Süd məhsullarının mikrobiotası. Əsas süd məhsullarına turşsüd məhsulları,
kərə yağı, marqarin, pendir aiddir.
Bolqar qatığı. Bu, pasterizə edilmiş südə Bact.bulgarium və Streptococcus
lactis kulturalarından alınmış təmiz bakterial maya (çalası) əlavə etməklə
hazırlanır. Maya əlavə edilmiş süd 35C temperaturada 4-6 saat müddətində qatığa
çevrilir. Süd sənayesində südə mayanı çox əlavə etməklə və 55C temperaturada
yetişdirməklə, qatığın hazırlanma müddətini qısaldırlar (2-3 saatdan sonra süd
laxtalanır).
Asidofilli qatıq (asidofilin). Tərkibinə görə bolqar qatığına çox yaxındır.
Fərq ondadır ki, mayanın tərkibində bolqar çöpü əvəzinə asidofil çöpləri
(Bact.acidophylum) olur. Asidofil çöpləri əsas xassələrinə görə bolqar çöpünə
oxşar olsa da, bir sıra xüsusiyyətlərinə görə ondan fərqlənir.
Asidofilli süd. Bu məhsul asidofilli qatıqdan fərqli olaraq, ancaq asidofil
çöplərinin təmiz kulturasından alınır. Südü pasterizə edib, 40-42C soyutduqdan
sonra, ona asidofil bakteriyalarından alınmış təmiz maya əlavə edilir və qarışıq 6-8
saat həmin temperaturada saxlanılır. Yaxşı asidofilli süd müəyyən dərəcədə
laxtalanmalıdır. Həmin süd xoşagələn turşməzə və ətirli olmalıdır.
Asidofilli süddən və qatıqdan tibb sahəsində və heyvandarlıqda, mədə-
bağırsaq xəstəlikləri zamanı profilaktika və müalicə məqsədi ilə istifadə edilir.
Kefir. Bu məhsul isə südün xüsusi maya (kefir dənələri) ilə mayalanması
(çalınması) nəticəsində alınır. Kefir dənəsi sarımtıl-qəhvəyi rəngdə və sancaq başı
135
böyüklüyündə olur. Tərkibi süd zülalından, süd turşusu bakteriyalarından,
(Streptococcus lactis caucasicus, Streptococcus citrovorus və s.) qıcqırdıcı göbələk
– Torula kephir və südü peptonlaşdıran çöplərdən (proteus qrupu) ibarətdir.
Süd və süd məhsullarının gigiyenası
Kütləvi qidalanma üçün əsas etibarilə inək südündən istifadə olunur. Belə
süddə orqanizm üçün lazım olan bütün qida maddələri həll olmuş vəziyyətdə, yaxud
narın dispers halda toplandığından asan və yaxşı mənimsənilirlər (95-98%). Süd və
süd məhsullarını heç bir şeylə əvəz etmək olmaz, xüsusən uşaqlar, xəstələr və yaşlı
adamlar üçün onlar çox lazımdır. Südü çox yüksək qiymətləndirən və ona «təbiətin
özünün bişirdiyi xörəkdir» deyən İ.P.Pavlov göstərirdi ki, «süd üçün iştaha lazım
deyil, halbuki başqa qidalar iştahasız həzm olunmur», «südün həzm edilməsinə çox
az qüvvə sərf olunur».
Südün tərkibi heyvanın növündən, cinsindən, yemindən, sağım dövründən,
saxlanma şəraitindən və bir çox başqa amillərdən asılıdır.
İnək südünün quru qalığı 12,5%-dir ki, bunun da təxminən 3,3%-i bioloji
cəhətdən olduqca qiymətli zülallardan, 2,8% kazein və təxminən 0,5%
albuminlərdən ibarətdir. Süd turşuduqda kalsium kazeinat parçalanır və o
keyfiyyətini itirir. Albuminlər südün tərkibindəki ən qiymətli zülallardır. Südü
qaynatdıqda albuminlər köpük əmələ gətirib pıxtalaşırlar və qismən də qabın
dibinə çökürlər.
Süddə 3,2%-dən 5%-ə qədər, orta hesabla 3,7% miqdarda yağlar vardır ki,
onlar da o zərif emulsiya halındadır. Süd yağında lipoidlər, həll olmuş halda olan A
və D vitaminləri olduğu üçün o qiymətli yağ sayılır. Yayda sağılan və payızdakı
süddə bu maddələrin miqdarı artır.
Karbohidratlardan süddə əsasən laktoza (4,7%) olur. O isə südə azca
şirintəhər dad verir.
Süddə orqanizm üçün lazım olan bütün mineral duzlar vardır. Lakin burada
yaxşı həzm olunan kalsium daha çoxdur (120 mq%). Suda həll olan vitaminlərdən
süddə riboflavini, piridoksini, pantoten turşusunu, C vitaminini göstərmək olar.
136
Südün qəbulu həzm vəzilərinin zəif sekresiyasına səbəb olur. Buna görə də
onu mədə xorasında və hiperasid qastritlərdə tövsiyə edirlər. Südü içdikdə onun
tərkibindəki laktozanın sayəsində bağırsaqlarda çürümə proseslərini ləngidən
mikroflora inkişaf edir. Süddə natrium-xlorid azdır deyə, onu nefriti və ödemi olan
xəstələrə də içmək tövsiyə edilir. Süddə nuklein birləşmələri olmadığından, onu
həm də purin mübadiləsi pozulmuş adamlara məsləhət görmək olar. Qızdırmalı
xəstələr üçün isə süd həm yüngül yeməkdir, həm də susuzluğu yatırdır.
Süddə qanda xolesterinin miqdarını azaldan çoxlu komponentlər də vardır
(metionin, xolin, tokoferol, B qrupu vitaminləri). Qida payına süd və süd
məhsulları daxil etdikdə qidanın bioloji dəyəri xeyli artır.
Süd, eyni zamanda mikroorqanizmlərin inkişafı üçün də yaxşı mühitdir. Süd
turşusu əmələ gətirməklə laktozanı parçalayan süd turşusu streptokokkları və
çöplər südü turşudur.
Süddə patogen mikroflora törəyib artdıqda, yoluxucu xəstəliklər baş verə bilər.
Südə bağırsaq infeksiyaları və poliomielit törədiciləri xəstələrdən, batsildaşıyan
şəxslərdən, milçəklərdən keçə bilər. Habelə qabları çirkli su ilə yuduqda, südün
alınmasının, daşınmasının, emalının və paylanmasının bütün mərhələlərində ona
mikrob düşə bilər. Bu infeksiyaların törədiciləri süddən yağa, kəsmiyə, qatığa və
digər süd məhsullarına keçə bilər. Qatıqda qarın yatalağı törədiciləri 5 sutkaya
qədər, kəsmikdə 26 sutkaya qədər, yağda isə 21 sutkaya qədər sağ qalır.
Poliomielit törədicisi süd məhsullarında 3 aya qədər qalır. Difteriya və
skarlatinanın da süddən keçdiyi məlumdur.
Süd və süd məhsullarından insana vərəm də keçə bilər. Yelin vərəmində,
inəkdə açıq formalı vərəm olduqda (bu zaman heyvanın bəlğəmində və nəcisində
vərəm bakteriyaları tapılır), habelə inəyin bağırsaqlarında və ya cinsiyyət
üzvlərində vərəm olduqda, südə vərəm bakteriyaları keçir. İnəkləri sağdıqda, südü
bir qabdan başqa qaba boşaltdıqda və onun sonrakı emalında açıq formalı vərəmi
olan xəstələrdən də südə vərəm bakteriyaları keçə bilər. Vərəm bakteriyaları
turşuya davamlı olduqlarına görə, turşumuş süd məhsullarında uzun müddət
yaşayırlar. Vərəm reaksiyası müsbət olan heyvanları ayrıca naxıra qatır, onların
137
südünü isə fermalarda 85°C-ə qədər temperaturada 30 dəqiqə ərzində qızdırırlar.
Yelin vərəmi yaxud açıq formalı ağciyər vərəmi olan heyvanların südünü içmək
olmaz. Brüsellozun yayılmasında süd və süd məhsulları mühüm yer tutur.
Brüsellozla xəstə olan heyvanın südü, sağıldığı yerdə hökmən 5 dəqiqə müddətində
qaynadılır. Südü xəstəliyin klinik əlamətləri olmayan, lakin allergik reaksiyaya
müsbət cavab verən xəstə heyvanlardan aldıqda, o pasterizə olunmalıdır (70°C-də
30 dəqiqə müddətində). Ümumiyyətlə, bütün hallarda brüselloza şübhəli olan
təsərrüfatlardan alınan süd, süd zavodlarında təkrar pasterizə olunmalıdır.
Südün endemik təhlükəsini aradan qaldırmaq, onda bakteriyaların sayını
azaltmaq və südün keyfiyyətini artırmaq üçün aşağıdakı işləri görmək lazımdır:
1) fermalarda sanitariya şəraiti yaradılmalı, heyvanların sağlamlığı və
yemlənməsi üzərində ciddi baytar nəzarəti qoyulmalıdır;
2) inəkləri sağdıqda, südü saxladıqda, daşıdıqda, emal etdikdə və payladıqda
südə mikrob düşməsinə və onun çirklənməsinə yol verilməməlidir (heyvanların
yemi və dərisi, işçilərin əlləri və paltarı təmiz olmalı, qabları qaynar qələvi məhlul
ilə yuyub, sonra 0,05%-li xlorlu əhəng məhlulu ilə dezinfeksiya etməli, inəkləri
maşınla sağmalı, təzə sağılmış südü tənzifdən keçirməli, sağıcıların və südlə
təmasda olan digər şəxslərin sağlamlığı və şəxsi gigiyenası üzərində nəzarət
qoyulmalıdır;
3) təzə sağılmış südü 8°C-dən aşağı temperatura qədər soyutmalı və onu
istehlakçıya tez çatdırmaq lazımdır;
4) südü qaynatmaqla və ya pasterizə etməklə mikrobları öldürülmüş süddən
istifadə etməli. Südü qaynatdıqda mikroorqanizmlər məhv olur, lakin onun
xassələri pisləşir: albuminlərin və kalsium duzlarının bir hissəsi çökür, vitaminlər
və fermentlər parçalanır, yağ emulsiyasının dispersliyi azalır, südün dadı korlanır.
Təbii südün xassələrinin ən az dəyişməsi üçün qaynama prosesini
pasterizasiyasının hər hansı bir növü ilə əvəz edirlər: a) 65°C temperaturada 30 dəqiqə
qızdırırlar; b) 70-74°C temperaturada 10 dəqiqə qızdırırlar, yaxud v) 95°C-yə qədər
temperaturada 1 dəqiqə qızdırırlar.
138
Çoxlu miqdarda südü zərərləşdirmək üçün pasterizator adlanan xüsusi
aparatlardan istifadə edilir.
Quru süd – pasterizə olunmuş üzlü südü vakuum-kameralarda qurutmaqla
alınan, konservləşdirilmiş qiymətli yeyinti məhsuludur. Müvafiq miqdarda su ilə
qarışdırılmış quru süd məhluluna «bərpa olunmuş» süd deyilir. Bu cür süd, hətta
uşaqların qidasında belə təbii südü əvəz edir: təbii şəraitə görə südçülüyü inkişaf
etməyən rayonlarda uşaqlara bu cür süd verirlər.
Qaymağın tərkibində 20-35%-ə qədər yağ olur. O, A vitamini ilə zəngindir,
yüksək kaloriliyi və asan həzm olunması ilə seçilən yeyinti məhsuludur.
Turşudulmuş süd məhsulları. Bunlara xama, qatıq, kəsmik, asidofilli süd,
kefir, kumıs, ryajenko (çox yağlı qatıq) və s. aiddir. onları qabaqcadan pasterizə
edilmiş südü süd turşusu mikroblarından ibarət mayalarla qıcqırtmaq yolu ilə alırlar.
