424
o’rganilganda o’quvchilar fe`l predmetning harakatini bildirishini bilib oladilar.
Yurmoq, o’qimoq, olmoq
kabi fe`llarda leksik ma`no grammatik ma`noga mos
keladi. Ko’p fe`llarda bunday moslik bo’lmaydi. Grammatikada predmet harakati
deyilganda, harakat bilan birga predmetning holati, uning boshqa predmetlarga
munosabati, predmet belgisining o’zgarishi kabilar ham tushuniladi:
uxlamoq,
o’ylamoq, sevmoq, o’smoq, ko’karmoq
va hokazo. Predmet harakatini bunday keng
ma`noda, umumlashtirilgan holda tushunish endigina tilni o’rgana boshlagan
o’quvchilarga qiyinlik qiladi, ular harakatni ko’proq yurish, siljish ma`nosida aniq
tasavvur qiladilar. SHuning uchun fe`lni o’rganishning boshlang’ich bosqichida
yotmoq, kasallanmoq, turmoq, qizarmoq
kabi so’zlarni predmet harakatini bildiradi
deb hisoblamaydilar. Bunday hodisani otni o’rganishda ham uchratish mumkin.
Ayrim o’quvchilar
tinchlik, qahramonlik, qadam
kabi so’zlarni ot turkumiga
kiritmaydilar. Tushunchani shakllantirish uchun o’quvchilarda mavhumlashtirish
ko’nikmasini o’stirish, ular diqqatini so’zning aniq leksik ma`nosidan grammatik
ma`nosiga qaratish va shu guruhdagi so’zlarga oid umumiy, grammatik belgilarni
hisobga olgan holda, ularni bir guruhga birlashtirish talab etiladi. Masalan, k i m?
yoki n i m a? so’rog’iga javob bo’ladigan barcha so’zlar “ot” turkumiga birlashadi;
predmet bildirish, son (birlik va ko’plikda kelish), egalik qo’shimchalari bilan
o’zgarish, kelishiklar bilan turlanish bu so’zlar uchun umumiy grammatik belgilar
hisoblanadi. Tushunchani shakllantirishda xatoning oldini olish uchun ta`lim berish
jarayonida qator metodik talablarga rioya qilinadi.
Dostları ilə paylaş: