2016
Mövlüd Süleymanlı
“And olsun, əsrə…”
Sayaçı da elə bu vaxt gəlib çı xı r, elə gendən-
genə
ö
z oyununu oynamağa, -zarafata başlayı r.
-Gəl, dələmə ye, -deyirlər.
Sayaçı :
-Yemirəm, -deyir, -sizin bərəkətin
ü
st
ü
nnən ac
gedəcəm.
-Niyə ac gedəcəksən? -deyir,
ç
obanlar. Bilirlər
ki, Sayaçı zarafat eləyir.
-He
ç
nə bişirməmisiz, -deyir Sayaçı .
-Gəl bəri, tərslik eləmə. Gəl dələmə ye.
Sayaçı deyir:
-Dələməniz yatı b axı !
-Yatı b, səksəndir oyansı n.
Sayaçı dələmənin başı na dolana-dolana
oxuyur:
-Kim yatmı ş, kim oyaq? - Sonra d
ö
n
ü
b
Sərdən
ç
iyə baxı r.-
Yox kim yatı rdı b o da oyatsı n, -deyir.
Sərdənçi dələməni kəsib bir qab da Sayaçıya
verir...Sayaçı da dələməni yeyib sayaçı gözəlləməsi deyir.
Nənəm a səkil qoyun,
Belində kəkil qoyun.
www.kitabxana.net
– Milli Virtual Elektron Kitabxana
2016
Mövlüd Süleymanlı
“And olsun, əsrə…”
Ayağımı daş apardı,
Arxaca çəkil qoyun.
Nənəm qoyunun qarası,
Polad qırxılıq parası..
Qış öyü bulaması,
Yaz öyü dələməsi...
***
Deyərlər: Dölün bir başı, bir ayağı, ortada sərkər qo-
yunun özüdü.
Deyərlər:
Canavarlar
çobanını
tanıyar.
Usta
çobanlara yaxın düşməzlər...
Deyərlər: Bütün qorxuları qoyunlar qabaqcadan
xəbər verir.Usta çoban lazımdı bunu bilsin.
www.kitabxana.net
– Milli Virtual Elektron Kitabxana
2016
Mövlüd Süleymanlı
“And olsun, əsrə…”
Belə deyirlər ki, sürüyə oğru gələn kimi qoyunlar
öksürürlər: Buna görə də çobanlar arasında “oğru
öskürəyi” deyilən ifadə var (Bu haqda artıq yazmışıq).
Bunu bilən çoban gecənin qaranlığında səs eləyir ki, Oğru
qardaş, gəldiyini kəlin qoyun bildirdi, “get, ay batannan
sonra gəl”
Sürünün içindən su dolu qab keçirməzlər.
Deyirlər, bilicilər həmişə sərkər çobanlardan
çəkinərmiş.
Bir biliciyə deyirlər, loğman qardaş. Deyir, loğman
mən deyiləm, çoban yastığı yeyəndi...
Belə bir ifadə var: bərəkət üstündən ac addamazlar.
Ona görə də çobanlar arxacın yanından keçəni saxlayır.-
Bərəkət üstündən ac addama.-deyir.
Iti alaçığın ağzında yemləməzlər.
Bu dediklərimi bilməyən çobanlara əl çobanı
deyərlər.
Kök qoyunlar həmişə sürüdən aralı yatar. Ona gırə də
canavar gələndə qıraqdan yapışar. Oğrular da
canavardan öyrənib.
www.kitabxana.net
– Milli Virtual Elektron Kitabxana
2016
Mövlüd Süleymanlı
“And olsun, əsrə…”
***
Bu hissləri-duyğuları “Erməni adındakı hərflər”
romanında geniş, təfərrüatıyla işləmişəm. Indi daha
uyğun, daha yaxın söz tapa bimədiyim üçün o zamanlar
yazdığım “Yarpaqsızlıq” poyemasından bir parçanı
diqqətinizə çatdırmaq istəyirəm.
Kimə axı r
ç
ayı mı z, g
ö
rəsən?
G
ö
rəsən, k
ö
rp
ü
s
ü
ndən ke
ç
ilirmi?
Səhəng salı nı rmı ,
arat alı nı rmı g
ö
rəsən...?
G
ö
rəsən, suyu i
ç
ilirmi?
