•
Mülahizənin emosional, ümumiləşdirilmiş, çox zaman isə
sərbəst olması;
• İctimai-siyasi leksika və frazeologiya;
•
Nitq ştamplanndan, qəliblərindən istifadə, onlann asan ya
ranması (tarla zəhmətkeşləri, piştaxta işçiləri, dostluq şəraiti);
• Qısa cümlələrdən istifadə - qurulmuş nəsr;
• Elliptik (cümlədə asan anlaşılan sözün buraxılması) cüm
lələr, felsiz ifadələr (hamıya -
özəlləşdirmə çekləri; banklar təkcə
bankirlər üçün deyil);
• Publisistik üslubun əlamətlərinin digər üslubların xüsu
siyyətləri ilə uyğunlaşdırılınası;
• Dilin təsvir və ifadə vasitələrindən istifadə (ritorik suallar,
təkrirlər, inversiya və s.).
Publisistik üslubun qəzet-jurnal üslubu geniş yayılmışdır.
Rəsmi-işgüzar
üslub - sənədlərin, beynəlxalq müqavilələrin,
dövlət aktlarının, qanunların, işgüzar sənədlərin və s. üslubudur.
Bu üslub həmin sənədlərin aşağıdakı
məzmun və məqsədləri ilə
müəyyənləşir: praktik əhəmiyyətə malik məlumaün verilməsi,
göstəriş və təlimatın verilməsi.
Rəsmi işgüzar üslubun
əsas xüsusiyyətləri
:
• Şərhin yığcamlığı, dil vasitələrindən qənaətli istifadə;
• Materialın standart yerləşdirilməsi, formanın mütləqliyi;
• Mülahizənin konkretliyi, bitərəfliyi, rəsmiliyi;
•
Terminlərdən geniş istifadə;
• Xüsusi frazeologiyanm, həmçinin çoxsaylı nitq standartları
nın- qəliblərin mövcudluğu;
• Feldən yaranmış isimlərdən (əsasında, ona münasibətdə, ona
görə və s.) istifadə;
• Sadalama xarakterli adlıq cümlələrdən istifadə;
• Mürəkkəb sintaktik quruluşlar;
• Emosional-ekspressiv nitq vasitələrinin olmaması.
Rəsmi işgüzar üslubun iki növü mövcuddur:
rəsmi sənədlərin
üslubu və gündəlik-işgüzar üslub.
Danışıq (məişət) üslubu ünsiyyət funksiyasını (vəzifəsini)
yerinə yetirir.
64
Danışıq (məişət) üslubununu xarakterik xüsusiyyətləri:
• Təsirlilik, mülahizənin əvvəlcədən düşünülməmiş olması;
• Emosional, sadə, ümumiləşdirilmiş olması;
• Gündəlik-məişət leksika və frazeologiyasından geniş istifadə;
• Qeyri-leksik vasitələrdən (intonasiya, vurğu, fasilə,
nitqin
sürəti və s.) istifadə;
• Mülahizənin dialoq, az hallarda monoloq forması;
• Nitqə ədatlann, nidaların,
ara sözlərin, xitabların daxil edil
məsi;
• Sadə cümlələrin mürəkkəblərə nisbətən çoxluq təşkil etməsi;
• Əlavə, qoşma və bağlayıcı vasitələrdən istifadə edilməsi;
• Leksik təkrirlər, inversiyalar (söz sırasının pozulması).
Dostları ilə paylaş: