128
sifatida qarash; mamlakatga oltin va kumushning oqib kelishini
ta’minlash maqsadida tashqi savdoni tartibga solish; arzon xom ashyoni
import qilish yo‘li bilan sanoatni rag‘batlantirish;
import qilinadigan
sanoat tovarlariga proteksionistik tariflarni belgilash; eksportni, ayniqsa,
tayyor mahsulotlar eksportini rag‘batlantirish; ish haqining past
darajasini ushlab turish uchun aholining o‘sishi. Milliy farovonlikning
zaruriy sharti sifatidagi aktiv savdo balansi doktrinasi, shak-shubhasiz,
merkantilizmning asosi hisoblanadi.
Shu narsani qayd qilib o‘tish kerakki, uzoq yillar davomida
boylikning, xalq farovonligining asosi mehnat, yer, dehqonchilik va
chorvachilik, hunarmandchilik deb kelinar edi (uni biz yuqorida ko‘rib
chiqdik). Lekin XV asrga kelib vaziyat keskin o‘zgardi. Avvalo, natural-
xo‘jalik tizimining yemirilishi, tovar-pul munosabatlarining o‘sishi, fan
va madaniyatning yuksalishi, ayniqsa, yangi yerlarning ochilishi, buyuk
geografik
kashfiyotlar, mustamlakachilik tuzumining paydo bo‘lishi,
birinchi navbatda, savdoning tez rivojlanishiga turtki bo‘ldi.
Noekvivalent savdo tufayli metropoliyalar mustamlakalar hisobiga
beqiyos boyidi. Mana shu davrga kelib jamiyatning boyishida savdoning
o‘rnini asoslab berishga uringan merkantilizm qarashlarida noelastik talab
va eksportning importdan ko‘p bo‘lishining maqsadga muvofiqligi,
kapital eksportini rag‘batlantirish va jamiyat ishlarini qo‘llab-quvvatlash
tushunchalari ustunlik qilgan,
shuningdek, “qo‘shningni quritsang,
go‘yoki millat boy bo‘ladi” kabi noto‘g‘ri siyosat ilgari surilgan.
Merkantilizmni zamon muammolariga ilmiy munosabat deb
tushunish to‘g‘ri bo‘ladi. Xususiy mulk inqirozga uchrab, davlat
mulkiga aylantirilayotgan bir davrda merkantilistlar
xalq boyligi va
qudratini oshirish uchun eng yaxshi siyosat va yo‘llarni belgilashga
intilardilar.
Merkantilistlar dunyodagi umumiy boyligini o‘zgarmas deb qabul
qilishgan. Shu farazga asoslangan holda sxolastiklar insonlar o‘rtasida
savdo amalga oshirilganda ulardan birining daromad olishi boshqasiga
albatta zarar keltiradi, deb ta’kidlashgan. Merkantilistlar xuddi shu
mantiqni xalqlar o‘rtasidagi savdoda ham qo‘llab, bir xalqning iqtisodiy
qudrati va boyligining o‘sishi faqatgina boshqa davlat boyligi hisobiga
amalga oshadi degan xulosaga kelishgan. Shunday qilib, merkantilistlar
xalqaro savdo millatning qudrati va boyligining ravnaq
129
topishida muhim vosita ekanini e‘tirof etib, ko‘proq
xalqaro savdo
balansiga e’tibor qaratishgan.
Merkantilistlar ishlab chiqarishga katta ahamiyat bergan bo‘lsalar
ham, ichki bozorga ko‘p mahsulot ishlab chiqarishni ma‘qullamaganlar.
Ko‘p ishlab chiqarish bilan birga kam iste’mol qilish eksportni
oshirishga imkon beradi, bu esa millat boyligining va qudratining
oshishiga olib keladi deb hisoblaganlar. Merkantilistlar xalqaro savdoda
nisbiy ustunlikka erishish uchun ishchilarga kam ish haqi berilishi
tarafdori bo‘lganlar.
Ularning fikricha, yashash minimumidan yuqori
maosh berish mehnat layoqatini kamaytirishi mumkin, yuqori ish haqi
yil davomida kamroq soat ishlashga va yalpi ishlab chiqarishni
kamaytirishga sabab bo‘lishi mumkin
97
.
Dostları ilə paylaş: