|
Cədvəl 2.37
Torpaqda kimyəvi maddələrin YVQ-ı və zəhərlilik göstəricilərinə görə onların
miqdarının yol verilən səviyyəsi (“Torpağın kimyəvi maddələrlə
çirklənməsinin təhlükəlilik dərəcəsinin qiymətləndirilməsinə metodik
göstəriĢ” – M., 1987)
Maddə
YVQ,mq/kq
torpaqlar fon
nəzərə
alınmaqla
Zəhərlilik göstəriciləri
Translokasiya
olunan (torpaq-
da toplanma)
Miqrasiya olunan
Ümumsanitar
Suda
Havada
1
2
3
4
5
6
Mütəhərrik formalar
Mis
3,0
3,5
72,0
---
3,0
Nikel
4,0
6,7
14,0
----
4,0
Sink
23,0
23,0
200,0
-----
37,0
Kobalt
5,0
25,0
1000-
dən çox
-----
5,0
Flor
2,8
2,8
----
-
----
----
Xrom
6,0
----
-----
-
----
6,0
Suda həll olan formalar
Flor
10,0
10,0
10,0
---
25,0
Ümumi miqdarı
Sürmə
4,5
4,5
4,5
---
50,0
Marqans
1500,0
3500,0
1500,0
----
50,0
Vanadium
150,0
170,0
350,0
-----
150,0
Marqans +
vanadium
1000,0 +
100,0
1500,0 + 150,0
2000,0
+ 200,0
--------
1000,0 +
100,0
Qurğuşun
30,0
35,0
260,0
----
30,0
Mərğümüş
2,0
20,0
15,0
-----
10,0
Civə
2,1
2,1
33,3
2,5
5,0
Qurğ.+civə
20,0 + 1,0
20,0 + 1,0
30,0
+2,0
----
30,0 + 2,0
Mis
55
---
---
---
--
Nikel
85
--
--
--
--
Kalium xlorid
100
--
--
--
--
Nitratlar
130,0
180,0
130
---
225,0
Benz(a)piren
0, 02
0,2
0,5
---
0,02
163
davamı
1
2
3
4
5
6
Benzol
0,3
3,0
10,0
0,3
50,0
Toluol
0,3
0,3
100,0
0,3
50,0
İzopropilbenzol
0,5
3,0
100,0
0,5
50,0
Alfametilstirol
0,5
3,0
100,0
0,5
50,0
Stirol
0,1
0,3
100,0
0,1
1,0
Ksilol
0,3
0,3
100,0
0,4
1,0
Kükürd birləşmələri
Mələri: H
2
S
0,4
160,0
140,0
0,4
160
Elem. Kükürd
160,0
180,0
380,0
---
160,0
sulfat turşusu
160,0
180,0
380,0
----
160,0
Kömür flot.tul.
3000,0
9000,0
3000,0
6000,0
3000,0
Kompleks
dənəvər gübrə.
120,0
800,0
120,0
800,0
800,0
Maye
kompl.gübrələr
80,0
800,0 çox
80,0
800,0 çox
800,0
Misin, nikelin, sinkin mütəhərrik formaları ammonium-asetat buferlə
pH - 4,8 (mis, sink), pH – 4,6 (nikel), kobaltın mütəhərrik formasını - asetat-
natrium bufer məhlulla pH – 3,5 və pH – 4,7 boz torpaqlar üçün, asetat-
ammonium bufer məhlulla pH - 4,8 qalan torpaq tipləri üçün. Florun
mütəhərrik formasını torpaqdan pH≤ 6,5 0,006 M xlorid turşusu, pH ≥ 6,5
0,03 M kalium sulfatla çıxarırlar. Xromun mütəhərrik formasını torpaqdan
asetat-ammonium bufer məhlulu ilə pH – 4,8 ayırırlar.
Kömürün flotasiya tullantılarının YVQ-ına torpaqdakı benz(a)pirenin
miqdarına görə nəzarət olunur, hansı ki, onun YVQ keçməməlidir.
N : P : K = 64 : 0 : 15 tərkibli kompleks dənəvər gübrələrin YVQ-ı
torpaqdakı nitratların miqdarına görə yoxlanılır, hansı ki, absalyut quru
torpaqda 76,8 mq/kq keçməli deyil.
N : P : K = 10 : 34 : 0 tərkibli marqans əlavə etməklə maye kompleks
gübrələrin YVQ-ı torpaqda mütəhərrik fosfatların miqdarına görə yoxlanılır,
hansı ki, absalyut quru torpaqda 27,2 mq/kq-ı aşmamalıdır.
Torpaqda kimyəvi maddənin fon miqdarı – onun təbii kimyəvi tərki-
binə uyğun olan miqdarıdır.
Torpağı çirkləndirən kimyəvi maddənin translokasiyası – maddənin
torpaqdan bitkiyə keçməsidir.
Torpaqda çirkləndirici maddələrin ümumi miqdarında, onun YVQ
keçən, bu çirkləndirici maddənin mütəhərrik formasını təyin edir.
Torpaqların metallarla çirklənməsinin təyinində YVQ məlum olmaya-
nların çirklənmə səviyyəsi fon səviyyəsi ilə müqayisə olunur. (cədvəl 2.38)
164
Cədvəl 2.38
Torpaqda elementlərin fon miqdarı, mq/kq
Torpağın
əsas tipi
Region
V
Kd
Co
Mn
Cu
Mo
Ni
Sn Pb
Cr Zn
Çürüntülü-
karbonatlı
Gürcüstan
78
--
--
440
22
---
31 2,5 ---
53
--
Çimli-
podzol
Şərqi Sibir
(İrkutsk )
72
--
--
650
23
1,5 51
--
19
140 49
Şabalıdı
Qazağıstan
120
--
25
800
28
1,7
58
6
30 120 70
Qara
torpaqlar
Krasnoyar
ölkəsi
--
--
--
--
--
--
12
--
25
--
--
Cənubi
Ural(Maqnit)
--
0,3
--
--
18
--
54
--
18
--
37
Kemerov
vilayəti
--
0,6
--
--
14
--
37
--
17
--
45
Qonur
Primorsk
ölkəsi
80
0,25
12
860
13
2
14 13
23
54
52
Boz
Orta Asiya
30
--
--
300
19
--
16
14
20
31
69
Qara
Ukraina
--
--
--
--
--
--
37
--
30
--
50
Dünya torpaqları orta
hesala
50
--
--
850
20
80
2
40
10
10
200
Torpağın ağır metallarla çirklənməsinin qiymətləndirilməsinin əsa-
sında onların orta qiyməti durur. (cədvəl 2.39)
Cədvəl 2.39
Çirkləndirici maddələr olan kimyəvi elementlərin ümumi miqdarına görə
torpaqların qruplaĢdırılması, mq
Ele
me
nt
Fon
Torpaq qrupları və çirklənmə səviyyəsinin dərəcəsi
I
II
III
IV
V
VI
VII VIII
IX
X
XI
XII
XII
I
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
Mn
800 1600 2400 3200 4000 4800 5600 6400 7200 8000 8800 9600 10400 11200
Cr
200
400
600
800 1000 1200 1400 1600 1800 2000 2200 2400 2600 2800
F
200
400
600
800 1000 1200 1400 1600 1800 2000 2200 2400 2600 2800
V
100
200
300
400
500
600
700
800
900 1000 1100 1200 1300 1400
Li
80
160
240
320
400
480
560
640
720
800
880
960 1040 1120
Zn
50
100
150
200
250
300
350
400
450
500
550
600
650
700
Ni
40
80
120
160
200
240
280
320
360
400
440
480
520
560
Cu
20
40
60
80
100
120
140
160
180
200
220
240
260
280
Pb
10
20
30
40
50
60
70
80
90
100
110
120
130
140
165
davamı
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
B
10
20
30
40
50
60
70
80
90
100
110
120
130
140
Co
8
16
