsin «Çeçen
Respublikasının ərazisində konstitusiya qanunçuluğu və
qaydalarının bərpası üzrə tədbirlr haqqında» məxfi fərman
imzalandı. Birinci Çeçenistan müharibəsi başlandı. Dudayevi
başlıca maneə hesab edən Rusiya hökuməti 1996-cı ildə onun
məhvinə nail oldu. Onu vitse-prezident Z.Yandarbayev əvəz
etdi. Avqust ayında çeçen qüvvələri Qroznını azad etməyə
müvəffəq oldular. Rusiya ilə Çeçenistan arasında 1996-cı ilin
sentyabrında bağlanmış Xasavyurd razılaşmasına əsasən
Rusiya qoşunları Çeçenistan ərazisini tərk etdi. 1997-ci ilin
yanvarında A.Məshədov Çeçenistan respublikasının prezidenti
seçildi. Lakin hadisələrin sonrakı gedişi Çeçenistanı öz
müstəqilliyini möhkəmləndirməyə imkan vermədi. 1999-cu ilin
sonlarında Rusiya yenidən Çeçenistana təcavüz etdi. İkinci
Çeçenistan müharibəsi başlandı. Qanlı döyüşlər nəticəsində
Qroznı (Cövhərqala) şəhəri ruslar tərəfindən işğal edildi. Çeçen
xalqı amansız soyqırımına məruz qaldı. Hazırda bölgədə yenə
də partizan müharibəsi davam edir və Çeçenistan problemi öz
həllini tapmamış qalır.
XX əsrin 80-ci illərinin sonunda meydana çıxan və
indiyədək öz həllini tapmayan və artıq beynəlxalq miqyaslı bir
problemə çevrilən hadisələrdən biri də uydurma Dağlıq
Qarabağ problemi idi. Bu problemdən əslində məqsəd Dağlıq
Qarabağı zorla Azərbaycandan ayırmaq və Ermənistana
birləşdirməkdir. Bu hərəkat 1988-ci ildə başladı. Yüzminlərlə
448
azərbaycanlı Ermənistandakı öz dədə-baba yurdlarından
qovuldu. Dağlıq Qarabağdan da azərbaycanlılar qovuldu. 1990-
cı ilin 20 Yanvar hadisələrindən sonra Rusiya tərəfindən
müdafiə edilən Ermənistanın Azərbaycana qarşı elan edilmiş
müharibəsi başlandı. 1992-ci il fevralın 26-da Xocalı faciəsi
baş verdi. 1992-ci ilin martında Dağlıq Qarabağ məsələsi üzrə
ATƏT-in Minsk qrupu yaradıldı. Bununla belə, Azərbaycan
haqqında həqiqətlərin dünya birliyinə çatdırıla bilməməsinin
nəticəsi idi ki, ABŞ konqresi təcavüzə məruz qalmış
Azərbaycanı Ermənistanı blokadaya almaqda günahlandırdı.
Konqresin 1992-ci ilin oktyabrında «Azadlığı müdafiə aktı»na
etdiyi 907 saylı əlavəsi Azərbaycan Respublikasına ABŞ-ın
dövlət səviyyəsində yardımını qadağan etdi. Azərbaycanın
Dağlıq Qarabağdan başqa yeddi rayonu da işğal olundu. Bu
Azərbaycan ərazisinin təqribən 20 %-i demək idi. Bir milyona
qədər soydaşımız qaçqın vəziyyətə düşdü. Azərbaycan xalqı 20
minə qədər şəhid verdi.
1994-cü ilin mayında Ermənistanla Azərbaycan arasında
atəşkəsə nail olundu. Lakin indiyə qədər bu məsələ öz həllini
tapmamış, işğal edilmiş torpaqlarımız qaytarılmamış, qaçqınlar
öz yurd-yuvalarına qayıtmamışdır. İndi Azərbaycanla Ermə-
nistan atəşkəs vəziyyətində olsa da, heç kəs təminat verə
bilməz ki, müharibə yenidən başlamayacaqdır.
DÜNYA YENİ ƏSRDƏ
Bəşəriyyət artıq XXI əsrə qədəm qoymuşdur. Bu əsrə
həm XX yüzillikdən çoxlu nailiyyətləri, həm də bir çox həllini
gözləyən problemləri gətirmişdir. Keçən əsrdən bu əsrə qalan
ən böyük miras vahid ictimai təmələ malik Dünya birliyidir. Bu
birliyi və demokratiyanı qorumaq yeni əsrin ən vacib
vəzifəsidir.
Əsası hələ XIX əsrdə qoyulmuş terrorizm XXI əsrdə tam
mənası ilə beynəlxalq hadisəyə çevrilmişdir. 2001-ci ilin
sentyabrın 11-də Nyu-York və Vaşinqtonda baş verən terror 6
449
mindən çox insanın həyatına son qoydu. Bu hadisəni dünya
ictimaiyyəti, demokratik qüvvələr qəzəblə qarşıladı. ABŞ,
Böyük Britaniya və digər dövlətlərdə terrorizm əleyhinə
mübarizə cəbhəsi təşkil edildi. Bu məsələdə (terrorçuları
gizlətməkdə) Əfqanıstan günahlandırılaraq 2001-ci ilin
sonunda oraya ABŞ başda olaraq bir sıra dövlətlər qoşun
yeritdilər. Bunun ardınca isə ABŞ yenidən İraqı bakterioloji
silahları gizlətməkdə günahlandırdı. Dəfələrlə BMT-nin
göndərdiyi ekspertlərin İraqda bu silahın olmadığını yəqin
etmələrinə baxmayaraq ABŞ və Böyük Britaniya 35 dövlətin
dəstəyi ilə İraqa 2003-cü ilin martın 20-də təcavüz etdi.
Əslində əsas məqsəd İraqı regional dövlət kimi sıradan
çıxarmaq idi. Çünki İraq Yaxın və Orta Şərqin ən böyük neft
ehtiyatı olan ölkələrindəndir. (İraq 1960-cı ildə təşkil edilmiş
Neft İxrac edən Dövlətlərin Təşkilatının əsas üzvlərindən
biridir. Bu təşkilata daxil olan ölkələr dünyada istehsal edilən
neftin 48%-ni verirlər. Dünya neft ehtiyatlarının 67%-i bu
ölkələrin ərazisində yerləşir. Dünyada neft ixracının 72%-i də
onların payına düşür.) Dünyada neft ehtiyatlarına görə Rusiya
və Səudiyyə Ərəbistanından sonra III yeri tutur. Onun 65
milyard barel neft ehtiyatı vardır. İraq sutkada 2 mil yon barel
neft ixrac edirdi və 1960-cı ildə Bağdadda yaradılmış neft ixrac
edən ölkələrin təşkilatında aparıcı rol oynayırdı. Bütün bunlar
isə ABŞ-ı narahat etməyə bilməzdi. ABŞ və Böyük Britaniya
qoşunları hərbi əməliyyata Küveyt ərazisindən başladılar.
Pentaqon bunu «İraq azadlığı əməliyyatı» adlandırdı. Bir ay
müddətində İraqda mövcud rejim devrildi. Hazırda İraqda ABŞ
qoşunları qalmaqdadır. Mövcud rejimin devrilməsi İraqda
sülhü təmin etmədi. Əksinə, İraqın özündə və dünyada terror
əməliyyatlarının yeni dalğası üçün şərait yaratdı.
XXI əsr XX əsrdən həm də qloballaşma prosesini
gətirmişdir. Qloballaşma prorsesi «qürbət» sözünün altından
birdəfəlik xətt çəkir. XXI yüzillikdə hər bir xalq öz milli
dəyərlərini saxlamaqla ümumbəşəri mədəniy–yətə qovuşmaq
450
üçün daha böyük imkanlara malik olacaqdır. Bu əsrdə XX
əsrdən fərqli olaraq insanlarda sabahkı günə inam artacaq,
dünya öz ölməzliyinə inanacaqdır. Bu əsr insan ümidlərini
doğruldan bir əsr olacaqdır.
451
LÜĞƏT
Avtoritar rejim – (latınca auctoritas sözündən götürül-
müş, hərfi mənası «hakimiyyət deməkdir») – idarəedənin şəxsi
diktaturasına əsaslanar hakimiyyət sistemi
Avtoritar – latınca «hakimiyyət», «nüfuz» deməkdir.
Siyasi hakimiyyətin antidemokratik sistemi. Ali hakimiyyətin
bir nəfərin əlində mərkəzləşməsi.
Alternativ – latınca «ikisindən biri» mənasını verir. İki
imkandan birini seçmək zərurəti
Antisemitizm – Almaniya faşistlərinin yəhudilərə qarşı
tətbiq etdikləri Milli və dini ayrı-seçkildiyin ifrat forması
Avtargiya – təcavüzkar və işğalçı müharibələrə
hazırlaşan imperialist dövlətlərin öz ölkələrini dünya
bazarından asılı olmayacaq bir hala gətirmək üçün yeritdikləri
iqtisadi siyasət
Anklav – (latınca inclavo sözündən götürülmüş, hərfi
mənası açarla bağlamaq deməkdir) – ərazinin bir hissəsində
olan bir dövlətin bütün tərəflərdən başqa dövlətin
mühasirəsində olması
Aparteid – (latınca «ayrı yanaşma» deməkdir) – CAR
hakim dairələri tərəifndən Afrikanın yerli əhalisinə, rənglilərə
və Asiyadan köçüb gələnlərə qarşı aparılan irqi ayri-seçkilik
siyasəti
Əmək haqqının mütəhərrik şkalası – Bu tədbir rəsmi
yaşayış dəyəri indeksinin artmasından asılı olaraq əmək haqqı
tarifinin avtomatik artırılması
Ərzaq problemi – xroniki yarıaclıq və aclıqla ifadə
olunur. Başlıca olaraq inkiaşf etməkdə olan ölkələrdə, xüsusən
Afrikada 1 milyarda yaxın adamı əhatə edir. Səbəbi həmin
ölkələrdə sosial-iqtisadi strukturların pozulmasıdır, nəticədə
kənd təsərrüfatı istehsalı tənəzzül etmiş və inkiaşf etmiş
kapitalist ölkələrindən ərzaq gətirilməsindən olan asılılıq
artmışdır
452
Büdcə defisiti – dövlət büdcəsi məxaricinin onun
mədaxilindən artıq olması
Bürokratiya – süründürməçilik rəsmiyyəti. Alman sözü
olub, hərfi mənası mənsəbpərəstlik deməkdir.
Genosid – hər hansı milli, etnik, yaxud dini qrupu
tamamilə, yaxud qismən məhv etmək məqsədi ilə aparılan
siyasət
Gettolar – ABŞ-da qaradərili əhalinin yaşaması üçün
salınmış xüsusi məhəllələr
Qiymətli kağızlar – hər hansı bir sərvəti və ya pulu almaq
üçün hüquq verən təqdim edilən sənədlər (səhmlər, istiqrazlar,
veksellər və s.)
Devalvasiya – pul vahidinin qızıl məzmununun rəsmi
azalması, yaxud qızıla, gümüşə, xarici volyutaya görə milli
valyutanın məzənnəsinin aşağı salınması
Departasiya – azlıqla qalan əhalinin zorla kütləvi şəkildə
öz yurdlarından köçürülməsi
Dekret – latıncadan götürülmüq, hərfi mənası «qərar»
deməkdir. Dövlət və hökumət başçısı tərəfindən qəbul edilmiş
qanunvericilik aktı.
Dövlət borcu – hökumətin bankirlərdən, xüsusi
adamlardan, yaxud xarici kreditorlardan aldığı istiqrazlar üzrə
ödənilmiş ümumi dövlət borcunun məbləği
Demoqrafik partlayış – müharibədən sonrakı ilk illərdə
dünyanın bir çox ölkələrində doğumun xeyli artmasını
səciyyələndirən hadisə
Demakrasiya xətti – Sülh danışıqları gedən zaman müha-
ribə edən tərəflərin mövqeləri arasında qoyulan və ya
mübahisəli yerlərin sərhədlərini təyin edən xətt
Demilitarizasiya – (latın sözü olub, «de» - iştirak etmə-
mək, «buraxmaq», «militaris» isə «hərbi deməkdir») –
silahsızlaşdırma, tərksilah, müharibədən imtina etmək
453
Diskriminasiya – (latınca hərfi mənası «fərqlənmək»
deməkdir) – bir qrup vətəndaşa qarşı milli, dini zəmində ayrı-
seçkilik siyasəti
Diktatura – latınca «əzmək», «qurmaq» mənasını verir.
Qeyri-məhdud hakimiyyət. Hakim qrupun siyasi hakimiyyətini
təmin etmək forması
Dövlət terrorizmi – digər suveren dövlətlərdə ictima-
siyasi quruluşu sarsıtmaq üçün bəzi dövlətlərin terrorizm üsul
və metodlarından (hərbi, siyasi, iqtisadi və mənəvi-psixoloji
təzyiş, şantaj və qorxutmaq, dövlətlərin ərazi bütövlüyünün və
suverenliyinin pozulması) istifadə etməsi ilə bağlı olan siyasəti.
Siyasi qətlər, oğurlama
De-yure – beynəlxalq hüquqla dövləti və ya hökuməti
tam rəsmi tanımaq
Dominion – (ingilis sözü olub, «mülk», «sahiblik»
mənasını verir) – İngiltərə kralını özünün başçısı hesab edən
yarımmüstəqil dövlət
Despotizm – istibdad, zülmkarlıq, qəddarlıq
Denonsasiya – dövlətin özü bağladığı beynəlxalq
müqavilədən lazımi şəkildə rəsmiləşdirilmiş imtinası
Kamikadze – Yaponca «ilahi külək» deməkdir. İkinci
dünya müharibəsində yapon təyyarəçi – ölümə məhkum
edilmişlərin düşmən gəmilərinə qarşı hərəkəti
Kolxoz – (rusca) kollektiv təsərrüfat deməkdir
Kansler – Almaniya və Avstriyada hökumət başçıları
Koalisiya – Latıncadan mənası «İttifaq» deməkdir. Bir
neçə siyasi partiyanın razılığı əsasında yaradılmış hökumət
Konfrontasiya – qarşıdurma, qarşı qoyulma, üz-üzə
toqquşma
Konservator – latınca «mühafizəçi» mənasını verir. Mü-
hafizəkar baxışlara, cəmiyyətin həyat və mədəniyyətində
ənənəvi ideyalara sadiq qalaraq, dəyişikliklərin əleyhinə olan
Konsessiya – icazə, güzəşt mənasını verir. Xarici dövlət
və ya kompaniyaya dövlətə məxsus olan, təbii ehtiyatların,
454
müəssisə və digər obyektlərin istismara verilməsi haqqında
müqavilə
İqtisadi inteqrasiya – təsərrüfat həyatının beynəlmiləl-
ləşdirilməsi forması
İnflyasiya – pulun qiymətdən düşməsi
İnsan hüquqları – insanın yaşamaq, iqtisadi, sosial-
mədəni, vətəndaşlıq, siyasi hüquqlarını xarakterizə edən
anlayışlar kompleksi
İnzibati-amirlik – hakimiyyətin vahid bir partiya əlində
cəmləşməsi və idarə olunması
İmport – Xaricdən mal və kapitalın idxal edilməsi,
gətirilməsi
İslam fundamentalizmi – şəriətdən ilahinin qoyduğu
qaydaları «Əbədi və dəyişilməz» elan edən müsəlman hüquq
və ilahiyyət normaları məcəlləsindən hər cür kənara çıxmanı
rədd edən mühafizəkar cərəyan
İmmiqrant – bir dövlətin vətəndaşının daima və ya uzun
müddətə başqa bir dövlətin ərazisində yaşaması
Liberal – latınca «azad», «sərbəst» mənasını verir.
Sərbəstfikirli, liberalizm tərəfdarı. Liberalizm Avropa
ölkələrində XVII-XVIII əsərlərdə meydana gələn, mülki, siyasi
və iqtisadi azadlıq prinsiplərini elan edən ictimai cərəyandır.
Lokaut – sahibkarların qəsdən müəssisələri bağalyıb
fəhlələri kütləvi şəkildə işdən çıxarmaları
Lobbi – (İngilis sözüdür. Parlamentə keçidi yeridir ki,
burada deputatlar kənar adamlarla görüşə bilərdilər).
Parlamentdə qəbul edilən qərarlara təsir göstərmək gücünə
malik olan, xüsusi və icitmai təşkilatlara təsir göstərən
deputatlar qruppu
Landtaq – Almaniyada nümayəndəli orqan
Müstəmləkə – Xarici dövlətin tam nəzarəti altında olan
ərazi
Moratorium – öhdəliklərin yerinə yetirilməsi vaxtının
geri çəkilməsi
455
Mandatlı ərazilər – latınca «tapşırıq» mənasını verir.
Almaniyanın keçmiş koloniyalarının və Türkiyənin mülklərinin
birinci dünya müharibəsindən sonra Millətlər Cəmiyyəti
tərəifndən qalib dövlətlərin xüsusi sənəd – mandat əsasında
idarəsinə verilməsi
Millətçilik siyasəti – bir millətin digər millətdən üstün
tutulması siyasəti
Masonçuluq – fransızca «sərbəst bənna» mənasını verir.
XVIII əsrin əvvəllərində İngiltərədə meydana çıxmış dini-etik
və siyasi cərəyan
Mafiya – XIX-XX əsrlərdə Siciliyada meydana gələn
cinayətkarların gizli təşkilatı hərfi mənası «cəsarət» deməkdir.
Metropoliya – yunanca «ana» və «şəhər» mənalarını
verir. Müstəmləkələri olan dövlət deməkdir
Miqrant – latınca «gəlmə» mənasını verir.
Militarizm – latınca «hərb» mənasını verir. Ölkənin hərbi
qüdrətini artırmaq üçün ölkələrin hökumətlərinin istifadə etdiyi
siyasi, iqtisadi, ideoloji vasitələr sistemi
Missioner – latınca mənası «göndərmə», «tapşırıq»
deməkdir. Kilsə tərəfindən onun təlimini başqa dinə itaət
edənlər içərisində yaymaq üçün göndərilmiş nümayəndə
Monopoliya – yunanca «mono», «vahid», «poleo» isə
«satıram» mənasını verir. Firma və ya təşkilata fəaliyyətin hər
hansı bir sahəsində müstəsna hüquq verilməsi
Memorandum – latınca, yadda saxlanılmalı şey.
Diplomatik yazışma forması, sənəd
Milliləşdirmə – xüsusi mülkiyyətin dövlət mülkiyyətinə
keçirilməsi
Mojaritar – «çoxluq» deməkdir. Çoxmandatlı seçki
sistemi
Pentaqon – ABŞ müdafiə nazirliyinin geniş yayılmış adı
(mənşəyinə görə bu söz nazirliyin Vaşinqtondakı beşbucaqlı
binası ilə əlaqədardır)
456
Prolonqasiya – beynəlxalq müqavilənin qüvvədə olma
müddətinin uzaldılması
Pasifizm – latınca «sülhsevər» deəkdir. Müharibə
əleyhinə hərəkat, hər hansı müharibə əleyhinə çıxış edən
iştirakçılar
Plüarizm – çoxfikirlilik, çoxpartiyalılıq.
Plutokratiya – yunanca «plutos» - «sərvət», «kratos» -
«hakimiyyət» deməkdir – dövlət quruluşu, cəmiyyətin varlı
hissəsinə məxsus olan siyasi hakimiyyət
Privatizasiya – yunanca «xüsusi» mənasını verir. Dövlət
və ya bələdiyyənin mülkiyyətinin pulla və ya əvəzi
ödənilmədən ayrı-ayrı şəxslərin və ya kollektivin şəxsi
mülkiyyətinə verilməsi. «Özəlləşdirmə» mənasını da verir
Protektorat – latınca «müdafiə edən», «müdafiəçi»
mənasını verir. Tabe dövlət forması. Bu formada daxili işlərdə
ölkə öz müstəqililyini saxalyır
Putc – almanca «çevriliş» mənasını verir.
Federasiya – latınca ititfaq, «birlik» mənasını verir.
Hüquqi cəhətdən siyasi müsiəqilliyi olan bir neçə dövlətin bir
ititfaqda birləşməsi
Feminizm – latınca «qadın» mənasını verir. Qadınların
kişilərlə bərabər hüquqa və nailiyyətlərə çatması məqsədini
qarşıya qoyan hərəkat.
Terror – qorxuya salma, sui-qəsd
Tendem – siyasi cütlük deməkdir
Torpaq – Almaniya və Avstriyada federativ vahidlər
Totalitarizm – avtoritar dövlət formalarından biri,
cəmiyyət həyatının bütün sahələri üzərində onun tam (ümumi)
nəzarətinin olması ilə xarakterizə olanar.
Təzminat (reparasiya) – hücuma məruz qalmış dövlətə
dəymiş zərəri ödəmək üçü məğlub olmuş tərəfin öhdəsinə
götürdüyü ödənc
Teokratiya – siyasi hakimiyyətin ruhanilərin əlində
olduğu idarə üsulu.
457
Ehkamçılıq – yeniliyi nəzərə almayan, dəyişməz və
donuq müddəalardan istifadə edən təfəkkür metodu
Ekstremizm – əsasən siyasətdə ifrat görüş və baxışlara
tərəfdar olmaq
Eksport – latınca «aparmaq» mənasını verir. Malın və ya
kapitalın ölkədən xaricə aparılması
Energetika problemi – İkinci Dünya müharibəisndən
sonra yanacaqdan istifadə strukturunun və qiymətlər
səviyyəsinin dəyişməsi nəticəsində bir çox dövlətlərin qazıntı
halında çıxarılan yanacaqla təminatının pisləşməsi ilə bağlı
meydana çıxan problem. Bu böhranın 70-ci illərdə
kəskinləşməsi energetika böhranı xarakteri aldı. Nisbətən ucuz
neft hasilatı siyasətinin artması və iqitsadiyyatın enerji tutumlu
sahələrinin surətli inkişafı duru yanacağın təbii ehtiyatları ilə
onun istehlakının ölçüləri arasına uyğunluğun pozulmasına
səbəb olur.
Etatizm – fransızca dövlət deməkdir. Dövlətin iqitsadi,
sosial və mədəni sahələrdə rolunun artırılması mənasında
işlədilir.
Regent – latınca «idarəedən» mənasını verir. Monarxiyalı
dövlətdə dövlət başçısının və kralın yeri boş olan vaxt onun
səlahiyyətlərini yerinə yetirən şəxs
Repressiya – əzilmə, təzyiq göstərilmə
Rezervasiya – latınca «qoruyuram», «saxlayıram»
mənasını verir. Ölkənin yerli əhalisinin yerləşdirilməsi üçün
ayrılmış ərazi. Bu hal ABŞ, Kanada və bir sıra digər ölkələrdə
mövcuddur. Rezervasiya hindulların yerdəyişmə, hərəkət
imkanını məhdudlaşdırsa da, onların ərazisinə orada yaşayan
tayfaların razılığı olmadan daxil olmağı da qadağan edir.
Ratifikasiya – danışıq aparan dövlətlər tərəifndən vəkil
edilmiş adamların başladığı beynəlxalq müqavilə və sazişlərin
ali dövlət orqanları tərəifndən təsdiq edilməsi
Radikal – latınca kök«, «əsas» mənasını verir. Köklü,
qətiyyətli ölçülər tərəfdarı
458
Referendum – latınca «tamamilə» mənasını verir. Dövlət
həyatının mühüm məsələlərini həll etmək üçün ümumi
səsvermə
Rasion – yemək norması
Seqreqasiya – ABŞ-da həyata keçirilmiş irqi ayrı-seçkilik
siyasəti
Sionizm – (Qüdsdəki Sion dağının adından
götürülmüşdür). Yəhudilərin müxtəlif ölkələrdə təqibinə və
sıxışdırılmasına cavab olaraq XIX əsrin sonunda meydana
gəlmişdir. Məqsədi yəhudilərin, uzaq əcdadlarının torpaqlarına
köçürülməsi və orada milli yəhudi ocağının yaradılması idi.
Hazırda İsrailin rəsmi ideologiyası və siyasətidir.
Suverenlik – fransız sözü olub, ali hakimiyyət deməkdir.
Ölkənin daxili həyatının bütün məsələlərinin həllində və digər
dövlətlər ilə münasibətlərdə hakimiyyətin sərbəstliyi, dövlətin
istiqlaliyyəti və müstəqililyi
Sabotaj – fransızca «inkar» mənasını verir. Müəyyən
öhdəliyi şüurlu surətdə yerinə yetirməmək
Sanksiya – latınca «qoruyucu qərar» mənasını verir.
Beynəlxalq hüquqda təsiretmə vasitəsi, öz öhdəliklərini pozan
dövlətə tətbiq edilir, onun diplomatik və ticarət münasibətləri
qadağan edilir
Status – (latınca «vəziyyət» deməkdir) və ya hüquqi
şəxslərin hüququ
Satellit – latınca «peyk» mənasını verir. Həqiqətdə
özündən daha güclü dövlətin tabeliyində, formal isə müstəqil
olan dövlət
Seperatistlər – latınca «ayrı», «xüsusi» mənasını verir.
Dövlətin hər hansı bir hissəsini təcrid etmk, ayırmaq
tərəfdarları
Separat sülh – Düşmən tərəifn dövlətlərindən biri ilə
koalisiyada olan dövlətlərdən birinin öz müttəfiqləri ilə
razılaşmadan müharibənin gedişində sülh bağlaması
Opponent – qarşı duran fikir sahibi
459
Şovinizm – Fransız millətini bütün millətlərdən yüksəkdə
tutan Napoleonun əsgərlərinin birinin adından götürülmüşdür.
Hazırda millətçiliyin ən mürtəce forması belə adlanır.
Xammal problemi – mineral xammal istehsalının armtası
ilə onun istehsalının həcmi arasında 70-ci illərin əvvəllərində
meydana çıxmış qlobal miqyasda böyük uyğunsuzluqlar.
Faşizm – latınca «faşio» sözündən götürülmüş mənası
«bağlama», «dəstə» deməkdir. Qədim Romada yüksək rütblü
şəxslərin əllərində daşıdıqları baltalar da «fasces» adlanırdı. Bu
baltalar hakimiyyətin və dövlətin xalqla sıx birliyinin rəmzi
hesab edilirdi.
Neofaşizm - İkinci dünya müharibəsindən sonra ləğv
edilmiş, faşist təşkilatlarının siyasi və ideya cəhətdən varisləri
olan müasir sağ, daha mürtəce hərəkətlər
Uzurpator – latınca «sahib oluram» mənasını verir.
Hakimiyyəti zorla ələ keçirən və ya başqasının hüquq və
səlahiyyətlərini mənimsəyən şəxs
Unifikasiya - latınca «vahid şəklə salma» mənasını verir.
İqtisadiyyatın vahid mərkəzdən idarə etmək deməkdir.
Almaniyada bu siyasət İkinci dünya müharibəsindən əvvəl
həyata keçirilmişdir
Yeni beynəlxalq iqtisadi qayda – beynəlxalq iqtisadi
əlaqələrin ədalətli və hüquq bərabərliyi əsasında yenidən
qurulması üzrə inkişaf etməkdə olan ölkələrin konsepsiyası.
Əsas tələbləri BMT tərəfindən 1973-1974-cü illərdə qəbul
edilmiş sənədlərdə qısa və dürüst ifadə edilmişdir
460
AVROPA VƏ AMERİKANIN BÖYÜK
DÖVLƏTLƏRİNİN İNZİBATİ - ƏRAZİ BÖLGÜSÜ
Amerika Birləşmiş Ştatları, onların paytaxtları, daxil
olduğu illər
1.
Aydaho-Boyse (1890)
2.
Ayova-De-Moyn (1846)
3.
Alabama-Birmingem (1818)
4.
Alyaska-Cuna (1959)
5.
Arizona-Finiks (1912)
6.
Arkanzas-Litl-Rok (1836)
7.
Vayominq-Şayenn (1890)
8.
Vaşinqton-Olimpiya (1889)
9.
Vermond-Montpilyer (1791)
10.
Virginiya-Riçmond (1788)
11.
Qərbi Viginiya-Çarlston (1863)
12.
Viskonsin-Medison (1848)
13.
Havay-Honolulu (1959)
14.
Corciya-Atlanta (1788)
15.
Delaver-Dover (1987)
16.
İllinoys-Spriqfild (1818)
17.
İndiana-İndianapolis (1816)
18.
Kaliforniya-Sakramento (1850)
19.
Kanzas-Topika (1861)
20.
Kentukİ-Frankford (1792)
21.
Kolarado-Denver (1876)
22.
Konnektikut-Hartford (1788)
23.
Luiziana-Baton-Ruj (1812)
24.
Massaçusets-Boston (1788)
25.
Minnesota-Sent-Pol (1858)
26.
Missisipi-Cekson (1817)
27.
Missuri-Ceferson-Siti (1821)
28.
Miçiqan-Lansinq (1837)
461
29.
Montana-Helina (1889)
30.
Men-Oqasta (1820)
31.
Merilend-Annapolis (1788)
32.
Nebraska-Linkoln (1867)
33.
Nevada-Karson-Siti (1864)
34.
Nyu-Hempşir-Konkord (1788)
35.
Nyu-Cersi-Trenton (1787)
36.
Nyu-York-Olbani (1788)
37.
Nyu-Meksiko-Santa-Fe (1912)
38.
Ohayo-Kolumbus (1803)
39.
Oklaxoma-Oklaxoma Siti (1907)
40.
Oreqon-Seylem (1859)
41.
Pensilvaniya-Harrisberq (1787)
42.
Rod-Aylend-Providens (1790)
43.
Şimali Dakota-Bismark (1889)
44.
Şimali Karolina-Roli (1789)
45.
Tenensi-Neşvill (1796)
46.
Texas-Ostin (1845)
47.
Florida-Tallaxassi (1815)
48.
Cənubi Dakota-Pirr (1889)
49.
Cənubi Karolina-Kolumbiya (1788)
50.
Yuta-Solt-Leyk-Siti (1896)
Kolumbiya Federal dairəsi
KANADA
Əyalətlər
1.
Ontario-Toronto
2.
Kvebek-Kvebek
3.
Britaniya Kolumbiyası
4.
Viktoriya
5.
Alberta-Edmont
6.
Manitoba-Vinnipeq
7.
Saskeçevan-Ruçayna
462
8.
Nyu-Bransuik-Frederikton
9.
Yeni Şotlandiya-Halifaks
10.
Nyufaudlend-Send-Cons
11.
Şahzadə Edvard adası-Şarlottaun
Ərazilər
1.
Şimali-Qərbi torpaqlar
2.
Yellounayf
3.
Nanavut-İkaluit
4.
Yukon-Uaythors
ALMANİYA
Torpaqlar
1.
Şimali Reyn – Vestfaliya
2.
Düseldorf
3.
Bavariya-Münxen
4.
Baden-Vürtenberq-Ştutqard
5.
Aşağı Saksoniya-Hannover
6.
Hesen-Visbaden
7.
Saksoniya-Drezden
8.
REynland-Pfalts-Mayns
9.
Şilezviq-Holşteyn-Kil
10.
Brandenburq-Postdam
11.
Saksoniya-Anhalt-Maqdenburq
12.
Türingiya-Erfurt
13.
MAklenburq-Ön Pomeraniya-Şverin
14.
Saar-Saarbrükken
Torpaq statuslu şəhərlər
1.
Berlin
2.
Hamburq
463
3.
Bremen
İTALİYA
Muxtar mahallar
1.
Siciliya-Palermo
2.
Sardinya-Kalyari
3.
Friuli-Venesiya-Culia
4.
Trentino-Alto-Adice-Trento
5.
Vale-d Aosta -Aosta
Vilayətlər
1.
Lombardiya-Milan
2.
Kampaniya-Neapol
3.
Lasio-Roma
4.
Venesiya-Venesiya
5.
Pyemont-Turin
6.
Apulia-Bari
7.
Umbria-Peruca
8.
Bazilikata-Potensa
9.
Emilia-Romania-Bolonya
10.
Toskana-Florensiya
11.
Kalabriya-Katandzaro
12.
Liquria-Genuya
13.
Marke-Ankona
14.
Abrusso-L′Akvila
15.
Molize-Kampobasso
İSPANİYA
Muxtar icmalar (vilayətlər)
1.
Andalusiya-Sevilya
2.
Araqon-Saraqosa
464
3.
Asturiya-Ovyedo
4.
Balear adaları – Palma de Malyorka
5.
Valensiya-Valensiya
6.
Qalisiya-Santyaqo de Kompostela
7.
Kanar adaları – Las Palmas de Qrand Kanariya
8.
Kantabriya-Sanander
9.
Kastiliya La Mança-Toledo
10.
Kastiliya-Valyadolit
11.
Leon-Leon
12.
Katalonya-Barselona
13.
Rioxa-Loqronyo
14.
Madrid-Madrid
15.
Mursiya-Mursiya
Muxtar şəhərlər
1.
Seutu
2.
Meliya
Suveren ərazilər
1.
Cafarinos
2.
Penon de Alusemas
3.
Penon de Veles
Əyalətlər
1.
Avila
2.
Alava
3.
Alikante
4.
Albasete
5.
Almeriya
6.
Asturiya
7.
Badaxos
465
8.
Barselona
9.
Biskaya
10.
Burqos
11.
Valensiya
12.
Valyadolid
13.
Qvadalaxara
14.
Qupusskao
15.
Qranada
16.
Kaseres
17.
Kastalyon
18.
Kordova
19.
Kadis
20.
Kuenka
21.
La-Korunya
22.
Las-Palmas
23.
La Rioxa
24.
Leon
25.
Lerida
26.
Luqo
27.
Malaqa
28.
Melilya
29.
Madrid
30.
Mursiya
31.
Navarra
32.
Orense
33.
Palensiya
34.
Pontevedra
35.
Salamanka
36.
Samora
37.
Santa-Krus de Tenerife
38.
Saraqosa
39.
Sevilya
40.
Seqoviya
41.
Seula
466
42.
Sorio
43.
Syudad Real
44.
Taraqona
45.
Teruel
46.
Toledo
47.
Uelva
48.
Ueska
49.
Xaen
50.
Xerona (Jirona)
Rusiya Federaiyasının subyektləri
Milli Respublikalar
1.
Adıgey Respublikası (Adigeya) – Maykop
2.
Altay Respublikası – Qorno-Altaysk
3.
Başkırdıstan Respublikası – Ufa
4.
Buratiya Respublikası – Ulan-Ude
5.
Dağıstan «__» Maxaçqala
6.
İnquşetiya «__» Maqas
7.
Kabardin-Balkar «__» Nalçik
8.
Kalmıkiya «__» Elista
9.
Karaçay-Çerkes «__» Çerkerssk
10.
Kareliya «__» Petrozavodsk
11.
Komi «__» Sıktıvkar
12.
Mariy El «__» Yoşkar-Ola
13.
Mordoviya «__» Saransk
14.
Saxa (Yakutiya) «__» Yakutsk
15.
Şimali Osetiya (Alaniya) – Vladikavkaz
16.
Tatarıstan «__» Kazan
17.
Tıva «__» Kızıl
18.
Udmurt «__» İjevsk
19.
Xakasiya «__» Abakan
20.
Çeçen «__» Qroznıy
21.
Çuvaş «__» (Çuvaşiya) Çeboksar
467
VİLAYƏTLƏR
1.
Amur
2.
Arxangelsk
3.
Həştərxan
4.
Belqorod
5.
Bryansk
6.
Vladimir
7.
Volqorqrad
8.
Voloqda
9.
Voronej
10.
İvanov
11.
İrkutsk
12.
Kaliniqrad
13.
Kaluqa
14.
Kamçatka
15.
Kemerov
16.
Kirov
17.
Kostrama
18.
Kurqan
19.
Kursk
20.
Leninqrad
21.
Lipetsk
22.
Maqadan
23.
Moskva
24.
Murmansk
25.
Nijeqorod
26.
Novqorod
27.
Novosibirsk
28.
Omsk
29.
Orenburq
30.
Orlov
31.
Penza
32.
Pskov
468
33.
Rostov
34.
Rzyazan
35.
Samara
36.
Saratov
37.
Saxalin
38.
Sverdlov
39.
Smolensk
40.
Tambov
41.
Tver
42.
Tomsk
43.
Tula
44.
TYumen
45.
Ulyanov
46.
Çelyabinsk
47.
Çita
48.
Yaroslav
MUXTAR VİLAYƏT
1.
Yəhudi Muxtar Vilayəti – Birobican
MUXTAR MAHALLAR
1.
Agin-Buryat-Aginskoye
2.
Koryak-Palana
3.
Nen-Naryan-Mar
4.
Taymır (Dolqan-Nen)- Dudinka
5.
Ust Orda-Buryat-Ust-Ordınskiy
6.
Xantı-Mansi (Yuqra) – Xantı-Mansiysk
7.
Çukot-Anadır
8.
Yamal-Nun-Saluxard
9.
Evenki – Tura
469
DİYARLAR
1.
Atlay diyari
2.
Krasnodar diyarı
3.
Krasnoyarsk diyarı
4.
Primorsk diyarı
5.
Stavropol diyarı
6.
Xabarovsk diyarı
7.
Perm diyarı
∗
İNGİLTƏRƏ
QRAFLIQLAR
1.
Bakingemşir Eylsberi
2.
Berkşir Redinq
3.
Şərqi Susseks Lyuis
4.
Qlosterşir
5.
Hemmpşir Uinçestr
6.
Darem
7.
Devon Ekseter
8.
Derbişir Matlok
9.
Qərbi Susseks Çiçestr
10.
Kambriya Karlayl
11.
Kembricşir
12.
Kent Meydstoun
13.
Klivlend Midlsbro
14.
Kornuoll Truro
15.
Lankşir Preston
16.
Lesterşir
17.
Linkolnşir
18.
Şimali Hempşir Hempton
19.
Şimali Yorkşir Allerton
∗
Перм дийары 7 декабр 2003-ъц ил референдуму иля Прем вил. Вя Коми-Перм
Мухт. Мащ. Бирляшмяси нятиъясиндя 1 декабр 2005-ъи илдя йарадылмышдыр.
470
20.
Şimali Amberlend Morpet
21.
Norfolk Noric
22.
Nottinhemşir Nottingem
23.
Oksfordir
24.
Ayl of-Uayt Nyoport
25.
Somerset Tonton
26.
Staffordşir
27.
Surrey Knigston-apon
28.
Tems
29.
Saffolk İpsuic
30.
Uiltşir Troubric
31.
Uokşir Uorik
32.
Hembersayd Beverli
33.
Hardfordşir
34.
Hereford və Vuster
35.
Çeşir Çester
36.
Şropşir Şrusberi
37.
Eyvon Bristol
METROPOL QRAFLIQLAR
1.
Böyük Mançestr
2.
Mersisayd Liverpul
3.
Saut-Yorkşir Barnsli
4.
Tayn və Uir Nyukasl
5.
Qərbi Yorkşir Uekfild
6.
Qərbi Midlends Birmingem
UELS
Qraflıqlar
1.
Pouis
2.
Karmartenşir
3.
Flintşir
471
4.
Denbişir
5.
Qvined
6.
Anqlsi adası
7.
Pembrukşir
Şəhərlər
1.
Nyuport
2.
Kardiff
3.
Suonisi
Şəhər qraflıqlar
1.
Mertir Tidvil
2.
Kayrfilli
3.
Torvayn
4.
Qlamorqan dərəsi
5.
Bricent
6.
Ronta Kion Tav
7.
Nit-Port Telbot
8.
Reksxen
9.
Konui
ŞİMALİ İRLANDİYA
QRAFLIQLAR
1.
Antrim
2.
Arma
3.
Daun
4.
Londonderri
5.
Tiron
6.
Fermona
472
Rayonlar
1.
Antrim
2.
Ards
3.
Arma
4.
Banbric
5.
Betast
6.
Bellimani
7.
Bellimena
8.
Dangennon və Cən.Tİvon
9.
Daun
10.
Deri
11.
Kalsri
12.
Kolreyn
13.
Kreyqevon
14.
Kukstaun
15.
Laru
16.
Limavedi
17.
Lisberu
18.
Maxerafeld
19.
Moye
20.
Nyuri və Murn
21.
Nyutannebi
22.
Oma
23.
Şimali Daun
24.
Kermana
ŞOTLANDİYA
1.
Aberdinşir
2.
Aberdin
3.
Şərqi Eyrşir
4.
Şimali Eyrşir
5.
Anqus
6.
Arqayl
473
7.
Arqayl və Byut
8.
Daxili Hebrid
9.
Qlazqo
10.
Şərqi Dambartonşir
11.
Qərbi Dambartonşir
12.
Pamfris və Qallouey
13.
Dondi
14.
İnveklayd
15.
Klakmanşir
16.
Şimali Lanarkşir
17.
Cənubi Lanarkşir
18.
Şərqi Lotian
19.
Qərbi Lotian
20.
Midlotian
21.
Morey
22.
Orkney adaları
23.
Pert və Kinross
24.
Renfruşir
25.
Sterlinq
26.
Folkerk
27.
Haylend
28.
Şetland adaları
29.
Edindurq
Böyük Britaniya parlamentinin 1996-cı il qərarıyla
Şotlandiya 32 vilayətə bölünmüşdür.
FRANSANIN DEPARTAMENTLƏRİ
1.
Pa-de-Kale
2.
Nor
3.
Somma
4.
Dənizkənarı Sena
5.
Uaza
6.
Ena
474
7.
Ardenna
8.
Marna
9.
Möz
10.
Mört və Mozel
11.
Mozel
12.
Aşağı Reyn
13.
Yuxarı Reyn
14.
Er
15.
Sena və Uaza
16.
Sena
17.
Sena və Marna
18.
Ob
19.
Yuxarı Marna
20.
Vogeza
21.
Manş
22.
Kalvados
23.
Orn
24.
Er və Luar
25.
Laur və Şer
26.
Şer
27.
Luare
28.
Yonna
29.
Kot-d′Or
30.
Yuxarı Sona
31.
Belfor
32.
Du
33.
Finister
34.
Kot-dü-Nor
35.
Morbian
36.
İl və Vilen
37.
Mayenn
38.
Luara
39.
Yuxarı Luara
40.
Men və Luara
475
41.
Sarta
42.
Endr və Luara
43.
Nyever
44.
Sona və Luara
45.
Yura
46.
Atlantik Luara
47.
Vandeya
48.
Dö-Sevr
49.
Vyenna
50.
Endr
51.
Alye
52.
Dənizkanarı Şaranta
53.
Şaranta
54.
Yuxarı Vyenna
55.
Kröz
56.
Korrez
57.
Püi-de-Dom
58.
Rona
59.
En
60.
Yuxarı Savoyya
61.
Jironda
62.
Dordon
63.
Lov ə Qaronna
64.
Lo
65.
Kantal
66.
Averon
67.
Lozer
68.
Ardeş
69.
Drom
70.
İzer
71.
Savoyya
72.
Yuxarı Alp
73.
Land
74.
Jer
476
75.
Tarn və Qoronna
76.
Tarn
77.
Ero
78.
Qar
79.
Voklüz
80.
Aşağı Alp
81.
Dənizkanarı Alp
82.
Aşağı Pireney
83.
Yuxarı Pireney
84.
Yuxarı Qaronna
85.
Aryej
86.
Od
87.
Şərqi Pireney
88.
Buş-dü-Ron
89.
Var
90.
Yuxarı Korsika
91.
Cənubi Korsika
92.
Kot-d′Amor
93.
Eson
94.
Yuxarı Sen
95.
Sena və Sen-Deni
96.
Val-de-Marn
97.
Val-d′Uaz
98.
İvelin
99.
Paris
DƏNİZARXASI DEPARTAMENTLƏR
1.
Qvadelupa
2.
Qviana
3.
Martinka
4.
Reyunyon
477
DƏNİZARXASI ƏRAZİLƏR
1.
Sen-Pyer və Mikelon
2.
Yeni Kaledoniya
3.
Fransaya aid Antraktida torpaqları
4.
Uollis və Fotuna adaları
5.
Fransız Polineziyası
1976-cı ildə Mayotta adasına xüsusi status verilmişdir.
Bunlardan başqa aşağıdakı tarixi əyalət bölgüsü də
mövcuddur
1.
Land
2.
Lotararingiya
3.
Bretan
4.
Normandiya
5.
Qasqon
6.
Lanqodek
7.
Provans
8.
Puatu
9.
Burqundiya
10.
Flandriya
11.
Şampan
12.
Savoyya
13.
Pikardiya
14.
İl-de-Frans və s.
478
Хроноложи ъядвял
1946-ъы ил
йанвар Франсада Шарл де Голлун баш назир вязифясиндян
истефасы
йанвар
Мексика ингилаб партийасынын йенидян тяшкил
едиляряк Институт-ингилаб партийасы адланмасы
йанвар Йугославийанын
конститусийасынын гябул едилмяси
Феврал
Бюйцк Британийада банкларын миллиляшдирилмяси
март
У.Чюрчиллин АБШ-ын Фултон шящяриндя нитги
Март
Йунаныстанда вятяндаш мцщарибяси вя
мцщафизякар гцввялярин
гялябяси
ийун
Италийада халгын монархийа вя йа республика
тяряфдары олмасы щаггында референдум.
Монархийанын ляьви. Италийанын республика елан
едилмяси.
Ийун
Христиан-демократлар партийасынын лидери Алчиде де
Гасперинин биринъи республика, коалисийа щюкумяти
тяшкил етмяси.
Ийул
Арэентинада игтисади мцстягиллик щаггында
бяйяннамянин гябул
едилмяси
Сентйабр Чилидя Демократик алйансын намизяди Г.Виделанын
президент сечилмяси
Сентйабр Болгарыстанын халг республикасы елан едилмяси
Сентйабр Бразилийада конститусийанын гябул едилмяси
октйабр Франсада ЫВ республиканын конститусийасынын гябул
едилмяси
декабр
Алманийада «Сойуг мцщарибянин» башланмасы.
АБШ вя Инэилтяря ишьал зоналарынын бирляшмяси вя
бизонийа тяшкил етмяси
479
1947-ъи ил
Феврал
Галиб дювлятлярля Алманийанын мцттяфигляри олан
Италийа, Маъарыстан, Румынийа, Финландийа,
Болгарыстан иля сцлщ мцгавиляляринин баьланмасы
март
Трумен доктринасы. Йунаныстан вя Тцркийяйя
АБШ-ын «йардым» сийасяти
ийун
Мцщарибя нятиъясиндя зяряр чякмиш Авропа
юлкяляринин бярпасына кюмяк етмяйи нязярдя
тутан. Маршалл планынын иряли сцрцлмяси
ийун
АБШ-да сянайедя ямяк мцнасибятлярини низама
салмаг щаггында (Тафт-Хартли гануну) ганунун
гябул едилмяси
сентйабр
Гярб йарымкцрясинин мцдафияси щаггында АБШ-
ын башчылыьы алтында Рио-де-Жанейро пактынын
баьланмасы
декабр
Италийа республика конститусийасынын
референдумда бяйянилмяси
1948-ъи ил
феврал
Румынийа фящля партийасынын (РФР) тяшкили
Март
Гярби Авропа Иттифагынын тяшкили (Инэилтяря,
Франса, Нидерланд, Белчика, Лцксембург)
апрел
ССРИ иля Финландийа арасында достлуг,
ямякдашлыг вя гаршылыглы йардым щаггында
мцгавилянин баьланмасы
апрел
Италийада кечирилмиш парламент сечкиляриндя
Христиан-демократлар партийасынын гялябяси
480
ийун
Маъарыстан Коммунист вя сосиал-демократ
партийасынын бирляшмяси. Йаранан йени
партийанын Маъарыстан Зящмяткешляр партийасы
(МЗС) адланмасы
ийун
Чехословакийа Коммунист вя сосиал-демократ
партийасынын ващид бир партийада бирляшмяси вя
бирляшмиш партийанын Чехословакийа коммунист
партийасы (ЧКР) адланмасы
май
Исраил дювлятинин йаранмасы
ийун
АФР-дя пул ислащатынын кечирилмяси
август Болгарыстан ващид фящля (коммунист)
партийасынын (БФ(К)Р) тяшкили
нойабр Албанийа
Коммунист
партийасынын Албанийа
ямяк партийасы адланмасы
1949-ъу ил
йанвар
Гаршылыглы Игтисади Йардым Шурасынын (ГИЙШ)
тяшкили
апрел
Шимали Атлантика пактынын (НАТО) тяшкили
апрел
Ирландийанын Британийа Бирлийиндян чыхмасы вя
Ирландийа республикасы адланмасы
апрел
Сцлщ тяряфдарларынын Парис вя Прагада
цмумдцнйа конгресляри
май
АФР-ин конститусийасынын гябул едилмяси
сентйабр Алманийа Федератив республикасынын (ИФР)
тяшкили
октйабр Алманийа Демократик республикасынын
йарадылмасынын елан едилмяси
октйабр Чин
Халг
Республикасынын йаранмасынын елан
едилмяси
481
1950-ъи ил
ийун
Корейа халгынын азадлыг мцбаризясинин
башланмасы
1951-ъи ил
ийун
Сосиалист интернасионалынын тяшкили
сентйабр АНЗЙУС (Австралийа, Йени Зеландийа, АБШ)
блокунун тяшкили
сентйабр Йапонийа иля сцлщ баьланылмасы. АБШ-ла
Йапонийа арасында «Тящлцкясизлик щаггында»
мцгавилянин баьланмасы
1952-ъи ил
апрел
Боливийада антиимпериолист ингилабын гялябяси
май
Бонн «цмуми разылыг» мцгавилясинин
баьланмасы
нойабр Йугославийа Коммунист партийасынын
Йугославийа Коммунистляр ИИтифагы адланмасы
1953-ъц ил
ийул
Ф.Кастро башда олмагла Сантйаго де Кубадакы
«Монкада галасындан» ингилабчы эянъляр
гурупунун йцрцшц
ийун
Сянайенин инкиашфына цстцнлцк верилмяси
нятиъясиндя ящалинин халг истещлакы малларына
олан тялябатында йаранмыш ъидди уйьунсузлуг
ялейщиня АДР-дя эцълц нцмайишлярин
башланмасы
сентйабр Н.С.Хрушшовун Сов.ИКП МК-нын биринъи катиби
сечилмяси
482
1954-ъу ил
феврал
Крым вилайятинин РСФСР-ин тяркибиндян чыхараг
Украйна ССР-ин тяркибиня гатылмасы
ийун
АБШ-ын Гватемалайа мцдахиляси
ийул
Ъеневрядя Щинд-Чиндя щярби ямялиййатларын
дайандырылмасы щаггында сазишин имзаланмасы
сентйабр СЕАТО-нун
тяшкили
нойабр Ялъазаир
халгынын
силащлы азадлыг мцбаризясинин
башланмасы
1955-ъи ил
апрел
Асийа вя Африка юлкяляринин Бандунг конфрансы
Динъ йанашы йашамаьын беш принсипинин гябул
едилмяси
май ССРИ, Полша, Румынийа, Маъарыстан,
Чехословакийа, Албанийа, АДР, Болгарыстан
арасында достлуг, ямякдашлыг вя гаршылыглы йардым
щаггында мцгавилянин (Варшава мцгавиляси)
баьланмасы
май
Вйанада ССРИ, АБШ, Бюйцк Британийа вя Франса
арасында Австрийа иля ялагядар Дювлят
мцгавилясинин баьланмасы
1956-ъы ил
Йанвар Франсада «Республика ъябщяси» щюкумятинин
щакимиййятя эялмяси
апрел
Коммунист вя фящля партийалаларынын Мялумат
Бцросунун фяалиййятинин дайандырылмасы щаггында
гярарын гябул едилмяси
Октйабр-
нойабр
Маъарыстанда бющран
октйабр Маъарыстанда
тоталитар
сосиализм режиминя гаршы
483
кцтляви нцмайишлярин башланмасы
декабр Куба халгынын Фидел Кастронун башчылыьы алтында
Батиста диктатурасына гаршы силащлы мцбаризяйя
башламасы
Октйабр,
декабр
Инэилтярядя, Франса вя Исраилин Мисиря гаршы
мцщарибяйя башламасы
1957-ъи ил
март
Ромада Авропа игтисади бирлийинин (АИБ вя йа
«цмуми базар») йарадылмасы щаггында
мцгавилянин имзаланмасы
ийун Маъарыстан Зящмяткешляр партийасынын
Маъарыстан Сосиолист Фящля партийасы (МСФР)
кими йенидян тяшкил едилмяси
октйабр Дцнйада илк дяфя олараг ССРИ-дян Йерин илк
сцни пейкинин бурахылмасы. Бяшяриййятин
космос ерасынын башланмасы
1958-ъи ил
май
Ялъазаирдя йарыммийонлуг франсыз ордусунун
гийамы
ийун
Франса Милли Мяълиси тяряифндян де Голлун
щюкумят башчысы сечилмяси
сентйабр Франсада
Бешинъи
республиканын
конститусийасынын гябул едилмяси
декабр
Шарл де Голлун Франсанын президенти сечилмяси
1959-ъу ил
йанвар
Кубада халг ингилабынын гялябяси
484
1960-ъы ил
ийул Чехословакийанын конститусийасынын гябул
едилмяси. Чехословакийанын сосиалист республикасы
адланмасы
нойабр Африка или кими танынмасы вя бу илдя Африканын 16
дювлятинин мцстягиллик алмасы
1961-ъи ил
апрел
ССРИ вятяндашы Й.А.Гагаринин космоса учмасы
апрел Гащиря конфрансында блоклара гошулмамаг
щярякатынын рясмиляшдирилмяси. ССРИ-дя шящяр
ящалисинин илк дяфя кянд ящалисини ютцб кечмяси.
