MİRZƏ İsmayil qasir axundzadə 210 baki 2015

F 

FAİDƏMƏND (

ə+f) - Fayda/ 

mənfəət görən. 

FANİ (ə) -  Puç  olan/  qalmayan/ 

həmişəlik  olmayan/  çox  zəif/  güc-

süz/ əldən düşmüş. 

FAŞ (f) -  Meydana  çıxmış/  ifşa 

olunmuş/ açıq/ aşkar. 

FAZİL  (ə) -  Fəzilət sahibi/ fəzi-

lətli/  gözəl əxlaqa malik olan/ 

üstün/ yüksək/ artıq/ çox 

FE’L  (ə) -  İş/  hərəkət/ əməl/  hə-

qiqət/ gerçəklik/ fitnə/ fəsad. 

FEYZ (ə) -  Bolluq/  bərəkət/ 

nemət/  müvəffəqiyyət/  xeyir/ fay-

da/ ləzzət/ həzz. 

FƏHM (ə) - Anlayış/ anlaq/ idrak/ 

zəka/ anlama. 

FƏHMƏN (ə) - İdrakca/ fikirdən 

FƏQAN (ə) - Fəryad/ nalə. 

FƏLƏK (ə) -  Göy/  asiman/  tale/ 

bəxt. 

FƏRAHƏM  (f)  -  Toplu/  yığcam/ 

toplanmış/ düzəlmş. 

FƏRAQ/FİRAQ  (ə)  -  Ayrılıq/ 

hicran. 

FƏRAMUŞ (f) - Unutma/ xatirdən 

çıxarma. 

FƏRD  (ə)  -  Vacib/  zəruri/  vacib 

olan işlər. 

FƏRDİ  (f)  -  Edilmiş  iş/  əməl/ 

əkilmiş tarla. 

FƏRXƏNDƏ  (f)  -  Uğurlu/  xoş-

bəxt. 

FƏR’İ (ə) - İkinci dərəcəli. 

FƏRİD (ə) - Tək/ misilsiz/ taysız. 

FƏRMAİŞ (f) - Buyuruq/ əmr. 

FƏRRAŞ (ə) - Xidmətçi. 

FƏRSUDƏ  (f)  -  Köhnəlmiş/  bü-

rüşmüş/ bürək/ əzik. 

FƏRŞ (ə) - Döşənəcək/ ayaq altına 

salınacaq şey/ döşəmə/ yer üzü. 

FƏRZ  (ə)  -  Sanma/  hesab  etmə/ 

vacib olan işlər/ vacib/ zəruri. 

467

MİRZƏ 

İSMAYIL QASİR - 210

FƏRZƏND (f)- Oğul/ övlad/ uşaq. 

FƏZİLƏT (ə) - Dəyər/ qədər/ mə-

ziyyət/  ləyaqət/  hünər/  bilik/  mə-

rifət/  istedad/  kamillik/    üstünlük/ 

gözəl  əxlaq/  əliaçıqlıq/  comərdlik/ 

səxavət. 

FƏZL (ə) - Ləyaqətli/ üstün. 

FİQH  (ə)  -  Şəriət  məsələlərindən 

bəhs 

edən 

elmlərdən 

biri. 

FİLFÖVR (ə) - Dərhal/ həmin sa-

at/ o saat/ tez. 

FİLHƏQİQƏT  (ə)  -  Həqiqətən/ 

doğrudan/ gerçəkdən. 

FİLMƏSƏL  (ə)  -  Məsələn/  misal 

olaraq/ xalq arasında məhşur olan. 

FİLVAQE (ə) - Həqiqətən/ doğru-

dan/ olduğu kimi. 

FİRİŞTƏ (f) - Mələk/ məlaikə/  

məsum/ günahsız/ çox gözəl və  

mülayim təbiətli. 

FİRQƏ (ə) - Bilik/ dəstə/ partiya. 

FÖVQ (ə) - Üst/ yuxarı. 

FÖVRƏM  (ə)  -  Dərhal/  həmin 

saat/ tələsik/ tezliklə. 

FÖVT (ə) – Əldən qaçırma/ əldən 

çıxarma/ ölüm. 

FRAQƏT  (ə)  –  Vaz  keçmə/  əl 

çəkmə/ istirahət/ boş vaxt. 

FÜRUŞ (f) - Satan/ satış/ satma. 

FÜTÜVVƏT (ə) - Gənclik/ cavan-

lıq/  comərdlik/  səxavət/  əliaçıqlıq/ 

mərdlik/ igidlik. 

 FÜZUl  (ə)  -  Artıq/  lazımsız  söz 

və ya şey/həddi aşma/ haqsız iş və 

ya hərəkət/ yersiz danışma/ danışı-

ğının yerini bilməyən. 

G 

GAH  (f)  -  Zaman/  vaxt/  yer/  mə-

kan. 

GƏNC  (f)  -  Xəzinə/  dəfinə/  qızıl/ 

gümüş/ daş-qaş. 

GƏR (f) - Əgər. 

GƏRÇİ  (f)  -  Hərçənd/  buna  bax-

mayaraq/ hər nə qədər olsa. 

GƏRDƏN (f) - Boyun. 

GƏRDİŞ  (f)  -  Əldən-ələ  gəzmə/ 

gəzinti/ seyr/ dolanma. 

GƏRM  (f)  -  İsti/  qaynar/  məşqul/ 

məşqul  olan/  bazarı  yaxşı  olan/ 

alveri yaxşı olan. 

GİLƏ  (f)  -  İki  dağ  arasında  olan 

yol. 

QİRAN  (ə)  -  Yaxınlıq/  ulduzların 

bir-birinə yaxınlaşması. 

GİRD  (f)  -  Çevrə/  dönmə/  do-

lanma. 

GİRDAR (f) - Çayda və ya dəniz-

də 

qarşı-qarşıya 

cərəyanların 

burulduğu  yer/  su  burulğanı/ 

təhlükəli yer/ xətalı yer. 

GİRİBAN (f) -  Yaxa. 

GİRYAN (f) - Ağlayan/ ağlaya-ağ-

laya/ ağlayaraq. 

GÖFTGÜ (f) - Söhbət/ danışıq. 

GUŞ (f) - Qulaq/ diqqət. 

GÜLGÜN  (f)  -  Gülrəngi/  qızılgül 

rəngində olan/ al. 

GÜNCAYIŞ  (f)  -  Tutum/  meyl/  

həvəs. 

GÜRZ (f) - Toppuz. 

GÜŞAD (f) - Geniş/ açıqlıq. 

468

MİRZƏ 

İSMAYIL QASİR - 210

GÜVA (ə) - Qüvvətlər. 

GÜZAR (f) - Qoyan/ qoyma. 

GÜZƏR  (f)  -  Keçmə/  yol  getmə/ 

əl çəkmə. 

GÜZƏRGAH (f) - Keçilənlər/ hə-

yat. 

H 

HADİ  (ə)  -  Doğru  yol  göstərən/ 

düz yola çağıran/ bələdçi. 

HALAT (ə) - Hallar. 

HALƏT (ə) - Hal/ cürət/ vəziyyət/ 

keyfiyyət. 

HALİK  (ə)  -  Həlak  olan/  məhv 

olan/ puç/ batmış/ ümidsiz. 

HARAM (ə) -Yasaq edilmiş/ qada-

ğan  edilmiş/  toxunulmaz/  müqəd-

dəs. 

HASİD (ə) - Həsəd aparan/ paxıl.

 

HAŞA  (ə)  -  Üzdən  iraq/  bizdən 

uzaq/    Allah göstərməsin. 

HATƏM (ə) - Qət edən/ əmr edən/ 

qanunverən/  ərəb  əsatirində  çox 

səxavətli  adam/  comərd/  əliaçıq/ 

səxavətli. 

HATİF  (ə)  -  Qışqıran/  bağıran/ 

səslənən/  qeybdən  gələn  səs/ 

vicdan səsi. 

HAYİL (ə) - Dəyişmiş/ dəyişilmiş/ 

dəyişdirilmiş/ maneə/ çəpər/ hasar/ 

əngəl. 

HECAZ (ə) - Klassik muğam adı. 

HEYBƏT (ə) - Qorxu/ dəhşət/ hör-

mət/ izzət/ ləyaqət/ etibar/ nüfüz. 

HEYDƏR  (ə)  -  Aslan/  şir/  igid/ 

cəsur/ Həzrət Əliyə verilmiş ad. 

HEYVAN  (ə)  -  Dirilik/  sağlıq/ 

həyat etmə/ dua/ tərif etmə.

 

HƏBLÜLMƏTİN  (ə)  -  Möhkəm/ 

davamlı  iş/möhkəm  bağ/  səmimi 

dostluq. 

HƏCƏR (ə) - Daş. 

HƏLLACI  (ə)  -  Pambıq  atma  sə-

nəti/  duru  şeyləri  ölçmək  üçün 

ölçü/ qab. 

HƏMAQUŞ (f) - Qucaqlaşma/ bir-

birini qucaqlama. 

HƏMCƏLİS  (f+ə)  -  Birgə  oturub 

duran/ tay-tuş. 

HƏMDƏM  (f)  -  Həyat  yoldaşı/ 

ürək yoldaşı/ səmimi dost/ sirdaş. 

HƏMDƏST  (f)  -  Birgə  çalışan/ 

yoldaş/ köməkçi. 

HƏMƏL  (ə)  -  Quzu/  astronomi-

yada  12  bürcün  birisidir/  həməl 

bürcü/ quzu bürcü. 

HƏMXABƏ  (f)  -  Arvad/  qadın/ 

zövcə. 

HƏMİYYƏT (ə) - Ruh yüksəkliyi/ 

şərəf hissi/ qeyrət. 

HƏMMAL (ə) - Hambal. 

HƏMRAH (f) - Yoldaş/ həmyol. 

HƏMRAZ (f) - Sirdaş. 

HƏNG  (f)  -  Qəsd/  niyyət/  səslər 

və     rənglər  arasında olan harmo-

nik uyğunluq. 

HƏNUZ  (f)  -  Hələ/  hələ  ki/  indi/ 

indicə/ bu saat. 

HƏRAZ  (f)  -  Qorxu/  qorxma/ 

hürkmə/ qorx!/ çəkil!/ saqın! 

469

MİRZƏ 

İSMAYIL QASİR - 210

HƏRASAN (f) - Qorxaq/ hürkək. 

HƏRCAY  (f)  -  Hər  yerdə  olan/ 

xüsusi  bir  yeri  olmayan/  sərsəri/ 

dərbədər/ boş/ nahaq. 

HƏRƏM (ə) - Misir ehramları/ qa-

dağan  olunmuş  yer/  ərli  qadın/ 

müqəddəs yer/ ziyarətgah. 

HƏRGİZ  (f)  –  Heç  vaxt/  heç  bir 

zaman/ əsla. 

HƏRİF  (ə)  -  Sənət  yoldaşı/  həm-

məslək/  kef  oyun  yoldaşı/  gücdə 

bilikdə  bərabər  olan/  düşmən/ 

rəqib. 

HƏSƏB  (ə)  -  Adlı-sanlı/  ad-san/ 

əsilzadə. 

HƏSİD (ə) - Həsəd aparma. 

HƏŞƏM  (ə)  -  Maiyyət/qulluqçu 

və nökərlər. 

HƏVADİS (ə) - Hadisələr. 

HƏZAR (ə) - Min/ bülbül. 

HƏZARAT (ə) - Həzrətlər/ ağalar/ 

cənablar. 

HİCR(ə) - Ayrılıq/ ayrılma. 

HİKMƏT  (ə)  -  Həkimlik/  filosof-

luq/  fəlsəfə/  gizli  sirr/səbəbi  anla-

şılmaz olan/ hakimanə söz/ məsəl/ 

qəribə şey/ əcaib. 

HİLAL (ə) - Bir neçə gecəlik təzə 

ay/aypara/  klassik  şerdə  gözəlin 

qaşı mənasında. 

HİMMƏT  (ə)  -  Çalışma/  çapa-

lama/  səy/  cəhd/  comərdlik/  qəsd/ 

yüksək fikirlər/ düşüncələr. 

HÜDHÜD  (ə)  -  Şinəbub/  şanəpi-

pik/ hophop. 

HÜMMAN  (ə)  -  Hümmət  sahibi/ 

çalışqan adam. 

HÜNƏR  (f)  -  Məharət/  ustalıq/ 

elm/ fənn/ incəsənət. 

HÜSN (ə) - Dözəllik/ camal/ yax-

şılıq. 

HÜŞYAR (f) - Ayıq/ sayıq/ ağılli/ 

fərasətli/ 

diqqətli/ 

dəqiq. 

HÜVEYDA  (f)  -  Bəlli/  aşkar/  za-

hir. 

HÜZZAİ (ə) - Hazırlı/ hazırlanma-

da iştirak edən. 

HÜZZAR  (ə)  -Hazırlar/  hazır 

olanlar/ iştirak edənlər. 

X 

XAB (f) -Yuxu/ röya/ yuxu görmə. 

XAB (ə) - Xov/ narın tük. 

XABİKƏH  (f)  -  Yataq/  üstüaçıq 

taxt/ çarpayı/ yataq otağı. 

XAH  (f)  -  İstər/  istərsə/  istəyən/ 

arzulayan. 

XAHƏR (f) - Bacı. 

XAK  (f)  -  Torpaq/  tər/  yer  kürəsi/ 

ölkə/  diyar/  çürümüş/  yox  olmuş/ 

torpaq olmuş. 

XAKİSTƏR (f) - Kül. 

XAKSAR  (f)  -  Torpağa  çevrilmiş/ 

çürümüş/ zəlil/ xar. 

XALİ (ə) - Boş/ yiyəsiz/ sərbəst. 

XALİQ  (ə)  -  Xəlq  edən/  yaradan/ 

yaradıcı. 

XAMƏ(f) - Qələm/ üslub. 

XAN  (f)  -  Karvansara/  süfrə/  xon-

ça/ oxuyan/ oxucu. 

470

MİRZƏ 

İSMAYIL QASİR - 210

XANƏDAN (f) -Ailə/ ocaq/ sülalə/ 

qonaqsevən/ qonaqpərəst. 

XANƏXARAB  (f+ə)  -  Evi  dağıl-

mış/  evi  yıxılmış/  fəlakətə  uğra-

yan/ bədbəxt. 

XAR (ə) - Zəlil/ həqir/ alçaq/ tikan. 

XAR XƏSU (f) - Çör-çöp. 

XASS (ə) - Xüsusi/ ayrıca/ əlahid-

də/  məxsus/  aid  olan/  imtiyaz/ 

xüsusi/ şəxsi. 

XASSƏ (ə) - Bir adama ya bir şeyə 

məxsus  olan  hal/  xasiyyət/  xüsu-

siyyət. 

XASSÜ  AM  (ə)  -  Qocalardan  tut-

muş uşaqlara qədər/ hamı/ camaat. 

XAŞAK  (f)  -  Çör-çöp/  zir-zibil/ 

xırım-xırda. 

XƏBBAZİ (ə) - Çörək bişirmə/ çö-

rəkçi. 

XƏBİS  (ə)  -  Alçaq/  yaman/  yara-

maz. 

XƏDD  (ə)  -  Yanaq/  üz/  qırış/  qı-

rışıq. 

XƏDƏNG (f) - Ağcaqovaq/ ox. 

XƏFA  (ə)  -  Gizlilik/  məxfilik/ 

gizli şey/ sirr. 

XƏLAQ  (ə)  -  Yaradıcı/  qurucu/ 

Allah. 

XƏLAYİQ  (ə)  -  Bütün  canlılar/ 

məxluqat/  xalq/  xasiyyət/  xislət/ 

kəniz/ xidmətçi qız. 

XƏNDAN  (f)  -  Gülən/  gülər/  şən/ 

şad/  gülə-gülə/  gülərək/  tam  açıl-

mış gül. 

XƏR (f) - Eşşək. 

XƏRİ (f) - Xərifləmiş/ qocalıqdan 

səfehləmiş. 

XƏRİDAR  (f)  -  Alıcı/  satın  alan/ 

müştəri. 

XƏRİF (ə) - Payız fəsli/ xəzan. 

XƏRQUŞ (f) - Dovşan. 

XƏSTƏ (f) - İncimiş. 

XƏSÜ/XƏSÜ-XAR (f) - Çör-çöp. 

XƏYYAT (ə) - Dərzi. 

XİLAİ  (ə)  -  Zidd/  qarşı/  əks/  ixti-

laf/ ziddiyət. 

XİFFƏT (ə) - Xəfiflik/ yüngüllük/ 

dərd/ kədər/ yelbeyinlik/ pərtlik. 

XİLQƏT  (ə)    Yaratma/  yaradılış/ 

təbiət. 

XİRDƏ  (ə)  -  Bez  və  ya  qumaş 

parçası/  dərvişlərin  geydiyi  üst 

paltar/  cübbənin  altından  və  gecə 

köynəyinin üstündən geyilən pam-

bıqlı paltar. 

XİRƏ  (f)  -  Bulanıq/  bulanmış/ 

çaşqın/  mat/    bihudə/  əbəs/  boş/ 

tərs/ kobud olan. 

XİRƏD (f) - Ağıl/ fikir/ huş. 

XİRİDAR (f) - Ağıl sahibi/ ağıllı. 

XİSALİL(ə) - Xasiyyətlər. 

XİSLƏT (ə) - Xasiyyət/ təbiət. 

XİŞ (f) - Öz-özü/ qohum əqrəba. 

XOR (f) - Günəş. 

XOŞA (f) – Nə gözəl/nə yaxşı. 

XOŞBU (f) - Xoş iyli/ ətirli/ rəqib/ 

bərabər olan 

XOŞBULƏR  (f)  -  Xoş  iyli/  xoş 

ətirli 

XOŞDİL (f) - Şad/ şən

 

XOŞXİSAL (ə) - Xoş xasiyyətlər 

XOŞXÜRRAM  (f)  -  Gözəl  yeriş/ 

nazlana-nazlana yeriş 

XOŞLİQA (f+ə) - Siması gözəl 

XPŞMƏQAL  (f+ə)  -  Xoşsöhbət/ 

söhbətcil 

XOŞNUD (f) - Razı/ məmnun 

XOŞTƏR (f) - Daha yaxşı 

XU (f) - Xasiyyət/ qılıq. 

471

MİRZƏ 

İSMAYIL QASİR - 210

XUB  (f)  -  Yaxşı/  əcaib/  qəribə/ 

gözəl/ göyçək. 

XUBRU (f) - Gözəl üzlü. 

XUD (f) - Öz/ özü/ dəbilqə. 

XUN (f) - Qan. 

XUNXAR  (f)  -  Qaniçən/  zalim/ 

qəddar. 

XUNİ  CİYƏR  (f)  -  ciyər  qanı/ 

dərd/ qəm. 

XUNRİZ (f) - Qan tökən/ zalım. 

XURİŞ (f) - Ərzaq/ yemə içmə. 

XURŞİD (f) - Günəş. 

XUŞƏ (f) - Başaq/ sünbül/salxım. 

XUŞAÇİN  (f)  -  Başaqçı/  sünbül 

yığan. 

XÜLQ (ə) - Xasiyyət/ təbiət. 

XÜNAB  (f)  -  Qan  yağdıran/  çox 

ağlayan/  çox  göz  yaşı  tökən/  qa-

niçən/ zalım. 

XÜRD  (f)  -  Kiçik/  balaca/  xırda/ 

nazik. 

XÜRDİ (ə) - Xasiyyət/ təbiət. 

XÜRDÜ  XAB  (f)  -  Yeyib-yatma/ 

rahatlıq.  

XÜRRƏM (f) - Sevinc/ şad/ şən.

İ 

İBA  (ə) -  Razı  olmama/  qəbul et-

məmə/ rədd etmə. 

İBRAZ (ə) -  Zahirə çıxarma/    aş-

kara  çıxarma/  büruzə vermə/ 

təzahür etmə. 

İCTİNAB (ə) - Sığınma/ çəkinmə. 

İDBAR (ə) -  Yaratma/  ixtiraetmə/ 

icad etmə/ kəşf  etmə/ ixtira/ icad/ 

kəşf. 

İDDA (ə) - Ədəd/ möhlət. 

İĞMAZ  (ə) -  Böhtan/  qeybət/  göz 

yumma/ görməməzliyə qoyma. 

İXLAS  (ə) -  Təmiz  məhəbbət/ 

sədaqət/  ürəyi təmizlik/ səmi-

miyyət. 

İQD (ə) -  Boyunbağı/  düzülmüş 

inci/ cəvahir və c. 

İQRAR (ə) -  Qərarlaşdırma/  yer-

ləşdirmə/ söyləmə/ vəd etmək/ da-

nışıq/  təsdiq etmə/ qəbul etmə/ 

boynuna alma/ etiraf etmə/ təsdiq/ 

etiraf

.

İKRAH  (ə)  -  İyrənmə/  nifrət  et-

mək. 

İLLƏT  (ə)  -    Xəstəlik/  naxoşluq/  

qüsur/ əskiklik/ nöqsan/ dəlil/ əsas/ 

sübut/ səbəb/ məqsəd/ qayə. 

İMSAK  (ə)  -  Nəfsini  saxlama/  

pəhriz saxlama/ qənaət. 

İNBİSAT (ə) - Yayılma/ genişlən-

mə/  sevinmə/  fərəhlənmə/  ürəyi 

açılma. 

İNHİRAF  (ə)  -  Dönmə/  doğru 

yoldan  çıxma/  bir  tərəfə  meyl 

etmə/  dəyişmə/  pozulma/  xarab 

olma/ qırılma. 

İNKİSAR (ə) - Qırma/ sınma/ tabe 

olma/  ram  olma/  könlü  qırılma/ 

ürəyi qalma.   

İNQİLAB  (ə)  -  Bir  haldan  başqa 

hala düşmək. 

İNTİXAB  (ə)  -  Seçmə/  bir  şeyin 

ən  yaxşısını  ayırma/  bir  heyətə, 

qurultaya üzv seçmə. 

472

MİRZƏ 

İSMAYIL QASİR - 210

İNTİHA  (ə)  -  Sona  çatma/  axıra 

yetişmə/  tükənmə/  bitmə/  son/  

axır/ nəhayət. 

İNZİVA (ə) - Bir guşəyə çəkilmə/  

dünyadan əl çəkmə. 

İRŞAD. (ə) - Doğru yol göstərmə/  

doğru yola çəkmə. 

İSAL (ə)  - Çatdırma/ yetirmə. 

İSTADƏ (f) - Dayanmış/ durmuş. 

İSTEHBAB  (ə)  -  Sevmə/  bəyən-

mə/ xoşlama. 

İSTE”MAL (ə) - İşlətmə/ işləmə. 

İSTİQBAL  (ə)  -  Gələcək/  qarşıla-

ma/ gələn adamın qarşısına çıxma. 

İİSTİĞNA  (ə)  -  Əlindəki  ilə 

kifayətlənmə/  qane  olma/  etinasız 

olma/  etina etmə/ maddi cəhətdən 

təmin  olma/  heçbirşeyə  ehtiyac 

duymayan. 

İSTİĞFAR  (ə)  -  Bağışlanmasını 

istəmə/ üzr istəmə. 

İSTİXARƏ  (ə)  -  Dindar  şəxslərin 

görüləcək  bir  işin  xeyirli  olub-

olmayacağını  bilmək  ücün  quran, 

təsbeh və sairə ilə fal açmaq. 

İŞRƏT (ə) - Kef çəkmə/kef. 

İŞTİBAT (ə) -  Səhv/  yanlış/  şüb-

hələnmə/  şəkk etmə/ xəsislik/  

bərklik/  canına  qıymama/  rama-

zanda orucun başlanması. 

İŞTİYAQ  (ə) -  Arzu etmə/  çox 

istəmə. 

İTAB (ə) -  Məzəmmət etmə/ 

danlama. 

İTMAM (ə) -  Tamamlama/  axıra 

çatdırmaq/ sona yetirmək. 

İTTIHAD  (ə) -  Birləşmə/ birlik/ 

ittifaq/ həmfikir. 

İTTİSAF (ə) - Vəsf et 

mə/tərif-

ləmə

.

İZHAR (ə) - İfadə etmə/ meydana 

çıxarma/ aşkar etmə. 

İZZ (ə) - Əzəmət/ şan/ ləyaqət. 

İZZƏT (ə) - Qiymət/ qədr/ etibar/  

şərəf/ qüdrət/ qüvvə/ cəlal/ hörmət/ 

heysiyyat/ vüqar. 

J 

JAJ (f) - Hədyan/ çərən-pərən. 

JALƏ (f) - Şeh. 

JİNDƏ (f) - Yırtıq/ yamaqlı/  sol-

ğun. 

JƏRF (f) - Dərin. 

K 

KAFİR  (ə)  -  İslam  dinini  tanıma-

yan/  müsəlman  olmayan/  itaətsiz/ 

üsyankar/ cüvəllağı/ qırışmal. 