24
32
40
48
56
64
72
80
88
96
104
112
As
5
10
15
20
25
30
35
40
45
50
55
60
65
70
Mo
2
4
6
8
10
12
14
16
18
20
22
24
26
28
Cd
0,5
1,0
1,5
2,0
2,5
3,0
3,5
4,0
4,5
5,0
5,5
6,0
6,5
7,0
Se
0,1
0,2
0,3
0,4
0,5
0,6
0,7
0,8
0,9
1,0
1,1
1,2
1,3
1,4
Hg 0,01 0,02 0,03 0,04 0,05 0,06 0,07 0,08 0,09 0,10 0,11 0,12
0,13
0,14
Torpağın ağır metallarla çirklənməsinin orta faktiki səviyyəsinə əsa-
sən çirklənmənin aktiv zonasının diametri 5...12 km olan sənaye müəs-
sisələrinin ətrafında (metellurgiya, kimya və s.) V.V.Dokuçayev adına Tor-
paq İnstitutu torpaqların qruplaşdırılmasını ağır elementlərin ümumi miq-
darına görə aparmağı təklif edir. VI və sonrakı qruplara aid olan torpaqlar
çox güclü çirklənmişlər kimi xarakterizə olunurlar. Əlvan metallurgiya
müəssisələrinin çirklənmə zonalarında bəzi elementlərlə (Cu, Zn, Pb, Ni) 10
dəfədən artıq miqdarda çirkləndikdə, çirkləndirici elementləri geometrik
proqreslə qruplaşdırmaq tövsiyyə olunur. Proqresin sürəti kimi orta qiyməti
100 mq/kq olan elementlər (Mn, Cr, F) üçün 2, orta qiyməti 10...100 mq/kq
olan elementlər (V, Li, Zn, Ni, Cu, Pb) üçün 3, orta qiyməti > 1 olan
elementlər (Cd, Se, Hg) üçün 4 qəbul olunur.
Göstərilən qruplaşma torpağın biotasına, tərkibinə və xarakteristi-
kasına təsirinin zəhərlilik dərəcəsini göstərmir. Buna baxmayaraq, Zn, Cu,
Ni kimi elementlər bəzi biokimyəvi proseslərə - ferment aktivliyinə, tənəf-
füsə, nitrifikasiya və ammonifikasiya qabiliyyətinə, artıq II...III qruplarda
pis təsir göstərir.
Ağır metallarla çirklənmə dərəcəsi təyin olunduqdan sonra (ümumi
miqdar), mütəhərrik formaların miqdarının qiymətləndirilməsi məqsədə
uyğundur, belə ki, məhz mütəhərrik formalar ekosistem üçün real təhlükə
yaradır. Əgər ağır metallar öyrənilən ərazidə YVQ keçirsə, onda mütəhərrik
formaların təyin olunması mütləqdir.
Yada salmaq lazımdır ki, texnogen elementlərin birləşmələrinin həll
olması, torpağın özündə olan birləşmələrlə (hansı ki, onlar daha çox silikat-
ların tərkibində olur) müqayisədə 1,5...2 dəfə çoxdur. Həm də tullantılarda
olan Ni- Mn- Zn- tərkibli birləşmələrin həll olması yüksəkdir, nəinki Cr-
Pb- Cu.
166
Torpaq bir neçə kimyəvi elementlərlə (maddələrlə) çirkləndikdə,
çirklənmənin təhlükəliliyini cəm göstəricini hesablamaqla qiymətləndirirlər
n
i
c
c
n
K
Z
)
1
(
burada, n–təyin olunan inqridientlərin sayı, K
c
– maddənin (elementin)
qatılıq əmsalı, onun çirklənmiş torpaqda olan miqdarının fon miqdarına olan
nisbətilə təyin olunur.
Əgər Z
c
<16 olduqda torpaq çirklənmənin I kateqoriyasına; Z
c
= 16...32
– II kateqoriyaya; Z
c
=33..128 – III kateqoriyaya; Z
c
> 128 – IV kateqoriyaya
daxil olur.
Torpağın ekoloji əlverişsızlik dərəcəsini nəzərə almaqla qiymətlən-
dirilməsində fiziki deqradasiyanı, kimyəvi və bioloji çirklənməni də təyin
edirlər. Bu zaman ərazinin vəziyətini ekoloji əlverişsizlik dərəcəsi təsnifatı-
na uyğun olaraq qiymətlədirirlər: nisbi qənaətbəxş, gərgin, böhran (föv-
qəladə ekoloji hadisələr zonası), qəza (ekoloji fəlakət) zonası.
Qiymətləndirməni, həmçinin, çirklənmənin intensivliyinə və xarakterinə
görə aparmaq olar. Bu halda torpağın çirklənməsinin 4 səviyyəsi (kateqo-
riyası) ola bilər: yol verilən, orta təhlükəli, yüksək təhlükəli, fövqəladə təh-
lükəli. Çirklənmə dərəcəsinə görə torpağın kateqoriyalarından asılı olaraq,
müəssisələrə, idarələrə, təşkilatlara cərimələr edilir. Ziyanın ölçüsünü təyin
etmək üçün uyğun qərarlarla təsdiqlənmiş normativlər əsasında aparılması
təklif olunur.
Dəyərin göstərilən normativləri torpağın çirklənməsinin IV kateqo-
riyası üçün nəzərdə tutulan həcmin 100%-ini qəbul etmək təklif olunur
(fövqəladə təhlükəli çirklənmə, torpağın kənd təsərrüfatı istehsalında istifa-
də olunma ehtimalı istisna olunur). Torpağın çirklənməsinin III kateqoriyası
(yüksək təhlükəli çirklənmə) üçün ziyanın ölçüsünü dəyər normativlərinin
50 % -ə yaxın həcmində təyin etmək tövsiyyə olunur, torpaqda toksiki mad-
dələrin miqdarı bir çox göstəricilərə görə YVQ keçir, uyğun olaraq, belə
torpaqların istifadə olunması məhduddur (yalnız texniki bitkilər altında,
onlardan ərzaq məhsulları və heyvandarlıq üçün yem almadan); bundan
başqa, itkilərlə bağlı olan bəzi digər tədbirlərin həyata keçirilməsi tələb
olunur. Torpağın çirklənməsinin II kateqoriyası üçün (orta təhlükəli) ziyanın
ölçüsünü dəyər normativlərinin 25 %-i təşkil edir, torpaqda zəhərli maddə-
lərin yüksək miqdarını və ―ekoloji çirkli‖ ərzaq məhsulu və heyvandarlıq
üçün yem almağın mövcud olan təhlükəsini, eləcə də fəhlələrin olduğu
ərazidə, torpaqda və yeraltı sularda təhlükəli maddələrin miqdarına və key-
fiyyətinə daimi analitik nəzarətə, torpaqdan bitkiyə toksikantların daxil
olmasını məhdudlaşdıran işlərin yerinə yetirilməsinə xərclərin vacibliyini
nəzərə almaqla.
167
2.6. Kənd təsərrüfatı radioekologiyası
2.6.1. Ümumi qaydalar
Təbii radionuklidlərin torpaq qatında olması, onların kənd təsərrüfatı
bitkilərində toplanması və son nəticədə insan orqanizminə daxil olması –
onun təbii radiasiya fonu ilə şüalanmasının əsas mənbəyidir. Bu mənbə kənd
təsərrüfatının intensiv kimyalaşması nəticəsində dəfələrlə yüksələ bilir.
Məlumdur ki, mineral gübrələr, ilk növbədə fosfor gübrələri və meliorantlar
öz tərkibində yüksək qatılıqda təbii radionukldləri saxlayır (Aleksaxin,1982;
Driçko, 1983). Baxmayaraq ki, təbii radionuklidlərin torpaqda yayılmasına,
onların kənd təsərrüfatı bitkilərinə daxil olmasına, cənub bölgəsində dəmyə
və dağ torpaqlarında paylanmasına, eləcə də burada becərilən bitkilərə daxil
olmasına böyük diqqət ayrılır, lakin hələ də bu problem kifayət qədər
öyrənilməyib.
2.6.2. Kənd təsərrüfatı radioekologiyası haqqında ümumi anlayış
Kənd təsərrüfatı radioekologiyası aqroekologiyanın radionuklidlərin
aqrar sənaye istehsalında miqrasiyanı və ionlaşdırıcı suların bitki və hey-
vanlara, eləcə də bütövlükdə aqroekosistemə təsirinin öyrənən bölməsidir.
Kənd təsərrüfatı radioekologiyası radioaktiv çirklənmiş ərazilərdə kənd
təsərrüfatının aparılması prinsiplərini və kompleks mühafizə tədbirlərini iş-
ləyib hazırlayır. Aqroekologiyanın sərbəst istiqaməti kimi radioekologiyanın
mühüm əhəmiyyəti ondadır ki, süni radionuklidlərin daha qiymətli polyu-
tantlara aiddir. Radioaktiv çirklənmənin qlobal miqyasda yayılması və ra-
diasiya fonunun yüklənməsi müasir biosferdə ən mühüm neqativ dəyiş-
kənliklərdən biridir.
Radioekologiyanın sərbəst elmi təlim kimi formalaşmasında V.İ.Ver-
nadskinin (1863-1945) rolu böyükdür. Beləki, noosfera təlimini yaratmaqla,
biosferlə insan zəkasının vəhdətini və radioaktivlik hadisəsinin biotunu və
bütövlükdə mühitin təkamülündə xüsusi əhəmiyyətini göstərdi. Kənd
təsərrüfatı radioekologiyası bir elm kimi 1950-ci ildən yaranmağa başladı.
Xirosima və Naqasakidə nüvə silahının sınağından sonra biosfer qlobal ra-
dioaktiv çirklənməyə məruz qaldı. Kənd təsərrüfatı radioekologiyası termini
1956-cı ildə akademik D.N.Pryanişnikovun şagirdi V.M.Kleçkovski (bu el-
mi təlimin banisi) tərəfindən elmə gətirilmişdir. Kənd təsərrüfatı radio-
ekologiyasının inkişafında R.S.Rossel. L.Fredrikson, S.L. Komar, V.A.Kir-
şin, Q.N.Romanov, E.A.Federov və.b. rolu böyükdür.
İnsanı əhatə edən ətarf mühitə düşən radioakktiv maddə onun xarici
şualanmaya məruz qalır, radionuklid tərkibli kənd təsərrüfatı məhsulunu
168
qəbul edən insan həm də daxili şüalanmaya məruz qalır. Müxtəlif
radioekoloji hadisələrdən məhz daxili şüalanma insana ciddi zərər vurur.
Belə ki, 1986-cı ildə Çernobl AES-kı qəzadan sonra
137
Cs-lə şualanma qalan
digər şualanmanın 70-80%-ni təşkil edirdi. İnsanın daxili şualanmadan
çəkdiyi zərəri təyin etmək üçün kənd təsərrüfatı radioekologiyasının təd-
qiqatlarına böyük ehtiyac olduğu aydındır.
Radioaktiv şualanmanın biosferə təsirini öyrənən elm sahəsi radioeko-
logiya adlanır. Bu elmin baniləri V.Ç.Rentgen (1885) A.Bekkerel (1886),
M.Şkandinavskaya-Küri və P.Küri (1898) olmuşdur. Süni nüvə partlayışları
zamanı atmosferə 100-dən artıq izotoplar daxil olur. Bunlardan ən zəhərlisi
Zn, Ba, N, Xe (ksenon) olmaqla 100 km-lə məsafəyə yayılır. Təbii yolla
yaranan radioaktivlik əsasən rodon (-Rn, toron-Tn, aktion- An
219
) izotop-
larının atmosferə daxil oluması nəticəsində baş verir. İndiyədək elmə 40-dan
artıq təbii və 200-dən çox süni parçalanma nüvələri məlumdur. Radioaktiv
şualanmanın üç növü var: α-(+) yüklü hissəciklər nəsilindən ibarət olan
şualar β-(-) şüalar və qısa dalğalı elektromaqnit şüalarıdır. α -2000 km/san β
- 200000 km/san: γ- 300000 km/san sürətlə yayılır (şəkil 2.17) .
ġəkil. 2.17 Radioaktiv şüaların maneələrdən keçməsi
Ərazinin şüalanma dərəcəsi radioaktivliyi ölçən dozimetrik cihazlarla
təyin olunur. İnsanın radioaktivliyə davamlığı 14-18 mikrorentgen/san.
169
1973-cü ildə dünyada nüvə sınaqlarının keçirilməsi nəticəsində radioaktiv
çirklənmə 165 küri, dünya okeanında radioaktiv çirklənmə nəticəsində 5
meqaküri olmuşdur. Buna görə də 1978-ci ildən dünya üzrə atmosferdə kos-
mosda və su altında nüvə silahlarının sınağı qadağan olundu.
Atom partlayışı zamanı əmələ gələn ayrı-ayrı izotopların yarımpar-
çalanması müxtəlif dövrlərdə davam edir. Bu baxımdan 2 izotop-stronsium-
90 25 il ərzində parçalanma gedir, yerə düşərkən yemləmə nəticəsində inə-
yin südünə keçir, sezium-137 yarımparçalanması 33 il il davam edir. Dün-
yada 2000-dən artıq nüvə silahı sınaqdan keçirilib (onlardan 500-ü atmos-
ferdə). Bu partlayışlar zamanı ətaraf milyon kürilərlə Sz
137
, St
90
və digər ele-
mentlər daxil olur.
Atom elektirik stansiyalarında nüvə reaksiyaları zamanı sadəcə olaraq
0,5-1,5 % nüvə yanacağı istilik enerjisinə çevrilir, qalan 98,5-99,5% hissəsi
isə atom reaktorlarında tullantı şəklində toplanır. AES-dan alınan tullantı-
ların tərkibində radioaktiv maddələr-
238
U,
239
Pu,
137
Sz,
90
Sr stronsium və.s
olur. Reaktorların 180t nüvə yanacağı saxladığını nəzərə alsaq, o zaman nü-
və yanacağı qalıqlarının utilizasiyası və basdırılmasının nə qədər çətin oldu-
ğunu təsəvvür etmək olar. Atom elektrik stansiyalarında elektrik enerjisi
alındıqda ildə 20000m
3
aşağı aktivlikli radioaktiv tullantı, 10000m
3
miqdar-
da isə yüksək aktivliyə malik radioaktiv tullantı alınır. Radioaktiv tullantılar
maye və bərk halda olur. Onların aqreqat halından asılı olaraq basdırılma
şərtləri dəyişir.
2.6.3. Aqrosferdə radionuklidlərin mənbələri
Mənbədə radionuklidlərin miqdarı onun aktivliyi ilə müəyyən olunur,
ölçü vahidi bekkerel (1 Bk=1c
-1
), kənd təsərrüfatı radioekologiyasında Küri
geniş istifadə olunur. Kürinin qiyməti 1Kü=3,7*10
10
Bk. Kənd təsərrüfatı
sferasında olan radionuklidlərin 2 qrupa- təbii və süni kateqoriyalara bö-
lürlər. Təbii radionuklidlər təbii radiasiya fonu yaradır və yer planeti yara-
nandan mövcuddur, onların yarımparçalanma dövrü uzunmüddətli məs.
40
K,
238
U,
232
Th, eləcə də onların parçalanma məhsulları və.s. Bundan başqa
biogen əhəmiyyətli təbii radionuklidlər Yer kürəsinə havadan daxil olur (
3
H,
14
C və s.). Bəzi təbii radionuklidlər (
40
K,
226
Ra və.s) kənd təsərrüfatı
zəncirlərində miqrasiyada mühüm rol oynayırlar. Süni radionuklidlər
texnogen mənşəlidir. Kənd təsərrüfatında çox əhəmiyyətli radionuklidlərdən
uran və plutonun parçalanma məhsulları
90
Sr,
131
İ,
137
Cs və başqaları eləcə
də nuklidlərdən
54
Mn,
55,59
Fe,
60
Co,
65
Zn və.b və transuran radionuklidləri
239
Pu,
241
Am və.s. (cədvəl 2.40)
170
16> Dostları ilə paylaş: |
|
|