ССРИ-дя пул ислащаты кечирилмяси
август
Берлин щасарынын чякилмяси
1962-ъи ил
феврал
ХДП-нин мцлайим ганадынын лидери А.Фанфани
тяряфиндян Италийада илк» сол мяркяз
щюкумяти»нин тяшкили
март
Франса иля Ялъазаир арасында Евиан сазишинин
баьланмасы
сентйабр ССРИ-нин Саймен каналынын совет щиссясини 50
ил мцддятиня Финландийайа иъаряйя вермяси
сентйабр Ялъазаир Халг Демократик Республикасынын
елан едилмяси
Октйабр,
нойабр
«Кариб бющраны»
1963-ъц ил
апрел Йугославийанын Конститусийасынын гябул
едилмяси. ЙФХР-нин Йугославийа Сосиалист
Федератив Республикасы адланмасы (ЙСФР)
485
август Москвада ССРИ, АБШ, Инэилтяря Хариъи ишляр
назирляринин суда, гуруда вя щавада нцвя
силащларынын сынаг кечирилмясинин гадаьан
едилмяси щаггында мцгавиля имзаламалары
нойабр
АБШ президенти Ъ.Кеннединин юлдцрцлмяси
декабр Италийада Алдо Моронун тяшкил етдийи
щюкумятин тяркибиня ИСП-нин нцмайяндяляринин
дахил олмасы
1964-ъц ил
Март-
апрел
Бразилийада дювлят чеврилиши. Президент Гулартын
деврилмяси
март
БМТ ТШ-нын гярары иля Кипр адасына БМТ
гошунларынын эятирилмяси
октйабр Сов.ИКП МК-нын Пленумунда Н.С.Хрушшовун
вязифясиндян кянарлашдырылмасы
1965-ъи ил
март
Сов. ИКП МК-нын Пленумунда ССРИ-дя
кянд тясяррцфаты иля ялагядар тяхирясалынмаз
тядбирлярин мцяййян едилмяси
апрел
АБШ-ын Доминикан республикасына силащлы
мцдахиляси
август Румынийанын конститусийасынын гябул
едилмяси. Румынийанын сосиалист республикасы
елан едилмяси
сентйабр Сов. ИКП-нин Пленумунда сянайени инкишаф
етдирмякля ялагядар гаршыда дуран
вязифялярин мцяййян едилмяси
486
1966-ъы ил
март Франса щюкумятинин НАТО-нун щярби
тяшкилатындан чыхдыьыны елан етмяси
1967-ъи ил
апрел
Йунаныстанда щярби-фашист чеврилиши
ийун
Исраилин БЯР, Сурийа вя Иорданийайа щцъуму
1968-ъи ил
апрел
Мартин Лцтер Кингин юлдцрцлмяси
май,
ийун
Франсада фящля вя тялябялярин кцтляви
чыхышлары
август Прага бащары. Чехословакийада бющран
октйабр
Шимали Ирландийада сийаси бющранын
башланмасы
1969-ъу ил
март
ССРИ иля Чин арасында Амурдакы Даманск
адасы районунда силащлы тоггушма
апрел Шарл де Голлун Франсанын президенти
вязифясиндян истефа вермяси
ийул АБШ космонавтлары (Н.Армстронг,
М.Коллине, Е.Олдрин) Ай сятщиня енмяси
сентйабр
АФР-дя сосиал-демократларын азад
демократларла ититфага эиряряк «Кичик
коалисийа щюкумяти тяшкил етмяляри»
487
1970-ъи ил
март Нцвя силащынын йаймамаг щаггында
мцгавилянин гцввяйя минмяси
август
ССРИ вя АФР арасында мцгавилянин баьланмасы
нойабр Чилидя Салвадор Алйенде башда олмагла Халг
Бирлийи Щюкумятинин щакимиййятя эялмяси
декабр Полша иля АФР арасында мцгавилянин
имзаланмасы
1971-ъи ил
феврал
Дянизин дибиндя, океанда вя океан алтында нцвя
вя силащларын топланмасыны, атылмасыны вя с. гадабан
едян сазишин имзаланмасы
сентйабр Гярби Берлин мясялясиня аид ССРИ, Франса, АБШ
вя Бюйцк Британийа арасында дюрдтяряфли
мцгавилянин имзаланмасы
1972-ъи ил
апрел Бактероложи вя токсики силащларын гадаьан
олунмасы щаггында мцгавилянин баьланмасы
май
АБШ президенти Р.НИксонун ССРИ-йя рясми
сяфяри «ССРИ иля АБШ арасында гаршылыглы
мцнасибятлярин ясаслары щаггында» сянядин
имзаланмасы
декабр АФР вя АДР арасындакы мцнасибятлярин ясаслары
щаггында мцгавилянин имзаланмасы
1973-ъц ил
йанвар
Данимарканын АИБ-я цзв олмасы
йанвар
Парисдя Вйетнамда мцщарибянин гуртармасы вя
сцлщцн бярпасы щаггында мцгавилянин
имзаланмасы
488
феврал
Вйетнам мясяляляри цзря бейнялхалг конфранс
ийун
ССРИ вя АБШ арасында нцвя мцщарибясинин
гаршысыны алмаг щаггында сазишин имзаланмасы
сентйабр Чилидя
фашист
чеврилиши
сентйабр Эенерал Пиночетин башчылыьы алтында Чилидя
дювлят чеврилиши вя щярби хунтанын щакимиййятя
эялмяси
октйабр Вйанада Мяркязи Авропада силащларын вя
Силащлы Гцввялярин гаршылыглы ихтисары щаггында
мясяляляр цзря данышыгларын башланмасы
октйабр Йахын Шяргдя щярби мцнагишя
декабр Йахын Шярг цзря Ъеневря сцлщ конфрансы
адландырылан хцсуси бейнялхалг гурумун
йарадылмасы
1974-ъц ил
апрел Португалийада антифашист, демократик
ингилабын башламасы
май
АФР-дя Вилили Брандтын канслер вязифясиндян
кянарлашдырылмасы
ийун
Йунаныстанда щярби-фашист режимин ляьви
ийун
ССРИ иля Португалийа арасында дипломатик
мцнасибятлярин йаранмасы
август
АБШ президенти Р.Никсонун вахтындан яввял
истефайа эетмяси
декабр Исвечрядя малиййя ислащаты иля ялагядар
референдумун кечирилмяси
1975-ъи ил
апрел
Исвечин йени Конститусийасынын гябулу
ийул-
август
Щелсинкидя Авропада тящлцкясизлик вя
ямякдашлыг мясяляляриня щяср едилмиш
Цмумавропа Мцшавирясинин йекун
489
мярщяляси
нойабр Испанийада
Ф.Франконун
юлцмц
1976-ъы ил
апрел Португалийанын йени Конститусийасынын
МЦяссисяляр мяълиси тяряфиндян тясдиг едилмяси
декабр
Албанийа Халг Сосиалист республикасынын йени
Конститусийасынын гябул едилмяси
1977-ъи ил
сентйабр АБШ вя Панама арасында Панама каналы
щаггында ики мцгавилянин имзаланмасы
Октйабр
1977
Март
1978
АТЯМ-я цзв олан 35 дювлятин Белград дюйцшц
октйабр
ССРИ-нин йени, цчцнъц Конститусийасынын гябул
едилмяси
октйабр Сол мцхалифятля щюкумят арасында Мадриддя
Монклоа адланан щюкумят игамятэащында
разылашма имзаланмасы вя онун Монклоа пакты
адыны алмасы
1978-ъи ил
сентйабр АБШ, Исраил вя Мисир арасында Йахын Шяргя даир
сепарат сазишлярин баьланмасы (Кемп Девиддя)
март
Италийада ХДП сол ъяряйанынын рящбяри Алдо
Моронун оьурланмасы вя гятля йетирилмяси
Декабр
Йанвар
1979
Чин иля Вйетнам арасында силащлы тоггушма
декабр Испанийанын йени Конститусийасынын референдум
йолу иля бяйянилмяси
490
1979-ъу ил
март Вашингтонда сепарат АБШ-Исраил сцлщ
мцгавилясинин имзаланмасы
Май
1979
Нойабр
1990
«Дямир леди»нин (Маргарет Тетчер) Бюйцк
Британийада щакимиййят илляри
ийун
Вйанада ССРИ иля АБШ арасында стратежи силащлары
мящдуллашдырмаг щаггында (ССМ-2)
мцгавилянин имзаланмасы
сентйабр Рясми шякилдя СЕНТО-нун фяалиййятинин
дайандырылмасы
декабр
Совет гошунларынын Яфганыстана йеридилмяси
1980-ъи ил
сентйабр Полшада сосиал-сийаси бющранын башланмасы
сентйабр Иранла Ираг арасында 8 ил давам едян
мцщарибянин башланмасы
нойабр Мадриддя 35 дювлятин нцмайяндяляринин
эюрцшц
1981-ъи ил
феврал Испанийада дювлят чеврилиши ъящдляринин
гаршысынын алынмасы
феврал
Норвечин кимйяви силащ истещсалындан вя ону
яразисиндя йерляшдирмякдян там имтина
етдийини билдирмяси
нойабр Эеневрядя Авропада атом силащынын
мящдудлашдырылмасы щаггында АБШ-ла ССРИ
арасында данышыгларын башланмасы
491
1982-ъи ил
Апрел-
ийул
Фолкленд(Малвин) адалары цстцндя Бюйцк
Британийа иля Арэентина арасында мцнагишя
апрел Канаданын биринъи Милли Конститусийасынын
фяалиййятя башламасы
ийун
Исраилин Ливана гаршы мцщарибяси
1983-ъц ил
феврал
Нидерландын йени Конститусийасынын гябулу
сентйабр 35 дювлятин Мадрид эюрцшцнцн баша чатмасы
октйабр АБШ-ын Гренедайа тяъавцзц
1984-ъц ил
йанвар Стокщолмда тярксилащ, тящлцкясизлик вя гаршылыглы
етибары мющкямляндирмяк тядбирляри щаггында
конфрансын чаьрылмасы
1985-ъи ил
март
Ъеневредя космосда силащланма вя нцвя силащы
иля ялагядар ССРИ-АБШ данышыгларынын
башланмасы
март
Белчика яразисиндя АБШ ганадлы ракетляринин
йерляшдирилмяси
нойабр
АБШ вя ССРИ рящбярлийинин Ъеневрядя эюрцшляри
1986-ъы ил
йанвар
Испанийанын АИБ-я цзв олмасы
йанвар
Португалийанын АИБ-я цзв олмасы
март Бейнялхалг
Сцлщ
или
Феврал-
март
Сов. ИКП-нин ХХВЫЫ гурултайы
492
март Референдумда Исвечря халгынын БМТ-йя
Исвечрянин эирмясинин ялейщиня олмасы
октйабр М.С.Горбачовла Рейганын Рейкйавикдя
эюрцшляри
нойабр
АТЯМ цзвляринин Вйана эюрцшц
нойабр М.С. Горбачовун Щиндистана сяфяри. Нцвя
силащы вя сцлщя тясир едян бцтцн щяркятлярдян
азад олмаьын принсипляри щаггында
бяйяннамянин имзаланмасы
1987-ъи ил
декабр Вашингтонда йцксяк сявиййядя Совет-
Америка эюрцшц. Йахын вя орта мянзилли
ракетлярин ляьви щаггында мцгавилянин
гцввяйя минмяси.
йанвар
М.С.Горбачов тяряфиндян ССРИ-дя
«йенидянгурма» сийасятинин елан едилмяси
1988-ъи ил
Май-
ийун
Москвада йцксяк сявиййядя Совет-Америка
эюрцшц. Йахын вя Орта мянзилли ракетлярин ляьви
щаггында мцгавилянин гцввяйя минмяси
нойабр
Фялястин дювлятинин елан едилмяси
1989-ъу ил
феврал
Совет гошунларынын Яфганыстандан чыхарылмасы
нойабр Чехословакийада «мяхмяр ингилаб». Динъ
йолла чохпартийалылыьа вя базар игтисадиййатына
кечид
нойабр
Берлин щасарларынын сюкцлмяси
декабр ССРИ вя АБШ дювлят башчыларынын Малта эюрцшц
вя бейнялхалг мцнасибятлярдяки эярэинлийи
зяифлятмяси
493
1990-ъы ил
йанвар Полшада «Шок терапейасына», йяни базар
игтисадиййатына кечилмяси
март
Литва вя Естонийанын мцстягиллиklяrinin
бярпасы щаггында гярар гябул етмяlяri
Май-
ийун
Вашингтонда йцксяк сявиййядя Совет-
Америка эюрцшляри вя Алманийа мясялясинин
мцзакиряси
ийул
АДР вя АФР арасында валйута, игтисади вя
сосиал иттифаг щаггында дювлят мцгавилясинин
гцввяйя минмяси
Сентйабр-
октйабр
Алманийада мцнасибятлярин гяти сурятдя
низама салынмасы щаггында мцгавилянин
баьланмасы. Алманийанын бирляшдирилмяси
нойабр Авропада ади силащлы гцввяляр щаггында
мцгавилянин вя Йени Авропа цчцн Парис
хартийасынын имзаланмасы
1991-ъи ил
Йанвар
феврал
Иран кюрфязи районунда мцщарибя. «Сящрада
туфан» ямялиййаты.
Ийул-
август
Москвада йцксяк сявиййядя Совет - Америка
эюрцшц. Стратежи щцъума силащларынын
мящдудлашдырылмасы вя ихтисар едилмяси щаггында
Мцгавилянин баьланмасы
нойабр Македонийанын Йугославийанын тяркибиндян
чыхыб юзцнц мцстягил елан етмяси.
декабр ССРИ-нин мювъудлуьуна сон гойулмасы.
Мцстягил Дювлятляр Бирлийинин (МДБ-нин)
йаранмасы
декабр АИБ цзвляри арасында имзаланмыш Маастрих
мцгавилясиня уйьун олараг АИБ-ин Авропа
Иттифагы адланмасы
494
1992-ъи ил
йанвар Боснийа вя Щерсоговинанын Йугославийанын
тяркибиндян чыхараг юз мцстягилликлярини
елан етмяляри
март Русийа Федерасийасы иля Федерасийа
субйектляри арасында федератив мцгавилялярин
имзаланмасы
март Серб миллятчиляринин йени йарадылмыш
Боснийа-Щерсоговина Республикасына
тяъавцз етмяси
апрел Йугославийаны бярпа етмяк мягсяди иля
Сербийа вя Черногорийа арасында мцгавиля
баьланмасы
ийун
Полшада «Милли разылыг» щюкумятинин тяшкили
октйабр АБШ конгресинин «Азадлыьы мцдафия
акты»на етдийи 907 сайлы ялавяси иля
Азярбайъан республикасына АБШ-ын дювлят
сявиййясиндя йардымыны гадаьан етмяси
1993-ъц ил
йанвар
Чехийа вя Словакийа Федератив
Республикасынын мювъудлуьуна сон гойулмасы
йанвар АИБ юлкяляриндя йашайан 350 милйон
авропалынын азад щярякят етмяк щцгугу
газанмасы
октйабр Русийа Федерасийасында президент - Али Совет
гаршыдурмасы вя президентин гялябяси
сентйабр Вашингтонда Исраилля ФАТ арасында беш ил
мцддятиня «Принсипляр Бяйянаты» адланан
сянядин имзаланмасы
495
1994-ъц ил
феврал Русийа Федерасийасы иля Татарыстан арасында
сялащиййятлярин бюлцшдцрцлмяси щаггында
мцгавиля имзаланмасы
март
Италийада кечирилян парламент сечкиляриндя ясас
сийаси партийаларын мяьлубиййятя уьрамасы
май
Мисирин пайтахты Гащирядя Исраилля ФАТ арасында
Гяззя вя Ярищя вилайятляриндя Фялястин
мухтариййятинин йарадылмасыны нязярдя тутан
«Гяззя-Ярищя» сазишинин имзаланмасы
ийул
Иорданийа иля Исраил арасында Вашингтон
декларасийасынын имзаланмасы
сентйабр Азярбайъан Дювлят Нефт шИркяти иля АБШ, Бюйцк
Британийа, Норвеч, Русийа, Тцркийя, Сяудиййя
Ярябистаны вя Йунаныстанын нефт ширкятляри дахил
олан консорсиум арасында Хязяр дянизинин
Азярбайъан секторунда «Азяри», «Чыраг» вя
«Эцняшли» йатагларынын бирэя ишлянмяси щаггында
30 иллик «Ясрин мцгавиляси»нин имзаланмасы
декабр АТЯТ-ин Будапешт зирвя топлантысында илк дяфя
олараг Авропанын цмумитящлцкясизлик
тядбирляриндя иштирак едя биляъяк сцлщ мярамлы
гцввялярин йарадылмасынын гярара алынмасы вя
АТЯМ-ин цмумавропа тяшкилатына – АТЯТ-я
чеврилмяси
1995-ъи ил
апрел-
май
Жак Ширакын Франсанын президенти сечилмяси
декабр Йугославийа иля Боснийа-Щерсоговина
Республикасы арасында Дейтон сцлщ мцгавилясинин
баьланмасы
496
1996-ъы ил
декабр АТЯТ-ин Лиссабон зирвя топлантысында ХХЫ яср
Авропа еви цчцн цмуми вя щяртяряфли
тящлцкясизлик модели щаггында бяйяннамянин
гябул едилмяси вя АТЯТ сядринин 53 дювлят
адындан Ермянистан-Азярбайъан мцнагишясинин
щялли принсипляри барядя бяйанат вермяси
1997-ъи ил
май
Бюйцк Британийада парламент сечкиляриндя
лейбористлярин гялябяси вя Ентони Блеерин баш
назир тяйин едилмяси
Май -
ийун
Франсада кечирилян Милли Мяълися сечкилярдя
Сол гцввяляр блокунун гялябяси
1998-ъи ил
май
Бюйцк Британийа иля Шимали Ирландийа арасында
Олстердя гаршыдурманын дайандырылмасы вя
сечкили юзцнцидаря органларынын йарадылмасы
щаггында сазишин баьланмасы
октйабр АФР-дя кечирилян парламент сечкиляриндя
сосиал-демократларын гялябяси
1999-ъу ил
йанвар Йени Авропа валйутасынын – йевронун тятбиг
олунмаьа башланмасы
март
Полша, Маъарыстан вя Чехийанын НАТО-йа
дахил олмасы
нойабр АТЯТ-ин Истанбул топлантысында Авропа
тящлцкясизлийи хартийасынын гябул едилмяси
декабр Б.Н.Йелтсенин РФ-нин президенти вязифясиндян
истефа вермяси
497
2000-ъи ил
май
В.В.Путинин РФ-нин президенти сечилмяси
сентйабр Миниллийин саммити. БМТ-нин зирвя эюрцшц
нойабр Азярбайъанын Авропа шурасынын там щцгуглу
цзвцлцйцня гябул едилмяси щаггында
мясялянин мцзакиряси.
498
Истифадя едилмиш мянбя вя ядябиййат
Цмуми вясаитляр
История зарубежных стран после второй мировой
войны. Учебное пособие, М., 1964.
Новейшая история зарубежных стран. Европа и
Америка, 1939-1975 гг., под ред. С.М.Стеткевича, М., 1978.
История новейшего времени стран Европы и
Америки 1945-1990, М., 1993.
История государства и права зарубежных стран,
Dostları ilə paylaş: |