KAH (f) - Saman. 

KAMİL (ə) -  Bişkinlik/  yetkinlik/  

nöqsansızlıq/  mükəmməllik/ tam-

lıq. 

KAR (f) - İş/ qazanc/ fayda/ təsir/  

peşə.

473

MİRZƏ 

İSMAYIL QASİR - 210

KAVIŞ (f) - Arama/ artırma/ tədqi-

qat/ qazıntı. 

KAZİB (ə) -  Yalançı/  yalan  danı-

şan/ fırıldaqçı. 

KƏBƏTEYN (ə) - Kəbə və Qüds-

dəki ibadətgahların birgə adı

.

KƏBİR (ə) -  Böyük/  ulu/  yaşlı/  

qoca/ mühüm/ ciddi. 

KƏC (ə) - Əyri/əyilmiş/səhv/ xəta/ 

tərs/ nəhs/ alçaq keyfiyyət. 

KƏFAF (ə) - Yaşamaq üçün vəsa-

it/ dolanacaq. 

KƏFFAF (ə) - Çəkmətikən. 

KƏLB (ə) - İt/ qapan it/ quduz it

.

KƏM (ə) - Neçə/ nə qədər. 

KƏM (f) - Əskik/ az/ nöqsan/ pis/  

yaman. 

KƏMƏRBƏST (f) -  Beli  bağlı/  

beli  bağlanmış/  qulluq  etmək/ 

hazır. 

KƏMTƏR (f) - Lap az / azca/ eti-

barsız. 

KƏRD (f) - Edilmiş iş/ əməl. 

KƏRƏ (ə) -  Alicanablıq/  comərd-

lik/ lütf/ mərhəmət/ bağışlama. 

KƏRR  (a) -  Müharibədə bir  dəfə 

geri  çəkildikdən sonra  təkrar  hü-

cum etmə/ hücum. 

KƏRRAT (ə) - Dəfələr/ dəfələrlə. 

KƏSAFƏT (ə) -  Bulanlıq/  sıxlıq/  

qalınlıq/  natəmizlik/  çirkinlik/ 

pintilik. 

KƏSB (ə) - Qazanma/ qazanc/ ələ 

gətirmə/ sənət/ məşğuliyyət. 

KƏSTƏR  (ə)  -  Çoxluq/  bolluq/  

artıqlıq/  həddən  ziyadəlik/  qələbə-

lik/ basabas. 

KİBR  (ə)  -  Böyüklük/  böyük  ol-

maq/ lovğalanma/ qürurlanma. 

KİFAF (ə) -bəs olma. 

KİNAYƏT  (ə)  -  Doğrudan-doğ-

ruya  söylənilib,  dolası  ilə  bir  mə-

nanı ifadə edən söz/ toxunan söz. 

KİRDAR  (f)  -  İş/  əməl/  hərəkət/ 

güc/ qüvvət/ qayda/ təhər/ tərz. 

KİZB (ə) - Yalan. 

KÖVKƏB  (ə)  -  Göy  cismlərinin 

hər biri/ ulduz. 

KÖVSƏR (ə) - Dini əfsanəyə görə   

cənnətdə bir bulaq adı. 

KU/KUY  (f)  -  Harda/  hansı/  küçə/ 

məhəllə/ keçiləcək yer/ oyun topu. 

KUH (f) - Dağ. 

KUR (f) - Kor. 

KUŞT (f) - Ət. 

KÜDURƏT  (ə)  -  Bulanıqlıq/  tut-

qunluq/ qəm/ qüssə/ dərd. 

KÜLAH (f) - Papaq. 

KÜLAHDU (f) - Papaqçı. 

KÜLBƏ  (ə)  -  Qamış  ev/daxma/ 

kasıb evi/ matəmxana/ yasxana/ bu 

dünya/ təndirin havakeşi. 

KÜR (f) - Kürə/ mədən ocağı/ də-

mirçi ocağı/ yeraltı su yatağı. 

KÜRSİ  (ə)  -  Ərşin  altındakı  göy 

təbəqəsi/ taxt /mərkəz. 

KÜRUR  (ə)  -Təkrarlama/  birşeyin 

bir-biri  ardınca  olması/  yarım 

milyon. 

474

MİRZƏ 

İSMAYIL QASİR - 210