Alisher Navoiy.
Saddi Iskandariy
www.ziyouz.com
kutubxonasi
118
Ato bir taraf gar erur, filmasal,
Yana jonib o‘lsa o‘g‘ulg‘a mahal.
Ikisiga kin o‘ti solg‘ay g‘azab,
Ul o‘t qon icharga qilib tashnalab.
Ato jon berib o‘g‘lin o‘lturgali,
O‘g‘ul ham anga tig‘i kin surgali.
Qarindosh
topsa qarindoshini,
Damo-dam tilab kesgali boshini
5
.
Tushub oshnolarg‘a begonaliq,
Ketib hamnishinlarg‘a hamxonaliq.
Bu nav’ o‘lsa
mundoq iki zot aro,
Ne bo‘lg‘ay, gumon qil iki yot arog‘
Aningdek esib tundbodi nabard
Ki, oshubdin yetkurub ko‘kka gard.
Tutub fitna gardi xaloyiq ko‘zin
Kim, ul gard aro xalq topmay o‘zin.
Solib elga mundoq nabardi balo,
Gahi qatlu toroju gohi jalo.
Agar bu iki shahg‘a bo‘lmay masof,
Va lekin bo‘lub bo‘yla doyim xilof.
Ulusqa degan yanglig‘ ahvol o‘lub,
Xaloyiq havodisqa pomol o‘lub.
Va gar rahm qilmay ulus jonig‘a,
Azimat qilib razm maydonig‘a,
Birisin
zafar aylabon chiradast,
Yana bir sori zohir o‘lsa shikast.
Yaqin bilkim ul kundur ofat kuni,
Ne ofat kunikim, qiyomat kuni.
Xusho,
iki ozodai nomurod
Ki, bir-birga zohir qilib ittihod.
Ne ul aylasa bu madoro qilib,
Anga ham bu rifq oshkoro qilib.
Alisher Navoiy. Saddi Iskandariy
Dostları ilə paylaş: