28
3. Tamaki tutuni o‘pka raki bilan kasallanish miqdorini 20-30% ga
oshiradi, Buyuk Britaniyada astma kasalini davolash uchun har yili 3,9
mlrd. yevro mablag‘ sarflanadi.
4. Atmosferani uchta modda eng ko‘p zararlaydi: og‘ir qo‘shil-
malar, ozon va og‘ir metallar.
5. Shaharlarda atmosfera havosini transport eng ko‘p
miqdorda
zararlaydi.
Tashqi muhitning salbiy oqibatlari quyidagilarga olib keladi:
● Parnik gazlari konsentratsiyasining oshishi har yili ozon qatla-
mining 1-2,8% ga kamayishini ko‘rsatadi.
● O‘rmonlar maydoni har yili 200-217 ming km
2
tezlik bilan
kamayib bormoqda.
● Tuproq eroziyasi va unumdorligi pasayishi natijasida sahrolar
maydoni yiliga 60 ming km
2
miqdorda oshib bormoqda.
● Suv zahiralarining ifloslanishi har yili okean suvi sathining 1-2
mm ko‘tarilishiga olib kelmoqda.
● Tabiiy muhitda radioaktiv moddalar miqdorining oshishi
kuzatilmoqda.
Asosiy ekologik omillarning ta’rifi, chegaralovchi omillar.
Ekologik omillar ichida son jihatdan ahamiyatga ko‘ra turlarning
chidamlilik chegarasidan chiqadiganlariga chegaralovchi omillar
deyiladi. Birgina cheklovchi omilning o‘zi ja’mi omillar qulay bo‘lsa
ham, ma’lum bir turning tarqalishiga ta’sir ko‘rsatadi
yoki cheklab
qo‘yadi. Chegaralovchi omillar ma’lum geografik arealda turlarning
tarqalishini aniqlaydi va bir tur organizmning rivojlanishini, ular juda
ko‘p bo‘lganda yoki kam bo‘lganda cheklab qo‘yadi. Ekologik
omillarning ta’sir qilishi ma’lum muhitda o‘zgarishi ham mumkin, ular
chegaralovchi bo‘lishi ham, bo‘lmasligi ham mumkin. Masalan, biron
bir ko‘l suvida kalsiy moddasi ko‘p bo‘lsa (21.2-22.4 mg/l), o‘simlik va
turli hayvonlar yashashi uchun qulay muhit yuzaga keladi va ular son
hamda sifat jihatidan ko‘p bo‘ladi. Agarda ko‘l suvida kalsiy moddasi
(0.7-2.3 mg/l) kam bo‘lsa, u holda organizmlar juda kam uchraydi.
Nemis agroximik olimi Yu.Libix minimum qonunini, ayrim
moddalar tuproqda minimum holda bo‘lishini hosildorlikdan kelib
chiqib isbotladi. Ammo Libixning bu qonuni faqat stasionar sharoitda
to‘g‘ri bo‘ladi. Kimyoviy
elementlarning biri etishmasa, hosildorlik
juda yuqori bo‘lmasa ham me’yor darajasida bo‘ladi. Hosildorlikni
29
faqatgina kimyoviy elementlar emas, balki harorat, yorug‘lik, namlik
va boshqalar ham belgilaydi.
V.R.Vilyams omillarning o‘zaro bog‘liqligini inkor etmagan holda,
ular bir-birini almashtira olmasligini ko‘rib, alohidalik qonunini
yaratdi. Yashash uchun hayotiy sharoitlar bir xilda ahamiyatga ega,
ammo hech bir hayotiy omilni bir-biri bilan almashtirib bo‘lmaydi deb
isbotladi. Masalan, o‘simlik uchun suvni havo harorati bilan,
havoni
quyosh nuri bilan almashtirib bo‘lmaydi.
Organizmning hayot faoliyati ekologik omillarning minimal
mohiyati ta’siridagina chegaralanmay, balki u yoki bu omilning
ortiqcha miqdordaligidan ham organizm holati aniqlanadi. Tabiiy
muhitda chegaralovchi omillarning maksimal mohiyatini 1913-yili
amerikalik zoolog V.Shelford aniqlab, unga “tolerantlik qonuni”
ifodasini berdi, bu qonun bo‘yicha turning yashashi,
qator ekologik
omillarning ozligi va ko‘pligi, ularning organizmni chidamlilik chega-
rasiga yaqin darajasi bilan aniqlanadi. Hamma ekologik omillarni
organizmlarning chidamlilik chegarasiga yaqinligi yoki undan ortib
ketishi va turning yashashiga salbiy ta’sir qiladigan muhit elementlariga
chegaralovchi omillar deyiladi. Shunday qilib, organizm ekologik
minimum va ekologik maksimum holati bilan tavsiflanadi,
shu ikki
ekologik ko‘rsatkichni u sezadi, unga moslanish orqali javob qiladi.
Organizmning maksimum va minimum ko‘rsatkichlari o‘rtasida eko-
logik omillarning organizmga ta’sir qilishiga turning tolerantlik
chegarasi yoki ekologik amplitudasi deb aytiladi.
Amerikalik ekolog Yu.Odum tolerantlik qonunini to‘ldiruvchi
fikrlarni bildirgan, chunonchi, organizmlar bir ekologik omilga
nisbatan keng tolerantlik doirasida bo‘lsalar, boshqa
omilga nisbatan
tor doirada bo‘lishlari mumkin; hamma ekologik omillarga nisbatan
keng tolerantlik doirasida bo‘lgan organizmlar keng tarqalish
imkoniyatiga ega; agar tur uchun bir ekologik omilning ta’siri optimal
bo‘lmasa, shu turning tolerantlik doirasi boshqa omillar bo‘yicha
chegaralanib, torayib boradi; organizm hayot faoliyatining kritik
davrida ko‘pchilik muhit omillari, ayniqsa, turlarning ko‘payish vaqtida
chegaralovchi bo‘lib qoladi, chunki ko‘payayotgan tur vakillari
sezuvchan, nozik bo‘lib (unayotgan urug‘, jo‘ja
chiqishi oldidagi
tuxum, embrion, o‘sayotgan yosh nihol va lichinkalar), ularning
tolerantlik doirasi juda ham chegaralangan bo‘ladi. Ko‘p yillik
o‘simliklar va hayvonlar uchun tolerantlik doirasi kengdir.
30
Turlarning u yoki bu muhit omillarining o‘zgarib turish doirasiga
moslanish xususiyatiga turning ekologik valentligi (yoki mutanosibligi)
deb aytiladi, ya’ni turni muhitning har yil sharoitiga, undagi
omillarning o‘zgaruvchanligiga moslanishi
tirik organizmning eng
yuksak ko‘rsatkichi hisoblanadi. Ekologik omillarning o‘zgaruvchanlik
doirasi qancha keng bo‘lsa, turning ekologik valentligi (mutanosibligi)
ham shuncha katta bo‘ladi. Tur omillarning o‘zgarayotgan chegarasi
ichida o‘z hayot faoliyatini kechiradi.
Ekologik omillarning optimal ko‘rsatkichdan ozroq o‘zgarib turi-
shiga moslashgan turlarga – tor doiraga moslashgan turlar, muhit
omillarining keng doirada o‘zgarishiga moslashganlari esa, keng mos-
lashgan tur deb ataladi. Bu erda birlamchi
holatga misol qilib dengiz-
larning yuqori sho‘rligiga (30-37%) yoki tog‘, soylar suvining chuchuk-
ligiga (150-240 mg/l) moslashgan organizmlarni olish mumkin.
Ikkinchi holatga misol: katta daryolar quyi oqimlarining dengiz
suvi bilan qo‘shilib turadigan joylarida suvning sho‘rligi o‘zgarib
turadi. Organizmlar shu o‘zgarishga keng moslashgan.
Ekologik mutanosib bo‘lmagan yoki tor doiraga chidamli turlar
stenobiont (stenos – tor doirali), keng doiraga chidamli turlar esa
evribiont (eyros – keng) turlar deb ataladi. Turlarning stenobiont yoki
evribiontligi, ularning u yoki bu muhitga turli yo‘llar bilan
moslanishidan kelib chiqqan.
Dostları ilə paylaş: