Q
QAİL (ə) - Deyən/ söyləyən/ ina-
nan/ etiraf edən.
gətirən/ yola çıxan/ yola düşən/elçi
QAFİYƏPƏRDAZ (ə) - Qafiyə
düzəldən/ qafiyə uyduran/ qafiyə-
baz/ şair.
QAFİL (ə) - Qayıdan/ bağlayan/
xəbərsiz/ diqqətsiz/ etinasız.
QALİB (ə) - Üstün gələn/ qələbə
çalan/ daha qüvvətli.
QASİD (ə) - Məktub aparıb
QAYƏT (ə) - Son/ nəhayət/ axır/
nəticə/ məqsəd/ hədd/ dərəcə/ çox/
çoxlu
QAYİB (ə) - Hazır olmayan/
gözdən uzaq olan/ harada olduğu
məlum olmayan.
QAYİBANƏ (ə+f) - Qiyabi.
QAZ (f) - Yarım dinar qiymətində
pul.
QEYBAN (ə+f) - Qeybi bilən/
qeybdən xəbər verən/ gələcəkdə
olan hadisələri xəbər verən.
QƏBA (ə) - Üst paltar.
QƏBİH (ə) - Pis/ çirkin/ yara-
şıqsız/ yöndəmsiz/ pis/ yaramaz.
QƏDD (ə) - Boy/ qamət.
QƏFLƏT (ə) - Xəbərsiz.
QƏHR (ə) - Qəzəb/ hirs/ hiddət/
zorlama/ tabe olma/ dilxorluq/
pərtlik.
QƏLLƏ (ə) - Taxıl/ arpa-buğda.
QƏMƏR (ə) - Ay.
QƏMFƏZA (ə+f) - Qəm artıran/
qəm gətirən.
QƏNDİL (ə) - Çıraq/ çıl-çıraq/
sünbül kimi sallanmış çiçək/ alma
növü.
QƏNİ (ə) - Varlı/ dövlətə malik/
zənqin.
QƏSƏM (ə) - And/ and içmə.
QƏT (ə) - Kəsmə/ biçmə/ ayırma/
üzmə/ qırma/ ayırd etmə.
QƏVAYİD (ə) - Qaydalar.
QƏVAL (ə) - Danışıq/ uzunçu/ na-
ğılçı/ nağıl/ söyləyən.
QƏZAL (ə) - Ceyran balası/ buy-
nuzları hələ çıxmayan ceyran/
gözəl.
QIRTAS (ə) - Yazılacaq ağ kağız.
QİSSƏ (ə) - Hekayə/ povest.
QİT’Ə (ə) - Parça/ hissə/ qism/ öl-
kə/ məmləkət/ azı iki beytdən
ibarət şeir parçası.
QİYAS (ə) - Tutuşdurma/ müqa-
yisə/ bənzətmə/ ölçü/ müqayisə
nəticəsi.
QOFTİ KU (f) - Söhbət/ danışıq.
QÖVL (ə) - Söz/ danışıq/ söz ver-
mə/ vəd etmə.
QUL/ĞUL (ə) - Qulyabani.
QULAM (ə) - Oğlan/ oğlan uşağı/
qul/ kölə..
QÜLLƏ (ə) - Təpə/ zirvə.
QÜLÜ (ə) - Qəlblər/ könüllər/
ürəklər.
QÜRS (ə) - Dairəvi şey/ girdə şey.
QÜTR (ə) - Ölkə/ tərəf.
QÜVVƏ (ə) - Zor/ güc/ bacarıq/
istedad/ hiss/ duyğu/ quvvətlər
475
MİRZƏ
İSMAYIL QASİR - 210
L
LAF (f) - Söz/ danışıq/ söhbət/ boş
laqqırtı /boş danışıq/ çərənçilik/
boşboğazlıq.
LA’LA (ə) - Parlaq/ parlayan/ ci-
lalı.
LALƏGUN (f) - Lalə kimi qırmızı.
LAM (ə) - Ərəb əlifbasında hərif
adı/ qocalmış/ beli bükülmüş.
LAMƏHALƏ (ə) - Yersiz/ istər-
istəməz/ şübhəsiz/ labud/ heç
olmazsa.
LAT (f) - Fağır/ yoxsul/ səfil/ lüt.
LAT (ə) - İslamdan qabaq ərəb-
lərin ibadət etdikləri bütlərdən
birinin adı.
LAYƏ’QƏL (ə) - Ağlı başında ol-
mayan/ ağılsız/ divanə/ dəli.
LEYK (f) - Lakin.
LEYL (ə) - Gecə.
LƏALU (ə) - İncilər/ dürlər.
LƏB (f) - Dodaq/ kənar/ sahil/
qıraq.
LƏBBADƏ (ə) - Üstdən geyilən
uzun paltar /xalat.
LƏBİB (ə) - Ağıllı/ müdrük/ hik-
mətli.
LƏBRİZ (f) - Dolu/ kənarlarından
tökülənə qədər dolu.
LƏC (ə) - Tərslik/ kəclik/ inad
etmə.
LƏFZ (ə) - Söz/ kəlmə/ deyiliş/
tələffüz.
LƏFZİ (ə) - Həfi/ eyni/ düz/ əsil/
həqiqi.
LƏĞV (ə) - Boş/ bihudə söz/ səhv/
yanlış/ yanılma.
LƏHM (ə) - Ət.
LƏHZƏ (ə) - Bir baxış/ bir nəzər/
bir kərə göz qırpma/an.
LƏİM (ə) - Alçaq/ rəzil/ xəsis/
simic.
LƏİN (ə) - Məlun/ lənətlənmiş.
LƏ’L (ə) – Al rəngli qırmızı daş/
al qırmızı.
LƏNG (f) - Topal/ axsaq/ durma/
dayanma/ gecikmə.
LƏŞKƏR (f) - Ordu/ qoşun.
LƏVƏND (f) - Özbaşına/ əyyaş/
əxlaqsız/ səfil/ macəraçı/ gözəl/
qəşəng.
LİBAS (ə) - Paltar/ geyim.
LIG (f) - Palçıq/ lehmə.
LİHAF (ə) - Yorğan.
LİQA (ə) - Üz/ çöhrə/ sima/ görüş-
mə/ qovuşma.
LİLLAHÜLHƏMD (ə) - Allaha
şükür.
LÖ’LÖ (ə) - İnci/ dürr.
LÖVN (ə) - Rəng/ boya/ növ/ çe-
şid.
LÜBAB (ə) - Bir şeyin seçilmişi/
xalisi.
LÜTF (ə) - Mehribanlıq/ yumşaq-
lıq/ ehsan/ kərəm/ yaxşılıq.
476
MİRZƏ
İSMAYIL QASİR - 210
M
MADDƏ (ə) - Çey/ əşya/ çirk/
irin/ əsas/ cövhər/ maya.
MAH/MƏH (f) - Ay/ təqvim ayı.
MAHƏZƏR (ə) - Hazır olan/
hazırda olan.
MAHRU (f) - Ay üzlü/ ay görü-
nüşlü/ aybəniz.
MALİK (ə) - Yiyə/ sahib/ sahib-
kar/ torpaq sahibi/ mülkədar.
MANƏND (f) - Bənzər/ oxşar/
misl/ tay/ kimi.
MAR (ə) - İlan.
MASİVA (ə) - ...başqa/ ...öz-
gə/ ...qeyri/ ...səvayi/ ...müstəs-
na/ ...müstəsna olaraq.
MAZİ (ə) - Keçən/ keçmiş zaman.
MEHR (f) – Günəş/ gün/ sevgi/
məhəbbət.
MERAS (ə) - Çıxılacaq yer/ nər-
divan/ göyə çıxma.
MƏAD (ə) - Qayıtma/qayıdış yeri.
MƏ’BƏR (ə) - Keçiləcək yer/ ke-
çid/ yol/ ümumi küçə.
MƏ’BUD (ə) - Allah/ ibadət olun-
an/ bütpərəstlərin ibadət etdiyi büt
və hər hansı bir cism.
MƏDAYEH (ə) - Təriflənmə/ tərif
etmə/ tərifləmə şeri/ mədhiyyənin
bir növü.
MƏDD (ə) - Uzatma/ uzanma/
yayma/ döşəmə.
MƏDDAH (ə) - Tərifləyən/ mədh
edən/ mədhiyyə yazan.
MƏDƏD (ə) - Kömək/ yardım.
MƏDFƏN (ə) - Gor/ qəbir/ qəbri-
stan.