Bu mayalar müxtəlif növ süd turşusu bakteriyalarından və süd mayalarından, yaxud
bunların müxtəlif qarışıqlarından ibarətdir. Turşudulmuş süd məhsulları qida
məhsulu olmaqdan əlavə, həm də müalicə xassəsinə malikdirlər. Onların yaxşı dadı
olur, tez həzm olunurlar, bağırsaqlarda çürümə mikroflorasının və orqanizm üçün
zərərli mikrofloranın inkişafını ləngidirlər. Habelə süd turşusu çöpü tərəfindən
patogen mikroblara təsir edən antibiotiklər də hazırlanır. İ.İ.Meçnikov vaxtından
əvvəl qocalmanın qarşısının alınmasında turşudulmuş süd məhsullarına böyük
əhəmiyyət verirdi. Belə ki, o qocalmanın səbəblərindən birini bağırsaqlarda gedən
çürümə proseslərində əmələ gələn məhsullar tərəfindən orqanizmin «öz-özünü
zəhərləməsi» ilə izah edirdi.
Pasterizə edilmiş qaymağı qıcqırdıb ondan xama alırlar. Xammalın tərkibində
30-36%-ə qədər yağ olur, onun da qidalıq dəyəri təxminən qaymaqdakı kimidir.
Qatıq – qidalılığına görə südə yaxındır. Bir günlük təzə qatıq bağırsaqların
peristaltikasını gücləndirir və onları boşaldıcı təsirə malikdir. İki-üç günlük qatıq
isə bərkidici təsir göstərir. Süddən keçən yoluxucu xəstəliklərin və qidadan
zəhərlənmələrin qarşısını almaq üçün kütləvi iaşədə pasterizə olunmamış südü
qıcqırtmaqla alınan qatıqdan istifadə etmək qadağandır.
139
Adi qatığın təsiri ilə bağırsaqların mikroflorası dəyişir, lakin qatığın
tərkibindəki süd turşusu mikrobları bağırsaqlarda «yaşamağa» və «uyğunlaşmağa»
əlverişli şərait tapmırlar. Bununla əlaqədar olaraq, süd turşusu bakteriyalarının
insanın bağırsaqlarında yaşamağa uyğunlaşmış növlərini axtarmağa başladılar.
Nəticədə yeni doğulmuş uşaqların nəcisindən asidofil çöpü alınmışdır, hazırda
asidofilli turşudulmuş süd məhsulları almaqda bundan geniş istifadə edirlər.
Asidofil çöpü bağırsaqlarda yaşamağa uyğunlaşaraq, çürümə mikroflorası ilə
mübarizədə daha güclü təsirə malik çöpdür. Əməliyyat qabağı bağırsaqları
hazırlamaq, çürümə kolitlərinin, uşaqlarda dispepsiyaların, qəbizliklərin və başqa
xəstəliklərin müalicəsində xəstələrə asidofilli süd verilir.
Hazırda qatıq çalmaq üçün B qrupu vitaminləri, askorbin turşusu və
dizenteriya mikroorqanizmlərinin və digər mikroorqanizmlərin böyüməsini
ləngidən antibiotik maddələrlə zənginləşdirilmiş süd turşusu mikroblarından ibarət
mayalar alınmışdır.
Kefiri – pasterizə olunmuş süddən «kefir dənələri» (süd turşusu bakteriyaları
və mayaların xüsusi kompleksi) ilə qıcqırdmaqla alırlar. Onun tərkibində 96%-ə
qədər alkoqol vardır, zəif struktura, kəskin xoş dada malikdir. Qatıq, kefir və digər
turşudulmuş süd məhsulları mədədə bərk iri pıxtılaşma əmələ gətirən süddən 2-3
dəfə asan və tez həzm olunurlar. Bundan başqa süd turşusu, kalsium və fosforun
mənimsənilməsinə kömək edir ki, uşaqlar və yaşlı adamlar üçün onun böyük
əhəmiyyəti vardır.
Yağlı kəsmik və pendir – quruluşuna görə sanki qatılaşdırılmış süddür. Yağlı
kəsmiyi pasterizə edilmiş üzlü südü çürütməklə alırlar. Onun tərkibində 20%-ə qədər
yağ və 13% miqdarda kazein vardır. Yağsız kəsmikdə (üzü alınmış süddən alırlar)
cəmi 0,5% miqdarda yağ olur, lakin o kazeinlə zəngindir. Onda 16%-ə qədər kazein
olur (kazein südün tərkibində olan zülali maddədir). Kəsmiyin kazeinində çoxlu
miqdar metionin vardır ki, orqanizm ondan xolini sintez etmək üçün asanlıqla istifadə
edir. Qaraciyərin yağ infiltirasiyasının qarşısının alınmasında xolin mühüm rol
oynayır. Kəsmikdə kalsium da çoxdur (150 mq%-ə qədərdir). Kəsmiyin tərkibindəki
140
bu maddələrə görə, onu qaraciyər xəstələrinin, yaşlı adamların, hamilə qadınların,
uşaq əmizdirən anaların və uşaqların qidasına daxil etmək çox vacibdir.
Pendir – uzun müddət xarab olmadan qalır, tərkibində 25%-ə qədər zülallar,
27% süd yağları vardır, kalsium (760 mq%) və fosforla da zəngindir (420 mq%).
Kərə yağında 85% qədər qiymətli süd yağı vardır və o yüksək oraqnoleptiki
xassələrə malikdir. O, həzm yolunda tez əriyərək asanlıqla həzm olunur (95-98%).
Kərə yağı uşaqların qidalanmasında və pəhriz qidasında əvəzedilməz yağdır. 100
qr kərə yağının kaloriliyi 780 kkal-dır.
İç piyindən başqa, heyvan toxumalarından alınan bütün yağları (piyləri)
kulinariya məqsədləri üçün ancaq əridib işlədirlər. Onlar yüksək kaloriliyi (100 q-
da təxminən 930 kkal) ilə seçilirlər. Lakin tərkiblərində vitaminlər yoxdur,
doymamış yağ turşuları isə azdır. Sonuncular az miqdarda ancaq donuz piyində
olur. Bəzi məlumatlara görə, donuz piyində az miqdarda A vitamini də vardır.
Bitki yağları yüksək kalorilidir (100 qramda təxminən 930 kkal). Bunların
tərkibində A və D vitaminləri yoxdur, lakin E vitamini, doymamış yağ turşuları və
fosfatidlər çoxdur. Emal üsuluna görə yağlar təmizlənməmiş və təmizlənmiş çiy
yağlara bölünürlər. Təmizlənmiş günəbaxan yağının qidalıq dəyəri təbii yağdan
azdır, onda fosfatidlər yoxdur, tokoferollar isə miqdarca çox azdır. Bəzi hallarda,
məsələn, pambıq yağını alanda, zərərli qatışıqları təmizləyib kənar edirlər.
Marqarin və mətbəx yağlarının əsasını salomas təşkil edir (ərimə temperaturu
32-37°C). O bərkimiş bitki yağı və ya dəniz heyvanlarının duru yağıdır. Bu maye
yağların bərk yağlara keçməsi, hidrogenləşdirmə prosesində, yəni katalizatorun
(nikel və s.) iştirakı ilə hidrogenləşdikdə doymamış birləşmələrin doymuş
birləşmələrə keçməsi nəticəsində baş verir.
Marqarinlər almaq üçün salomasa bitki yağı, süd, emulsiya əmələgətirici
maddələr, fosfotidlər və s. qatırlar. Qarışığı emal edir və fiziki-kimyəvi xassələrinə
görə ondan kərə yağına yaxın marqarin alırlar. Marqarində 82% miqdarda yağ olur,
100 q-da təxminən 770 kkalori vardır, təxminən 95%-i mənimsənilir. Bəzən
yeyilən marqarinə karotin, A və D vitaminləri də vururlar (qatırlar).
141
Yağları saxladıqda onlar xarab ola bilər. Adətən onlar oksidləşir və sonra acı
tam verirlər. Buna səbəb, saxlanma zamanı doymamış yağ turşuları parçalandıqda
onlardan aldehidlərin, ketonların və oksiturşuların əmələ gəlməsidir. Bunlar
orqanizm üçün zərərlidirlər, yağın orqanoleptiki xassələrini pozur və vitaminlərin
parçalanmasına səbəb olurlar.
142
MÜHAZIRƏ 8. YUMURTA VƏ YUMURTA MƏHSULLARININ
MİKROBİOLOGİYASI, SANİTARİYA VƏ GİGİYENASI
Yumurta - tərkibində bioloji cəhətdən qiymətli zülallar (26%), yağlar (22%), D,
A, E, PP, B
1
və B
2
vitaminləri olan, fosfor və dəmirlə zəngin çox qidalı yeyinti
məhsuludur. Bir-iki ədəd yumurtanın sarısında olan D vitamini uşağın D vitamininə
olan sutkalıq ehtiyacını ödəyir.
Yumurta quruduqda, habelə qabığından ona kif və çürümə mikrobları
keçdikdə xarab olur. Yumurtanın təzə olub-olmamasını ovoskopiya ilə, yəni işığa
tutub baxmaqla təyin edirlər.
Su quşlarından – ördək və qaz yumurtasına hələ rüşeym halında ikən
salmonella düşə bilər. Ördək və qaz yumurtası ilə qidalanan adamlarda dəfələrlə bu
toksikoinfeksiyalar baş vermişdir.
Ona görə də ticarət şəbəkələrində əhaliyə ördək və qaz yumurtası satılmasına
icazə verilmir. Belə yumurtaları ancaq qida sənayesində çörək-bulka məmulatlarının
istehsalında işlədirlər. Yumurta vurulmuş belə məmulatlar yaxşı bişirilməlidir.
Qidadan zəhərlənmə hallarının qarşısını almaq məqsədi ilə inkubatordan
çıxdaş edilmiş yumurtaların melanj kimi istifadəsi qadağan edilir.
Toyuq yumurtasının qabığında salmonellalar ola bildiyi üçün, quşçuluq
fabriklərində yumurtaları 5-10 dəqiqəyə 5%-li duru xlorlu əhəng məhluluna
salırlar.
Yumurtanın
mikrooqranizmlərlə
yoluxma
yolları
-
yumurtanın
mikroorqanizmlərlə yoluxması endogen və ekzogen üsullarla baş verir.
Endogen yoluxmada- mikroorqanizmlər yumurtanın daxilinə xəstə quşun
daxilində yumurta formalaşan zaman və ya yumurta qoyma zamanı daxil olurlar.
Bəzi hallarda quşlar infeksion xəstəliklərin gizli daşıyıcıları olub, virus,
bakteriyalar, kif göbələkləri, salmanelyoz və vərəm daşıyıcıları ilə yoluxmuş
yumurta qoyurlar. Ən çox təhlükəliS. enteritidis, S. cholerae suis, S.
typhimurium,S. newport, S. dublin, S. anatum ilə yoluxmuş suda üzən quşların
yumurtaları hesab edilir. Bununla əlaqədar ərzaq mağazalarından, bazarlardan və
ictimai iaşə müəssələrindən ördək və qaz yumurtalarını almaq qadağandır.
143
Ekzogen yoluxma – yumurta qabığının zibillə, torpaqla, lələklə və s.
çirklənməsi ilə əlaqədardır. Qabıq mikroorqanizmlərin daxil olmasının qarşısını
almaqla qoruyucu funksiya yerinə yetirir. Qabığın üzərində yumurta qoyma
prosesində selik təbəqqəsi yığılır ki, bu da quruyaraq qabıq üzəri təbəqqəni -
kutikulanı əmələ gətirir. Kutikulanın tərkibində lizosim olur ki, bu maddə də bir
çox mikroorqanizmlərə qarşı bakterosid təsirə malikdir. Kutikula tez zədələnir, ona
görə də saxlamaq üçün nəzərdə tutulmuş yumurtanı yumaq olmaz.
Kutikula zədələnən zamanı mikroorqanizmlər məsamələr vasitəsi ilə
yumurtanın içərisinə daxil olurlar. 1cm
2
sahədə məsamələrin miqdarı 100 və daha
çox ola bilər. Mikroorqanizmlərin yumurtaya daxil olmasına temperatur, havanın
nəmliliyi, yumurtanın təzəlilik dərəcəsi, lizosimin aktivlik dərəcəsi, bakteriyalarda
qamçıların miqdarı və s. də təsir göstərir. Məs. 20 ºС tmperaturda havanın nəmliyi
80-85%Pseudomonas və Proteuscinsləri 2-5sutka ərzində, Salm. typhimurium8-
11,Е. coli — 13-15-sut, Aspergillus — на 5-9 sutka ərzində qabığın daxilinə daxil
olurlar.
15°С-dən
aşağı
temperaturda
və
60-65%
nəmlilikdəmezofil
mikroorqanizmlərin daxil olması zəifləyir, 10°С temperaturda isə təmami ilə
dayanır. Pseudomonascinsindən olan bakteriyalar və kif göbələkləri qabıq
məsamələrindən daxilə 0°С temperaturda da keçirlər.
Koloniyalar əvvəlcə qabıqaltı təbəqqədə, sonra isə zülal da əmələ gəlir.
Yumurtanın tərkibi mikroorqanizmlərə qarşı müxtəlif dərəcədə davamlıdırlar.
Parçalanmaya və yoluxmaya ən davamlısı zülaldırki, bu da onun tərkibində
lizosimin olması ilə əlaqədardır. Toyuq yumurtasında lizosimin miqdarı
5,71mq/ml-dir. Üzən quşların ördək və qazlarda isə 1,8 və 0.38 mq/ml təşkil
edir.Yumurta ağının antibiotik xüsusiyyətə malik olması onun tərkibində bakterisid
xassəli maddələrin: mikroorqanizmlərin inkişafını dayandıran ovidin, konalbumin,
ovomutsin,
ovomukoidin,
karbon
turşusunun
olması
ilə
əlaqədardır.
Mikroorqanizmlərin inkişafını yüksək pH və ona davamlı zülal proteinləri də
ləngidir. Zülalın bakterisid xüsusiyyəti inkişaf etməkdə olan embrionun müxtəlif
infeksiyalardan qorunmasında əvəz olunmaz əhəmiyyətə malikdir. İnkubasiyanın
14-ci günü zülal amniotik sahəyə düşürvə embrion tərəfindən aktiv
144
mənimsənilir.Əgər zülal rüşüeymin inkişafı dövründə mikroorqanizmləri öldürmək
xüsusiyyətini itirərsə, o infeksiya ocağına çevrilə və embrionun xəstələnməsinə və
ya ölümünə səbəb ola bilər. Zülalın bakterisid xüsusiyyətinin mühüm bioloji
əhəmiyyəti bununla əlaqədardır. İnkişafda olan rüşeym steril qidanı mənimsəyir ki,
bu da həm rüşeym üçün passiv immunizasiya rolunu, həm də qida mənbəyi rolunu
oynayır.
Təzə yumurtanın qabığı və zülalı daha yüksək bakterisid xassəyə malikdir.
Müəyyən olunmuş şəraitdə 25 sutkadan çox olmayan müddətdə saxlanılan
yumurtalar təzə hesab olunur. Yumurtalamadan sonra müvafiq şəraitdə 5 gündən
çox olmayaraq saxlanılan dietik yumurtalar daha qiymətli hesab olunurlar.
Yumurtanın keyfiyyəti ovoskopiya ilə, yəni güclü işiq ilə işıqlandırmaqla müəyyən
olunur. Daha çox yumurtanın sarısının yerləşmə vəziyytinə və hərəkətliliyinə və
hava kamerasının ölçüsünə diqqət yetirilir. Təzə yumurtada sarı ortada yerləşir və
firladılma zamanı yavaş hərəkət edir. Sarı təmiz, qalın olur, hava kamerasının
hündürlüyü 4mm çox olmur.
Dostları ilə paylaş: |