Əslində atı b getdiyimiz
Ellərin səsini axı r,
ç
ayı mı z...
başı ndan ayağı nacan ayrı lı ğı mı zdı ,
ardı mı zca balı q kimi baxı r,
ç
ayı mı z.
Axı r, ağzı ayrı q dərələrdə
www.kitabxana.net
– Milli Virtual Elektron Kitabxana
2016
Mövlüd Süleymanlı
“And olsun, əsrə…”
başı nı daşlara d
ö
yə- d
ö
yə...
Axı r, yadları - yağı ları yuya- yuya.
Biz də axdı q, xəcalət təri kimi
İ ndi ruhumuz ulaşı r orda...
Yuxuları mı z daşlara dolaşı r orda...
G
ö
y
ü
z
ü
ndə g
ö
zlərini d
ö
y
ü
r quşlar,
mat- məətəl...
Daha dağları aşmı r yoxuşlar,
qanrı lı b geri baxı r:
-Gəəəl...!
Ö
z
ü
n
ü
qayadan atdı ,
yurdda qalan at da...
Qı zları yla
ö
z
ü
nə qəsd etmiş
G
ü
ltəkin ana kimi...
İ timiz anlamadı ğı ayrı lı ğı yaşadı ,
boynunda zəncir,
s
ü
m
ü
k olana kimi...
Daşlara qamçı kimi dəyir, bizsiz,
G
ü
nəşin istisi.
www.kitabxana.net
– Milli Virtual Elektron Kitabxana
2016
Mövlüd Süleymanlı
“And olsun, əsrə…”
Hələ yurdun
ü
st
ü
ndədi,
getmir he
ç
yana,
soyumuş ocaqları n t
ü
st
ü
s
ü
...
İ ndi k
ü
ləklərin ağzı yla
yiyəsizlik, yalqı zlı q ulayı r, orda,
gicitikanları bizi boyda olub
ö
z-
ö
z
ü
n
ü
dalayı r, orda...
Qayı tmağı mı z yaşayı r i
ç
imizdə,
qaranlı qlar boyu
Ay s
ü
zən kimi...
Ü
z
ü
m aşkara g
ü
l
ü
r,
fikrim oralarda gəzən kimi...
Ö
ləziyir ocaq yerləri,
qaralı r, s
ö
n
ü
r ovcumda,
yanı gı
ü
rəyimdədi,
iyi burnumun ucunda...
B
ü
t
ü
n g
ü
nahları yer
ö
rtər,
yurdu itirməyi yox...
Ayı bı mı zı yer gizləməz,
yurd bizsizdi,
www.kitabxana.net
– Milli Virtual Elektron Kitabxana
2016
Mövlüd Süleymanlı
“And olsun, əsrə…”
yerdən g
ö
t
ü
rəni yox...
Kimə axı r g
ö
rəsən
ç
ayı mı z...?
Gecələri qara paltardı , bilirəm,
i
ç
i boşluqlarla dolu...
Eləcə uzana qalı b
k
ö
rp
ü
lərin qolu...
Getməz
ü
st
ü
ndəki y
ü
k,
g
ö
zləri yurd yerlərindən b
ö
y
ü
k...
Bir kərə qardaşı mla vurdular məni,
bir kərə dayı mla
ö
ld
ü
m,
bir kəz əmimlə...
Yedim qələmimi, uddum...
Doğrayı ram i
ç
imi indi, qı yma- qı yma,
qələmimlə.
Yedim qələmimi
ç
eynədim, uddum...
Ö
z
ü
m
ü
kafir bazarı nda adı mı satarkən
tutdum...
Elə bil əllərə geyiblər məni,
əlcək kimiyəm...
elə dinc, elə rahat, elə yurdsuz,
b
ö
cək kimiyəm...
***
www.kitabxana.net
– Milli Virtual Elektron Kitabxana
2016
Mövlüd Süleymanlı
“And olsun, əsrə…”
Amma neynirsən elə, nə şəkildə deiyrsən de,
b
ü
t
ü
n hallarda s
ö
z adamı n i
ç
indəki tikanı çı xartmı r;
s
ö
z İ nsan
üçü
n
ö
z
ü
n
ü
ovutmaq, oyalamaqdan başa
bir şey deyilmiş. Xalq
ö
z
ü
yaxşı deyir: “hey, eləməklə
donuz darı dan çı xmaz”. Gərək ağac g
ö
t
ü
rəsən. Min
illiklər boyu belə olub, belə də olacaq, d
ö
z
ü
m, səbr
tələb olunur. Atalar deyib: “Düşmənimnən y
ü
z il sonra
hayı f aldı m, elə bildim d
ü
nəndi”. Belə də deyir, “d
ö
yə
bilmirsənsə düşmənini s
ö
ymə, ayı f ala bilməzsən”.
Bir də deyir: “Düşmənli evin uşağı tez b
ö
y
ü
yər...”
Bunlar xalqı n yaratdı ğı dərsliklərdi; unutmayaq,
bilək, fikir verək, düşünək, tez b
ö
y
ü
yək...
Nə isə, bu qeydləri işləyəndə onu da düşünd
ü
m
ki, bu g
ü
n
ü
m
ü
zdə, - indi, “
ç
oban” s
ö
z
ü
ö
z mənası yla
bir yerdə qəzaya uğramı ş halı ndadı . Yəni m
ü
asir
həyatla uyğunlaşmayan, bu g
ü
n
ü
n dərsliklərindən
xəbərsiz, səliqə-sahmansı z, çəngəl-bı çaqdan
avropalı kimi istifadə etməyi bacarmayan...Hardasa
bir az da təhqir mənası nda işlədilir. Nə səbəbə?
Səbəb nədir? Mənim qənaətimə g
ö
rə əsas səbəb
bizim
ö
z
ü
m
ü
z
ü
n dəyişməyimizdir. Doğrudur, m
ü
hid
daha başlı ca rol oynayı r, amma bilməliyik ki, m
ü
hit
dəyişəndi, nəfəs dərdiyimiz hava tez-tez dəyişən
olduğu kimi cəmiyyətimiz də dəyişməlidir. Bu, vaxtla
www.kitabxana.net
– Milli Virtual Elektron Kitabxana
2016
Mövlüd Süleymanlı
“And olsun, əsrə…”
ayaqlaşmaq deməkdir; yəni gələcəyə addı mlamaq.
Gələcəyə
ö
z
ü
nə oxşayaraq, kəndinə bənzəyərək
getməsən gələcək dediyimiz bu təntənəli məkan he
ç
c
ü
r sənin ola bilməz. D
ü
zd
ü
r gedəcəksən, amma sən
olaraq addı mı nı qoymağa yer tapa bilməzsən,
ancaq ayaqlar altı nda qərar tuta bilərsən. Başı mı za
gəlib hər halda, d
ü
nyanı n
ö
z
ü
ndən gizli deyil ki,
baxı n, fars kimi yaşamaqdayı q, rus kimi müəyyən
zaman-məqamlar yaşamı şı q, avropalı kimi də
yşaya bilərik, yaşayarı q, d
ü
nya dağı lmayacaq.
Amma avropalı kimi yaşamaq başqa şey deyil, elə
avropalı kimi yaşmaqdı r. Tarix g
ö
stərdi ki
başqası na bənzəmək, başqası nı n yerişini yerimək
yox olmaq deməkdir. Yaradı cı , istedadlı , g
ü
cl
ü
xalq
assimilyasiyanı sevməz, yəni istəməz ki, kimisə
ö
z
ü
nə oxşatsı n. Bu prosesi alı b-aldatmaqla d
ö
vlət
qurmuş, g
ü
cs
ü
z, gerçək tarixdən yalanları yla keçən
qı sı r xalqlar istəyər, bu yolda varı ndan-yoxundan
belə ke
ç
məyə hazı r olar.
Bu gün bizə özünə qayıtmaq, öz kökü üsündə
bitmək, boy atmaq hava su kimi lazımdır. Bizim bu günki
nöqsanlarımız
bir
az
da
özümüzdən,
öz
yaratdıqlarımızdan uzaq düşdüyümüzə görədir. Yazdığım
bu əsər boyu, həyəcan içində, emosialarımı belə
gizlətmədən kövrələ-kövrələ təqdim etdiyim etnoqrafiya,
www.kitabxana.net
– Milli Virtual Elektron Kitabxana
2016
Mövlüd Süleymanlı
“And olsun, əsrə…”
folklor, tarixi numunələrdən uzaq düşməyimizdəndir. Ona
görə
də
milli
kinomuzu
yarada
bilmirik.
Ələ
baxdığımızdan, ondan bir şey, bundan iki şey
götürdüyümüzdən yaratdıqlarımız da hamıya – ona buna
oxşayır, “hər şeyə, hamıya oxşayan da heç nəyə
bənzəməz”. Bunu xalqın özü deyib. Yuxarıda qeyd etdiyim
kimi, xalqın da obrazı – özünə oxşamağı var, başqasına
oxşayandan, daha doğrusu, oxşamaq istəyəndən Millət
olarmı?! Dünya dahilərinin əsərlərini bir də xatırlayaq,
bəşəri olmağı milliliyinə görə, özünə oxşamağına görə
deyilmi?Elə bilirəm ki,bu da ekoloji fəlakət kimi bir şejdir.
Son yüz illiklərin içində belə ifadələr yarandı:
“çobannama...”, “çoban kimi” bu cür ifadələr hardasa
geridə qalmışlığı, səviyyəsizliyi göstərməyə başladı... Hər
halda niyə belə olub deyə, günah-günahkar axtarmaq
düzgün olmazdı. Amma səbəb vardı. Böyük səbəb! O da
özümüzdən uzaqlaşıb kiməsə oxşamaq istəyimizdən
əmələ gəlib.
Dərindən yanaşsaq görərik ki, bu hal yalnız çoban
məsələsində deyil,bir çox səmtlərdə-istiqamətlərdə də
belədir. Son yüzilliklərdə aşığa da münasibət belə oldu,
bəlli qüvvələr sazı gözdən salmağa çalışdı. Hardasa bunu
bacardılar da... Sazı üzə çıxartmağa çəkindik. Görün nə
www.kitabxana.net
– Milli Virtual Elektron Kitabxana
2016
Mövlüd Süleymanlı
“And olsun, əsrə…”
günlərə qaldıq ki, daha dəqiq desək bizi nə günlərə
saldılar ki, bunun nə demək olduğunu anlamadan ruslara,
ermənilərə qarışıb aşığın geyiminə, papağına sataşmağa
başladıq. Zaman da o zaman idi ki, erməni əsilli
Paracanov sahibsiz, yiyəsiz mövzü kimi “Aşıq Qərib” das-
tanından film çəkirdi...
Azərbaycan Dövlət Tele-Radio Verilişlərində işlədiyim
vaxt sədrlərdən biri müavinlərin, baş redaktorların
yanında belə bir olmuş hadisəni danışdı: -Günlərin birində
Ulu öndərimiz Heydər Əliyevə verilişlərlə bağlı məruzə
edirdim. Proqramımızda çıxış edən bir siyasət adamıyla
əlaqədar belə bir ifadə işlətdim: Aşıq papağını da qoyub
başına,-dedim. Sözümü kəsdi,-Sən də sataşırsan, aşıq
papağına, -dedi. -Bil və yadında saxla, aşıqlar minilliklər
boyu bizim mədəniyyətimizi, mədəni sərvətlərimizi
yaşadanlardır, bir də belə səhv etmə...
Nə demək istədiyim yaxşı anlaşılsın deyə daha bir
misal göstərim; “müsəlmançılığına salma”, “müsəlmanın
sonrakı ağılı”, tamam başqa mənada işlənən “ay
müsəlman” ifadələri də sonrakı yüzilliklərin bəhrəsidir.
Savadsız,
kor-təbii
dindarların,
mollaların
səviyyəsizliyindən törəmiş olan ifadələrdir. Müsəlman
olmaq ərəb olmaq demək deyil ki? Bu, dünyanın hər
www.kitabxana.net
– Milli Virtual Elektron Kitabxana
2016
Mövlüd Süleymanlı
“And olsun, əsrə…”
yerində olan müsəlmana aiddir. Təəssüf ki, çox zaman
belə olmur...
Yanılmıramsa 1990 cı ildə Türkiyənin Kayseri şəhəri
Ərciyəz Univrsitesində Böyük Azərbaycan Konqresi oldu.
Konqreyə mən də o sıradan əllidən çox Azərbaycan ziyalısı
dəvət
olunmuşdu.
Biz
tələbələrlə
görüşə
paylaşdırılmışdıq. Şəxsən mənə bir tələbə belə bir sual
vedi:
-Mövlud Süleymanlı söyləsin, İslam dinimi öndə
gəliyor, türkçülükmü? Hankisi birinci?!
Osmanlılar demiş; soru beni şaşırtdı:
-Sen ne söylüorsun, yavrum, kendin bilmiyormu?
Türkçülük sonra gəlirsə, İslam bir din kibi nasıl koruna
bilir. Onda biz,-seninle ben- nasıl türk oluyoruz? Böylə
soru sorulurmu, ya?! İslamdan bin-bin yıllar öncə sen
vardın, senin yapdığın imperatorluqlar vardı. Sen her şeyə
yalnız Türk olaraq, başqa kimseyə bənzəmədən, ancaq
Türk olaraq hazırdın, hazır olduğun üçün İslam dəyərlərini
koruya bildin. Eyi düşün, yenə sen koruyursun; əgər
türkçülüyünü
öndə
tutmazsın
heç
kəndini
də
koruyamazsın. Yan-yörənə bak hələ, islam dini pərdələrinə
www.kitabxana.net
– Milli Virtual Elektron Kitabxana
2016
Mövlüd Süleymanlı
“And olsun, əsrə…”
bükülüb kendi yalanlarını qaynadanları, dini şüarlar deyə-
deyə özünü-kəndisini birinci yerə qoymaq üçün islama
quyu qazanları görəcəksin...
O zaman heç bilmədim tələbələrdən məni anlayan
oldumu, amma sualı verən etiraz etdi...Arada lətifəyə
bənzər belə bir söz-sual da dolaşırdı: Əgər bir quyuya bir
ərəb, bir rus, bir türk düşübsə sən özün türk olaraq hansını
çıxardardın? “Müsəlmançılıqda” gərək sən: ərəbi
çıxardardım deyəsən... Bax, Allah bunnan saxlasın. Bu,
riyakarlıqdır, müsəlman riyakarlığı... Bütün bunları mən
gələcəkdə baş verəcək fəlakətlərin səbəbi və işarəsi kimi
anlayıram.
Bənövşə...
(1970-ci ildə Qarabağın Cəbrayıl
bölgəsinin Sarıcallı kəndindən Həsən
Yunusov göndərib. O vaxtlar “Bulaq” radio
verlişində səsləndirmişəm. Aradan qırx
ildən çox keçib, heç bilmirən Həsən
Yunusov yaşayırmı? Amma Cəbrayıl rayonu
yaşamır, bizim gəlməyimizi gözləyir. O
www.kitabxana.net
– Milli Virtual Elektron Kitabxana
2016
Mövlüd Süleymanlı
“And olsun, əsrə…”
zaman da efir vasitəsiylə təşəkkür
etmişdim, indi də dərin təşəkkürüm
bildrirəm.)
Deyirlər, Qargülü dünyaya ona görə tez gəlir ki, gəlib
bənövşəni görsün. Qarın altından çıxan kimi boylanır,
amma Bənövşəni görmür, ah çəkir. Onunçün də, deyirlər,
yer-yurd talalanır, yəni Qargülü ah çəkdikcə qar köynək-
köynək əriyir... Belə bir deyim var: “Qargülü gəldi, tala
vaxtıdı”. Qargülü çox gözləyir, Bənövşə gəlmir ki, gəlmir.
Axırda dözmür, sellərə-sulara qarışıb gedir. Bənövşə gəlir,
görür ki Qargülü yoxdu, ora baxır, bura baxır,
Quzuotundan soruşur. Quzuotu deyir: Gəlmişdi, səni çox
gözlədi, ah çəkdi, ahınnan qarlar əridi, bir də baxdıq ki,
yoxdu, qarlara qarışıb gedib...
Bənövşə ağlayır, bir kimsəsizliyə çəkilir, başını salır
aşağı, heç kəsə baxmır...Amma ona oxunan mahnılar bitib
tükənmir.
Bənövşə bitər allanır,
www.kitabxana.net
– Milli Virtual Elektron Kitabxana
Dostları ilə paylaş: |