DAŞ YUXULAR 54
yaşı kimi tәmiz suyun üz-gözünә vurdu, ovcunu qoşa açıb,
doyunca içir, sonra da o saf sudan evә aparmaq üçün
Bakıdan gәtirdiyi termusa doldururdu. Abasәliyev
soyadına Әylisdә böyük ehtiram vardı. Bu hörmәt-izzәti
Abasәliyev hәr adımbaşı hiss edirdi vә tәbii ki, buna görә
çox mәmnun olurdu. Ona bәslәnәn ehtiram vә hörmәt
kәnddә keçirdiyi hәmәn yay günlәrindә dә doktora lәzzәt
verir, canına sarı yağ kimi yayılır, Әylis camaatı ilә doğma
kәndin yetirib bitirdiyi mәşhur, qәnimәt adam arasında sıx
ünsiyyәt yaranırdı.
Doktor Abasәliyevin sәlahiyyәti var idi ki, istәdiyi evin
qapısını döysün vә o evin yiyәsinә lazım olan sözü desin.
O, özünәmәxsus tәrzdә qapısını vaxtlı-vaxtında süpürüb
tәmizlәmәyәn, yaxud zir-zibilini çayın qırağına tökәn
arvadları danlayırdı. Xәstәlәrin imdadına çatır, әlindәn
gәlәn yardımı әsirgәmirdi. O, cәmi bircә dәfә kilsәni şәxsi
anbara çevirәn Mirәli kişi ilә elә tәrzdә danışdı ki, ermәni
Ankanın uzun müddәtdәn bәri apardığı davaya nöktә
qoyuldu. Mirәli kişi hәmәn gün nәinki kilsәdәn әlini çәkdi,
üstәlik oranı tәmizlәdi, gülә-gümüşә döndәrib kilsәnin
açarını şәxsәn öz әli ilә Ankaya tәslim elәdi.
Doktor Abasәliyevin dediyinә görә bir vaxtlar Әylisdә
on iki kilsә olub. Saday Sadıqlıya hәmin kilsәlәrdәn
sәkkizinin yeri mәlumdur. Yerdә qalanların xarabalığı
hardadı, bunu heç doktor Abasәliyev dә bilmir. Әslindә
movcud olan sәkkiz kilsәni dә kilsә adlandırmaq olmaz,
yeri bilinir, uçuq-söküklәrdi. Onlardan әn qәdiminә
әylislilәr İstazın deyirlәr. İndinin özündә heç bir әylislini
inandıra bilmәzsәn ki, hәqiqәtdә İstazın deyilәn bir söz
yoxdu. Bunun gerçәk ifadәsi Astvasadundu, söz ermәni