Cədvəl 4
İqtisadi fəal əhalinin sayı.
2005
2010
2011
2012
2013
2014
İqtisadi fəal əhali, cəmi min
nəfər
4380,1 4587,4 4626,1 4688,4 4757,8 4840,7
Faizlə
100,0
100,0
100,0
100,0
100,0
100,0
İqtisadi
fəal
əhalinin
ümumi sayından məşğul
olanlar, cəmi min nəfər
4062,3 4329,1 4375,2 4445,3 4521,2 4602,9
Faizlə
92,2
94,6
94,6
94,8
95,0
95,1
İşsizlər min nəfər
317,8
258,3
250,9
243,1
236,6
237,8
Faizlə
7,9
5,6
5,4
5,2
5,0
4,9
Məşğulluq
xidmətləri
orqanlarında rəsmi işsiz
statusu alan şəxslər nəfər
56343 38966 98330 36791 36206 28690
29
Faizlə
1,3
0,8
0,8
0,8
0,8
0,6
Kişilər nəfər
27265 21979 21851 21298 21188 17383
Qadınlar nəfər
29078 16987 16479 15493 15018 11307
Yuxarıdakı cədvəl məlumatlarından görürük ki, ölkəmizdə iqtisadi fəali
əhalinin ümumi sayında məşğul olanların sayı 2005- ci ildə 40623 min nəfər,
2010 – cu ildə 4329,1 min nəfər, 2014 - cü ildə isə 4602,9 min nəfər olmuşdur.
Məşğul olanların iqtisadi fəal əhalinin ümumi sayında xüsusi çəkisi 2005 – ci
ildə 92,7, 2010- cu ildə 94,6 faiz 2014- cü ildə isə 95,1 faiz təşkil etmişdir. 2014
– cü ildə iqtisadi fəal əhalinin ümumi sayında məşğul olanların sayı ümumilikdə
540,6 min nəfər çoxalmışdır. Bunu faizlə ifadə etsək görərik ki, 2014 – cü ildə
2005 – ci ilə nisbətən məşğul olanların sayı 2,4 – artmışdır. Məşğulluq
xidmətləri orqanlarında rəsmi işsiz statusu alanların xüsusi cəkisi 2005- ci ildə
1,3%, 2010- cu ildə 0,8%, 2014- cu ildə isə 0,6% təşkil etmişdir. Bu o deməkdir
ki, rəsmi işsizlik statusu olanların sayı son 10 ildə 2 dəfədən çox azalmışdır.
Əmək qabiliyyətli əhalinin iqtisadi fəal və qeyri-iqtisadi fəal əhali
hissəsinin kəmiyyət və keyfiyyət fərqinə təsir edən demoqrafik, sosial-iqtisadi
amillərin sosioloji tədqiqat nöqteyi- nəzərincə xüsusi əhəmiyyət kəsb edir.
İqtisadi fəal əhali aşağıdakı üç əsas amildən asılıdır.
1)
əmək qabiliyyəti yaşında olan əhalinin xüsusi çəkilisindən;
2)
məşğul olma yaşında olan əhalinin xüsusi çəkisindən
3)
ayrı – ayrı yaş qrupları üzrə məşğulluq səviyyəsindən.
Əhalinin cins və yaş tərkibi də demoqrafik proseslərə mühüm təsir göstərir.
Belə ki, kişilərə nisbətən qanunların xüsusi çəkisi, nəsil artırma qabiliyyətində,
yaşında olar qadınların yaş qrupları, miqrantların, cins tərkibi, əhalinin qocalma
səviyyəsi və s. Böyük əhəmiyyət kəsb edir.
İşçi qüvvəsinin və əmək ehtiyatlarının təkrar itehsalı prosesi arasında bəzi
fərqlər mövcuddur. Nəzəri cəhətdən işçi qüvvəsi əmək ehtiyatlarının əmək
prosesindəki təzahür forması kimi qəbul edilə bilər. İşçi qüvvəsinin təkrar
30
istehsalı prosesi ictimai təkrar istehsalın mühüm tərkib hissəsini təşkil etməklə
özünəməxsus xüsusiyyətlərə malikdir. Bu xüsusiyyətlərə bunları aid etmək olar:
1) İşçi qüvvəsinin daşıyıcısı olan insanlar bir məhsuldar kimi elmi – texniki
biliyə malikdirlər və əmək vasitələrini hərəkətə gətirirlər; b) işçi qüvvəsinin
təkrar istehsalı prosesində başlıca məhsuldar qüvvə olur. C) Məhsuldar
qüvvələrin mühüm elementi olmaqla işçi qüvvəsi istehsal münasibətlərinin
başlıca subtektidir; d) bu həmçinin ailə münasibətlərinin, mənəviyyət, hüquqi
və s. Münasibətlərin təkrar istehsalıdır; e) eyni zamanda işçi qüvvəsinin təkrar
istehsalı müvafiq miqdarda yaşayış vasitələrinin təkrar istehsalı ilə bağlıdır.
İşçi qüvvəsinin geniş təkrar istehsalı bir – birilə vəhdət təşkil edən 3 tərkib
hissədən ibarətdir:
- Fərdi iş qüvvəsinin təkrar istehsalı
- əlavə tələbatı təmin edən və təbii itkiləri əvəzləyəcək yeni işçi qüvvəsinin
təkrar istehsalı;
- ixtisaslı işçi qüvvəsinin istehsalı.
İşçi qüvvəsinin təkrar istehsalı prosesi əhalinin təkrar istehsalı ilə birbaşa
bağlıdır. İşçi qüvvəsinin təkrar istehsalı əmək prosesində işçinin sərf etdiyi
fiziki, zehini enerjisinin daima bərpa olunması həyatdan və işdən getmiş
işçilərin yeni keyfiyyətdə və kəmiyyətdə işçi qüvvəsi ilə təmin edilməsi,
ödənilməsi prosesidir. Əhalinin təbi hərəkəti əmək ehtiyatlarının kəmiyyətinə
təsir göstərir. Amma əhalinin əhalinin sayının dəyişməsi ilə əmək ehtiyatlarının
dəyişməsi üst-üstə düşmür. Belə ki, doğum halları əhalinin sayına həmin
gündən, əmək ehtiyatlarına isə əmək qabiliyyəti yaşından başlayaraq təsir edir.
Eyni zamanda əmək qabiliyyəti yaşından yuxarı olan insanlar arasındakı ölüm
halları əhalinin sayına təsir etsə də əmək ehtiyatlarının miqdarına təsir etmir.
Müasir dövrdə insan potensialı cəmiyyətin başlıca sərvəti və iqtisadi
artımın əsas hərəkətverici qüvvəsi hesab edilir. Bütün cəmiyyətlərdə ictimai
istehsalın baş verməsi və əhangdar sürətdə davam etməsi üçün müəyyən sayda,
fiziki, zehni qabiliyyətlərə, sağlamlığa, təhsilə, biliyə, bacarığa, müəyyən peşə
hazırlığına, ixtisasa və s. Malik olan insan potensialının mövcud olması
31
mütləqdir. İşçi qüvvəsi hər bir cəmiyyətin, hər bir ölkənin başlıca məhsuldar
qüvvəsini təşkil edir. Bu o deməkdir ki, sosial – iqtisadi inkişafın təmin
edilməsi, mədəni inkişaf, əldə edilməsi mümkün olan nə varsa, bunların hamısı
insanların malik olduğu əmək potensialının bütövlükdə cəmiyyətin və onun hər
bir mənafeyi baxımından necə və nə cür reallaşmasından asılıdır.
İctimai təkrar istehsalın əsasını və subyektini təşkil edən insanlar iqtisadi
və sosial inkişafın təmin edilməsində, sağlamlaşdırılmasında, ictimai istehsalın
səmərəliliyinin
yüksəldilməsində
və
elmi
–
texniki
tərəqqinin
sürətləndirilməsində aparıcı rol oynayırlar. Hər bir müstəqil ölkədə əhalinin
təkrar istehsalın xarakterini, obyektiv iqtisadi qanunları öyrənməklə əhalinin
sayının, tərkibinin və yerləşdirilməsinin gələcəkdə necə dəyişəcəyini, hansı
istiqamətdə inkişaf edəcəyini, qabaqcadan görmək sosial – iqtisadi inkişafı
proqnozlaşdırmaq, işçi qüvvəsindən, onun əmək potensialından istifadə edilməsi
sahəsində elmi cəhətdən əsaslandırılmış siyasət işləyib hazırlamaq mümkündür.
İnsanlar tarixi inkişafın bütün mərhələlərində ictimai istehsal prosesinin
aparıcı qüvvəsi olub, cəmiyyətin ən başlıca məhsuldar qüvvəsini təşkil etməsini
nəzərər alsaq, insan problemi, ona olan qayğı, onun əmək potensialının
formalaşması, əmək potensialından səmərəli istifadə edilməsi, hər bir ölkənin
və dövlətin mühüm strateji məqsədi və vəzifələrindən biridir. Bütün
cəmiyyətlərdə ictimai istehsalın zəruri şərti və ölkənin milli sərvətinin həcmini
müəyyən edən insanlar müəyyən fiziki və zehni inkişafa, konkret ixtisasa və
peşə hazırlığına, biliyə, bacarığa, qabiliyyətə, mədəniyyətə və vətəndaşlıq
mövqeyinə malik olmalıdır.
Demoqrafik proseslər insan və əmək potensialının formalaşması, ölkənin
iqtisadiyyatının işçi nümunəsi ilə təmin edilməsinin təbii əsasını, əsas
mənbəyini təşkil edir. Bütün ictimai – iqtisadi qurluşlarda ictimai istehsal
prosesinin baş verməsi və onun ahəngdar, səmərəli surətdə davam etməsi üçün
həm fiziki və zehni cəhətdən inkişaf etmiş, müəyyən bilik və bacarıqlara
yiyələnmiş müəyyən sayda insanların və əmək potensialını mövcud olması ən
zəruri şərtdir. İctimai istehsalın forma və üsullarından asılı olmayaraq iş qüvvəsi
32
və istehsal vasitələri onun amilləri olaraq qalır. K.Marks bu barədə yazırdı. “....
İş qüvvəsi, ancaq canlı fərdin qabiliyyəti kimi mövcuddur. Deməli, iş
qüvvəsinin istehsalı canlı fərdin mövcud olmasını tələb edir”
6
Əhali insanlarda, demoqrafik proseslər və hadisələr isə ayrı-ayrı fərdlərə
aid olan faktlardan ibarətdir. İnsanların sayında, tərkibində mövcud olan
dəyişikliklər demoqrafik proseslərdə, əksinə əhalinin tərkib hissəsi olan əmək
ehtiyyatlarının hərəkət dinamikasında öz əksini tapır. Hər bir cəmiyyətin
məhsuldar qüvvələrinin əsas ünsürü kimi cıxış edən insanlar, həmçinin istehsal
münasibətlərinin subyektini təşkil edir. Hər bir ölkədə yaşayan əhali həmin
ölkədə olan əmək ehtiyyatlarının formalaşması, ayrı – ayrı fəaliyyət sahələrinin
işçi qüvvəsi ilə təmin edilməsinin tək təbii mənbəyini təşkil edir.
Hər bir cəmiyyətin sosial- iqtisadi, mədəni- texniki inkişafı nəticəsində
əldə edilməsi mümkün olan bütün nəaliyyətlərin hamısı insanların malik olduğu
əmək potensialının bütövlükdə ölkənin və onun hər bir vətəndaşının mənafeyi
baxımından necə formalaşmasından və reallaşmasından asılıdır. Bu bizə əsas
verir ki, hər bir konkret ölkə və ərazi çərçivəsində insan potensialının, əmək
potensialının yaranması, formalaşması və reallaşmasının başlıca mənbəyini
həmin ölkə və ərazidə mövcud olan, yaşayan əhalinin təbii təkrar istehsalı
(doğum,ölüm və təbii artımı) təşkil etdiyini deyə bilək.
Əhalinin təbii təkrar istehsalı prosesinin baş verməsində bilavasitə
həlledici rol oynayan mühitdir və onun əmələ gəldiyi şəraitdir. Bütün bunlar isə
əhalinin təkrar istehsalı ilə bağlı olan əsas göstəricilərini özündə birləşdirən
demoqrafik proseslər vasitəsilə reallaşır. Ailə müasir cəmiyyətdə əhalinin təkrar
istehsalının təşkili formasıdır. Ailə işçi qüvvəsinin təkrar istehsalında, həmçinin
cəmiyyət həyatının bütün istiqamətlərində müstəsna rol oynayır. Ailə nisbətən
müstəqil olduğundan, əhalinin təkrar istehsalı ilə bağlı mövcud olan müxtəlif
adət - ənənələri qoruyub saxlaya bilir. Ailədəki uşaqların sayının
çoxaldılmasında ərlə arvadın ata-anaları, dost tanışları, yaxın qohumları da
müəyyən rol oynayır.
33
Ailədəki uşaqların sayı, onların böyüməsi, təhsil alması, sağlamlığı,
nəticədə əmək potensialının formalaşması təkcə valideynlərin şəxsi arzusu və
istəyi ilə deyil, onları əhatə edən konkret mühitlə, həyat səviyyəsi və şəraiti ilə
də sıx surətdə bağlıdır. Odur ki, əhalinin təkrar istehsalı prosesi və onun
səviyyəsi ayrı-ayrılıqda hər hansı bir amildən deyil, kompleks amillərdən
asılıdır.
İnsanın xarakteri, mənəviyyəti, əməyə münasibət tərbiyəsi, əxlaqı, mədəni
sərvətlərə münasibətinin əsasları ailədə formalaşır. Müasir, sağlam cəmiyyətin
qurulması, ilk növbədə, möhkəm, mənəvi və əxlaqi cəhətdən, həmçinin fiziki
cəhətdən sağlam ailələrin formalaşmasını və mövcud olmasını tələb edir. Hər bir
dövlət ailələrin sağlamlığına onların uşaqlarının düzgün tərbiyyə edilməsinə,
çoxuşaqlı və gənc ailələrin maddi, mədəni, mənzil və məişət şəraitinin
yaxşılaşdırılmasına yönəldilmiş kompleks tədbirlər sistemi işləyib hazırlamalı
və həyata keçirməlidir.
Ölkəmizdə istər sovet dövründə (1920-1991-ci illərdə) istərsədə
müstəqillik dövründə əhalinin təkrar istehsalı səviyyəsi və onun dəyişilməsi
meylləri nəinki bütövlükdə Respublikada, hətta onun ayrı-ayrı ərazilərində,
şəhərlərdə və kənd yerlərində sabit qalmamış, daimi dəyişmişdir. Bunları
Respublikamızın əhalisinin hərəkət dinamikasında baş verən dəyişikliklərdən
daha aydın görmək olar.
Sovet hakimiyyətinin yarandığı illərdən başlayaraq baş verən sosial-
iqtisadi hadisələr, dəyişikliklər, meyillər əvvəlki illərlə müqayisədə əsas
demoqrafik proseslərin inkişafına çox əhəmiyyətli təsir göstərmişdir. Bu illər
ərzində əhalinin sayı sürətlə artmış, xəstəlik və ölüm halları azalmışdır.
Həmçinin orta ömür müddəti əhalinin əmək fəallığı artmağa, təhsil, mədəni –
texniki və peşə- ixtisas səviyyəsi yüksəlməyə başlamışdır. Eyni zamanda Sovet
hakimiyyətinin ayrı –ayrı dövrlərində bir sıra tarixi hadisələr, sosial-iqtisadi,
sinfi, həmçinin demoqrafik xarakterli amillərin və proseslərin təsiri ilə əlaqədar
əhalinin təbii artım sürəti müstəqil dövrlərdə bir – birindən fərqli olmuşdur.
34
Azərbaycanda Sovet hakimiyyəti dövründə əhalinin ən sürətli artımı
özünü ilk növbədə 1922-1940-cı illərdə və 1950-1960-cı illərdə büruzə
vermişdir. 1950-1960-cı illərdə Azərbaycan Respublikası demoqrafik inkişaf
səviyyəsinə görə keçmiş Sovet respublikaları arasında ən qabaqcıl yerlərdən
tutmuşdur. Belə ki, 1960- cı ildə əhalinin hər 1000 nəfərinə düşən doğum və
təbii artım səviyyəsinə görə onların arasında birinci yerə çıxmışdır. Əgər 1960-
cı ildə Sovet ittifaqında əhalinin hər 1000 nəfərinə düşən doğum 24,9 nəfər, təbii
artım səviyyəsi isə 17,8 nəfər təşkil etmişdirsə, Azərbaycan Respublikasında bu
rəqəmlər müvafiq olaraq 42,6 nəfər və 36,9 nəfər təşkil etmişdir. Bu isə həmin
dövrdə orta ittifaq səviyyəsindən 1,7 dəfə və 2,1 dəfə yüksək olmuşdır. Lakin
1970- ci ildə Azərbaycanda hər min nəfərə doğum 29,2 nəfər, təbii artım 22,5
nəfər, 1980- cı ildə bu göstəricilər müvafiq olaraq 25,2 və 18,2 nəfərə enmiş,
1990- cı ildə isə bir qədərn yüksələrək uyğun surətdə 26,4 nəfərə 20,2 nəfərə
çatmışdır.
Tədqiqatlar göstərir ki, ayrı – ayrı ölkələrdə məhsuldar qüvvələrin
inkişafı, həmçinin sosial- iqtisadi şəraitin dəyişilməsi əhalinin doğum və artım
səviyyəsinə təsir göstərən milli adətlərə,ənənələrə, milli mentalitetə nisbətən
daha tez dəyişir. 2010-2015-ci illərdə Azərbaycan əhalisinin əsas demoqrafik
göstəricilərinin (doğum, ölüm və təbii artım) təhlili göstərir ki, 2010-cu ilə
nisbətən 2011- ci ildə yeni doğulanların artması hesabına əhalinin hər 1000
nəfərinə düşən təbii artım 12,5 nəfərdən 13,5 nəfərə yüksəlmişdir. Lakin 2011-
ci ildən başlayaraq 2015- ci ilin sonunədək hər il həm doğulanların sayı, həm də
təbii artım səviyyəsi aşağı düşmüşdür.
Dostları ilə paylaş: |