105
O`zaro feodal urushlar, Buxoro va Xeva xonliklarining
eron davlati bilan
urushga mamlakatda iqtisodiy va madaniy tushkunlikni yanada keskinlashtirar edi.
SHuning uchun ham bu davrda ijod etgan shoir va yozuvchilarning asarlarida
mehnatkash ommaning jabr ko`rishlari o`zining aksini topgan edi. Bu davr shunisi
bilan xarakterliki, unda badiiy stilda hajviya stili keng qo`llanishda bo`ldi.
Bu davrning adabiy tili mahalliy shevalarga tayangan holda rivojlandi.
XVII-XIX asrlardagi o`zbek adabiy tilini o`rganishda o`sha
davrda yaratilgan tarix
asarlari, tazkiralar, shoirlarning ijodlari asosiy manbaa bo`ladi.
Iqtisodiy va madaniy hayotdagi tushkunlikka qaramasdan XII-X1X asrlarda
qator tarix, geografiya, falsafa, til, adabiyot va boshqa sohalarga doir asarlar yaratildi.
Bular orasida Said Muhammad Toxir bin Abulqosimning «Ajoyib-ut-taqobat» nomli
geografik asari, Abulqosim bin Sa`dulla al-Xusaynning «Natoyij-ul-fikr» tarixiy
kitobi, Abulg`ozi Bahodirxonning «SHajarai turk», «SHajarai Tarokima»,
Muxammad YAroqchining «Muhit-ut-tavorix», SHermuhammad Ubaydiyning
«Ubaydullanoma», Munisning «Firdavs-ul-iqbol»,
Muhammad Xokisorning
«Muntaxab-al-lug`at», M.Mehdixonning «Sangloq « asarlari yuzaga keldiki,
bularning hammasi o`zbek tilidagi adabiy harakatchilikning davom etib kelganligini
ko`rsatadi.
XVII-XIX asrlar abdiy tilini o`rganishda mazkur
davrlarda yashab ijod
etgan shoirlar ijodi ham etarli manbaa bo`ladi. Bu davr adabiy tiliii rivojlantirishda
Turdi Farog`iy, Nishotiy,
Boborahim Mashrab, Maxmur, Gulxaniy, Bahodirxon
Munis, Abulg`ozi Baxodirxon, Ogahiy, Feruzlar munosib hissa qo`shdilar.
Bu ijodkorlar asarlari tilida Navoiy an`anasi bilan birga, g`arbiy adabiy til
shakllari ham uchraydi. Bu Fuzuliy she`riyati tilining ta`siri natijasida paydo bo`lgan.
Bu davr demokratik shoir va yozuvchilar ijodida umum o`zbek adabiy tili
traditsiyasi
mustahkamlanib, mukammallashib keldi. Buning yorqin dalilini Turdi
asarlarida ko`ramiz.
Dostları ilə paylaş: