287
A.Smit bo‗yicha bu qoida bir butun mamlakat uchun qo‗llanilishi
kerak. Agar qandaydir bir xorijiy mamlakat bizni muayyan tovar bilan,
uni o‗zimizda ishlab chiqarishga nisbatan ancha arzon narxda
ta‘minlashi mumkin bo‗lsa, biz birmuncha ustunlikka ega bo‗lgan
sohalarda ishlatilayotgan sanoat mehnati mahsulotining ma‘lum qismi
uchun ushbu tovarni undan sotib olish ancha foydali. Aynan shuning
uchun mahsulotlarni ishlab chiqarishga ixtisoslashuvini tanlashda,
A.Smit bozorning roliga katta e‘tibor bergan bo‗lishiga qaramay, u
ushbu masalani ko‗rib chiqishda mamlakatning tabiiy (ob-havo sharoiti,
ba‘zi bir tabiiy resurslarga ega bo‗lish va b.) va qo‗lga kiritilgan (odatda,
texnologik ishlab chiqarish bilan bog‗liq bo‗lgan) ustunliklarini hisobga
olishni zarur, deb hisoblaydi. Eksport qiluvchi mamlakat qachonki,
mutlaq
ustunlikka
ega
bo‗lgan
tovarlarni ishlab
chiqarishga
ixtisoslashgan bo‗lgandagina tashqi savdodan yuqori foyda ko‗rishi
mumkin.
Lekin A.Smitning bu nazariyasida barcha tovarlarni ishlab
chiqarishda bir yoki bir necha mamlakatlar mutlaq ustunlikka ega bo‗lsa,
bunday vaziyatda qanday bo‗ladi, degan savol ko‗rib chiqilmagan.
Mazkur nazariya, agar mamlakatlar tovarlarni ishlab chiqarishda hech
qanday mutlaq ustunlikka ega bo‗lmasa, ular xalqaro savdoda
qatnashishi mumkinmi, degan savolga ham javob bermaydi.
Dostları ilə paylaş: