4.
Maktabgacha yoshdagi aqli zaif bolalar o‘yin faoliyatining
xususiyatlari
O‘yin faoliyati
-
bolalar hayotida alohida mazmunga ega. O‘yinni «hayot
yo‘ldoshi» cifatida qabul qilish lozim. Maktabgacha yoshdagi bolalar hayotida u
asosiy mazmunni tashkil qilib, yetakchi faoliyat sifatida turtib chiqadi, mehnat
va o‘qish bilan chambarchas bog‘liqdir. Ko‘pincha jiddiy voqeyalar bolada
o‘yin shaklini egallaydi. Bu shaxsning barcha tomonlarini o‘ziga jalb qiladi:
bola harakatlanadi, gapiradi, idrok qiladi, fikrlaydi; o‘yin davomida uning
tasavvuri va boshqa psixik jarayonlari faollashadi. O‘yin – bu erkin va mustaqil
faoliyat bo‘lib, bolaning shaxsiy tashabbuskorligi bilan yuzaga keladi, hamda
faol ijodiy xarakter, yuksak emotsional mazmunga boyligi bilan ajralib turadi.
O‘yinning ko‘pgina konsepsiyalari mavjud bo‘lib, buyuk psixolog va
pedagoglar tomonidan yaratilgan, turli xil nazariy vaziyatlarda turadigan va turli
xil yo‘nalishdagi o‘yinlar.
O‘yin haqida V.Shtern o‘z fikrini bayon etadi: «Erkin, birdan-bir maqsadli
faoliyat – agar biz o‘yin jarayonida ong holatini xarakterlash istagi paydo bo‘lsa,
o‘yinni aynan shunday ta’riflash joiz. Bu yagona maqsadli faoliyat hisoblanadi,
ya’ni o‘zi bilan o‘zi qoniqib, o‘ziga tegishli bo‘lmagan – «ishga» qarama-qarshi
bo‘lgan maqsadlarga yo‘naltirilmagan bo‘ladi. O‘ynayotganning ongida
o‘yinning maqsadi o‘yinning tugashiga kelib batamom muvaffaqiyatga
erishilgan bo‘ladi. O‘yin ong tomonidan atroflicha ko‘rib chiqilsagina, bu fikr
to‘g‘ri bo‘lishi mumkin. Aksincha agar o‘yinga «o‘z ongida hosil bo‘lgan
tasavvurlariga qaramay, hayotiy vazifa» sifatida qaralsa, o‘yin quyidagi
maqsadlarga egaligi aniqlanadi, ya’ni bular o‘yin chegarasidan chiqadigan
maqsadlardir: rivojlanib kelayotgan qobiliyatlar hamda yuzaga keluvchi jiddiy
funksiyalarning ongsiz mashqlarining mustaqil shakllanishi kabi maqsadlar»
26
.
K.Koffkaning o‘yin haqidagi tasavvurlarini ko‘rib chiqamiz. U uchun
o‘yin bola dunyosi (kattalar dunyosiga qaraganda o‘ziga xos va kattalar dunyosi
26
Штерн В. Дифференциальная психология и её методические основы = Die differentielle Psychologie in
ihren methodischen Grundlagen / [Послесл. А. В. Брушлинского и др.]; РАН, Ин-т психологии. — М.:
Наука, 1998.
37
nuqtai nazaridan qaraganda tushunarsiz bo‘lgan dunyo)ning namoyon bo‘lishida
juda muhim hisoblanadi. O‘yin faoliyati tarbiyaning alohida bir tizimiga tegishli
bo‘lib, bu tizim boshqa tizimlar qatorida mavjuddir. Bola ong tizimi tarbiya
tizimlari bilan mos keladi, ular bir-biridan mustaqil ravishda, faqatgina dinamik
tomondan bog‘liq bo‘ladi. Koffka o‘yinni bolaning alohida o‘ziga xos sifatlarga
ega bo‘lgan dunyosining namoyon bo‘lishi sifatida tahlil qiladi. Kattalar
dunyosini o‘zlashtirish qonun-qoidalari, kattalar hayotiga tayyorlash va
boshqalar nuqtai nazaridan qaralishi noto‘g‘ri. Shunday bo‘lsa, bu o‘ynayotgan
bolaning dunyosini mustaqil paydo bo‘lishi deb muhokama qilgan bo‘lar edik.
J.Piaje ham xuddi shunday qarashga ega. Piajening ishlari shunga asoslanganki,
bolaning ichki dunyosi o‘z qonun-qoidalariga asosan qurilgan bo‘lib, u kattalar
dunyosining qonun-qoidalaridan butunlay farq qiladi. Piaje «Bolaning nutq va
tafakkuri» nomli ilmiy ishida bolaning ongi, misol uchun, bir vaqtning o‘zida
ikkita turli xil, birin-ketin joylashgan dastgohlarda tikayotgandek bo‘ladi, -
degan fikrni bildirgan. Hayotning dastlabki yillarida olib borilgan ish juda
muhim hisoblanadi. Bu bolaning o‘ziga bog‘liq bo‘lib, u atrofidagi barcha o‘zini
qondira oladigan narsalarni o‘ziga jalb qiladi va sintezlaydi. Bular – hohish-
istaklar, injiqliklar, o‘yinlar. Keyinchalik esa, aksincha, ijtimoiy doira tiklanadi,
bunda borgan sari bolaning ta’siri sezila boshlaydi. Bu – mantiqiy nutq, bir so‘z
bilan aytganda reallik
27
. Z.Freydning o‘yin haqidagi qarashlarini o‘rganib
chiqamiz. Freyd bolalar o‘yinining tabiatini tushuntiradi, bunda u birinchi
navbatda iqtisodiy nuqtai nazardan qaraydi, ya’ni mamnuniyat qabul qilish
maylini asos deb biladi. Z.Freyd yozishicha: «Bolalar hayoti davomida o‘zlarida
qolgan taassurotlarini o‘yinda ham qaytarishadi, bu taassurotlar kuchidan ular
qattiq ta’sirlanadilar, boshqacha qilib aytganda ular vaziyat ustidan to‘la
hukmronlik qiladilar. Bizga ma’lumki, boshqa tomondan butun o‘yin ularning
hohish-istaklari ostida amalga oshadi, bu istak ularning tezroq katta bo‘lishlarini
va barcha hatti-harakatlari xuddi kattalarnikidek bo‘lishini hohlaydilar»
28
.
27
Пиаже Ж. Речь и мышление ребёнка. - М., 1994
28
Психоаналитические термины и понятия: Словарь / Под ред. Б. Мура, Б.Файна. - М.: Класс, 2000.-304 с.
38
Psixologiyada o‘yin 30-yillardan beri o‘rganib kelinayotgan bo‘lib, shu
bilan birga psixologlar aynan bolalar o‘yinini tushunishga harakat qilishgan,
buning uchun ular individning atrof-muhit bilan o‘zaro munosabatining
xususiyatlariga asoslanganlar. L.S.Vigotskiy ta’kidlashicha, o‘yinni tushunish
uchun maktabgacha yosh davrida namoyon bo‘ladigan yangi ehtiyojlar va sabab
(motiv)larni anglay olish lozim. Bu davrda bolada bir qator turli xil amalga
oshmaydigan g‘oya va hohish-istaklari paydo bo‘ladi. Shuning bilan birga
istagiga darhol erishish g‘oyasi unda saqlangan bo‘ladi. Maktabgacha yoshdagi
bola tilak, hohish-istaklarini hayolan amalga oshirish qobiliyatiga ega. Shundan
kelib chiqqan holda, bola nega o‘ynaydi degan savolga, amalga oshmaydigan
orzu-istaklarning hayolan, tasavvur qilish orqali amalga oshirish maqsadi turgan
bo‘ladi, - deb javob berish lozim.
O‘yin bu istak-hohishlarni ro‘yobga chiqarish vositasi bo‘lib, ammo
yagona istak emas, balki umumlashgan istaklardir. Vigotskiy o‘yin mezoni
bo‘yicha, unda soxta vaziyatlarni hosil qilishni tavsiya qilib, uning fikrlashicha
bu qoidalar bilan uzviy bog‘liqdir. Soxta vaziyat – o‘yin, real vaziyatlardan farqi
shundaki, «real hayotda mavjud bo‘lgan narsa bola nazaridan chetda qoladi,
lekin o‘yinda hatti-harakatlarni belgilab beruvchi qonun-qoidalarni bildiradi».
Bola rivojlanishida o‘yin roli katta ahamiyatga ega bo‘lib, u
quyidagilarga bog‘liq: soxta vaziyatdagi hatti-harakat bolani vaziyatli
aloqadorlikdan ozod etadi, bola o‘yindagi vaziyatni ko‘rishga emas, balki uni
fikrlash, bilish, idrok qilishga o‘rganadi.
O‘yin jarayonida bola predmetlarning mazmun-mohiyatini ulardan
ajralgan holda tushunishga, anglashga harakat qiladi, lekin bir vaqtning o‘zida
mavjud predmet orqali u faqatgina mavjud harakatni bajaradi, bu bilan biz bola
predmet bilan emas, balki uning mohiyati bilan ishlashni boshlaydi
demoqchimiz. Lekin ular bilan biron bir harakat qilmoqchi bo‘lsa, u albatta
bevosita shu predmetdan foydalanadi, uning mazmunini esa faqatgina maktab
yoshida to‘liq anglay oladi.
39
Vigotskiy maktabgacha yosh davrida o‘yin faoliyati ustunlik qiluvchi
faoliyat deb hisoblaydi. Hayotning asosiy vaziyatlarida bola o‘zini o‘yindagidan
farqli ravishda mutlaqo o‘zgacha tutadi. Biroq o‘yin bola rivojlanishiga asosiy
zamin yaratadi. O‘yin jarayonida bola har doim o‘zidan balandda, o‘zining har
doimgi hatti-harakatlardan yuksakroq darajada bo‘ladi, boshqacha qilib
aytganda u o‘zidan bir pog‘ona yuqoriroq bo‘ladi
29
.
Shuning uchun ham maktabgacha yosh davrida o‘yin faoliyati yetakchi
rolni o‘ynaydi. Shunday qilib, Vigotskiy o‘yinning qoq markazi sifatida, soxta
vaziyatlarni ajratib chiqaradi. Aynan bu soxtalik bola ongini qay darajadaligini
yaqqol ko‘rsatadi. Ushbu fikr D.B.Elkonin teoriyasi asosini tashkil qilib, «O‘yin
psixologiyasi» kitobida aniq ifodalangan. Elkoninning o‘yin haqidagi fikri
[1999]: «Inson o‘yini – bu shunday faoliyatki, samarali faoliyatning bevosita
shart-sharoitlari natijasida insonlar orasida ijtimoiy munosabatlar hosil bo‘ladi».
O‘yinni tahlilida, uni alohida qobiliyatlar (idrok, xotira, tasavvur va b.)
yig‘indisiga joylashtirish mumkin, hamda bu qobiliyatlarning solishtirma
og‘irligini va rivojlanishini o‘rganib chiqish lozim. Lekin bunday tahlil o‘yin
tabiati va sifatining o‘ziga xosligini tushunishga yordam bera olmaydi. Umumiy
xususiyatga ega birliklarni ajratib chiqish zarur. Ushbu birlik roldir. Aynan rol
va u bilan organik jihatdan bog‘liq bo‘lgan hatti-harakatlar rivojlangan o‘yin
shaklining birligi hisoblanadi.
D.B.Elkoninning aytishicha, rolli o‘yinlar tarkibiga syujet va mazmun
kiradi. Syujet – bu voqelikning sohasi bo‘lib, o‘yin jarayonida bola tomonidan
aks ettiriladi. Mazmun hatti-harakatning markaziy xarakterli momenti hamda
bolalarning kattalar, ularning mehnati va ijtimoiy hayot orasidagi munosabati
sifatida bola tomonidan aks ettiriladi. Rolli o‘yinning rivojlangan, kengaygan
shaklining mazmuni predmet va undan insonning foydalanishi emas, balki ushbu
29
Выготский Л.С. Лекции по психологии. - СПб.: Союз, 1997. - 144 с.
40
predmetlar orqali kattalarning amalga oshiradigan xatti-harakatlari bo‘lib
hisoblanadi
30
.
O‘yin faoliyati bola hayotida, uning jismoniy, ruhiy, aqliy kamolatga
yetishida muhim vositalardan biri hisoblanadi. O‘yin orqali aqli zaif bolalar
tafakkur, tasavvur, xotira, diqqati kabi barcha psixik jarayonlari rivojlanadi va
atrof - muhit haqidagi bilimi yanada kengayib boradi. Maktabgacha ta’lim
muassasasida o‘yin faoliyatidan to‘g‘ri va unumli foydalanish, har bir
o‘tkaziladigan mashg‘ulotlar va sayr faoliyatining samaradorligini oshirib
boradi.
O‘yin aqli zaif bolaning psixologik ko‘rinishiga rivojlantiruvchi ta’sir
ko‘rsatuvchi, eng yaqin rivojlanish sohasini ta’minlovchi yetakchi faoliyat
bo‘lishi kerak
31
.
Aqli zaif bolada mustaqil, ketma-ketlikka amal qilgan holda o‘yin tashkil
etishini sekinlashtiruvchi sabablar ichidan, avvalambor, asosiysini – bosh miya
po‘stlog‘i integrativ funksiyasining rivojlanmaganligini ajratib ko‘rsatish kerak,
shu sabab kattalar bilan emotsional ish yuzasidan muloqot, statik funksiyalar,
nutqni o‘zlashtirish muddatlari kechikishini keltirib chiqaradi. O‘yinni tashkil
qilishga bola rivojlanishi uchun zarur pedagogik sharoitlarning yo‘qligi ham
salbiy ta’sir qiladi, buni ayniqsa, maktab yoshigacha bo‘lgan aqli zaif bolalar
yopiq turdagi muassasalarda tarbiyalanganlarida kuzatish mumkin. Zarur yangi
emotsional taassurotlardan mahrum aqli zaif bola - oligofren shaxslar,
predmetlarning tor doirasi bilan tanish; uning hayoti cheklangan bir xillikda
kechadi. Shu tariqa undagi mavjud organik nuqsonga atrof olam haqidagi
nochor va ba’zan buzilgan tushunchalar qo‘shiladi.
Kichik yoshdagi aqli zaif bolalar maxsus maktabgacha ta’lim
muassasalariga kelganlarida, odatda, umuman o‘ynashni bilmaydilar, ular
o‘yinchoqlarning funksional belgilanishidan qat’iy nazar bir xillikdagi amallarni
30
Психическое развитие в детских возрастах : избранные психологические труды / Д.Б. Эльконин. –
Издание 2-е, стереотипное. – Москва: Институт практической психологии ; Воронеж: НПО МОДЭК,
1997. – 416 с.
31
Морозова Н.Г. Формирование познавательных интересов у детей дошкольного возраста с
отклонениями в развитии // Особенности развития и воспитания детей дошкольного возраста с
недостатками слуха и интеллекта / Под ред. Л. П. Носковой - М.,1984.- с.65- 73
41
bajaradilar. Bola uzoq vaqt davomida kubik, o‘rdak, mashinani bir xillikda
taqillatib o‘tirishi mumkin
32
.
Bunda ayniqsa, qo‘g‘irchoqqa bo‘lgan munosabat e’tiborga molik, u xuddi
boshqa o‘yinchoqlardek qabul qilinadi. Qo‘g‘irchoq shodon tuyg‘ularni paydo
qilmaydi va odam o‘rinbosari sifatida qabul qilinmaydi. Jonivor-o‘yinchoqlar
ham aqli zaif bolada qiziqish xislarini uyg‘otmaydi. Ular bilan bajariladigan
amallar xuddi kubik va mashinalardagidek bo‘ladi. O‘rgatilmagan aqli zaif
bolalar orasida o‘yinchoqning ta’mini “tatib” ko‘rishni yoqtiradiganlari ham
uchraydi. Ular rangli kubikning bir qismini tishlab uzib olmoqchi bo‘ladilar,
matryoshkani yalaydilar. O‘yinchoqlar bilan bu kabi amallar asosan chuqur aqli
zaif bolalarga xos, lekin bir qator holatlarda ular shunchaki o‘yinchoqlar bilan
o‘ynay bilmaslik, ularni funksional belgilanishi bo‘yicha qo‘llay olmaslik
natijasi ham bo‘ladi.
Aqli zaif bolalarning aksariyat qismida amallar bilan birgalikda jarayonli
harakatlar ham kuzatiladi, bunda bola uzluksiz bir xil o‘yin jarayonini
takrorlaydi: qo‘g‘irchoqni yechintirib-kiyintiradi, kubiklardan qurilma yasab-
buzadi; idish-tovoqlarni olib joyiga qo‘yadi.
Maktabgacha ta’lim muassasasida tarbiyalanmagan maktab yoshigacha aqli
zaif bolalarning o‘ziga xos tomoni ularning noadekvat harakatlar bajarishidir.
Bunday harakatlarni na mantiq, na o‘yinchoqning funksional belgilanishi bilan
tushuntirish mumkin, ularni zinhor normal bola o‘yinida kuzatish mumkin
bo‘lgan o‘rinbosar predmetlarni qo‘llash bilan adashtirmaslik kerak. Normal
maktab yoshigacha bola jon-jon deb qoshiq o‘rniga tayoqcha, sovun o‘rniga
kubik va x.k. ishlatadi. Bunday harakatlarni o‘yin talablari taqozo qiladi va bu
uning oliy darajada rivojlanayotganini ko‘rsatadi. Lekin maxsus maktabgacha
ta’lim muassasalariga kelgan aqli zaif bolalarda aynan shunday o‘rinbosar
predmetlarni ishlatish harakatlari umuman uchramaydi.
32
Психологические процессы и свойства личности умственно отсталых детей / ГПИ им. А. И. Герцена:
Учеб. пособие- Л.,1981.- 62с.
42
O‘yin jarayonida intellektual kamchiliklarga ega bolalar o‘yinchoqlarni
ovoz chiqarmay, jimgina o‘ynaydilar, ba’zi-ba’zida alohida emotsional
tovushlar chiqaradilar, ba’zi o‘yinchoq yoki harakatlar nomini ifodalovchi
so‘zlarni talaffuz qiladilar. O‘rgatilmagan aqli zaif bola o‘yinchoqlardan tez
charchaydi. Uning o‘ynash davomiyligi odatda o‘n besh daqiqadan ortmaydi. Bu
narsa o‘yinchoqlarga bo‘lgan haqiqiy qiziqish yo‘qligidan dalolat beradi
33
.
Maxsus ta’limsiz aqli zaif bolalarda o‘yin yetakchi o‘rinni egallay olmaydi
va albatta psixik rivojlanishiga ta’sir qila olmaydi. Bunday ko‘rinishda o‘yin
anomal bola rivojlanishidagi nuqsonlarni korreksiyalash va kompensatsiyalash
vositasi bo‘la olmaydi. Aqli zaif bolalarga ta’lim va tarbiya berish dasturida
“O‘yin” bo‘limiga markaziy o‘rin ajratilishi bejiz emas. Bu bilan o‘yin
faoliyatining bola rivojlanishini boyitish, anomal bola psixikasidagi turli
nuqsonlarni korreksiyalash va kompensatsiyalash, maktabda o‘qishga
tayyorlashdagi ahamiyati ko‘rsatilgan.
Ma’lumki, bolaning o‘yin faoliyati ko‘p qirrali, o‘yinlar ham turli-tuman.
Ularning orasida asosiy o‘rinni syujetli-rolli o‘yinlar egallagan. Uning bola
rivojidagi alohida rolini hisobga olgan holda, dastur aqli zaif bolada bosqichma-
bosqich syujetli-rolli o‘yin mexanizmini shakllantirishga e’tibor qaratadi.
Defektolog-o‘qituvchi oldida aqli zaif bolalarni o‘yinlar olamiga asta-sekin
olib kirish, unga turli o‘yin jarayonlarini, tengqurlari bilan muloqot qilishning
turli vositalarini o‘rgatish vazifasi yotadi.
Syujetli-rolli o‘yinlardan tashqari aqli zaif bolalar didaktik va harakatli
o‘yinlarni ham o‘rganadilar.
Didaktik o‘yinlar ayni vaqtda bolalarni o‘qitishning shakli hisoblanadi.
Uning xalq pedagogikasidagi kelib chiqishi o‘yinlarning qo‘shiqlar bilan,
harakatlar bilan birlashishiga asoslangan ta’limiy o‘yinlarni yaratgan. Didaktik
o‘yinda barcha strukturaviy elementlar, bolalarning o‘yindagi faoliyati uchun
xarakterli bo‘lgan: maqsad, jamlanma, o‘yin faoliyati, qoida, natija jamlangan.
33
Лапошина Э. В. Особенности ознакомления умственно отсталых дошкольников с некоторыми
предметами ближайшего окружения. // Дефектология- 1991.- №6.- с.72- 77
43
Lekin ular bir qancha o‘zgacha shaklni ko‘rsatadi va didaktik o‘yinlarning
bolalarga ta’lim va tarbiyasidagi asosiy rolini sharoitga moslagan.
Didaktik topshiriqlarning mavjudligi o‘yinlarning ta’limiy xarakterini,
uning tarkibini bolalarning kuchli aqliy faoliyatiga yo‘naltirilganini tasdiqlaydi.
Didaktik o‘yinda mashg‘ulot davomida topshiriqning to‘g‘ridan-to‘g‘ri
qo‘yilishidagi farqda u bolaning o‘yin topshirig‘i sifatida namoyon bo‘ladi.
Didaktik o‘yinning asosiy ahamiyati shundaki, u bolaning fikri va nutqida
mustaqillik va faollikni hosil qiladi.
O‘yin faoliyati har doim ham ko‘rinuvchan xarakterni yuzaga keltirmaydi.
Bu to‘liq yo‘naltirilgan kuzatish, taqqoslash, ba’zan oldingi o‘zlashtirilganlarni
qayta eslash, o‘ylash jarayonlarini to‘liq ifodalovchi aqliy faoliyat hamdir.
Murakkabligi bo‘yicha ular aqliy tarkib va o‘yin topshiriqlari, bolalarning
yoshiga moslik darajalari turli xil va sharoitga moslashgandir.
Murakkabligi jihatdan ular turlicha va bosh mazmunning, o‘yin
maqsadining darajasi bilan bolalarning yosh xususiyatlari bilan belgilanadi.
O‘yin harakatlarining hajmi ham turlichadir. Kichik guruhlarda – bu ko‘p
xollarda takrorlanuvchi 1-2 ta harakatdan, kattaroq guruhlarda esa 5-6 ta
harakatdan iborat. Katta maktabgacha yoshdagilarning sport xarakteriga ega
bo‘lgan o‘yinlardagi o‘yin harakatlari boshidanoq vaqt bo‘yicha taqsimlangan
va ketma-ket amalga oshiriladi. Ularni o‘zlashtirgan bolalar maqsadga intilib,
aniq, tez kelishgan holda o‘zlashtirilgan sur’atda o‘yin vazifasini oladilar.
Didaktik o‘yinlarning elementlaridan biri qoidalar hisoblanadi. Ular
o‘rgatishning vazifasi va o‘yin mazmuni bilan belgilanadi va o‘z navbatida o‘yin
harakatlarining xarakterini va usullarini aniqlab beradi, bolalarning xulqini,
bolalar o‘rtasidagi va tarbiyachi bilan o‘zaro munosabatlarni shakllantiradi va
yo‘naltiradi. Qoidalar yordamida bolalarda o‘zgargan sharoitlarda mo‘ljal olish
qobiliyati, bevosita istaklarni jilovlash ko‘nikmasi, emotsional – irodaviy
zo‘riqishni namoyon qilishni ushlab tura olish shakllanadi. Buning natijasida o‘z
harakatlari bilan boshqa o‘ynovchilarni boshqarish qobiliyati rivojlanadi. O‘yin
qoidalari o‘rgatuvchi, tashkil etuvchi va intizomiy xarakterga ega. O‘rgatuvchi
44
qoidalar bolalar oldida kim, nimani va qanday qilish kerakligini ochishga
yordam beradi: ular o‘yin harakatlari bilan munosabatda bo‘ladi, harakatlarning
ro‘lini kuchaytiradi, bajarish usulini aniqlashtiradi. Tashkil yetuvchi qoidalar esa
bolalarning o‘yindagi o‘zaro munosabatlarini, tartibni, ketma-ketlikni belgilaydi.
Intizomiy qoidalar nimani va nima uchun qilish mumkin emasligi haqida
ogohlantiradi.
Tarbiyachi qoidalardan ehtiyotkorlik bilan foydalanishi, o‘yinni ular bilan
zo‘riqtirmasligi, faqat zarur holdagina ularni qo‘llashi lozim. Ko‘p qoidalarni
kiritish, ularni bolalarga majburan bajartirish salbiy natijalarga olib keladi.
Haddan tashqari intizom bolalarda o‘yinga qiziqishni pasaytiradi, xatto o‘yinni
buzadi, ba’zan esa qoidalarni bajarishdan qochish maqsadida ayyorlikni keltirib
chiqaradi. Didaktik o‘yin natijasi – shunchaki har qanday usul bilan erishilgan
g‘alaba emas, balki bolalar tomonidan erishilgan bilimlarni o‘zlashtirish, aqliy
faoliyat
rivojlanishi,
o‘zaro munosabatlardagi yutuqlar darajasining
ko‘rsatkichidir. O‘yin vazifalari, harakatlari, qoidalari, o‘yin natijasi bir-biri
bilan bog‘langan. Bu tarkibiy qismlardan birortasining yo‘qligi o‘yinning
butunligini buzadi, tarbiyaviy ta’sirini pasaytiradi.
|