MİRZƏ İsmayil qasir axundzadə 210 baki 2015
Yüklə 6,56 Mb. Pdf görüntüsü
|
|
B BAB (ə) - Qapı/ məsələ/ mövzu/ kitablarda əsərin bölünmüş olduğu hissələr/ fəsil/ dərgah.
xüsus.
BAD (f) - Külək/ yel/ boş yer/ yox olma/ məhv olma/ qoy olsun. BADƏXOR (f) - Şərab içən. BADİ-SƏBA (f) - Səba yeli/ meh/ şimal-şərqdən əsən lətif, yüngül səhər küləyi.
vəsi.
BAK (f) - Qorxu. BAQİ (ə) - Qalan/ daimi/ həmişə- lik/ əbədi/ qalıq/ kəsir/ əskik/ axirət/ o biri dünya.
ğa çatmış. BARXAN (f) - Əhd/ iqrar/ söz ver- mə.
BARİLLAH (ə) - Yaradan Allah. BATİN (ə) - İç/ iç üz/ iç tərəf/ giz- li/ açıq olmayan. BATİNİ (ə) - Daxili/ iç. BAVÜCUD (f) - İzafət birləşmə- lərinin birinci tərəfi olaraq müx- təlif tərkiblərdə işlənilir/ buna.../ bununla... BAZ (f) - Açıq. BEYT (ə) - Ev. BEYT-ÜL-HARAM (ə) - Müqəd- dəs ev.
BƏBR (f) - Bəbir/ pələng. BƏD (f) - Pis/ yaman. BƏDƏL (ə) - Əvəz/ bir şeyin ye- rini tutan, onu əvəz edən şey/ dəyər/ qiymət/dəyişmə.
düşünən. BƏDGÜ (f) - Pisliyə danışan/ hər kəs haqqında pis sözlər söyləyən/ iftiraçı/ qeybətçi.
man.
BƏDZAT (f+ə) - Qeyri-qanuni do- ğulan/ əsli-kokü məlum olmayan/ dəcəl/ nadinc.
zəllik/ qəşənglik/ qiymət/ dəyər/ qiymətindən artıq.
vam etmə/ dəyişməzlik. BƏNDƏR (f) - Liman. BƏNİ (ə) - Oğullar/ övladlar/ nə- sil/ tayfa. BƏRADƏR (f) - Qardaş. BƏRƏKS (f+ə) - Əksinə etmək/ tərsinə etmək BƏRİ (ə) - Sağalmış/ qurtulmuş/ pak/ təmiz/ bəraət qazanmış/ qur- tulmuş kənar/ iraq/ azad.
rıltı/ parlama. BƏS (f) - Kifayət/ kafi/ kifayət qə- dər.
BƏSƏR (ə) - Görmə/ göz. 460
MİRZƏ İSMAYIL QASİR - 210 BƏSİ (f) - Çox/ çoxluq/ olduqca çox.
BƏSİRƏT (ə) - Gözüaçıqlıq/ dər- rakəlik/ diqqətlik. BƏSTƏR (f) - Yataq/ yorğandö- şək/ lək. BƏZL (ə) - Bol-bol sərf etmə/ əsir- gəmə/ bağışlama. BƏZM(f) - Məclis/ eyş-işrət/ keyf. BƏZZAZ (ə) - Arşın malı satan. Bİ (f) - İnkar bildirən ön şəkilçi. BİBALU PƏR (f) - Qolsuz/ qa- nadsız.
BİCA (f) - Yersiz/ nahaq yerə/ əbəs/ yaramaz/ boş/ mənasız BİDAR (f) - Oyaq/ ayıq/ sayıq/ hüşyar.
BİƏNDƏZƏ (f) - Ölçüsüz/ ənda- zəsiz.
BİHƏMTA (f) - Tayı və bərabəri olmayan/ tayı və bənzəri olmayan/ misli olmayan.
lərin əvvəlinə gətirilərək "inkar" "yoxluq" (sız, siz, suz, süz) məna- sını verir. BİLƏND/BÜLƏND (f) - Yüksək/ uca.
BİL-KÜLL/BİLKÜLLİYƏ (ə) - Büsbütün/ bütünlüklə/ tamamilə/ hamılıqla.
mamilə/ bütünlüklə. BİMAR (f) - Xəstə/ naxoş. BİMEHİ (f) - Məhəbbətsiz. BİNA (f) - Görücü/ görən/ gözü- açıq/ sayıq. BİNAĞUŞ (ə+f) - Qulağın dibi/ lap yaxın. BİNAMÜ NİŞAN(f) - Adsız-san- sız/ şöhrətsiz/ heç kimin tanı- madığı.
kasıb/ əlsiz-ayaqsız/ köməksiz. BİNƏZİR (f+ə) - Misilsiz/ tayı- bərabəri olmayan. BİPƏR (f) - Qanadsız. BİPƏRÜ BAL (f) - Hərəkətdə sərbəst olmayan/ aciz. BİRAYA (f) - Qədərsiz/ hədsiz/ həddən artıq. BİSƏRÜ (f) - Başsız. BİŞƏK (f) - Şəksiz. BİTTƏMAM (ə) - Tamamilə/ bü- tünlüklə. BİYABAN (f) - Səhra/ çöl. BÖRK (f) - Papaq. BOZORQ (f) - Böyük. BU (f) - İy/ qoxu. BUM (f) - Ölkə. BUM (ə) - Bayquş. BÜRHAN (ə) - Dəlil/ isbat/ sübut. BUSTAN (f) - Bağ/ meyvə bağı/ bostan/ güllük. BÜD (ə) - Varlıq/ həyat. BÜXL (ə) - Paxıllıq/ xəsislik. BÜĞZ (ə) - Sevməmə/ ədavət/ kin/ nifrət.
BÜNYAD (f) - Özül/ kök/ əsas/ bi- na/ təməl. BÜRDƏ (ə) - Ərəblərin geydiyi. uzun paltar .
dana çıxma. 461
MİRZƏ İSMAYIL QASİR -210 C CABƏCA (f) - yerbəyer/ yerli- yerində. CADDƏ (ə) - Böyük yol/ baş yol. CAH (ə) - Yer/ mənsəb/ məqam/ rütbə/ hörmət. CAHİL (ə) - Oxumamış/ savadsız/ anlamaz/ qanmaz/ avam/ nadan/ cavan/ gənc/t əcrübəsiz.
yış/ həyat/ qüvvət/ qüdrət/ güc/ əsil/ mahiyyət/ sevgili/ əziz.
gilim.
CANİB (ə) - Yan/ tərəf/ cəhət. CƏDƏL (ə) - Mübahisə/ qalmaqal/ qovğa/ çəkişmə/ dalaşma. CƏFACU (ə+f) -Cəfa çəkən/ əziy- yətə duçar olan. CƏHİ (ə) - Bilməməzlik/ nadan- lıq/ kəclik/ tərslik. CƏLİS (ə) - Birlikdə oturan/ yol- daş. CƏMAL (ə) - Gözəllik/ göycəklik/ gözəl üz/ qəşəng sifət. CƏNG (f) - Vuruş/ döyüş/ dava. CƏZB (ə) - Özünə çəkən. CƏZM (ə) - Kəsmə/ qət etmə/ qəti qərarlaşdırma. CİDAL (ə) - Dava/ müharibə mey- danı/ döyüş yeri/ dava meydanı CİFƏ (ə) - Leş/ qoxumuş cəmdək/ sərvət/ var dövlət.
/qoşa/ tay/ yoldaş/ həyat yoldaşı/ sıxlıq/ kiplik.
görünən yer. CİLVƏGƏR (ə+f) - Parlayan/ pa- rıltılı/ işıldayan. CÖVƏLAN (ə) - Dolaşma/ gedib- gəlmə/ dolanma/ hərlənmə. CÖVG (ə) - Yığıncaq/ dəstə/ qrup. CÖVHƏR (ə) - Zat/ mahiyyət/ əsil/ maya/ təbiət/ xassə/ qılınc/ bı- çaq/ cəvahir/ qaş-daş/ essensiya.
ər
satan. CÖVR (ə) - İncitmə/ zülm/ cəfa. CÖVZ (ə) - Qoz. CUD (ə) - Comərdlik/ əli açıqlıq. CUDNUMA (ə+f)-Comərdlik gös- tərən.
CUŞ (f) - Qaynama/ coşma. CÜBBE (ə) - Uzun ətəkli/ enli üst paltar.
CÜDA (f) - Ayrı/ ayrılmış/ uzaq düşmüş.
CÜR’Ə (ə) - Bir udumda içiləcək şey/ bir qurtum içki. CÜRM (ə) - Günah/ təqsir/ qəba- hət/ yazıq/ fağır. CÜST (f) - Axtarma/ araşdırma. CÜZ (ə) - Parça/ qisim/ hissə/ qu- ranın otuzda bir hissəsi. 462
MİRZƏ İSMAYIL QASİR - 210 Ç ÇAH (f) - Quyu/ çənə çuxuru/ zə- nəxdan.
ÇAK (f) - Yırtıq/ cırıq. ÇAKƏR (f)-Nökər/ qulluqçu/ kölə. ÇAK-CAK (f) - Parça-parça/ cırıq- cırıq/ üzülmüş/ köhnəlmiş/ köhnə.
doğanaq/ ağac və ya dəmir halqa/ əyri/ halqavari.
rüşük/ bürüşmə/ toplayan/ yığan/ dərən.
əvəz/ cəza/ haray/ yardıma çağırış. DAD-RƏH (f) - Ədalət yolu. DAL (ə) - Ərəb əlifbasında hərif adı/qocalmış/beli bükülmüş. DAM (f) - Tor/ tələ/ cələ/ həbsxa- na/ hiylə/ kələk/ ev heyvanı/ hey- van/ ov quşu.
alim.
DANA (ə) - Ağıllı/ alim. DANƏ (f) - Toxum/ danə/ ədəd/ seçmə/ gilə/ mənşə. DANƏNDƏ (f) - Bilikli/ bilici. DAR (ə) - Ev/ yer/ məkan/ məqam. DARİSSƏLAM (ə) - Dinclik evi/ Nəcəf və Bağdada verilmiş ad/ cənnət.
siflər məhkəməsi/ məhkəmə haki- mi/ Allah.
mədrəsə. DƏCƏL (ə) - Qəlp/ saxta/ hiylə/ xəbislik/ hiyləgər/ xəbis. DƏHƏN/DƏHAN (f) - Ağız. DƏHR (ə) - Zaman/ zamana məxsus /dövr/ dünya/ aləm/ təbiət/ tale/ fələk/ axirətə inanmayan.
zaman/ dəqiqəbədəqiqə. DƏNDN (f) - Diş. DƏNİ (ə) - Alçaq/ rəzil. DƏR (f) - Qapı. DƏRBAN (f) - Qapıçı. DƏRƏCAT (ə) - Mərtəbə/ rütbə. DƏRƏKƏ (ə) - Uçurumun dibi/ aşağı dərəcə/ aşağı pillə/ cəhən- nəmin dibi.
baş-ayaq/ alt-üst/ kədərli/ kədər- lənmiş. 463
MİRZƏ İSMAYIL QASİR - 210 DƏRÖHDƏ (f+ə) - Öhdəsində ol- ma/ boynuna çəkmə/ zamin olma. DƏRVİŞ (f) - Fağır/ yoxsul. DƏST (f) - Əl/ ovuc/ bir-birini ta- mamlayan bir neçə şey. DƏSTƏ (f) - Qulp. DƏŞT (f) - Səhra/ çöl/ biyaban. DƏ’Vİ (ə) - Dava/ tələb/ iddia. DƏVİ/DƏVA (ə) -Dava/ dərman/ əlac.
DİBAÇƏ (ə) - Müqəddimə/ kita- bın naxışlarla bəzəkli olan ilk səhi- fələrindən hər biri.
ziyarət etmə/ görüş. DİDE/DİDƏ (f) - Göz. DİGƏRKÜN (f) - Başqa cür/ baş- qa növ/ halı pozğun/ alt-üst/ bər- bad.
cəsarət. DİLBƏND (f) - Əziz/ sevimli. DİLBƏR (f) - Ürək açan/ könül açan/ sevgili. DİLCUYİ (f) - Ürəyi ələ alan/ nə- vazişli/ əhval soruşan/ insana yo- vuşan.
sevgili/ ürəkli/ cəsur/ürəyə hakim. DİLƏFRUZ (f) - Sevindirən/ şad- landıran/ şənləndirən. DİLFİKAR (f+ə) - Ürəyi yaralı/ qəlbi yaralanmış/ ürəyi sınmış/ də- rin kədəri olan.
halı pozğun/ bezmiş/ incikli/ in- cimiş.