MƏDİH (ə) - Mədh olunmağa
layiq/ mədhnamə/ tərif mənalı şeir/
qəsidə.
MƏDRƏK (ə) - Sübut sənədi/
sübut ola biləcək yazılı material.
MƏCAZ (ə) - Keçid/ keçmə/ bo-
ğaz/ kinayəli/ eyhamlı.
MƏ’CƏR (ə) - Üz örtüyü.
MƏCHUL (ə) - Bilinməyən/ na-
məlum.
MƏCMƏR (ə) - Manqal/ bu-
xurdan.
MƏCMU (ə) - Toplanmış/ yiğıl-
mış/ ümumi/ümumi yekun.
MƏCRUH (ə) - Yaralı/ yaralan-
mış/ ləkələnmiş/ biabır edilmiş eti-
mada, etibara layiq görülməyən.
MƏ’CUN (ə) - Pasta/ qəndlə mey-
və şirəsindən hazırlanmış şirniy-
yat/ xəlitə/ qarışıq/ xəmir/ mürək-
kəb maddələr qarışığı/ dadlı/ ləz-
zətli/ yeməli.
MƏFLUK (ə) - Fəlakətə tutulmuş/
fəlakət/ zədə/ yarıq/ çox qoca/ qo-
calıqdan əldən düşmüş.
MƏĞZ (ə) - Beyin/ ilik/ iç/ ləpə/
ağıl/ cövhər.
MƏĞUŞ (ə) - Qarışıq/ saxta/ qa-
rışıqlıq/ şuluqluq.
MƏĞMUM (ə) - Qəmli/ qüssəli/
tutqun/ buludlu.
MƏĞRUZ (ə) - Borclu.
MƏH (f) - Ay.
MƏHBU (ə) - Sevimli/ sevilmiş
dost.
MƏHCUR (ə) - Uzaqlaşmış/ uzaq-
da qalmış/ ayrı düşmüş/ yaddan
477
MİRZƏ
SMAYIL QASİR - 210
çıxmış/ unudulmuş/ köhnəlmiş/
atılmış/ tərk edilmiş.
MƏHCURİ (ə) - Uzaqlıq/ ayrılıq.
MƏHƏK (ə) - Gümüş və qızılın
əyyarını yoxlamaq üçün xüsusi
daş/ bir şeyin cinsini və dəyərini
göstərən/meyar/ həyat sınağı.
MƏHFİL (ə) - Yığıncaq yeri/ top-
lanmış heyət/ məclis/dərnək.
MƏHLİKƏ (ə) - Təhlükəli yer/
qorxulu yer/ təhlükə/ qorxu/ xətər.
MƏHPEYKƏR (f) - Ay bədən/
çöhrə.
MƏHŞƏR (ə) - Çaxnaşma/ mə
rəkə/ vəlvələ/ hay-kuy/ həngamə/
ölülərin dirilib yığılacağı yer/ çox
qələbəlik/ basırıq/ izdihamlı/ izdi-
ham/ yığın/ dəstə/ güruh.
MƏHVƏŞ (f) - Ay kimi/ aya
bənzər.
MƏHZ (ə) - Xalis/ səda/ saf/ ötrü/
uğrunda/ üçün.
MƏHZUN (ə) - Qəmli/ kədərli.
MƏXDUM (ə) - Ağa/ başçı/ iş bu-
yuran/ sahibkar.
MƏXLUQ (ə) - Yaradılmış/ xalq.
MƏXMUR (ə) - Məst/ sərxoş/ kef-
li/
sərxoşluqdan
xumarlanan/
sərxoş gözü kimi süzgün baxan
göz/ xumar.
MƏQAL (ə) - Söyləmə/ söz/ möv-
zu/ atalar sözü/ məsəl/ zərb
məsələ.
MƏQBƏR (ə) - Qəbir/ məzar/
qəbristan/ məzarlıq/ mavzoley.
MƏQBUL (ə) - Alınan/ qəbul
olunan/ hamı tərəfindən təsdiq
olunan/ xoşa gələn/ göyçək/
qəşəng.
MƏQSUD (ə) - Niyyət olan/ arzu
edilən/ niyyət edilmiş/ arzu edil-
miş/ məqsəd.
MƏ’QUL (ə) - Ağılkəsən/ ağla-
gələn/ ağlın qəbul etdiyi/ ağıl ilə
bilinən/ çox ağıllı/ ağıl ilı təsbit
olunan.
MƏKƏS (ə) - Əksolunan yer/
surətin əks etdiyi yer.
MƏKR (ə) - Hiylə/ aldatma/
biclik.
MƏ’LAİK (ə) - Mələklər.
MƏLAL (ə) - Usanma/ sıxılma/
təngə gəlmə/ hüzn/ kədər/ qəm.
MƏLAM (ə) - Tənə/ sərki/ mə-
zəmmət/ töhmət.
MƏLCƏ (ə) - Sığınacaq yer/
sığınaq/ pənahgah.
MƏLHUZ (ə) - Nəzərə çarpmış/
görünmüş/ gözə dəymiş/ təsəvvürə
gətirilmiş/ təsəvvür olunmuş.
MƏLİH (ə) - Duzlu/ gözəl/ gö-
zəşirin.
MƏ’LİN (ə) - Lənətə gəlmiş/
lənətə dücar olmuş/ lənətlənmiş.
MƏ’LUM (ə) - Müzd/ haqq/ ay-
dın/ aşkar/ bilinən.
MƏMDUH (ə) - Tərif edilmiş/
öyünmüş.
MƏN (ə) - Kim ki/ kim/ki/ hansı
ki.
MƏN (ə) - Qadağan etmə/ qaba-
ğını saxlama/ buraxmama.
MƏNİ (ə) - Lovğalıq/ mənlik/
eqoizm.
MƏ’Nİ/MƏ’NA (ə) - Məzmun/
mövzu/ məsələ/ səbəb.
MƏNZUR (ə) - Baxılan/ nəzər sa-
lınan/ nəzərdə tutulan/ məqsəd/
niyyət/ həyat təcrübəsi.
478
MİRZƏ
İSMAYIL QASİR - 210
MƏRA (ə) - Otlaq.
MƏRATİB (ə) - Mərtəbələr.
MƏRDUM (f) - İnsan/ adam/
bəşər.
MƏRDUMƏK (f) - Göz bəbəyi.
MƏRƏZ (ə) - Xəstəlik/ naxoşluq/
dərd/ bəla.
MƏRHƏBA (ə) - Əhsən/ afərin/
xoş gəldiniz/ salam.
MƏ’RİFƏT (ə) - Bilik/ elm/
hünər/ ustadlıq/ məharət/ tanışlıq/
dostcasına əlaqə.
MƏRİZ (ə) - Xəstə/ naxoş.
MƏ’RUF (ə) - Bilinən/ məlum
olan/ tanıyan/ məşhur/ hər kəsin
bildiyi şey.
MƏ’RUZ (ə) - Üzürlü/ səbəbli.
MƏSAF (ə) - Müharibə meydanı/
döyüş meydanı/ döyüş/ vuruş.
MƏSAİL (ə) - Məsələlər.
MƏSDƏR (f) - Mənşə/ mənbə.
MƏ’SİYƏT (ə) - Günah.
MƏSMU (ə) - Eşidilmiş.
MƏSTANƏ (f) - Sərxoşcasına/
sərxoş kimi.
MƏS’UD (ə) - Xoşbəxt.
MƏŞAMƏ (ə) - Qoxu orqanı/ bu-
run.
MƏŞRƏB (ə) - İçilən yer/ içki
qabı/ xasiyyət/ həvəs/ meyl/ naxır
bulağı.
MƏTA (ə) - Mal/ əmtəə/ maya/
sərmayə.
MƏTAL (ə) - Günəşin və ya başqa
ulduzların çıxması/ qəzəlin ilk
beyti.
MƏTLƏB (ə) - İstənilən/ tələb
edilən/ arzu edilən/ alacaq/ borc-
ludan istənilən.
MƏVA (ə) -Məskən/ mənzil/ yurd.
MƏVALİD (ə) - Dağılmış/ dağı-
lan/ məhsul/ doğulma/ doğulma
yeri.
MƏZHƏR (ə) - Görünən yer/ gö-
rünüş/ surət.
MƏZİD (ə) - Artma/ çoxalma/ art-
mış/ çoxalmış/ böyümüş.
MİSAQ (ə) - Əhd/ peyman/ söz-
ləşmə/ vəd etmə.
MİSL (ə) - Bənzər/ oxşar.
