Milli Kitabxana
295
- Bacı, halımı heç sorma, lənət malakan furqonuna da, ona minənə də, yolda
mənə bir qədər soyuq dəymiş və furqon da məni əzmiş ki, ayaq üstə durmağa
taqətim yoxdur, - deyərək rəfiqim şikayətlənir.
- Gəl içəri, soyun, rahat ol, qorxma buranın elə havası vardır ki, ayaqsız gələn
ayaqlı qayıdır. Nə üçün özünə yük edib bir belə şey gətirmisən? Mən səni xəbərdar
etməmişdimmi? - deyə bacısı soruşdu.
- Ana can, dayımın şeyinin çoxu furqonda qalmış, - deyə Həsən gülür.
- A bacı, özün bilirsən ki, mən çox vasvasıyam... gərək öz yorğan-döşəyimdə
yatam ki, rahat olam.
- Elə səni bu günə salan o deyilmi? Gəl içəri, soyun ayaqlarını isti su ilə yuyum,
rahat ol.
Rəfiqim və bacısı palaz ilə döşənmiş otağa daxil olurlar.
- Bax, bu otağı sənin üçün hazır etmişəm. Bir adam buraya girib-
çıxmayacaqdır, uşaqların günləri bağda, bostanda keçir, qulaqların bir səs
eşitməyəcəkdir, - deyə bacısı rəfiqimi arxayın edir.
Rəfiqim yuyunub, camaşırını dəyişincə, yeddi qardaş anaları ilə bir bərabər
onun otağını döşəyib, purjunlu çarpayısını qururlar, rəfiqim də soyunub yerinə girir
və səfərin şiddətli əziyyətindən yorğun düşdüyünə görə tezcə yuxulayır.
Yeddi qardaş anaları:
- Bax, dayınız yatmış, səs olmasın, - deyə uşaqları onun otağından uzaq edir.
* * *
Aradan təxminən bir saat keçmiş günəşin son zərrələri üfüqdən qaib olduqda,
qızıl inək dərvazanın ağzında elə bir böyürtü salır ki, sanki imdad bəkləyən bir
gəmi bağırır.
- Ay uşaqlar, tez qapını açıb inəyi içəri salın, yoxsa dayınız bu saat yuxudan
oyanar, - deyə anaları bağırır.
Uşaqlar qızıl inəyi içəri buraxıb balasını yanına salırlar ki, səsini kəssin. Əfsus
ki, bu tədarük səmərəsiz qalır, çünki birinci mələməsindən rəfiqim yerindən dik
atılıb qalxır və deyir:
- Budur, kənd məişətinin ləzzəti başlanır.
Rəfiqimin bacısı, qardaşım balkonda gəzən görüb badyada köpüklənən süd ilə
içəriyə girir.
Milli Kitabxana
296
- Çox yaxşı vaxtda durmusan, qardaşım, çayımız hazırdır.
- Mən özüm durmamışam, bacım, sizin azançınız durquzmuş, - deyə rəfiqim ah
çəkir.
Bacısı gülərək:
- Sənə söz verirəm ki, sabahdan bir də o azançının səsini eşitməyəcəksən. Hər
səhər-axşam sənə bu yeni sağılmış süddən verəcəyəm, içərsən gör bir ayın ərzində
kökəlib yanaqların necə lalə kimi qızaracaqdır.
Bunu deyib, rəfiqimin bacısı otağa girib çırağı yandırır və sonra badyanı süd ilə
yerə qoyub kasa gətirməyə gedir və süddən bir qədər kasaya doldurub qardaşına
uzadır ki:
- Al bunu iç!
- Bacı, toxda, de görüm bu südü necə sağmısan?
- Bunun necəsi yoxdur ki, badyam iki dizimin arasına qoyub inəyin əmcəklərini
barmaqlarım ilə tutub aşağı çəkmişəm, süd də çeşmə kimi axıb badyaya tökülmüş.
Belə ki, şövqün var, səhər sağanda gəl tamaşa et.
- Mən onun üçün soruşmadım, inəyi sağan vaxt döşlüyün vardımı?
- Yox.
- Əllərini sabun ilə yumuşdunmu?
- Əllərim tərtəmiz, gül kimi, nə üçün yuyum?
- Onda bacı, sənin bu südünün içində bu saat milyonlarla mikroblar narınca
kimi qaynaşırlar. Mən onu içə bilmərəm, məni əfv edərsən, çünki buna həkimlər
razı deyil.
- A qardaş, elə həkimlərin sözünə baxıb bu günə düşmüsən,vasvası olma ye, iç,
gör necə sağalasan.
- Bacım, onlardan keçib, mənim üçün çay gətir. Səhərdən mən deyən kimi inəyi
sağarsan, südü bişirərsən, mən də içərəm...
* * *
Məlumdur ki, kənd əhli erkən yatıb erkən də yuxudan qalxmağı adət etmişdir.
Odur ki, rəfiqim də şamdan sonra bu qanuna tabe olmaq istədi, lakin bir tərəfdən
hələ erkən yatmağa adət etməmişdi. Digər tərəfdən də qızıl inəyin səsindən
həyəcana gəlmiş əsəbləri qaydasınca rahat olmamışdı. Ona görə də təbiblərin
əmrindən çıxaraq oturub bir qədər kitab mütaliəsinə məşqul oldu. Sonra soyunub
çırağı farağat etdi
|