N
NA (f) - ...siz/ sız/ olmayan.
NAB (f) - Xalis/ saf/ təmiz.
NAƏHL (f+ə) - Ləyaqətsiz/ yara-
maz/ tərbiyəsiz.
NALAN (f) - Nalə edən/ inildəyən/
ağlayan.
NAMƏHRƏM (f) - Yad/ biganə/
özgə
NAMƏRBUT (f+ə) - Rabitəsiz/
əlaqəsiz/ bağlanmamış/ bağlı ol-
mayan/ qabiliyyətsiz.
NAN (f) - Çörək
482
MİRZƏ
İSMAYIL QASİR - 210
NAPÜXTƏ (f) - Bişməmiş/ xam/
çiy/ təcrübəsiz/ nabələd.
NAS (ə) –İnsanlar/ xalqlar.
NASAZİ (f) - Sağalmayan/ xəstə/
naxoş/ halı pərişan/ halı pozğun.
NASƏZA (f) - Layiq olmayan/
münasib olmayan/ yaramayan/ ya-
raşmaz.
NASİR (ə) - Kömək edən/ kö-
məkçi.
NATƏVAN (f) - Qüvvətsiz/ güc-
süz/ iqtidarsız/ zəif/aciz.
NAVƏK (f) - Ox/ kiprik.
NAVİD (f) - Yaxşı xəbər/ müjdə/
vədə.
NAYAB (ə) - Naib.
NAYAB (f) - Tapılmayan/ nadir.
NAZİL (ə) - Enən/ yuxarıdan aşağı
enən/ Allah tərəfindən göndərilən.
NAZİR (ə) - Nəzarət edən/ baxan/
idarə edən/ dolandıran.
NƏF’ (ə) - Mənfəət/ fayda/ qa-
zanc.
NƏHV (ə) - Misal/ cəhət/ miqdar/
növ/ sayaq/ tövr.
NƏXL (ə) - Xurma ağacı.
NƏMƏK (f) - Duz.
NƏMƏKDAN (f) - Duzqabı.
NƏR (f) - Erkək/ erkək dəvə/ igid/
cəsur/ qəhrəman.
NƏRRAD (ə) - Yaxşı nərd oy-
nayan/ nərdçi/ kələkbaz.
NƏSƏB (ə) - Soy/ nəsil.
NƏSİB (ə) - Pay/ hissə/ qismət/
tale/ əsil/ nəcib/ əsli-nəcabəti olan.
NƏSRİN (ə) - Ağ rəngli bir çiçək/
nəstərən çiçəyi/ itburnu.
NƏŞVÜ NÜMA (ə+f) - Böyüyüb
artma/boy atma/ göyərib cücərmə/
inkişaf/ yayılma.
NƏVA (f) - Avaz/ səs/ muğam/
ahəng / nəğmə/ pay.
NƏVAL (ə) – Bəxşış/ ehsan/ pay/
hissə.
NƏZM (ə) - Şeir/ sıra/ tərtib.
NIRX (ə) - Hökumət tərəfindən
təyin edilən satış və ya xidmət
qiyməti/ taksa.
NİFRİN (f) - Bəddua/ qarğış.
NİGAH (f) - Baxma/ baxış/ nəzər.
NİGİN (f) - Üzük/ üzük qaşı/ mö-
hürlü üzük.
NİHAL (f) - Cavan ağac/ fidan.
NİHAN (f) - Gizli saxlanmış/
gizli/ məxfi/ qaib.
NİK (f) - Yaxşı/ xoş.
NİKNAM (f) - Yaxşı ad qoymuş/
yaxşılıqla yad olunma.
NİKSİYƏR (f+ə) - Xoş xasiyyət/
xoş xasiyyətli.
NİM (f) - Yarım/ yarıya bölün-
müş.
NİRAN (ə) - Odlar/ cəhənnəm.
NİSAB (ə) - Əsil/ əsas/ müəyyən
edilmiş hədd/miqdar və ya dərəcə/
taxıl/ pul/ heyvan və sairin zəkat
verilən miqdara çatması.
NİSAR (ə) - Saçma/ səpmə/ dağıt-
ma/toyda şabaş verilən pul/ qur-
ban.
NİSBƏT (ə) - Bağlılıq/ əlaqədar-
lıq/ tutuşdurma/ uyuşma/ mənsu-
biyyət/ oxşar kimi.
NİSF(ə) - Yarım/ yarı.
NİŞ (f) - Arı və əqrəb kimi həşə-
ratın neştəri/neştər.
NİYAZ (f) - Yalvarma/ dua etmə/
ehtiyac/ möhtaclıq/ hədiyyə.
483
MİRZƏ
İSMAYIL QASİR - 210
NUR (ə) - Aydınlıq/ işıq/ parlaq-
lıq/ şərəf/ şən/ quran surələrindən
birinin adı.
NUN (ə) - Ərəb əlifbasının “Nun”
hərfi əbcəd hesabında 200 rəqəmi
ifadə edir.
NÜKTƏ (ə) - İncə məna/ bir söz
və ibarədən çıxarılan dərin məna.
NÜMA (f) - Göstərən/ bildirən.
NÜMAYAN (ə) - Görkəmli/ görü-
nən/ bənzəyən.
O,Ö
OVSAF (ə) - Vəsflər/ sifət/ key-
fiyyət.
ÖVRAD (ə) - Əzbərlər
P
PA/PAY (f) - Ayaq/ piyadə.
PABƏND (f) - Ayağı bağlı/ əsir/
dustaq.
PABƏSTƏ (f) - Ayağı bağlı/ əsir/
dustaq/ əlaqədər.
PAK (f) - Təmiz/ ləkəsiz/ eyibsiz/
nöqsansız/ saf/ xalis/ müqəddəs/
mübarək/ əziz.
PAKBİN (f) - Qərəzsiz/ həqiqət tə-
rəfdarı/ təmiz ürəkli/ qəlbi təmiz.
PAKİZƏ (f) - Təmiz/ pak/ ləkəsiz/
xalis/ saf/ gözəl.
PALUDƏ (f) - Nişasta və şəkərdən
bişirilmiş və soyuq halda yeyilən
yemək.
PAS (f) - İndi/ bu halda/ buna
görə.
PASƏND (f) - Bəyənmə/ tərif-
ləmə.
PASİBAN (f) - Gözətçi/ qaro-
vulçu.
PAYAM (f) - Xəbər/ sifariş.
PAYƏ (f) - Mərtəbə/ rütbə/ mən-
səb/ pilləkan/ nədivan/ ayaq/ qıç/
mərhələ/ pillə/ əsas.
PAY-PİYADA (f) - Piyadə.
PAYİMAL (f) - Ayaq altında qa-
lan/ təpikaltı/ ayaqalti/ məhv olan.
PEDƏR (f) - Ata.
PEYQƏM (f) - Xəbər/ sifariş.
PEYKƏR (f) - Bədən/ cüssə/ ən-
dam/ surət/ çöhrə/ üz/ rəsm edil-
miş/ nəqş edilmiş.
PEYVƏSTƏ (f) - Həmişə/ daim/
birləşmiş/ birləşdirilmiş/ bitişik/
bir-birinə geydirilmiş/ çatma qaş.
PƏHGÜZƏR (f) - Keçid/ yolun
keçdiyi yer/ cığır/ yolçu/ yoldan
keçən.
PƏND (f) - Öyüd/ nəsihət.
PƏR (f) - Qanad/ quş tükü.
PƏRİŞAN (f) - Dağınıq/ dağılmış/
nizamsız/ tərtibsiz/ qarma-qarışıq/
qəmli/ kədəli/ dərdli.
484
MİRZƏ
İSMAYIL QASİR - 210
PƏRGAR (f) - Sirkul/ yığıncaq/
cəmiyyət/ bacaran/ bacarıqlı/ kai-
nat/ dünya.
PƏRVAZ (f) - Uçma/ uçuş/ uçma-
ğa yeni başlayan quş.
PƏRVƏR (f) - Bəsləyən/ bəsləyi-
ci/ tərbiyə edən/ yetişdirən.
PƏNCŞƏNBƏ (f) - Beşinci şənbə/
milad təqvimilə həftənin dordüncü
günü/ cümə axşamı.
PƏS (f) - Arxa/ geri/ ard/ indi/ bu
halda/ buna görə.
PƏSƏND (f) - Bəyənmə/ tərif-
ləmə.
PƏSƏNDİDƏ (f) - Bəyənilmiş/
qəbula keçən/ xoşa gələn.
PƏSƏR (f) - Oğlan.
PƏST (f) - Alçaq/ aşağı.
PƏŞŞƏN (f) - Ağcaqanad/ mığ-
mığa.
PİÇ (f) - Buruq/ burulmuş/ qıvrım/
qıvrılmış/ dolaşıq/ dolaşmış/ sarıq/
sarılmış/ sarmaşıq.
PİÇİDƏ (f) - Dolanmış/ bükül-
müş/ qıvrılmış.
PİÇÜ TAB (f) - Qarmaqarışıqlıq/
pərişanlıq/ qıvrımlıq/ hiylə/ kələk.
PİNƏ (f) - Yamaq/ qabar/ dö-
yənək.
PİNƏDUZ (f) - Pinəçi/ ayaqqabı
təmir edən.
PİR (f) - Qoca.
PİRAHƏN (f) - Köynək.
PİŞ (f) - Ön/ irəli/ qabaq/ qənşər.
PİŞİVA (ə) – Rəis/ başçı/ rəhbər.
PİYAZ (f) - Soğan.
PUD (f) - Ağac.
PÜNHAN (f) - Gizli/ xəlvəti/ gözə
görünməyən/ qaib.
PÜR (f) - Dolu/ dolğun/ çox.
PÜRCƏFA (f+ə) - Çox əziyyət
verən/ çox zülmkar/ çox incidən.
PÜRXƏTƏR (f) - Çox xətərli/
təhlükəli/ çox qorxulu.
PÜRSÜRUR (f+ə) -Sevinclə dolu.
R
RA (ə) - Ərəb əlifbasının “Ra”
hərfi əbcəd hesabında 200 rəqəmi
ifadə edir.
RAH (f) - Yol/ məslək/ üsul/ hava/
mahnı.
RAH (ə) - Şərab/ çaxır/ sevinc/
kef.
RAHİ (f) - Yolçu.
RAM (f) - Tabe olan/boyun əyən/
əhilləşmiş.
RASBİN (f) - Doğru/ düz/ təsadüf.
RAST (f) - Doğru/ düz/ təsadüf/
klassik muğamlardan birinin adı.
RASTİ QU (f) - Doğruçu/ düz da-
nışan.
RAZ (f) - Sirr/ gizli şey.
RƏCƏL/RƏCİL (ə) - Kişi /ər/ lə-
yaqətli/ bacarıqlı.
RƏDD (ə) - Qeri qaytarma/inkar
etmə/ qəbul etmə/ qovma/ qo-
vulmuş.
RƏDİF (ə) - Sıra/ nizam/ misranın
axırında qafiyədən sonra təkrar-
lanan söz.
485
MİRZƏ
İSMAYIL QASİR - 210
RƏF’ (ə) - Qaldırma/ ucaltma/
yüksəltmə/ rədd etmə/ aradan qal-
dırma/ ləğv etmə/ qoparma.
RƏFAQƏT (ə) - Yoldaşlıq/ şərik-
lik.
RƏFİ (ə) - Yüksək/ uca.
RƏFİQ (ə) - Yoldaş/ ortaq/ şərik/
köməkçi.
RƏHMƏT (ə) - Yazığı gəlmə/
rəhm etmə/ bağışlama/ bəxşiş/
ənam/ vəfat etmə
RƏXNƏ (f) – Sökük/ yırtıq/ zərər/
ziyan/ xələl.
RƏMƏL (ə) - Əruz vəznində şer
forması.
RƏ’NA (f) - Gözəl/ lətif/ parlaq/
rövnəqli/ qırmızı və ya sarı rəngli
xoş ətirli bir gül/ buxar gülü.
RƏNC (f) - Zəhmət/ əziyyət/ nara-
hatlıq.
RƏNCUR (f) - Naxoş/ xəstə/
incik/ incimiş/ pərt/ pərt olmuş.
RƏNG (f) - Boya/ forma/ tərz/ cür/
növ/ vasitə/ vəsilə/ yol/ hoqqa/
hiylə/kələk.
RƏSA (ə) - Çatan/ yetişən/ tam/
dolğun/ nöqsansız /müvafiq/ uy-
ğun/ kifayət qədər uzun/ yüksək/
uca.