istəyən. DİLXƏSTƏ (f) - Ürəyi incik/ in- cimiş/ ruhu sarsılmış. DİLKƏŞ/DİLKEŞ (f) - Ürək çə- kən/ könül cəlb edən. DİLPƏSƏND (f) - Ürəyə yatan/ könül bəyənən. DİRƏXT (f) - Ağac. DİRİN (f) - Qədim zaman/ keç- miş/ çoxdan/qədimli. DİLSUZ (f) - Ürəkyandıran/ çox təsirli/acıma. DİLŞAD (f) - Ürəyi şad/ könlü şad/ qəlbi sevinclə dolu DİLTƏNG (f) - Ürəyi darıxmış/ qəlbi sıxılmı. DİVANƏ (f) - Dəli. DOXTƏR (f) - Qız. DÖHR (ə) - Zaman/ dövr/ dünya/ aləm/ təbiət/ tale/ fələk. DUAKU/DUAQU (ə) - Duaçı/ dua edən.
DUD (f) - Tüstü. DUDİMAN (f) - Xanədan/ sülalə. DÜGAH (f) - İki vaxt/axşam- səhər/ klassik muğamların birinin adı.
gecə.
DÜRC (ə) - Kiçik qutu/sandıqç DÜRR (ə) - İnci/ kimsə tərəfindən söylənmiş söz. 464
MİRZƏ İSMAYIL QASİR - 210 E E’CAZ (ə) - Aydın danışma/ xari- qə/ möcüzə/ qabiliyyət/ acizləşmə/ qüvvətsizləşmə.
ma/ təzədən abad etmə/ qüvvət və təravət vermə/ yenidən vücuda gə- tirmə/ ramazanda (orucluqda) gecə ayıq qalıb ibadətlə məşğul olma.
ma/ bir ölçüdə olma/ mülayimlik. E’TİKAF (ə) - Təklikdə yaşama/ günəşindən olan/ yalqızlıqda həyat keçirən.
adamın zatı/ əsl/ sırf/ xalis/ varlıq/ gözə görünməyən varlıq.
bir dəxi/ cür/ elə. E’ZAZ (ə) - Əzizlər/ əzizləmə/ hörmət etmə. Ə ƏBCƏD (ə) - Qədim ərəb əlifba- sında ilk dörd hərf. ƏBƏVEYN (ə) -Ata-ana/ vali- deyn.
.ƏBLƏH (ə) - Axmaq/ ağılsız/ sar- saq.
ƏBNA (ə) - Oğullar. ƏBR (f) - Bulud. ƏBRƏ (f) - Paltar və papağın iç üzü.
ƏBSAR (ə) - Gözlər. ƏBYAT (ə) - Beytlər ƏBVAB (ə) - Qapılar. ƏCƏB (ə) - Təəccüb/ heyrət/ mat qalma/ qəribə/ əcaib/ nə yaxşı. ƏCUZƏ (ə) - Qoca qarı/ pis xasiy- yət və pis gorünüşlü qoca qarı/ fani dünya.
davranış/ tövr/ ödəmə/ vermə/ et- mə/ qılma/ ifa etmə.
mama. ƏDKƏM (ə) - Dilsiz/ lal. ƏDND (ə) - Çox rəzil / çox alçaq ƏDU (ə) - Düşmən. ƏF’AL (ə) - İşlər. Ə’Fİ (ə) - Zəhərli ilan/ dişi ilan. ƏFLAK (ə) - Fələklər. ƏFRAD (ə) - Fərdlər. ƏFRAZ (f) - Qaldıran/ yüksəldən/ ucaldan. ƏFRİŞ(ə) - Döşəmə/ döşənmə. ƏFSURDƏ (f) - Bürüşmüş/ sol- ğun/ ruhdan düşmüş. ƏFŞAN (f) - Səpən/ səpələyən/ saçan.
ƏFŞİRE/FŞÜRƏ (f) - Şirə/ cöv- hər.
ƏFVAC (ə) - Dəstələr/ bölüklər. ƏFZƏL (ə) - Artıq/ daha artıq. ƏĞYAR (ə) - Yadlar/ özgələr ƏHBAB (ə) - Dostlar/ sevimli/ is- təkli.
