Nəhayət axırıncı fərq bunda ifadə olunur ki, cəmiyyətdə dinamik
qanunlarla yanaşı statistik qanunların xüsusi çəkisi yüksəkdir və onlar
daha çox yer tutur. Başqa sözlə desək cəmiyyətdə təsadüflər daha çox
hökmranlıq edirlər. Tarixdə baş verən konkret hadisələrin təkrarlanmaz
fərdiliyində və təsadüflüyündə nə isə müəyyən bir ümumi cəhət özünü
göstərir. Məsələn Böyük Vətən müharibəsi ilə Qarabağ müharibəsi bir-
birindən tamamilə fərqlənir. Lakin bu fərqlilik daxilində onları müharibə
anlayışı altında fəlsəfi mənalandırmaq mümkündür. Tarixdə fərdi olan hər
bir hadisə ümuminin konkret təzahürüdür. Lakin burada ümumi cəhət
fərdini heçə endirmir, əksinə yalnız təkrarolunmazlığın dolğun özünü
göstərdiyi şəraitdə həyata keçirilə bilir. Buna görə də cəmiyyət qanunları
daha çox statistik qanunlar kimi, yəni meyllər kimi fəaliyyət göstərir. Qa-
nun- meyl isə ümumdünya tarixinin əsas inkişaf yolundan müəyyən
kənara çıxma hallarını qəbul edir. Həm də nəzərdə tutulmalıdır ki, ictimai
qanun elə belə sadə meyl kimi deyil, aparıcı və əsas meyil kimi çıxış edir.
Göründüyü kimi təbiət və cəmiyyət qanunlarının qarşılıqlı
münasibəti çox mürəkkəbdir. Onları tam eyniləşdirmək və ya qarşı-
qarşıya qoymaq yol verilməzdir. Halbuki fəlsəfi fikir tarixində hər iki
qəbildən olan baxışlar mövcud olmuşdur. Məsələn sosial darvinistlər icti-
mai həyatın biologiyanın qanunları üzrə izah edirdilər. Cəmiyyət ilə təbiət
qanunlarını eyniləşdirilməsi sosial həyatı mexnikanın, fizikanın qanunları
ilə izah etmək cəhdləri üçün də səciyyəvidir. Digər ifrat mövqedən çıxış
edən yenikantçılar təbiət və cəmiyyət qanunlarını bir- birinə qarşı qoyur-
dular. Onların fikrincə təbiətdəki proseslər ümumi qanunauyğunluqlara
tabedir. Cəmiyyətdəki hadisələr isə sırf fərdi və təkrarolunmaz xarakter
daşıyır. Bu keyfiyyəti həddən artıq şişirtməklə onlar təbiət və cəmiyyət
qanunlarının bir- birinə tam əks olduğunu iddia edirdilər.
Ictimai qanunlar öz əhatə dairəsinə görə müxtəlifdir. Bu baxımdan
onları iki qrupa bölmək olar: 1)