RƏ’ŞƏ (ə) - Titrəmə/ titrəiş.
RƏŞK (f) - Qısqanma/ qibtə etmə/
paxıllıq/ qibtə doğuran şey.
RƏTİB/RƏTB (ə) - Yaş/ islaq/
sulu.
RƏVAN (f) - Hazırlanmış/ əzbər-
lənmiş/ öyrənilmiş/ axan/ gedən/
həyat verən/ ürək açan.
RƏVANƏ (f) - Gedən/yeriyən/
göndərilən.
RƏVİŞ (f) - Gediş/ yeriş/ üsul/
tərzi-hərəkət/ hərəkət/ cərəyan.
RİF’ƏT (ə) - Yüksəklik/ böyük
rütbə.
RİQQƏT (ə) - İncəlik/ naziklik/
təəssüf/
heyfislənmə/
yazığı
gəlmə/ rəhmi gəlmə.
RİND (f) - Hiyləgər/ zirək/qor-
xusuz/ heç şeydən çəkinməyən/
hər şeyi danan.
RİSAS (ə) - Qalay /qurğuşun/
güllə.
RİŞ (f) - Saqqal/ yara/ yaralı.
RİŞTEYİ-MƏQSUD (f+ə) - Arzu
olunan əlaqə.
RİŞTƏ (ə) - Əlaqə/ rabitə/ bağ.
RİYA (ə) - İkiüzlülük.
RİZVAN (ə) - Razı qalma/ xoşhal-
lıq/ cənnətin gözətçisi və qapıçısı
olan mələyinadı/ behişt.
RÖVNƏQ (ə) - Parlaqlıq/ gözəllik/
lətafət/ rəvac/ müştərisi bol olan/
çiçəklənmə.
ROVŞƏN (f) - Aydın/ işıqlı/ aşkar.
RÖVZƏ (ə) - Bağca/ axar su və
çəməni
olan
bağça/
behişt.
RU (f) - Sifət/ üz.
RUBAH/RÜBAH (f) – Tülkü/
qorxaq/ ikiüzlü.
RUX/RU (f) - Üz/ çöhrə/ səth/
abır-həya.
RÜXSAR (f) - Üz/ çöhrə/ səth/
abır-həya.
RÜFƏQA (ə) - Rəfiqlər/ yoldaşlar.
RÜKN (ə) - Özül dirəyi/ söykən-
mək/sütun/istinadgah.
RÜMUZ (ə) - Rəmzlər.
RUSİYAH (f) - Üzü qara/ günahlı/
təqsirli/ cibi boş/ yoxsul.
486
MİRZƏ
İSMAYIL QASİR - 210
RÜTBƏ (ə) - Sıra/ dərəcə/ miqdar/
qədər.
RÜTƏB (ə) - Xurma.
RÜZ (f) - Gün/ gündüz.
RUZƏ (f) - Oruc.
RUZİ (f) - Yeyəcək/ azuqə/ qis-
mət/ ələ qəlmə.
S
SADƏR
(ə) - Şərab piyaləsi/ qədəh.
SADİR (ə) - Çıxan/ əmələ gətirən/
başverən/ verilən/ elan olunan/
nəşr olunan.
SAHİBDİL (ə+f) - Düşüncəli/ an-
laqlı.
SAHİBKAMAL (ə) - Kamallı/ yet-
kin/ ağıllı.
SAHİBNƏFƏS (ə) – Duası qəbul
olunan.
SAQ (ə) - Dizlə topuq arasındakı
qisim/ baldır/ ağacın bə s. bitki-
lərin yerdən budaqların əmələ gəl-
diyi düz olan hissəsi/ gövdə.
SAİL (ə) - Soruşan/ sual verən/ di-
lənən/ dilənçi/ hücumçu/ hücum
edən.
SAL (f) - İl.
SALİK (ə) - Bir yol tutmuş/ bir yol
ilə gedən/ bir yolu təqib edən/ bir
təriqətə mənsub olan.
Salis (ə) - Üçüncü.
SALİM (ə) - Sağ/ sağlam/ eyibsiz/
nöqsansız.
SAMAN (f) - Dövlət/ sərvət/ rahat/
asayış/ aram/ nizam-intizam.
SANİ (ə) - İkinci.
SEFİD (f) - Ağ.
SEYGAL (ə) - Siqal/cilalayıcı alət
SƏBAHƏT (ə) - Gözəllik/ hüsn/
lətif/ üzmə.
SƏBİH (ə) - Gənc/ cavan/ uşaq/
həddi-buluğa çatmamış oğlan.
SƏBU (f) - Bardaq/ kuzə.
SƏBUK (f) - Yüngül/ hərəkətdə
iti/ yüngül ayaq/ cəld/ dikdiki/
yüngül.
SƏBT (ə) - Qeyd etmə/ yazma/
yazıb qeyd etmə.
SƏCCADƏ (ə) - Canamaz/ üzərin-
də namaz qılınan xalça.
SƏD (ə) - Yüz.
SƏDƏMƏ (ə) - Çarpma/ toxunma/
toqquşma/ qəflətən baş verən bəla.
SƏDPARƏ (ə+f) - Yüz para.
SƏNGİDİLLƏR (f) - Daşürəklər.
SƏFFAK (ə) - Qantökən/ qaniçən.
SƏFHƏ (ə) - Üz/ bir şeyin düz
üzü/ bir cismin görünən xarici
səthlərinin hər biri.
SƏHAB (ə) - Bulud/ qaranlıq/ zül-
mət.
SƏHBA (ə) - Şərab/ badə/ xur-
mayi saçlı olan.
SƏHİ (f) Qamətli/ uca.
SƏHİH (ə) - Gerçək/ doğru/ ger-
çəklik/ əsil/ həqiqi/ sağlam/
qıvraq/ tam/ bütün/ saf/ xalis.
SƏHL (ə) - Asan/ yüngül/ düzən-
gah/ çöl.
SƏXİ (ə) - Əliaçıq/ comərd/ sə-
xavətli.
487
MİRZƏ
İSMAYIL QASİR - 210
SƏXT (f) - Bərk/ sərt/ qatı/ çətin/
müşkül/ möhkəm/ mətanətli.
SƏQF (ə) - Tavan/ bağdati.
SƏLASİL (ə) - Silsilələr/ zən-
cirlər.
SƏLİM (ə) - Sağlam/ eyibsiz/ nöq-
sansız/ doğru/ dürüst.
SƏLSƏBİL (ə) - Yüngül və
ləzzətli su/ əfsanəyə görə cənnətdə
olan bir çeşmənin adı.
SƏM (ə) - Eşitmə/ qulaq asma.
SƏM/SƏMM (ə) - Zəhər/ acı.
SƏMƏK (ə) - Balıq.
SƏMƏND (f) - At/qırmızı kəhər
at.
SƏMƏR (ə) - Meyvə/ yemiş/ bar/
fayda/ mənfəət/ nəticə.
SƏMİN (ə) - Qiymətli/ bahalı/
yağlı/ kök.
SƏNC (f) - Ölçü.
SƏNCAN (f) - Ölçülər.
SƏNƏM (ə) - Bütpərəstlərin sita-
yiş etdiyi heykəl və ya büt/ gözəl/
sevgili.
SƏNG (f) - Daş.
SƏNUBƏR (ə) - Şam ağacı/ kük-
nar ağacı/ gözəlin boyu qaməti
mənasında.
SƏR (f) - Baş/ kəllə/ təpə/ zirvə/
başçı/ rəis/ uc/ kənar/ son/ nəhayət/
ibtidai/ əvvəl/ həyat/ can.
SƏRAPA (f) - Başdan ayağa
qədər/
başdan-başa/ təmamilə/
bütün.
SƏRD (f) - Soyuq/ ürək sıxan/
xoşa gəlməyən.
SƏRƏFRAZ (f) - Başqalarından
seçilən/ başı uca.
SƏRGƏRDAN (f) - Avara/
sərsəri.
SƏRGƏŞTƏ (f) - Heyran/ çaşmış/
başını itirmiş.
SƏRHƏLQƏ (f) - Dəstəbaşı/başcı.
SƏRKAR (f) - Başçı/ böyük/ cə-
nab
SƏRŞAR (f) - Dopdolu/ təmamilə/
bütünlüklə.
SƏRVƏR (ə) - Başçı/ rəis.
SƏRZƏMİN (f) - Ölkə/ yer/ vila-
yət/ ərazi.
SƏY (ə) - Çalışma/ cəhd.
SƏZAVAR (f) - Layiq/ münasib/
uyğun/ yaraşan.
SİB (f) - Alma.
SİBQƏT (ə) - Qabartma/ müvəf-
fəqiyyət.
SİLƏ (ə) - Qovuşma/ əlaqə/ bağ/
rabitə/ hədiyyə/ mükafat.
SİLK (ə) - Təsbehin ipi/ sıra/
cərgə/ tərtib/ yol/ məslək/ ictimai
təbəqə.
SİLSİLƏ (ə) - Zəncir/ bir birinə
bağlı olub sıra təşkil edən şey/
atadan övlada qədər sıra ilə
yazılaraq nəsil göstərən dəftər/
şəcərə.
SİM (f) - Gümüş.
SİNN (ə) - Diş/adamın yaşı.
SİR (f) - Tox/ doymuş.
SİTƏM (f) - Zülm/ əziyyət/ cəfa.
SİTƏMKAR (f) - Zülmedən/zülm-
kar/ incidən.
SİYAH/SİYƏH (f) - Qara/ pis/ xo-
şa gəlməyən.
SİYAM (ə) - Oruc/ oruc tutma/
orucluq.
SİYƏHPUŞ (f) - Qara geyən/ qara
geyimli/ matəmli.
SİYƏR (ə) - Həyat tərzi/ yaşayış
tərzi/hərəkət tərzi/ tərcümeyi hal.
488
MİRZƏ
İSMAYIL QASİR - 210
SUZAN (f) - Yandıran/ yaxan/
göynəyən/ axışan/ kədərli/ qəmli.
üz/ sifət/ bəniz/ gözəl üz/ zahiri.
SÜBHAN (ə) - Tərif/ mədh/ alqış/
eşq olsun.
SÜBHANƏLLAH (ə) - Allaha eşq
olsun/ təəccüb və heyrət yerinə
işlənir.
SÜFLƏ/SÜFLİ (ə) - Aşağıda
olan/ aşağıdakı/ alçaq/ qiymətsiz/
etibarsız/ pərişan.
SÜXƏNDAN (f) - Danışığını bi-
lən/ danışdığına fikir verən.
SÜXƏNVƏR (f) - Söz ustası/ gö-
zəl danışan.
SÜLÜK (ə) - Rəftar/ rəftar etmə/
hərəkət tərzi
SÜNNƏT (ə) - Qayda/ qanun.
SÜRƏYYA (ə) - Yeddiqardaş ul-
duzları/ ülkər.
SORX/SÜRX (f) - Qırmızı.
SOVMƏƏ (ə) - İbadətgah/ ibadət
yeri/ hücrə/ monastır.
SÖVGƏD (f) - And.
SÖVT (ə) - Səs/ səda/ qırmanc/
qamçı.
SUD (f) - Qazanc/ fayda/ mənfəət.
SUDMƏND (f) - Qazanclı/ mənfə-
ətli/istifadə oluna bilən/ istifadəyə
yarayan.
SUHAN (f) - Yeyə.
SUXANÇİN (f) - Sözgəlişi.
SUXƏN/SÜXƏN (f) - Söz/ nitq.
SUR (ə) - Öküz/ buğa/ şəhər di-
varı/ qala divarı/ şeypur.
SURAHİ (ə) - Uzunboğazlı su və
ya şərab şüşəsi/ məhəccər.
SURƏT (ə) - Zahiri görünüş/ şəkil/
SUZ (f) - Yanma/ alışma/ göynə-
mə/ acıma/ acınma/ kədər/ qüssə.
Ş
ŞAB (ə) - Cavan/ gənc/ dəliqanlı/
igid.
ŞAHNAZ (f) - Klassik muğam adı/
zərli ipək parça növü.
ŞAHVƏR (f) - Hökmdara layiq/
şaha münasib.
ŞAKİR (ə) - Şükr edən/ təşəkkür
edən.
ŞAQAL(f) - Çaqqal.
ŞAM (f) - Axşam/ axşam yeməyi/
gecə/böyük matəm/ kədər/ qüssə.
ŞAMƏ (f) - Daraq/ çiyin.