MİŞK (f) - Müşk.
MİŞKİN (f) - Müşklü/ müşk qoxu-
lu/ müşk rəngli/ qara.
MİYAN (f) - Bel/ orta/ ara.
MİZAN (ə) - Ölçü/ meyar/ tərəzi/
vəzn/ çəki.
MİZƏBAN/MİZBAN (f) - Qonaq
qəbul edən ev sahibi/ qonaqlıq ve-
rən/ qonaq sevən.
MÖHR (ə) - Möhür/ damğa.
MÖVC (ə) - Dalğa/ ləpə.
MÖVLA (ə) - Sahib/ yiyə/ cənab/
ağa/ köləlikdən yaxud təhkimçilik-
dən azad olunmuş/ hami/ havadar.
MÖVLİD (ə) - Doğulma/ doğulma
yeri/ doğulma zamanı.
MÖ’TAD (ə) - Adət eilmiş/ vərdiş
edilmiş.
MÖ’TƏBƏR (ə) - Etibarlı/ nüfuz-
lu/ hörmətli/ sözükeçən/ doğru/
düzgün/ inandırıcı.
MÖVSUF (ə) - Təsvir edilmiş/
müəyyən bir sifətə malik olan.
MÖVZUN (ə) - Biçimli/ yaraşıqlı/
vəznli/ ahəngli/ ritmli/ mütənasib/
üyğun/ çəkilmiş/ öıçülmüş/ sərxoş/
məst/ xumarlanmış.
MUĞ (f) - Atəşpərəst/ maq/ yol
göstərən/ öndə. gedən/ meyxanaçı/
meyxana sahibi.
479
MİRZƏ
İSMAYIL QASİR - 210
MÜĞİLAN (f) - Akasiya ağacı.
MUMİYA (ə) - Hər cür dərdi sa-
ğaldan əfsanəvi dərman/ çox zəif
və saralmış adam haqqında.
MUNİS (ə) - Hər kəsə isinən/
ünsiyyət edən/ adama yovuşan/
istiqanlı adam/ adamdan qaçma-
yan, ələ oyrəşən heyvan.
MUR (f) - Qarışqa.
MUŞ (f) - Siçan.
MÜBAH (ə) – İzin verilmiş/ müm-
kün ola bilən.
MÜBHƏM (ə) - Qeyri-müəyyən/
aydın olmayan/ müxtəlif cür başa
düşülən.
MÜBTƏL (ə) - Giriftar/ düçar/
aşıq/ vurulmuş.
MÜCƏSSƏM (ə) - Cismani olan/
vacudu olan/ gövdəli/ canlanmış
bir şey.
MÜCRİM (ə) - Günahkar/ təq-
sirkar
MÜDAM (ə) - Daim/ həmişə/ arası
kəsilmədən/çaxır/şərab.
MÜDDƏ/MÜDDƏ(ə) - Dava olu-
nan şey/ iddiaya səbəb/ iddia/
tələb/ fikir/ tezis.
MÜDDƏİ (ə) - İddia edən adam/
iddiaçı/ haqsız yerə bir şeyi tələb
edən/ rəqib.
MÜDƏLLƏL (ə) - Dəlil ilə isbat
olmuş/ əziz-xələf/ ərköyün
MÜDƏVVƏR(ə) - Girdə/ dəyirmi.
MÜƏLLƏM (ə) - Qəmgin/ qəm-
lənmiş/ kədərlənmiş.
MÜƏTTƏL (ə) - Yubadılmış/
bənd edilmiş/ tərk edilmiş/ atılmış/
işsiz/ boş qalmış/ çaş-baş qalmış.
MÜƏTTƏR (ə) - Ətirlənmiş/ətirli.
MÜƏZZƏM (ə) - Böyük/ mühüm/
əhəmiyyətli.
MÜƏZZİN (ə) - Azan verən/
azançı.
MÜFTİ (ə) - Hüquq məsələləri
üzrə fətva qərarı cıxaran/ ruhani
adam/ şəxs.
MÜHBUD (ə) - Sevgili/ sevilmiş/
dost.
MÜHƏQQİR(ə) - Təhqir olun-
muş/ alçadılmış/ alçaq/ xar/ az
qiymətli/ alçaq növdən olan.
MÜHƏRRİK (ə) - Oynadan/ ye-
rindən tərpədən/ hərəkətə gətirən/
təbrik edən/ qızışdıran.
MÜHƏYYA (ə) - Hazırlanmış/ tə-
darük edilmiş.
MÜXALİF (ə) - Zidd/ əks/ uyğun
olmayan/ məqsədə uyğun olma-
yan/ klassik muğam adı.
MÜXƏMMƏR (ə) - Mayalanmış/
turşuyub qabarmış xəmir.
MÜXLİS (ə) - Səmimi olan/ səmi-
mi/ xalis olan/ xalis.
MÜXTAR (ə) - Seçilmiş/ imtiyaz-
lı/ ixtiyarlı olan/ ixtiyarı əlinə alan/
müstəqil.
MÜXTƏ (ə) - Pozğun/ pozulmuş/
qarışmış.
MÜJGAN (f) – Kipriklər.
MÜQARİB (ə) - Yaxınlaşan/ ya-
xın olan.
MÜQƏDDƏR (ə) - Təyin olun-
muş/ miqdarı müəyyən olunmuş/
söylənilməyib
söz
gəlişindən
anlaşılan/ Allah tərəfindən insanın
alnına yazılan.
MÜQƏƏR (ə) - Qraqdan ortaya
doğru çuxurlaşan qab/ qəliz/ təm-
təraqlı ifadə.
480
MİRZƏ
İSMAYIL QASİR - 210
MÜQƏRRƏR (ə) - Qərarlaşdırıl-
mış/ qərar verilmiş/ hazır/ söy-
lənilmiş.
MÜQƏŞŞƏR (ə) - Qabığı soyul-
muş/ soyulmuş/ qabıqdan təmiz-
lənmiş.
MÜQTƏD (ə) - Təqlid edilən
adam/ dalınca gedilən adam/
rəhbər/ başçı.
MÜZƏYYƏN (ə) - Bəzənmiş/ zi-
nətli/ bəzəkli.
MÜZMƏR (ə) - Gizli/ örtülü.
MÜZTƏR (ə) - Məcbur/ naçar/ sı-
xıntılı/ sıxıntıya düşmüş/ təngə
gətirilmiş.
MÜZTƏRİB (ə) - Qızışmış/ həya-
canlanmış/ rahatsız/ nigaran qalan/
aydın olmayan/ dolaşıq/ qarmaqa-
rışıq/ iztirablı yuxu/ bulanlıq su/
əyri-üyrü/ kələ-kötür yol.
MÜİN (ə) - Köməkçi/ yardım
edən/ kömək/ arxa.
MÜKƏDDƏR (ə) - Kədərli/ qəm-
li/ məhzun/ bulandırılmış/ bulanıq.
MÜKƏRRƏM (ə) - Möhtərəm/
hörmətli/ səxavətli/ əliaçıq/ co-
mərd.
MÜLAQAT (ə) - Görüş/ görüşmə/
birləşmə/ qovuşma/ müsahibə.
MÜLHƏM (ə) - İlhama gəlmiş/ il-
hamlanmış.
MÜMƏYYƏZ (ə) - Aydın/ fərq
qoyan/ yaxşını pisdən seçən/ yox-
layan.
MÜMSİK (ə) - Simic/ xəsis.
MÜMTAZ (ə) - Başqalarından
ayrılmış/ seçilmiş/ fərqli tutulan/
imtiyazlı.
MÜNAFİQ (ə) - İkiüzlü/ riyakar/
ikitirəlik.
MÜNDƏRİS (ə) - Əsəri qalma-
mış/ geyilib dağılmış/ sürtülüb.
MÜNCƏRR (ə) – Bir tərəfə çəki-
lən/ sürüklənən/ sürünən/ axıra ça-
tan/ nəticələnən/ nəhayəti olan.
MÜNƏVVƏR (ə) - Nurlandıran/
işıqlandıran/ işıqlı/ nurlu/ palaq.
MÜNKİR (ə) – İnkar edən/ danan/
inanmayan/ inamsız.
MÜNTƏZİR (ə) - Gözləyən/ inti-
zar çəkən/ uman/ ümid bəsləyən.
MÜRACƏT (ə) - Geri dönmə/ qa-
yıtma/ baş çəkmə/ xitab etmə/
demə.
MÜRDAB (f) - Ölü su/ bataqlıq.
MÜRDƏ (f) - Ölü.
MÜRƏKKƏB (ə) - Bir neçə ünsür-
dən ibarət olan/ qurma/ düzəldil-
miş/ qatışıq/ çernil.
MÜRĞ (f) - Quş.
MÜRMİD (ə) – Yol göstərən/ rəh-
bər/ nəsihətçi/ bələdçi.
MÜRTƏKİB (ə) - Pis və yaraşmaz
işlər görən/ günaha və cinayətə əl
atan.
MÜRTƏZA (ə) - Bəyənilmiş/
seçilmiş.
MÜRÜVVT (ə) - Mərdlik/ co-
mərdlik/
insaniyyət/
insana
yaraşan sifət/ mərhəmət/ şəfqət.
MÜSAHİB (ə) - Söhbət edən/
həmsöhbət.
MÜSƏDDƏR (ə) - Əvvələ salın-
mış/ önə keçirilmiş.
MÜSƏLLA (ə) - Namaz qılmaq/
dua oxumağa məxsus yer.
MÜSƏLLƏS (ə) - Üçlü/ üçqat/ üç
şeydən ibarət/ üçbucaq/ üç qism-
dən düzəldilmiş.
481
MİRZƏ
İSMAYIL QASİR - 210
MÜSƏMMA (ə) - Adlandırılmış/
adlanan.
MÜSƏMMƏMÜ(ə) - Qət edilmiş/
qəti surətdə qərar verilmiş.
MÜSTƏCAB (ə) - İstəyi yerinə
yetirilən/ xahişi qəbula keçən
MÜSTƏĞRƏQ (ə) - Dolmuş/ qərq
olmuş/ suya batmış.
MÜSTƏHQQ (ə) - Layiq/ layiq
olan/ ehtiyacı olan/ ehtiyaclı.
MÜSTƏHKƏ (ə) - Möhkəmləndi-
rilmiş/ bərkidilmiş/ möhkəm/ bərk.
MÜSTƏHSƏN (ə) - Bəyənilən/
xoşa gələn.
MÜSTƏHZAR (ə) - Çağırılmış/
dəvət edilmiş/ hazırlanmış/ tədarük
olunmuş/ xatırlanan/ yadda saxla-
nan/ xəbərdar/ agah edilmiş.
MÜSTƏQBƏL (ə) - Gələcək/ irə-
lidə olan/ gələcək zaman.
MÜSƏLSƏL (ə) - Silsiləli/ silsilə
şəklində olan/ zəncir kimi bir
birinə bağlı olan/ bitişik/ arası
kəsilməz.
MÜŞƏXXƏS (ə) - Şəxsiyyəti bəlli
edilmiş/ tanınmış/ seçilmiş/ müəy-
yən edilmiş.
MÜŞƏVVƏŞ (ə) - Təşvişli/ izti-
rablı/ həyəcanlı/ qarışıq/ qarma-
qarışıq/ anlaşılmayan/ dolaşıq.
MÜŞ’ÜŞ/MÜŞ’İR (ə) - Bildirən/
xəbər verən.
MÜŞTAQ (ə) - Arzulayan/can
atan/ həsrət çəkən.
MÜTABİQ (ə) - Uyğun.
MÜTALİB (ə) - Haqqını istəmə/
tələb etmə/ iddia.
MÜTƏARİF (ə) - Hamıya bəllı
olan/ hamı tərəfindən bilinən/
hamı tərəfindən qəbul edilən.
MÜTƏHHƏR (ə) - Pak/ pakizə/
təmiz.
MÜTƏKƏBBİRDÜ (ə) - Təkəb-
bürlü/ lovğa.
MÜTƏNTƏN (ə) - Təntənəli/ dəb-
dəbəli/ calalı.
MÜTƏRCƏM (ə) - Tərcümə edil-
miş.
MÜTƏRCİM (ə) - Tərcümə edən.
MÜTƏSƏRRİF (ə) - Yiyələnən/
sahib olan/ özünə mal edən/ yiyə/
sahib.
MÜTƏSƏVVİR (ə) - Təsvir olu-
nan/ təsvirə gələn.
MÜTƏVAZE (ə) - Təvazölü/ təva-
zökar.
MÜTRÜB (ə) - Çalğıçı/ sazandar/
xanəndə/ rəqs edə-edə mahnı
oxuyan.
Dostları ilə paylaş: |