130
3.
Shaharlar - ilm-fan, madaniyat va ma’naviyat maskani. Toshkent - “Islom
madaniyati poytaxti”.
4.
Mustaqillik yillarida madaniyat va san’atning taraqqiyoti. Beshta tashabbus
va uning yuksak ma’naviy madaniyatni ta’minlashdagi o‘rni.
5.
O‘zbekistonda millatlararo va dinlararo munosabatlardagi barqarorlikni
ta’minlash borasidagi davlat siyosati.
1.
Mustaqillik yillarida milliy urf-odatlar, qadriyatlar va an’analarning
qayta tiklanishi.
Biron bir jamiyat ma’naviy imkoniyatlarini, odamlar ongida ma’naviy va
axloqiy qadriyatlarni rivojlantirmay hamda mustahkamlamay turib o‘z
istiqbolini
tasavvur etish qiyin. Xalqning madaniy qadriyatlari, ma’naviy merosi ming yillar
mobaynida Sharq xalqlari uchun qudratli ma’naviyat manbai bo‘lib xizmat qilgan.
Uzoq vaqt davom etgan kuchli mafkuraviy tazyiqqa qaramay, O‘zbekiston xalqi
avloddan-avlodga o‘tib kelgan o‘z tarixiy va madaniy qadriyatlarini hamda o‘ziga xos
an’analarini saqlab qolishga muvaffaq bo‘ldi.
Shu o‘rinda milliy istiqlol g‘oyasiga to‘xtalib o‘tish joiz. Mustaqillik
g‘oyibdan kelmaydi. Tirik jonzod borki erkinlikka intilib yashaydi. Mustaqillik shaxs,
jamiyat, davlatning tarixiy orzusi hisoblanib, u haqidagi tasavvurlar, bilim va g‘oyalar
amaliyot tajribalariga asoslangan holda o‘zgarib, boyib boradi.
Mustaqil fikr va
g‘oyasiz mustaqil amaliyot bo‘lmaydi. Ushbu qonuniyatga amal qilmagan jamiyat
inqirozga duchor bo‘ladi, o‘z yo‘lini yo‘qotadi. G‘oya davlat, jamiyat va inson yo‘lini
yoritib boruvchi nurga o‘xshaydi. Inson tanasi tabiat qonunlari asosida yashaydi,
ammo uning ongi g‘oyasiz yaratuvchanlik qobiliyatini yo‘qotadi. Har qanday
mustaqillikning ma’naviy poydevorini g‘oya tashkil etadi. Shu sababli g‘oya va
mafkura hamda milliy va diniy qadriyatlarning saqlanishi jamiyat asoslangan bo‘lsa,
jamiyat mustahkam, davlat barqaror bo‘ladi. Ilmiy adabiyotlarda g‘oya va mafkura
tushunchalariga turlicha ta’riflar berilgan bo‘lsa- da, ularni birlashtiruvchi yondashuv
mavjud.
Mustaqil yashashni istagan millat uchun, birinchi navbatda, milliy g‘oya kerak.
Milliy g‘oya mustaqil ichki va tashqi siyosatni, uning huquqiy asoslarini belgilaydi.
Milliy g‘oya har bir xalq va mamlakatning o‘ziga xos immunitetidir. Milliy g‘oyasini
anglab yetmagan millat o‘zga g‘oyalar ta’siriga tushadi va o‘zligini yo‘qotadi. Milliy
g‘oyasi zaif millatni bo‘lib tashlash va bo‘ysundirish oson kechadi. Shu bois buyuk
davlatchilik shovinizimi yoki egotsentrizm kasalligiga duchor bo‘lgan kuchlar o‘zga
millat va xalqlarni bo‘ysundirish uchun, birinchi navbatda, ularning milliy g‘oyasiga
tahdid soladi. Tarixda bo‘lgandek, bugun ham ushbu
qurol yangicha shakl va
mazmunlarda qo‘llanilmoqda. O‘zbekiston xalqi mustaqilligini qo‘lga kiritib, butun
dunyoga O‘zbekistonning o‘ziga xos va o‘ziga mos yo‘li borligi, u o‘zbek xalqining
milliy manfaatlariga asoslanishini e’lon qildi. O‘zbekistonning milliy manfaatlarini
esa, albatta, uning milliy g‘oyasi ifoda etadi. Milliy g‘oya hech bir shaxs yoki
buyuklar tomonidan o‘ylab topilmagan. U buzg‘unchi g‘oyalardan farqli ravishda
o‘zbek xalqining og‘zaki (Alpomish, Go‘ro‘g‘li, Kuntug‘mish kabi) va yozma
131
ijodiyotida (Avesto, Forobiy, Navoiy asarlari kabi), xalqimiz hikmatlari, urf-odat va
an’analarida asrlar davomida shakllanib, rivojlanib kelmoqda.
Milliy g‘oya ongu shuuriga singdirilgan xalq farzandlari o‘zligini anglab,
buyuk ma’naviy jasorat namunalarini ko‘rsatishgani tarixdan ma’lum.
O‘zbekistonning Birinchi Prezidenti Islom Karimov “Yuksak ma’naviyat yengilmas
kuch” asarida ta’kidlaganidek, To‘maris, Shiroq, Muqanna, Temur Malik, Jaloliddin
Manguberdi, Amir Temur, Navoiy, Avloniy, Qodiriy, Fitrat ana shunday ma’naviy
jasorat sohiblaridir. O‘zbek xalqi bor ekan, ularning nomi va xotirasi abadiydir. Milliy
g‘oyani anglagan avlod ajdodlari an’analarini davom ettiraveradi.
Jamiyat amal qiladigan g‘oya salkam uch ming
yillik mustaqil rivojlanish
yillarida o‘zbek xalqini buyuk kashfiyotlar va g‘alabalar sari yetaklab, xalqimizning
milliy rivojlanish g‘oyasiga aylandi. Darhaqiqat, O‘zbekiston ko‘p millatli, ko‘p
konfessiyali davlat bo‘lgani bois hech bir din yoki elatning g‘oyasi jamiyatni
birlashtirishga qodir emas. Faqat O‘zbekiston xalqining g‘oyasi bo‘lgan milliy
g‘oyagina jamiyat sub’yektlarini birlashtirish salohiyatiga ega. Tarixdan ma’lumki,
birlashtiruvchi g‘oyaga ega bo‘lmagan jamiyat, davlat tanazzulga yuz tutadi. Shu
sababli milliy g‘oya va milliy mafkura masalasi har qandan jamiyat uchun
hayot-mamot masalasidir. Hozirgi mustaqillik yillarida O‘zbekiston xalqining milliy
g‘oyasi nafaqat
amaliyotga tatbiq etildi, balki nazariy va amaliy jihatdan
rivojlantirildi.
Milliy tiklanish o‘z-o‘zidan sodir bo‘lmaydi. Bu, avvalo, ko‘p jihatdan
ma’naviyatga bog‘liq. Shu boisdan mustaqillikning dastlabki kunlaridan
ajdodlarimizning ma’naviy merosini tiklash ishlari keng jabhada amalga oshirildi.
Ma’naviy meros qadimgi zamonlardan buyon ajdodlarimiz, ota-bobolarimizdan
bizgacha yetib kelgan ma’naviy
boyliklar siyosiy, falsafiy, huquqiy va diniy
qarashlar, axloq-odob me’yorlari, ilm-fan yutuqlari, tarixiy, badiiy va san’at asarlari
majmuasidir. Ma’naviy qadriyatlar, boyliklar jamiyat taraqqiyotining barcha
bosqichlarida uning ehtiyojlari tufayli vujudga keladi va o‘sha davr hayotini aks
ettiradi.
Davrlar almashinuvi, jamiyatlardagi o‘zgarishlar haqiqiy ma’naviy
merosning qadrini oshirib boradi hamda keyingi avlodlar uchun ma’naviy meros
maqomiga olib chiqadi. Mustaqillikning dastlabki kunlaridanoq ajdodlar tomonidan
ko‘p asrlar mobaynida yaratib kelingan g‘oyat ulkan, bebaho ma’naviy va madaniy
merosni tiklash davlat siyosati darajasiga ko‘tarilgan nihoyatda muhim vazifa bo‘lib
qoldi. Darhaqiqat, O‘zbekistondagi ijtimoiy sohaning tub ildizlaridan bo‘lgan
ma’naviy sohaning keng rivojlanishi xalqning faol ishtiroki bilan bo‘ldi. O‘zbek
xalqining o‘z tarixi, urf-odatlari, milliy va diniy qadriyatlariga o‘zgacha ehtirom bilan
munosabatda bo‘lishi jahon ahli tomonidan e’tirof etilgan.
Umuman olganda, ma’naviy qadriyatlarning tiklanishi xalqning ma’naviy
sarchashmalariga, uning ildizlariga qaytishdan iborat uzviy, tabiiy jarayondir.
Haqqoniy tarixni tiklash, milliy o‘zlikni anglash, ta’bir joiz bo‘lsa,
milliy iftixorni
o‘stirish jarayonida g‘oyat muhim o‘rin tutadi. Buyuk ajdodlarning hayot yo‘li va
jasoratlari tarixiy
xotirani jonlantirib, jamiyatda
yangi
fuqarolik ongni
shakllantirishda axloqiy tarbiya va ibrat manbayiga aylanmoqda.