ŞAMİL (ə) - Əhatə edən/ aid olan/
ümumi.
ŞAYAN (f) - Lahiq/ münasib/
yarayan.
ŞAYƏD (f) - Ola bilər ki/ bəlkə/
ehtimal ki.
ŞAYƏSTƏ (f) - Layıq/ yaraşan.
ŞAYİQ (ə) - Şövqlü/ həvəsli.
ŞEŞ (f) - Altı.
ŞEŞDƏR (f) - Altıqapı/ çıxılmaz
vəziyyət.
ŞEYDA (f) - Dəlicəsinə vurğun.
ŞEYX (ə) - Yaşlı adam/ qoca/
təriqət başçısı/ təsəvvüflə məşqul
olan/ qəbilə başçısı.
ŞƏB (ə) - Gecə.
ŞƏBAB (ə) - Gənclik/ cavanlıq
ŞƏBAN (f) - Ərəb təqvimi ilə sək-
kizinci ay.
ŞƏBNƏM (f) - Şeh.
489
MİRZƏ
İSMAYIL QASİR - 210
ŞƏBRƏNG (f) - Gecə rəngində
olan/ qara.
ŞƏDDAD (ə) - Əsatirə görə Yə-
məndə yaşamış zalım bir hökmdar/
zalım/ sərt/ qaba.
ŞƏFƏQQƏT (ə) - Acıma/ yazığı
gəlmə/ mehribanlıq/ səmimiyyət.
ŞƏFİQ (ə) - Şəfqətli/ mərhəmətli.
ŞƏHDÜ (ə) - Şan balı.
ŞƏHLA (f) - Ala (göz).
ŞƏHVƏT (ə) - Ehtiras/ cinsi əlaqə
meyli.
ŞƏKƏRAB (f) - Qənd suyu/
şərbət.
ŞƏKƏRBAR (f) - Çox şirin/ ləz-
zətli.
ŞƏL (ə) - Çolaqlıq/ şikəstlik.
ŞƏMAİL (ə) - Təbiətlər/ xasiy-
yətlər/ şəkil/ əks/ surət.
ŞƏMM (ə) - Qoxulamaq/ iyləmək.
ŞƏMMƏ (ə) - Bir kərə qoxlamaq/
çox az/ cüzi.
ŞƏMŞİR (f) - Qılınc.
ŞƏNG (f) - Gözəl ədalı/ gözəl/
göyçək/ oğru/ quldur.
ŞƏRHİ-HAL (ə) - Tərcümeyi-hal/
vəziyyəti bildirmə/məlumat vermə.
ŞƏR’İ (ə) - Qanun/ şəriət qa-
nununa müvafiq.
ŞƏRİR (ə) - Şərişlər görən/ pis,
yaramaz adam.
ŞİKƏN (f) - Qıran/ sındıran/ qıv-
rım/ qırış/ bürüşük.
ŞİNA (ə) - Üzmə/ üzgüçülük.
ŞİNAVƏR (f) - Üzgüçü.
ŞİRAZƏ (f) - Kitabın vərəqlərin
cildə bağlayan qaytan/ kitabın
cildindəki şəkil.
ŞİRİNSUXƏN (f) - Şirinsözlü.
ŞİTAB (f) - Tələsmə/ sürət/ çevik-
lik/tələs!/ tez ol!
ŞİVƏN (f) - Fəryad/ nalə/ ah/ fə-
qan/ matəm/ yas.
ŞÖVHƏR (f) - Ər.
ŞÖVKƏT (ə) - Əzəmət/ cəlal/ dəb-
dəbə
ŞÖVQMƏN (ə+f) - Şövqlü/ həvəs-
li/ arzu çəkən.
ŞUX (f) -Oynaq/ şən/ nazla/ şivəli.
ŞUİ (f) - Eşq/ sevgi/ hay küy/
qalmaqal.
ŞUR (f) - Qalmaqal/ hay-küy/ eşq/
sevgi/ şor/ şoran/ duzlu.
ŞÜKUFƏ (f) - Gül/ çiçək.
ŞÜQL (ə) - İş/ məşqələ/ məşquliy-
yət/ əlləşmə.
ŞÜRB (ə) - İçmə.
ŞÜTUR (f) - Dəvə.
Dostları ilə paylaş: |