Nil T. Anderson buxovlari qiran

182
Buxovları qıran
şərin  gücündən  qorxuya  daha  çox  əsaslanmışdı. 
Şeytanın  mənim  üzərimdə  sahibkarlığını  itirdiyini 
bildiyimə  baxmayaraq,  hələ  də  onun  aldatmasına 
və  nəzarətinə  məruz  qaldığımdan  xəbərim  yox  idi. 
Məsihçi  həyatımın  ilk  iki  ili  günahın  əsarəti  altın-
da keçdi. Mən heç bunun günah olduğunu bilmirdim. 
Günahımı dərk etdikdən, onu Allaha etiraf etdikdən 
və bağışlanma əldə etdikdən sonra düşündüm ki, şey-
tanın üzərimdə idarəçiliyindən, nəhayət ki, azadam. 
Mən bilmirdim ki, döyüş hələ təzəcə başlayıb. 
Mənim bədənim izah olunmaz dərəcədə səpkilərlə 
dolu  idi,  qıpqırmızı  ləkələr  var  idi.  Mən  sevincimi 
və Rəbbə yaxınlığımı itirdim. Mən artıq mahnı oxuya 
bilmirdim və ya Kəlamı mütaliə edə bilmirdim. Mən 
təsəlli tapmaq və özünü sakitləşdirmək üçün yeməyə 
üz tutdum. Cinlər mənim doğrunu səhvdən ayırdetmə 
qabiliyyətimə  hücum  etdi,  kimliyimin  və  məhəbbətin 
axtarışında əxlaqsızlığa qoşuldum. 
Ancaq dünən şeytanın həyatımda olan idarəçiliyini 
inkar edəndə bütün bunlara son qoyuldu. Mən sevildi-
yimi dərk etməkdən irəli gələn azadlığı və müdafiəni 
tapmışam. Mən eyforiyada deyiləm; mən aydın ağıl-
la, təmiz ruhla və sakit əllə yazıram. Hətta əvvəllər 
yeməyə olan bağlılığım qəfildən mənə yad göründü.
Mən  məsihçinin  şeytanın  idarəçiliyinə  belə  məruz 
qaldığını  heç  vaxt  bilməmişdim.  Mən  aldanmışdım, 
amma indi azadam. Çox sağ ol, çox sağ ol, İsa! 
Şila
Şila  həyatda  nəzarəti  itirməyin  ciddi  nümunəsidir.  Əksər 
məsihçilər bir imanlının şeytanın təsirinə belə məruz qala bildiyinə 
inanmaq istəmirlər. Amma hər bərpa xidməti həyatlarında nəzarəti 
itirib  yeməyə,  seksə,  narkotiklərə,  spirtli  içkiyə  və  ya  qumara 
qurşanmış  insanlar  ilə  işləyir.  Şila  üçün  həyat  idarəolunmaz  ol-
muşdu və onun kimi insanlar çoxdurlar. O, yemək vərdişləri və 

Özünü idarə etməniitirmək təhlükəsi  
183
seksual davranışları üzərində nəzarət etməyi bacarmırdı. Əslində, 
o  bacarardı,  amma  necə  etməli  olduğunu  bilmirdi.  Məsihçilər, 
ümumiyyətlə, düşmənin sınaqlarına, ittihamlarına və yalanlarına 
məruz  qalma  fikri  ilə  razılaşırlar.  Amma  nə  üçünsə  «biz  könül-
lü  olaraq  həmin  şeytani  təsirlərə  təslim  olsaq,  nə  baş  verəcək» 
sualını düşünmək istəmirik. 
Günahın nəticələri var – və bizim ruhani müdafiəmiz qismən 
özümüzdən asılıdır. Bizə «Rəbb İsa Məsihə bürünün və cismani 
təbiətinizin ehtiraslarına uymaq fikrində olmayın» deyilib (Roma. 
13:14).  Amma  bədənin  ehtiraslarına  uysaq,  onda  nə  olar?  Bizə 
«hər  bir  düşüncəni  əsir  edərək  Məsihə  itaət  etdirmək»  deyilib 
(2 Kor. 10:5). Amma bunu etməsək və yalana inanmağı seçsək, 
yaxud  aldadıcı  ruha  qulaq  assaq  nə  baş  verər?  Bizə  Allahın 
zirehlərini geyinmək və möhkəm durmaq tapşırılıb. Amma bunla-
rı  etməsək  nə  olar?  Fani  bədənlərimizdə  günahın  hökmranlıq 
etməsinə  yol  verməmək  bizim  məsuliyyətimizdir;  biz  bunu 
bədənlərimizi haqsızlıq aləti kimi istifadə etməməklə edirik (Roma. 
6:12, 13). Amma bədənlərimizi haqsızlıq aləti kimi istifadə etsək 
nə olar? Bizə Allaha tabe olmaq və iblisə qarşı durmaq tapşırılıb 
(Yaqub 4:7). Amma Allaha tabe olmasaq və qaranlıq padşahlığına 
qarşı dayanmasaq nə olar? Heç bir mənfi nəticə olmadan ruhani 
neytral  mövqedə  qala  bilərikmi?  Bizə  heç  bir  pis  şeyin  baş 
verməyəcəyini,  yaxud  şeytanın  qətiyyətsizliyimizdən  və  ya  
ehtiyatsızlığımızdan  istifadə  etməyəcəyini  söyləmək  Kəlama 
əsasən səhvdir, bu, imanlılarda yanlış ümid yaradır. 
Bu fəsildə biz imanlıların sövqolunmaya, ittihama və aldatmaya 
tabe olduğu zaman nə baş verdiyini göstərən, Kəlamda olan bir neçə 
bariz nümunəyə baxacağıq. Bu təhlükəyə baxmazdan əvvəl hər bir 
imanlının Allaha məxsus olduğunu yenidən vurğulamaq istəyirəm. 
Biz Quzunun qanı ilə satın alınmışıq və hətta cəhənnəmin qüvvələri 
belə bizi Allahın sevgisindən ayıra bilməz (Roma. 8:35-39; 1 Peter 
1:17-19).  Dr.  Merrill  Unqer  «What  Demons  Can  Do  to  Saints» 
(«Cinlərin müqəddəslərə edə bildiyi şeylər») adlı kitabında yazır: 
«Cinlər  [imanlı  insana]  sahibkar  və  ya  qonaq  kimi,  yaxud  orada 
olmaq hüququ olan şəxs kimi daxil olmur. Orada olmaq üçün belə 

184
Buxovları qıran
hüquqları  yoxdur.  Amma  o,  işğalçı,  zorla  soxulan,  düşmən  kimi 
gəlir. Ciddi və uzun müddət yaşayan günah vasitəsilə qapı açılıb-
sa, o gələcək.» Şeytan sizə heç vaxt sahib ola bilməyəcəyini bilir. 
Amma hər hansı yolla həyatınızın idarəçiliyini ona təslim etməklə 
sizi aldada bilsə, o, sizin artımınıza mane ola bilər və Məsih üçün 
şəhadətliyinizi dağıda bilər. 
M
ünaqişədə olan padşahlıqlar
İmanlıların bizim müzakirə etdiyimiz ruhani təhlükəyə məruz 
qalmadıqlarını söyləyənlər, adətən, murdar ruhun Müqəddəs Ruh-
la birlikdə mövcud ola bilmədiyini bəyan edirlər. Bir neçə səbəb 
var  ki,  bunun  doğru  olmadığına  inanmıram.  Birinci,  şeytan  bu 
dünyanın  allahıdır  və  «havada  olan  hakimiyyətin…hökmdarı-
dır» (Efes. 2:2). Ona görə də şeytan və onun cinləri bu dünya-
nın  atmosferindədirlər,  amma  eləcə  də  hər  yerdə  mövcud  olan 
Müqəddəs Ruh oradadır – bu da o deməkdir ki, bəzən onlar bir 
yerdə  mövcud  olurlar.  İkincisi,  şeytan  indi  göylərdəki  Atamızın 
yanına keçə bilir, yəni o və Ata birlikdə mövcud olurlar – hansısa 
bir müddətdə — bir yerdə yaşayırlar. Üçüncüsü, Müqəddəs Ruh 
ruhumuzla bir yerdə yaşayaraq ittifaqdadır və əlbəttə, biz öz in-
san ruhumuzu kamil hesab etmirik. Dördüncüsü, məkanla əlaqəli 
əsaslar ruhani aləmə aid edilmir. Ruhlar üçün heç bir təbii maneə 
və ya fiziki hüdud yoxdur. Bu səbəbdən də biz məbəd binasının 
sığınacaq olduğunu düşünməməliyik. Bizim yeganə sığınacağımız 
hansısa  fiziki  binada  deyil,  «Məsihdədir».  Beşincisi,  əgər  insan 
aldadıcı  ruha  qulaq  asırsa,  bu,  yalnız  zahiri  ola  bilməz.  Döyüş 
ağılda gedir. Əgər murdar ruh və Müqəddəs Ruh eyni vaxtda və 
eyni mühitdə hərəkət edə bilməsə, onda ayıq olmağa və Allahın 
zirehlərini geyinməyə ehtiyac yoxdur. 
«Cinə tutulmuş» termini məbəddə həm də ziddiyyət yaratmış-
dır.  Problem  əslində  yunan  mətnində  mövcud  olmayan  «tutul-
muş» sözünün ətrafında yaranır. «Cinə tutulmuş» ifadəsi – dai-

Özünü idarə etməniitirmək təhlükəsi  
185
monizomai (fel) və ya daimonizomenos (ədat) yunan sözünün 
tərcüməsidir (Matta 4:24; 9:32; 15:22; Mark 5:15). Cinə tutulma 
bir və ya daha çox cinlərin nəzarəti altına düşmək deməkdir. Bu 
termin heç vaxt məktublarda qarşıya çıxmır, ona görə də məbəd 
əsrində  bunun  necə  istifadə  edildiyini  bilmək  üçün  bizim  dəqiq 
bir üsulumuz yoxdur. Mən inanıram ki, hər bir imanlı Müqəddəs 
Ruha  tutulub.  Bununla  mən  demək  istəyirəm  ki,  bizi  heç  vaxt 
buraxmayan və tərk etməyən Müqəddəs Ruh bizdə yaşayır. 
Müjdələrdə olan başqa yunan ifadəsi echein daimonion-dur, bu-
nun mənası «cinə malik olmaq» deməkdir. Dini rəhbərlər Vəftizçi 
Yəhyanı  və  İsanı  cinə  tutulmaqda  ittiham  edəndə  bu  ifadədən 
istifadə etmişdilər (Luka 7:33; Yəhya 7:20). 
Şeytan  və  cinlər  imanlılara  müxtəlif  dərəcələrdə  təsir  edir. 
Şeytanın  allah  olduğu  dünyada  yaşadığımıza  görə  günaha  sövq 
olunma, aldanma və ittiham olunma imkanı həmişə var. Əgər siz 
onun  hiylələrinə  yol  versəniz,  siz  aldanma  dərəcəsinə  qədər  öz 
nəzarətinizi itirə bilərsiniz (İmanlıların şeytanın təsirlərinə necə 
məruz qalması barəsində daha ətraflı öyrənmək üçün Dr. Klinton 
Arnoldun «Baker Books» tərəfindən nəşr edilmiş «Three Crucial 
Questions About Spiritual Warfare» – «Ruhani döyüş haqqın-
da üç əsas sual» adlı kitabını oxumağı tövsiyə edirəm). 
«Released  from  Bondage»  –  «Əsarətdən  azadlıq»  (Tomas 
Nelson)  adlı  kitabımda  zərərçəkənin  baxışlarından  götürülmüş 
bir  neçə  konkret  vəziyyətin  tədqiqi  var.  Onların  problemləri  ni-
zamsız  qidalanmadan  tutmuş  cinsi  zorakılıq  və  narkomaniyaya 
qədər müxtəliflikdə idi. Bütün zərərçəkənlər düşüncə tərzlərindən 
əziyyət  çəkiblər  və  üzdə  olan  problemə  baxmayaraq,  seksin 
həmişə  problem  olduğu  görünür.  Onlar  hamısı  məsihçi  olduqla-
rını bildirirdilər və onlardan ikisi bütün vaxtı məsihçi xidməti ilə 
məşğul  idi.  Mən  məsihçi  cəmiyyətinin  bu  hekayələri  eşitməsi 
üçün kitabı yazdım, çünki bir çox imanlılar bu qiymətli insanların 
yanından sadəcə onlara imansız kimi baxaraq ötüb keçirlər, bu da 
onlara zərrə qədər də olsun kömək etmir. 

186
Buxovları qıran
Müqəddəslər əsarətdə 
Məsihçilərin  cinlərin  təsirlərinə  necə  məruz  qalmalarını  başa 
düşmələri vacibdir ki, onlar qarşılaşdıqları hər bir vəziyyət üçün 
Müqəddəs Kitaba uyğun münasib cavab tapa bilsinlər. Paul deyir 
ki, biz şeytanın niyyətlərindən xəbərsiz deyilik (2 Kor. 2:11) və 
bunlardan  xəbərdar  olmalıyıq.  Bu  təhlükəni  anlamayan  insanlar 
problemlərinə görə yəqin ki, özlərini və ya Allahı günahlandıracaq-
lar. Əgər biz özümüzü günahlandırsaq, biz ümidsiz olacağıq, çünki 
biz etdiyimizi dayandırmaq üçün heç bir şey edə bilmərik. Əgər 
biz  Allahı  günahlandırsaq,  xeyirxah  Atamıza  etibarımız  itəcək. 
Hər  iki  halda  Kəlamın  vəd  etdiyi  qələbəni  bizim  qazanmaq  im-
kanımız olmayacaq. Bundan başqa, Qərb dünyasının məbədində 
şeytanın bütün fəaliyyətlərini bədənə aid edən bir meyil var. Bu, 
eləcə də, ruhani münaqişələrin həllində bizi cavabsız qoyur. Şey-
tanın imanlılar üçün nə qədər dağıdıcı olduğunu göstərən Kəlamın 
ayələri aşağıda verilir: 
Luka 13:10-17. İsa sinaqoqda təlim keçərkən «orada on səkkiz 
il  daxilində  xəstəlik  ruhu  olan  beli  bükülmüş  bir  qadın  var  idi. 
O, belini heç düzəldə bilmirdi» (11-ci ayə). 16-cı ayə bildirir ki, 
qadının xəstəliyinə şeytani əsarət səbəb olub. Bu qadın imansız 
deyildi.  O,  ruhani  problemi  olan,  Allahdan  qorxan,  iman  qadını 
«İbrahimin qızı» idi (16-cı ayə). İsa onu əsarətdən azad edən kimi 
onun fiziki problemi həll olundu. 
Sinaqoqun  içində  olmaqla  bu  qadının  şeytani  hökmranlıqdan 
müdafiə olunmadığına diqqət yetirin. Nə sinaqoqun divarları, nə 
də məbədin divarları şeytani təsirdən sığınacaq təmin etmir. Qəbul 
edildiyi kimi bu hadisə çarmıxdan əvvəl baş vermişdi. Amma bu 
göstərir ki, cinlər fiziki olaraq imanlılara təsir edə bilər. 
Luka 22:31-34. Həvari Peter həyatında nəzarəti itirən imanlı-
nın nümunəsidir. İsa ona dedi: «Şimon, Şimon! Şeytan sizi buğda 
kimi xəlbirdən keçirməyə icazə istədi» (31-ci ayə). Şeytanın belə 
tələb  etməyə  nə  haqqı  var?  Belə  görünür  ki,  Peter  həvarilərlə 
kimin böyük olacağı barəsində müzakirə edərkən qürur vasitəsilə 
şeytana  dayaq  nöqtəsi  vermişdi  (22:24).  Peterin  ürəyinin  istəyi 

Özünü idarə etməniitirmək təhlükəsi  
187
Ağası ilə ölümə qədər və ya həbsədək onunla dayanmaq olsa da 
(33-cü ayə), İsa bəyan etdi ki, Peter onu üç dəfə inkar edəcək (34-
cü ayə), o, belə də etdi. Amma bunu da qeyd etmək sevindirici bir 
haldır ki, İsa artıq Peterin həmin vəziyyətdən uğurla çıxması üçün 
dua etmişdi (32-ci ayə).
Efes. 6:10-17. Bu hissə Paulun imanlılara «iblisin hiylələrinə 
qarşı  dura  bilmək  üçün  Allahın  verdiyi  bütün  zireh  və  silahlara 
bürünün» (11-ci ayə) yazdığı məlum olan nəsihətindən ibarətdir. 
Zirehin  məqsədi  nədir?  Düşmənin  oxlarının  bədənə  girməsinin 
və əsgəri zədələməsinin qarşısını almaq. Əgər şeytanın oxlarının 
bizi dəlməsi mümkün olmasaydı, zirehi geyinməyə heç bir ehtiyac 
olmazdı. Ruhani zirehlə əlaqədar təlimlər bildirir ki, düşmənin bi-
zim həyatlarımıza girməsi və hansısa ölçüdə nəzarəti əlinə alması 
mümkündür. 
Yaqub 3:14-16. Yaqub bildirir ki, əgər biz acı qısqanclıq, xudbin 
ehtirasa təslim olsaq, biz «dünyəvi, ruhani olmayan və şeytani» 
(15-ci  ayə)  olan  müdrikliklə  idarə  olunmaq  üçün  özümüzü  aça 
bilərik.  Mənim  seminariyada  oxuyan  bir  tələbəm  var  idi,  onun 
Kəlamla  əlaqədar  fikirləri  tamamilə  qarışmışdı.  O,  bütün  ima-
nını  sual  altına  qoyan  fahişə  qadınla  tanış  olanadək  onun  ima-
nı  məbədin  təliminə  uyğun  idi.  Sonra  o,  cürbəcür  təzə  şeyləri 
fikirləşməyə  başladı,  amma  heç  kim  bu  yeni  şeyləri  başa  düşə 
bilmirdi. Onun fikirləri sanki Meri Beyker Eddinin kitabından irəli 
gəlirdi və başqa tələbələrdən heç biri onunla razılaşmırdı. Mənim 
bildiyimə görə, şeytan tərəfindən fikirləri pozulmuş həmin imanlı 
hələ də o vəziyyətdədir. 
1 Timotey 4:1-3. Paul yazırdı: «bəziləri imandan dönəcək, al-
dadıcı ruhlara və cinlərin təlimlərinə qulaq asacaqlar» (1-ci ayə). 
Paul ruhani aldatmanın bizim yemək vərdişlərimizə və nikahımıza 
necə təsir edə bildiyini təsvir edir (3-cü ayə). Məsihçilərin alda-
dıcı  ruha  qulaq  asa  bilmədiyini  söyləmək  sadəlövhlük  olar.  Bu, 
bütün dünyada baş verir. Ötən 15 il ərzində düşüncə tərzlərindən 
əzab çəkən mindən çox əsl məsihçiyə məsləhət verməklə xidmət 
etmişəm.  Bəziləri  sadəcə  dua  etməkdə  və  ya  Müqəddəs  Kitab 
oxumaqda çətinlik çəkirdilər. Başqaları səslər eşidirdilər. Bunun, 

188
Buxovları qıran
bir növ beyində fiziki pozğunluq olduğunu düşünüb üstündən ötüb 
keçmək, məbədi əsirləri azad etmək xidmətindən kənarlaşdırmaq 
deməkdir.  Əgər  həmin  mənfi  fikirlər  sadəcə  cismani  təbiətin 
tərzləridirsə, onda imanlılar Allaha tabe olanda və şeytana qarşı 
duranda niyə düşüncələr çıxıb getdilər? Cismani təbiətin tərzləri 
kök salıblar və əmri eşidən kimi dərhal tərk edib getmirlər. 
1 Kor. 5:1-13. Bu hissə Korinf məbədində ögey anası ilə cin-
si əxlaqsızlıq edən bir kişi ilə əlaqədar Paulun verdiyi təlimdən 
ibarətdir (1-ci ayə). O, şeytan tərəfindən aldadılmış bir kişi idi və 
əxlaqsızlıq ilə idarə olunurdu, belə ki bütün məbəd qarşısında açıq-
aşkar öz qanunsuz münasibətini iftixarla nümayiş etdirirdi. Paulun 
bu məsələ haqqında yürütdüyü mühakimə ciddi idi: «Həmin adamı 
şeytana təslim edin ki, cismani təbiəti yox olsun, ruhu isə Rəbbin 
günündə xilas olsun» (5-ci ayə). Paul kişini bir müddət şeytanın 
əlinə verməyə hazır idi, ümid edirdi ki, o, nəhayət, «kifayətdir» 
deyib tövbə edər.
Bəziləri belə əxlaqsızlıq səviyyəsində olan bir insanın həqiqətən 
məsihçi  ola  bildiyinə  şübhə  edirlər.  Əgər  o,  məsihçi  olmasaydı, 
Paul  onu  cəzalandırmazdı,  çünki  məbəddən  yalnız  üzvlüyündə 
olanları  cəzalandırmaq  tələb  olunur.  Bu  kişi  əxlaqsızlıq  tələsinə 
düşməyə özünə icazə verən bir imanlı idi (ən azı Paul onunla belə 
rəftar edirdi). Paul ümid edirdi ki, o, günahının təbii nəticələrini 
yaşayacaq, tövbə edəcək və əsarətdən azad olacaq. 
Efes.  4:26,  27.  Paul  təlim  keçirdi:  «Qəzəblənərkən  günah 
işlətməyin. Günəş batmazdan əvvəl qəzəbinizi soyudub iblisə yer 
verməyin». Paul deyir ki, əgər biz həqiqəti məhəbbət ilə deməsək 
və emosional baxımdan səmimi olmasaq, həyatlarımızda şeytana 
yer  verə  bilərik.  Kinə  və  bağışlamazlığa  çevrilən  qəzəb  şeytani 
hökmranlıq üçün açıq dəvətdir (2 Kor. 2:10, 11). 
1 Peter 5:6-9. Peter xəbərdarlıq edirdi: «Düşməniniz olan iblis 
nərildəyən  və  kimisə  aşırmaq  istəyən  aslan  kimi  dolaşır»  (8-ci 
ayə).  «Aşırmaq»  sözü  yemək  və  ya  udmaq  mənasını  verir.  Bu, 
1  Kor.  15:54-də  istifadə  edilən  sözlə  eynidir:  «Ölüm  yox  edildi, 
Onun üzərində qələbə çalındı!» (hərfi olaraq: «ölüm qələbədə udu-
lub»). Nəyinsə tərəfindən udulmaq onun tərəfindən idarə olunmaq 

Özünü idarə etməniitirmək təhlükəsi  
189
mənasını daşıyır. Əgər imanlılar şeytan tərəfindən idarə olunmağın 
təhlükəsinə  məruz  qalmazlarsa,  Peter  bunun  mümkünlüyündən 
bizi agah etməyə ehtiyac duymazdı. 
Peterin  xəbərdarlıq  etdiyi  bu  hissədə  kontekst  imanlını  bu 
təhlükəyə  məruz  qoyan  iki  şərti  göstərir.  Altıncı  ayədə  Rəbbin 
qarşısında  özümüzü  aşağı  tutmaq  barəsində  ruhlandırıcı  sözlər 
var.  Peter  ola  bilsin  ki,  özünü  ucaltmanın  nəticələrinin  ağrılı 
xatirələrini fikrində gəzdirərək bildirir ki, biz nə vaxt qürura qarşı 
dursaq, onda şeytana qarşı durmuş olarıq. Yeddinci və səkkizinci 
ayələr bildirir ki, əgər qayğı yüklərimizi Rəbbimizə necə ötürməyi 
öyrənməsək, özümüzü şeytan üçün asan ələ keçən şikar edərik.
Həv.  iş.  5:1-11.  Bu,  ola  bilsin  ki,  şeytanın  imanlıları  idarə 
etmək bacarığından danışan ən dolğun hissədir. Gənc Yerusəlim 
məbədinin  üzvləri  könüllü  olaraq  öz  əmlaklarını  satırdılar  və 
xidmətdə istifadə etmək üçün gəlirlərini həvarilərə verirdilər (4-cü 
fəsil). «Xananya adında bir kişi arvadı Sapfira ilə razılığa gəlib bir 
mülk satdı. O, pulun bir hissəsini özünə götürüb qalan hissəsini 
həvarilərin ixtiyarına verdi. Arvadının da bu işdən xəbəri var idi. 