ƏHİBBA (ə) - Dost. ƏHNA (ə) - Oğullar. 465
MİRZƏ İSMAYIL QASİR - 210 ƏHYA (ə) - Dirilmə/ yeniləşmə/ bərpa etmə. ƏXBƏR (ə) - Xəbər. ƏXTƏR (ə) - Ulduz/ bəxt/tale. ƏİMMƏ (ə) - İmamlar/ ruhani şəxslər. ƏKRƏM (ə) - Kəramətli. ƏQD (ə) - Bağlama/ qurma/ tərtib etmə/ təşkil etmə/ nigah/ kəbin kəsmə.
bayraqlar. ƏLƏF (ə) - Quru ol/saman. ƏLFAZ (ə) - Sözlər/ ifadə. ƏLFƏRAQ/ƏLFİRAQ (ə) - Ayrı- lıq/ hicran. ƏLHƏQQ (ə) - Doğrusu/ həqiqə- tən/ doğrudan. ƏLİF (ə) - Ülfət edən/ aşna/ dost/ düzbədən/ qədd-qamət. ƏLQAB (ə) - Ləqəblər. Ə’MAL (ə) - İşlər/ əməllər. ƏMİRÜLMÖMİNİN (ə) - Mö- minlər əmiri. ƏMMAR (ə) - Əmr edən/ çağıran. ƏMVAC (ə) - Ləpələr/ dalğalar. ƏMVAL (ə) - Mallar. ƏMVAT (ə) - Meyitlər. ƏNASİR (ə) - Ünsürlər. ƏNBAN (f) - Yol dağarcığı/ dəri/ meşin.
ƏNBAR (f) - Orta/ şərik. ƏNBƏR (ə) - Kaşalot adlı heyva- nın ifrazından hasil edilən gözəl ətir.
bilər.
ƏNCAM (f) - Son/ nəhayət/ aqibət ƏNDAZ (f) - Orta/ şərik. ƏNDƏLİB (ə) - Bülbül. ƏNDƏR (f) - İçərisində/ içində. ƏNDİŞƏ (f) - Düşüncə/ fikir/ dərd/ qayğı/ maraq. ƏNDUH (f) - Qəm/ qüssə/ kədər/ qayğı.
ƏNDÜŞTHÜMA (f) - Barmaqla göstəriləcək dərəcədə məşhur/ diqqəti cəlb edən.
həmdəm.
ƏRAQ (ə) - Tər/ araq. ƏRBAB (ə) - Yiyə/ sahib/ mül- kədar.
ƏRBƏ (ə) - Dörd. ƏRCÜMƏN (ə) - Məclis/ cəmiy- yət/ toplanış ƏRMƏQAN (f) - Hədiyyə. ƏRSƏ (ə) - Meydan/ düzən. ƏRŞ (ə) - Qüllə/ taxt-tac/ ən üca yer/ göy/ səma. ƏRUS (ə) - Gəlin.. ƏRZƏL (ə) - Ən rəzil/ çox alçaq adam.
ƏSB (f) - At. ƏSBAB (ə) - Paltarlar ƏSƏL(ə) - Bal. ƏSĞƏR (ə) - Daha kiçik/ ən kicik. ƏSHAB (ə) - Sahiblər/ tərəfdarlar/ müsahiblər/ həmsöhbətlər. ƏSHƏB (ə) - Ağımtıl. ƏSHƏL (ə) - Daha hasan/ çox asan.
ƏSNA (ə) - Ara/ aralıq/ an. ƏSRAR (ə) - Sirlər. ƏŞHƏR (ə) - Sənət yoldaşı/ həm- məslək/ oyun yoldaşı/ düşmən/ rə- qib.
466
MİRZƏ İSMAYIL QASİR -210 ƏŞK (f) - Göz yaşı. ƏTA (ə) - Vermə/ veriş/ bağış- lama/ bəxşiş. ƏTFAL (ə) - Tifillər/ uşaqlar/ co- cuqlar.
ƏTİBBAXANƏ (ə+f) - Həkim- xanə.
ƏUMMƏ (ə) - İmamlar. ƏVAM (ə) - Adi xalq kütləsi/ xalqın savadsız hissəsi. ƏVAR (ə) - Eybəcərlik/ çirkinlik. ƏVƏLLA (ə) - İanə edilmiş əmlak üstündə nəzarət/ bir adamın dost- luğunu qazanmaq üçün təşəbbüs.
manə/ dövr. ƏYYİHƏNNAS (ə) - Ey adamlar/ ey camaat. ƏZ (f) - ...dan/ ...dən. ƏZBƏS (f) - O qədər ki. ƏZİMÜŞŞƏN (ə) - Şəni böyük olan/ dərəcəsi yüksək olan. ƏZRA (ə) - Bakirə/məşuqə. ƏZRƏQ (ə) - Göy rəng/mavi. Yüklə 6,56 Mb. Dostları ilə paylaş:
|