Peter ona dedi: «Xananya, niyə ürəyinə şeytanı buraxıb Müqəddəs 
Ruha yalan söyləyərək torpağın pulunun bir hissəsini özünə gö-
türdün?…Sən insanlara deyil, Allaha yalan satdın» (1-4-cü ayələr). 
Məsələ Xananya və Sapfiranın gəlirlərindən bir hissəni özlərinə 
saxlamaqlarında deyildi, bu haqda yalan danışmaqlarında idi. Belə 
görünür ki, onlar verdikləri məbləğin əldə etdikləri bütöv məbləğ 
olduğunu  iddia  edirdilər.  Bu  cütlüyün  günahının  nəticəsi  dərhal 
gəldi  və  çox  ciddi  idi:  Onlar  həmin  yerdəcə  öldülər  (5,  10-cu 
ayələr). 
İmanlıların şeytanın nəzarəti altına düşməsi ideyasını qəbul edə 
bilməyən  bəzi  insanlar  Xananya  və  Sapfiranın  imansız  olduğu-
nu  söyləyirlər.  Mən  bu  mülahizəyə  inanmıram.  Birincisi,  Həv. 
İş. 4:32 bildirir ki, bu hadisə Xananya və Sapfiranın üzvü olduğu 
məsihçi cəmiyyətinin daxilində baş verib. İkincisi, Həv. İş. 5:11-də 
yazılır ki: «Bütün imanlılar cəmiyyətini…böyük bir vahimə bürü-
dü».  Əgər  Allah  məbəddən  kənar  kimisə  mühakimə  etmişdisə, 
onda məbədin daxilində olanları niyə vahimə bürümüşdü? Ora-

190
Buxovları qıran
da  imanlılar  arasında  böyük  qorxu  var  idi,  çünki  Allah  yalanda 
yaşayan  imanlılara  qarşı  Öz  mövqeyini  dramatik  yolla  nümayiş 
etdirmişdi. Üçüncüsü, cəzanın ciddiliyi bildirir ki, Allah imanlılar 
cəmiyyətində həqiqətin vacibliyini vurğulayır. İmansızlar həmişə 
yalan  danışırlar  və  adətən,  Xananya  və  Sapfira  kimi  tez  və 
dəqiqliklə məhkum olunmurlar. Mən inanıram ki, Allah məbədə 
güclü bildiriş göndərirdi. O bilirdi ki, əgər şeytan imanlıları aldada 
bilsə, o, onların həyatlarını nəzarət altına sala bilər. 
Xananyanın  problemi  bu  idi  ki,  yalanla  ürəyinin  dolmasında 
(idarə  etməsində)  şeytana  yol  vermişdi.  Həv.  İş.  5:3-də  verilən 
«buraxmaq»  sözü  yunan  dilində  pleroo  feilidir.  Bu  yunan  feili 
Efes. 5:18-də «dolmaq» kimi verilib. İmanlının şeytani yalanla və 
ya Ruhla dolması mümkündür. Siz hansı mənbəyə təslim olsanız, 
həmin mənbə tərəfindən də dolacaqsınız (yəni, idarə olunacaqsı-
nız).  Həyatınızın  hər  hansısa  bir  sahəsində  şeytanın  sizi  aldat-
masına imkan versəniz, həmin sahədə onun idarəçiliyinə məruz 
qalacaqsınız. 
Ş
eytan bunu etməyə səni vadar etmədi 
Xananya və Sapfiranın ölümündə bütün təqsiri şeytanın üzərinə 
qoymamaq üçün yadda saxlamalıyıq ki, onları ölümə aparan ya-
landa iştirak etməyi bu iki imanlı özü istəmişdi. Peter Xananya və 
Sapfiranı bu sözlərlə qarşıladı: «Bu, nə niyyətdir, ürəyində tutmu-
san?…Niyə əlbir olub Rəbbin Ruhunu sınamaq istədiniz?» (Həv. 
İş. 5:4, 9). Bəli, şeytan onların ürəklərini yalanla doldurdu və səhv 
hərəkətlərində onları qismən idarə etdi. Amma o, yalnız belə edə 
bilərdi, çünki hansısa məqamda Xananya və Sapfira şeytan üçün 
qapı açmışdı. 
Kömək üçün yanıma gələnlərə fayda olsun deyə, mən heç vaxt 
«İblis  məni  məcbur  etdi»  bəhanəsini  qəbul  etmirəm.  Biz  hamı-
mız  öz  münasibətlərimizə  və  hərəkətlərimizə  görə  cavabdehik. 
Şeytan, sadəcə, bizim ona verdiyimiz imkanlardan istifadə edir. 
Bizdə Məsihdəki qalib həyatı yaşamaq üçün lazım olan bütün eh-

Özünü idarə etməniitirmək təhlükəsi  
191
tiyatlarımız və müdafiəmiz var. Əgər biz bu həyatı yaşamırıqsa, 
bu,  bizim  seçimimizdir.  Biz  günaha  sövqolunmaya,  ittihama  və 
ya aldatmaya qarşı durmamaqla iblis üçün qapını açıq qoyuruqsa, 
o, oraya girəcək. Və əgər onun girməsinə icazə verməkdə davam 
etsək, o, zəbt etməyin hüquqlarını öz üzərinə götürəcək. Biz öz 
xilasımızı itirməyəcəyik, amma gündəlik qələbəmizi itirəcəyik. 
Əgər biz zirehlərin bəzisini taxmadan döyüşə girsək, biz əzilmə, 
yaralanma və itki ilə qarşılaşacağıq! Əgər biz Allahın təmin etdiyi 
zirehlər  ilə  özümüzü  müdafiə  etməsək,  həmin  müdafiəsiz  qalan 
yerlərimiz hücum qarşısında zəif olacaq. Dr. Anqerin qeydlərindən: 
Əgər məsihçi öz zirehindən istifadə etməsə, o, [şey-
tan] imanlının qalasını zəbt etmədən əl çəkərmi? Əgər 
o, zəbt edirsə, imanlı elə bu səbəbə görə iblisin istəyini 
yerinə  yetirmək  üçün  əsir  tutularaq  qula  çevrilə  bilər 
(2 Tim. 2:26). İmanlı düşmən tərəfindən zəbt olunur və 
talan edilir. Zəbt edən hər bir işğalçı kimi işğal olunmuş 
ölkənin sakinlərinə hansısa növ silahdan istifadə etməyə 
icazə vermir. Bunun nəticəsində heç bir döyüş getmir, 
yalnız məcbur edilmiş tabelik və itaətkarlıq yaranır. 
Yaqub 4:1 göstərir ki, bizim davalarımızın və çəkişmələrimizin 
mənbəyi  «bədənlərinizin  üzvlərində  mübarizə  edən»  ehtiraslar-
dır. Paul öyrədirdi ki, «qoymayın ki, günah sizin fani bədəninizə 
hökmranlıq  etsin  və  siz  də  bədəninizin  ehtiraslarına  itaət 
edəsiniz» (Roma. 6:12). Dünya, iblis və bədən içərimizdə olan Ru-
hun həyatına qarşı daim mübarizə aparırlar. Əgər biz imanımızda 
möhkəm dayanmasaq, onda necə olar? Üstümüzdə hökm sürmək 
üçün  mübarizə  aparan  ehtiraslar  üzərində  biz  hələ  də  qalib  ola 
biləcəyikmi? 
Həqiqəti  seçmək,  saleh  həyat  yaşamaq  və  Allahın  zirehlərini 
taxmaq  hər  bir  imanlının  şəxsi  məsuliyyətidir.  Mən  sizin  üçün 
məsuliyyət  daşıya  bilmərəm  və  siz  də  mənim  üçün  daşıya 
bilməzsiniz.  Mən  sizin  üçün  dua  edə  bilərəm,  imanda  sizi  ruh-
landıra bilərəm və məsləhət verə bilərəm, amma döyüşə zirehləri